Monica stond de volgende dag, zaterdag, laat op. Mandy liet haar moeder lekker slapen. De zaterdag besteedden ze samen aan het huishouden. Over de avond daarvoor werd nauwelijks gesproken. Manday vroeg alleen: “Hoe was het mama?” En daar bleef het bij. Eigenlijk verbaasde Monica dat. De andere keren vroeg ze haar moeder de hemd van het lijf. Nou ja, daar zal wel een reden voor zijn, dacht Monica. ‘s Middags vertelde Mandy haar dat ze morgen met Anton en zijn vader gingen lunchen. Hij had hen gevraagd. Monica moest er innerlijk om glimlachen: het plan werd gerealiseerd. ‘s Avonds in bed belde Frans haar en vertelde haar waar ze gingen lunchen. Hij zou er voor zorgen dat ze er om 12 uur waren. “Als jij dan een kwartiertje later komt, is de verrassing des te groter!” Ze spraken nog even over de avond ervoor en Monica kon niet nalaten te zeggen dat ze zijn verrassingen geweldig vond en dat ze wat haar betrof niet hoefden te stoppen. Dat ze na het gesprek zich wat opgewonden voelde, betekende dat ze echte gevoelens voor hem had. Sex met de andere mannen was alleen maar sex, met Frans was het meer!

Zondagmorgen verliet Mandy rond 11 uur het huis. “Tot vanmiddag, mama, en vanavond ben ik thuis.” Een kusje en weg ging ze. Monica keek haar na. Mandy, nog maar 18, nou ja, bijna 19 dan, was een jonge aantrekkelijke vrouw geworden. En ze ging met Anton, de zoon van Frans, de man waar zij op viel. Heerlijk toevallig!
Monica verliet tegen 12 uur het huis. Bij het restaurant aangekomen, tekste ze Frans. “Zijn jullie er?”
“Ja, kom maar,” was zijn antwoord.
Ze stapte het restaurant in. Mandy zag haar onmiddellijk! Haar ogen werden groot als schoteltjes. “Mama, jij hier? Wat leuk.”
Haar ogen werden nog groter toen ze zag dat Monica Frans een kusje gaf.
Monica lachte om het verbaasde gezicht van haar dochter. Op Antons gezicht was geen verbazing te zien. Wist hij het soms al? Had zijn vader het hem al verteld? Nou ja, maakt niet uit.
“Ja Mandy,” begon Monica, “wat je ziet is waar. Frans en ik, we hebben elkaar gevonden en we vinden elkaar heel aardig. Zo aardig, dat we het samen willen proberen. Misschien is er voor ons samen een toekomst. Net als voor jullie.”
Spontaan stond Mandy op. Ze omarmde haar moeder en knuffelde haar. “Wat ben ik blij voor je. Goh, wat leuk! Dus jij, Frans – ze keek hem aan – jij wordt misschien mijn schoonvader?”
Ook Anton stond op. Ook hij liep naar Monica en knuffelde haar. Bij haar oor zei hij heel zachtjes: “Gefeliciteerd, schoonmoeder, wat fijn om zo’n heerlijke schoonmoeder te hebben.” Hij gaf zijn vader een hand: Gefeliciteerd, pa.”

Toen iedereen weer zat, keken ze elkaar aan. Er viel ineens een stilte. Een onbestendig gevoel bekroop Monica. Mandy’s reaktie was echt gemeend. Daarvoor kende ze haar dochter veel te goed. Anton’s reaktie voelde zo plichtmatig aan. En waarom die stilte?
“Is er iets?” vroeg ze.
“Nee, wat zou er moeten zijn?”
“Zullen we maar bestellen?” zei Frans. Monica keek het kringetje rond. Frans en Anton zaten met hun neus in de menukaart alsof ze voor het eerst van hun leven een menukaart zagen. Er was iets, er speelde iets, maar wat? Ze had geen idee. Hadden ze soms een verrassing voor haar of voor hen beiden. Dat kon toch bijna niet. De kinderen wisten toch niet dat zij zou komen! Of wisten ze het wel? Toen de ober kwam en Frans haar vroeg wat ze wilde eten, liet ze haar vragen maar los. Ze wist dat ze het een keer te weten zou komen. Haar gevoel liet haar nooit in de steek.
Het met elkaar eten was gezellig. Er werd volop gepraat. Dat Anton een vriendelijke en een respectvolle jongen was, had ze al eerder bemertkt, maar dat hij ook zo’n gezellige kletser was, was nieuw voor haar. Hij was heel amusant. Na het eten vertrokken Mandy en Anton. Ze wilden naar de film. Niet alleen Mandy omarmde haar moeder, maar ook Anton. Tijdens zijn korte omhelzing fluisterde hij in haar oor: “Ik hoop je gauw weer te zien, schoonmoeder.” Hij keek haar kort aan. Monica glimlachte. Ze mocht hem wel. Hij was echt aardig en blijkbaar vond hij haar ook aardig. Daarom natuurlijk zijn twee opmerkingen.

Monica en Frans bleven de rest van de dag samen. Ze spraken veel met elkaar. Frans vertelde over zijn leven en Monica deed hetzelfde. Ze gingen wandelen in een park en dronken iets in een paviljoen. ‘s Avonds dineerden ze samen. Monica vond het fijn om bij hem te zijn. Het voelde gewoon goed aan. Over de kinderen werd niet gesproken en vrijen deden ze ook niet. Het bleef bij wat zoenen. Monica vond het goed zo. Wil je elkaar echt leren kennen, dan moet je praten, dan moet je samen zijn, dan moet je aan het einde willen zeggen: ik wil jou gauw weer zien. En dat wilde Monica. Alleen het kon even niet, want toen ze afscheid namen vertelde Frans haar dat hij voor zaken een paar dagen uit de stad was. Zaken ja, maar daarover had hij Monica (nog) niets verteld, behalve dan dat hij eigenaar was van Club Blanco.

‘s Avonds in bed overdacht Monica de dag. Het was heel gezellig. Ze had zich opperbest vermaakt. Alleen dat ene moment tijdens de lunch. Die stilte die plots viel. Haar onbestendige gevoel ! Er was iets dat zij niet wist en ze nam zich voor dat uit te zoeken. Haar gevoel had haar nog nooit in de steek glaten!

De dinsdag daarop gebeurde er iets dat je toch op z’n minst opmerkelijk kan noemen. Monica besloot wat te gaan winkelen. Nieuwe kleding, die niet alleen zij, maar ook Frans mooi zal vinden. Zo gaat dat nou eenmaal als je een vriend hebt. Na het shoppen besloot ze in een lunchroom wat te gaan eten. Ze kreeg een menukaart, maar nauwelijks had ze deze opengeslagen of ze zag een bekend gezicht binnenkomen. Anton! Op hun beider gezichten kwam een lach.
“Dag Monica, wat leuk je weer te zien! Ben je hier om te lunchen?”
“Ja, heb jij hetzelfde idee?”
Hij knikte.
“Kom bij me zitten dan lunchen we samen!”
De lunch verliep in een uiterst gezellige sfeer. Anton ontpopte zich als een ware verteller. Hij vertelde verhalen over dingen die hij meegemaakt had tijdens zijn vakanties. Verhalen die met een grote dosis humor werden overgoten. Monica amuseerde zich kostelijk. Ze vond het dan ook echt jammer toen de maaltijd voorbij was en ze af moesten rekenen. Anton betaalde ook voor haar.
“Zeg Monica, heb jij nu iets te doen?”
“Nee, eigenlijk niet. Hoezo?”
“Ik vind het zo gezellig met je dat ik je wil vragen of je misschien zin hebt om ergens wat te gaan drinken? “
Ze vond het een prima voorstel. Bij Frans voelde ze zich op haar gemak, bij zijn zoon niet minder. En dus verlieten ze samen de lunchroom. Anton droeg, charmant als hj is, haar spullen. Zijn auto stond in een zijstraat geparkeerd. Ze reden weg. Van opzij keek Monica hem aan. Hij was niet alleen vriendelijk en attent, maar hij zag er ook goed uit. Ja, het leek er op dat Mandy een goede keuze had gemaakt.
“Waar gaan we heen?” vroeg ze
“Waar we heen gaan?” herhaalde hij. Ze zag hem even denken.
Toen zei hij: “Ken jij camping De Pauw?”
“Kennen niet, ik ben nou eenmaal geen kampeerder, maar ik weet wel waar die is. Hoezo?”
“Mijn vader heeft daar een zomerhuisje. Zullen we daar heen gaan?”
“Prima, maakt mij niet uit.”

Camping De Pauw was in deze tijd van het jaar nog redelijk leeg. Er stonden natuurlijk caravans, maar tenten waren er niet. Het vakantieseizoen was nog niet begonnen. Anton stuurde de auto het terrein op. “Achteraan zijn de zomerhuisjes,” zei hij. Monica zag maar weinig mensen. In het voorseizoen is het nog rustig. Toen zag ze de zomerhuisjes. Anton reed regelrecht naar de Karekiet. Hij verklaarde: “De huisjes hebben geen nummer maar een vogelnaam.”
“Dus dit huisje is van je vader?”
“Als je bedoelt of hij de eigenaar is, is het antwoord nee. De huisjes zijn niet te koop. Hij heeft het huisje vorig jaar gehuurd voor een jaar.”
“Oh.”
“Hier gaat hij soms naar toe als hij werkelijk helemaal alleen wil zijn. Er is geen TV, geen internet, geen radio. Hier kan hij ongestoord alleen zijn. Dan leest hij veel of slaapt. Niemand weet ook van dit huisje behalve ik en jij nu ook.”
“En Mandy?”
“Mandy ook niet.”
Ze gingen naar binnen. Dit vakantiehuisje was voor 2 personen. Daarom was er ook maar 1 slaapkamer. Verder een kleine keuken. In de leefruimte stond een tafel met stoelen en een bank. Heel sober dus.
“Ga je mee, mama, dan gaan we eerst boodschappen doen?”
Monica moest lachen om het woordje mama en speelde direct mee: “Dat is goed, jongen. Waar doen we dat?”
“Hier op de camping! Er is hier een winkeltje!”

Ze gingen lopen. Anton sloeg zijn arm om Monica’s schouder en zij reageerde spontaan door haar arm om zijn middel te slaan. Zo gingen ze: Moeder en zoon! Ze maakten een ommetje naar de winkel. Anton toonde haar wat de camping haar gasten te bieden had. Monica voelde zich comfortabel. Af en toe drukte Anton haar tegen zich aan. Ze kon er wel om lachen. Zo vader, zo zoon! In de winkel wilden Anton een Belgisch biertje en Monica deed mee met een light biertje. Zij, die zelden bier dronk, vergezelde Anton met een light. Ze kochten nog een paar dingen en rekenden af. Monica stond er op te betalen: “Jij hebt al het eten betaald, jongen. Nu is het mijn beurt.”
“Ja, mama.”
En tegen de kassière zei hij met een knipoog: “Moeders weten het altijd beter.”
Ze wandelden terug naar de Karekiet. Toen ze bij het zwembad liepen, pakte Anton haar plotseling vast: “Tijd voor een verfrissende duik.”
Monica stribbelde lachend tegen. Ze werd gered door het bad zelf: het was leeg!
“Je hebt geluk, mama.”
Lachend liepen ze verder. Terug in de Karakiet opende Anton de biertjes in de keuken. Monica vond twee glazen. Ze gingen op de bank zitten en namen een teug van hun bier. Anton had zijn arm op de rugleuning gelegd en streelde Monica’s haar.
“Heb je het naar je zin?” vroeg hij haar.
Ze keek opzij. “Ja, heel erg.”
Hij glimlachte en streelde nu haar bovenarm.
Monica had daar geen bezwaar tegen. Het was fijn met hem. Ze maakte er een geintje van door te zeggen: “Je gaat toch niet proberen mama te verleiden?”
Zijn stem klonk ineens anders toen hij antwoordde met een tegenvraag: “Zou je het erg vinden?” De sfeer veranderde.
Daar had Monica niet opgerekend. “Dat kan niet. Denk aan Mandy en je vader. Dat moeten we maar niet doen.”
Zijn streling ging door: “Dus je wil niet?”
“Dat zeg ik niet. Het is denk ik beter om het niet te doen. Laten we het gezellig houden.”
Maar Anton liet zich niet zomaar opzij zetten. “Mama, ik wil het alleen maar gezelliger maken!”
Even was het stil. Toen voegde hij er iets aan toe terwijl hij haar wang streelde. Hij zei: “Vrijdag vond je het ook heerlijk toen ik je aanraakte!”
“Wat?” Haar mond viel bijna open. “Was jij het die mij op het podium verwende?”
“Ja mama, en je vond het heerlijk. En papa keek toe.”
Wat?! Ze wist niet goed hoe te reageren. “En Mandy? Was zij er ook?”
“Nee, Mandy was er niet. Zij had een eigen feestje en vertelde me op zaterdag hoe lekker dat was als je begrijpt wat ik bedoel!”
Het duizelde Monica. Dit moest ze even verwerken. Anton zag het. Hij drukte een snel kusje op haar hoofd en stond op. Hij liep naar buiten en ging op het muurtje voor het huisje een sigaret roken.

Ja, het duizelde Monica, al was het maar even. Van Amanda en Frans had ze gehoord hoe die over sex dachten. Ze herinnerde zich hun woorden nog maar al te goed. Ze vond het goed. Toen ja, toen! Maar toen waren het alleen maar woorden, nu is het werkelijkheid. Is er iets mis mee? Frans, haar vriend, keek toe hoe zijn zoon haar verwende op het podium! En Mandy? Wat wist ze weinig van haar dochter als het hierop aankomt. Mandy had het ergens ook fijn gehad. Ze moest met haar praten.
Ze keek naar buiten, zag Anton zitten met sigaret en mobiel. Ze nam een besluit. Ze stond op en ging naar hem toe.
“Het spijt me van mijn reaktie, maar het overweldigde mij even.”
“Het spijt mij ook, Monica, dat ik zo confronterend was, maar ik vond dat je het moest weten.”
Ze pakte een sigaret uit zijn pakje en stak die op. Toen legde ze een hand op zijn hoofd en zei: “Monica? Ben ik nou ineens weer Monica?”
Hij keek op en lachte. “Nee, mama, sorry mama!”
Monica drukte zijn hoofd tegen haar borsten. Zo bleef ze staan, terwijl hij zat. Ze rookten hun sigaret op.
“Ga je mee naar binnen? Mama heeft dorst.” Ze pakte haar rol weer op. Anton deed direct mee.

Ze gingen naar binnen. Anton vulde haar glas bij en staande bij de bank dronken ze van hun biertje. Toen legde Anton zijn hand op haar kont en trok Monica tegen zich aan. Ze voelde dat hij een stijve had. Door die aanraking ontbrandde haar lust. En ze liet dat blijken door zich tegen hem aan te drukken. Anton lachte. “Jij hebt ook wel zin.”
Monica lachte terug: “Mama wil graag weer door haar jongen verwend worden.” Het spel van mama en zoon ging door!
“Kom dan maar mee.” Anton trok haar mee naar de slaapkamer. Het bed was niet opgemaakt. Er lag enkel een matras met een paar kussens zonder sloop. Monica ging op de rand zitten, maar Anton duwde haar achterover. Onmiddellijk schoof hij haar jurk naar boven.
“Mama heeft een wit slipje aan. Ik hou van witte slipjes. Hij legde zijn hand op haar kutje en wreef er over. Toen trok hij het slipje uit. Monica had een kussen onder haar hoofd getrokken. Zo kon ze zien wat hij deed. Anton spreidde haar benen en keek naar haar kutje. Dat gebeurde ook vrijdag, maar toen waren er toeschouwers bij en Frans natuurlijk. Het was nu anders. Vrijdag gebeurde alles in stilte, maar nu praatte Anton. Hij wreef over haar schaamlippen en zei: “Ik wil mama’s kutje likken.”
“Je mag alles met me doen, jongen. Als het maar lekker is.”
Hij boog zich over haar heen en begon zachtjes haar schaamlippen te likken. Zijn tong ging over haar klitje. Het voelde heerlijk aan. Toen opende hij haar met beide handen en zijn mond nam bezit van haar klitje. Het genot schoot door haar heen. Hier hield ze zo van. O god, dit is zo lekker. Ze voelde hoe hij een vinger in haar stak. Of waren het er twee? Ze werd gebeft en gevingerd tegelijk. Het was zo lekker. Zijn vingers in haar kromden zich. Monica kreunde. Dit was de manier om haar klaar te vingeren. Zo wilde ze het, maar helaas, zo gebeurde het niet. Hij liet haar los en richtte zich op. Hij likte zijn vingers. “Je geil is zo lekker.” Monica glimlachtelachte. Toen liet hij haar zitten en hielp haar haar jurk uit te doen. Als laatste haakt hij haar bh los. Ze moest weer gaan liggen. “Vrijdag was je helaas niet naakt, maar nu wel.” Hij ging naast haar liggen, nog steeds volledig gekleed. Met beide handen pakte hij haar borsten en kneep zachtjes. “Wat een heerlijke tieten, mama!” Haar tepels waren hard. Hij likte ze en zoog er op. Toen duwde hij haar borsten omhoog en tegenelkaar aan. Zijn mond ging van de een naar de ander. Ze keek toe en zag hoe hij voorzichtig een tepel tussen zijn tanden nam. Ze voelde zijn tanden, maar ook zijn tong.
Zijn handen hielden haar borsten stevig vast terwijl hij haar aankeek en zei: “Geen melk, mama?”
Ze antwoordde niet.
“Jammer, ik zou je tieten helemaal leeg drinken.” Nog even zoog hij op haar tepels. Ze voelde zijn hand tussen haar benen. Ze was nat.
“Kleed je uit, jongen”
Hij ging staan en trok zijn overhemd uit. Ze zag zijn stevige borst.
“Help me.”
Monica ging op de rand van het bed zitten. Ze opende zijn jeans en zag zijn pik in zijn onderbroek staan. Maar eerst zijn jeans uit. Toen trok ze zijn slip naar beneden. Zijn pik schoot te voorschijn. Nu zag ze hem, vrijdag proefde ze hem alleen.
Ze pakte hem vast en bewoog haar hand op en neer terwijl ze omhoog keek. Anton keek omlaag.
“Wil je mijn lul in je mond?”
Ze knikte en opende haar mond. Hij duwde zijn stijve in haar mond.
“Zuigen, mama, zuigen en pijpen!”
Anton liet haar begaan. Het was voor het eerst dat Monica meemaakte dat een man sprak. Het gebeurde altijd in stilte. Ze vond het best opwindend hem te horen praten. Toen maakte hij zich los van haar. Ze ging weer achterover liggen. Anton kroop tussen haar benen. Hij vroeg: “Mag ik je neuken, mama?”
“Ja, ik wil je. Neuk me maar.” Hij drong langzaam in haar. Toen bewoog hij zich. In een hoog tempo neukte hij haar. Monica had haar ogen gesloten. Ze voelde hem snel bewegen. Het genot nam volledig bezit van haar. Ze hoefde nauwelijks iets te doen. Ze liet hem begaan. Haar jongen met zijn harde paal. Het hield niet op. Zelfs toen Monica haar orgasme kreeg en schokkend klaar kwam, bleef hij maar in haar stoten. Wat een uithoudingsvermogen, wat een beheersing. Ze zag het zweet op zijn gezicht parelen. In opperste concentratie pompte hij zijn lul in haar. Een nieuw orgasme overspoelde haar. Ze wilde hem daarna even wegduwen, even stoppen, het werd haar bijna te veel, maar deze jonge hengst liet zich niet wegduwen. Zijn ademhaling werd nog dieper, hij gromde en eindelijk werd haar kutje gevuld met eindeloze stralen sperma. Anton liet zich naast haar vallen. Ze keek opzij en zag zijn borst op en neer gaan. Ze voelde het sperma uit haar kutje druipen. En ineens kwam ere en rare gedachte in haar op. Was zijn vader ook zo geweest toen die nog jong was? Wat kon Anton lang neuken! Ze had dat nog nooit meegemaakt.

Ze merkte dat hij naar haar keek. “Was het lekker, mama?”
“Je hebt mama lekker verwend,” antwoordde ze diplomatisch. Ze dacht ineens aan Mandy. Zou Mandy hiervan weten? Het leek alsof Anton haar gedachte raadde.
“Jammer dat Mandy er niet bij kon zijn.”
“Weet ze hier dan van?” schrok Monica.
“Ze weet dat ik met jou ben wezen lunchen en daarna iets ben gaan drinken. Dat heb ik haar getekst en zij wenste mij veel plezier.”
“Oh,” was het enige dat ze wist te zeggen.
Toen draaide Anton zich op zijn zij naar haar toe. “Mandy is allang geen kind meer. Ze geniet van het leven en van de sex. Soms is ze ondeugend, Monica, maar ze is lief en trouw. Daar hou ik van. En voor het geval je het gaat vragen, ze zal wel vermoeden dat wij vrijen. Ze weet dat ik je heel aantrekkelijk vind.” Hij lachte en staarde even voor zich uit. “Weet je dat ze me zelfs uitgedaagd heeft? Die uitdaging heb ik dus gewonnen.” Hij lachte weer. “Nee, serieus, ze vindt het fijn voor mij, maar ook voor jou! Mandy is echt lief!”

Eenmaal thuis had ze weer genoeg om over na te denken. Mandy! Wat spookt die toch allemaal uit? Ze moest met haar praten alleen wist ze nog niet hoe ze het zou gaan aanpakken. Ze zou wel zien. En dan Frans die zijn zoon haar liet verwennen op het podium. De man zit vol met ideeën. Ze was er zeker van dat als hij terugkwam er wel weer wat stond te gebeuren. Ze was in een nieuwe wereld terecht gekomen en ze vond het heerlijk.

‘s Avonds belde Frans. Hij vertelde Monica dat hij donderdag laat terugkwam en of ze de vrijdag vrij wilde houden. Hij had wat aardigs voor haar in petto. Natuurlijk wilde Monica graag weten wat, maar Frans zei alleen: “We gaan Josje Brinkman opzoeken.”
“Josje wie?”
“Josje Brinkman, die jij onder haar artiesten naam kent: Madame Savou!”