Poes - 6

Fleur:

Het was een prachtige nazomer en het was heerlijk om in het verwarmde buitenbad te kunnen zwemmen. Ik had met Alice in de stad een bikini en een badpak gekocht want wat ik had was oud en versleten. We hadden weliswaar geen optreden gehad of zo, maar er was ondertussen zo’n hechte vriendschap ontstaan met Victor en Alice dat we ze regelmatig vroegen om bij ons te komen logeren voor een lang weekend.

Ik had wat baantjes getrokken en liep naar onze slaapkamer om me af te drogen en me aan te kleden toen ik zag dat Diederik me volgde. Hij was alleen gekleed in een zwembroek en de aanblik van zijn gespierde lijf veroorzaakte geile scheuten in mijn onderbuik. Binnen trok hij me tegen zich aan en fluisterde “ik wil je” en hij streelde me over mijn billen die verpakt waren in het strakke badpak. Hij wist dat ik daar enorm geil van wordt; ik heb heel gevoelige billetjes.

In een slaapkamer verderop de gang ons hoorden we Anne verheerlijkt kraaien; kennelijk was Mark iets heel lekkers met haar aan het doen want haar kreten werden steeds harder.
“Het blijft vreemd om je dochter te horen gillen van plezier terwijl ze genomen wordt door iemand” grinnikte Diederik. Maar toen tilde hij me op en legde me op mijn rug op bed. Hij trok mijn benen uit elkaar en zette zijn mond op het kruis van mijn badpak op plaats waar mijn poesje begon. Ik huiverde van genot want hij likte over de gladde stof wat bij mij een heerlijke sensatie veroorzaakte. Mijn kutje begon vol te lopen en het was niet uit te maken of mijn kruis nu nat werd van mijn sappen of van zijn likwerk.
Toen trok hij zijn zwembroek uit maar bij mij trok hij alleen maar het kruis van mijn badpak opzij. Daarna legde hij zijn dikke eikel tussen mijn kutlipjes en dreef zijn paal totaan zijn ballen in me. Ik kermde van genot. Telkens als Diederik zijn heerlijke pik in me deed leek het alsof ik zweefde. Hij wist me te strelen en tegelijk stevig te neuken op een manier dat een heerlijk orgasme slechts een kwestie van tijd was. Onvermijdelijk en zalig. En ook nu voelde ik de lustgolven al snel door mijn lijf trekken. Maar ik zag aan de blik in Diederiks ogen dat hij iets van plan was. En dat bleek snel. Toen ik begon klaar te komen trok hij zijn pik uit mijn kutje en legde het kruis van mijn badpak weer terug en wreef hij er met zijn pik overheen waardoor ik me niet meer kon inhouden en hard gilde. Mijn klaarkomende kutje en mijn opgezette klitje in de gladde verpakking werden krankzinnig opgehitst door de harde paal die er overheen gleed. En toen hij begon te spuiten werd mijn hele onderbuik voorzien van dikke klodders sperma, op en over mijn venusheuvel en tussen mijn benen, hij wreef het er nog eens stevig in waardoor ik de warmte van zijn geile pap kon voelen door de gladde stof heen. Toen stroopte hij het badpak in één keer af.
Ik voelde me heel raar. Ik was net heerlijk geneukt, en voor m’n gevoel helemaal ondergespoten, maar er was niets van te zien.
Diederik tilde me op en legde me breed grijnzend op het bed. “Toen ik je zag lopen in dat heerlijke strakke badpak kreeg ik plotseling zin om dit te doen. Vind je dat erg?”
“Welnee schat, ik heb genoten. Maar nu wil ik je nog eens, maar dan wil ik alles diep in me, want er is niets zo heerlijk als jouw te voelen klaarkomen in me en dan je warme pap in mijn buik te voelen spuiten.”
Een half uurtje later lag ik met een handdoek onder m’n kont uit te lekken op ons bed en bedacht me dat ik het onwijs getroffen had met zo’n lieve man.

Even later kwam Diederik uit de badkamer en terwijl hij zich afdroogde begon hij “Vrijdag moet ik weer naar een relatie in Duitsland, maar die weet niet beter dan dat Rianne is mijn partner is, dus zij gaat mee voor de representatie, maar ik kan gewoon niet zo lang zonder jou, dus ik wil dat jij ook meegaat. Alleen is dat voor jou niet leuk want dan zou je hele dagen overdag alleen zijn, dus ik wil eigenlijk voorstellen om Britt en Anne en ook Alice mee te nemen, wat vind je daarvan? Dan kunnen jullie samen de stad in of zo.”
Ik dacht even na. Het leek me wel wat. Ik kon heel goed met Britt, en Anne had ‘iets’ met Alice, niet dat we lesbische relaties hadden of zo, maar we mochten elkaar gewoon heel graag.
“Okay” zei ik, “het lijkt me leuk.

Dus ging Diederik vergezeld van vijf dames op reis naar Frankfurt. We reisden met de ICE, want Diederik had een hekel aan vliegen en vooral aan dat gedoe op vliegvelden. We hadden gereserveerde stoelen in de eerste klas en zo kwamen we snel en uitgerust in Frankfurt aan. Daar werden we met taxi’s naar het Marriott hotel in het centrum gebracht.
Diederik en Rianne hadden ieder een eigen kamer en Alice en ik deelden een kamer en de tweeling deelde een kamer. Uiteraard sliep ik wel bij Diederik, zodat Alice de kamer voor zichzelf had, maar wie schetst mijn verbazing toen ik haar de volgende morgen uit de kamer van Rianne zag komen. Ze zag dat ik verbaasd keek en zei grijnzend “ach ja, je moet alles een keer proberen nietwaar?” Maar de volgende nachten sliep ze toch gewoon in haar eigen bed

Alice:
We waren met z’n viertjes de stad in om een beetje te shoppen, maar vooral om gezellige plekjes te vinden om te zitten, mensen te kijken en ondertussen van de Duitse lekkernijen te genieten; we hadden al koffie en gebak gehad en nu zaten we aan een lange tafel met ieder een glas witte wijn voor zich. Britt had ook wat te eten besteld zodat we het best wel even konden uithouden. Opeens zag ik Anne’s blik vervagen ze hield met twee handen de tafel vast. Britt zat tegenover haar met haar telefoon te spelen en keek gespannen naar haar zusje. Even later ontspande Anne en praatte gewoon verder alsof er niets was gebeurd, maar ze had roze vlekken in haar nek en die kenmerkende romige blik in haar ogen.
Ik grinnikte “remote control?” vroeg ik zacht. Anne knikte. “Ik had Britt gevraagd om het te doen als we op een terrasje zaten. Het leek me wel een kick om midden tussen het winkelend publiek te zitten klaarkomen.”
Britt glimlachte “maar ze had zich de hele tijd zitten opgeilen aan het idee, want ze kwam echt binnen een minuut.”
Ik was weer eens verbaasd over de tweeling. Ze waren altijd in voor een opwindende ervaring en ze waren ook totaal niet bang om hun speelse plannetjes gewoon midden in een van de drukste winkelstraten van een Duitse stad uit te voeren.

Maar plotseling sloeg er een bom in.
Fleur had een roddelblad gekocht in een kiosk een stukje verderop en tot haar stomme verbazing zag ze een foto van zichzelf op een van de binnenpagina’s
“Kijk! Een of andere journalist heeft ons gefotografeerd na dat laatste optreden toen we in die bar een drankje zaten te drinken.”
Het was het moment vlak nadat ze die onbeschofte knul had weten af te poeieren en Diederik streelde haar liefdevol over haar haar. Op een volgende foto was te zien dat ze haar hand op zijn dijbeen had en een slokje bier nam.
“NEDERLANDSE ONROEREND GOED MAGNAAT DOET HET MET JONGE MEISJES” stond er boven. In het artikel werd duidelijk gesuggereerd dat Diederik een oude viezerik was en dat hij de jonge tienertjes in zijn gezelschap dronken voerde, waarschijnlijk om er daarna zijn lage lusten op te botvieren. Ook wist de journalist te melden dat Diederik zich in Duitsland bevond in het gezelschap van dezelfde vier ‘minderjarige’ tieners, onder de dekmantel van een vrouw die haar interesse had in de lhbti sfeer, dus die helemaal niets van mannen moest hebben. “De klootzak heeft wel zijn huiswerk goed gedaan” gromde Fleur.

“Er wordt niet geschreven dat jij een relatie met hem hebt” merkte Britt op.
Fleur was meteen opmerkzaam. “Alice, jij moet even mijn plaats innemen bij Diederik, we gaan verwarring stichten” zei ze strijdlustig.

De rest van de middag besteedden we aan het verfijnen van het plan. Het biertje was een alcoholvrij biertje geweest, Fleurs hand op zijn dij was alleen maar een vriendschappelijk gebaar en Diederiks relatie tot ons vieren was die van sponsor van de band. Het feit dat de vier meiden in zijn gezelschap in één van de duurste hotels van Frankfurt verbleven was omdat ze een Duitse tour van de band voorbereidden.

Vervolgens appte Fleur naar Diederik dat ze hem dringend moest spreken en toen hij haar belde hadden ze een lang gesprek.

Vanaf dat moment moesten we apart dineren en Diederik en Rianne hadden een tafeltje voor hun tweeën.
We waren bijna klaar met ons diner toen Diederik naar ons toe kwam. Hij begon met te zeggen dat we een goed plan hadden bedacht maar dat Fleur en hij elkaar zoveel mogelijk zouden vermijden. Daarbij ging hij naast mij staan en streelde over mijn haar op dezelfde manier als hij in die bar bij Fleur had gedaan. Je wist maar nooit of er ergens iemand foto’s aan het maken was.

De volgende dag hoorden we dat hij zijn juridische afdeling er op had gezet en dat er een enorme schadeclaim werd geëist wanneer er geen rectificatie zou komen. Ook werd de journalist aangeklaagd wegens laster en werd daarvan aangifte gedaan.

We waren gewaarschuwd; voortaan moesten we over elke handeling nadenken.

Toen we weer thuis waren op het landgoed werd de beveiliging meteen goed aangepakt. Er werd een serieus hek om het hele landgoed aangebracht. Ook waren er elektronische sensors zodat niemand onopgemerkt het terrein kon betreden. Weliswaar waren de rechtszaken gewonnen en was er een rectificatie geplaatst, Maar Diederik had van een bevriende journalist gehoord dat de Duitser op wraak zon.
Wanneer Diederik in de tuin was waren we altijd met een groepje bij hem en bij voorkeur ook een paar van de jongens. Het voelde alsof overal mannen met camera’s verborgen konden zijn.

Op een middag op het terras zagen we Diederik in de verte turen naar de lucht boven de bomen van het oostelijke bos. Hij stond op en kwam even later naar buiten met zijn geliefde Purdey en een doosje patronen. Hij laadde het geweer en ging weer zitten. Toen zagen we wat hij had gezien. Honderd meter verderop op ongeveer tien meter boven de grond kwam een drone aanvliegen. Diederik richtte en riep “handen voor je oren” en twee daverende knallen kort na elkaar rolden over het terrein. We zagen de drone in de lucht uit elkaar spatten. We liepen er naar toe en vonden de resten van een professionele cameradrone.
“Onze Duitse vriend geeft het niet zomaar op” gromde Diederik “Dit vraagt om zwaarder geschut. Hij vond de hoofdschakelaar van het ding en zette hem uit. “Je kan er vanuit gaan dat hij totdat ik hem uitzette, beelden heeft verstuurd. Maar degene naar wie dat is gestuurd zit nu allang weer in de auto op weg naar huis. Gelukkig zag ik hem op tijd. Maar als hij ’s avonds zo’n ding voor onze ramen laat hangen dan zie je dat niet, dus daar gaan we wat aan doen.”

Twee dagen later waren een vrouwelijke officier en een mannelijke technisch specialist uit het leger op bezoek. Zij was belast met de beveiliging van militaire terreinen en gebouwen en hij was een wat nerd achtige knul van even in de twintig die alleen maar onbegrijpelijke dingen zei.

Diederik had relaties in militaire kringen, want een deel van zijn onroerend goed transacties bleek voor het leger te zijn en dat kwam nu goed van pas. De vrouwelijke officier die Dieudonnée bleek te heten en de techneut die Frank heette gingen met Diederik en Rianne om de tafel zitten om een plan te maken.
“Alles wat hier niet hoort te vliegen detecteren en uitschakelen.” Vatte Frank het eenvoudig samen.
Het kwam er op neer dat er een soort sensoren rondom in het terrein werden aangebracht die het magnetisch veld detecteerden van vliegende voorwerpen, zoals Frank ze noemde. Wanneer er dan zoiets passeert, dan is er een heel krachtige zender die de software van de drone de opdracht geeft zichzelf uit te schakelen. Dan valt hij onmiddellijk als een baksteen uit de lucht. “Het is redelijk geavanceerd, maar in principe heel eenvoudig” zei hij “het is gebaseerd op het Amerikaanse Safeguard systeem, maar wij noemen het ‘drone suicide’.”
Rianne had ondertussen ademloos naar Dieudonnée zitten kijken en luisteren en toen Frank ging bellen om de spullen te laten brengen om ze meteen te installeren nam zij de knappe vrouw in het strakke uniform apart en begon een geanimeerd gesprek met haar.
“Rianne is verliefd” fluisterde Fleur in Diederiks oor. Die glimlacht en knikte.

De volgende morgen kwamen Rianne en Dieudonnée samen aan de ontbijttafel. Beiden hadden een romige verliefde blik in hun ogen en konden bijna niet van elkaar afblijven. Maar even later verschenen Nella en Frank in badjassen. Nella tevreden grijnzend maar ietwat wijdbeens lopend en Frank met een opeens veel zelfverzekerdere uitstraling.
“Ik heb hem ontmaagd” fluisterde ze tegen me “achttien centimeter lang en vijf dik, en nog nooit gebruikt… Maar toen hij er eenmaal in zat bleek dat je een vent sommige dingen helemaal niet hoeft te leren… whoefff..”
Ze had tot laat met Frank zitten praten en ontdekt dat het een heel schuchtere maar vreselijk aardige jongen was. Hij durfde haar bijna niet aan te raken, en toen iedereen naar bed ging, vroeg Diederik aan Nella of ze Frank even naar zijn gastenverblijf wilde brengen. En Nella liet er geen gras over groeien en troonde hem mee naar buiten.
Daarbij kwamen ze vlak langs het zwembad. “Zullen we even gaan zwemmen?” stelde ze voor. Ze trok haar rok uit en haar t-shirt en dook in haar ondergoed het water in. Frank volgde, alleen gekleed in een groene legerbokser. Nella kreeg warme trekkingen onder in haar buik toen ze zijn gespierde lichaam zag. Ze trokken een paar baantjes, maar daarna ging ze in het ondiepe deel zitten en wenkte hem. Ze had al gezien dat hij bijna kwijlde toen ze haar bovenkleding uittrok, dus ze wilde wel eens weten of hij haar nog steeds leuk vond. Ze wist dat haar beha helemaal doorzicht was nu hij nat was en Frank keek verheerlijkt naar haar donkere tepelhoven die duidelijk zichtbaar waren. Het resultaat toonde zich duidelijk in de leger onderbroek. “Krijg je een stijve van me?” giechelde ze. Ze ging op haar knieën voor hem zitten en pakte de rand van zijn bokser. Toen rukte ze die in een keer van zijn kont. Franks imposante paal zwiepte tevoorschijn.
Ze sloot haar hand om zijn ballen en likte aan zijn eikel. Ze voelde hem trillen in haar hand en wist zeker dat hij heel snel zou exploderen. Ze keek met een brede smile naar hem omhoog en fluisterde “Toe maar Frank” en ze voelde hem ontspannen. Hij kreunde en een enorm shot sperma verliet het spleetje in zijn getergde eikel. Nella kraaide van plezier.. “Yessss… Frank, spuit m’n tieten onder!” dikke stralen dropen in haar décolleté en over haar kanten beha. Frank jankte van genot toen ze haar lippen over zijn eikel sloot en zijn pik leeg zoog.
Ze spoelde zich een beetje af en nam hem bij de hand. “Kom” zei ze zacht. “Dan gaan we lekker douchen” en een half uur later lag ze naast Frank op het bed met een verzaligde blik naar het plafond te staren. De nacht was nog lang, maar haar kutje was zo heerlijk uitgewoond dat ze minuten lang nog nazinderde. “Ik hou deze” dacht ze. Maar toen voelde ze zijn hand alweer op haar borsten en draaide ze naar hem toe voor een volgende ronde.

Later die week

Het afweersysteem bleek goed te werken. De drone aanval overdag was door Diederik afgeslagen, maar de aanvallen ’s nachts konden we daarna volgen op de computer die met het systeem verbonden was. Een week na de installatie zagen we dat er gedurende een nacht twee pogingen gedaan waren; één vanaf de bos kant en één vliegend over de poort en de oprijlaan, maar beide drones lagen uitgeschakeld op de grond. Op de bewakingscamera bij de poort was een man te zien in donkere kleding en een bivakmuts, die naar de poort liep om te zien waar zijn drone gebleven was. Britt herkende hem meteen als de man die in het barretje had gezeten waar die eerste foto’s gemaakt waren.
Op andere camera’s was te zie hoe hij in zijn auto stapte en wegreed. Maar zijn nummer was nu bekend en met de gegevens die we hadden zouden we kunnen proberen om een omgevingsverbod te krijgen, maar Frank wist een betere oplossing. “Ik heb een paar vrienden die leggen hem wel uit dat hij aan zijn verkeerde werk is, dan zal hij het niet snel in zijn hoofd halen om het nog eens te proberen” zei hij.
In de weken daarna kwam Frank regelmatig met een smoesje naar hun toe omdat hij het helemaal te pakken had van Nella en meestal was het klusje dat hij had verzonnen in vijf minuten gefixed en daarna vertrokken ze naar het gastenverblijf, waarna ze een hele tijd later met een dromerige blik in hun ogen weer tevoorschijn kwamen.

Vijf jaar later.

Fleur is nu tweeëntwintig en Diederik en zij hebben besloten te gaan trouwen. Ze is nu een mooie zelfbewuste vrouw die met trots aan de zijde van haar geliefde staat. Dieudonnée en Rianne hebben ook hun relatie bevestigd met een huwelijk en de roddelbladen smulden van de eindelijk ‘onthulde’ geheimen.
De band treedt nog steeds op en als Fleur op het podium staat te genieten van het “POESJE POESJE POESJE” dan staat achter in de zaal, een beetje opzij een trotse Diederik te kijken naar zijn geliefde zangeresje.