"Vergeet je geen beschermers aan te trekken?" zegt mijn moeder. "Mam, kom op! Ik ben geen 8 meer!" Ik heb vandaag afgesproken met mijn vriendin Marleen om te gaan skeeleren. Mijn moeder Petra, is alleen. Mijn vader is overleden toen ik van de basisschool ging. Dat heeft er erg ingehakt. Ik had het er zwaar mee, ik ging met verkeerde vriendjes om en had wel eens problemen op school. Mijn moeder doet veel voor me, dat heb ik altijd erg gewaardeerd. Soms was ze alleen wat oplettend en streng. "Ben je wel om 17:00 uur thuis voor het eten?" hoor ik haar nog roepen vanuit de keuken als ik de voordeur uitga. "Jaahaa" roep ik haar nog achterna half binnensmonds. Ik klap de voordeur achter me dicht en ga ik mijn skeelers naar het huis van Marleen, mijn vriendin woont ongeveer 500 meter verderop. Wij wonen in een dorpje aan de Rijn en daarom skeeler ik over de dijk naar haar toe. Dit heb ik altijd een lekkere route gevonden, vanwege de natuur, rust en weinig auto's. Mijn lang bruine haren waaien in de wind en mijn losse blouseje waait rustig achter me aan. Ik heb een korte zwarte rok aan met daar bovenop een wit t-shirt. Meestal heeft Marleen wat extra kleren voor mij als ik vies wordt, wat meestal wel gebeurt. Omdat ik ondanks dat mij moeder het nog heeft gezegd ik meestal wel onzeker ben op skeelers en wel eens val. Marleen lijkt best veel op mij. Behalve dat zij blonde haren heeft tot haar schouders zijn we allebei goed gebouwd, wij hebben stevige billen, van al het hockey en sporten in het weekend. Een slank lichaam met best wel wat armspieren. Ik vind dat ik zelf wel brede heupen heb, Marleen ziet er daar nog beter uit vind ik. Maar het meest trots ben ik toch wel op mijn haar. Mijn bruine haren heb ik van mijn moeder. Meestal draag ik het los of lekker speels over mijn schouders.

"Heey, Sanne ben je er al?" hoor ik Marleen roepen vanuit de tuin. Ik ben kind aan huis bij Marleen en skeeler over de oprit naar de garage. Daar is Marleen net haar skeelers aan het aantrekken. "Hee, ik ben zo blij dat wat rust hebben nu het vakantie is" ik geef Marleen drie zoenen op haar wang. Marleen ziet er heerlijk uit met een strak bruin shirt, wat ik denk een sportbeha, korte spijkerjeans en haar haren in een knot. "Ik was blij dat we vrijdag om 14:00 uur klaar waren, het was een lange dag en mijn ouders moesten snel hun koffers inpakken om met de caravan richting Limburg te gaan, gelukkig kon ik ze nog even helpen", "Hoelang blijven ze weg?" vroeg ik. "Tot komende zaterdag" zegt Marleen. Het is vandaag woensdag en een zonnige dag, het werd 25 graden met veel zon en weinig wind. "Zullen we gaan?" vraagt Marleen. "Let's go!" zeg ik en we draaien de weg op en beginnen met onze tocht. Dat doen we wel vaker 45 tot 60 minuten skeeleren over de dijken met af en toe een pauze aan het water.

Gedurende de route bekijken we het moois van de omgeving, praten we over de vakantie en school en maken plannen voor de vakantie. Na ongeveer 15 minuten skeeleren komen ze bij een bekend bankje, daar nemen ze even rust en drinken wat water dat Marleen mee heeft genomen in haar rugzak. Het bankje is aan de weg en achter ons zoeven wat auto's langs en horen we af en toe een brommer. Na even gezeten te hebben horen we plots wat stemmen achter ons. "Dag dames, hoe gaat het met jullie?" het zijn Sjors en Mark twee jongens uit onze klas. Achter hen zien we nog een derde jongen staan die wij niet kennen. "Dit is Felix" hij wordt ons voorgesteld door Mark en we praten wat over de vakantie, al snel blijkt dat Felix een klas hoger dan ons zit, waar de jongens mee bevriend zijn. Het zijn alle 3 aardige en knappe jongens. Mark en Sjors hebben allebei donkerblond haar en trainen aardig wat af, dat zien we ook bij het gymmen vaak, waarin zij hoge ogen gooien bij de leerkracht. Felix is wat kleiner dan hen en heeft donker haar. Een stoppelbaard en een aardige borstkas. Zo bleek later van het vele zwemmen, waarin hij op hoog niveau trainde.

Na wat gepraat te hebben wilde Marleen en ik aanstalten maken om weer te gaan skeeleren. Mark zei: "vind je het goed als wij een stukje meefietsen?" "Geen probleem" zei Marleen gelijk, terwijl ik wel wat aarzelde omdat ik het niet altijd goed heb kunnen vinden met Sjors. "Is goed, maar wel voor ons gaan fietsen" zei ik nog. De jongens gingen voorop fietsen en wij in tempo achter ze aan. Na een paar minuten kwamen we op een moeilijk stuk, ik was hier wel eens vaker gevallen, omdat er een scherpe bocht naar rechts en beneden aankwam. Ik verminderde vaart en probeerde zigzaggend af te remmen. Hoewel de jongens het leuk vonden en alvast naar beneden waren gefietst keek Marleen nog eens achterom en zag mij met een te snelle vaart aankomen. Ik hield het niet onder controle en zoals zo vaak gebeurde schoot ik door en belande ik in de struiken naast de weg, alleen deze keer had ik niet mezelf, maar ook Marleen mee genomen in mijn val. Samen lagen we in de struiken en hadden pijn aan onze benen en ik aan mijn knie en hoofd. We hadden schaafwonden aan onze handen, en ik voelde al bloed lopen uit de wond op mijn knie. Mijn hoofd had ook een klap gekregen en begon te kloppen. We krabbelden even later weer op. "Gaat het meiden?" vroeg Mark, die het hoorde en terug gefietst kwam. Ik zei: "Ik heb veel pijn aan mijn knie" die ondertussen heviger begon te bloeden.

Ondertussen stopte er een auto en een man kwam naar buiten om te kijken of hij iets kon betekenen. Hij vertelde dat hij onderaan de dijk woonde en thuis een ehbo-koffer had waarmee hij ons kon helpen. Omdat wij allebei niet verder konden skeeleren trokken wij deze uit en gingen op de uitnodiging van de man in. Het was een hele vriendelijke man, van begin 30, verzorgde haren, blouse en jeans. Hij vertelde dat hij verpleger was in een ziekenhuis. Wij bedankten Mark en stapten bij de man in de auto. Het gevoel met hem was gelijk goed, hij stelde zich voor als Patrick, hij kon ons op het gemak stellen en wij vertrouwden hem. Na een kort ritje van minder dan 3 minuten kwam we bij zijn huis aan. We liepen uit de auto naar de voordeur, hij deed deze open en we liepen door de hal naar de woonkamer, hij gebood ons om te zitten op de bank en haalde een glaasje water voor ons. Hij kwam ook terug met een ehbo-koffer en begon met het helpen van Marleen, die had een oppervlakkig schaafwond op haar knie en kon afgedaan worden met wat ontsmetting. De man wende zich tot mij en bekeek de wond op mijn knie en onderzocht mijn hoofd omdat er al een aardige bult begon te ontstaan. Hij gaf me een paracetamol voor de hoofdpijn en depte het bloed en verschoonde de wond en bond er een windsel omheen. "Jullie moeten voorzichtiger zijn op dat stuk, het is gevaarlijk en er gebeuren vaker ongelukken" "Ik weet het" zei ik hem en vertelde over eerdere ongelukken. Ik vertelde hem ook dat mijn moeder mij vaak waarschuwt voor ongelukken en wil dat ik beschermers draag. "Omdat ik 18 ben, ben ik eigenwijs en nogal dwars tegen mijn moeder" zei ik hem. Na wat te hebben gepraat maakten we aanstalten om te vertrekken. Extra schoenen hadden we niet meegenomen. "Hoe willen jullie terugkomen?" vroeg Patrick. "Ja dat is een goede" zei Marleen "Ik heb niet veel zin om te gaan lopen, en skeeleren durf ik eigenlijk ook niet echt meer" "Ik ook" zei ik. "Moet ik jullie anders even afzetten?" vroeg Patrick. Hoewel ik hem vertrouwde had ik geen zin dat hij achter mijn woonadres kwam, ik zei dat ik het prima vond, maar durfde hem niet naar mijn eigen huis te laten brengen. Zogezegd stapten we opnieuw in de auto en Marleen stuurde hem in de richting van haar huis. Marleen had gelukkig hetzelfde idee, want ze zei ongeveer 300 meter voor haar huis, dat hij mocht stoppen. Dit deed hij vriendelijk, ik besloot er mee uit te stappen en het laatste stuk naar Marleen te lopen. We bedankten hem en hij reed weg. Het laatste stuk naar het huis van Marleen was moeilijk, omdat we geen schoenen hadden moesten we regelmatig op steentjes lopen en dat deed nog extra zeer aan ons lijf.

Eenmaal bij Marleen aangekomen, kon ik bij haar mijn blouse uitdoen, deze was vies geworden en had ze een schoon shirt voor me, een wat strakker shirt. Echter had ze geen passende schoenen dus kreeg ik slippers mee. Ik bedankte Marleen en besloot naar huis te lopen, dat was niet zo ver. Ik moest ook nodig naar huis want onderhand was het al 16:45 geworden.

Na een straat of twee, passeerde er een auto. Deze stopte iets verderop, niemand stapte uit terwijl ik aan kwam lopen. Het leek wel een auto die ik eerder had gezien, maar waarvan ik niet goed wist waar. Eenmaal aangekomen bij de auto stapte Patrick uit. "Heey Sanne, wat doe je hier? Ik had je toch afgezet?" "Ehmm, jaa" ik wist niet goed wat ik moest zeggen, ik wilde namelijk niet dat hij mij zou volgen naar mijn huis "Jaa, ik bleef niet bij Marleen en moest naar huis" opnieuw bood hij aan mij af te zetten. "Nee hoor dat hoeft niet" zei ik hem. "Ik sta erop" zei hij met een iets dwingendere stem. Ik pakte me bij elkaar en besloot het toch te doen, mijn voeten deden al ongelofelijk veel pijn. Ik had geen zin meer om te lopen en wilde gewoon naar huis. Ik stapte bij hem in de auto. Ik maakte hem duidelijk dat hij een paar straten verderop rechtsaf moest en dan naar 100 meter links er zou zijn. Hij verstelde zijn spiegel en reed met mij op weg. Ik merkte aan hem dat zijn gedrag anders was dan eerder. Hij reed erg langzaam en deed moeite om zo lang mogelijk erover te doen. Hij bleef verrassend vaak in de spiegel kijken. het begon mij op te vallen. Ik vroeg hem wat hij deed. Geen antwoord. Ik vroeg hem waarom hij zo langzaam reed. Geen antwoord. Dit was vreemd en ik voelde me iets ongemakkelijker worden. Ik schoof een beetje naar beneden en keek in de spiegel. Wat was dat? Ik keek in de ogen van Patrick. Hij had dus de hele tijd de spiegel op mijn borsten gericht? Ik vroeg hem te stoppen. Geen antwoord. Ondertussen reed hij nog langzaam door. Zijn hand rustte op de versnellingspook. Voordat hij bij de splitsing om naar rechts te gaan kwam, vroeg hij opeens: "Dus jij bent 18?" "Ja", zei ik "en wat dan nog?" Het duurde nog even voor ik er erg in had, maar deze man had dus de hele tijd een oogje op me? Plotseling sloeg hij niet af naar rechts, maar naar links. "Wat doe je?" vroeg ik. Hij bewoog zijn hand van de versnellingspook naar mijn bovenbeen. "Wat doe je!?" riep ik. ik probeerde aan de deurklink te trekken, maar deze bewoog niet, de vergrendeling zat erop. "Ik vond je er erg mooi uitzien bij mij op de bank, toen je vertelde dat je 18 was, sloeg mij hart over. Zo'n prachtige meid, zo'n mooi lichaam. Ik wilde je voelen." Ondanks de spanning, de angst en onzekerheid, hadden zijn woorden ook iets van trots en waardering. De angst verzwakte en schaamte nam het over. Ik voelde me opeens gewaardeerd door iemand ouder dan ik en besefte me ook dat deze man mij gewoon erg knap vond. "Vond je dat echt?" "Zeker". Op dat moment stopte hij de auto en keek mij in mijn ogen aan. We staarden elkaar aan en de schaamte doe ik had en de verlegenheid veranderde naar spanning, gezonde spanning een onderbuikgevoel. De ogen van Patrick vulde de woorden aan die hij net uitsprak: 'Ik wilde je voelen, zo'n prachtige meid'. Ik zag het in zijn ogen. Patricks hand rustte nog steeds op mijn bovenbeen en begon langzaam naar boven en beneden te bewegen. Ik bleef Patrick aankijken, ik voelde me op dat moment erg onzeker over mijn lichaam, maar Patrick nam dat weg. Zijn hand ging naar mijn schouder en teder bewoog hij zijn vingers over mijn schouder. Ik bleef hem diep aankijken in zijn ogen en voor ik er erg in had... ik bewoog naar voren en zoende hem. Zijn hand op mijn schouder ging naar mijn hoofd, hij pakte liefdevol mijn hoofd vast en bewoog mijn hoofd voor een heerlijke zoen. Mijn verlegenheid was compleet weg en verbondenheid vulde de lege gevoel. Passievol zoende we. Zijn ene hand nog steeds achter mijn hoofd en zijn andere hand begon nu opnieuw op mijn bovenbeen op en neer te gaan. Van kleine bewegingen ging hij met steeds langere bewegingen over mijn bovenbeen. Een tinteling in mijn buik vertelde me dat ik hem over zijn borst moest strelen. Het was een gespierde man, een heerlijk torso en sterke armen. Zijn hand op mijn hoofd pakte een grote pluk haar vast en daarmee bewoog hij mijn hoofd voor een intense tongzoen. Toen dit gebeurde ging één van mijn handen naar zijn been, al dicht bij zijn kruis. Dit heb ik niet vaker gedaan. Ik was geen maagd meer, maar nog nooit heb ik het zo teder gevoeld als nu. Mijn hand bewoog over zijn kruis. Ik voelde direct dat zijn hand op mijn bovenbeen naar mijn onderbroek was gegaan. Behendig met een paar vingers bewoog hij over mijn vagina. Op en neer. Ik kwam in extase. De tinteling in mijn buik werd heviger, ik onderbrak de tongzoen om zijn riem los te maken. Op dat moment stopte hij met zijn hand tussen mijn benen en bewoog hij naar mijn t-shirt. De bandje van mijn t-shirt trok hij over mijn schouders heen. Hierdoor zakte het shirt en er verscheen een beha. Ik had vandaag geen sportbeha aangetrokken, maar een bruine met kant. Hij plaatste mijn shirt onder mijn beha en met een hand kneedde hij in mijn borst terwijl zijn andere hand weer tussen mijn benen voor opwinding zorgde.

Ik kreeg zijn riem los en maakte zijn knoop los. Ik ritste zijn broek open en schoof zijn broek naar beneden. Hij veerde zijn kont op om zijn broek naar beneden te laten zakken. Zijn onderbroek zat nog over zijn pik heen. Omdat ik een rok aan had schoof hij deze naar boven om een beter zicht te krijgen op mijn onderbroek. Ik had een bijpassende bruine onderbroek aan, deze schoof hij met twee vingers opzij en met zijn andere hand bewerkte hij heerlijk mijn vagina. Met wijs -en middelvinger ging hij over mijn clitoris, terwijl zijn duim over mijn schaamlippen ging. Ik genoot ervan en gooide mijn hoofd naar achter en kreunde terwijl hij dit deed. Omdat hij een hand niet meer gebruikte ging deze terug naar mijn beha. Hij kneedde nog steeds mijn borst. Ik besloot hem te helpen en maakte met mijn hand mij beha los. Ik trok deze uit en gooide deze op de achterbank. Meteen ging zijn hand naar mijn borst, hij kneed erin en pakte mijn tepel tussen duim en wijsvinger. Wat een heerlijk gevoel. Aan twee kanten betast worden, mijn clitoris die heerlijk verwend werd en mijn tepel die af en toe wat scherpe kneepjes kreeg. Mijn handen gingen naar mijn hoofd en pakte mijn lange haar vast. Ik kreunde voor mijn gevoel minutenlang door dit heerlijke gevoel. Ik sloot mijn ogen en spreidde mijn benen. Met een been op het dashboard, mijn rug tegen de deur en mijn andere been achter zijn rug kon hij overal bij. Mijn jonge lichaam is nog nooit zo betast. Al het gevoel van opwinding, genot en verliefdheid kwam tezamen. Patrick voelde mijn lichaam goed aan en verwende mijn zoals niemand ooit had gedaan. "Ik denk dat ik ga komen!" riep ik. Op dit commando had Patrick blijkbaar gehoopt. Zijn handen gingen nog sneller tekeer. Mijn tepel werd hard aan getrokken en mijn clitoris werd met drie vingers onder handen genomen. Ik ademde steeds sneller en sneller tot ik mijn handen voor mijn gezicht sloeg en gilde. Ik had mijzelf in bed wel vaker verwend, maar op deze manier klaarkomen is nog nooit gebeurd. Mijn hele lichaam schokte en verstijfde. Ik hoopte dat hij door zou gaan. Dit gevoel mocht ik niet kwijtraken. "Ja, ja, ja. Ik kom!" en voor een tweede keer gilde ik hard. Hij kneep hard in mijn tepel en ging vliegensvlug over mijn vagina.

Het gevoel ebde langzaam weg, nog steeds hijgde ik na van deze mannelijke handen. Patrick ging ook rustiger met mij om, hij streelde nu mijn tepels in plaats van trekken en ging zorgvuldig over mijn clitoris. Ik keek hem aan in zijn ogen en lust en opwinding kwam tussen ons staan. Hij stopte met mij en pakte opnieuw mijn hoofd vast. We tongzoenden intiem terwijl we dat deden maakte hij van mijn haar een staart en mijn handen gingen naar zijn onderbroek. Deze trok ik langzaam naar beneden. Daar onder kwam een fantastische pik tevoorschijn. Dik, besneden en wel 18 cm lang. Ik ging met twee handen op een neer over zijn schacht terwijl we nog steeds aan het zoenen waren. Ik sloot mijn benen en stopte met zoenen. Ik verplaatste mezelf zodat ik op knieën op de passagiersstoel zat. Patrick ging met zijn rug tegen de deur aanzitten met één been op de stoel. Ik boog voorover en aarzelde toen ik dichter bij zijn pik kwam. Hij stelde me gerust en zei dat ik fantastisch bezig was. Dit maakte me losser en gerust, ik opende mijn lippen en sloot deze om zijn eikel heen. Ik maakte speeksel aan en begon langzaam op en neer hem te pijpen. Met een rustig tempo had hij mijn haar in een staart en manoeuvreerde mij naar wat voor hem prettig was. Ik kreeg eerst zijn pik niet diep in mijn mond. Patrick zei: "Adem door je neus en ontspan je kaken". Dit deed ik er vervolgens kwam ik veel dieper. Ik begon op een sneller tempo te pijpen en Patrick begon ook te kreunen. "Je doet het super Sanne. Je bent geweldig". Dit was de aanmoediging die ik nodig had en voor ik er erg in had begon ik hem als een wilde te pijpen. Sneller en dieper deed het hem. Patrick begon luider te kreunen en maakte mij duidelijk door aan mijn haar te trekken dat hij al toen was om te spuiten. Ik stopte op momenten waardoor Patrick rustig kon worden. Maar nog steeds met mijn mond op zijn eikel. Ik genoot ervan een man zo te bespelen. Ik bleef stil om Patrick te laten rusten. Echter bleef ik met mijn tong spelen rond zijn eikel. Dit vond hij heerlijk. Hij kreunde en had weer energie om mijn haar te pakken en mijn hoofd te bespelen zoals hij dat wilde. Deze onderdanigheid was prettig ik liet mij bespelen om een man te laten genieten.

Patrick liet mijn haar los en nadat ik op eigen tempo hem had gepijpt zei hij: "Je hebt prachtig haar, en het is mooi om het te zien dansen terwijl je bezig bent" Ik keek op en keek Patrick aan terwijl ik zijn pik nog in mijn mond had. Onschuldige tiener ogen keken hem aan. Het keek me verliefd aan en gaf me complimenten, ik bedankte hem en stopte even later met pijpen. We zoenden en keken elkaar in de ogen aan...

--------Wordt vervolgd------------

Opmerkingen en aanvullingen worden gewaardeerd. Ik hoop snel een vervolg uit te brengen, tips zijn welkom.