Overuren Met Karolien

Accountancy lijkt voor velen een doodsaai beroep, maar ik doe het met passie en plezier. Ik hou ervan het "vet" uit de bedrijfsboekhouding te fileren, zodat een gezond, gestroomlijnd bedrijf overblijft.

Niettegenstaande mijn 50+, werk ik in een jong dynamisch team. Leeftijd speelt bij ons geen rol, kennis en werklust zijn doorslaggevend. Aan het hoofd van ons departement staat Karolien.

Zij is eveneens rond de 50, klein van gestalte, met kort blond haar dat ze in een bles opzijkamt. Steevast branden pretlichtjes in haar donkere ogen. De kraaienpootjes errond versterken haar sympathieke indruk. Hoewel "une femme petite", is ze op en top vrouw. Meestal sportief gekleed, draagt ze die dag een beige nauwsluitende rok, tot aan de knie. Daardoor zijn enkel haar gebruinde slanke onderbenen zichtbaar, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de achterkant waar de stof van de rok strak om haar kleine ronde bipsen spant. Verder draagt ze een lichtroze blouse met daarover een stijlvol taupen jasje. Het zijn kleuren die heel mooi bij haar kort blond haar en kastanjebruine ogen passen.

Veel contact heb ik niet met Karolien, af en toe loopt ze eens onze workspace binnen om met Sven, onze teamleader te overleggen. Maar nu staat ze plots aan mijn bureau. "Hoi Freek, alles goed ?" Ik kijk in haar vriendelijke ogen en knik ja. Ze komt meteen terzake : "Ben jij eventueel bereid om vanavond wat langer te werken ?". Voor ik kan antwoorden vervolgt ze : "Morgen heb ik een presentatie voor een nieuwe klant, maar de berekening van de balans-KPI's zijn nog niet helemaal klaar. Enkel een specialist als jij krijgt dat nog deze avond voor elkaar !" vleit ze mij met brede glimlach. Vragend kijk ik even naar de teamleader, maar ze haakt er snel op in : " Met Sven heb ik het al besproken, hij is het met mij eens dat jij de beste keuze bent." Die mengeling van welbegrepen eigenbelang, gecombineerd met een bevlogen kordaatheid maar ook met "motivational behavior", dat zijn de kenmerken van een goede manager. En dat is Karolien zeker !

"Goed, dat is beklonken," zegt ze zonder mijn antwoord af te wachten, "alleszins bedankt en tot straks om 6 u in mijn bureau..." Terwijl ze zich al omdraait zegt ze nog : "Vergeet je laptop niet !", en weg is ze, op haar hoge hakjes klakkend door de gang.

Om 6 u stipt klop ik aan de deur van haar kantoor. "Ja, Freek, kom binnen !". Het is een ruim kantoor, met grote ramen die uitzicht bieden op het stadsplein waar ons bedrijf gevestigd is. Links staat haar ruime bureau, in het midden een kleinere, maar brede schrijfdesk, en rechts 2 kleine maar gemakkelijke leren zetels rond een lage ronde tafel. Aan de kapstok hangt haar jasje.

"Daar ligt alles wat je nodig hebt," wijst ze met haar pen naar de schrijfdesk, "jij doet de

KPI's, ik de simulaties." Ze wil duidelijk geen tijd verliezen, dus installeer ik me aan de desk. Ik bekijk alle stukken even, en schat ongeveer een uur of drie werk. Ik ga meteen aan de slag. We werken de hele tijd in stilte, slechts af en toe onderbroken door korte opdrachtjes die Karolien mij steeds met vriendelijke dwang geeft : "Wil jij koffie halen ?", of "Doe jij de zonnewering even naar beneden ?" of "Geef me eens het Fiscaal Maandblad van augustus"... Die voer ik prompt uit zodat zij verder kan werken.

Door mijn expertise van onze bedrijfssoftware ben ik drie kwartuur vroeger klaar dan voorzien. Ik tik de laatste cijfertjes in de computer en stel tot mijn tevredenheid vast dat alle checkmarks op groen staan. Karolien daarentegen is nog steeds druk aan het werk. Het gaat blijkbaar niet goed, want ze kijkt blazend van het scherm naar de papieren op haar bureau, het hoofd in ongeloof schuddend. "Kan ik helpen ?" "Ik begrijp het niet," zegt ze een beetje verslagen, "in deze simulatie hebben ze een netto winstmarge van 17% maar toch een negatief saldo !" Ik kijk de parameters na, maar die lijken in orde. Dus ligt het probleem bij de basiscijfers. Nauwgezet overlopen we die één voor één. Na een kwartier is het euvel gevonden. "Sinds wanneer horen de afschrijvingen bij de activa ?" spreek ik Karolien half schertsend half ernstig toe. "Mocht ik nog leraar boekhouding zijn, " refereer ik naar mijn vorige carrière, "dan kreeg je een dikke onvoldoende". Karolien wordt zowaar rood, verbetert haar absolute beginnersfout en komt met een zucht van opluchting tot de vaststelling dat de simulatie nu wèl het verwachte resultaat oplevert.

Ze werkt nog eventjes door, en klapt dan met een grote zucht haar laptop dicht. "Dat was het dan !" Ze kijkt op, en schenkt me een allerliefste glimlach. "Bedankt voor je hulp." Dan voegt ze er speels aan toe : "Hopelijk geef je me geen al te strenge straf voor mijn foutje van daarnet !" "Nee hoor," riposteer ik meteen, "gewoon mijn bureau wat opruimen !". Karolien kijkt verrast op, dit had ze niet verwacht. Maar ze neemt het sportief op, en zegt breeduit glimlachend : "Ja, dat heb ik wel verdiend..."

Ze gaat naar de brede desk en legt de papieren netjes in stapeltjes. Het is zo gebeurd. "Nou," zeg ik, "je mag mijn brilleglazen ook nog poetsen." Ik overhandig haar mijn leesbril. Uit een etuitje neemt ze een papieren tissue, beademt de glazen en wrijft die schoon. "Nog iets, meneer ?" vraagt ze schertsend terwijl ze me de bril teruggeeft. "Nou ja, waarom stof je meteen de desk niet wat af ?" "Ja, meneer," zegt ze kirrend. Ze lijkt schik te hebben in de voor haar nieuwe situatie om opdrachten uit te voeren ipv uit te delen. Ze buigt zich naar de desk en neemt met het zakdoekje het weinige stof op. Ze stoft ook nog even de stoel af. "Ga zitten, alstublief, meneer, is er nog iets wat ik voor u kan doen ?" zegt ze gespeeld nederig. "Nou, behalve koffie zetten, de ramen lappen, het tapijt stofzuigen en de zetels boenen, nee, ik denk het niet juffrouw" plaag ik haar terwijl ik ga zitten. "Of toch : twintig keer schrijven : afschrijvingen zijn passiva, geen activa!"

"Zoals u wenst," zegt ze, en ze neemt een blad papier en een een pen van de desk. Even kijkt ze rond waar ze kan zitten, want ze heeft blijkbaar geen zin om naar haar eigen bureau te stappen. Gekscherend sla ik met mijn handen op mijn knieën, haar als een kleuter uitnodigend om op mijn schoot te zitten.

Tot mijn grote verbazing gaat ze daarop in !!! Lachend vlijt ze haar mooie kont op mijn dijen, buigt zich met haar rug naar mij naar de desk en begint ijverig de opgelegde straflijntjes neer te pennen...

Ik ben totaal in de war ! Uiteraard is het gewicht van haar lichaam een heel leuk gevoel, maar het blijft wel mijn hiërarchische overste ! En waarom heeft ze dit gedaan ? Zonder nadenken, een voortzetting van het onschuldige rollenspel van gestrafte leerlinge ? Of zou ze er iets anders mee bedoelen ???

Ik probeer de gedachten uit mijn hoofd te verzetten, en hou me zo stil mogelijk om de knobbel in mijn broek niet opzichtig te laten groeien... Ik kijk even naar de regeltjes die ze op het papier aan het schrijven is. Ze heeft een rond meisjes-geschrift, en - hoe schattig - ze nummert elke lijntje. Ze is aan regel 12.

De speelvogel in mij houdt het echter niet lang uit, en in een opwelling leg ik mijn handen op haar ogen. Verschrikt slaakt ze een kreetje, gevolgd door gelach. "Zo mevrouwtje, eens zien of je je straf kan afmaken !" Proestend schrijft Karolien verder, maar haar mooie ronde geschrift verandert in kinderlijk gekrabbel.

Na haar een poosje haal ik mijn handen weg van haar ogen, en we kijken samen naar de potsierlijke krulllen en lijntjes die geschreven regels moeten voorstellen. "Nou dat lijkt nergens naar !" zeg ik weer halfvermanend. "Dan doe ik die opnieuw, maar je mag me niet meer hinderen !" Met een ernstig gezicht, keert ze met een kordate ruk haar rug weer naar mij toe om de laatste lijntjes neer te pennen.

En dan doe ik iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden, maar waaraan ik niet kan weerstaan : ik leg mijn handen op haar schouders...

Ze verstijft, nee, ze verstilt... Haar handen houden op met schrijven en ze tilt verrast het hoofd op, maar net niet te bruusk om gechoqueerd te schijnen...

Dit is hèt moment, besef ik, beseffen we allebei... Dit IS grensoverschrijdend gedrag van mijn kant. Verschillende scenario's spelen zich tegelijkertijd in mijn verbeelding af. Ze gaat krijsend rechtstaan, beschuldigt mij van sexuele aanranding en ontslaat me op staande voet... Of ze staat lacherig van mijn schoot op, en doet alles af als een uit de hand gelopen spelletje dat nu moet stoppen... of...

Tot mijn enorme blijdschap (en ook opluchting), kromt ze haar rug uitnodigend naar mij toe, en buigt het hoofd weer, haar nek meer blootgevend... Ik wacht geen seconde, en begin haar schouders zachtjes te masseren... Uit haar longen ontsnapt een lange zucht. Ze ontspant zich volledig, rustig diep in- en uitademend.

Ik kneed met mijn vingers haar schouders rond het sleutelbeen, mijn duimen wrijven over de schouderbladen. Ik probeer de massage te variëren door steeds van plaats lichtjes te wisselen, ook de snelheid en de druk verander ik soms geleidelijk, soms plots. Af en toe streel ik haar nekje, en haal mijn vingers door haar korte haar, en zie hoe ze dan kippenvel krijgt.

Ik probeer ook mijn vingers achter het kraagje van haar blouse te krijgen om haar naakte huid te strelen, maar de blouse zit te strak om haar hals. Karolien voelt wat ik wil doen, en maakt de bovenste knoopjes los.

Ik schuif de blouse over haar schouders, en zet de massage verder. Haar huid is zacht en glad, en een vaag maar bloemenzoet aroma waait als een nauwelijks merkbaar briesje mijn neusgaten binnen. Mijn vingers maken kringetjes over haar schouders, voor en achter, en af en toe duw ik mijn nagel diep in haar vlees aan de bovenarm, of aan begin van de nek, of tussen haar schouderblaren.

Onder het bloesje draagt ze een vleeskleurig topje met fijne schouderbandjes. Tot nu heb ik die op hun plaats gelaten, maar nu haken mijn vingers er zich achter en trekken die zachtjes over de schouders. Karolien slaakt weer een klein zuchtje, en houdt het hoofd een beetje schuin, zodat ze de hele rechterkant van haar hals aan mij toont. Ik voel de aandrang om die met kussen te overdekken, maar bedwing me. In plaats daarvan laat ik er mijn vingers op en neer glijden, soms speel ik zelfs wat met het oorlelletje.

Dan verander ik van tactiek. Ik streel haar niet meer van bovenaf, maar trek de blouse en het lingerie-topje achteraan los uit haar rok. Ik breng mijn handen onder de stukjes stof, en kan haar hele rug nu bereiken. Ik laat mijn handen hun werk doen : ze strelen, ze masseren, ze kietelen zachtjes, ze nemen Karoliens midden stevig vast, die af en toe kreunt van de massage.

Tenslotte wil en kan ik het niet langer uitstellen. Na nog eerst met mijn vingers langs haar ribben te hebben gegleden, bewegen mijn begerige vingers zich nu naar de naar mijn gevoel mooiste en meest sexy vrouwelijke delen. In opperste verrukking omsluiten mijn vingers Karolien's heerlijke prammetjes, die door haar naar voren gebogen houding als rijpe appeltjes hangen te schommelen... Ze zijn klein, maatje B, maar o zo zacht maar toch ferm... Zachtjes kneed ik haar tieten, en laat mijn vingers over de tepels glijden. Af en toe pak ik die tussen duim en wijsvinger om erin te knijpen, soms zacht, soms wat harder, om daarna weer de rondingen te exploreren of het geringe gewicht ervan in mijn handen te laten rusten... Ik ben wel benieuwd hoe ze eruit zien, en welke kleur haar tepels hebben.

Gelukkig duurt het niet lang voor ik het antwoord weet. Uit eigen beweging maakt Karolien de onderste knoopjes van haar blouse los en ik help maar al te graag dat en het topje helemaal uit te trekken. In haar naakte bovenlichaam, met gesloten ogen, laat Karolien zich achterover vallen, en leunt languit met haar rug tegen mijn borst, haar handen nemen de zitting van de stoel als bijkomende steun losjes beet. Ik kan haar mooie lijf bekijken, terwijl mijn handen de strelingen verderzetten. Haar borstjes zijn inderdaad klein, maar wel mooi rond en ferm. Zelfs in deze achterwaartse houding staan ze nog mooi rechtop. Zouden het siliconen zijn ? Mijn vingers betasten de vlezige hoopjes, maar alles lijkt puur natuur. Ook de tepels zijn klein, maar spits toelopend, mooi roze-bruin van kleur. Ik zou ze in mijn mond willen stoppen, liefst allebei tegelijk, maar ik wil Karolien's gemakkelijke houding niet verstoren en dus blijft het bij strelen, zachtjes knijpen en kneden...

Als om me een signaal te geven maakt Karolien een kleine bijna onmerkbare beweging met de benen. Ik ga er niet meteen op in, maar laat mijn handen nog even haar hele bovenlichaam beroeren : haar hals, schouders, armen, zijden en ribben, haar gladde buikje en natuurlijk haar parmantige puntjes waarmee ik zo graag speel.

Dan laat ik mijn handen langs haar dijen naar beneden glijden. Ik neem de zoom van haar nauwe rok, en schuif die naar boven. Ze tilt haar bekken een ietsje op, zodat ik het kledingstuk tot haar middel kan optrekken. Ik bewonder haar sierlijke lenden. Ze draagt een vleeskleurig slipje, afgezet met een sierlijk boordje. Het liefst zou ik het broekje kapot willen rukken, maar ik bedwing de aandrang, breng mijn handen tussen haar gladde benen, die zich gewillig spreiden.

Ik wil haar langzaam en zorgzaam op temperatuur brengen, dus laat ik mijn vingers langs de satijnzachte binnenkant van haar dijen strelen, soms naar boven, soms naar beneden... Ik kom elke keer iets dichter in de buurt van haar slipje, maar mijn vingers maken steevast rechtsomkeer, of zweven erover om haar borsten en tepels te verwennen. Ook hou ik ervan haar benen iets meer open te duwen als ik langs haar dijen glij.

Na en tijdje lijkt Karolien er klaar voor, want telkens mijn vingers zich langs haar binnendij naar boven kringelen, maar net niet haar kutje beroeren, maakt ze kleine beweginkjes met het bekken als om alsnog vleselijk contact te hebben...

Ik breng mijn hand weer strelend naar boven, en mijn bedoeling is "als per toeval" de voorkant van het slipje te strelen, om zo gaandeweg haar kutje op te geilen... Maar tot mijn blije verrassing is dat niet meer nodig. Als ik eindelijk het slipje voel, blijkt dat door en door nat, alsof het uren in de zee heeft gelegen...

Ik trek het voorstukje opzij. Mijn god, wat heeft ze een grote kut ! Mijn hele hand bedekt nauwelijks de donkerbruinpaarse schaamlippen... Mijn vingers glijden bijna per ongeluk haar spleet binnen, zo nat en geil is ze. Ik besef dat als ik ze wil neuken, mijn piemel meer tegendruk verwacht om optimaal te presteren, dus moet ik eerst dat hele ding drooglikken !

Dus duw ik haar van mijn schoot weg. Ze staat recht, en mijn handen in haar heupen, draai ik haar een halve slag om, frontaal naar elkaar. Haar rok valt weer op zijn plaats, maar Karolien ritst het kledingstuk open en gooit het achteloos naast het bloesje op de grond, een beweging waarbij haar mooie appeltjes op en neer wippen.

Ze staat enkel nog gekleed in haar slipje en op hoge hakjes voor mij, gespannen uitkijkend naar wat er gaat gebeuen. Ik neem het slipje vast en ruk het naar beneden. Eerst haar ene voet, dan de andere, maakt zich uit een hakschoentje los, en stapt uit het broekje. Ik druk het kletsnatte ding samen tot een prop, breng het naar mijn neus en ruik er met diepe halen aan. Hoe heerlijk is dat, het zilte aroma van een naar sex hunkerende, enorme spleet ! Ik stop het slipje vlug in mijn broekzak, ze is het kwijt, het is nu mijn trofee !

Ik sta uit de stoel recht (de knobbel in mijn voorbroek hindert me enigszins, zo groot en hard is-ie) en toren hoog boven haar uit. Ze kijkt met grote geile ogen naar mij omhoog. Ik plaats mijn ene hand onder haar bips, de ander rond haar middel, til haar een beetje op en leg haar met de rug plat op het bureau. De desk is breed genoeg voor haar om comfortabel te liggen. Ik ga terug in de bureaustoel zitten en rol dichterbij. Ik til haar benen omhoog en laat die elk op een schouder rusten.

Ik zit nu vlak voor haar enorme kut, die glimt van het vocht. Een klein toefje rosblond schaamhaar verhult nauwelijks de grillige diep-paarsbruine buitenste schaamlippen. Vooorzichtig breng ik mijn lippen dichterbij, haar geile geur dringt mijn neusgaten binnen. Ik hou het niet meer, en lik met mijn tong haar spleet open. Karolien slaakt een diepe zucht van genot. Ik begin haar te beffen, eerst met hele korte, zachte likjes, maar ga dan over om mijn tong zo diep mogelijk in haar schede te duwen, afgewisseld met lange halen over de hele vulva, dan weer met korte harde likes met spitse tong rond en op haar clitoris. Ik probeer zoveel mogelijk variatie in mijn tong-, lip- en kaakbewegingen te stoppen. Ik kijk omhoog, en zie twee spitse halve bolletjes op en neer rijzen, met het onregelmatig tempo zoals ze geniet.

Haar nog steeds likkend begin ik de lekkere tietjes te kneden. Karolien kreunt, en legt haar handen bovenop de mijne om ze te assisteren. Ze geniet met volle teugen, het hoofd zijlings afgewend, de ogen gesloten. Af en toe beweegt ze stotend het bekken, als om mijn tong dieper in haar te krijgen. Ze haalt soms ook haar vingers door mijn haar, om mijn hoofd te leiden naar haar genotsplekje. Een tijdlang lig ik haar zo te belikken, te bevingeren, te belebberen...

Maar dan lever ik me over aan het allesoverheersend gevoel om haar total-loss te neuken. Ik sta recht, maak mijn stropdas los en trek in één ruk mijn hemd en onderhemd uit. Even later heb ik mijn broek opengeritst en samen met mijn boxershorts naar beneden getrokken. Mijn piemel is enorm groot, dik en stijf. Trillend staat hij paraat voor dienst.

Ik neem Karolien's benen vast, en spreid die nog wat meer. Karolien heft het hoofd op, komt steunend op de ellebogen half rechtop, en kijkt met grote ogen verwachtingsvol naar mijn toch wel imponerend lid. Ik wacht niet langer, plaats de eikel aan de ingang van haar grote spleet, en met een harde stoot zit ik meteen diep in haar. Karolien gooit met gesloten ogen het hoofd achteruit.. "Ooohhh my god..."

Ik bonk er lustig op los, hou me niet in. In het dagelijkse leven is ze wel mijn baas, maar hier en nu néém IK haar ! Mijn handen nemen haar lenden stevig vast en mijn bekken beweegt woest naar voor en achter, met elke stoot mijn knuppel diep in haar begravend. En ze lijkt ervan te genieten !

Vlug besef ik echter dat ik op deze manier op geen tijd klaarkom, dus besluit ik om het wat kalmer aan te doen. Ik laat het tempo en de intensiteit zakken, en neuk haar nu met lange, gelijke halen. Ik zorg ervoor dat ze elke centimeter die ik in haar vagina stop tot in de toppen van haar tenen voelt. Soms stop ik zelfs even, om haar dan met een flinke stoot te verrassen.

Maar ook dat zou te vlug tot een orgasme leiden. Jammer dat ik geen vibrator bij heb, zoals altijd als ik mijn maitresse bezoek. Maar nood maakt deugd. Ik maak nog even enkele stevige neukbewegingen, maar met mijn staaf nog steeds diep in haar, stop ik. Ik gebruik nu mijn handen om haar te strelen. Mijn linkerhand bewerkt haar borstjes, terwijl mijn andere vingers zich tussen onze schaamstreken wriemelen om haar genotsplekje te zoeken. Ik moet even wat terugtrekken om plaats te geven... Ik wrijf over haar venusheuveltje op en neer, eerst zachtjes en rustig, dan weer even snel en hevig.

Lang laat ik het allemaal niet duren, ik begin haar weer te neuken, laat haar mijn warme stijve paal goed voelen ! Dan stop ik weer, en begin haar weer te vingeren. Maar deze keer neem ik haar hand vast en plaats die op mijn hand.

Karolien heeft het begrepen en stuurt mijn hand en vingers naar het plaatsje dat ze wil. Ik laat haar even op die manier genieten, maar dan haal ik plots mijn hand weer weg, en stamp mijn lid vol en diep in haar. Karolien brengt nu zelf haar handen naar haar borstjes en begint ze te kneden. Dat maakt me supergeil, en eindelijk buig ik me over haar heen en stop een verrukkelijke tiet in mijn mond. Mijn warme natte tong kringelt zich om de tepelpunt en ik zuig er hard op, ik zou er melk van willen !

Overeind komend, zet ik het sex-plezier verder. Ik beuk enkele keren met de lenden, en laat dan mijn vingers de trillingen bestendigen. Ik neem weer haar hand vast om me te leiden, wat Karolien gehoorzaam doet.

Als ik mijn hand terugtrek om haar weer te stoten, laat zij haar hand ter plaatse. Ik ben enigszins verrast, maar besef hoe graag Karolien wil klaarkomen. Ik begin haar weer te neuken, mijn harde purperen soldaat schuift in en uit de vochtige vlezige spleet, terwijl haar vingers in een onregelmatig maar nooit ophoudend ritme haar clitoris bewerken. Ik kan nu mijn eigen tempo bepalen, soms hard en hevig, soms lang en langzaam, terwijl ik haar overal kan betasten en strelen, haar billen, haar gezichtje, haar opstaande tietjes... Haar neuken is heerlijk !

Plots begint Karolien te kreunen.. Ik neem haar stevig in de heupen vast en bonk weer stevig door, heen en weer, in en uit... Haar tieten wippen bij elke stoot hevig op en neer, terwijl ze koortsachtig haar clitoris bevingert... En dan maakt haar bekken stotende bewegingen. "Ja... ja..ja" hoor ik ze hees en zachtjes kreunen, en op dat moment voel ik het in mijn ballen opkomen.. "Jaaaaahhhhh" hoor ik hoe ze klaarkomt en zelf spuit ik een hete, klodderige stroom sperma in haar prachtige grote geile gleuf !

Voldaan buig ik me over haar heen, steunend op mijn handend. Ik kijk nog even genietend naar het kleine vrouwtje dat helemaal naakt onder mij ligt, wat een pracht exemplaar ! Ze kijkt op, en glimlacht genietend... "Wat lekker," zegt ze... Maar dan wordt ze plots ernstig, beseffend hoever we over de grens zijn gegaan. "Wat nu ? Hoe gaat dit nu verder ? Dit had nooit mogen gebeuren !"

"Rustig Karolien," zeg ik op sussende toon, "ja, je bent mijn baas, en ja, ik werk voor jou, maar we zijn geen robotten, he". Ondertussen ben ik opgestaan en doe rustig mijn kleren aan. Karolien doet hetzelfde. "We zijn mensen," vervolg ik, "en we hebben daarnet een menselijk moment gehad... Is dat zo erg ? Daarenboven, ik deed het niet met tegenzin... Jij wel ?" Karolien kijkt me aan, denkt na, en schudt daarna het hoofd. "Nee," zegt ze zacht, "integendeel, maar wat.." "En verder niets," onderbreek ik haar. "Morgen gaan we weer aan het werk, professioneel als we zijn. Dit was een privé moment, en het blijft privé, heeft niets met onze professionele relatie te maken.. "

Karolien staat tegen haar bureau geleund, diep in gedachten verzonken... Dan kijkt ze op, en haar gezicht klaart op. "Akkoord," zegt ze opgelucht, "zo denk ik er ook over !" We nemen met een beleefde hand afscheid en zo eindigt deze heerlijke bizarre avond.

De volgende dagen is van Karolien geen spoor te bekennen... Lijkt wel of ze een ontmoeting uit de weg gaat. Maar de daarop volgende dagen begeeft ze zich dan weer veelvuldig in onze workspace "om met Sven te overleggen". Maar ik heb wel door hoe ze stiekem kijkt hoe ik reageer. Nou, als een professionele accountant : koel en berekend, geen vuiltje aan de lucht.

Na een paar weken lijkt de situatie helemaal genormaliseerd, en waan ik me buiten de gevarenzone.

Tot ik een mailtje krijg van Sven : "Karolien moet over 2 weken naar een conferentie in London. Ze vraagt een specialist om mee te gaan, en ze had aan jou gedacht. Kan dat voor jou ? Let wel, het is een heel week-end !"

Ik glimlach als ik de mail lees, en bevestigend antwoord. Maar nu ga ik niet onvoorbereid. Ik neem alvast een blinddoek mee, een stel handboeien, een zachtleren flogger en uiteraard de grootste dikste en langste dildo/vibrator die ik kan vinden !