Door: Daniel124
Datum: 28-07-2021 | Cijfer: 9.3 | Gelezen: 4470
Lengte: Lang | Leestijd: 28 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Lang | Leestijd: 28 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Kai - 7
Gedwongen word ik om een hand uit te steken. Mijn vader verteld van alles waar ik niets van mee krijg.
Ook zijn mond lijkt gesnoeid te zijn. Als hij aan alles opmaakt dat ik niet de één en twintig jarige knul ben die ik hem voor bleef houden.
De jongen die hij maar al te graag neukte.
Als ik me uit de voeten wil maken, zie ik hoe Mike achter me aan loopt. Onder het mom van even naar het toilet zet hij zijn glas wijn neer en loopt achter me aan.
Voor de trap stop ik en draai me naar hem om. Hij kijkt me ontzet aan. Zijn vingers gaan trillend over zijn knoopje van zijn blouse.
'Verdomme Dennis! Hoe oud ben je eigenlijk? 15, 16, 17? Sist hij.
'17, bijna achttien.'
Zenuwachtig haalt hij een hand door zijn donkere haren 'ik dacht oprecht dat je 21 was.'
Ik haal mijn schouders op 'maakt het wat uit 21, 20, 17 ik zal heus niets zeggen tegen mijn ouders wees niet bang, ze weten niet eens dat ik op mannen val.'
Hij grijpt mijn pols vast 'weet je wat dit voor mij betekend als dit uit komt? Ik raak alles kwijt... Verdomme.'
Het dringt niet helemaal tot me door wat zijn situatie is, na deze avond maakt het me weinig uit, mijn leven ligt in de puin.
'Maakt het nog iets uit? Ik vond het lekker Mike...ik heb niets tegen mijn zin in gedaan ik zal niemand iets vertellen beloofd! Antwoord ik gelaten.
'Je bent verdomme de zoon van...een werknemer waar ik nu in huis sta!'
Hij laat mijn pols los en kijkt geschrokken op. Mijn moeder kijkt ons beide aan.
'Ik uuhm... hij lijkt zijn woorden te moeten vinden.
Vlug neem ik het van hem over als mijn moeder ons bijna achterdochtig lijkt aan te kijken.
'Hij heeft ook gevoetbald mam, ik dacht al dat hij me bekend voorkwam nu weet ik het zeker hij is een familie lid van één van mijn teamgenoten... Prettig kennis met je te maken Mike misschien zien we elkaar nog eens.'
Hij knikt.
Hij lijkt ontdaan net als ik door deze onaangename kennismaking.
Gefrustreerd bijna woedend flikker ik mijn voetbal tas op de grond. Mijn slaapkamer in. Ik ga op mijn bed zitten en wrijf door mijn gezicht.
Heel mijn leven staat op zijn kop. Er is geen weg meer terug en ik weet het!
Na vanavond weet ik dat ik niet meer terug kan daar is teveel voor gebeurd.
Hoe makkelijk zou het geweest zijn als ik gewoon verlieft was geworden op Britt? De mooie Britt die al een hele tijd niet onder stoel of bank stak dat ze me erg leuk vond.
Ik zou haar voor kunnen stellen aan mijn ouders, aan mijn familie, aan mijn teamgenoten er zouden geen problemen zijn, niemand zou er iets van vinden.
Waarom zouden ze?
Maar dat is niet wat ik wilde.
En dat wist ik maar al te goed. Ik wilde Kai.
Niemand anders.
Ik trek mijn training pak uit en kijk in de spiegel naar mezelf. Een haast onherkenbaar gezicht kijkt me aan.
Ik staar naar mezelf en moet mijn grootste angst onder ogen komen het opbiechten van mijn grote geheim.
Ik keer me af en zet de douche aan.
De stress en onrust trekt als een orkaan door mijn lichaam.
Ik laat de zeep over mijn lichaam glijden. Pak mijn pik stevig vast en ruk eraan. Hard en stevig.
Wanhopig probeer ik niet te denken. Wil ik even alles om me heen vergeten.
Ik zet mijn hand tegen de glazen douche wand aan en duw mijn pik nog meer tussen mijn vingers. Het water is heet gloeiend heet.
Ik voel het niet eens.
Het lukt niet. Ik kan mezelf niet eens tot een hoogte punt rukken.
Dat ook nog! Gefrusteerd laat ik mijn pik los die half hard naar beneden lijkt te zakken.
Een gefrustreerde zucht verlaat mijn mond.
Ik duw mijn half blonde haren naar achter en knoop een handdoek om mijn smalle heupen. Ik luister niet of ik nog stemmen beneden van mijn ouders of van Mike hoor maar loop naar mijn slaapkamer.
Ga op mijn bedrand zitten en kijk op als ik voetstappen hoor.
Ze staat opnieuw tegen het kozijn van mijn slaapkamer deur aan. 'Maak je er een sport van?' vraag ik mijn zus.
Ze glimlacht kort en duwt haar lange blonde haren achter haar oren. 'Mag ik even binnen komen? Ze kijkt hoe ik nog nat van de douche met alleen een handdoek om mijn middel op bed zit.
Ze sluit de deur achter haar dicht en gaat naast me zitten.
Ze kijkt me aan.
'Daan belde me Dennis! hij belde me omdat hij bezorgd is.'
Kort kijk ik haar aan zonder iets daarop te zeggen.
'Moet ik dit zijn Dennis? Bezorgd?
Stilte.
'Hij zegt dat je.. Geschorst bent? Waarom?
Ik peuter aan mijn los gelaten nagel. 'Ik heb Rob geslagen...Waar iedereen bij stond daarom.'
Ik kijk haar aan 'Ik kon niet anders...
Ik had natuurlijk nooit terug moeten gaan naar hem. De eer aan mezelf moeten houden.
Nadat Daan me de deur uitwerkte van de kleedkamer was het Rob die de deur opnieuw opende en me toe riep dat ik een nul was.
Ik liep naar voren en ging recht voor hem staan. Een nul ben ik nooit geweest en zal ik nooit worden.
Zonder nog iets terug te zeggen sloeg ik hem vol op zijn gezicht. Het bloed sijpelde uit zijn neus.
Ik was er helemaal klaar mee.
Degene die me verraden had, mij en Kai uit elkaar had gedreven, mij bedreigt had toen hij zag dat hij me op mijn kwetsbaarst kon vernederen.
Een nul?
Hij! was niets anders dan een nul.
De harde klap op zijn neus hoe wrang ook het voelde goed.
Ik wist wat ik moest doen, ik zou me niet nog meer laten vernederen en me van alles wijs maken door hem, ergens had hij me diep gekrenkt.
Ze mochten weten wie ik ben en wat ik ben! Het maakte me allemaal niets meer uit.
Ik zou morgen een verklaring af gaan leggen bij het bestuur. Een verklaring waar ik precies uit de doeken zou gaan doen wat er speelde niet alleen met Rob, maar de problemen binnen het elftal.
Ik wist wat op het spel stond.
Ineens werd alles me heel duidelijk. De woorden die ik toen niet begreep nadat Kai me vertelde zich niet thuis voelde binnen het elftal. De hiërarchie, de homofobische hiërarchie die Kai liet besluiten om zich ver weg terug te trekken.
Iets waar hij niet alleen tegen op kon boksen.
Samen met mijn zus loop ik aangekleed in makkelijk zittende kleren naar beneden. 'Waarom ben jij geschorst? Vraagt mijn vader.
Ik kijk mijn ouders aan.
Ze waren gebeld door mijn trainer. Ik wist dat het zou gaan gebeuren. Toch voelde ik me op dit moment tamelijk rustig, alsof het eindelijk goed was.
Het moest eruit. Als een opgekropt monster vrat het me leeg van binnen. En waarom?
Ik was gewoon een zeventien jarige jongen die graag voetbalde, sociaal en vriendelijk was en toevallig verliefd werd op een jongen nou en?
Toch was het een heel ding ook voor mijn ouders.
Het zou één van de zwaarste gesprekken worden die ik me kon herinneren met mijn ouders. De hele nacht zat ik huilend tegen over hen.
Ik vertelde alles. Liet niets achterwegen op één ding na dan! Mijn vader zou razend zijn geworden als ik hem over Mike zou vertellen.
In een bepaald opzicht was Mike degene die me liet voelen waar ik al die tijd zo bang voor was. Hij liet me inzien dat ik me niet hoefde te schamen voor wat ik voelde. Daarmee was ik hem dankbaar.
En ja ook voor de heerlijke geile ervaringen. Dat ook.
Mijn ouders waren geschokt. Dit hadden ze in de verre verte niet aanzien komen.
Het was pas tegen vieren in de ochtend dat ik eindelijk in mij bed lag. Uitgeput vol emoties.
Ik had nu ten minste mijn ouders, mijn zus en Daan.
Ik las pas laat zijn app.
Ontroerd door wat hij schreef. Ik stuurde Daan alleen maar een groot hartje terug.
Hij zou achter me staan" no matter what "net zoals mijn zus en ouders.
'Wat kom je doen?' ik kijk hem aan. 'Mijn excuses aanbieden en je duidelijk maken dat je niets te vrezen hebt... Echt.'
Hij kijkt me aan.
'Mag ik even binnen komen.
Achter Mike stap ik zijn riante woonkamer in. 'Mag ik zitten of...?'
Hij knikt.
Ik ga in de grote fauteuil zitten. Waarin ik me vaak heb laten pijpen door hem. Iets waar hij enorm goed in is.
Hij staat in zijn jogging broek en een simpel wit t shirt met zijn haren door elkaar heen voor me.
Ik moet lachen. Hij ziet er zo anders uit dan in zijn dure nette pakken.
'Waarom lach je? Vraagt hij me.
'Omdat ik me nu bedenk dat ik je toch geiler vind in een strak pak. Straalt iets meer macht uit.'
Even is het stil als hij me in zich opneemt en dan antwoord.
'Ik vind het geiler als je hier binnen komt in een trainings broek zonder boxer, dan in een spijkerbroek met daaronder een boxer, straalt iets meer onderdanigheid uit.'
We glimlachen even naar elkaar.
Na een stilte neem ik het woord opnieuw.
'Wat een moment bij mijn ouders!... je was de laatste die ik verwacht zou hebben bij mijn vader en moeder aan de wijn in onze tuin.'
Hij kijkt me aan en zegt niets.
'Sorry Mike dat ik je voorgelogen heb,ik kon moeilijk zeggen dat ik pas zeventien was, waarschijnlijk zou je me nooit mee naar je kantoor hebben genomen en zouden ze me club 22 uitgeflikkerd hebben, denk je niet? Ik zou de ervaring met jou nooit gemist willen hebben!'
'Dus je dacht dan lieg ik over mijn leeftijd en blijf je dit doen? Je bent amper volwassen?'
Ik haal mijn schouders op 'je hebt er toch niets van gemerkt toen je me neukte of wel, alleen dat alles wat jonger en strakker was.'
'Nee maar als iemand er achter komt heb ik een groot probleem Dennis.'
'Niemand komt erachter! Dat zeg ik toch!'
Ik wil alleen dat je weet dat je echt iets voor me betekend hebt, behalve alleen de sex.. Weet ik nu wat ik wil!'
Hij kijkt me aan 'en dat is?'
'Uit te komen voor wat ik voel!'
Hij glimlacht kort 'nou dan heb ik toch nog iets goed gedaan.'
Ik sta op en glimlach terug. 'Dat niet alleen... Echt ik heb genoten van je en verdomme wat kan je pijpen zeg!'
'Let op je woorden Dennis,' antwoord hij met een onmiskenbare grijns.
Ik lach en kijk hem recht aan. 'Ik ga je missen...als je wilt kunnen we contact blijven houden? gewoon zonder iets...
Hij kijkt me aan 'Ik zal erover nadenken.'
Ik loop naast hem af richting de voordeur voordat ik naar buiten loop kijk ik achterom 'bedankt Mike.. Voor alles.'
Het is ruim een week later. In afwachting van wat er uit mijn verhaal gaat komen zit ik al dagen lang thuis. Geen voetbal.
Ik heb een officiële klacht moeten in dienen tegen Rob.
Een aanteiging voor het bedreigen, ongevraagd het verspreide van intieme foto's zonder medeweten en seksuele intimidatie.
Dat laatste wilde ik eigenlijk niet.
Mijn ouders moesten op me inpraten omdat volgens hun hij grensoverschrijdend seksueel gedrag had uitgelokt.
Des te pijnlijker was zijn tegen reactie. Ik was geil geworden hij had het zelf gezien.
Dat was het meest frustrerende.
Hij had een aanklacht wegens bedreiging en mishandeling ingedient.
De gesprekken met het voetbal bestuur en de trainer waren heftig omdat ik compleet met de billen bloot moest, alles moest verteld worden tot aan mijn sexuele relatie met Kai.
Zijn vertrek.
Het feit dat ik erkende homo te zijn werd nou niet echt enthousiast ontvangen, mijn gevoelens daarbij. Mijn positie binnen het team. Daarbij wilde ze opnieuw geen negatieve publiciteit dus werd alles stil gehouden.
Ze zaten niet te wachten op een speler die zijn mede speler beschuldigden.
Ik wist dat hij er bij betrokken zou worden, Kai.
Rob beschuldigde mij van valse onwaarheden. Daan had de foto bewaard die Rob had doorgestuurd naar het team dus dat bewijs was er. De verklaringen voor het vertrek van Kai die ik nu pas hoorde waren ook niet mals.
Het maakte me boos dat er niets door de trainer en bestuur was gedaan ze hadden hem zomaar laten gaan zonder het probleem op te lossen.
Hij was bedreigd en uitgescholden met homofobische uitlatingen door nu blijkt drie teamgenoten.
Ik lag op mijn bed. Wat nutteloos te zappen door het netflix aanbod heen.
Mijn telefoon gaat over, en gedachteloos neem ik op zonder te kijken wie belt.
'Met Dennis.'
Even blijft het stil.
'Hallo met Dennis.' herhaal ik nog een keer.
'Waarom was jij bij mij op de club?'
Met een ruk kom ik over eind 'Kai?'
'Ik herken zijn stem meteen, na al die maanden zonder zijn stem gehoord te hebben, hangt hij uit het niets aan de telefoon.
Ik kijk naar het nummer op mijn telefoon waarnaar ik hem weer dicht tegen mijn oor aan duw.
'Op jou club?'
'Je was er Dennis ik heb jezelf gezien.'
Perplex weet ik niet wat ik moet zeggen.
'Ben je er nog? Vraagt hij.
'Ja, ik ben er nog... Kai! wat ben ik blij om je stem te horen!...
Hij blijft stil.
'Jij was het toch? Of niet?' vraagt hij.
'Ja ...ik ben je gaan zoeken Kai, wat moest ik anders? Je reageerd nergens op... Weet je wel hoe gek ik werd wetend dat ik je niet meer kon zien, niet met je kon praten ik...
'Dennis... Dennis..'hij onderbreekt me.
Ik stop met praten.
'Ik heb het verzoek gekregen om een officiële aanklacht tegen een aantal personen van het team in te dienen...weet jij hiervan want jou naam staat er bij vermeldt.
Ik ben stil en peuter aan de telefoon.
'Kai, ik heb een aanklacht tegen Rob ingedient.'
'Waarom?'
Een lange stilte...
'Waarom Dennis?'
'Omdat hij me bedreigt heeft Kai, bedreigt en... Er is teveel gebeurd wat ik liever niet over de telefoon vertel.'
'Kai...
'Ik heb je zo verschrikkelijk gemist.' fluister ik bijna onverstaanbaar terwijl ik de telefoon bijna in mijn oor lijk te drukken.
'Waarom heb je me daar voor gek laten zitten? Op die tribune terwijl je wist dat ik daar voor jou was Kai?
Waar was je?
Opnieuw valt er een lange stilte tussen ons.
'Kai?'
'Omdat...Ik dacht altijd dat jij degene was die bang was Dennis... Ik heb me vergist... Toen ik je daar zag zitten was ik opnieuw bang... Bang wat iedereen zou vinden. Ik wilde gewoon voetballen meer niet. Ik wilde alles achter me laten , ik dacht dat ik dat wel kon 'Het spijt me oprecht, ik wist niet dat je zo over me dacht... Ik dacht alleen dat ik een soort van 'foutje was...
'Waarom Kai? Je wist hoe leuk ik je vond?'
'Ja in bed als we alleen waren... Daar buiten in bijzijn van je vrienden was je anders...
'Wat moest ik dan Kai? Ik was bang dat alles zou uitkomen,doodsbang.'
Hij is stil alsof hij naar woorden zoekt.
Ze maakte me duidelijk dat ik uit jou buurt moest blijven, je zou ze verteld hebben dat ik een "vergissing was, een dronken vergissing. Het brak mijn hart Dennis.'
'Kan ik naar je toe komen Kai?'
Het blijft even stil.
'Liever niet! Antwoord hij.
'Dus dit is het dan?' ik slik versteend door zijn antwoord een brok in mijn keel weg.
'Ik heb liever...
dat je aankomende zondag naar de wedstrijd komt kijken, de vorige keer kon ik er niet bij zijn vanwege een gebroken pink, moest ik noodgedwongen op de bank zitten... Toen zag ik je zitten op die spuug lelijke tribune,' hij lacht.
'Fucking eikel ik dacht even...
'Je dacht wat?'
Ik lach en duw mijn telefoon terug tegen mijn oor.
'Dat je me niet meer wilde zien.'
Hij lacht.
'Kloot hommel! Niks veranderd jij! Antwoord ik.
'Kom je aanst zondag?je weet immers waar ik speel!'
'Ik kom.
'Mooi.' antwoord hij 'Ik ga ophangen ik app je de tijd door.
'Oke... Kai ik heb je echt gemist.'
'ik jou ook Dennis, meer dan je misschien wil geloven.'
'Tot snel...
'Tot snel ...Kai.'
Mijn glimlach, hij verdwijnt amper van mijn gezicht als ik zijn nieuwe nummer opsla. Ik draai mezelf om en loop naar beneden.
Ik voel me haast hyper van opwinding.
Terwijl ik een glas water aan mijn lippen zet, verschijnt mijn moeder 'een pakketje voor je.'
Verbaasd kijk ik haar aan 'pakketje? Ik heb niets besteld!'
Ze leest het etiketje voor 'Er staat toch echt Dennis.'
Ik pak het aan. Een simpele bruine doos met mijn naam en adres erop. Geen afzender.
'Nou maak open!'
Mijn moeder kijkt me nieuwsgierig aan. Ik ruk het plak band er van af met veel geweld. Het lijkt bijna vast getapt te zitten en open ten slotte het doosje.
'Oohw ja vergeten.' ik duw de doos vlug dicht. 'Ik had wel iets besteld tijden terug, ..tja Ali express goed koop maar duurt soms erg lang en dan vergeet je wat je besteld heb.'
Ik glimlach vluchtig naar haar.
Mijn moeder kijkt me aan twijfelend 'oké nou fijn, ik ga werken tot straks.'
Ze loopt naar me toe en geeft me een kus op mijn wang.
Pas als ik zeker weet dat de deur in het slot klink open ik opnieuw de bruine doos.
Meteen weet ik van wie dit af komt.
Er ligt een dicht gevouwen briefje.
Ik open het briefje en lees wat erop staat.
Jij ziet me liever in een pak, ik jou liever in een trainingsbroek met niks eronder aan.
De kleine accessoire, hij spreekt voor zich.
Hoop je snel te zien.
X.
Ik glimlach kort.
Ik pak een gloed nieuwe dure trainings broek eruit, geen jasje alleen een broek en wat voor één. Deze moet héél wat gekost hebben.
Daarlangs ligt een dure stropdas, eentje die van hem is. Ik ruik zijn dure parfum.
Voor de grap heb ik tegen hem geroepen dat ik het geen probleem zou vinden om vast gebonden te worden tijdens de sex met zijn stropdas.
Gewoon omdat het me geil lijkt, als ik hem met zijn stropdas zag.
Ergens ben ik verbaasd nu hij terug krabbelt, ik had niet verwacht dat hij me opnieuw wilde zien.
Hij weet wie mijn ouders zijn en weet nu ook dat ik zeventien ben en geen 21. Toch weerhoud hem er niet van om opnieuw contact te zoeken.
Ik ruik aan zijn strop das.
Zijn heerlijke volwassen geur.
Ik duw alles terug in de doos en loop naar boven om alles goed op te bergen.
Maanden geleden is het geweest dat ik hem voor het laatst zag. Al die tijd ben ik naar hem blijven verlangen.
Kreeg ik hem niet uit mijn hoofd.
Waar ik tot een tijdje niet meer in geloofde zorgd dat ik na zijn telefoontje opnieuw hoop heb gekregen.
Dat ik zijn stem hoorde zorgde voor blijdschap.
Honger heb ik niet. Rare kriebels vliegen ongecontroleerd door mijn onderbuik. Ik kijk in de spiegel voor het eerst in lange tijd staan mijn ogen helder, mijn grote blauwe ogen.
Ik heb mijn blonde haren korter laten knippen. In mijn nieuwe lichte jeans met daarover een strakke Adidas trui sta ik voor de spiegel.
Het duurde een eeuwigheid voordat het zondag leek te worden, nu was het ineens zondag.
Mam brengt en haalt me op. Wat bijna een dagtaak is, 2.5 uur heen en 2.5 uur terug. Ze blijft samen met mijn zus in belgië hangen,ze hadden een shoppings centrum een half uurtje vandaan gevonden waar ze die middag zouden blijven.
Toch blijft het wat ongemakkelijk. Mijn moeder, mijn vader weten namelijk zonder in details te treden wat er gebeurd is tussen mij en Kai.
Ze weten door alle gespreken tussen de trainer het bestuur en mij dat er een sexuele verhouding heeft afgespeeld.
Dat er intieme foto's zijn, waarop hun zoon naakt samen met een teamgenoot in bed ligt, dan heb je niet veel verbeelding als volwassen nodig om te weten wat er gebeurd is.
Dat krijg je als je nog minder jarig bent, mijn ouders werden er bij betrokken.
Mijn ouders weten nu, heel goed dat hun onschuldige zoon die zo onschuldig leek door zijn maagdelijke blauwe ogen toch echt niet zo onschuldig is.
En dan nog maar te zwijgen over mijn uitspattingen met Mike die maar vijf jaar jonger blijkt te zijn dan mijn eigen vader. En mijn vader ook nog eens voor hem werkt.
Nog veel zenuwachtiger dan de laatste keer loop ik opnieuw het grote voetbal veld op. Ik mis het voetbal, en ondanks alles het team.
Ik weet niet hoe iedereen zal gaan reageren op mijn beschuldigen. Pas als er meer duidelijkheid is word het team ingelicht.
Ik probeer er niet aan te denken. Er zal dan ook duidelijk worden dat alle roddels en verhalen die tussen mij en Kai rond gingen waar zijn.
Iedereen zal in een aanzienbare tijd weten dat ik net als Kai op mannen val.
Dat maakt me toch bang. Bang voor hun reactie's.
Ik loop naar de rode tribune en neem plaats. Nu niet meer uitzicht maar gewoon ergens op een stoeltje. Ik glij met mijn klamme handen over mijn spijkerbroek.
Ik zie hoe een jong meisje naar me blijft kijken, waarschijnlijk kan ik door het niet stil kunnen zitten mijn nerveusiteit niet verbergen als ik ook nog eens met mijn been op en neer begin te wippen.
Ik hou pas op als ik door krijg dat een jonge meisje steeds bozer naar me blijft kijken.
In zijn strakke witte broek met daarover een donker rood t shirt loopt hij het veld op. Ik was bijna vergeten hoe knap hij is.
Zijn lange gespierde voetbal benen met daar boven zijn strakke kont. Ik moet veel naar hem gekeken hebben naakt onder de douche's, omdat ik precies weet hoe hij eruit ziet.
Ik glimlach als ik naar hem kijk.
Ik glimlach nog breder als ik merk dat hij de tribune afspeurt en hij zijn blik op me laat hangen. Zijn fantatische glimlach die me altijd kriebels bleef bezorgen zodra hij me aankeek en glimlachte .
Alsof hij nooit uit mijn leven is geweest.
Kai.
Ik kan niet eens beschrijven wat ik voor hem voel.
'En? Speelde ik een beetje fatsoenlijk?' in zijn voetbal teneu staat hij voor me. Zijn gel is uit zijn haren waardoor hij een lok uit zijn gezicht strijkt.
Ik glimlach en sta op vanuit het rode stoeltje.
Hij staat achter een reclame bord voor de tribune.
Terwijl ik grijns antwoord ik hard op 'mwaah het kon hier en daar beter.'
Ik ga voor hem staan.
'Eikel,' grijnst hij.
Ik trek mijn mondhoek omhoog 'hoor wie het zegt.'
We kijken elkaar aan.
Dan springt hij over het reclame bord zodat hij nu voor me staat. Hij pakt me vast.
Ik voel zijn bezweette lichaam tegen me aandrukken. Zijn opwindende lichaam die me tijdens het weekendje Engeland compleet in de ban van hem had gemaakt.
Zijn geur is terug in mijn neus. Wel gemengd met zweet. Het deert me niet.
Hij drukt zich dicht tegen me aan,slaat zijn beide armen om me heen,legt zijn hoofd in mijn nek. We blijven zo een tijdje staan zonder iets te zeggen.
Pas naar ruim een minuut of zo hoor ik hem fluisteren. 'Ik zo blij dat je er bent Dennis.'
Hij maakt zich los en laat zijn handen over mijn gezicht gaan terwijl hij naar me blijft kijken.
Ik kan alleen maar glimlachen.
Hij pakt mijn gezicht met beide handen vast en geeft me een kus recht op mijn mond. 'Ik ben zo ontzettend blij dat je hier staat,' herhaald hij opnieuw.
Hij glimlacht breed.
Geeft me opnieuw een kus.
'Stop maar! anders maak je me dat ik je hier achter de tribune trek.' fluister ik.
Zijn ogen kijken me aan en met een ondeugende glimlach pakt hij mijn hand vast. Hij trekt me achter hem aan.
'Zoiets moet je nooit tegen me zeggen!'
Hij duwt me met mijn rug tegen de achterkant van de tribune aan.
Mijn borstkas gaat sneller op en neer. Hij laat zijn platte hand over mijn borstkas strijken.
Zijn mond duwt hij opnieuw op de mijne, ik open hem.
Laat zijn tong naar binnen. Ik proef hem. Kus hem. Voor het eerst na lange tijd voel ik de jongen waar ik stapel verliefd op ben tegen me aan staan met zijn mond op de mijne.
We zoenen intens zonder elkaar los te laten. We klimmen opnieuw haast in elkaar.
Hijgend duwt zich zacht van me af en laat opnieuw zijn beide vlakken handen op mijn borst kast liggen. Van dichtbij kijkt hij me aan. 'Laat ik eerst maar gaan douche ik voel me vies.'
Ik glimlach 'je ruikt inderdaad niet echt fris.'
'Niet?'
'Nee niet nee!'
Hij glimlacht en kijkt goed naar me 'Je haren zijn korter.'
Ik knik 'de jouwe ook.'
'Staat je goed,' antwoord hij.
'Bij jou ook,' ik glimlach en duw mijn handen op zijn beide handen. Steek mijn vingers tussen zijn vingers en laat zijn handen omlaag glijden over mijn borstkas heen.
'Ga snel douchen.' zeg ik 'ik wacht hierop je oké.
'En dan?
Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Dan gaan we ergens heen? Weet ik veel? jij bent hier bekend ik niet.'
'Dat bedoelde ik niet slimmerik, ik dacht... Misschien kan ik je hier achter de tribune als ik terug ben...
'Met haar erbij? We kijken om naar het jonge meisje van straks naast me op de tribune, ze kijkt naar ons.'
Kai laat me los en draait zich om naar het meisje. 'Wat doe je hier!'
Snibbig antwoord ze 'jullie mogen hier niet zoenen anders ga ik dit tegen papa zeggen hij is de directeur hier en ...
'Jaja ja, hij pakt mijn hand en trekt me opnieuw met hem mee. 'We gaan al' mompelt hij.
'Ik ga snel douchen jij wacht hier oké.' hij laat me los en kijkt me aan
Ik glimlach 'ik ga nergens heen.'
'Dat is je maar geraden ook.'
Op een drafje rent hij van me weg, ik kijk hem na.
Hoewel het maanden geleden is voelt het als de dag van vandaag dat hij mijn leven in liep, daar in de kleedkamer.
Ook zijn mond lijkt gesnoeid te zijn. Als hij aan alles opmaakt dat ik niet de één en twintig jarige knul ben die ik hem voor bleef houden.
De jongen die hij maar al te graag neukte.
Als ik me uit de voeten wil maken, zie ik hoe Mike achter me aan loopt. Onder het mom van even naar het toilet zet hij zijn glas wijn neer en loopt achter me aan.
Voor de trap stop ik en draai me naar hem om. Hij kijkt me ontzet aan. Zijn vingers gaan trillend over zijn knoopje van zijn blouse.
'Verdomme Dennis! Hoe oud ben je eigenlijk? 15, 16, 17? Sist hij.
'17, bijna achttien.'
Zenuwachtig haalt hij een hand door zijn donkere haren 'ik dacht oprecht dat je 21 was.'
Ik haal mijn schouders op 'maakt het wat uit 21, 20, 17 ik zal heus niets zeggen tegen mijn ouders wees niet bang, ze weten niet eens dat ik op mannen val.'
Hij grijpt mijn pols vast 'weet je wat dit voor mij betekend als dit uit komt? Ik raak alles kwijt... Verdomme.'
Het dringt niet helemaal tot me door wat zijn situatie is, na deze avond maakt het me weinig uit, mijn leven ligt in de puin.
'Maakt het nog iets uit? Ik vond het lekker Mike...ik heb niets tegen mijn zin in gedaan ik zal niemand iets vertellen beloofd! Antwoord ik gelaten.
'Je bent verdomme de zoon van...een werknemer waar ik nu in huis sta!'
Hij laat mijn pols los en kijkt geschrokken op. Mijn moeder kijkt ons beide aan.
'Ik uuhm... hij lijkt zijn woorden te moeten vinden.
Vlug neem ik het van hem over als mijn moeder ons bijna achterdochtig lijkt aan te kijken.
'Hij heeft ook gevoetbald mam, ik dacht al dat hij me bekend voorkwam nu weet ik het zeker hij is een familie lid van één van mijn teamgenoten... Prettig kennis met je te maken Mike misschien zien we elkaar nog eens.'
Hij knikt.
Hij lijkt ontdaan net als ik door deze onaangename kennismaking.
Gefrustreerd bijna woedend flikker ik mijn voetbal tas op de grond. Mijn slaapkamer in. Ik ga op mijn bed zitten en wrijf door mijn gezicht.
Heel mijn leven staat op zijn kop. Er is geen weg meer terug en ik weet het!
Na vanavond weet ik dat ik niet meer terug kan daar is teveel voor gebeurd.
Hoe makkelijk zou het geweest zijn als ik gewoon verlieft was geworden op Britt? De mooie Britt die al een hele tijd niet onder stoel of bank stak dat ze me erg leuk vond.
Ik zou haar voor kunnen stellen aan mijn ouders, aan mijn familie, aan mijn teamgenoten er zouden geen problemen zijn, niemand zou er iets van vinden.
Waarom zouden ze?
Maar dat is niet wat ik wilde.
En dat wist ik maar al te goed. Ik wilde Kai.
Niemand anders.
Ik trek mijn training pak uit en kijk in de spiegel naar mezelf. Een haast onherkenbaar gezicht kijkt me aan.
Ik staar naar mezelf en moet mijn grootste angst onder ogen komen het opbiechten van mijn grote geheim.
Ik keer me af en zet de douche aan.
De stress en onrust trekt als een orkaan door mijn lichaam.
Ik laat de zeep over mijn lichaam glijden. Pak mijn pik stevig vast en ruk eraan. Hard en stevig.
Wanhopig probeer ik niet te denken. Wil ik even alles om me heen vergeten.
Ik zet mijn hand tegen de glazen douche wand aan en duw mijn pik nog meer tussen mijn vingers. Het water is heet gloeiend heet.
Ik voel het niet eens.
Het lukt niet. Ik kan mezelf niet eens tot een hoogte punt rukken.
Dat ook nog! Gefrusteerd laat ik mijn pik los die half hard naar beneden lijkt te zakken.
Een gefrustreerde zucht verlaat mijn mond.
Ik duw mijn half blonde haren naar achter en knoop een handdoek om mijn smalle heupen. Ik luister niet of ik nog stemmen beneden van mijn ouders of van Mike hoor maar loop naar mijn slaapkamer.
Ga op mijn bedrand zitten en kijk op als ik voetstappen hoor.
Ze staat opnieuw tegen het kozijn van mijn slaapkamer deur aan. 'Maak je er een sport van?' vraag ik mijn zus.
Ze glimlacht kort en duwt haar lange blonde haren achter haar oren. 'Mag ik even binnen komen? Ze kijkt hoe ik nog nat van de douche met alleen een handdoek om mijn middel op bed zit.
Ze sluit de deur achter haar dicht en gaat naast me zitten.
Ze kijkt me aan.
'Daan belde me Dennis! hij belde me omdat hij bezorgd is.'
Kort kijk ik haar aan zonder iets daarop te zeggen.
'Moet ik dit zijn Dennis? Bezorgd?
Stilte.
'Hij zegt dat je.. Geschorst bent? Waarom?
Ik peuter aan mijn los gelaten nagel. 'Ik heb Rob geslagen...Waar iedereen bij stond daarom.'
Ik kijk haar aan 'Ik kon niet anders...
Ik had natuurlijk nooit terug moeten gaan naar hem. De eer aan mezelf moeten houden.
Nadat Daan me de deur uitwerkte van de kleedkamer was het Rob die de deur opnieuw opende en me toe riep dat ik een nul was.
Ik liep naar voren en ging recht voor hem staan. Een nul ben ik nooit geweest en zal ik nooit worden.
Zonder nog iets terug te zeggen sloeg ik hem vol op zijn gezicht. Het bloed sijpelde uit zijn neus.
Ik was er helemaal klaar mee.
Degene die me verraden had, mij en Kai uit elkaar had gedreven, mij bedreigt had toen hij zag dat hij me op mijn kwetsbaarst kon vernederen.
Een nul?
Hij! was niets anders dan een nul.
De harde klap op zijn neus hoe wrang ook het voelde goed.
Ik wist wat ik moest doen, ik zou me niet nog meer laten vernederen en me van alles wijs maken door hem, ergens had hij me diep gekrenkt.
Ze mochten weten wie ik ben en wat ik ben! Het maakte me allemaal niets meer uit.
Ik zou morgen een verklaring af gaan leggen bij het bestuur. Een verklaring waar ik precies uit de doeken zou gaan doen wat er speelde niet alleen met Rob, maar de problemen binnen het elftal.
Ik wist wat op het spel stond.
Ineens werd alles me heel duidelijk. De woorden die ik toen niet begreep nadat Kai me vertelde zich niet thuis voelde binnen het elftal. De hiërarchie, de homofobische hiërarchie die Kai liet besluiten om zich ver weg terug te trekken.
Iets waar hij niet alleen tegen op kon boksen.
Samen met mijn zus loop ik aangekleed in makkelijk zittende kleren naar beneden. 'Waarom ben jij geschorst? Vraagt mijn vader.
Ik kijk mijn ouders aan.
Ze waren gebeld door mijn trainer. Ik wist dat het zou gaan gebeuren. Toch voelde ik me op dit moment tamelijk rustig, alsof het eindelijk goed was.
Het moest eruit. Als een opgekropt monster vrat het me leeg van binnen. En waarom?
Ik was gewoon een zeventien jarige jongen die graag voetbalde, sociaal en vriendelijk was en toevallig verliefd werd op een jongen nou en?
Toch was het een heel ding ook voor mijn ouders.
Het zou één van de zwaarste gesprekken worden die ik me kon herinneren met mijn ouders. De hele nacht zat ik huilend tegen over hen.
Ik vertelde alles. Liet niets achterwegen op één ding na dan! Mijn vader zou razend zijn geworden als ik hem over Mike zou vertellen.
In een bepaald opzicht was Mike degene die me liet voelen waar ik al die tijd zo bang voor was. Hij liet me inzien dat ik me niet hoefde te schamen voor wat ik voelde. Daarmee was ik hem dankbaar.
En ja ook voor de heerlijke geile ervaringen. Dat ook.
Mijn ouders waren geschokt. Dit hadden ze in de verre verte niet aanzien komen.
Het was pas tegen vieren in de ochtend dat ik eindelijk in mij bed lag. Uitgeput vol emoties.
Ik had nu ten minste mijn ouders, mijn zus en Daan.
Ik las pas laat zijn app.
Ontroerd door wat hij schreef. Ik stuurde Daan alleen maar een groot hartje terug.
Hij zou achter me staan" no matter what "net zoals mijn zus en ouders.
'Wat kom je doen?' ik kijk hem aan. 'Mijn excuses aanbieden en je duidelijk maken dat je niets te vrezen hebt... Echt.'
Hij kijkt me aan.
'Mag ik even binnen komen.
Achter Mike stap ik zijn riante woonkamer in. 'Mag ik zitten of...?'
Hij knikt.
Ik ga in de grote fauteuil zitten. Waarin ik me vaak heb laten pijpen door hem. Iets waar hij enorm goed in is.
Hij staat in zijn jogging broek en een simpel wit t shirt met zijn haren door elkaar heen voor me.
Ik moet lachen. Hij ziet er zo anders uit dan in zijn dure nette pakken.
'Waarom lach je? Vraagt hij me.
'Omdat ik me nu bedenk dat ik je toch geiler vind in een strak pak. Straalt iets meer macht uit.'
Even is het stil als hij me in zich opneemt en dan antwoord.
'Ik vind het geiler als je hier binnen komt in een trainings broek zonder boxer, dan in een spijkerbroek met daaronder een boxer, straalt iets meer onderdanigheid uit.'
We glimlachen even naar elkaar.
Na een stilte neem ik het woord opnieuw.
'Wat een moment bij mijn ouders!... je was de laatste die ik verwacht zou hebben bij mijn vader en moeder aan de wijn in onze tuin.'
Hij kijkt me aan en zegt niets.
'Sorry Mike dat ik je voorgelogen heb,ik kon moeilijk zeggen dat ik pas zeventien was, waarschijnlijk zou je me nooit mee naar je kantoor hebben genomen en zouden ze me club 22 uitgeflikkerd hebben, denk je niet? Ik zou de ervaring met jou nooit gemist willen hebben!'
'Dus je dacht dan lieg ik over mijn leeftijd en blijf je dit doen? Je bent amper volwassen?'
Ik haal mijn schouders op 'je hebt er toch niets van gemerkt toen je me neukte of wel, alleen dat alles wat jonger en strakker was.'
'Nee maar als iemand er achter komt heb ik een groot probleem Dennis.'
'Niemand komt erachter! Dat zeg ik toch!'
Ik wil alleen dat je weet dat je echt iets voor me betekend hebt, behalve alleen de sex.. Weet ik nu wat ik wil!'
Hij kijkt me aan 'en dat is?'
'Uit te komen voor wat ik voel!'
Hij glimlacht kort 'nou dan heb ik toch nog iets goed gedaan.'
Ik sta op en glimlach terug. 'Dat niet alleen... Echt ik heb genoten van je en verdomme wat kan je pijpen zeg!'
'Let op je woorden Dennis,' antwoord hij met een onmiskenbare grijns.
Ik lach en kijk hem recht aan. 'Ik ga je missen...als je wilt kunnen we contact blijven houden? gewoon zonder iets...
Hij kijkt me aan 'Ik zal erover nadenken.'
Ik loop naast hem af richting de voordeur voordat ik naar buiten loop kijk ik achterom 'bedankt Mike.. Voor alles.'
Het is ruim een week later. In afwachting van wat er uit mijn verhaal gaat komen zit ik al dagen lang thuis. Geen voetbal.
Ik heb een officiële klacht moeten in dienen tegen Rob.
Een aanteiging voor het bedreigen, ongevraagd het verspreide van intieme foto's zonder medeweten en seksuele intimidatie.
Dat laatste wilde ik eigenlijk niet.
Mijn ouders moesten op me inpraten omdat volgens hun hij grensoverschrijdend seksueel gedrag had uitgelokt.
Des te pijnlijker was zijn tegen reactie. Ik was geil geworden hij had het zelf gezien.
Dat was het meest frustrerende.
Hij had een aanklacht wegens bedreiging en mishandeling ingedient.
De gesprekken met het voetbal bestuur en de trainer waren heftig omdat ik compleet met de billen bloot moest, alles moest verteld worden tot aan mijn sexuele relatie met Kai.
Zijn vertrek.
Het feit dat ik erkende homo te zijn werd nou niet echt enthousiast ontvangen, mijn gevoelens daarbij. Mijn positie binnen het team. Daarbij wilde ze opnieuw geen negatieve publiciteit dus werd alles stil gehouden.
Ze zaten niet te wachten op een speler die zijn mede speler beschuldigden.
Ik wist dat hij er bij betrokken zou worden, Kai.
Rob beschuldigde mij van valse onwaarheden. Daan had de foto bewaard die Rob had doorgestuurd naar het team dus dat bewijs was er. De verklaringen voor het vertrek van Kai die ik nu pas hoorde waren ook niet mals.
Het maakte me boos dat er niets door de trainer en bestuur was gedaan ze hadden hem zomaar laten gaan zonder het probleem op te lossen.
Hij was bedreigd en uitgescholden met homofobische uitlatingen door nu blijkt drie teamgenoten.
Ik lag op mijn bed. Wat nutteloos te zappen door het netflix aanbod heen.
Mijn telefoon gaat over, en gedachteloos neem ik op zonder te kijken wie belt.
'Met Dennis.'
Even blijft het stil.
'Hallo met Dennis.' herhaal ik nog een keer.
'Waarom was jij bij mij op de club?'
Met een ruk kom ik over eind 'Kai?'
'Ik herken zijn stem meteen, na al die maanden zonder zijn stem gehoord te hebben, hangt hij uit het niets aan de telefoon.
Ik kijk naar het nummer op mijn telefoon waarnaar ik hem weer dicht tegen mijn oor aan duw.
'Op jou club?'
'Je was er Dennis ik heb jezelf gezien.'
Perplex weet ik niet wat ik moet zeggen.
'Ben je er nog? Vraagt hij.
'Ja, ik ben er nog... Kai! wat ben ik blij om je stem te horen!...
Hij blijft stil.
'Jij was het toch? Of niet?' vraagt hij.
'Ja ...ik ben je gaan zoeken Kai, wat moest ik anders? Je reageerd nergens op... Weet je wel hoe gek ik werd wetend dat ik je niet meer kon zien, niet met je kon praten ik...
'Dennis... Dennis..'hij onderbreekt me.
Ik stop met praten.
'Ik heb het verzoek gekregen om een officiële aanklacht tegen een aantal personen van het team in te dienen...weet jij hiervan want jou naam staat er bij vermeldt.
Ik ben stil en peuter aan de telefoon.
'Kai, ik heb een aanklacht tegen Rob ingedient.'
'Waarom?'
Een lange stilte...
'Waarom Dennis?'
'Omdat hij me bedreigt heeft Kai, bedreigt en... Er is teveel gebeurd wat ik liever niet over de telefoon vertel.'
'Kai...
'Ik heb je zo verschrikkelijk gemist.' fluister ik bijna onverstaanbaar terwijl ik de telefoon bijna in mijn oor lijk te drukken.
'Waarom heb je me daar voor gek laten zitten? Op die tribune terwijl je wist dat ik daar voor jou was Kai?
Waar was je?
Opnieuw valt er een lange stilte tussen ons.
'Kai?'
'Omdat...Ik dacht altijd dat jij degene was die bang was Dennis... Ik heb me vergist... Toen ik je daar zag zitten was ik opnieuw bang... Bang wat iedereen zou vinden. Ik wilde gewoon voetballen meer niet. Ik wilde alles achter me laten , ik dacht dat ik dat wel kon 'Het spijt me oprecht, ik wist niet dat je zo over me dacht... Ik dacht alleen dat ik een soort van 'foutje was...
'Waarom Kai? Je wist hoe leuk ik je vond?'
'Ja in bed als we alleen waren... Daar buiten in bijzijn van je vrienden was je anders...
'Wat moest ik dan Kai? Ik was bang dat alles zou uitkomen,doodsbang.'
Hij is stil alsof hij naar woorden zoekt.
Ze maakte me duidelijk dat ik uit jou buurt moest blijven, je zou ze verteld hebben dat ik een "vergissing was, een dronken vergissing. Het brak mijn hart Dennis.'
'Kan ik naar je toe komen Kai?'
Het blijft even stil.
'Liever niet! Antwoord hij.
'Dus dit is het dan?' ik slik versteend door zijn antwoord een brok in mijn keel weg.
'Ik heb liever...
dat je aankomende zondag naar de wedstrijd komt kijken, de vorige keer kon ik er niet bij zijn vanwege een gebroken pink, moest ik noodgedwongen op de bank zitten... Toen zag ik je zitten op die spuug lelijke tribune,' hij lacht.
'Fucking eikel ik dacht even...
'Je dacht wat?'
Ik lach en duw mijn telefoon terug tegen mijn oor.
'Dat je me niet meer wilde zien.'
Hij lacht.
'Kloot hommel! Niks veranderd jij! Antwoord ik.
'Kom je aanst zondag?je weet immers waar ik speel!'
'Ik kom.
'Mooi.' antwoord hij 'Ik ga ophangen ik app je de tijd door.
'Oke... Kai ik heb je echt gemist.'
'ik jou ook Dennis, meer dan je misschien wil geloven.'
'Tot snel...
'Tot snel ...Kai.'
Mijn glimlach, hij verdwijnt amper van mijn gezicht als ik zijn nieuwe nummer opsla. Ik draai mezelf om en loop naar beneden.
Ik voel me haast hyper van opwinding.
Terwijl ik een glas water aan mijn lippen zet, verschijnt mijn moeder 'een pakketje voor je.'
Verbaasd kijk ik haar aan 'pakketje? Ik heb niets besteld!'
Ze leest het etiketje voor 'Er staat toch echt Dennis.'
Ik pak het aan. Een simpele bruine doos met mijn naam en adres erop. Geen afzender.
'Nou maak open!'
Mijn moeder kijkt me nieuwsgierig aan. Ik ruk het plak band er van af met veel geweld. Het lijkt bijna vast getapt te zitten en open ten slotte het doosje.
'Oohw ja vergeten.' ik duw de doos vlug dicht. 'Ik had wel iets besteld tijden terug, ..tja Ali express goed koop maar duurt soms erg lang en dan vergeet je wat je besteld heb.'
Ik glimlach vluchtig naar haar.
Mijn moeder kijkt me aan twijfelend 'oké nou fijn, ik ga werken tot straks.'
Ze loopt naar me toe en geeft me een kus op mijn wang.
Pas als ik zeker weet dat de deur in het slot klink open ik opnieuw de bruine doos.
Meteen weet ik van wie dit af komt.
Er ligt een dicht gevouwen briefje.
Ik open het briefje en lees wat erop staat.
Jij ziet me liever in een pak, ik jou liever in een trainingsbroek met niks eronder aan.
De kleine accessoire, hij spreekt voor zich.
Hoop je snel te zien.
X.
Ik glimlach kort.
Ik pak een gloed nieuwe dure trainings broek eruit, geen jasje alleen een broek en wat voor één. Deze moet héél wat gekost hebben.
Daarlangs ligt een dure stropdas, eentje die van hem is. Ik ruik zijn dure parfum.
Voor de grap heb ik tegen hem geroepen dat ik het geen probleem zou vinden om vast gebonden te worden tijdens de sex met zijn stropdas.
Gewoon omdat het me geil lijkt, als ik hem met zijn stropdas zag.
Ergens ben ik verbaasd nu hij terug krabbelt, ik had niet verwacht dat hij me opnieuw wilde zien.
Hij weet wie mijn ouders zijn en weet nu ook dat ik zeventien ben en geen 21. Toch weerhoud hem er niet van om opnieuw contact te zoeken.
Ik ruik aan zijn strop das.
Zijn heerlijke volwassen geur.
Ik duw alles terug in de doos en loop naar boven om alles goed op te bergen.
Maanden geleden is het geweest dat ik hem voor het laatst zag. Al die tijd ben ik naar hem blijven verlangen.
Kreeg ik hem niet uit mijn hoofd.
Waar ik tot een tijdje niet meer in geloofde zorgd dat ik na zijn telefoontje opnieuw hoop heb gekregen.
Dat ik zijn stem hoorde zorgde voor blijdschap.
Honger heb ik niet. Rare kriebels vliegen ongecontroleerd door mijn onderbuik. Ik kijk in de spiegel voor het eerst in lange tijd staan mijn ogen helder, mijn grote blauwe ogen.
Ik heb mijn blonde haren korter laten knippen. In mijn nieuwe lichte jeans met daarover een strakke Adidas trui sta ik voor de spiegel.
Het duurde een eeuwigheid voordat het zondag leek te worden, nu was het ineens zondag.
Mam brengt en haalt me op. Wat bijna een dagtaak is, 2.5 uur heen en 2.5 uur terug. Ze blijft samen met mijn zus in belgië hangen,ze hadden een shoppings centrum een half uurtje vandaan gevonden waar ze die middag zouden blijven.
Toch blijft het wat ongemakkelijk. Mijn moeder, mijn vader weten namelijk zonder in details te treden wat er gebeurd is tussen mij en Kai.
Ze weten door alle gespreken tussen de trainer het bestuur en mij dat er een sexuele verhouding heeft afgespeeld.
Dat er intieme foto's zijn, waarop hun zoon naakt samen met een teamgenoot in bed ligt, dan heb je niet veel verbeelding als volwassen nodig om te weten wat er gebeurd is.
Dat krijg je als je nog minder jarig bent, mijn ouders werden er bij betrokken.
Mijn ouders weten nu, heel goed dat hun onschuldige zoon die zo onschuldig leek door zijn maagdelijke blauwe ogen toch echt niet zo onschuldig is.
En dan nog maar te zwijgen over mijn uitspattingen met Mike die maar vijf jaar jonger blijkt te zijn dan mijn eigen vader. En mijn vader ook nog eens voor hem werkt.
Nog veel zenuwachtiger dan de laatste keer loop ik opnieuw het grote voetbal veld op. Ik mis het voetbal, en ondanks alles het team.
Ik weet niet hoe iedereen zal gaan reageren op mijn beschuldigen. Pas als er meer duidelijkheid is word het team ingelicht.
Ik probeer er niet aan te denken. Er zal dan ook duidelijk worden dat alle roddels en verhalen die tussen mij en Kai rond gingen waar zijn.
Iedereen zal in een aanzienbare tijd weten dat ik net als Kai op mannen val.
Dat maakt me toch bang. Bang voor hun reactie's.
Ik loop naar de rode tribune en neem plaats. Nu niet meer uitzicht maar gewoon ergens op een stoeltje. Ik glij met mijn klamme handen over mijn spijkerbroek.
Ik zie hoe een jong meisje naar me blijft kijken, waarschijnlijk kan ik door het niet stil kunnen zitten mijn nerveusiteit niet verbergen als ik ook nog eens met mijn been op en neer begin te wippen.
Ik hou pas op als ik door krijg dat een jonge meisje steeds bozer naar me blijft kijken.
In zijn strakke witte broek met daarover een donker rood t shirt loopt hij het veld op. Ik was bijna vergeten hoe knap hij is.
Zijn lange gespierde voetbal benen met daar boven zijn strakke kont. Ik moet veel naar hem gekeken hebben naakt onder de douche's, omdat ik precies weet hoe hij eruit ziet.
Ik glimlach als ik naar hem kijk.
Ik glimlach nog breder als ik merk dat hij de tribune afspeurt en hij zijn blik op me laat hangen. Zijn fantatische glimlach die me altijd kriebels bleef bezorgen zodra hij me aankeek en glimlachte .
Alsof hij nooit uit mijn leven is geweest.
Kai.
Ik kan niet eens beschrijven wat ik voor hem voel.
'En? Speelde ik een beetje fatsoenlijk?' in zijn voetbal teneu staat hij voor me. Zijn gel is uit zijn haren waardoor hij een lok uit zijn gezicht strijkt.
Ik glimlach en sta op vanuit het rode stoeltje.
Hij staat achter een reclame bord voor de tribune.
Terwijl ik grijns antwoord ik hard op 'mwaah het kon hier en daar beter.'
Ik ga voor hem staan.
'Eikel,' grijnst hij.
Ik trek mijn mondhoek omhoog 'hoor wie het zegt.'
We kijken elkaar aan.
Dan springt hij over het reclame bord zodat hij nu voor me staat. Hij pakt me vast.
Ik voel zijn bezweette lichaam tegen me aandrukken. Zijn opwindende lichaam die me tijdens het weekendje Engeland compleet in de ban van hem had gemaakt.
Zijn geur is terug in mijn neus. Wel gemengd met zweet. Het deert me niet.
Hij drukt zich dicht tegen me aan,slaat zijn beide armen om me heen,legt zijn hoofd in mijn nek. We blijven zo een tijdje staan zonder iets te zeggen.
Pas naar ruim een minuut of zo hoor ik hem fluisteren. 'Ik zo blij dat je er bent Dennis.'
Hij maakt zich los en laat zijn handen over mijn gezicht gaan terwijl hij naar me blijft kijken.
Ik kan alleen maar glimlachen.
Hij pakt mijn gezicht met beide handen vast en geeft me een kus recht op mijn mond. 'Ik ben zo ontzettend blij dat je hier staat,' herhaald hij opnieuw.
Hij glimlacht breed.
Geeft me opnieuw een kus.
'Stop maar! anders maak je me dat ik je hier achter de tribune trek.' fluister ik.
Zijn ogen kijken me aan en met een ondeugende glimlach pakt hij mijn hand vast. Hij trekt me achter hem aan.
'Zoiets moet je nooit tegen me zeggen!'
Hij duwt me met mijn rug tegen de achterkant van de tribune aan.
Mijn borstkas gaat sneller op en neer. Hij laat zijn platte hand over mijn borstkas strijken.
Zijn mond duwt hij opnieuw op de mijne, ik open hem.
Laat zijn tong naar binnen. Ik proef hem. Kus hem. Voor het eerst na lange tijd voel ik de jongen waar ik stapel verliefd op ben tegen me aan staan met zijn mond op de mijne.
We zoenen intens zonder elkaar los te laten. We klimmen opnieuw haast in elkaar.
Hijgend duwt zich zacht van me af en laat opnieuw zijn beide vlakken handen op mijn borst kast liggen. Van dichtbij kijkt hij me aan. 'Laat ik eerst maar gaan douche ik voel me vies.'
Ik glimlach 'je ruikt inderdaad niet echt fris.'
'Niet?'
'Nee niet nee!'
Hij glimlacht en kijkt goed naar me 'Je haren zijn korter.'
Ik knik 'de jouwe ook.'
'Staat je goed,' antwoord hij.
'Bij jou ook,' ik glimlach en duw mijn handen op zijn beide handen. Steek mijn vingers tussen zijn vingers en laat zijn handen omlaag glijden over mijn borstkas heen.
'Ga snel douchen.' zeg ik 'ik wacht hierop je oké.
'En dan?
Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Dan gaan we ergens heen? Weet ik veel? jij bent hier bekend ik niet.'
'Dat bedoelde ik niet slimmerik, ik dacht... Misschien kan ik je hier achter de tribune als ik terug ben...
'Met haar erbij? We kijken om naar het jonge meisje van straks naast me op de tribune, ze kijkt naar ons.'
Kai laat me los en draait zich om naar het meisje. 'Wat doe je hier!'
Snibbig antwoord ze 'jullie mogen hier niet zoenen anders ga ik dit tegen papa zeggen hij is de directeur hier en ...
'Jaja ja, hij pakt mijn hand en trekt me opnieuw met hem mee. 'We gaan al' mompelt hij.
'Ik ga snel douchen jij wacht hier oké.' hij laat me los en kijkt me aan
Ik glimlach 'ik ga nergens heen.'
'Dat is je maar geraden ook.'
Op een drafje rent hij van me weg, ik kijk hem na.
Hoewel het maanden geleden is voelt het als de dag van vandaag dat hij mijn leven in liep, daar in de kleedkamer.
Lees verder: Kai - 9
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10