Maandagmorgen kwart voor 9 liep ik achter Nadine aan naar het kantoor van Estelle. Ze zwaaide met een pak papier en zei tegen een collega dat ze een uurtje niet gestoord wilde worden.

In het kantoor zette ik mijn tas neer. Nadine deed de deur op slot. We plaatsten drie camera’s; In een ordner, in een plant en als haakje boven een schilderij.

Nadine opende haar laptop. Ze zocht en vond de wifi signalen van de camera’s en ook die van de spybril die had ik ook meegenomen. Sasha zou hem gaan dragen.

De beelden kwamen op het scherm inclusief de bril die ik bij wijze van test opgezet had. Nadine stond gebogen bij tafel op de laptop te tikken en zorgde dat de beelden naar een beveiligde site werden gestuurd en opgeslagen. Ik keek met de bril rond en mijn blik bleef op Nadine haar billen rusten. Dat zag Nadine natuurlijk op haar scherm. “Als het goed is kunnen Sasha en Joost nu meekijken” zei ze terwijl ze haar kont verleidelijk richting de camera schudde. Ik pakte mijn telefoon en belde Joost. “hey Joost. De link in gemaakt. Kan jij nu zien wat de camera’s opnemen?” Zei ik en greep met mijn andere hand Nadine bij haar bil.

“Moment, ik check het.” Zei Joost. Ik trok Nadine d’r rok omhoog. “hey!” zei Nadine en wilde omdraaien. Ik hield haar heupen vast. “Er moet wel wat te zien zijn, toch?” legde ik uit en wreef over de billen voor mij. Nadine kon op het scherm haar eigen billen bekijken. Ik legde de telefoon op Nadine haar rug “Wel even stil blijven staan nu, anders valt mijn telefoon.” plaagde ik. Met nu twee vrije handen opende ik mijn broek. Ook dat kon Nadine op het scherm van 4 kanten volgen. Ik hoorde Joost door de telefoon roepen. Ik pakte de telefoon weer op “Joost?” vroeg ik.

“Ja. Nou ik heb beeld maar ik zie hele rare dingen.” “Oh, wat dan?” vroeg ik lollig. ”Wacht. ik geef je Nadine misschien kan zij het verklaren.” Ik drukte de telefoon in haar hand en trok haar string tot onder haar billen. Nadine bracht de telefoon niet naar haar oor maar begon tegen mij “Fuck. Kevin. Dat kan je niet maken, man. Doe niet!” Ondertussen deed ze niet de minste moeite om me af te weren. “oh, Hufter!” was alles wat ze zei toen ik haar penetreerde. Ze bleef naar het scherm kijken, zette de telefoon op speaker en vroeg “Wat zie je nu Joost?” Joost grinnikte “Ik zie nu vanuit elk perspectief hoe jullie werkrelatie in elkaar steekt. Ik mis alleen wat detail, een beetje close-up zeg maar” Ik lachte om de beeldspraak en pakte de bril van mijn neus. Langzaam bracht de bril naar beneden en bracht de in- en uitschuivende pik goed in beeld. “Gotver, Kevin, Kappen nou!” Ik verhoogde mijn tempo wat en Nadines ademhaling versnelde Ze legde haar hoofd op haar armen en hijgde tegen de tafel. Over haar heen zag ik mezelf op het scherm op de lekkere kont inbeuken. “Ik denk wel dat ik begrijp wat ik zie. Helder zat. Ook zonder telefoon komt het geluid goed door. Goed bezig jongens. haha” hoorde ik Joost door de telefoon. “Mooi, dan werkt het allemaal” zei ik terwijl ik me terug trok. “Argh,fuck. niet stoppen nou.” Zei Nadine “Wat een rotstreek!” kwam er achteraan toen ze zag ik mijn gereedschap aan het opbergen was. “Ons uurtje is bijna om.” Zei ik grijnzend.

Ik pakte de papieren bij elkaar. Nadine trok haar kleren weer op hun plek en sloot de laptop. We keken elkaar aan en schoten in de lach. Toen werd weer gekalmeerd waren liepen we naar de deur. Bij Nadine haar bureau rondden we ons niet gevoerde gesprek af. We namen 'professioneel' afscheid, wenste elkaar een goede dag en ik vertrok naar Duitsland.

Onderweg belde Joost mij. "Haha. Gast, ik heb me rot gelachen net."

"Ik vond wel dat ze dat verdiende nadat ze Sasha tot twee keer toe te grazen heeft genomen. " Zei ik.

"Oooh... Het was een straf... Ik heb niet het idee dat zij het zo ervaarde." Lachte Joost. "Ik ben benieuwd wat we de komende tijd nog meer op beeld krijgen. Werkse, gozer."

In de middag was ik op het project aan het werk. Ping. Appje van Nadine.

'Bedankt nog! Zit al de hele dag met een natte doos'

Ik wist dat ze straks naar Joost en Sasha zou gaan om de bril af te leveren en de fake-fuckup door te nemen.

'Dan laat je je straks even door Joost of Sasha pakken. Sasha heeft nog wel wat speelgoed in geval van nood. Haha.'

'Dat duurt nog uren en ik ben nu geil!'

'Sterkte. [Zoen-smiley] [lach-smiley]'

Toen Sasha thuis kwam met een tas chinees zaten Joost en Nadine al met een drankje op de bank. "Is het gelukt met de camera's?" Was haar eerste vraag.

"Pfff. Jazeker! En ze zijn getest ook!" Lachte Joost. Nadine nam nog een slok wijn en glimlachte.

Na een korte uitleg wilde Sasha het filmpje ook zien, waarna ze concludeerde dat ze inderdaad net zo 'gepakt' was als zij met de telefoon-actie de week ervoor.

Nadine reageerde dat zij, in tegenstelling tot Sasha, niet was klaargekomen en rest van de dag met een natte doos heeft gelopen.

"Het is dat het eten koud wordt, anders had ik je even geholpen." Zei Sasha "na het eten hebben we meer tijd." Ze keek Nadine aan alsof ze een antwoord verwachtte. Opeens verscheen er een lachje op haar gezicht. Ze greep het glas wijn uit Nadine's hand "…of, als de nood echt hoog is, laat je je even door Joost nemen terwijl ik de tafel dek" en ze dronk het glas wijn in een teug leeg. Joost verslikt zich bijna in zijn bier. Nu waren de mogelijkheden in hun sexleven de laatste weken behoorlijk uitgebreid, maar deze zag ie niet aankomen. Nadine lachte naar Sasha "een vluggertje, lekker! Doe je mee Joost? "

"Eh.. Ja, is goed" Joost keek nog steeds met ongeloof naar zijn vrouw.

"Nou, opschieten dan. Ik ga tafel dekken." Sasha gaf Nadine een knipoog en liep naar de keuken.

"Hard en snel, daar heb ik zin in. Neem me zoals jij wil." Bood Nadine zich aan.

Joost had weinig aansporing meer nodig. Hij had zijn broek al op z'n enkels en rolde het rokje van Nadine naar boven. Haar slip verdween. Nadine lag al snel op haar rug op de bank. Joost pakte haar benen en drukte zonder moeite zijn paal ballendiep in de natte gleuf voor hem.

"Harder...harder..." riep Nadine "Pak me. Gebruik me. Zoals jij wil. Ik ben nu van jou. Kom op dan! "

Joost begon als een boorhamer op haar in te beuken. Nadine begon te kreunen. "Harder. ...harder " bleef ze roepen.

Joost trok in zijn enthousiasme zijn pik enkele keren uit haar kut maar vond deze meestal bij de eerstvolgende stoot weer. Soms kwam hij te hoog en schuurde langs haar clip. Toen hij een keer te laag kwam en door haar bilnaad gleed kreeg hij een idee. 'Zoals ik wilde' had ze gezegd. Hij stootte nog een paar keer en zei "Omdraaien!" De daad bij het woord voegend pakte Joost haar benen en draaide haar op haar buik. Een knie lande op de bank de ander op de grond. Joost drukte direct zijn pik weer naar binnen. Alsof hij Nadine door de bank heen wilde duwen. Joost pakte in elke hand een bil en liet een klodder spuug op de roze anus vallen. Nadine kreunde en hijgde allerlei geluiden, geen ervan leek op klagen. "Oh...oh...aah...aah ja.. door. Door... harder. ...".

Dat kon ze krijgen! Joost drukte zijn duim in haar kont. "Jah...God." Joost dacht eerst een tweede duim in te brengen maar vond het wel goed zo. Hij trok zijn pik terug, richtte de natte eikel op haar roze ster en drukte door. Een lang gerekte "aaah!" Werd gesmoord omdat Nadine haar gezicht in de kussens drukte. Joost zette zijn voorgaande tempo door. Naast de gedempte kreten voelde Joost de al krappe anus samentrekken. Zijn ballen begonnen te tintelen en met een laatste versnelling schoot hij zijn kwakkie in het geile ding voor hem. Nadine trilde en kreunde in het kussen. Toen dat minder werd tilde Nadine haar verhitte hoofd op. "Haow...oh..man" Klonk het toen Joost met een plop haar kont leeg trok. "Zo hé. Dat had ik even nodig." Zei ze na hijgend, zittend op de grond. "Graag gedaan." Bracht Joost uit, neergestort op de bank. "Klaar?" Vroeg Sasha vanuit de deuropening. "Ja." Zeiden ze tegelijk.

"Opstaan en aan tafel dan!" Zei Sasha.

Joost hielp Nadine van de grond en trok snel zijn broek weer aan. Nadine trok haar rok naar beneden, haar string zag ze zogauw niet dus dat liet ze voor wat het was en liep naar de keukentafel waar een goed geurende maaltijd klaarstond.

Na het eten begonnen ze een plan voor de komende week te smeden.

Sasha zou als accountant de fake-fuckup aan Estelle voorleggen, en haar als alternatief voor het openbaar maken van de documenten, uitdagen of verleiden tot 'compromiterend' gedrag zodat het filmmateriaal voor het tweede deel van het plan bruikbaar is.

Het leek een eenvoudig verhaal. Alle varianten die ze konden bedenken spraken ze door.

Morgen, dinsdag, zou Estelle de hele middag in vergadering zijn. Een melding dat er een controle geweest zou zijn is door haar niet te controleren.

De dag erop, woensdag, zal Sasha een spoedbespreking eisen in verband met de resultaten. Game on!

Dinsdag halverwege de middag mailde Nadine Estelle ter info dat het dossier van een klant was doorgelicht door de accountant van die klant.

Woensdag kwam Sasha het kantoor binnen. Lang kastanje bruin haar, strenge bril, donkerblauw mantelpak, witte bloes en zwarte pumps. Zelfs Nadine kreeg onbedoeld ontzag. Beide dames liepen naar het kantoor van Estelle. Nadine klopte en liep direct naar binnen. Zonder Estelle te laten reageren stelde ze Sasha voor als: 'Sharon Pasman van accountantkantoor Koningh en partners'.

"Mevrouw Pasman heeft gisteren de audit uitgevoerd en wil met u, als verantwoordelijke, de resultaten doornemen." Zei Nadine.

"Dat zal dan later deze week moeten ik heb het druk." Zei Estelle.

"Te druk voor een geval van oplichting?" Viel 'Sharon' haar in de reden. Sharon keek Nadine streng aan waarna deze zich uit de voeten maakte en de deur sloot.

"Oplichting?"

"Dat zou het kunnen zijn, tenzij u mij kunt overtuigen dat het een fout betreft. Hoewel blunder in dat geval een betere omschrijving zou zijn."

Sharon legde Estelle de documenten voor en gaf aan op welke wijze haar cliënt was benadeeld. Estelle trapte er met open ogen in.

"Dit is van omvang dat ik uw directie hiervan in kennis moet stellen. U bent verantwoordelijk voor wat uw afdeling doet." concludeerde Sharon.

Estelle verweerde zich door Nadine aan te wijzen als veroorzaker. Zij hadden dit dossier behandeld zoals op de documenten stond. "Het blijft uw verantwoordelijkheid. U zult dit moeten verklaren en dus de consequenties dragen."

Estelle liep naar de deur en riep Nadine naar binnen.

Nadine kwam binnen en keek Sasha een fractie van een seconde aan.

"Nadine ga zitten." Zei Estelle. "Leg uit!".

Nadine kende de documenten van buiten en gaf uiteindelijk toe een rekenfout gemaakt te hebben. De gebruikelijke controle door een leidinggevende zou verzending van een foutief document hebben voorkomen.

Hierop begon Estelle uit te varen richting Nadine. Ze beloofde Sharon alles recht te zetten en richting Nadine disciplinaire maatregelen te treffen. "Zoals?" Vroeg Sharon. "Nou...eh." begon Estelle "..Hier zullen we op directieniveau..." "...En u denkt dat dat werkt?" Viel Sharon in de reden. "Ik hoor liever iets concreets." Dit was een noodsprong van Sasha om de directie buiten deze situatie te houden.

"Iets concreets? U bedoeld dat ik hier ter plekke een straf moet bedenken?" Vroeg Estelle verbaasd. Nadine keek met open mond naar Sharon. Er viel een lange stilte. Het gesprek ging een hele verkeerde kant op. Dit viel inmiddels ver buiten elk van de doorgenomen scenario's. Sasha's hersenen draaide op volle toeren om dit terug te buigen in hun voordeel.

"Bijvoorbeeld." Zij Sharon ten slotte. "Een directe terechtwijzing werkt vaak beter dan een lang traject langs directies enzo. "

"Moet ik over de knie?" Vroeg Nadine oprecht verbaast.

"Als het helpt..." Zei Sharon arrogant. Nadine zag een flits van paniek in de ogen van Sasha die duidelijk moeite had in haar rol te blijven.

In de seconde erna dacht Nadine het filmpje van de mishandelende leidinggevenden.

"Oké." Zei Nadine. "als jullie het zo op willen lossen, dan moet dat maar! Maar daarna is wel de kous af en is de hele kwestie afgedaan en gaan we het hier nooit meer over hebben. Akkoord?"

Estelle keek met open mond naar Nadine. Sasha moest even schakelen, gelukkig nam Sharon het gauw weer over. "Als daarmee voorkomen wordt dat mijn cliënt nogmaals benadeeld wordt, zou ik zeggen: uit die broek!"

Estelle leek wakker te schrikken toen Nadine aan het verzoek voldeed en haar broek los knoopte. Terwijl ze naar het bureau liepen voorover haar handen erop zette vroeg Sharon "ik neem aan dat u zelf het vonnis voltrekt?"

Een duivels lachje trok bij Estelle over het gezicht toen ze naar de in kant gevangen billen van Nadine keek. Bingo! dacht Sasha.

"Dus jij denkt er met een paar klappen af te komen?" Zei Estelle terwijl ze naar Nadine liep." Wat mij betreft is het een leuk begin."

"Je mag je even uitleven en daarna is het klaar!" Begon Nadine en ze wilde al omhoog komen "per slot ben jij verantwoo..." 'PATS' "auw!" "staan blijven!" Commandeerde Estelle. De eerste klap op haar kont was een feit.

Daarna volgde nog een reeks waarbij Estelle een reprimande gaf over niet alleen dit geval maar alle vermeende tegenwerking van de afgelopen periode opsomde. "U bent nogal enthousiast, mevrouw." Opperde Sharon "ik weet niet hoe u privé bent maar volgens mij schept u hier een bepaald genoegen in."

"Nou, het geeft wel wat voldoening moet ik zeggen." Antwoordde Estelle

"Dat geloof ik, maar ik had het niet tegen u." Zei Sharon streng. " uw medewerker gaf wel erg snel toe aan deze behandeling." Nadine keek boos over haar schouder naar zowel Sharon als Sasha. Sharon glimlachte, Sasha zette haar bril recht.

"Zou ze al nat zijn?" Vroeg ze.

Estelle had voldoende de smaak te pakken. Ze trok de slip naar beneden en legde haar hand op het kruis van Nadine. Deze snapte dat dit nu deel van het plan was maar ze wist niet of ze er blij mee moest zijn. Ze fakete een kreuntje, wie weet hielp het. Estelle wreef over de rode billen. Een tweede kreuntje, waaraan zelfs Nadine niet wist of ie echt was. Sharon zag Estelle aan haar eigen borst voelen en haar benen tegen elkaar klemmen. "Bij u jeukt er ook een en ander geloof ik." Estelle keek enigszins schuldbewust naar Sharon. "De hulp ligt op tafel." Vervolgde Sharon.

"Ho! Dat dus even niet hè!" Riep Nadine, en draaide zich om ."een rooie kont had ik er nog wel voor over maar..."

"Je hebt gelijk. Het is maar een baan, een reputatie, een leven... Dat het je zo weer opgebouwd toch?" Zei Sharon mierzoet.

"Eeh…hoe..Hoe bedoelt u?" Speelde Nadine mee. Niet blij met deze ontwikkeling, maar ze accepteerde het voor het grotere doel.

"Het zou kunnen helpen zijn je bazin te vriend te houden." Legde Sharon overbodig uit.

Nadine zuchtte diep sloeg haar handen voor haar gezicht en deed of ze zich realiseerde dat ze niet anders kon.

Zuchtend zei ze "Hoe moet ik het doen? Mond of vingers?"

Toen Estelle de ontwikkelingen had laten doordringen verscheen er een vals lachje op haar gezicht. "Beide, dacht ik zo." Zei ze resoluut. Ze ritste haar rok los en liep richting haar leren bureaustoel. "Kom eens hier, Nadine. Trek eens lief mijn broekje uit." Nadine twijfelde even maar deed wat er gevraagd werd. Ze ging voor Estelle op de knieën en keek tegen een luxe satijnen slip en kousen aan. Toen de slip elegant langs de benen was gezakt ging Estelle op de rand van de stoel zitten. Ze zakte achterover en plaatste een been op de rand van het bureau. "Kusje?" Vroeg Estelle. Nadine keek nog even om. Sharon keek terug en toonde geen medelijden. Nadine boog voorover en kuste de blote vagina voor haar. Een kreun klonk boven haar. Ze smaakte fris, helemaal niet verkeerd eigenlijk. Nadine gaf nog een kus. Daarna met haar tong. "God, wat lekker..." kreunde Estelle. Ze masseerde door haar bloes haar borsten. "Ga door. Lik me, trut!" Nadine deed haar best. Voornamelijk om Estelle pijnlijke uitspraken te ontlokken maar als ze eerlijk was; ze smaakte ook niet verkeerd.

"Lik m'n clit. Zuigen. Oh ja!...Gebruik je vingers!"

Nadine deed het gevraagde wreef over de lippen en stak een vinger naar binnen. "God, dit voelt goed! Maak me klaar, slet. Eindelijk doe je wat ik vraag. Nu weet je wat je plek is, hoer! Ga door! Ga door! Ja daarrrrr..." Estelle verkrampte. Dat was snel, dacht Nadine.

"Klaar dus?" Vroeg Nadine aan Estelle die lag bij te komen. "Kunnen we dan nu de documenten aanpassen en de kwestie oplossen?"

"Lijkt mij een zinnig." Zei Sharon zakelijk. "De werkrelatie lijkt mij in orde. Ik ga er vanuit dat toekomstige blunders adequaat worden aangepakt." Ze pakte haar tas en stond op "ik zie de aangepaste documenten graag tegemoet." Sharon draaide zich om en liep naar buiten.

"Zo. Ik heb je reet gered deze keer. Het was ook de laatste keer. Anders vertel ik iedereen wat hier is gebeurde. " zei Nadine onderwijl haar slipje optrekkend.

"En wie gaat je dan geloven?" Antwoordde Estelle arrogant "mevrouw Pasman had gelijk; zo moet de relatie zijn. Jij doet wat ik zeg, ongeacht wat ik je vraag! Begrepen? En nu wegwezen, volgens mij heb je werk te doen." Nadine liep boos weg, nagekeken door een halfnaakte Estelle.

Nadine pakte haar spullen van het bureau en verliet het kantoor. Ze appte Sasha

'Waar ben je?'

'Sorry, sorry, sorry! [Schaam-smiley] [schaam-smiley]'

'Eetcafé Vork en mes.'

'Ik ben er met 5 min.'

Nadine stapte de eetgelegenheid binnen. Sasha zat zonder pruik en bril zenuwachtig te wachten.

Toen ze Nadine zag stond ze op en vloog haar om de nek "sorry, Nadine. Dit was niet mijn bedoeling. Ik..."

"Rustig Sas. Rustig. Dat snap ik."

"Ja maar Estelle... Ik kon niet..."ratelde Sasha.

"Het geeft niet. Rustig maar. Estelle is de trut niet jij." stelde Nadine haar gerust "ik pak haar wel terug. En jou ook, maar dat ga je leuk vinden. Wij allebei eigenlijk." Sasha lachte een snik weg en Nadine kuste haar op de mond. “Ik moest zo mijn best doen haar niet aan te vliegen” verklaarde Sasha. Nadine pakte de laptop. "Niet hier." Zei Sasha. "Kom."

De vrouwen reden naar het huis van Nadine dat was het dichtst bij. Ze opende de laptop. En bekeken de film uit alle hoeken. Zelfs met geluid een overtuigend verhaal. Nadine en Sasha knipten en plakten van de verschillende camera's een bruikbaar filmpje in elkaar. Samen met de grove beelden uploade ze het naar de cloud. Vervolgens appte ze mij en Joost.

Ik zocht een rustig plekje en bekeek de film. "Yes! Nu is ze aan de beurt!" Is alles wat ik bedenken kon.

Maar eerst was Joost aan de beurt.

Hij belde Estelle de dag erna.

"Goedendag, Rutger Koningh, Koningh en partners. Ik heb begrepen dat mijn collega gisteren bij u is geweest om een financieel akkefietje op te lossen."

"Dat klopt. Ik verwacht geen verdere problemen op dit dossier." antwoordde Estelle.

"Dat verwacht ik ook niet, het was namelijk een niet bestaand probleem. Wij hebben de documenten vervalst zodat wij konden vaststellen dat u inderdaad met afpersing uw doelen bereikt. Het is jammer dan juffrouw Nadine daar slachtoffer van moest worden."

"Wow wow wow Even terug; U beschuldigd mij van afpersing? Hoe denkt u dat hard te kunnen maken?" Regeerde ze hoorbaar geïrriteerd.

"Goed dat u het vraagt; wij hebben de beelden vanuit uw kantoor bekeken en die strookte met bevindingen die wij elders aantroffen" Joost liet een stilte vallen.

Als door een wesp gestoken keek Estelle de ruimte door.

"Na dit gesprek heeft u alle tijd de camera's te zoeken, mevrouw. Ik zal u het resultaat van gistermorgen mailen. U zult ook van mening zijn dat dit soort materiaal mensen alleen maar schade toe kan brengen. Dat wil niemand. Als u, na het zien van de film, ons wilt helpen dit...eh ...incident naar het rijk der fabelen te verwijzen, verzoek ik u dat per SMS op dit nummer te laten weten. Voor het weekend graag. Oh, waarschijnlijk ten overvloede; het nazoeken van namen en nummer heeft niet zoveel zin. Goedemiddag." Klik.

"..."

Estelle keek nog een minuut wezenloos naar haar telefoon.

En besloot dat het een zieke grap moest zijn. Maar wie was Sharon Pasman dan.

En beelden... Hoe dan? Camera's! Estelle sprong op. Ze bekeek de kasten, de muren. Het schilderij. Daarboven. Wat was dat? Fuck, het zal toch niet!

Na de eerste, vond ze de andere 2 binnen een half uur.

'Plong'. Mail. Van een anonieme afzender. Geen tekst, wel twee bijlagen.

De inhoud van de eerste kon raden. Bij de tweede trok ze wit weg. Ze zag zichzelf pijpend in een opslaghok.

Ik kwam die donderdag vroeg naar Nederland. Ik reed rechtstreeks naar Joost en Sasha. Nadine woonde daar de laatste week bijna.

Nu kwam de vraag; wat als Estelle hapt en SMS’t?

Nadine zei dat haar vriend Jarno een werkplaats deelde met een paar maten. En die wilde wel een weekendje weg blijven, een week kan ook als het moet.

Nadine had ook gezien dat Estelle het mailbericht van Joost had doorgestuurd naar Dom de Wearde. Vanuit het verborgen account met alleen de oude pijpfilm als bijlage. Als tekst had ze erbij gezet:

’Dom,

Ik kreeg deze in de mail. Iemand heeft dit gezien en in bezit. Peter zal het niet zijn. Degene die het stuurde wil contact. Ik heb alleen een telefoonnummer, niet eens een naam.

Wat doen we?

Grt. Es.’

“Dominic de Waerde is haar LAT-vriend. Blijkbaar is hij bij de zwendel betrokken. ‘Peter’, zag ik in de documenten, is de gepijpte in de film.” verklaarde ze.

Nadine liet zien dat Dom ook al gereageerd had:

Hey Lieve,

Dit is vervelend.

We moeten achterhalen waar het wèl vandaan komt.

Ik ben zaterdag weer thuis. We spreken elkaar dan even.

gr. Dom.

ps.: Komt goed.

“Even op blijven letten dus dat die geen roet in het eten gaat gooien.” merkte Joost op. “Ik weet niet of en wanneer Estelle gaat reageren maar als we haar hebben moeten niet binnen een dag alle alarmbellen gaan rinkelen."

Sasha merkte op dat als Estelle snel reageert er wel een plan moet liggen om direct tot actie over te gaan. ze stelde voor zo spoedig mogelijk bij die werkplaats wilde kijken en te zie wat er nog nodig was. “We kunnen zo heen rijden” zei Nadine. “Ik weet waar het is en ik heb de sleutel al geregeld.”

We besloten direct in de auto te stappen en naar de loods te rijden. Het bleek een timmerwerkplaats met de nodige zaag- en boormachines en een aantal onafgemaakte projecten. Achterin de hal stond een container die dienst deed als kantoor/kantine. De container was voorzien van een pantry en een dames- en herentoilet waarvan het damesdeel was verbouwd tot douche. Naast de container was een oud bankstel en salontafel neergezet wat met wat fantasie als 'loungehoek' gezien kan worden. op en rond de container stond het vol met oude troep; resten hout, pallets, kratten, een paar fietsen en zelfs een halve crossmotor.

Kortom; ideaal om een keer stevig terug te bijten.

De meiden maakte volop plannen wat ze met Estelle zouden gaan doen. Joost stond alleen en keek zwijgend om zich heen. Hij maakte waarschijnlijk net als ik zijn plannen in stilte.

“Biertje, dromers?” riep Nadine door de hal. Ze had een sixpack opgeduikeld uit de koelkast in het kantoor.

We ploften in de hanghoek van de hal en dronken ons bier.

Daarna maakten we plannen hoe we Estelle daar moesten krijgen en wart we allemaal nog nodig zouden hebben.

De lijst van benodigdheden was snel gemaakt. Het was deze avond koopavond dus Sasha en Nadine gingen direct opzoek naar onder andere maskers. We moesten natuurlijk wel onbekend blijven tijdens de ontmoetingen. Volgens Joost was de tas waar ze mee thuis kwamen veel te groot voor alleen maskers. En toen hij ernaar vroeg lachte ze beide geheimzinnig.

Sasha en ik waren de dag erna vrij en wij konden de werkplaats een beetje aanpassen voor ons doel. Een beetje, het was niet de bedoeling dat Jarno en z'n maten direct in de gaten zouden hebben wat we van plan waren.

Nadine en Joost zouden de ochtend werken. Nadine kon dan ook Estelle in het oog houden.

Estelle was duidelijk nerveus die vrijdagochtend en ze deed al het mogelijke om Nadine te ontlopen. Nadine kon het niet laten haar met de meest onnozele vragen lastig te vallen. Om 12 uur ging haar kantoor op slot. Nadine appte dat direct aan iedereen door. Kwart over 12 ging de prepaid over; SMS.

‘Hoe regelen we dit?’

‘Ik bel om 13.00uur met instructies. Zorg dat je direct weg kan SMS’te Joost terug.

Joost appte ons allemaal om te zeggen dat het plan gestart was.

Om één uur stipt belde Joost. De telefoon ging 2x over.

"Hallo?" Zei Estelle "Ben jij dat Peter?"

Ze dacht in ieder geval nog de verkeerde kant op. Dat is mooi.

"Peter? Nee, not even close. Neemt niet weg dat wij wel wat te bespreken hebben." Zei Joost zoals afgesproken.

"Wie ben je dan wel, Hufter? FiImen en privedocumenten stelen is een misdaad!" Zei ze. "Oplichting ook. Dat is dus de situatie waar wij het over moeten hebben" Zei Joost ijzig kalm. "En aangezien jou communicatiemiddelen niet zo privé zijn bespreek ik de schikking liever face to face ."

"Schikking? Wat denk je wel? Dat ik de eerste de beste crimineel zonder meer ga betalen?" Schreeuwde ze bijna. Nadine kon het naast het kantoor bijna verstaan.

"Ja. Of je moet een alternatief weten waarom ik deze informatie niet naar je relaties zou sturen. Of de pers. Of justitie." Antwoordde Joost.

"..."

"Dat dacht ik ook. Ik wil dat je het volgende doet; Je gaat naar je auto en rijdt rechts de parkeerplaats af. Dan links de provinciale weg op naar de carpoolparkeerplaats bij de snelweg. Als je daar bent bel je dit nummer weer."

Klik.

De kantoordeur ging open en een gemaakt rustige Estelle stapte naar buiten. "Nadine, ik heb een spoedbespreking buiten de deur en ben niet bereikbaar, kan jij dat even in de agenda zetten?"

"Natuurlijk." Zei Nadine. "Gaat het wel? Je ziet wat bleek." Voegde ze er bezorgd aan toe.

"Ja. Jawel hoor, het gaat. Tot maandag." Zei Estelle en sneller dan noodzakelijk liep ze naar de lift.

Nonchalant liep Nadine met een bak koffie naar het raam. Ze zag haar chef in een witte Audi stappen en wegrijden in de opgegeven richting. 'Onderweg' appte ze ons. Ze ruimde rustig haar bureau leeg en vertrok naar de loods.

Joost was na zijn telefoontje al naar de loods gereden. Daar pikte hij Sasha op en samen reden zij naar de carpoolplaats.

De witte Audi reed de parkeerplaats op. Het duurde even voor de telefoon bij Joost in de auto overging.

"Ik ben er." Klonk het kort.

"Mooi" Zei Joost. "Naast het bankje in het rechter bushok ligt een zonnebril. Zet hem op en trek de bandjes die eraan zitten achter je hoofd vast. Blijf dan naast het bankje staan."

"Ben je gek? Ik laat me niet zomaar ontvoeren. Ik..."

"Eerst naar justitie of eerst naar je zaken relaties?" onderbrak Joost haar.

Estelle zuchtte en vroeg zich duidelijk af wat te doen.

"Oké" Klonk het timide.

"Lijn open laten" voegde joost toe.

Even later zagen Joost en Sasha het blonde hoofd van Estelle boven de auto's uitkomen en schichtig rondkijken. Op een draf liep ze naar het bushok en vond de bril. Ze zette hem op en realiseerde zich dat deze volledig geblindeerd was. Aarzelend trok ze de ty-rips achter haar hoofd vast en bleef staan. Ze bracht de telefoon naar haar oor en zei "oké". Joost was haar op een afstand gevolgd en stond al bijna naast haar en zei "handen bij elkaar voor je houden ."

Ze schrok van zijn stem zo dichtbij maar had niet de moed niet te luisteren. Amper had ze haar handen bij elkaar of Joost had er een ty-rip omheen, vervolgens controleerde hij de of de Bril goed vast zat. Sasha was inmiddels omgereden en stopte naast het bushokje. Joost opende de deur en hielp Estelle op de achterbank. Joost maakte de riem vast en maakte de polsen daaraan vast. De bewegingsvrijheid van Estelle was gereduceerd tot haar onderbenen. Joost stapte ook in en de auto reed weg. Het was een rit van ruim een half uur en gaandeweg begon Estelle zich steeds meer te laten horen. De ene verwensing na de andere kwam van de achterbank. Sasha hield haar tanden stijf op elkaar.

Bij de loods wachtte ik en Nadine de auto op. Sasha reed de open schuifdeur door en deze sloot ik direct achter de auto. Joost hielp Estelle uit de auto en begeleidde haar naar het kantoor. Hij hield haar aan haar arm vast "Zoek naar microfoontjes!" Riep hij. Ik was er als de kippen bij om het knappe jasje open te trekken en het lichaam van Estelle te betasten. Met name de tieten onderzocht ik stevig . "Ik heb niks, klootzakken! Ik wil hier weg! Hou op, zeg wat jullie te zeggen hebben en laat me gaan!" Riep Estelle boos. Omdat haar handen door Joost vast gehouden werden kon ze weinig doen tegen de knedende handen op haar tieten, maar toen ik haar broek losmaakte schopte ze en raakte mijn bovenbeen."Aumww!" Ik bedacht me op tijd mijn echte stem niet te gebruiken. Sasha stapte naar voren en sloeg Estelle met een vlakke hand in het gezicht. Ze maakte van de verwarring bij Estelle gebruik om de broek los te knopen, en op haar enkels te laten vallen.Joost zette zijn voet op de broek tussen de voeten van Estelle. Doordat haar pumps in de broek vastzaten kon ze haar benen ook niet meer verplaatsen. In haar zijden slip stond Estelle te tieren dat dit niet kon en dat ze het iedereen betaald zou zetten. "Dit is betaald zetten, teef! " Zei Sasha en greep Estelle vol in het kruis. Zie liet haar vingers in de slip glijden en bevoelde de droge lippen. Ze moest zich er toe zetten maar ze trok haar hand terug en zei "geen microfoons hier."

"Mooi zo" Zei Joost streng. "Zitten..." Hij manoeuvreerde Estelle op een stoel. "...en luisteren."