Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Keith
Datum: 17-09-2019 | Cijfer: 9.4 | Gelezen: 13383
Lengte: Lang | Leestijd: 21 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Mini - 91
In de camper ploften we in de bestuurders- en bijrijdersstoelen. “Héhé… Dat was me het dagje wel!” Joline keek me aan. “Zeker weten. Eerst simultaan wippen met zus en zwager, dan een pittige wandeling en vervolgens makreel met Calvados… Ik denk dat ik even plat ga.” Ze trok haar schoenen en sokken uit en legde haar voeten op mijn benen. “En anders is een voetmassage ook niet verkeerd…”
Ik streelde haar mooie voeten en masseerde haar zolen. Toen ik op een bepaald punt drukte vertrok Joline haar gezicht. “Au!” Ik knipte een lampje aan en bekeek haar voetzolen. “Je hebt twee behoorlijke blaren op je voeten, dame. Die moet je even doorprikken, anders blijf je er last van houden.” Ze keek me aan. “Mag jij doen. Ben ik nooit zo goed in geweest.”

Ik pakte de EHBO-trommel. “Zo mevrouwtje… Gaat u maar even op de behandeltafel achterin liggen. Dan zullen we die mooie voetjes eens netjes verzorgen. Of wilt u een complete anatomische check-up?” Ze keek me aan. “Met dat laatste zullen we maar even wachten, dokter. Daarvoor moet ik de juiste kleding aan hebben. Maar doet u het tegenwoordig zelf? Waar is uw lieve assistente, zuster Melissa?” “Die is er vandoor met een of andere lompe oliestoker…. Au!”
Joline had me een tik op mijn wang gegeven. “Niet zó over mijn lieve broer hé? Anders zeg ik het tegen je zus en krijg je nog meer klappen!” Ze kuste me, liep toen naar het bed en ging op haar buik liggen. “En maak nu mijn poezelige voetjes maar in orde. Wie weet ga ik dan vanavond wat charmantere schoenen dragen…” Ik pakte een speld en wat gaascompressen. “Doe je me geen pijn?” Ik schudde mijn hoofd. “Nee. Ik prik twee kleine gaatjes in elke blaar, zodat hij leeg loopt.Dan is de druk er af en kan de huid vanzelf genezen. Het prikken van die gaatjes voel je niet. Dat de druk er af is wél. Dat zal opluchten.”

Ik pakte de steriele gaasjes uit en legde die onder de eerste blaar. Toen ging de speld erin en meteen spoot het vocht in het gaasje, zelfs zonder het 2e gat. “Zo, dame, daar stond nogal druk op! Aan de bovenzijde maakte ik een 2e gaatje en drukte de blaar leeg. “Zo, da’s nummer één. Nu de volgende. Andere voetje omhoog, graag!” Joline gehoorzaamde en de blaar op haar 2e voet onderging dezelfde behandeling. “Nu even laten rusten; zo meteen kijk ik of er nog wat uit komt. Zo niet, dan gaat u daarna even douchen. Daarna uw mooie voetjes in een bakje sodawater. Worden ze weer lekker zacht van, mevrouw.”
Joline draaide zich om en friemelde met haar voeten in mijn kruis. “Nee mevrouw, nu niet meteen uw voeten willen behandelen met het sopje van Kees. Daar moet u nog een tijdje mee wachten.” Ik gaf een tik op haar billen en Joline gniffelde. “Blijft u maar lekker een paar minuten liggen; we willen ten slotte niet dat u meteen na de behandeling flauw valt, hé?” Ze deed haar ogen dicht en giechelde

“Nee dokter… Maar dokter… Ik ben maar een arm meisje. Ik heb helemaal geen geld… Hoe moet ik nou betalen?” “Tja… Dan heb je een probleem, meisje… Deze behandeling is stervensduur. Weet je wat? De rest van uw leven kom je bij mij in huis wonen, doet het huishouden, kookt voor mij en loopt ’s avonds sexy gekleed door mijn huis, slaapt bij mij in bed en laat toe dat ik me aan je mooie lichaam vergrijp als ik daar zin in heb. Deal?” Joline draaide zich om en opende haar ogen. Ik keek in twee bliksemstralen.
“Kees Jonkman, als dat jouw interpretatie van ‘het huwelijk’ is, kun je die ketting wegstoppen op een plaats waar de zon nooit schijnt, begrepen? Wij doen sámen het huishouden, verdienen sámen het nodige geld, koken om beurten en vergrijpen elkaar alleen maar aan elkaars lichaam wanneer we daar sámen zin in hebben! En als ik een keertje géén zin heb, heb je dat maar te accepteren. Dan sla je de hand maar aan jezelf. Net zoals ik, wanneer jij geen zin heb, mijn mechanische vriendje mag pakken. Heb je dat héél goed begrepen?”

Ik haalde mijn schouders op. “Hé, jij beweerde net geen geld te hebben. Als man maak je daar dan onmiddellijk misbruik van door het meisje in kwestie in een onderdanige rol te duwen. Zo zitten mannen nu eenmaal in elkaar…” Ze tikte met haar vinger op mijn neus. “Dat leer je dan maar héél snel af, meneertje. Als ik merk dat jij me in een bepaald keurslijf wil dwingen, ga je merken dat ik in sommige opzichten bijzonder op mijn moeder lijk. En die is uiterst zelfstandig!” Ik lachte. “Dat jij op je moeder lijkt, wist ik al lang, dame. En daar ben ik uiterst blij mee. Een hulpeloos modepoppetje om me heen… Ik moet er niet aan denken!”

Ik trok haar overeind. “Kom, slippers aan, handdoeken en schoon en sexy ondergoed en trainingspak pakken, we gaan even douchen. In de douche je slippers aanhouden!” Joline keek me aan. “Niet even nog een paar baantjes zwemmen?” Ik schudde mijn hoofd. “Doe maar niet. Grotere kans op infectie. Morgenochtend, dan mag je weer zwemmen.” Even later stond ik onder douche en hoorde ik Joline in de andere douche neuriën. “Hé schat, wanneer ga jij Bach neuriën? Dan kunnen we een duet zingen…” Het was even stil. Toen antwoordde ze met een gezongen deel uit de Mattheus Passion. “Sind Blitze, sind Donner im Wolken verschwunden…!” Ik schoot in de lach. “Goed antwoord! Lekker bij de hand ook!”
Een gniffel was haar antwoord. “Pa en Ma namen me een paar jaar geleden mee naar de uitvoering van de Mattheus Passion in de Stevenskerk in Nijmegen. En ergens tijdens het eerste deel was ik een beetje in slaap gesukkeld tegen Ma aan. Ik schrok wakker toen ze dit stuk inzetten! Sindsdien is me dat bijgebleven.” “Och gut… En je zei ooit dat Bach zulke mooie slaapliedjes had geschreven…” Ze lachte. “Dat klopt! Even later was ik weer een beetje ingedut…” “Cultuurbarbaar. Indutten bij een van de mooiste stukken klassieke muziek. Ga je schamen!” “Hé, meneer Jonkman, kijk jij maar uit dat je niet indut bij een mooie flamengo. Want dán krijg je met mij te maken…”
Ik trok me even op om over de scheidingswand tussen onze douchehokjes te kijken. “Als jij die flamengo danst, schat…” Verder kwam ik niet, want een handdoek petste tegen mijn hoofd aan. “Viespeuk! Gluurder! Wegwezen, of ik doe aangifte tegen je!” “Jaja… In jouw beste Frans zeker. Ik wens je veel sterkte! En die Gendarme ook!” “Rotzak!” kwam het antwoord. Even later gevolgd door een plens koud water over het muurtje. “Ha, lekker… Daar was ik net aan toe, schat…” Een grom was Joline’s reactie.

Even later stonden we weer buiten. “Soms hé…Soms ben je een enorme etterstraal, Kees Jonkman…” Haar ogen lachten echter. “Kom, we gaan naar de camper.” Ze keek me aan. “Oh ja… Deur op slot, gordijnen dicht en hupsakee.” Joline sloeg haar arm om me heen. “Om de een of andere rare reden heb ik daar wel zin in.” Ik kuste haar even. “Die reden is niet raar schat. De reden is dat je van me houdt.” Ze kneep even in m’n zij. “Ja. Stom hé?” Eenmaal in de camper trok ik haar op schoot. “Kom hier, lekker stuk van me. Ik wil met je vrijen. Jouw heerlijk laten klaarkomen, terwijl ik je streel.” Jolie keek me aan. “Dat lijkt me een heel goed plan, Kees Jonkman. Ik wil lekker ongegeneerd met je vrijen. Ik ga me zo meteen even omkleden achterin, leg ook wat voor jou klaar en jij ruimt ondertussen de camper een beetje op. Klaarmaken voor vertrek, morgenochtend. Ik wil vroeg weg, dan hebben we een lekker lange dag.” “En had je al iets in gedachten om naar toe te gaan?”
Ze schudde haar hoofd. “Nee. Mag jij verzinnen. Mijn enige verzoek is: niet al te veel militaire dingen in de omgeving.” Met die woorden sloot ze het gordijntje van het slaapdeel achter zich.

Ik krabde achter mijn oren. ‘Niet al teveel militaire dingen in de omgeving…’ Daarmee vielen Noord-Frankrijk en België al af. Duitsland? Had ik niet zoveel zin in na de dagen hier. Luxemburg! Mooi land, niet al te veel militair vertoon, als je ten minste uit bepaalde steden weg bleef en hartstikke mooi om te wandelen. Kanoën zou ook nog kunnen, als het een beetje mooi weer bleef. Musea? Ook genoeg. En vriendelijke mensen, dat wist ik nog van een aantal jaren geleden. Afstand? Ik keek op de routeplanner. Ruim 600 kilometer als je noord van Parijs reed. Dus 7 uren pure reistijd. Was in één dag te doen, als we elkaar aflosten. Oké… het werd Luxemburg. Maar wáár in Luxemburg? Ik koos een kleine camping vlakbij de Franse grens, langs de doorgaande weg richting Luxemburg-stad. Van daaruit konden we altijd verder kijken. Reserveren? Hmm… in deze tijd niet nodig.
“Schat, ik heb de bestemming voor morgen!” Joline’s hoofd kwam om het gordijn. “Zooo… Dat is snel! En waar rij je ons heen?” “We moeten elkaar afwisselen. De reis is ruim 600 kilometer. We gaan naar Luxemburg.” Haar ogen werden groot. “Zó ver? Waarom?” “Luxemburg is mooi, redelijk militair-vrij als je bepaalde plaatsen ten minste mijdt en een vriendelijke bevolking. En je kunt er heerlijk wandelen.” Ik verwachtte een sarcastische opmerking, maar die bleef uit. “Oké. Het wordt Luxemburg, hoor ik net. Leuk! Weer eens wat anders…” Ze lachte. “Over vijf minuten kun jij je omkleden, Kees.”
Haar hoofd verdween achter het gordijntje. Even later rook ik haar parfum en ik snoof. “Ruikt lekker Joline!” Een gniffel was het antwoord. “Omdraaien, meneer. Anders ziet u mij en dat wil ik nog niet.” Ik gehoorzaamde en Joline verdween in het toilet. “Zo, nu mag je de slaapkamer in. Snel omkleden!” Op bed lag een nette broek, een overhemd en een paar sokken. Verder niets. Snel kleedde ik me uit en weer aan. “Mag ik nu binnenkomen?” “Dat mag.”

Ik deed het gordijn open en zoals altijd verraste ze me weer. Ze zat in de bijrijdersstoel in een mooie rode jurk; strak op haar bovenlichaam, met een diep decolleté en een wijd rokdeel er onder. Haar lange benen in een rode panty over elkaar geslagen, sandalen met hoge hakken er onder. Ze droeg de ketting die ik haar gegeven had om haar hals. Haar lange blonde haren in een losse vlecht. “Wauw…” was het enige wat ik uit kon brengen. Joline droeg niet zo vaak iets roods; blauw was meer haar kleur, maar deze jurk gaf haar het uiterlijk van een zeer verleidelijke en warmbloedige vrouw. Ze wenkte me. “Kom hier, Kees. Ik wil vanavond met je vrijen. Héél langzaam, alsof we elkaar voor de eerste keer gaan ontdekken. Kom, en ga voor me zitten. Ik heb al een kussentje voor je klaar gelegd.”
Even later zat ik aan haar voeten. “Streel mijn benen, Kees. Tot de zoom van m’n jurk. Niet verder.” Ik keek naar haar op. Ze deed haar stoel iets achterover en sloot haar ogen. “Verwen me met die heerlijke handen van je… Laat me genieten!” Ik legde mijn handen op haar kuiten en begon haar zachtjes te masseren. Een goedkeurende brom was Joline’s reactie. Expres ging ik niet naar boven, naar haar knieholten, want dan zou haar weerstand snel voorbij zijn. “Je zou een hele goede masseur kunnen zijn, Kees Jonkman… Als je de techniek ooit in de steek laat, kun je zó een massagesalon beginnen.” Joline’s stem was laag, teken dat ze genoot. “Dan zet ik in de etalage dat een ‘happy ending’ gratis is, oké?” “Alleen voor vaste cliëntéle, meneertje. En dat is er maar één, hou dat goed in de gaten.”
Ik grinnikte en kneedde verder. Joline’s kuiten zaten wel een beetje vast. Maar ik kreeg last van m’n rug… “Liefje, mag ik er een krukje bijpakken? Dit zit niet zo prettig.” Ze knikte. “Toegestaan.” Even later zat ik iets hoger. Ik legde een van haar mooie voeten op mijn schoot; zo kon ik haar kuit laten ontspannen en lekker masseren. Daar ging ik tien minuten mee door, tot haar kuit helemaal ontspannen was. “Zo meisje… Geef me je andere voet maar… Ook die is aan een intensieve behandeling toe!” Er kwam geen antwoord. Opkijkend zag ik dat ze heerlijk in slaap was gevallen. Héél voorzichtig zette ik haar ene voet neer, pakte de andere en legde die op mijn schoot.
Rustig begon ik haar kuit weer te strelen en bouwde het langzaam op naar masseren. Joline trok op een gegeven moment haar been iets op; haar jurk schoof omhoog en ik kon tussen haar benen kijken. Een klein rood slipje was vaag zichtbaar tussen haar benen. En ik rook vaag haar geur door haar parfum heen: ze was al wat opgewonden. Met haar ene voet op mijn schoot ging mijn handen nu wat verder omhoog, naar haar knieholte. Zachtjes, met één vinger, streelde ik haar daar en na een minuutje begon ze wat met haar heupen te bewegen. Haar eigen geur werd sterker. Ik pakte haar andere voet ook en legde haar voeten naast elkaar op schoot. Ik kuste haar tenen, en streelde nu beide knieholten, met af en toe een uitstapje tussen haar bovenbenen.
Ze kreunde af en toe zachtjes, maar bleef slapen. Mijn handen lagen nu onder haar jurk op haar bovenbenen en ik streelde haar. Haar borsten gingen nu sneller op en neer en ze spreidde haar benen iets meer. Plotseling schokte ze, greep tussen haar benen en kreunde: “JA! Lekker…” Ze schudde, haar heupen gingen op en neer en ze bonkte met haar hoofd tegen de hoofdsteun. Toen gingen haar ogen open en ze keek me verdwaasd aan. “Kees! Heb jij dat gedaan?” Ik schudde mijn hoofd. “Liefje, ik heb je niet verder gestreeld dan halverwege je mooie bovenbenen. Soms er tussen, maar ik ben niet in de buurt van je mooie poesje geweest… Helaas.” Ze bloosde. “Ik ben heerlijk klaargekomen… Ik droomde dat jij m’n poesje likte…” Ik keek haar aan. “Schaam je je daarvoor? Malle meid, ik vind het heerlijk dat ik jou zó kan opwinden dat je klaarkomt, zelfs zonder dat ik je mooie poesje streel, lik of zoen… En ik had een heerlijk uitzicht op een prachtige vrouw die helemaal ontspannen sliep. Ik heb ook genoten, hoor…”

Ze haalde haar voeten van mijn schoot. “En jij kan heerlijk masseren…”, ze lachte zachtjes, “met een happy ending!” Ze boog zich voorover en gaf me een zoen. “Weet je, het was mijn bedoeling om je hier te verleiden… Heel langzaam, zodat je helemaal gek van me zou worden. In plaats daarvan ben ik klaargekomen.” Ze lachte zachtjes. “Gelukkig had ik wat voorzorgsmaatregelen genomen…” Ze stond op en ik zag dat er een handdoek op haar stoel lag. Joline pakte mijn hand. “Kom, meneer de masseur. Mee naar bed. Ik ben klaargekomen, maar ik wil nog wel een keertje. En jij ook, denk ik.” Ik knikte. “Gelukkig hebben we hier ook maatregelen genomen…”, giechelde Joline. Ze duidde op het plastic zeil wat we over de matrassen hadden gelegd, de eerste avond. “Wat aanvullende maatregelen zouden wel eens nodig kunnen zijn, mevrouw Boogers. In de vorm van nog een paar handdoeken. Ik ben van plan u héél hevig te laten klaarkomen in uw natte jurk…”

Ik ging op bed liggen en Joline stond er nog naast. “Laat me klaarkomen, Kees”, zei ze eenvoudig en klom op bed. Ze trok haar jurk iets op, sloeg een been over me heen en drapeerde haar jurk over mijn hoofd. Langzaam streelde ik haar benen, nu vanaf haar knieën naar boven toe. Vlak onder haar poesje hield ik op en ging weer omlaag. En vanaf haar knieën weer omhoog en weer nét niet op haar poesje. Boven me hoorde ik haar brommen. Een druppel viel uit haar panty, vlak boven mijn mond en ik likte hem op. Ik proefde haar geil en genoot ervan. Nu mijn ogen iets meer aan de duisternis gewend waren, zag ik haar rode slipje: dun, doorzichtig nylon en met kant afgewerkt. Sexy! Joline had het over haar panty heen aangetrokken, zodat haar poesje en haar klitje maximaal gestimuleerd zouden worden door de zachte pantystof. Wéér een druppel, en nog een. Ik streelde nu de binnenkant van haar dijen en ging verder: zachtjes over haar slipje streelde ik, wat een zachte zucht opleverde. “Geil?” Joline kreunde. “Je maakt me gek, Kees… Ik wil je harde pik voelen spuiten! Lekker je hete sperma diep in m’n geile kut! Je streelt zo geil… Ik… kom… alweer… klaar!”

De druppels werden een straaltje wat langs haar benen naar beneden sijpelde. Haar heupen schokten, haar slipje was nu doorweekt. Ze prutste mijn broek los, rukte hem omlaag en zoog mijn pik diep in haar mond. Even likte en zoog ze, en toen liet ze mijn paal weer los. Ze zwaaide een been weer terug, ging naast het bed staan, trok haar slipje en haar panty uit en legde die op mijn gezicht. “Proef en ruik!” Vervolgens klom ze op me, trok haar jurk op en liet zich op mijn harde paal zakken. “Neuk me!” Ze kwam met haar gezicht vlakbij het mijne en kuste me, door haar slipje heen. “Tongen! Lekker samen mijn geil oplikken!” Onze tongen vonden elkaar door het nylon heen en op datzelfde moment voelde ik haar spieren om mijn pik knijpen. “Ik ben zo geil… Spuit me vol! Spuit mijn hete, natte kutje vol!”
Ze kuste me weer, haar tong likte over de mijne, ik voelde haar warme grotje knijpen en hoorde het soppen… Ze trok me over de drempel! “Jolientje… Ik kom ook!” Ze lachte zachtjes. “Geef het allemaal maar aan je geile meisje… Lekker diep in mijn hete kutje spuiten…” Terwijl ze het zei, kwam de eerste straal in haar. Ze verstrakte en kneep in mijn paal. “Lekker…. Ik voel je spuiten! Heerlijk, Kees… Ik kom ook weer! Lekker samen geil klaarkomen!”
Ze wreef haar borsten tegen me aan, kuste en likte me en melkte me helemaal leeg. Toen rustte ze even uit, half op en half naast me. Mijn paal gleed langzaam uit haar poesje. “Heerlijk, schat…” Ze keek me aan. “Daar zijn we het dan roerend over eens, Kees…” Ze kuste me. “Je ruikt naar mijn geil, lieverd.” Ik pakte haar panty en haar doorweekte slipje en snoof er nog een paar keer aan. “Heerlijk…” Ze lachte. “Wij blijven nu lekker liggen. Geen douche meer, lekker slapen en als een van ons wakker wordt en weer zin heeft…” Ze keek me aan. “Kees, ik wil vannacht nóg een keer neuken! Lekker, zonder voorspel, meteen er in…” Ze giechelde. “Ik ben nat genoeg! En om je in de stemming te brengen: leg mijn slipje en m’n panty maar naast je. Dan ruik je me in je slaap nog steeds…” Ze omhelsde me. “Ik ben gek op je, Kees. Jij laat me zo vreselijk genieten…” Haar tong gleed over mijn gezicht. “En jij mij, geil meisje. Reken maar dat je vannacht nog een keer wakker wordt met mijn paal in je hete poesje!”
Lees verder: Mini - 93
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...