Met lichte tegenzin pak ik mijn tennistas in. Ik merk al de hele dag dat ik iets minder uitgelaten ben dan normaal. Omdat ik nog steeds niet “op niveau” tennis, zoals mijn vader voortdurend inwrijft krijg ik privéles. En je raad het al: van Jeroen dus. Met moeite stroop ik mijn lange jeans naar beneden. Ik mag dan niet zo trots op mijn borsten zijn, mijn kontje mag er zeker zijn.

Mijn zwarte stringetje komt tevoorschijn. Het is van kant en een beetje doorzichtig. Wanneer ik het ding langzaam naar beneden trek merk ik al meteen dat ik het niet meer kan dragen. Ik weet niet of ik echt veel vocht afscheidt, want ik heb geen vergelijkingsmateriaal, maar droog is mijn vagina zelden. Ik gooi het ding snel in de was en spring onder de douche.

Zou ik me scheren? Ik weet haast zeker dat er vandaag meer gebeurt tussen Jeroen en mij. Heb ik spijt? Misschien wel. Aan de andere kant word ik meteen nat als ik aan Jeroen denk. Ik kan die dikke bult in zijn boxer maar niet uit mijn gedachten krijgen. Het scheren besluit ik over te slaan voor vandaag, het zou alleen maar irriteren als ik het streepje nu bijscheer.

Wanneer ik in de kast kijk kan ik me wel voor mijn kop slaan. Ik ben zowat door mijn setjes heen. Dan valt mijn oog op het enige “cadeau” dat ik ooit van Andy heb gekregen. Het is een roze string met een soort “rokje” van een paar centimeter dat over je heupen gaat. Ik mag het ding van mijn moeder eigenlijk niet aan, omdat ze het te sletterig vindt. Jeroen heeft geluk vandaag.

Daarover draag ik een tennisrok (ja, met onderbroekje tegen het opwaaien) en een topje met sportshirt. Snel haast ik me naar mijn fiets en zet ik een sprintje in naar de tennisbaan. Jeroen is al ballen aan het rapen samen met zijn studente van het afgelopen uur. Ik ken het blonde meisje van zien en biedt haar een helpende hand aan zodat ze kan starten met het vegen van de baan.

Jeroen gedraagt zich tijdens de les niet anders dan normaal. Hij is professioneel en helpt waar hij kan. Maar op het einde begint hij zich zichtbaar te irriteren aan mijn slechte backhand.

“Dit blijkt niet te werken, Jo” verzucht hij. “Zullen we eens iets anders proberen?”

Ik haal mijn schouders op en kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan.

“Je lijkt je ook gewoon niet echt in te zetten om het goed te willen doen. Probeer je het überhaupt wel?”

Verontwaardigd doe ik mijn mond open om mijn verweer te starten.

Hij onderbreekt me meteen. “We gaan een partijtje doen. Als jij wint mag je mij een opdracht laten doen. Het mag iets praktisch zijn, zoals de ballen oprapen, maar ook iets anders” gaat hij mysterieus verder.

“Maar als ik win ga ik iets bij je doen dat je niet leuk vindt. Dan krijg je straf.”

Hij kijkt me doordringend aan. Ik weet me niet echt een houding te geven. Wat bedoelt hij met straf? Vast iets seksueels. Gaat hij me slaan? De gedachte windt me wel op..

Gek genoeg kan ik, ondanks mijn slechte techniek, toch wel van Jeroen winnen zo nu en dan. Mijn techniek is dan wel niet goed, mijn reactievermogen is dat zeker wel en ik kan me snel verplaatsen. Op hoop van zegen dan maar..

Van de zes potjes die we spelen wint Jeroen er vier. Ik kan mijn borst dus wel natmaken. Opnieuw voel ik een brok in mijn keel. Wat gaat hij doen? Ik vertrouw Jeroen wel, het is niet dat ik hem pas net ken of zo. Ik besluit het over mij heen te laten komen.

Aangezien we de laatste aanwezigen zijn is het hele complex uitgestorven. Jeroen heeft de sleutel en wordt geacht af te sluiten wanneer we klaar zijn. Hij opent een deur waar ik nog niet geweest bent. Het is een van de achterste kleedkamers, en ik besef dat dit is waar de trainers zich omkleden. Jeroen is er meestal al wanneer ik aankom, en ik had er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat hij zich natuurlijk ook ergens moet omkleden.

“Kleed je uit”. Hoor ik hem zeggen met zijn zware stem. Ik kijk hem aan. Zelf ben ik zeventien, en ik weet dat Jeroen ongeveer acht of negen jaar ouder is. Mijn handen gaan naar mijn sportshirt en trekken het over mijn hoofd. Waarom doe ik dit? Wil ik dit wel?

Vervolgens moeten ook mijn sport-topje en tennisrok eraan geloven. In mijn string sta ik voor hem, om hem met opgetrokken wenkbrauwen aan te kijken.

“Zet je been eens op het bankje”.

In de ruimte staan oude houten banken in een U-vorm opgesteld. Jeroen zit inmiddels voor me op de bank. Aarzelend hef ik mijn been op. Aan Jeroen te zien duurt het te lang, want hij pakt mijn onderbeen vast en zet het op de bank. Omdat het kleine stringetje dat ik aan heb niet mijn hele schaamheuvel bedekt heeft hij een goed uitzicht op de zijkant ervan.

“Zo te zien heeft mevrouw zich niet geschoren, ik kan je stoppels tot hier zien.”

Niet echt het onthaal waar ik op gehoopt had na de vurige app-sessie van gisteren. Wat gaat hem dat aan?

“Ik herken die blik van je uit duizenden. Volgens mij vind je het maar wat lekker om gedomineerd te worden, of niet?”

Gedomineerd worden? Ik weet het niet. Ik vond het wel fijn wanneer Andy wat ruwer was. Dominante mannen winden me wel op.. Misschien weet Jeroen meer dan mij? Hij negeert me volkomen en loopt naar de andere kant van de kleedkamer waar hij een kast opent. Intussen ga ik op het bankje zitten en fatsoeneer ik mijn string. Dat ik hier in mijn blote tieten en met die hoerenstring aan zit is al erg genoeg..

Hij trekt een bak uit de kast en lijkt gevonden te hebben wat hij zocht. Wanneer hij zich omdraait heeft hij een dikke zwarte kabel in zijn hand. Je weet wel, die dingen die in monitors en computers zitten. Een van de twee uiteinden is doormidden geknipt.

“What te fuck Jeroen. Nee echt niet. Jij blijft met je gore poten van me af.”

Ik schrik me te pletter. Straf? Ik dacht dat hij het sarcastisch bedoelde en wilde dat ik hem pijp of zo. Niet dat hij me een afranseling gaat geven. Van schrik ben ik opgestaan en houd ik mijn handen voor mijn borsten en vulva.

Jeroen reageer kalm op mijn uitspatting. “Ik weet dat dit nieuw voor je is, Jo. We gaan heel langzaam opbouwen. Tijdens de sessie blijven we samen communiceren. Als je het niks vind stop ik meteen.”

Och ja, waarom ook niet? Zitten we nu opeens in een “sessie”..

Er gaat een rilling door me heen, terwijl ik mijn hartslag in mijn keel voel. Maar ik voel ook de opwinding door mijn lijf gieren. Mijn vagina maakt vocht aan, dat voel ik wel.

“Ik begin eerst met een heel zacht tikje. Dan mag je kiezen of je door wit gaan en je straf ondergaan. Als je het niks vindt praten we hier nooit meer over.” Ik voel mijn hartslag langzaam dalen.

“Je mag nu je string uitdoen en over mijn schoot komen liggen.” Ik geef de pervert zijn zin en trek in een ruk mijn string omlaag. Als hij maar niet denkt dat ik hier ook nog een showtje ga weggeven. Terwijl ik buk houdt ik mijn benen zo veel mogelijk uit elkaar. Jeroen hoeft niet te weten dat ik hier sta te druipen. Nadat ik mijn armen op het bankje heb gezet laat ik me langzaam zakken.

“Een tik, Jeroen, en zachtjes”. Snauw ik hem toe.

Hij pakt me bij mijn haren en rolt ze om zijn vingers, zodat ik niets anders kan dan zijn hand volgen. Ik voel dat hij de kabel op mijn billen legt. Ik voel het vocht via mijn schaamlippen mijn vulva verlaten. Kut. Zou hij het zien?

“Ik ga eerst inmeten.” Vertelt hij zachtjes. “Dat betekent dat ik meet waar ik ga slaan. Dan gaat de kabel omhoog en krijg je je eerste tik. De volgende tikken zijn ongeveer anderhalf keer zo hard.”

De manier waarop hij het uitlegt schept wel vertrouwen zo. Ik voel de riem omhoog gaan en houd mijn adem in.

“Pets”. Ik voel mijn kont gloeien. Hij heeft me vol in het midden geraakt. Elektrische schokjes trekken door me heen. Van geilheid. Uit reactie spreidt ik mijn benen zo ver als ik kan. Ze gaan uit elkaar en bij elkaar en ik spartel als een vis.

Wanneer mijn benen stoppen laat Jeroen ook langzaam mijn haren los. Ik kom langzaam omhoog en kijk hem met open mond aan. Nog steeds lig ik op zijn schoot en ik reik met mijn arm naar mijn been. Een rode striem staat diagonaal over mijn linker bilhelft.

Hijgend kijk ik hem aan.

“Ben je klaar om je straf te ontvangen?”.

Hij moet het in mijn ogen zien. Die blik van pure lust.

“Ja-ha. Doe het dan.”

“Je krijgt drie tikken omdat je het potje hebt verloren, Jo. Ik ga er twee bij doen vanwege je stoppels.”

Vijf dus. Nog steeds verdwaasd knik ik en kruip als een krols katje over zijn schoot. Ik voel zijn hand weer mijn haren vastpakken en doordat hij zijn vuist draait komt er spanning op mijn haar te staan.

Dan voel ik de kabel weer even op mijn kont. Wanneer het plastic mijn billen verlaat houdt ik mijn adem in. Haast lijkt Jeroen niet te hebben, want de komende seconden glijden langzaam voorbij. Ik haal langzaam adem.

“Pets!”. Dat was hem. En veel harder dan de eerste keer. Ik kan een gilletje niet onderdrukken. Met mijn hand glijd ik langzaam over mijn pijnlijke bilhelft.

Maar Jeroen heeft andere plannen. Hij trekt mijn hand naar achteren, vouwt mijn handen in elkaar en pakt ze met zijn andere hand vast. En weer voel ik hoe hij de kabel over mijn achterwerk laat glijden. Het koude plastic, dat als een slang een weg bent over mijn gevoelige achterwerk laat me rillen.

Voor de derde keer ben ik er getuige van hoe de kabel mijn billen verlaat. Nu slaat hij meteen toe. Omdat hij dit keer mijn handen, en niet mijn haren vastheeft schiet mijn hoofd omhoog wanneer ik de klap voel. Bliksemschichten schieten van mijn tepels naar mijn klitje.

Jeroen legt langzaam de kabel neer en streelt lief over mijn haren.

“Hoe vind je het?”

Ik weet niet of het de klappen zijn, of het feit dat Jeroen me vasthoudt. Misschien wel het gevoel om machteloos te zijn. Maar een ding weet ik wel: ik ben nog nooit zo opgewonden geweest. Ik ben benieuwd naar het waterballet tussen mijn benen.

Jeroen streelt me nog even over mijn billen, waardoor ik me beter op mijn gemak voel. Ik laat het hem weten wanneer hij verder kan gaan. De volgende drie klappen onderga ik met trots. Mijn beide billen worden afgewisseld, waardoor de pijn meevalt. Maar toch snijdt elke tik met de kabel weer genadeloos door me heen.

Wanneer Jeroen klaar met me is ben ik een zielig hoopje Jo. Ik snik langzaam terwijl ik houvast probeer te vinden aan zijn schoot, met daaronder zijn gespierde benen. Dan duwt Jeroen mijn benen uit elkaar. Het komt geen moment in me op om weerstand te bieden. Ik voel hoe mijn benen gespreid worden. Er wordt niks gezegd, terwijl hij liefdevol over mijn schaamlippen streelt. Ik voel dat ze helemaal dik zijn, en weet zeker dat Jeroen daar ergens mijn dikke klitje kan zien. Tussen de natte kliederzooi van mijn kut.

Wanneer ik omhoog wil komen voel ik het vocht tussen mijn benen gutsen.

Fietsen gaat moeilijk. Elke keer dat mijn voet de trapper indrukt voel ik mijn pijnlijke billen over het zadel gaan. Ik heb het gevoel dat mensen mijn pijnlijke grimas kunnen zien wanneer ik ze passeer. Jeroen weigerde simpelweg om het af te maken. Hij was trots op hoe ik mijn straf had ondergaan, maar genot had ik niet verdient. De klootzak. Ik vinger me thuis uitgebreid voordat ik in slaap val.

Vandaag voelde als thuiskomen.