Ik ben 16 en exhibitioniste. Op een naaktstrand kan ik mijn neiging zonder probleem uitleven. Op zich is het naaktstrand natuurlijk het minst opwindende dat je je kan voorstellen, maar dat hangt natuurlijk ook voor een groot deel van jezelf af. Dat mannen met hun dikke lul partners zoeken is algemeen bekend. Mij windt dat niet op, maar die mannen blijkbaar wel. Af en toe treedt een boa ertegen op.

De gluurders onder hen, ja daar doe ik het eigenlijk om: met mijn benen een beetje nonchalant wijd, zodat iedereen mijn geschoren kutlippen kan bewonderen. Soms, als ik een man zie, of liever een tienerjongen van mijn eigen leeftijd, trek ik zogenaamd toevallig een knie op om ook mijn kontgat te showen. Ze krijgen dan steevast een erectie. Vooral de jonge jongens schrikken dan zo van zichzelf dat ze er haastig vandoor gaan. Jammer! En boa’s merken mij niet op, want vrouwen krijgen nu eenmaal geen zichtbare opwinding, al weten sommigen intussen hoe vrouwenvlees zich gedraagt.

Vandaag had ik geluk. Aan de voet van het duin tussen Zandvoort en Noordwijk lag ik lui in de zon, mijn voorkant goed ingesmeerd met factor 50. Drie studententypen kwamen aanlopen, ik zag ze al in de verte. Ze deden erg branieachtig, blijkbaar hadden ze elkaar opgejut om een heldendaad te verrichten: op een naaktstrand gaan kijken, kijken, kijken. Maar die opscheppers hielden hun flodderige kniebroeken aan. Zogenaamd toevallig gingen ze heel dicht langs de plek lopen waar ik mijn benen had gestrekt. Ik vingerde mijzelf een beetje oppervlakkig om toch maximaal van de jongens te profiteren, want ze zagen er best lekker uit. Eentje zei toen zachtjes, zodat ik het nauwelijks kon horen : “hide that finger,” en de anderen namen dat luidkeels van hem over. Ze keken dus ook porno. Wat waren ze dapper, dat ze daar zo maar voor uitkwamen! Ik besloot ze een handje te helpen.

“Goed, als jullie die lelijke flodderbroeken uit doen,” zei ik. Nou, dat was veel gevraagd. Ze hielden opeens hun mond. Maar eentje wilde zich het schouwspel niet missen en riep:

“Vooruit, wie durft?” maar zelf durfde hij niet te beginnen. Het meest bescheten type van de drie, een sproetige jongen met peenhaar, schoof de broekband over zijn billen en aan de voorkant sprong zijn lul over het elastiek.

“Vooruit, het is hier een naaktstrand en niemand maakt hier foto’s. Toch?” Maar herrieschopper één had zijn mobieltje al gepakt. Nummer twee griste het uit zijn vingers.

“Bederf de pret niet,” zei hij, en toen trok ook hij zijn broek uit, zodat de branieschopper uiteindelijk niet achter kon blijven. Daar stonden ze dus met zijn drieën, met hun getinte bovenlijven en benen, en spierwitte onderbuiken en billen. Hun lullen waren half stijf vanwege het onwennige eerste publieke naakt zijn.

“Laat je eens van achter zien,” plaagde ik ze.

“Eerst je vingers in je kut!”

“En dan wil ik jullie kontgat zien.” De jongens onttrokken mijn gleuven aan het zicht van de boa die ik een honderd meter verderop zag aankomen. Ik wreef mij met twee vingers in mijn kut naar een orgasme en kwam net klaar toen de boa kwam controleren of alles wel in orde was. De drie jongens zorgden daarbij krampachtig dat hij geen stijve lullen te zien kreeg. Wat zijn tienerjongens toch preuts. Maar de boa vertrok, al hield hij ons wel in de gaten.

De herrieschopper had intussen zijn mobieltje teruggepakt en begon mij te filmen. Daar maakte ik geen punt van, er staan genoeg filmpjes van mij op het net. De meeste worden snel verwijderd door de zedenpolitie, maar soms zijn pornostropers die beheerders te snel af, zodat ik toch op heel veel sites te bewonderen ben.

Ondertussen stonden die jongens daar. De branieschopper begon zich voorzichtig af te trekken, maar toen kwam de boa terug en gaf hem een eerste waarschuwing. Toen maakte hij aanstalten om zijn broek weer aan te trekken. De dapperste van de drie, de sproeten met peenhaar dus, vond dat geen goed idee.

“Ik duik even achter het duin,” zei hij met een erectie tot Tokyo. Die had ik alvast tot het naturisme bekeerd. En toen lieten de andere twee zich ook overhalen om de zonnebrand op hun witte billen te smeren.

“Wij gaan vast vooruit,” zeiden ze tegen de aftrekker terwijl hun eigen erecties al weer verslapten.

“Hee hee, eerst je billen showen!” riep ik. Ze keken elkaar aan, draaiden zich toen om, zakten door hun knieën en lieten een wind in mijn richting. Gierend van het lachen vervolgden zij met zijn tweeën hun kijkroute.

Ik zag hoe de sproetige jongen het rulle zand van het duinpad op klauterde, met een hand aan zijn lul. Even later kwam hij terug met een slappe.

“Je mag mijn rug wel even insmeren,” zei ik tegen hem. Hij pakte mijn flacon aan, ik draaide me op mijn buik en hij zakte op zijn knieën naast mijn linkerflank en begon over mij heen hangend bij mijn rechter schouderblad. Zijn aanhangsel droop na boven mijn rug als een lekkende kraan. Mij deed dat niets maar hij vond dat heel opwindend.

“Smeer je geil maar uit met zonnebrand,” zei ik. Hij smeerde kwistig met het witte spul, en wreef het ook richting mijn billen.

“Moet het daar ook?” vroeg hij, “want daar kan je zelf bij.” Ik begon lol te krijgen in de sproetenbal.

“Doe maar.” Vergenoegd maakte hij zijn werk af, en wreef toen met zijn vingers ook wat in mijn bilnaad. Knorrend gaf ik aan dat ik dat prima vond. Hij probeerde of hij zijn natte vinger in mijn kontgat mocht steken, en weer zei ik “Doe maar. Gebruik je duim.” Hij snapte dat hij zijn vingers dan in mijn natte kut kon steken, en dat deed hij dus. De boa was intussen ver genoeg uit de buurt.

Hij had doorgekregen dat ik kickte op begluurd worden. Hij had dan ook een nieuwtje voor me.

“Heb je wel eens van Dinobinestes gehoord?” Nee dat had ik niet.

“Die exploiteert een mensentuin, of beter: een vrouwentuin. Hij verzamelt vrouwen en die mag iedereen dan tegen betaling komen bekijken, net als in Artis of in een publieksboerderij. Mannen mogen wel gratis bij de verzameling intreden, maar alleen als ze tegelijk een vrouw meenemen.” Hij gaf me het adres, want ik had er wel oren naar. Verdere essentiële informatie gaf hij niet, behalve dat het een grote en opwindende verrassing zou zijn. Achteraf begreep ik dat hij bang was geweest dat ik niet zou durven, namelijk als hij had verteld wat hij zelf had gezien.

Ik bood natuurlijk aan om ook zijn achterkant in de olie te zetten, en even natuurlijk stak ik daarbij mijn duim in zijn gat, zodat ik met mijn pink en ringvinger tegelijk aan zijn slappe lulletje kon trekken. Toen kwamen zijn twee vrienden terug om te kijken waar hij gebleven was. Ik liet los tot zijn spijt, en daar gingen de drie weer, zonder flodderbroeken. De boa keek ze grijnzend aan, want hij wist wel waarom ze bij mij waren uitgekomen. Ik was de enige die zich zo onbeschaamd liet begluren.

“Ze hebben zich toch wel netjes gedragen?” vroeg hij zonder het antwoord af te wachten.

De meidentuin, 1.

De volgende dag was het weer te druilerig om naar het strand te gaan en ik besloot dus om het etablissement van Dinobinestes op te zoeken, want ik wilde bewonderd worden. Ik trok zo weinig mogelijk kleren aan, alleen een lang t-shirt zonder iets eronder en een paar teenslippers.

Het gebouw was een grote ronde koepel met een royale ingangspartij, op de fundering van een gashouder uit de jaren vijftig. Het geheel leek op een kolossale schildpad. Pan-orama stond er boven de ingang, want inderdaad, je kon er echt alles zien, had ik begrepen. Er was een publieksingang en een aparte ingang voor de vrouwenverzameling. Daar meldde ik me dus.

Er stond zat een receptioniste met blote tieten achter een balie, die mij keurend aankeek.

“Ben je wel 18?” vroeg ze.

“Bijna,” blufte ik.

“Dan wil Dinobinestes je wel vast keuren,” zei ze, “ga die deur maar door en kleed je vast uit.”

Ik ging de deur door en kwam in een groot glazen hok, met uitzicht op de grote ronde binnentuin, die een halve verdieping lager lag. Eromheen liepen galerijen, voor de toeschouwers, dacht ik. Middenin was een soort hoge apenrots, daaromheen een ronde zwemvijver met in een paar grote fonteinen, en daaromheen was een prachtige tegelvloer. Maar als je goed keek kon je zien dat het allemaal spiegeltjes waren. Tussen de onderste galerij en de middenruimte, de eigenlijke meidentuin dus, waren twee waterlopen die via kanaaltjes vanuit de vijver werden gevuld. Geboeid bleef ik staan kijken. Maar de receptioniste was achter me aan gelopen en riep:

“Uitkleden, anders door de bezoekersingang en betalen!” Daar kwam ik niet voor, dus ik hing mijn shirt aan een haakje en keek of er een kluisje was voor mijn mobieltje en nog zo wat.

“Geef maar hier: als je blijft, heb je die toch niet meer nodig,” zei ze, terwijl ze goedkeurend naar mijn weinige kleding keek. Zelf had ze ook alleen een grasrokje aan, met blote voeten. Ik controleerde brutaal of ze er niets onder had en schopte toen ook mijn slippers uit. Ik merkte dat er vloerverwarming was.

“Die deur door,” wees de receptioniste mij, terwijl ze haar rokje weer over haar billen streek, want achter de balie moet je er nu eenmaal netjes uitzien. Achter de deur was een ruime zaal, met een glazen zijwand aan de kant van de meidentuin. Tegenover de deur zat een soort goeroe op een troon, met lang krullend haar en een ringbaard. Die troon leek op een vlinderstoel, een rugleuning die smal bij de zitting begon en daarna uitwaaierde tot een imposante breedte.

“De leuning mag niet in de weg zitten voor vrouwenbenen,” begon Dinobinestes, terwijl zijn lul keihard overeind kwam. Ik snapte meteen dat je in de meidentuin niet alleen bekeken werd.

“Jij bent nog geen achttien, begreep ik uit de intercom? Nummer zeventien hier komen!” riep hij naar een richtmicrofoon. Door de glaswand zag ik een goudbruin meisje naar voren komen. Maar dat was de eerste verrassing: ze liep niet gewoon, maar op handen en voeten. Dinobinestes zag mijn verbazing en concludeerde:

“Je bent nog niet als publiek komen kijken. Behalve de receptioniste, een paar oppassers en ik loopt iedereen hier net als alle andere zoogdieren op vier voeten.”

Ik vond het wel stoer, want iedereen liep dus met zijn kont in de lucht. Dat zei ik dus ook, en dat beviel Dinobinestes wel. Ondertussen kwam nummer zeventien binnen. Op haar linkerbil stond met verf of viltstift het cijfer 17 geschreven. Ze kende het ritueel, ze hompelde als een aap naar Dino toe, en draaide zich aan zijn voeten om. Ze gooide met haar handen op de vloer haar benen omhoog, en Dino ving ze op. Toen drukte ze zich wijdbeens met haar handen achterwaarts, met haar buik op zijn knieën, en zo schoof ze haar benen onder de rugleuning door. Dino greep haar bij de heupen, propte zijn lul in haar kut en pompte zich leeg. Nummer zeventien had zich net als alle andere meiden van tevoren opgegeild, want ze hadden duidelijk niets anders te doen in de tuin dan te worden bekeken. Zo kwam ze tegelijk met Dien hijgend klaar. Ze liet zich nog even lekker bepotelen, want Dien wist waar vrouwen behoefte aan hadden. Toen schoof ze van hem af en kwam op handen en voeten naar mij toe.

“Benen wijd,” commandeerde Dinobinestes mij. Nummer zeventien stopte haar hoofd tussen mijn benen en begon mijn kut met haar nek op te wrijven. “Pak me bij mijn billen,” zei ze. Uit nieuwsgierigheid deed ik mijn middelvinger in haar kontgaatje, en merkte dat het glibberig was. Ik werd er loeiheet van, en kreunend liet ik dat merken. Ik zag dat Dino zijn lul alweer opsteef.

“Goed zo,” zei Dino, “nu laat jij je kontgat zien.” Ik zette mijn ellebogen op mijn knieën voor deze show.

“Dieper bukken,” commandeerde Dino, en toen: “Mooie framboos. Zorg dat hij soepel blijft glijden.” Ik voelde de duim van de bleekscheterige jongen van gister nog in mijn gat en zei schaapachtig dat dat wel goed zou komen.

“Je komt terug op je achttiende verjaardag.”

Zeventien schoof nogmaals achteruit en wierp weer haar benen over zijn knieën. Ik zag in de spiegel achter de troon dat Zeventien’s kontgat nu aan de beurt was.

“Je kunt vertrekken. Bij de receptie haal je een vrijkaartje voor de rest van vandaag, dan kun je zien waar je aan begint.”

“Mag het ook morgen? Dan neem ik mijn broertje mee.”

“Als hij minstens zestien is,” lachte Dien hebberig. “Ik ben niet vies van jongens, al hebben die maar één ingang.”

Ik liep terug naar de kleedruimte. Twee jaar wachten, dat zou niet meevallen. Ik schoof mijn slippers weer aan en pakte mijn hemdjurkje van de kapstok. Zo liep ik naakt naar de bijna even naakte receptioniste.

“Zijn alle meiden hier vrijwilligers en exhibitionistes?” vroeg ik haar.

“Ja zeker,” zei ze, “soms koopt Dino een vrouw los van een pooier, en die blijven dan meestal uit zichzelf een tijdje, want ze mogen weg als ze willen. En die krijgen van Dino een spaarpot of hij regelt een baan voor ze, zodat ze niet met lege handen vertrekken. Hij zorgt wel dat hij zoveel mogelijk verschillende vrouwen krijgt, want hij houdt van variatie. Wanneer word je achttien?”

Ik kon nu de waarheid vertellen.

“En hoe oud is die broer van je?”

“Het is mijn tweelingbroer. Goya heet hij, dat is de schilder van de Naakte Maya, dat vond mijn vader leuk.”

“En jullie neuken niet?” vroeg ze, min of meer ongelovig.

“Dat was ons gezamenlijke verjaardagscadeau,” zei ik. “En wij hebben allebei ons aarsje aan mijn paps aangeboden.”

“Ik heb twee papsen,” begon ze, “een biologische en een stiefpapa. Die mocht van mijn moeder alleen bij ons komen wonen als hij beloofde dat hij tot mijn zestiende van mij af zou blijven,” zo ratelde ze door, en aan het einde van haar verhaal: en hoe ging dat toen op jullie zestiende verjaardag?” Haar verhaal was leuk genoeg om apart op deze site te vertellen, dat houdt u dus van mij te goed. Het heet: Gelijk oversteken. Maar ik had geen zin om haar mijn verhaal aan haar neus te hangen, Dat krijgt u lieve lezers natuurlijk wel van mij te horen.

“Ik kom morgen met mijn broer de meidentuin bezoeken,” zei ik om van haar af te zijn.

Verjaardag

Dus, lieve lezers, dit is het verslag van onze zestiende verjaardag.

Ik werd half wakker doordat Goya naar de wc ging om zijn ochtendblaas te legen. Toen hij terugkwam schoof mijn paps gelijk met hem onze gezamenlijke slaapkamer binnen, want wij hebben altijd samen in één kamer geslapen. Paps had een scheermes en gelei in zijn handen. Wij hadden altijd de gewone kinderspelletjes gedaan, maar paps en mams hadden ons bezworen nooit te neuken voor we zestien waren. Goya kwam van de badkamer terug met een flinke erectie vanwege de voorpret dat hij eindelijk zijn zus zou naaien. Hij wilde gelijk op me duiken, maar paps hield hem tegen.

“Ze moet ook eerst plassen.”

Ik draaide me lui op mijn rug, terwijl ik mijn ene been uitdagend opzij stak om mijn spleten te showen. Die kende hij trouwens goed genoeg. Ook paps kreeg er een stijve van.

“Op je rug, benen wijd,” zei hij tegen Goya. Die deed wat hem gezegd werd, paps spoot gelei uit de spuitbus over Goya’s onderbuik en ballen. Mams kwam binnen met de camera. Terwijl ik naar de badkamer was, schoor paps Goya’s opkomende wilde schaamharen weg.

Leeg geplast kwam ik terug. Ook ik kreeg mijn portie scheergelei tussen mijn benen en werd door paps schoon gekrabt.

“Gefeliciteerd,” riepen ze toen naar ons, en ze drukten ons stevig tegen hun blote basten. Ik kreeg het er warm van, vooral van paps zijn lul tussen mijn benen, en ik zag dat Goya’s lul tegen mams haar kut wreef.

Paps legde toen een stevig kussen op Goya’s slaapplek, en duwde Goya daarop, zodat zijn onderbuik met vlaggemast een fraai natuurtafereel opleverde. Hij dirigeerde mij in de ruiterzit over hem heen en schoof Goya’s lul in mijn gleuf, en drukte mijn billen naar beneden.

“De galophouding,” verordonneerde hij mij, en ik boog mij voorover, mijn tietjes op Goya’s tepels. Zo bereed ik hem alsof ik zestien jaar nooit anders had gedaan. En mams maar filmen. Toen voelde ik een vette vinger in mijn gat, mijn paps smeerde iets om en in mijn anus. Toen dook hij bovenop mij en drukte daarbij natuurlijk zijn elfde vinger in mijn gat. Terwijl ik samen met Goya klaarkwam, spoot ook hij die dikke vinger leeg in mijn pulserende kringspier. Mams filmde zo mijn eerste sandwichneuk. Ik was er erg trots op toen ik die later terug keek.

Mams zorgde toen voor het ontbijt op bed, zodat paps en Goya even konden bijkomen voor de tweede ronde. Toen gaf ze mij de camera, want zij moest ook een beurt krijgen. Ze had gezorgd dat haar kont goed vet was, want Goya wilde zijn moeder niet in haar kut naaien, het is een nette jongen. Mams vlijde zich met haar bekken op het kussen, zodat haar billen in de lucht staken, Goya trok haar billen uit elkaar en stak zijn harde staaf in haar kringspier. Paps deed hetzelfde bij Goya, zodat die nu op zijn beurt werd gesandwicht. Hijgend en kreunend kwamen ze alle drie klaar, en ik zorgde dat ook het geluid professioneel in de opname kwam.

In de loop van de ochtend besloten we dat mams’ kut nog niet aan de beurt geweest was, en paps’ poepgat ook nog niet. Toen lieten paps en mams zien hoe ze ons bijna 17 jaar geleden hadden aangemaakt, paps met zijn billen in de lucht, en voor de film sandwichte Goya paps ook nog. Dat ging dus anders dan zoveel jaar geleden.

Zo, lieve lezers, verliep onze zestiende verjaardag. Natuurlijk had ik al eerder gemerkt dat ik graag mijn blote kut en kont showde. Ik droeg al jaren geen slipjes onder mijn zo kort mogelijke rokjes. Dat is ook lekker op de fiets, met een lap zeemleer om je zadel geknoopt. Ik had ook gemerkt dat Goya dezelfde godsdienst was toegedaan, al moeten jongens er natuurlijk om denken niet voor potloodventer versleten te worden. Binnenshuis liep hij liefst alleen in een mouwloos hemd, dat strak tot zijn heupen reikte, zodat zijn onderlijf mooi uitkwam. Het was ook handig bij het aftrekken. Buitenshuis moest hij zich wat meer in acht nemen. Maar hij leende wel regelmatig een kort rokje van mij, dat net lang genoeg was om zijn ballen af te schermen, zolang hij zich maar niet bukte of op de fiets stapte. Het is een heerlijk gevoel als je met een spijkerrokje de wind tegen je spleet of je ballen voelt, of als de wind je blote billen kietelt onder een flodderend strokenrokje.

De meidentuin, 2.

De dag na mijn expeditie naar Dinobinestes gingen Goya en ik de toegangskaarten voor Pan-orama verzilveren. Ik had er door de ramen al iets van gezien, maar voor Goya was het een complete verrassing. Bij binnenkomst door de publieksingang moesten ook wij onze weinige kleren achterlaten. Daar hadden wij geen moeite mee. Dinobinestes en de receptioniste zaten op de begane grond, maar toeschouwers moesten de trap op naar een galerij die rondom de arena met voornamelijk naakte meiden liep. Wij liepen de trap op terwijl we door een paar opgewonden naakte mannen werden gevolgd, die natuurlijk ook van onze onderkant mochten genieten.

De gang en de wanden van de galerijtrappen waren versierd met levensgrote naaktfoto’s, waaronder een paar aparte vitrines met: “laatste aanwinsten”; vanaf de vloer waren er bovendien virtuele 3D afbeeldingen te zien in een soort vitrines. Je kon daar je handen in steken, maar je voelde natuurlijk niets van de projecties.

Vanaf de galerij had je een mooi uitzicht. Op de apenrots zaten een paar meiden op hun hurken, met hun knieën wijd uit elkaar. Alle kutten waren schoon geschoren. Maar wat ik gister ook al had gezien, op de grond liepen alle meiden en een paar mannen op handen en voeten, behalve drie naakte oppassers, die een plumeau en een zweepje in hun handen hadden. Ik zei tegen Goya dat mannen er alleen in mochten in gezelschap van een goedgekeurde meid van minstens achttien. Bij de trappen naar de galerij hing een bordje: “Niet voeren. Gebruik van de meiden 200 eu per keer, anaal 300 eu. Van de jongens 300 eu. Aftrekken 50 eu. Orale, SM-, plas- en poepseks niet toegestaan. Filmen en fotograferen welkom. Deel uw bestanden zo veel mogelijk.” Wat gek: meiden uit het publiek die een jongenslul in hun kut wilden, kwamen blijkbaar niet voor.

Het water uit de fonteinen liep naar twee brede geulen om de arena heen. Geboeid keken wij toe waar die voor dienden. Boven de binnenste geul zat een meid gehurkt, met de handen op de vloer te poepen, met haar kont naar het publiek. Bij de buitenste geul werden de voeten aan de binnenzijde van de arena gezet, en de handen aan de andere kant, zodat de levende have er gebogen overheen stond. Dat was uiteraard de pisgoot. De taak van de oppassers was om de meiden en mannen van eten en drinken te voorzien, en met een tikje op de billen te zorgen dat de ten minste één hand op de vloer bleef. Bovendien zorgden ze voor de toewijzing van meiden en jongens aan toeschouwers die meer wilden dan kijken. Doordat alle objecten met de billen in de lucht liepen of liever: hompelden leek het geheel iets tussen een apenrots en een hypermoderne schone varkensstal. Maar billen in de lucht, dat was het motto van de ware exhibitionist. Ik kreeg het warm van het vooruitzicht dat ik ooit daar tussen zou mogen optreden.

“Goya, wat vind jij van het idee om er een paar weken tussen te zijn?” Hij gaf geen antwoord, maar ik zag aan zijn verrukte gezicht dat hij genoot van het schouwspel.

De meiden beneden lieten niet alleen hun kont goed zien, maar ook het gebruik ervan. Niet alleen lieten zij zich bewonderen onder het pissen en poepen, maar de weinige mannen in de arena mochten ook naar hartelust hun stokken in de gleuven planten. Daarbij mochten zij hun handen van de vloer houden om de meiden bij de tieten te kunnen grijpen. Want de seks was natuurlijk uitsluitend op zijn zoogdiers.

Ondertussen zag ik dat sommige mannen uit het publiek via een speciale trap vanaf de galerij de arena in mochten. Ze gaven een penning aan een oppasser en wezen de meid of jongen aan die ze wilden naaien. Die hadden daar geen inspraak in. De oppasser controleerde alleen of hij de klant het juiste gat benutte. Ook een deel van het publiek was dus exhibitionist. Zouden Goya en ik er bezwaar tegen hebben een tijdje hoer en schandknaap te zijn?

“Dat lijkt me best apart voor een tijdje,” zei Goya. “Nodigen we paps en mams uit als publiek.”

Twee jaar later, de meidentuin, 3.

Onze achttiende verjaardag verliep een beetje zoals onze zestiende. Maar ’s middags zou het feest zich naar Pan-orama verplaatsen. Paps en mams gingen mee als toeschouwers op de galerij, maar Goya zou als introducé met mij meegaan.

Wij meldden ons bij de receptioniste, die ons eerst fotografeerde voor de galerij “Nieuwste aanwinsten.” Ik werd wijdbeens gefotografeerd terwijl ik met mijn handen mijn tieten naar voren drukte. Goya trok zijn rug hol en stak zijn lul in een erectie naar voren. Eigenlijk was dat vreemd, want op handen en voeten zitten die lichaamsdelen aan de minder zichtbare onderzijde. Voor de 3D-video moesten wij op handen en voeten op een draaiplateau plaatsnemen. Toen kregen ook wij een nummer op onze bil geverfd, ik links, een oneven nummer, 37, Goya rechts, een even getal,24. Er waren meer meiden dan jongens. Anders dan in de dierentuin mochten wij onze namen niet houden. Gelukkig werd het nummer niet op getatoeëerd.

Toen diende zij ons aan bij Dinobinestes. Ik mocht voor het laatst met mijn handen niet op de grond achterstevoren op zijn dijbenen plaatsnemen, terwijl Dino geroutineerd instak. Hij pakte mij bij mijn tieten en ik moest mij toen met mijn handen op de grond over zijn lul drukken. Tot mijn verrassing koos hij mijn kut en niet mijn kringspier. Toen wij allebei klaargekomen waren, mocht ik niet meer overeind komen, maar moest ik op handen en voeten van zijn benen af schuiven en zo de ruimte verlaten om de meidentuin in te gaan. De receptioniste bleek ook een zweepje te hebben en tikte mij daarmee goedkeurend op de billen. Toen ik de meidentuin inging, kwam een oppasser controleren of mijn lange blonde haren niet over de grond sliertten. Hij knipte 10 cm af met een kappersschaar, en stak zijn duim in mijn kont als loon voor zijn moeite. Blijkbaar was hij net elders klaargekomen.

Toen ging de receptioniste bok staan voor Goya en liet hem de keus tussen kont en kut. Goya koos de kont, want zijn eigen kont moest van nu af aan ook beschikbaar zijn. De receptioniste streek haar grasrokje uit elkaar en nam Goya zo op haar rug. Toen ze volgespoten was richtte ze zich weer op en streek het grasrokje weer netjes in de secretaressestand. Dino keek goedkeurend toe, en zei hem over een halfuurtje terug te komen. Op handen en voeten kwam ook hij de arena binnen. De oppasser controleerde of zijn schaamhaar wel glad was weggeschoren en pakte hem toen bij zijn slappe nadruipende lul.

Meteen ging hij in paps’ en mams’ richting boven de poepgoot staan, om te bewijzen dat hij op zijn plaats was in de menagerie. Ik vond dat een goed idee, en terwijl ik de plasgoot benutte werd ik al door een man uit het publiek? anaal gepakt. Leeg gepist schoof ik achterwaarts en zag ik dat paps mij voor 300 eu had gepakt, terwijl hij mij ’s morgens nog gratis had genaaid.

“Ik ben ook exhibitionist,” gaf hij als verklaring. Toen voegde hij zich weer bij mams, die er dus een beetje bekaaid vanaf leek te komen. Gelukkig was ook de buurman bij toeval naar het Pan-orama gekomen. Die had de verrassing van zijn leven gehad, toen hij ons had opgemerkt in de meidentuin, maar vooral toen mams ter plekke op zijn heupen sprong.

Goya en ik bleven een paar weken tussen al die verschillende blote meiden: blank met en zonder sproeten, met blond, rood of zwart haar, een goudbruine of een kastanjebruine huid, of nog donkerder tegen blauwzwart aan, allemaal even mooi. Wij neukten ons onder elkaar suf, want we hadden niets anders te doen. En we moesten ook nog bezoekers bedienen.

Het was bovendien best zwaar om uitsluitend op handen en voeten te bewegen. De oppassers tikten bij de eerste overtreding met de plumeau op je billen, bij de tweede met het zweepje. Bij de derde verbeurde je een anale beurt aan de oppasser om in te steken. Goya verging het niet veel anders. Het voordeel was wel dat je kontgat in die houding steeds wijd open bleef staan, daar heb ik echt van genoten. Een paar keer per uur voelde ik wat stijfs in mijn kont of kut. Soms was het een vinger, of twee, of drie. Soms een dikke lul, ik merkte dat pas als die ging spuiten, want dat doen vingers niet.

Heel apart was ook de manier van slapen. Wij lagen allemaal op onze zij op de verwarmde vloer, met ons hoofd op een been van de meid of jongen naast ons. Er was natuurlijk geen beddegoed.

Wij waren met onze achttien jaar de jongste aanwinsten, en werden dus veelvuldig gepenetreerd. Hoer is toch wel een zwaar beroep, zwaarder dan exhibitioniste. Dat was jongenshoer Goya met mij eens. Maar oppasser leek hem wel een leuke baan. Dan had je alleen af en toe Dino in je kontgat.

Toen mijn haar weer over de grond ging slepen was het weer tijd voor de kapper. Wij hadden daarom al besloten om weg te gaan. Toen kwam de buurman nog een keer langs. Hij betaalde 300 eu om niet mij maar Goya in zijn kont te mogen naaien.

“Wij zijn vanavond thuis,” nodigde ik hem uit, “wil je mij dan samen met Goya sandwichen? Je mag kiezen welke gleuf je wilt, Goya past zich wel aan.”