Mijn naam is Arcas, broer van Pan. Het verhaal wat ik vertel is waar, hoewel jullie simpele zielen het waarschijnlijk niet eens begrijpen. Ik schrijf het niet te min op, en breek de Eed van Geheimhouding die het Schone Volk heeft gezworen, zodat enkeling die zeker wil weten dat het echt gebeurd zekerheid krijg als zij de woorden lezen die ik aan het papier toevertrouw.

Zoals het wel duidelijk zal zijn uit de woorden die ik al heb geschreven zal ik niet beweren dat ik eens mens ben. Ik ben er èèn van het Schone Volk, om precies te zijn een satyr. Volgens de verhalen van de Gewone Wereld een wezen van oneindige zinnelijkheid en lust. De verhalen van Arcadia vertellen trouwens het zelfde verhaal, maar leggen toch minder de nadruk op die specifieke persoonlijkheids trek.

Ik leef al lang. Ik heb al veel meegemaakt in mijn lange leven. Zoals elk wezen van mijn soort heb ik de wouden bezocht en heb nimfen en dryades het hof gemaakt en bezeten. Ik heb de bergen beklommen om mij neer te leggen met Elementalen. Ik heb de meest woeste zeeën bevaren om de liefde te delen met een zeemeermin, en heb zelfs eenmaal een reis gemaakt naar de het Ondergrondse Rijk om daar te genieten van de Verboden Liefdeskunst van de Drow.

Maar na jaren en jaren van beminnen en veroveren kwam de drang naar een nieuwe smaak op mijn lippen. Hoe het kwam weet ik niet. Maar wellicht ben ik op mijn manier een wisselkind. Er zijn er die uit de wereld van het Gewone Volk naar deze wereld zwerven; de krankzinnigen en kunstzinnigen"Wellicht zijn er onder ons ook die zich geroepen voelen de wereld van stervelingen te betreden, ook al is het dan maar èèn keer. En wellicht was ik die persoon.

De Weg is onmogelijk te vinden, en tegelijkertijd schikbarend simpel. Je loopt gewoon richting de Grens, en als je het maar genoeg wil zal de Grens zich niet voortdurend verplaatsen maar toestaan dat je haar passeert en je komt uit in de Gewone Wereld. Natuurlijk ging het niet zomaar. Terwijl ik de Grens passeerde, en terecht kwam in de wereld van de Mensen die ik alleen van plaatjes kenden, veranderde ik ook, zodat ik niet meteen herkend zou worden als een mythisch wezen. Ik voelde de aangename stimulans van de betoveringen die me langzaam inpakten als mens. Mijn wezen zelf veranderde tegelijkertijd wel en ook niet. Diep binnen in, bleef ik wie ik was. Geen betovering, in deze wereld of ik mijn normale wereld kan een Satyr totaal vermommen. Mijn bokkenpoten verdwenen, de ruige vacht op mijn borst ook, evenals de gekromde hoorns op mijn hoofd. De fluit die in een leren koord om mijn hals hing werd een ketting met een donkere steen met een vijfpuntige ster. De betoveringen werkten echter goed genoeg om mijn ware aard te verhullen, tenzij iemand zelf deel werd van Arcadia. Hetgeen trouwens wel mijn bedoeling was.

Ik kwam uit in een donkere verlaten wijk van een stad. Ik voelde me redelijk thuis, hoewel de kunstmatige jungle van steen me enigszins onnatuurlijk aanvoelde en de het met teer geplaveide asfalt een geur afgaf die me enigszins afstootte als ik er teveel op lette. De wereld als geheel kwam met erg hard voor, maar niet te min was er ook schoonheid. De zon was net aan het ondergaan, en bood een geweldige aanblik, terwijl de hoge en grillige huizen hun schaduwen wierpen. In de schaduwen bewoog ik me voort. Toen ik langs een groot raam liep zag ik hoe de betovering me eruit deed zien. Ik was groter dan ik in Arcadia zou zijn. De vacht op mijn benen was vervangen door een leren broek, met veters aan de zijkant. Mijn voeten waren gestoken in donkere laarzen. Mijn torso was onbehaard, maar deels bedekt met een jack van suêde, die echter ophing. Ik zag dat ik gespierd was, met de armen bloot. Mijn hoofd was niet langer gehoord, mijn baard weg. Ik was echter gezegend een weelderig kapsel, zwarte haren die dik en glanzend tot ver over mijn schouders vielen, met een flauwe slag erin. Mijn ogen echter, waren onveranderd. Diep bruin en de vonk van boosaardig en listig plezier erin. De uitdrukking op mijn gezicht beloofde hetzelfde. Het verlangen in mijn onderlijf was ook nog steeds niet veranderd. Nu maar hopen dat ik hier ook kon vinden wat ik zocht om dat verlangen in elk geval tijdelijk tot rust te brengen.

De straat was niet uitgestorven, maar het was ook niet erg druk. Ik zag voornamelijk wat jonge mannen die mij met een wat vreemde blik aankeken. Wellicht vonden ze dat ik er beter uitzag dan zij. De vrouwen die ik tegenkwam waren of in gezelschap van èèn of meerdere mannen, of ze sloegen hun ogen neer en liepen gauw door, met snelle haastige passen. Blijkbaar boezemde mijn uiterlijk hen angst aan.

Ik liep op goed geluk door de stad, maar instinctief werd ik teruggetrokken naar de plaatsen waar de Grens erg dun is, de bossen, de Wilde Plaatsen. Maar naast instinct was er nog iets dat me aanspoorde om die kant op de gaan. Ik rook vaag iets in de lucht; een geur van losbandigheid, uitdaging en plezier. Ik werd ertoe aangetrokken zoals dwergen naar goud"

De weg leidde naar veld. Het was inmiddels bijna helemaal donker, maar het veld zelf was een spektakel van licht. Het meeste licht leek kunstmtig, verschillende grote bollen licht werden door kabels gevoed, maar er branden ook vuren. Ik hoorde luide muiziek, maar deze muziek paste niet helemaal bij de wereld waar ik was. Als ik deze muziek ergens in arcadia gehoord zou hebben zou met dat niet hebben verbaasd. Ik kon zonder probleem pauken onderscheiden, verder ook harpen en luiteb, en oh ironie!, panfluiten! Op een verhoging, waar al het licht samen leek te vallen stonden een aantal mensen, zowel mannen als vrouwen en zij bespeelden de instrumenten alsof hun leven ervan afhing. Ik had betere muziek gehoord in Arcadia, maar nog nooit werd het met zoveel vuur gespeeld als deze mensen hun instrumenten beminden. De muziek van Arcadia is mooi en opzwepend, maar mist een ding: het gevoel dat elke dag de laatste kan zijn. Ons leven duurt zo ongelofelijk lang, dat elke expressie van kunst op een manier leeg blijft omdat het ziel mist.

Er waren behalve de muziekanten ook ander mensen aanwezig. Ze waren verzameld op het grasveld en luisterden naar de muziek. Sommigen van hen keken wat verveeld rond en deden zich meer te goed aan een geel schuimende drank, waarschijnlijk het zo beruchte bier, terwijl ik ook de geur van pretsigaretten kon ruiken. Maar een grotere groep liet zich net zoals ik betoveren door de klanken die muziekanten voorbrachten en ze dansten. Ik ken nymfen die gracieuzer dansen, maar ook hier zag ik weer die zelfde prachtige wanhoop die ik in de muziek hoorde, nu wellicht nog intenser. Dansen in alleen aan de jonge soepele mens voorbehouden, en de jeugd gaat nog sneller voorbij dan het leven. Door het spektakel wat ik voor me zag verdween mijn lustgevoel even naar de achtergrond, maar al snel daarna kwam het twee keer zo hard terug: Ik wilde deel gaan uitmaken van hun bacchanaal, en stortte me in hun feestgedruis.

Ik liep naar het midden van hun dansfestijn en liet me door de muziek optillen. Voor mijn gevoel zweefde ik terwijl de muziek me opzweepte. Ik wervelde in het rond, met gracieuze armgebaren, wapperend haar en deels ontbloot bovenlijf. De muziek zelfs was als seks. Het ritme het bonkende stoten van twee lichamen tegen elkaar, de melodie als het vermengen van vocht en adem, de akkoorden als strelingen over een blote huid. Een satyr is gemaakt voor seks, en ik voelde dat als nooit te voren. Het menselijk lichaam wat ik bezat maakte dat ik het nog meer voelde. De eeuwige erectie van mijn soort tekende zich steeds geprononceerder af in de strakke broek die ik droeg.

En toen was de nimf er. Ze was niet echt een nimf, maar ze deed me er wel aan denken. Ze was slank en tenger gebouwd, met lange zwarte haren. Op haar handen en rond de ogen had ze vreemde krullerige tekens aangebracht waar mij de directe functie niet duidelijk van was, tenzij die functie was haar een nog meer toverachtige glans geven. In dat geval was ze meer dan geslaagd. Net als veel bezoekers droeg ze zwart fluweel, in haar geval echter gemengd met rood als topje. Het kleed wat ze droeg was kort, en reikte tot nauwelijks halverwege haar slanke dijen. Ze had echter geen naakte dijen zoals de meeste nimfen, maar ze droeg nauwsluitend been bescherming die erg dun was. De beenbescherming was zwarte met felroze strepen. Aan de binnenkant van haar linker dijbeen zat een gat wat een groot deel van haar bijna witte vlees liet zien. Ze danste verloren en dromerig in haar eigen wereld, opgezweept door het ritme van de percussionist. De begeerte greep me in alle hevigheid naar de keel. Ik kon elke vrouw hier krijgen, maar zij was degene die ik uitkoos.

Ik wenste dat ze me zou zien. Ze keek onmiddellijk op. Ik stond alleen tussen de dansers, mijn wilde gedans had iedereen met zachte drang weggeduwd en ik stond alleen, terwijl de vlammen en het gedans hun wilde spel speelde met het aanwezige licht.. Ze keek naar mij, ik keek naar haar. Ze had blauwe ogen, een prachtig contrast met haar bleke huid en haar verder zwarte uitstraling. Ze keek me aan met geopende lippen en ik zag haar ademhaling versnellen. Ik keek verder dan dat een mens kan kijken en keek in haar ziel. Ik zag haar verlangen naar bevrediging, naar een donkere vreemdeling die haar mee zou voeren naar de toppen van het genot. Vanaf het moment dat we oogcontact hadden had ze het gevoel dat er in haar ziel iets klikte, de sensatie van een langzaam zich openende bloem drong zich aan me op.

Ik opende mijn armen, zij kroop tegen mijn borst. Ik was twee koppen groter dan zij was, en twee keer zo breed, maar ze toonde geen spoor van angst of onderwerping. Geen van die dingen had ik ook gevraagd. Toen ze dicht bij me was tilde ik haar op. Mijn bovenlijf was naakt en tot mijn verbazing merkte ik op dat de dans me een tikkeltje buiten adem had gemaakt. Ik kon mijn lijf ruiken. Het was een niet onaangename geur die moeilijk in woorden te vatten is, maar die de sensatie opriep seksuele opwinding.

Ik tilde haar in mijn armen. Ze vleide haar hoofd tegen mijn borst en sloeg haar armen om mijn nek. Het is niet ongebruikelijk voor ons Soort om je openlijk over te geven aan je verlangens, maar ook bij ons is het bekend dat Mensen dit soort dingen liever privè doen.

Zo snel als kon leidde ik haar de menigte door. Haar vingers, in elkaar gekruist achter in mijn nek maakten zachte strelende bewegingen, en zij zonden sensatie door mijn gehele ruggengraat heen. Ik wilde haar, meer dan ik ooit eerder een nimf had bemind.

Het was niet moeilijk om een rustig plekje te vinden. Ik zocht een mooie boom uit waartegen wij konden staan, zodat het spel kon beginnen. Ik zette haar voorzichtig op een tak zodat onze gezichten op èèn hoogte waren. Ik drukte mijn lippen op de hare. Ze beantwoordde mijn kus, gretig en heftig, warm en nat. Onze tongen speelden met elkaar in een belofte van hetgeen we verder met elkaar zouden gaan doen. Haar handen om mijn nek drukten me tegen haar aan. Om haar evenwicht niet te verliezen sloeg ze ook haar benen om mijn middel. Ik voelde de warme plek van haar kruis tegen mijn buik aan en er ontsnapte me een grom. Ik zelf omvatte haar in een geweldige omhelzing en onze lichamen leken even al èèn voordat we ook meer een vorm van seks gehad hadden.

Toen ze haar hoofd achterovergooide en lichtjes hijgde en kreunde liet ik mijn lippen over haar hals glijden en boven haar kleine borsten. Ze rook naar de zomer en voelde bijna net zo heet. Hij lijf kronkelde als een slang tegen het mijne aan. Het truitje wat ze aan had verdween en ik keek tegen haar kleine borstjes aan. De tepels waren donkerrood en gezwollen van de opwinding. Door beide tepels had ze een metalen staafje, hetgeen mijn opwinding iets verminderde; de aanraking van koud ijzer is taboe voor mijn soort. Ik wilde echter wel van haar borsten genieten en ik streelde ze zoveel mogelijk. Vooral de zachte zijkanten en de gevoelige onderkant. Ze kreunde toen mijn vingers er langs gleden, maar haar tepels vermijdden. Juist dat leek haar alleen maar meer op te winden.

Ze zette zich iets af tegen de tak en duwde zich in mijn armen. Even stonden we los van de boom, en ik zakte langzaam door mijn knieën zodat ze vaste grond onder de voeten kreeg. Ze zette zich neer en voor het eerst keek zij op mijn neer. Maar niet veel, ze was nauwelijks meer dan twee centimeter langer dan ik. Terwijl ze me aankeek maakte ze langzaam haar handen achter mijn nek los. Over mijn schouders trok ze een spoor naar benenden, over mijn gespierde borstkas. Toen ze bij de knopen van mijn broek kwam maakte ze die handig en vastberaden los. Haar handen verdwenen in mijn broek en maakten contact met mijn geslacht. Ik ademde diep in en leunde achterover zodat ze betere toegang had tot wat ik te bieden had, en zij maakte gebruik ervan door mijn broek zoveel mogelijk naar beneden te doen, zodat ik helemaal bevrijd was. Mijn erectie stond rechtop, en haar handen betasten me welwillend. Ik voelde het plezier in me opbouwen, zeker toen ze me met vaardige handen begon te bevredigen. Ik liet me meteen gaan, en kwam klaar over haar handen.

Ze keek wat verschrikt maar naar wat ze had aangericht, duidelijk teleurgesteld in mijn orgasme. Ik schrok even en dacht dat ik haar had bang gemaakt of afgeschrikt. Maar toen zag ze dat mijn erectie overeind bleef. Ik herinnerde me opeens dat die arme mensen na 1 orgasme vaak een tijd rust moeten hebben, de mannen althans. Wij Satyrs hebben dat probleem niet.. Maar zij wist niet wat ik was.

Om haar verrassing te vergroten liet ik mijn handen onder haar korte rokje verdwijnen. Ik trok haar slipje uit. Ze had echter nog steeds haar been bedekking aan, en ik had geen toegang tot haar heerlijkheden. Maar er zat een gaat in de kleding die ze nog aanhad en ruw pakte ik de randen van het gat en trok die open. Het scheen haar op te winden want ik voelde haar ademhaling weer versnellen. Ik besloot gebruik te maken van mijn fysieke kracht en schepte haar onder haar mooie billen. Ik tilde haar hoog op, zodat mijn lippen dicht bij haar onderste paar lippen waren en ik haar genot kon schenken met mijn mond. Ze smaakte zoals ze eruit zag, wild avontuurlijk en opwindend. Ze steunde met haar onderlijf op mijn bovenarmen en leunde met haar rug tegen mijn onderarmen en handen. Ik tilde haar moeiteloos op terwijl ik van haar lijf bleef snoepen, terwijl mijn erectie beneden door zijn orgasme alleen maar om meer aandacht vroeg.

Een rilling ging door haar heen, ook haar eerste orgasme kwam vlug opzetten. Ik likte haar door totdat de laatste rilling wegtrok. Aan haar hele houding echter zag ik dat ze nog niet genoeg had gehad. Ik liet haar lijf weer zakken in mijn armen, en boog me voorover. Haar lichaam raakte de grond, ik torende boven haar uit. Mijn sterke armen platen zich aan weerskanten van haar, en ik drong bij haar binnen. Ik zag haar ogen even groot worden van verbazing, zij had niet verwacht dat mijn lid nog stijf zou zijn. Toen dat echter wel zo was gaf ze zich compleet aan me over. Ze ademde langzaam uit en ontspande zich, zodat ik diep en dieper in haar wezen kon doordringen. Ik overdekte haar lijf en gezicht met korte kussen van dankbaarheid, en lust. Die lust nam al snel de overhand in me, en steeds heftiger stootte ik mezelf tussen haar dijen. Al die tijd bleven we elkaar aankijken. Ik vrijde met haar in stilte, op af en toe gekreun en gehijg na, maar zij riep haar God aan, af en toe met snelle, hijgerige kreetjes. Dat gebruik was mij vreemd, maar wond me des te meer op. Toen ze weer in zo'n aanroep zat merkte ik dat ze een tweede orgasme bereikte, en door de spanning in haar lijf ik ook. Ik stootte wat harder en dieper dan ik al deed, en terwijl zij klaar kwam, kwam ik ook een tweede keer klaar.

Mijn nimf sloot de ogen en zuchtte eens diep. Daarna deed ze haar ogen een stukje open en keek me aan: ".meer"." fluisterde ze. Het wakkerde mijn nauwelijks sluimerende hartstochten opnieuw aan. Ik wilde echter dit keer kijken hoe ze me bereed. Terwijl we nog èèn waren tilde ik haar weer op en zette haar op mijn schoot. Ze nestelde zich dichter tegen me aan, en mijn erectie verdween nog een stukje dieper in haar. Het tempo werd nu bepaald door haar, want zij drukte met haar voeten zich op en neer over mijn geslacht. Ik kon haar nu niet meer aankijken want ze had de ogen gesloten, en verkeerde in haar eigen wereld van genot. Haar opwinding werd echter wel gespiegeld in haar houding, en sleepte mij ook weer mee. Het gevaar van brandwonden negerend liet in mijn handen even over haar volledige borsten gaan en nam haar tepels met metaal staafjes even tussen mijn vingers. Ik trok er even hard aan en voelde hoe ze erop reageerde. Onmiddellijk werd ik meegesleept in een nieuw orgasme en weer kwam ik klaar ik haar.

Mijn geslacht bleef hard, zoals bij ons gebruikelijk, en in de ban van genot vroeg ze me fluisterend: "Hoe vaak".?"

"Voor eeuwig"fluisterde ik terug.

Ze vroeg niets, niet eens hoe dat mogelijk was. Het enige wat ze zei is: "zolang je wilt dan"

En de nacht was inderdaad erg lang"..