Korfbal - 57

De thema-avond liep ten einde. Deze keer werden er niet veel spellen in de kelder gedaan, maar ik zag nog wel wat vermoeide mensen in de touwen en kettingen hangen. Er hadden best veel mensen naar de louterende straf gekeken en later waren er ook nog veel mensen die van de gangbang met Jolanda hadden genoten.
Sommigen verdwenen in het hotel, anderen gingen naar huis. Ik bleef tot het einde, totdat alle betalende gasten op de plaats waren waar ze de komende nacht door zouden brengen. De gasten waren allemaal tevreden en ze maakten veel complimenten voor de integere manier waarop we het spel hadden gespeeld. Ik bedankte iedereen en niemand werd verteld dat het geen spel was geweest, maar dat het voor iedereen de waarheid was!

Ik liep vermoeid naar huis, douchte kort, plofte in bed en ik was al snel weer wakker. Het standaardritueel begon: boterhammetje in de hand en naar het restaurant om daar de eerste ontwakende gasten weer op te vangen. Er kwam een Australische vrouw naar me toe. Ik herkende haar van haar intake, die we via Skype hadden gedaan. Ze had geschreven dat ze lesbisch was, zag er bloedmooi uit en was hier in haar eentje naar toegekomen. We schudden de hand en ik vroeg of ze goed geslapen had. Dat beaamde ze en het verbaasde me, dat ze me in het Fries, aangevuld met een beetje Nederlands antwoordde.
Ze vertelde dat ze actrice en model was in Australië en dat haar grootouders in 1956 van Friesland naar Australië waren geëmigreerd. Ze vroeg of ik tijd voor haar vrij kon maken. Ik vroeg niet waarvoor, want voor sommige mensen zou je alles willen doen. Al was het alleen maar om nog langer van het oogstrelende gezelschap te genieten!
Ik knikte en zei dat ik haar graag te woord wilde staan, maar dat ik eerst wilde controleren of het met Jolanda allemaal goed ging, want Jolanda had gisteren veel meegemaakt. Dat snapte ze en we spraken af dat we elkaar later op zouden zoeken.

Jolanda werd binnengebracht. Ze was gehuld in een badjas en zag er fris gewassen uit. Iemand van de bediening liep voor de zekerheid met haar mee, maar dat was niet echt nodig. Ze omhelsde me en zei dat dit het gelukkigste weekend van haar leven was! Daarna kuste ze me overal op mijn hoofd en in mijn nek. Ik moest er van lachen en zei: “Gek mens! Wat zullen de mensen niet van je denken!?”
“Dat interesseert me geen reet!” zei ze fors hard.
Ik kneep heel bewust in haar billen en ze slaakte een kreetje. Ik kneep bewust in de striemen van de cane. Ik zei: “Denk aan je woordkeus, sletje!”
“O, ben ik gepromoveerd van wijf naar sletje? Ik dacht dat ik nu Jolanda mocht heten!?”
Ik kneep even in haar wang en zei: “Klopt, sletje Jolanda”.
Ze keek me even aan, stak haar tong uit en ik zei: “Laat me je billen eens zien”.

Zonder veel aarzeling liet ze de badjas van haar lijf glijden en showde ze me haar billen. De rode striemen waren nog wel te zien en een paar waren uitgegroeid tot blauwe plekken. De wonden waren goed verzorgd en ik wist haast zeker dat Tanja dat had gedaan. Ik klapte zacht op haar strakke vlees en ze kirde even.
Ze draaide om en ze liet me de voorkant van haar lijf zien. Onder haar navel zag ik een ‘zwembandje’.
Haar tieten waren serieus verschillend. De ene klein en parmantig en de andere groter en hangend. Ik kneep even in beide en ik merkte dat haar hoofd roder werd: ze schaamde zich voor haar figuur. Ik kneep in haar vetrolletjes en ze werd nog roder.

Ik zei: “Ik kan regelen, dat jij vanavond met hele mooie tieten en met een veel slanker figuur naar huis gaat, maar dan wil ik dat je vaker hier komt in de rol van engel of een ander thema om anderen te plezieren. Daar betaal ik je niet voor, maar wellicht kan je er wel iets verder aan overhouden qua relatie of misschien wel een suikeroom. De behandeling die ik dan voor je zal verzorgen zal in één van de studio’s van de kerk plaatsvinden en zal waarschijnlijk zonder messen of zo uitgevoerd worden. Ook hoef je niet verdoofd te worden. Over de prijs kan ik niets zeggen, maar dat zal een vriendenprijsje zijn”.

Jolanda keek me aan en zei: “Dat meen je niet! Kan ik het betalen met het geld wat ik gisteren heb verdiend?”
“Zonder twijfel”, zei ik. “Het zal misschien maar een paar procent van je verdienste zijn”.
“Cool, dan wil ik het zeker!”

“Goed, dan ga ik even bellen. Je kan lekker ontbijten en daarna relaxen in de vlindertuin. Daar is het heerlijk om te zijn. Een bikini kan je in de lobby passen”.
Jolanda trok de badjas omhoog en huppelde naar het ontbijtbuffet. Ik pakte mijn telefoon en belde de eigenaresse van de beautysalon. Ik meldde dat ik in de komende vier uur een dame onder handen wilde laten nemen voor een borstcorrectie en het laten verwijderen van redelijk wat vet.
Daarna belde ik de pedicure, manicure, kapster en visagiste, die haar daarna nog mooier mochten maken.


Daarna controleerde ik het dossier wat ik van de Australische dame had en las haar naam: Rachel.
Ik zocht de actrice / model op en ik vond haar in de vlindertuin, waar ze frivool achter de vlindertjes aan het dartelen was. Ze droeg een goudkleurige bikini, waardoor ik goed kon zien dat haar lichaam bijna perfect was voor FHM. Haar lange, donkere haren golfden achter haar aan en zonder dat ze blijk gaf dat ze me gezien had, riep ze: “Bevalt het je?”
“Zeker!” antwoordde ik. “Er zijn niet veel mensen mooier dan jou”.

“Dat is een mooi omkleed antwoord, maar het is allemaal schijn. Het is maar een verpakking”.
“Het is voor jou een verpakking die er voor zorgt dat je een flink stuk brood op de plank verdient!”
“Dat klopt, maar als de binnenkant niet goed is, dan wordt elke buitenkant een vloek….”

Ik nodigde Rachel uit om op een loungestoel te gaan zitten. Toen we zaten, zei ik: “Zeg het maar Rachel, waarvoor heb je mijn tijd nodig?”
Ze knikte om te laten blijken dat ze het waardeerde, dat ik haar naam kende. Ze draalde even om naar woorden te zoeken en ze zei: “Ik zal het in het Engels vertellen, je kan gewoon in het Nederlands antwoorden”. Ik knikte.

Rachel stak van wal. “De reden dat ik hier alleen ben, is dat ik erg veel waarde hecht aan mijn privacy. In Australië en Nieuw-Zeeland kan ik niet over straat en ook in de VS word ik veel herkend. Hier, in Nederland ben ik minder herkenbaar en dat komt zeker ook omdat ik Nederlands bloed heb: ik val gewoon niet zo op”.

Ik wachtte geduldig.
“Ik heb geboekt om vandaag te komen, omdat ik enerzijds je advies nodig hebt en anderzijds omdat ik graag iets wil controleren”.

Ik bedacht me, dat het op deze manier een lang gesprek zou gaan worden… Ik vroeg: “Voor je verder gaat: hoe ben je bij ons terecht gekomen?”
Ze keek even om zich heen en ik zei: “Ik kan je garanderen dat we hier alleen zijn. Ik verwacht dat Jolanda straks nog even komt. Ik zal haar vragen of ze aan de andere kant wil gaan liggen”.
Via mijn telefoon zette ik de junglegeluiden die afgespeeld werden iets harder.

Rachel knikte dankbaar en ging door: “Een vriendin van mij organiseert Mardi Gras in Australië en zij was in Panama om inspiratie op te doen. Via de hotelmanager van jullie hotel heb ik meer informatie gekregen en daarom ben ik nu hier”.
Ik knikte bewonderend en bedacht dat mond-op-mond reclame wel heel goed werkt.

“Prima, ga maar door”.
“Zoals je weet ben ik lesbisch en dat verkondig ik al jaren overal waar ik kom. Soms heb ik een vriendin aan mijn arm, zodat het scharreltje er voor zorgt dat het er geloofwaardig uit blijft zien voor de buitenwereld, want structureel tijd voor een relatie heb ik niet. Maar…. Eigenlijk zou ik wel eens met een ander geslacht willen spelen, maar op de plaatsen waar ik normaal gesproken kom, kan dat niet, omdat iedereen mij kent en dan zal zeggen dat ik geen echte lesbo ben”.

Ik liet me achterover zakken, omdat ik wel kon bedenken wat er zou komen… Rachel nam een ademteug, keek me dramatisch aan en zei: “Ik wil wel eens weten hoe het voelt om een levende piemel in me te voelen”.
“Dat lijkt me geen groot probleem: de helft van de mensheid heeft er eentje”, antwoordde ik.
“Mij ook niet, maar ik heb er nog een paar wensen bij. Ik wil dat het in een kleedkamer van een voetbalclub is, waar ik door een groep jonge, zwetende jongens gegrepen en genomen wordt”.
Nu werd het interessanter en ik bedacht dat ik wel een paar voorzitters van clubs kende. Toen realiseerde ik me, dat Rachel mogelijk niet lang zou blijven en ik vroeg langs mijn neus weg: “Wanneer zou dit moeten gebeuren?”

“Vanavond, want vannacht om 4 uur vertrek ik weer”.
Inwendig zuchtte ik: het zou weer een lange dag worden.
“Duidelijk. Hoeveel jongens zouden het moeten zijn en heb je een leeftijd in gedachten?”
“Meer dan een elftal en zo jong mogelijk”.
“Dat is een leuke uitdaging!”
“Dat is ook mijn bedoeling. Ik zal er heel goed voor betalen, want ik wil met al die jongens seks hebben. Zonder condoom en ze moeten allemaal SOA vrij zijn. Ik heb een spiraaltje in en ik ben uit voorzorg ook al een tijdje aan de pil”.

Ik mijmerde: “Ik wil wel een poging wagen, maar dit gaat geen goedkoop verzoek zijn”. Rachel knikte.
Ik deed mijn ogen dicht en mijn hoofd begon te ratelen. Fred! Ik belde hem en na een korte begroeting, vertelde ik wat ik nodig had. Fred was wel in voor deze grap en hij dacht dat hij wel wat jongens kon ronselen, maar een locatie kon hij niet bedenken. Wel kon hij aan voetbaltenues komen. Hij zou me over een tijdje terugbellen.
Ik kreeg al snel een appje van hem: “Wat schuift dat per jongen?”
Ik stelde de vraag aan Rachel en ze zei: “Hoe jonger hoe beter. Zeker onder de 20, liefst maagd en hoe jonger hoe meer ik er voor over heb. Een jongen van 19 die geen maagd meer is, kan op 1000 euro rekenen, terwijl een maagd van 16 jaar op 2000 euro mag rekenen. Voor dat geld wil ik geen gedonder met ouders of rechters. Als het er minder dan 11 zijn, gaat het hele feest niet door en betaal ik niets”.

Ik appte het door naar Fred en ik zei: “Dat snap ik, maar dan laat ik even uitrekenen wat er, afgezien van de materiaalkosten nog aan risico-afdekking moet komen”.
“Uitstekend, zullen we elkaar over een half uurtje weer hier treffen?”
Ik stond op, wenste haar een fijn verblijf in de vlindertuin en ze stond weer op om al dansend achter de vlinders aan te gaan.
Ik seinde een beveiliger in, dat hij heel goed op Rachel moest passen en zoveel mogelijk mensen bij haar uit de buurt moest houden, om te voorkomen dat ze misschien toch herkend zou worden en dat deze geile goudmijn ons zou verlaten.

Ik vond Johan al snel en ik overlegde met hem. Hij knikte goedkeurend en zei: “Dat is een mooi vogeltje! Die zullen we eens even lekker plukken!”
Daar was ik het mee eens en ik begon te denken, terwijl Johan aan het rekenen sloeg. Ik belde Bart, maar die nam niet op. Dirk nam wel op en ik legde hem mijn uitdaging uit. Dirk begon te lachen en zei: “Dan weet ik wel wat jij graag wil!”
“Dat denk ik ook, want ik zie in het rooster dat de korfbalwedstrijden vandaag in de zaal na 17:00 uur klaar zijn en dat iedereen om 18:00 weg zal zijn. We moeten dan alleen de schoonmaak naar morgenochtend na 6:00 verzetten. Als je akkoord bent, wat zou je dan een redelijke vergoeding vinden?”
“Ik overleg even met Bart, want die staat nu in het veld en ik laat het je horen. Heb je trouwens nog jongens nodig?”
“Als je het aandurft om binnen de club te ronselen, vind ik het prima. Niemand kan aan de buitenkant zien of een jongen nu op voetbal of op korfbal zit. Ze moeten er dan om 19:30 uur zijn. Dan krijgen ze voetbalkleding aan en gaan we warmdraaien. Fred regelt nog wat voetballertjes en misschien zit er in de klas van Alicia of van Kyara ook nog wat geïnteresseerden”.

Op deze manier zouden het wel eens veel mensen kunnen worden, maar ze had geen maximum aantal jongens aangegeven.
Ik vroeg aan Johan hoeveel we voor dit alles moesten rekenen. “Zonder de vergoeding van de jongens en dan komt het transport en de locatie er nog bij… Geen idee…”
Ik had hetzelfde idee en we keken elkaar aan… We maakten een stappenplan:
1. Toestemmingsformulier laten ondertekenen
2. Kopie van ID kaart vastleggen
3. SOA testen laten uitvoeren
4. Kleding organiseren
5. Vervoer regelen
6. Locatie gereed maken
7. Veiligheid organiseren

Ik bedacht me, dat het handig was, dat er veel kennissen bij de korfbal in de buurt woonden, zodat ze op de fiets zouden kunnen komen. Dat scheelde heel veel gedoe.
Ik belde Kyara en Alicia. Al snel bleken Martijn en Jack ook van de partij te willen zijn. Zij waren mijn eerste aanmeldingen. Al snel appte Roxan, dat zij met een auto vol met lekkere jongens zou komen. Ze bood zich aan als materiaalvrouw en zou zich kleden in een trainingspak en wat ballen en zo meenemen.
Dat bracht me op het idee, om een kistje met glijmiddel, massageolie en andere dingen mee te nemen. Net als tissues, papieren handdoekjes en veel waterflesjes.

Ik zocht Rachel op, die met oortjes in haar oren lag te loungen. Ze was misschien wel het mooiste levende beeld wat ik in mijn leven had gezien.
Ik keek even naar haar en zacht zei ze met haar ogen verborgen achter de donkere zonnebril: “Wat is het hier mooi. Het ruikt heerlijk, het voelt heerlijk. Als het feestje van vanavond goed gaat, wil ik dat je voor mij in Australië ook zo’n ruimte regelt. Ik wil hier mijn hele leven wel in blijven”.

Ik schamperde: “Dat zou leuk zijn, want dan kunnen we gelijk aan Mardi Gras meedoen!”
“Daar krijg je vrijkaartjes voor”, zei ze. “Voor iedereen die je nodig hebt om je te helpen”.
“Deal”

“Maar, daar kom je niet voor. Hoe staat het er mee?”
“Ik heb een locatie, de aanmeldingen stromen binnen en daar zitten serieus jonge jongens bij. En, het lijkt er op, dat we wel meer dan 11 jongens kunnen vinden”.
“Dat zou mooi zijn, want anders is alle moeite voor niets geweest… “
“Dat weet ik, Rachel”, zei ik neerbuigend. “Maar, heel misschien worden het er wel een heel stuk meer dan 20. Is er een maximum aantal?”

Daar had ze niet over nagedacht en ze zei: “Wat is het maximum aantal mensen wat je vanavond in een uur kan screenen op SOA’s?”
Ik kon mezelf wel voor de kop slaan: deze vraag had ik niet aan zien komen en pakte mijn telefoon en appte naar Johan: “begintijd moet een half uur eerder, omdat de SOA testen vrij veel tijd kosten”. Ondertussen rekende ik: 10 per uur x 3 artsen x 1,5 uur: 45.
Ik zei: “Als alles goed gaat, dan kunnen we er vijftig doen”.
Ze knikte goedkeurend en zei: “Dan is dat het maximum aantal”.

Ik knikte rustig, maar ondertussen bedacht ik, dat deze lesbo net 50 (!) jongens besteld had om haar te neuken! Ik zei: “Dat is een enorme operatie qua logistiek, bemensing, catering en niet in de laatste plaats qua timing, want het is allemaal wel heel erg kort dag.
Ze lachte guitig en ze zei: “Dat maakt het nu juist zo leuk en ik heb van Carlos begrepen dat je al vaker het onmogelijke hebt waargemaakt”.
Haar opmerking triggerde me en ik besloot een longshot te wagen: “Hoeveel draagt Carlos bij aan deze weddenschap?”
Ze was even verbaasd, maar al snel schaterde ze van het lachen. Ik realiseerde me, dat ik een professioneel actrice tegenover me had. Dat ene kleine momentje dat ze haperde, had ze zich verraden. Dat ze geen antwoord gaf, zei me alles.
Ik pruilde mijn lippen naar voren en we kusten elkaar. Deze kus bezegelde onze deal. Daarna zei ik: “We gaat waarschijnlijk over de ton heen. Als dat een probleem is, dan hoor ik het wel”. Ze kuste me nog een keer, maar ze zweeg. Dus ik hoorde niets: we hadden geen limiet op het budget.

Ik zei, dat ze rond 19:00 uur opgehaald zou worden door een onopvallende, maar luxe auto en naar de locatie gereden zou worden. Alle bagage zou ze klaar moeten zetten, zodat dat allemaal via een andere route naar het vliegveld zou gaan.
Ze knikte en ik had het idee, dat ik een open deur in trapte. Ik vulde aan: “Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat je op het juiste vliegtuig stapt, maar jij bent er verantwoordelijk voor, dat je op dat moment nog in één stuk bent”.
Ze lachte guitig en zei: “Het lijkt me wel lachen als ik geen tijd heb om te douchen voordat ik het vliegtuig in stap”.
Ik barste in lachen uit en stelde me voor, dat ze druipend en stinkend naar sperma in een enorm vliegtuig zou zitten, zodat iedereen helemaal kapot ging van de ranzige lucht. Ik zei: “Ik denk dat je reputatie dan gelijk naar de maan is. Je kan er dan beter voor zorgen, dat het vliegtuig iets later vertrekt…”

Ze stak haar duim op en ik hield even beraad. Johan zou bij Amor blijven, terwijl ik alvast naar de korfbalzaal ging. Johan zou er voor zorgen dat Rachel op tijd bij het korfbalcomplex zou zijn.



Ik kwam aanrijden bij mijn oude club en het was een hartelijk weerzien. Ik kreeg al snel een paar ballen plagerig naar me toegegooid en gelukkig was ik ondanks de korte nacht voldoende scherp om de ballen te vangen en redelijk goed terug te gooien. Ik sprak eerst met de trainer van de C1 en later met die van de B1, omdat dit voor deze keer mijn doelgroep was. Ik legde hen uit wat de bedoeling was en ze keken niet eens heel verwonderd. Ze hadden natuurlijk allang vernomen op welke manier ik tegenwoordig mijn geld verdiende. Ze vroegen wat het op zou leveren en ik zei dat, als ze zouden willen, dat we natuurlijk wel een voetbalcoach bij de groep nodig hadden om de jongens te helpen en dat die ook betaald zou worden. De ene lachte, maar wimpelde af. Hij ging liever Boer zoekt vrouw met zijn vrouwtje kijken. De ander zei: “Het lijkt me wel een interessante bijeenkomst. Je weet maar nooit hoe een balletje gaat rollen!”
Ik keek haar aan en zei: “Let wel op… Je krijgt dan een bak met testosteron over je heen waar je helemaal gek van wordt... Ook zou het strafbaar kunnen zijn als je met een jochie van je eigen groep iets gaat ondernemen”.
Ze dacht na en zei: “Ik doe het toch, want zo iets kan ik nooit meer meemaken!”

Ik schudde mijn hoofd en hoopte vurig dat Marieke haar trainingspak aan zou houden… Dat zou veel gedoe kunnen schelen!

Eén voor één polsten de trainers de jongens en vijf van hen hadden wel zin in deze extra thuiswedstrijd. Allemaal regelden ze dat ze vannacht niet thuis hoefden te slapen. Ik belde één van onze vaste SOA onderzoekers en die zou er met een uurtje zijn.
Ondertussen kwamen de aanmeldingen via Fred ook binnen. Elke keer als hij weer iemand gevonden had, meldde hij het me. Duizelingwekkend was het…

Binnen vier uur hadden we 50 jongens gevonden die zich er voor wilden lenen om een absurd mooi model / actrice te pakken te nemen. Ik vond het een enorme prestatie en ik gaf bij Fred aan, dat hij er nog wel een stuk of vijf zou mogen leveren, omdat er vast nog wel een paar terug zouden trekken.

De korfbalwedstrijden liepen af en de opgegeven jongens gingen naar het materiaalhok, waar ze op SOA’s getest werden. Geen van hen testte positief, zodat ze om 19:30 van harte welkom waren. De grappen waren niet van de lucht: veel spaghetti eten voor de koolhydraten, veel eieren voor het eiwit en natuurlijk een viagraatje van je vader innemen, zodat die chick eens goed gepaald zou kunnen worden.
Ik was serieus benieuwd of ze allemaal zouden komen.

Ik at wat meegenomen broodjes en kreeg de sleutel van Dirk. Van de beveiligingscodes was nog niets veranderd. Ik appte Johan, dat er ook een paar beveiligers moesten komen, zodat we de jongens ook midden in de nacht veilig over straat konden laten gaan. Daar had hij aan gedacht.

De eerste ‘echte’ voetballers kwamen op de fiets aan en werden gelijk getest. Ik liet de jongens lekker ballen in de zaal, waardoor de temperatuur en de penetrante zweetlucht in het gebouw op peil bleef.
Buiten de jongens en mij was alleen Marieke aanwezig. Ze hielp met allerlei praktische zaken.
Rond 19:00 kwamen er plotseling veel auto’s aan, waar allemaal opgewonden jongens uit kwamen zetten. We maakten er een bijna militaire actie van: iedereen ging door dezelfde rijen heen: testen, foto van ID kaart en uitleg en ondertekening van de formulieren.
In totaal werden er 2 jongens getest die een SOA hadden. Zij werden gelijk door mijn artsen apart genomen en kregen uitleg en medicijnvoorschrijvingen. Heel discreet, heel integer. Hun ouders zouden er niets van mee hoeven krijgen.

Ik telde de neuzen en het waren er 52. Bekenden waren: Fred, Jack, Martijn, Marieke, Roxan en ik. Roxan zag er uit als een moderne Xena in een zwart strak trainingspakje. Fred was gekleed als een duffe trainer en Jack zag er eerder als 14 uit, dan de bijna 17 die hij ‘al’ was…
Martijn had er zin in: hij was iedereen aan het oppeppen en de jongens maakten al snel een survival-run in de zaal. Ze zweetten als een otter en er ging heel veel water doorheen. Gelukkig zat er genoeg in de kraan en we spraken af dat boeren en scheten in één en dezelfde kleedkamer gedaan zouden worden. Het moest toch zeker een beetje ‘echt’ ruiken!

Fred en Martijn hielden de jongens bezig en sommigen waren al bijna kapot door het vele sporten van vandaag. We lieten hen allemaal in dezelfde kleedkamer even uitrusten en uitzweten.
Ik gaf uitleg hoe de avond zou gaan verlopen en dat de jongens waarschijnlijk heel laat thuis zouden komen, zodat ze een heel goed verhaal moesten hebben voor hun thuiskomst.

Eentje vertrok, omdat hij het niet meer zag zitten. Prima en dat meldde ik ook naar de groep en ik riep op tot respect, zodat hij er later niet mee gepest zou worden. Ik gaf hem 100 euro mee voor de moeite.
Ik legde uit hoe het verdienmodel er uit zag voor iedereen en vertelde dat de maagden extra’s zouden krijgen, dus als je dat op het formulier had gezet was je een bofkont, maar we spraken met elkaar af dat we niet zouden verklappen wie vanavond nog maagd was.
Heel langzaam draaide de sfeer in de groep om van een hectische groep van zenuwachtige testosteronbommen naar een groot aantal trillende jongetjes. Ze waren allemaal gruwelijk zenuwachtig.
Tien minuten voor de aankomsttijd zei ik tegen de jongens, dat ze hun kleren in de lokkertjes moesten doen en dat ze van Fred andere kleren zouden krijgen.
Het was Fred gelukt om van Vitesse en van NAC kleding te krijgen, zodat iedereen een uniek shirt aan had en iedereen wilde met die outfit op de foto. Fred bezweerde dat iedereen een setje mee naar huis zou mogen nemen, maar alleen als de nieuwe eigenaar zijn sperma gelost had. Ook moest je niet te kieskeurig zijn als je na afloop ineens een ander setje zou vinden.
Een gejoel was het antwoord en de jongens begonnen te strippen. Ik had nog nooit zoveel blote piemels en piemeltjes bij elkaar gezien. Ook Fred kleedde zich uit, deed zijn kleren in een lokkertje en showde zijn enorme snikkel. Daarna trok hij een trainingspak aan en ik volgde zijn voorbeeld, waarbij de jongens afgunstig naar onze pikken keken.
“Ome Mark, we moeten binnenkort eens praten!”, hoorde ik Martijn roepen. Ik stak een duim op, zodat hij wist dat ik zijn opmerking gehoord had. Roxan deed haar sexy outfit uit en stond in haar grote, sterke lichaam in de kleedkamer. Ik zag veel pikjes groeien en toen ze een paar oefeningen deed, was het hek helemaal van de dam… Ik beduidde dat Roxan snel een trainingspak aan moest trekken, want ik hield er serieus rekening mee, dat de jongens haar als een troep wolven aan zou vallen.

Marieke keek er geboeid naar en genoot van de aanblik van al die blote lijven. Volgende keer zou ik haar zeker voor een thema-avond uitnodigen.

De jongens trokken de voetbalkleding aan, maar zonder ondergoed: alleen een short, een shirt en een paar sokken. Ze moesten wel hun eigen schoenen aan.
Daarna joeg Fred hen weer de zaal in, zodat de kleedkamer leeg zou zijn. Ook konden ze zich dan weer lekker in het zweet werken.
Hij bleef de jongens opjutten en ze waren al snel niet meer met een aanstaand neukfestijn bezig, maar de jonge atleten werden hard aan het werk gezet.

Johan bracht Rachel naar binnen. Ze was geblinddoekt en werd de kleedkamer ingebracht. Ze was gekleed in een mooie, rode avondjurk. Aan de aftekening was te zien dat ze er geen ondergoed onder droeg. Ik heette haar, geblinddoekt en wel, welkom en ik haalde de blinddoek weg. Ze keek om zich heen en zag een grote, lege kleedkamer met hier en daar nog een relict: een sok, een onderbroek en een euromunt.
Op de achtergrond hoorden we de sportkreten en ik zei tegen Rachel, dat dit de plek zou worden, waar het zou gebeuren. Ze wilde graag nog een paar extra banken en ook wat gymmatten, zodat het wat minder hard aan zou voelen. Ik zei dat ik het zou gaan regelen, en zei, als ze door zou willen gaan, dat ze mij de jurk moest geven en daarna de schoonmaakkleren aan moest trekken die klaar lagen.
Zonder enige aarzeling deed ze wat ik zei en al snel zag ik de mooiste schoonmaakster waar ik van had kunnen dromen. Daarna zei ik, dat ze een willekeurige, manshoge lokker uit moest kiezen en er in moest kruipen. Daar waren er 25 van, dus er was genoeg keuze. Ondertussen bracht ik met Johan nog wat banken en turnmatten in de kleedkamer. Ook deden we in de verschillende lokkers wat seksspeeltjes.

Rachel was verstopt in één van de lokkertjes en ik riep iedereen binnen. Alle deelnemers, inclusief Marieke en Roxan kwamen snel de kleedkamer in. Bij het naar binnengaan kreeg iedereen een bekertje water en we hadden er een beetje viagra in opgelost. Ongeveer genoeg om de zenuwen te compenseren.
Ik grapte dat het hele feest helaas niet doorging, omdat ‘ze’ van angst weggegaan was.
Het geloei en boe-geroep was niet van de lucht en velen waren echt woedend. Ik bezwoer het komende oproer en zei: “Volgens mij is er wel wat in de lokkertjes achtergebleven, wat er eerder niet was, dus maak ze maar open, maar laat de kleren van jezelf of van iemand anders er gewoon inzitten. Succes!”
Binnen 20 seconden was Rachel gevonden. De gelukkige, Tjerk, slaakte een kreet: “Sjeezus! Die is mooi!”
Iedereen kwam om hem heen staan en bewonderde het schitterende hoofd en dito postuur van Rachel. Fred nam het woord en riep: “Tjerk was de eerste, dus hij mag doen met Rachel wat hij wil!”

Rachel speelde goed toneel als de verschrikte en betrapte schoonmaakster en ik voegde toe en zei: “Deze dame heeft overal toestemming voor gegeven. Ik zal alles goed in de gaten houden, maar ik kan maar één ding zeggen: attack en neuk haar helemaal suf!”
Er steeg een gejoel op, wat onheilspellend aanvoelde en ik zag dat Rachel kippenvel kreeg.

Tjerk begon aan haar kleren te plukken en hij kreeg al snel hulp van anderen en binnen een halve minuut had Rachel alleen nog maar een paar hele mooie Nike’s aan, die me onder de lange avondjurk niet opgevallen waren. Ongeduldige handen duwden haar naar achteren en ze viel achterover op een mat. Tjerk dook op haar lijf, pakte zijn half stijve pik beet en wilde die in het kale kutje van Rachel duwen, maar voordat hij zover was, spoot hij zijn sperma al. Ik nam hem uit de groep, vertelde dat het geen probleem was en dat hij vanavond vast nog wel meer kansen zou krijgen.
Ik gaf hem wat water: het zou een lange avond worden voor iedereen!

Rachel werd al snel in gebruik genomen door talloze jongens, die haar kutje, tieten, hoofd en ook handen betasten en binnendrongen. Ik hoorde jongens grommen, ik zag sperma spuiten, de lucht was bezwangerd door zweet en sperma en het werd snel heel warm. Jongens die even bij moesten komen gingen langs de kant zitten en zagen tot hun verwondering, dat hun pikkies weer gingen groeien, zodat iedereen voor een (veel langere) tweede ronde kon gaan. Rachel genoot met volle teugen, maar na een half uur begon ze zich te realiseren, dat het nog lang ging duren en dat het misschien toch wel een beproeving zou worden.
Klaarkomen deed ze eigenlijk niet, omdat de jonge jongens het neuken daarvoor ook niet lang genoeg vol hielden.

Ik knipoogde naar Fred en Johan en ik wist hoe we het slotakkoord zouden moeten gaan spelen. Marieke en Roxan waren met drinkwater en met spoelwater in de weer, om de onderlijven van de jongens telkens weer schoon te maken met warm water.
De ranzige lucht was amper nog in te ademen. De matten moesten morgen zeker afgevoerd worden naar de gemeentewerf, omdat er zo immens veel sperma en zweet in zat, dat het onmogelijk zou zijn om deze weer schoon te maken.

Steeds meer jongens moesten afhaken, terwijl hun pik lang niet altijd slap was. Toen er niemand meer gebruik wilde maken van Rachel, was dat ook maar goed voor haar, want alle aanrakingen, stimulansen en andere bezigheden, hadden er voor gezorgd, dat ze intens moe was: ze hing hijgend bij te komen.

Ik wenkte Fred en Johan. We zetten Rachel op handen en voeten en ik kroop onder haar en lag met mijn rug in het sperma van tientallen jongens: een aparte gewaarwording!
Ik kon met haar schitterende borsten spelen en ondertussen in haar kutje neuken. Fred kroop achter haar en joeg zijn paal in haar nog maar weinig gebruikte aars. Blijkbaar hadden maar weinig jongens zich over het stigma kunnen zetten, dat anaal neuken alleen maar voor homo’s zou zijn…
Johan trok het hoofd van Rachel aan haar haren omhoog en schoof zijn pik in haar mond. Roxan nam de rol als spreekstalmeesteres waar en begon iedereen met woorden op te zwepen.
Ondertussen neukten we de steeds harder en hoger kreunende en af en toe gillende Rachel professioneel. Perfect gecoördineerd en in hetzelfde ritme lieten we tijd en plaats voor haar stil staan. Ze rilde en schokte heel vaak, waarbij ik haar kutje voelde krampen om mijn lul.
Ondertussen speelde ik met haar tieten, die ik soms mangelde en dan weer lief had. Mijn uitzicht was mooier dan ooit en ik kon me niet voorstellen, dat ik eerder onder een vrouw had gelegen die qua schoonheid bij haar in de buurt kwam.
Ondertussen droop haar slijmerige kwijl op mijn voorhoofd: de pik van Johan zorgde ervoor dat haar speekselklieren goed op dreef waren.

Ik riep: “Kom op mannen, nog drie minuten volhouden! Dan zullen we die jonkies eens laten zien wat neuken is!” en ik hoorde Johan en Fred grommen. De groep begon te joelen en af te tellen en het gescandeer zorgde er voor dat iedereen de energie naar ons drieën bracht, maar eigenlijk nog veel meer naar Rachel.
Met nog vijf seconden te gaan, keek ik Fred en Johan aan en ik kneep keihard in de tepels van Rachel. Die pijn veroorzaakte spierkrampen in haar onderlijf en haar grommende keel vibreerde heerlijk om de pik van Johan, zodat we de reeds overvolle gaatjes nog een keer volspoten met sperma en we genoten van dit heerlijke hoogtepunt. Ik was de laatste die haar lichaam verliet en ik dacht dat Rachel nu wel klaar zou zijn.
Maar, ze was eerder opgekalefaterd dan wij dat waren. Onze redder was Roxan. Ze beduidde dat Marieke haar broek uit moest trekken en dat deed ze. Marieke moest haar kutje over het hoofd van Rachel draperen en die begon heel vakkundig te likken. Veel jongens kregen weer stijve pikken, maar hun beurt was over. Nu waren de vrouwen aan de beurt.

Rachel likte de jonge Marieke heel vurig. Roxan dook met haar vingers in de overlopende kut van Rachel en schoof haar middel- en ringvinger in het kutje en vond al snel de G-spot. Ze herinnerde zich mijn lessen goed en het was een genot om die vrouwen bezig te zien. Binnen in haar vagina klopte Roxan de sperma van de vele donoren op, alsof het slagroom was. Er kwamen steeds meer belletjes naar buiten.
De sterke dijen van de paardrijdende Marieke benamen Rachel vaak de adem en droegen weer bij aan de euforie en opwinding van dat moment.
Rachel vloog, ondanks alle eerdere stimulansen en hoogtepunten, van de ene orgastische top naar de volgende. Ze zweefde tijdenlang in een seksuele droomwereld, door de combinatie van de vingers van Roxan en het gebrek aan adem waar Marieke voor zorgde.

Uiteindelijk viel Rachel flauw. Roxan en Marieke lieten haar met rust. We lieten haar even bijkomen, omdat ik zag dat ze gewoon ademde.

Toen ze bijkwam, kreeg ze van iedereen een applaus en ze ademde heel diep, zuchtend, uit. Toen zei ze in gebroken Nederlands: “Dit heeft nog geen enkele script-schrijver ooit bedacht, maar ik heb het meegemaakt. Bedankt allemaal!”
Nog meer applaus en terwijl ze heel voorzichtig recht ging zitten, zei ze: “Ik zie dat er een douche voor acht mensen is. Ik ga jullie allemaal schoonmaken bij wijze van bedankje. Daarna kan je afdrogen en je beloning afhalen. Ik moet zeggen: “Ik had niet verwacht dat jullie mij er onder zouden kunnen krijgen, maar mede dankzij jullie coaches ben ik helemaal van de wereld geraakt. Thank you all!”

Ik bedankte haar voor haar mooie woorden en vroeg wie er als eerste met Rachel onder de douche wilde en ik zag allemaal handen. Ik zei: “De jongens wiens voornaam met een A begint mogen nu”. Vier jongens stapten naar voren en zeiden hun naam. Arie, Albert, Ali en Ap. Whatever…
Met vlugge bewegingen schrobde Rachel de jongens schoon en ze sloeg de poepertjes niet over. Heel vakkundig raakte ze haar lustobjecten één voor één heel intiem aan. Velen kregen een kus op de mond of eikel en het douche-festijn duurde echt lang. Maar, niemand taaide af: iedereen wilde door deze prachtige jonge vrouw gebadderd worden.
Na afloop van het badderen wilden sommigen weg en zij kregen het geld waar ze recht op hadden. Het voetbalsetje mochten ze als aandenken meenemen. Ook kreeg iedereen een vooraf gesigneerde bikinifoto van Rachel mee.

De ouderen mochten ook met Rachel douchen en ik merkte dat Marieke heel gewillig was toen Rachel haar streelde. Er was duidelijk een klik tussen die twee.
Maar, ook Roxan werd heel liefdevol behandeld. Tijdens het afdrogen zei Rachel, dat Roxan zeker moest solliciteren als haar personal assistent, zodat ze zich kon richten op de persoonlijke zorgen van Rachel. Roxan had vriendelijk bedankt en gezegd, dat ze liever met tieners werkte.
Dat zorgde voor een lachsalvo, want dat vonden we allemaal eigenlijk wel leuk!

Roxan vertrok met ‘haar’ jongens. Ze nam Jack mee, die Rachel eerst nog een afscheidsknuffel gaf. Daarna zoende hij haar recht op haar mond en zei: “Dit zal ik nooit vergeten. Dankjewel en veel geluk in de toekomst!”
Rachel woelde even door zijn haren en ook met Jack leek het over en weer goed te voelen.
Vrij vlot ging iedereen naar huis. Het was inmiddels rond middernacht en op een aantal strategische plaatsen zorgden de beveiligers, dat de jongens veilig naar huis konden fietsen. Ik zou Marieke thuisbrengen. Midden in de nacht een botergeile jonge vrouw naar huis laten fietsen was een beetje te veel om de Goden te verzoeken.
Neef Martijn zou ook met mij mee terugrijden en een dagje bij ons blijven slapen.

Voor we de deur afsloten, zetten we de banken op de goede plek en haalden we er al even een doekje over om de ergste ranzigheid te laten verdwijnen. Ook zetten we een aantal ramen tegenover elkaar open. Met vereende krachten haalden we de hoezen van alle matten af en ik belde, midden in de nacht even rond naar een aantal leveranciers, die morgenochtend nieuwe hoezen moesten leveren. Er was er eentje die slaperig opnam en die beloofde om alles morgen te regelen. De sleutel zou bij Marieke opgehaald kunnen worden.

Daarna was het tijd om te gaan rijden. Eerst brachten we Marieke naar huis. Het afscheid met Rachel was heel hartelijk. Met pen schreef Marieke een Australisch nummer en een mailadres op haar arm. Na een tongzoen verdween ze achter de voordeur.
Daarna reed ik naar Schiphol, waar we ruim op tijd aankwamen. Ondertussen waren we stil. Rachel was druk met haar telefoon bezig.
Ze had alleen een zonnebril en de rode jurk aan. De sneakers er onder waren af en toe zichtbaar en pasten totaal niet bij haar jurk.
Bij de ingang van Schiphol stonden een paar mensen te wachten. Rachel herkende hen en ik parkeerde er naast. Ze kreeg wat kleding aangereikt en na een paar minuten worstelen in de krappe ruimte, was ze getransformeerd naar een argeloze toerist, compleet met jeans, hoed en bijpassende zonnebril. Haar haar had ze opgestoken en ondanks haar niet echt modieuze kleding, was haar schoonheid onmiskenbaar.
Nu waren de sneakers, waar talloze vochtvlekken op zaten, wel heel bijpassend.

Rachel keek op haar telefoon en ze begon te lachen en ze zei: “Carlos feliciteert me met het winnen van de weddenschap. Ik had beweerd dat zelfs een compleet voetbalelftal mij er niet onder zou krijgen. Hij geloofde me niet en hij had me aangeraden om met zo jong mogelijke jongens af te spreken, omdat die erg hitsig waren. Daarom kwam ik bij jou terecht.
Dat Roxan en Marieke me ernstig te grazen namen, heeft me geleerd dat ik toch echt het diepste voel bij seks met vrouwen. Maar, dat neemt niet weg, dat het moment dat ik door jullie drieën geneukt werd, ook wel verrekte lekker vond. Ik denk dat ik in de toekomst, af en toe, heel discreet, een paar mannen meepak!”

Ik lachte en zei: “Je bent welkom hoor! Het is een voorrecht om zulke leuke en mooie mensen tot mijn harem te mogen rekenen”.
We namen afscheid met een knuffel en ik zei: “Waar kan ik de rekening naar toe sturen?”
“Miss Cat, de PA van Carlos zal de rekening betalen. Dat is part-of-the-deal”.
Ik knikte en zei: “Dan komt het goed. Ik moet eerst nog goed zoeken naar alle bonnetjes”.
Rachel knipoogde naar me en zei: “Je mag alles qua kosten bij Carlos in rekening brengen. Alles”.

Ik zei dat het goed zou komen en geflankeerd door stoere mannen liep de actrice van ons weg. Ze bewoog opvallend met haar heup. Niet echt uitdagend, maar vooral om haar kutwand en endeldarm niet te veel te bewegen. Ik verwachtte dat ze wel een extra nekkussentje zou vragen om op haar stoel te leggen.
Samen met Martijn reed ik rustig naar De Amer, waar we na een kleine driekwartier aankwamen. Ik was helemaal kapot, maar het was weer een lekker, lucratief weekend geweest!