afscheid van het Kraaiennest

woensdag 11 juli, ’s ochtends

Ze ontbeten met z’n drieën op de veranda. Aan de oppervlakte was alles ‘normaal’. Behalve de vraag van Norbert ‘Goeie nacht gehad?’ en Stanzi’s antwoord ‘Ja, heel fijn...’, werd er met geen woord gerept over wat voor nachtelijke activiteit dan ook. Norbert en Thijs dronken koffie, Stanzi thee. Norbert had roerei gemaakt, en dat lieten ze zich alle drie goed smaken.
‘Wat zijn jullie plannen voor vandaag?’
‘Eerlijk gezegd hebben we nog geen plannen gemaakt,’ antwoordde Stanzi.
‘Nou, haast heeft het misschien niet, maar ik heb het er gisteravond met mijn vader over gehad dat ik mijn Kraaiennest zal ontruimen en beneden ga slapen. Aan die verblijfsruimte kleeft toch wel een beetje de sfeer van mijn idiote verzet. Beneden is het bed ook veel ruimer.’ Terwijl hij het zei, kreeg Thijs meteen een rooie kop. Stanzi en Norbert schoten gelijktijdig in de lach.
‘Goed idee,’ zei Stanzi, ‘kan ik er nog wat bij helpen?’
‘Al was het alleen al dat je dan bij me bent,’ zei Thijs, ‘Die klus is trouwens gauw gepiept, denk ik. Dan houden we nog een heel stuk dag over. Misschien kunnen we nog aandacht besteden aan het feit dat ik vandaag zesduizend dagen oud ben.’

Norbert keek op: ‘Zesduizend dagen oud? Om zoiets paraat te hebben, moet je wel een bètafiguur zijn…’
‘Nou,’ zei Thijs, ‘het was anders Stanzi die me er gisteren op wees dat zij tóen die mijlpaal bereikt had…’
‘Ja paps, ik ben precies één dag ouder dan Thijs, maar dat had je natuurlijk al wel gemerkt aan de mate waarin ik volwassener ben dan hij,’ proestte ze uit. Ze moesten gedrieën lachen, al was het bij Thijs toch een beetje als de spreekwoordelijke boer met kiespijn.
‘Paps, kunnen we jou daarna nog ergens mee van dienst zijn?’
‘Nou nee. Ik heb nog wat bureauwerk. Dus ik zou zeggen: vermaak je deze dag maar met z’n tweeën, daar zijn een zesduizendste en een zesduizendeneenste levensdag een mooie aanleiding voor.’

Anton was niet in de blokhut, die verder ook niet afgesloten was of zo.
‘Hij zal wel even een ommetje hardlopen,‘ meende Thijs. ‘Zullen we meteen doorgaan naar boven?’
Ze konden nauwelijks met z’n tweeën rechtop staan, alleen onder de nok in het midden. Aan de ene kant onder het schuine dak stond een bureautje met Thijs z’n laptop, aan de andere kant was z’n bed, dat uit niet meer bestond dan een matras op de grond en beddengoed, dat er opvallend netjes bij lag. Naast het bureau stonden een koffer, een rugtas en een paar bergschoenen. Er lag wat kleding op de koffer.

‘Knus hoor,’ zei Stanzi, ‘heb je hier Wifi?’ Dat was het geval. Ze wist zich even geen houding te geven, maar toen sprak ze zich toch uit. ‘Het is niet m’n bedoeling om nu al weer de sekskant op te gaan, maar ik zou je heel graag een video willen laten zien. We zouden hem op bed kunnen bekijken. Dit lijkt me er een betere ruimte voor dan beneden. Dan staat je vader misschien voor onze neus en ik weet niet of hij zo gecharmeerd zal zijn van de beelden...’
‘Nou, doen we dat. Je maakt me nieuwsgierig...’
‘Ik wil graag eerlijk zijn. Wat we gaan doen, is weer eens minder onschuldig dan het misschien lijkt. Ik heb ideeën om ons experiment op te voeren. Ik wil je graag over een aantal dingen laten nadenken of beter: je in een richting sturen. Maar als er dingen gebeuren waar je je niet fijn bij voelt, geef dan aan dat je het niet wilt. Ik ‘gebruik’ jou om meer over seks te weten te komen, maar ik wil je niet mísbruiken...’
‘Tot nog toe voel ik me helemaal niet gebruikt, laat staan misbruikt. Ik voel me een geluksvogel die zomaar seksuele ervaringen in de schoot geworpen krijgt. Vannacht had je het erover dat je jouw en mijn ouders bij het experiment wilt betrekken. Nou, dat wil ik dan nog wel eens zien. Zo ver zijn we volgens mij nog lang niet, maar zo wel, nou, dan denk ik dat ik wel tegen een stootje kan. Maar goed, je wou een video laten zien, kom maar op.’

Ze opende een incognitovenster, surfte in rap tempo naar een woest ogende sekssite Spankbang.com en startte een video getiteld ‘sexual exploration massage’ gemaakt door een aanbieder die ‘Hégre.com’ heette. Maar hier niks woests… In een volkomen witte omgeving zat een naakte, geblinddoekte jonge vrouw op een wit matras. Er klonken heel rustige pianoklanken. De vrouw verwachtte duidelijk dat er iets ging gebeuren, ze speurde (maar dus geblinddoekt) de omgeving af, kennelijk op haar gehoor.
Stanzi bevroor het beeld.
‘Ik heb deze video al heel vaak bekeken. Ik ben benieuwd wat jij over deze vrouw te zeggen hebt. Is er iets wat je opvalt?’
‘Er zijn twee dingen die mij opvallen. Die witte ruimte lijkt een droomwereld, wat je ziet is misschien niet echt. Maar die vrouw is om de donder wel echt, afgezien van haar lange haar is ze helemaal jouw type, heel even dacht ik zelfs dat jij het was...’
‘Yes! Dit is wat ik hoopte dat je zou zeggen: ik identificeer me heel erg met deze vrouw. Ik heb me ‘blind’ in een avontuur gestort en het is tot nog toe echt wat je noemt ‘exploration’. We gaan door...’

Een donkere hand stak van links af in beeld en raakte de schouder van de jonge vrouw. Meteen kwam een Afrikaanse man die aan de hand vast zat het beeld in gelopen, naakt. Hij was in Thijs z’n ogen ongelofelijk mooi: slank, lang, fraai postuur, en met een prachtige piemel die half stijf voor hem uit hing. De man stelde zich achter de vrouw op en streek over haar schouders en rond haar borsten. De vrouw onderging het met een soort van nieuwsgierige interesse. Ze ging liggen. De man betastte haar overal, ondertussen was zijn prachtig gevormde, vrij lange piemel scherp in beeld, nu min of meer stijf. Thijs keek er een soort van verlekkerd naar.
Het werd een echte massage met olie. De ontwikkeling van het ‘verhaal’ ging ongelofelijk langzaam. Alle bewegingen werden traag en met grote aandacht uitgevoerd. Terwijl de man haar benen masseerde terwijl ze op haar buik lag, keek je vanaf haar voeten tussen haar gespreide benen door naar haar vulva, die echter niet goed zichtbaar werd doordat hij die met zijn lange vingers gevoelig bewerkte. De vrouw begon de man ook te betasten, zijn borst, buik én zijn stijve piemel. Zou ze inmiddels al doorhebben dat haar masseur een donkere man was?
Ze ging op haar rug liggen. Weer het perspectief van tussen haar voeten, maar nu kwam haar kut heel scherp in beeld. Stanzi zette het beeld weer stil.

‘Haar kut is vrijwel het evenbeeld van de mijne, zie je dat? Omdat de hele vulva door de massage opgezwollen is, puilen de binnenste schaamlippen buiten de grote schaamlippen uit, alsof haar brains tussen haar benen zitten...’ Ze lachte enigszins gespannen om haar eigen woorden. Maar ze loog geen woord, meende Thijs. Hij was helemaal gebiologeerd.
De video ging weer verder. Het werd een reis van meer dan drie kwartier, van pijpen, beffen en teasen: de eikel heel ondiep in haar kut en eindeloos dralen om naar binnen te gaan. Dat gebeurde pas in de laatste minuten. Zijn paal schoof beetje bij beetje naar binnen, wat voor haar, te zien aan haar steeds open sperrende mond, heftig aanvoelde.
Thijs raakte enigszins in verwarring, want steeds meer focuste hij zich op de man, alsof hij op hém verliefd werd. Prachtig hoe zijn bilspieren zich steeds spanden als hij in haar stootte waardoor er dan even een kuil in zijn bil ontstond. Uiteindelijk maakte de man een grommend geluid, trok zijn piemel uit haar terug en spoot zijn zaad over haar rug en billen. Thijs voelde het alsof de man het meer dan verdiend had, hij kwam in z’n hoofd mee klaar. De man deed haar blinddoek af. De jonge vrouw verried geen enkele emotie, tikte even de man zijn hand aan en liep uit beeld...

Thijs realiseerde zich dat hij en Stanzi geen enkele lichamelijke toenadering hadden gezocht. Hij was voor honderd procent opgegaan in de video.
‘Nou?’ vroeg Stanzi.
‘Tjezus, wat mooi. Maar weet je, ik identificeerde me zo met die man... ik geloof dat ik bijna homogevoelens had. Zo van: wat zou ik graag zelf door hém onder handen genomen worden. Of vind je dat gek?’
‘Allemachtig Thijs, jij bent écht mijn ideale maatje die buiten de geijkte kaders kan denken en daar voor uitkomt. En eh…’ Ze viel even stil… ‘Nou ja, ik wil je om jouw medewerking vragen in twee dingen. Eén. We brengen straks jouw spullen over naar jouw nieuwe kamer beneden, en dan zeg je tegen mij (maar in zijn bijzijn eigenlijk tegen je vader) dat je graag even tijd voor jezelf wilt. Dat je wat wilt gamen of zo. Voor mijn part ga je deze video weer bekijken en je lekker opgeilen aan die Afrikaan. Want, schrik niet, ik wil intussen graag wat tijd om met jouw vader in gesprek te raken en misschien wel meer dan dat...’
‘Tjezus, Stanzi!’
Maar Stanzi ging onverstoorbaar verder. ‘En twee. Ik heb voor jou later deze vakantie ook een exploration op het oog waarbij je een blinddoek voor krijgt. Durf jij zo’n blind avontuur aan? Antwoord niet nu, denk erover na...’
Thijs antwoordde inderdaad niet, maar de storm in z’n hoofd belette hem het denken ook.

NEE! nee?

woensdag 11 juli ’s middags

Anton was in de keuken bezig met tomaten, paprika, uien en zo.
‘Wat eten we?’ vroeg Stanzi, ‘Pasta?’
‘Nee, chili con carne. Je vader belde zonet. Die eet hier vanavond ook mee. Ik maak de saus waarin de bonen komen, maar die moet eerst lekker een uurtje of anderhalf sudderen voor een intense smaak.’
‘Mag ik een stuk gele paprika? Lekker zoet...’
Anton sneed een flink stuk af, sneed er een zaadlijst af en overhandigde haar het stuk.
‘U bent een...’
‘Wil je mij met jij en jou aanspreken? Dat vind ik fijner. Als je het lastig vindt, mág je me ook vousvoyeren hoor.’ Dat ‘vousvoyeren’ sprak hij zó bekakt uit, dat ze die optie al helemaal niet wilde kiezen. Ze moesten beiden lachen.
‘Nou, dan tutoyeer ik je wel. Dat komt mooi uit want ik wou je toch al iets heel persoonlijks vragen... Wat ik zonet zeggen wou: het valt me op dat je zo huiselijk en zorgzaam bent. Een heel verschil met dat alfamannetje van mijn vader, die is bijvoorbeeld niet zo van het koken. Pannenkoeken en een gebakken ei, dan heb je z’n repertoire wel gehad. Niet dat mijn vader niet oké is hoor, ik vind hem een reuzevent, maar jij en Thijs zijn... eh... liever.’
‘Nou, dat moet je me ’s toelichten...’

‘Mag ik vrijuit praten? Misschien shockeer ik je wel...’
‘Maak je geen zorgen, er moet heel wat gebeuren, wil je mij shockeren...’
‘Nou ja... Thijs heeft me verteld hoe jullie, al vóór dat hij en ik seks hadden, met elkaar hebben gepraat. Wat mij opviel is de open houding die jij daarbij had. Je vertrouwt hem en moedigt hem aan te experimenteren, maar ook heel goed op zichzelf én mij te passen. En dat is precies wat hij doet. Niet omdat jij dat zegt, maar omdat het ín hem zit. Ik zeg het je maar... je hebt een écht lieve zoon. Ik aard naar mijn vader en heb Thijs recht-toe-recht-aan gezegd dat ik hem zou willen ‘gebruiken’ om met seks te experimenteren. Ik ben me bewust geworden dat ik daarbij uitging van mezelf, en dat ik pas daarná aan hem dacht. Voor mij was hij een soort instrument dat ik nodig had. Maar hij is vanaf het begin voor míj gegaan. Tuurlijk, hij geniet zelf ook van de ervaringen, maar ik sta bij hem voorop. Anders dan ik gedacht had, ben ik een soort van verliefd geworden. Ik heb hem verteld dat het na de vakantie allemaal voorbij is. Punt uit. Intussen denk ik al: hoe kan ik deze jongen vasthouden?’
‘Lieve Stanzi, ik hoor deze recensie met groot genoegen. Ik voel me zelfs trots dat ik de vader ben van dit vijf-sterren-neukmaatje, maar je gaat me toch niet vertellen dat me dit zou moeten shockeren?’ Anton stapte naar Stanzi toe, nam haar hoofd in zijn handen, gaf haar een kus op haar haar en keek haar lachend aan.
‘Wat ben je een fijne meid met zelfreflectie. Kom nu maar met die shock...’
‘Nou ja, dit bedoel ik... jullie ontspannenheid. Zelf had ik van tevoren een strak plan hoe de ontmaagding moest verlopen, maar op het hoogtepunt raakte ik uit mijn concentratie omdat ik iets had vergeten wat ik van plan was. Het gevolg was dat Thijs veel eerder klaar kwam dan ik wou. Achteraf was ik daar teleurgesteld over en zocht ik troost bij mijn vader. Ik vroeg hem of hij mij ook wilde neuken en dan zo dat we wel tegelijkertijd klaar zouden komen. Dat deed hij ‘vakkundig’ (Stanzi maakte hier met twee handen aanhalingstekens in de lucht) maar het gevolg was dat ik meteen merkte dat het heel veel uitmaakt met welke instelling jouw neukpartner vrijt. Kort en goed, het ging technisch perfect maar mijn vader ging niet voor mij maar voor zichzelf. Ik had er zelf om gevraagd, ik heb er zeker ook van genoten, maar ik moest ontdekken dat mijn plan om de seks te verkennen veel te simpel was. Hoe zal ik het zeggen... ik dacht dat ik de seks ging opzoeken, maar de seks zocht mij op.’

Er viel een stilte.
Stanzi vroeg zich af of ze wel duidelijk was geweest naar Anton, zou hij begrijpen waar ze naar toe wilde?
Anton was vooral verwonderd hoe dit meisje een buitengewoon reflectievermogen had én daar de woorden voor kon vinden.
‘Als ik het goed begrijp, is de verwachte shock dat je met je vader geneukt hebt?’
‘Ja. Incest is toch niet normaal? Maar... ik denk dat dat toch ingewikkelder is. Als een vader zich opdringt aan zijn dochter die dat helemaal niet wil, is het zo fout als wat, vind ik, fout fout fout! Nou dacht ik: ja maar ik wil het zelf, dus dan kan het best. En ik heb er ook geen spijt van want ik heb er óók van genoten, maar ik ben mijn vader óók anders gaan zien, toch negatiever. En nu komt het ingewikkeldste... het heeft me dus wel wijzer gemaakt. Ervaring opdoen heeft gewoon een prijs: je moet je erin storten en zo nu en dan een tegenvaller meemaken. Dat hoort er bij. Je leert met vallen en opstaan.’
‘Oké, stop ’s even. We moeten een beetje afstand nemen en zien wat we nu aan het doen zijn. Jij bent zestien, ik ben eenenveertig. Dat is vijfentwintig jaar verschil! Ik waardeer het enorm dat je zo vrijuit met me praat, en op een bepaalde manier nog verstandig ook. Maar ik heb ook een verantwoordelijkheid die jij, gegeven je leeftijd, misschien nog niet begrijpt. Om een echte gesprekspartner voor jou te zijn, moet ik helder hebben waar je naar toe wilt. Bedoel je dat ik jouw keuze om met je vader te neuken zou moeten goedkeuren? Daar ga ik helemaal niet over, dat maken jullie samen uit. Ik oordeel daar niet over. Ik weet helemaal niet hoe ik zelf zou reageren als ik zo’n dochter had als jij. Eerlijk gezegd vrees ik dat ik ook voor de bijl zou gaan.’
‘Haha, die is goed! Let op, nu komt de echte shock... ik wil nog meer ervaring opdoen. Ik wil heel graag ook met jou neuken en ervaren hoe jij misschien weer heel anders bent dan Thijs én dan mijn vader, ook al zijn mijn vader en jij alle twee ongeveer vijfentwintig jaar ouder dan ik. Misschien voel ik me bij jou wel comfortabeler dan bij mijn vader. En om de shock compleet te maken, zou ik Thijs nog wel willen zien neuken met mijn moeder en met zijn eigen moeder. M’n project is een soort van tropische tornado geworden...’

Stilte. En dan...
‘Je weet niet half hoe verwoestend die zijn. Beste Stanzi, nu heb je me dan toch echt geshockt, en als het aan mij ligt gaat het feestje zo niet door. Je maakt twee denkfouten. Eén: jij en Thijs zijn nog minderjarig. Wij ouders hebben een jurídische verantwoordelijkheid, waar we desnoods de hand mee kunnen lichten, wat niet weet wat niet deert. Maar we hebben ook een moréle verantwoordelijkheid. Dat je met je vader naar bed bent geweest – waar je zelf om gevraagd hebt – daar kan ik nog wel inkomen. Maar als ik met jou zou ‘moeten’ (aanhalingstekens met de vingers) vrijen, dan wil ik toch echt weten hoe je vader én je moeder daar in staan. Ik wil geen gelazer.
Twee: je maakt het veel te groot. Je komt net in de wereld van de seks kijken, en bepaald niet voorzichtig aan. En dan beslis jij dat Thijs zich maar in jouw tornado moet storten. Nou, ik kan je zeggen dat ik daar als verantwoordelijke vader niet in meega! Vergeleken bij jou is Thijs nog een kind. Je weet niet wat je aanricht! Stanzi Verkley, ik zeg resoluut NEE! Je laat Thijs intact!’

Als Anton gedacht had dat Stanzi nu heel timide zou zijn, dan had hij het mis. Stanzi keek hem zelfbewust aan...
‘Wat goed dat je het zo voor hem opneemt. Dat vind ik tof. En ik zal echt nadenken over wat je zegt. Het laatste wat ik wil, is Thijs forceren. Ik zal voorzichtig zijn. Ik wil hem en jullie vieren verléiden mee te doen. Ik ga niemand dwingen tegen de eigen wil in te gaan, maar ik voel dat er heel veel seksuele energie loskomt. Mocht je je bedenken en toch met me willen neuken...’
Ze tilde haar jurkje op, ze had er niets onder aan, ‘dan ben je hier welkom... Je hoeft het alleen maar te zeggen...’
Ze stond op en ging bij Anton op schoot zitten, sloeg een arm om hem heen.
‘Mag ik even gewoon bij je zitten... ik wil geen ruzie.’
Anton verzette zich niet. Na een tijdje bracht ze zijn hand onder haar rok. Hij legde die op haar vulva en ging met z’n middelvinger door haar gleuf. Ze was nat. Hij slikte... en vingerde door.
Stanzi genoot merkbaar.
Maar ineens was hij resoluut... ‘Nee, Stanzi... nog niet...’
‘Nóg niet, oké, daar hou ik je aan.’
‘We stoppen ermee, ik maak die chílisaus wel klaar,’ lachte hij een beetje onhandig.

Stanzi ging aan de keukentafel zitten en keek zwijgend hoe Anton verder ging met het snijwerk voor de saus. Ze zweeg, zag wel dat hij z’n handen niet waste. Zou ze zichzelf vanavond kunnen proeven, vroeg ze zich met een binnenpretje af...
Toen de saus kookte en pruttelde, zei Anton: ‘Zou je me een tijdje alleen willen laten? Je hebt me onrustig gemaakt, ik heb even tijd voor me zelf nodig.’
Stanzi stond op en zei dat ze Thijs zou gaan opzoeken. Maar voor ze de keuken uitliep, zei ze: ‘Ik wou hier vannacht blijven slapen als je het goed vindt. Om drie uur vannacht komt de zon op boven het meer. Daar ga ik op de veranda naar kijken. Ik zou het tof vinden als jij er dan ook bent...’