Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Yoekie
Datum: 12-11-2012 | Cijfer: 7.9 | Gelezen: 6276
Lengte: Lang | Leestijd: 24 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Ware Liefde - 1
Nog na soezend lig ik in bed. Ik draai mijn hoofd opzij en zie haar liggen. Als een engel vallen haar haren rond haar gezicht, haar ademhaling rustig, haar ogen gesloten.

Ik weet dat ik hier uren naar haar kan liggen kijken, zonder me ook maar een moment te vervelen. Natuurlijk heb ik daar geen tijd voor, want de plicht roept.

Zachtjes sta ik op, zodat ik haar niet wakker maak, en ga naar beneden, waar ik koffie zet en brood smeer voor ons. Met alles op een dienblad kom ik weer boven, waar Rose nog steeds ligt te slapen.

Glimlachend zet ik het dienblad op het nachtkastje en kom weer naast haar liggen.

"Liefje, wakker worden", fluister ik zachtjes en streel door haar haren.

Heel langzaam begint ze te bewegen en rekt zich uit. Als haar ogen zich openen vliegen de vlinders als een stel wilden door mijn buik. Die ogen... wouw.

Ik buig me naar haar toe en zoen haar zachtjes op haar mond. Haar armen vouwen zich om mijn nek en ze zoent me hartstochtelijk terug.

"Goedemorgen engel", zeg ik zachtjes en geef haar nog een kus.

"Goedemorgen lieverd. Ik ruik koffie?"

"Kijk maar naast je."

Ze komt overeind en pakt het dienblad. Voorzichtig geeft ze mij mijn koffie aan en stil zitten we te genieten van de eerste koffie in de morgen. Er zijn geen woorden voor nodig om te weten dat we genieten.

Na een paar minuten verbreekt Rose de stilte. "Hier ga je toch geen gewoonte van maken hè?"

"Waarvan?"

"Zo lief zijn! Ontbijt op bed, me zo lief wakker maken."

"Haha, dat ontbijt op bed niet, nee. Maar je bent zo mooi en zo lief, waarom zou ik je niet zachtjes wakker maken, i.p.v. met de wekker. Niets zo vervelend als dat rot ding dat je een hartaanval geeft 's morgens", lach ik en voel weer vlinders als ze met me mee lacht.

"Oké, daar kan ik mee leven."

"Trouwens..."

"Ja?"

"Betekend dat... dat je bij me wil komen wonen?"

"Het is misschien wat snel, ik bedoel... ik ken je eigenlijk pas net. Maar het voelt zo goed... ik wéét dat jij de ware bent waar ik altijd op heb gewacht."

Glimlachend kijk ik haar aan en knik. "Het is snel ja, maar ik ben meer dan blij dat je bij me wil blijven. Maar hoe ga je dat doen met Dave doen? Ik neem aan dat je toch naar hem toe moet om spullen te halen?"

Even slaat ze haar ogen neer. "Ga je met me mee? Ik wil niet alleen gaan."

"Natuurlijk lieverd, maar dan zul je het nog één dagje uit moeten houden zonder je eigen kleding, want ik moet vandaag nog werken en ik kan die ouders niet zomaar zeggen dat ze hun kinderen maar thuis moeten houden."

"O, nee natuurlijk niet! Dat zou ik ook echt niet van je vragen."

"Oké. O... nog één ding... eigenlijk mag ik niemand in huis hebben die geen verklaring van goed gedrag heeft ingeleverd bij het gastouderbureau, maar ik maak een uitzondering. Het houd alleen wel in dat je vandaag niet veel buiten komt, en als de bel gaat moet je snel naar onze slaapkamer, oké?"

"Geen probleem, liefste", glimlacht ze en kust mijn lippen.

Snel douche ik me even en kleed me aan. Over een goed half uur zal de eerste baby komen.

Ik ben net optijd klaar als de bel gaat. Snel haast ik me naar beneden en zeg tegen Rose dat ze even stil moet zijn tot de ouder weg is.

Ik bespreek of er nog bijzonderheden zijn en laat ouder en baby afscheid nemen van elkaar. Als de deur dicht is hoor ik Rose boven beginnen te lopen. Ze komt naar beneden gerend en kijkt vertederd naar de baby in mijn armen. "Wat is ze lief!", roept ze en streelt de haartjes van kleine Kelly.

Ik glimlach en knik.

In de kamer leg ik Kelly in de box, waar ze vrolijk begint te spelen met haar handjes. Ik ga naar de keuken om haar spullen in de kasten op te bergen.

Als we in de keuken staan, gaat de bel. Rose wil snel naar boven rennen, maar ik grijp haar arm. "Niet doen! Ze kunnen je voorbij zien rennen door de deur. Ga maar door die deur. Niet kijken tot ik je kom halen, oké?", vraag ik en wijs naar de tuindeur. Ze knikt en maakt dat ze buiten komt, terwijl ik de voordeur openmaak.

Als de ouder vertrokken is en ik de kinderen in de kamer te spelen heb gezet, haal ik Rose weer op. Als ze binnen is kijken we elkaar aan en barsten in lachen uit. "Je had ons moeten zien, volgens mij was ik net een kip zonder kop", grinnikt ze.

Ik neem haar in mijn armen en druk haar tegen me aan. "Kom hier."

Haar parfum komt mijn neus binnen. Ik denk niet dat ik die geur ooit nog met iemand anders kan associëren dan met Rose. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en geeft me kleine kusjes in mijn nek. "Ik ben zo gek op je", fluistert ze.

Ik glimlach en verstevig mijn greep om haar heen. Ik denk niet dat ik haar ooit nog ga loslaten. Figuurlijk dan... want in de kamer bent er een te huilen.

Zuchtend laat ik haar los, geef haar een vluchtige kus op haar mond en ga naar de kinderen toe.

Rond twaalf uur is het tijd voor eten. Ik maak in de keuken een paar fruithapjes en flesjes klaar, als Rose achter me komt staan. "Lekker ding", zegt ze in mijn oor. Rillingen lopen over mijn rug.

Ik voel haar handen op mijn buik, en langzaam zakken ze af. "Rose... Niet hier", probeer ik overtuigd te zeggen, maar het komt er meer uit als een grapje. Gelijk weet ik dat ik hier niet veel meer tegenin te brengen heb. Niet dat ik het heel erg vind...

"Dat dacht ik al", plaagt ze als ze voelt dat mijn weerstand wegvalt. Haar handen glijden onder mijn broekriem en masseren mijn schaamheuvel. Ik voel mijn lipjes natter en natter worden. "O, please, Rose, niet hier. De kinderen... eten...", breng ik stamelend uit.

Haar vinger glijd langzaam in mijn slipje en masseert net boven mijn klitje. Ik houd het niet meer uit en duw mijn kontje tegen haar aan. Dit is voor haar een teken om door te gaan. Haar vinger glijd nog wat lager en ze begint mijn klitje te beroeren.

Ik zak bijna door mijn knieën van geilheid als ze het tempo opvoert. Ik wil me omdraaien, zodat ik haar kan zoenen, maar ze houd me tegen. Gewillig laat ik me tegen haar aan vallen en geniet van haar werk.

Na wat veel te snel lijkt, voel ik tintelingen in mijn buik, ik weet dat het niet lang meer gaat duren. "O, Rose... ga door... ik kom zo..."

Ineens houd ze op en haalt haar hand uit mijn broek. Verbouwereerd draai ik me om en kijk haar vragend aan. "Tja, de kinderen moeten eten", zegt ze quasi onschuldig.

"Jij kleine...", roep ik uit en begin haar te kietelen.

"Dan heb je wat om naar uit te kijken vanavond...", knipoogt ze en loopt heupwiegend naar de kamer om de kinderen in de keuken neer te zetten.

Ik ben zo ontzettend geil dat ik bijna vanzelf klaarkom als ik denk aan haar mond, vingers, alles.

Ze is gek, lief en zo mooi... één ding weet ik zeker: Haar laat ik nooit meer gaan. Ze is nu al mijn alles, mijn hele leven.

Als alle kinderen weer veilig en wel zijn opgehaald, laat ik me op de bank vallen. Bijna vanzelf vallen mijn ogen dicht en ik geniet even van de stilte. Ineens wordt het nog donkerder achter mijn oogleden. Ik open ze en zie Rose voor me staan met een glimlach van oor tot oor.

"Waarom moet je zo lachen?"

"Omdat...", begint ze en komt naast me zitten, "ik gewoon van je houdt."

Ik trek haar in mijn armen en een paar minuten blijven we zo zitten, haar hoofd op mijn borsten en mijn armen om haar heen.

Ik laat haar overeind komen. "Liefje, hoe erg ik het ook vind om de sfeer te verpesten... We moeten je spullen bij Dave gaan halen."

Haar gezichtje betrekt en knikt. "Laten we het dan maar gelijk doen, dan ben ik er vanaf."

We doen onze jassen aan en ze wijst me de weg als we in de auto zitten. Ik moet toegeven dat ze het niet verkeerd getroffen had qua huis. Een enorme kast doemt voor ons op en ik kijk er bewonderend naar.

"Ja, dat dacht ik eerst ook. Als het gezelschap erin nou ook zo leuk was...", zegt ze en knipoogt als ze mijn gezicht ziet.

Met haar sleutel maakt ze de deur open. Een geur van alcohol komt me tegemoet.

"Ik geloof dat hij door heeft dat ik weg ben", zegt ze verontschuldigend en haalt haar neus op. Ik haal mijn schouders op. "Dat geeft niet, we zijn hier zo weer weg."

"Hallo!", roept Rose, maar ze krijgt geen antwoord.

Ze gaat naar haar slaapkamer en haalt een grote reistas en koffer uit haar kast en begint die te vullen.

"Ik geloof niet dat hij thuis is. Zou jij beneden in de woonkamer misschien mijn paspoort en andere papieren willen halen? In het dressoirkastje de eerste la."

Ik doe wat ze vraagt en ga naar onder. Als verstijfd blijf ik in de deuropening staan. Daar, op de bank, ligt een man. Waarschijnlijk Dave. Als ik merk dat hij niet op me reageert, loop ik zachtjes naar het dressoir toe, die Rose beschreef. Ik moet mijn rug naar hem toekeren om de la open te maken.

Te laat besef ik me dat ik geluid achter me hoor en als ik me wil omdraaien, grijpt een ijzeren hand mijn arm vast en draait me ruw om. Ik slaak een gilletje en probeer me los te rukken, waardoor zijn greep alleen maar steviger wordt.

"Zo, dus jij bent de stoker hier", zegt Dave met een zware, raspende stem. Zijn adem ruikt naar alcohol.

"Stoker?", vraag ik voorzichtig.

"Ja, stoker ja. Heb je wat in je oren? Jij hebt er voor gezorgd dat mijn vrouwtje bij mij weg is."

"Dat heb je helemaal zelf gedaan", zeg ik ineens heel kalm. Ik weet van mijzelf dat kalmte voor woede komt bij mij.

"Hoe durf je dat te zeggen?", blaft hij in mijn gezicht en knijpt nog harder in mijn arm.

Zoals ik al dacht begin ik nu pas echt boos te worden. De woede borrelt omhoog en ik schreeuw bijna terug: "Jij bent degene die een onschuldige vrouw heeft geslagen en pijn gedaan. Jij hebt ervoor gezorgd dat ze bij je weg is gegaan met je walgelijke gedrag. En jij bent ook degene die haar alleen nog maar meer wegjaagd met je stinkende alcohol!"

Even laat hij de woorden bezinken en ik merk gelijk dat ik de grootste fout begaan heb die ik tot nu toe kon maken. Zijn gezicht betrekt tot een bijna vuurrode grimmas.

Ineens komt hij in beweging. Voor ik het weet lig ik op de grond en zie ik dat hij zijn vuist heft. Dan gaat alles heel snel...

Ik sluit mijn ogen om de klap af te wachten, als ik ineens zijn zware lijf op me voel vallen. Hoestend en proestend van de lucht die uit mijn longen werd geperst, duw ik hem van me af.

Daar staat ze... met een bezem in haar handen. Ik kijk haar aan en zie een traan over haar wang lopen. Ik kijk vluchtig naar Dave, of hij nog leeft. Gelukkig is hij alleen bewusteloos.

Ik krabbel overeind en loop naar haar toe. "Rustig maar, het is voorbij. Het is al goed", sus ik haar terwijl ze in snikken uitbarst in mijn armen.

"Zullen we aangifte gaan doen?", vraagt ze ineens. Ik kijk haar verbaasd aan. "Ik wil hem aangeven voor gewelddadig gedrag. Dat hij dat bij mij gedaan heeft, kan ik tot op zekere hoogte nog accepteren, maar dat hij jou bijna dood had geslagen als ik er niet was geweest, dat is onaanvaardbaar. Ik moet er niet aan denken dat ik je kwijt zou zijn", zucht ze met een snik.

Zonder iets te zeggen loop ik naar de deur, pak haar tassen en ga naar de auto. Rose volgt me met een vragende blik in haar ogen.

"Wat is er?", vraagt ze naar een lange tijd in stilzwijgen.

"Niets", antwoord ik zuchtend.

"Je bent te stil..."

"Sorry. Het is gewoon... nee niets, laat maar."

Thuis brengen we haar spullen naar boven en hangen en leggen alles bij mij in de kast. Haar cd's komen bij de mijne, haar boeken op mijn boekenplank en haar tandenborstel naast de mijne.

Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoelt. Toch is er ergens in mijn onderbewustzijn iets dat nog aan me knaagt. Waarschijnlijk gewoon de stress van net.

Zuchtend ga ik op de bank zitten en zet de tv aan. Rose zit naast me, met haar hoofd op mijn schouder. Als we voorbij een ziekenhuiszender komen, vraagt Rose of ik hem even wil laten staan. Ik vraag waarom.

"Ik heb het altijd al gebiologeerd bekeken, al die operaties, bevallingen, etc."

Net op dat moment komt er een vrouw in het ziekenhuis die op het punt staat haar baby te krijgen. "Wat vind jij van kinderen?", vraagt Rose.

"Moet je dat serieus vragen? Ik werk met kinderen", lach ik.

Ze begint ook te lachen. "Nee, dat bedoelde ik niet. Ik bedoel... eigen kinderen. Van jezelf..."

"O... Nou eigenlijk... hoef ik voorlopig nog geen kinderen. Ik ben veel te druk met mijn werk, etc. Ik denk niet dat een kind in mijn drukke tijdsschema zou passen. Ik wil ook nog wat tijd overhouden voor ons", zeg ik en kus haar voorhoofd.

Even is ze stil. "Kinderen krijgen is een kinderdroom van mij. Al vanaf mijn achtste wilde ik kinderen", zegt ze zachtjes.

Ik voel dat ik nu iets gezegd heb wat haar heeft geraakt. Snel sla ik mijn armen om haar heen en fluister: "Het spijt me. Ik zal er eens over nadenken, oké?"

Ze knikt en we kijken weer verder tv. Ineens schiet me tebinnen dat ik nog iets te goed had van haar van vanmiddag. Ik begin ondeugend te glimlachen als een leuk plannetje mijn hoofd binnen komt druppelen.

"Ik ben moe. Zullen we gaan slapen?", vraag ik.

"Is goed."

We sluiten af en gaan naar boven. Na een verfrissende douche, kruip ik in een schone pyjama lekker in mijn bed. Rose komt naast me liggen en zoent me zachtjes. In mijn onderbuik begint al van alles te prikkelen en borrelen, maar ik laat het niet merken.

Na een paar minuten maak ik me van haar los en draai me op mijn zij. "Sorry lieverd, ik ben veel te moe", zeg ik en sluit mijn ogen.

Ik hoor haar zuchten en zich omdraaien.

Het lijkt uren te duren, maar na een goed half uur weet ik zeker dat Rose diep in slaap is. Zachtjes sta ik op en pak wat riemen uit mijn kast. Uiterst voorzichtig maak ik haar handen vast aan de spijlen van het hoofdeinde, en haar voeten aan het voeteneinde. Gelukkig slaapt ze in een nachtpon, zodoende hoef ik niet eerst haar broek uit te doen, want dan zou ze geheid wakker worden.

Ik ga naast haar liggen, schuif haar nachtpon omhoog en kneed haar borsten, die precies in mijn hand passen. Ze draait met haar hoofd, maar wordt nog niet wakker.

Stout ga ik verder en laat mijn hand zakken tot op haar slipje, waar ik begin te masseren. Ik voel dat ze al nat is, omdat haar slipje bij haar kruis bijna doorweekt is.

"Geil meisje", zeg ik zacht en ik merk dat ze nu weer wil gaan bewegen. Dit keer met haar armen, maar die zitten vast. Met een ruk schrikt ze wakker en even lijkt ze in paniek, tot ze doorheeft dat ik aan haar poesje zit.

"Zo, dus jij dacht echt dat ik een lekkere geile vrouw als jij af zou wijzen voor een potje geile sex?", vraag ik met een strenge ondertoon.

Ze kijkt schuldbewust en knikt. Even laat ik mijn "strenge" masker varen en kijk haar verliefd aan. Snel herpak ik me weer en zeg: "Dat dacht ik al. Daar zal je voor moeten boeten, mijn liefste."

Even kijkt ze me bang aan. Ik geef haar een knipoog en ze ontspant weer.

Ik trek haar slipje van haar kontje en ga met mijn vinger door haar gleufje. Mijn vinger komt er bijna druipend weer uit.

Ik hoor haar zachtjes kreunen en een gevoel van voldoening bekruipt me, waardoor ik nog geiler en verliefder wordt.

"Dus je geniet ervan, hè? Wacht maar af", zeg ik onheilspellend en ga tussen haar gespreide benen zitten. Met mijn vinger volg ik de contouren van haar poesje, maar ga er niet doorheen. Haar kontje wipt ongeduldig op en neer. Des te meer reden om haar nog even te plagen. Ik zak omlaag met mijn gezicht en zie aan de hare dat ze hoopt dat ik haar ga likken, in plaats daarvan ga ik net op het laatste moment naar haar been toe en trek een nat spoor van kusjes tot aan haar voet. Daarna doe ik precies hetzelfde, maar dan tegenovergestelde richting.

Ik hoor haar kreunen van ongeduld. "Alsjeblieft, liefste, alsjeblieft..."

Ik kan haar gesmeek niet meer aanhoren en geef toe. Als een hongerige tijger val ik aan op haar lekkere gleufje. Ik lik er doorheen en proef haar geile sappen, die een natte plas onder haar billen maken. Haar klitje steekt een beetje naar voren, zo geil is ze.

Als ik die in mijn mond neem en er op zuig, komt ze al bijna klaar. "Eh eh, niet zo snel mevrouwtje", zeg ik en kom omhoog.

Een gefrustreerde zucht ontsnapt aan haar lippen. Ik kruip naar haar toe en begin haar te zoenen. Haar tong zoekt de mijne en we beginnen een geile dans met onze tongen.

Na een tijdje besluit ik dat het weer genoeg is geweest en ga boven haar hoofd zitten met mijn poesje, zodanig dat ik ook bij de hare kan. Ik druk mijn kutje op haar mond en grom als haar tong mijn klitje raakt.

Ik buig voorover en begin haar klitje opnieuw te likken. Nu besluit ik om haar te laten komen. Ze heeft genoeg geleden onder mijn straffen.

Naarmate ik harder aan haar klitje ga likken, merk ik hoe ze steeds wulpser onder mij beweegt. Ook mij laat het niet onbetuigd en ik voel de bekende heerlijke kriebels in mijn buik borrelen.

"O, Caithlynn, wat doe je met me", kreunt ze en beweegt nog meer met haar heupen. Ik besluit haar nog één keer te plagen en ga met mijn vingertopje in haar heerlijke grotje. Dit is te veel voor haar en ik voel haar spieren onder mij samentrekken.

Met een luide schreeuw en grom komt ze stuiptrekkend klaar.

Doordat ze door het klaarkomen extra hard aan mijn klitje zoog, hou ik het ook niet meer. Schokkend en kreunend kom ik ook klaar.

UItgeput laat ik me van haar afrollen en streel haar benen zachtjes.

"Dat was geweldig", zegt ze zachtjes.

Ik lach.

"Zou je me misschien wel even los kunnen maken?", vraagt ze voorzichtig.

Ik moet nog harder lachen en kom overeind. Ik was het al bijna vergeten. Eerst maak ik haar voeten los en daarna haar handen.

Als ik de riemen op de grond heb gegooid, pakt ze mijn polsen ineens vast en draait zich in een soepele beweging op mij.

"Zo, dus mevrouw hier denkt er zo makkelijk van af te komen, hè?", vraagt ze quasi boos.

Ik kijk haar uitdagend aan.

"Echt niet", zegt ze en kust mijn lippen zo ligt dat het bijna kietelt. Ik probeer mijn lippen steviger op de hare te drukken, maar ze komt steeds een beetje omhoog, waardoor ik er niet bij kom. Ik geef het op en laat me terug in de kussens vallen.

"En nu... mijn wraak", lacht ze gemeen en bijt zacht in mijn nek. Ik slaak een kreetje en even kijkt ze me verschrikt aan. Als ze mijn lach ziet begint ze opnieuw in mijn nek en bijt weer even.

Langzaam zakt ze naar onder en kust mijn borsten. Mijn tepels neemt ze een voor een in haar mooie mond en zuigt erop. Een kreun kan ik niet onderdrukken.

Ze kijkt me ondeugend aan en trekt een spoor over mijn buik naar beneden. Gewillig spreid ik mijn benen, om haar toegang tot mijn grotje te verlenen.

"O, dus je vind het wel lekker?", vraagt ze en ik knik gretig.

Ze laat zich zakken en pakt mijn benen vast. Ik kreun luid als ze zachtjes tegen mijn klitje blaast. "Jezus, Rose... waar haal je dat vandaan", kreun in goedkeurend. Ze lacht even en zuigt dan plots op mijn klitje. Het geile gevoel dat door mijn buik stroomt krijgt ineens een boost en ik voel mijn spieren zich spannen.

"Kom maar, mijn alles", zegt Rose zachtjes en likt en zuigt en knabbelt verder.

Ik doe graag wat ze vraagt en laat alles varen. Het wordt zwart voor mijn ogen en ergens in de verte hoor ik mijn eigen stem kreunen en grommen als mijn lijf begint te schokken. Ik waan me ergens in de zevende hemel van het intense gevoel.

Als ik mijn ogen open, ligt Rose met haar hoofd op mijn schouder, en haar arm om me heen geslagen. Ze slaapt...

Zachtjes trek ik de deken over ons heen en val zelf opnieuw in een diepe, vooral geile, slaap.

Bij goede reacties heb ik weer een vervolg :)
Lees verder: Ware Liefde - 3
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...