Hoe Ouder, Hoe Gekker? - 13

Aanhoudend geklop op mijn deur, maakt dat ik langzaam wakker wordt.

“Luca, Luca! Sta je zo op. We vertrekken over ongeveer 45 minuten,” klinkt de stem van Mateo.

Fuck, fuck, fuck. Ik zou vandaag mee gaan helpen in de wijngaarden.

“Ja, ik ben wakker. Ik kom er zo aan.” Wauw, mijn stem klinkt zo raar, alsof ik zojuist 3 pakjes sigaretten achter elkaar naar binnen heb gewerkt. Mijn keel voelt ook aan als schuurpapier.

‘S avonds een vent, ‘s morgens een vent denk ik bij mezelf. Maar deze vent heeft wel even wat moeite.

“Ik heb je wat kleren klaar gelegd bij de deur. Die kun je voor vandaag wel lenen.” En vervolgens hoor ik Mateo weg lopen.

Ik ga rustig rechtop zitten in mijn bed. Heel langzaam draai ik mijn hoofd van links naar rechts. Geen kloppend gevoel, geen ruis, geen hoofd pijn. Wel heb ik het idee dat alles in slow motion gaat.

Hoe ouder, hoe…...ja wat eigenlijk? Hoe slechter ik tegen alcohol kan?

Ik sta op en trek snel mijn korte broek aan. Terwijl ik de deur open om de kleren te pakken, zie ik dat buiten al veel bedrijvigheid is. De groep van gisteren is weer terug en druk bezig om alles voor te bereiden.

Ik sluit de deur weer en spring snel onder een koude douche om goed wakker te worden.

De kleren zijn wat aan de krappe kant en ik denk oprecht dat ik aan het einde van de dag blauwe ballen heb. Gelukkig is het T-shirt wat langer, zodat mijn lul niet de hele tijd als een rare bobbel de boventoon voert.

10 minuten later loop ik de keuken binnen. Op Patrizia na is de keuken leeg. Ze zit aan tafel met een kop koffie en een broodje, door wat papieren te bladeren. Als ze mij ziet binnen komen, schiet ze in de lach.

“Zo, jij ziet er fris en fruitig uit, deze morgen,” zegt ze spottend.

Ik grom alleen maar wat en loop langs haar door om ook een kop koffie te pakken.

De beelden van ons, gisteravond, flitsen door mijn hoofd. Zoenend, tongend. Wellicht was het een droom ingegeven door de hoeveelheid alcohol. Wel een prettige droom, dat wel.

Ik pak een broodje en ga bij haar aan de tafel zitten.

“Heb je zin om vanavond met mij uit eten te gaan? Een paar dorpjes verder zit een nieuw tentje die echt geweldige visgerechten serveren.”

In een split second overweeg ik mijn opties. Is dit verstandig? Na gisteren. Aan de andere kant, we gaan alleen maar eten. En dan ook nog eens met een bloedmooie vrouw.

“Ja, dat lijkt me gezellig,” zeg ik dan.
“Ok, dan maak ik een reservering.” En vervolgens praten we nog even over de werkzaamheden die vandaag moeten gebeuren. Ik sta op om nog een kop koffie te pakken.

“Luca, even over gisteravond,” begint ze dan. Shit, toch echt geen droom dus.

Voor dat ze verder gaat, onderbreek ik haar.

“Ik weet het,” zeg ik dan. “Het is gebeurd. Sorry. Maar het had niet mogen gebeuren. Het spijt me nogmaals. Ik denk dat de alcohol een beetje de baas was gisteravond en dat ik me liet meeslepen.”

Zwijgend kijkt ze me aan. Dan zet ze met een harde klap haar kopje op de tafel.
“Ik heb er geen spijt van, Luca!” Met de nadruk op mijn naam. Ze staat op en loopt de keuken uit.

En onder het weglopen: “Ik had helemaal niet zoveel gedronken!”

Vertwijfeld kijk ik haar na. Dat ging fijn, goed gesprek. De lucht is geklaard. Not!

Heel eerlijk gezegd heb ik maar een beetje spijt en heb ik voornamelijk genoten. Zo fout en ik ben dan ook blij dat het bij de kus is gebleven. God weet wat er anders gebeurt zou zijn?

Ik blijf nog even zitten en drink langzaam mijn koffie op. Mijmerend. Wat had ik dan moeten zeggen? Heb ik haar gekwetst? Blijkbaar. Stomme hork, denk ik bij mezelf.

Ik wil haar geen pijn doen, maar aan de andere kant moest ik wel aangeven dat het niet kon. Verdomme!

De rest van de ochtend verloopt in een rotvaart. We werken hard met z’n allen. Ik ben de opper handlanger. Ik word van hot naar her gestuurd en doe alles wat ze van me vragen. Gezien mijn beperkte ervaring, mag ik alles doen waar de rest geen zin heeft. De kut klusjes. En dat maakt me niks uit. Ergens geeft het ook voldoening en is het fijn om een steentje bij te dragen. Patrizia heeft geen woord meer tegen me gezegd en keurt ze me ook geen blik waardig. En als onze blikken elkaar kruisen, spreekt haar gezicht boekdelen. Ergens heb ik dat wel verdiend denk ik.

Tegen de tijd dat we gaan lunchen zijn mijn handen al helemaal kapot. Ik ben blij met het korte rust momentje en neem gretig een flesje water aan dat wordt uitgedeeld. Mijn keel voelt nog steeds wat droog aan. Ik check even mijn telefoon en zie 4 gemiste oproepen. 3 maal raden van wie.

Na een eenvoudige maaltijd, pakken we het werk weer op. De fysieke arbeid in de brandende zon, maakt dat ik spijt begin te krijgen van die laatste grappa gisteravond.

Tegen 16.00 uur geeft Patrizia eindelijk aan dat we er mee gaan stoppen voor vandaag. Terwijl ik wat materialen in een busje ben aan het laden komt Patrizia aan gelopen.

“Viel tegen he, Luca! Dan merk je toch dat de jaren beginnen te tellen!” zegt ze met een sneer. Maar zo dat niemand anders het kan horen. Dan komt ze dichterbij me staan. Een rilling gaat door mijn lijf.

“Gaan we vanavond wel nog een hapje eten?”
“Natuurlijk, afspraak is afspraak, Patrizia!”
“Prima!” en weg is ze.

Terug aangekomen op het landgoed, help ik nog met uitladen en het opruimen van de materialen.

Na afscheid genomen te hebben van iedereen, begeef ik me naar mijn appartement. Douchen!

De douche doet me goed en het zweet en vuil, spoel ik in rap tempo van mijn lijf. Ik droog me snel af en wil nog een klein tukje doen voor dat we gaan eten.

Ik sla een handdoek om mijn middel en loop fluitend de kamer weer in.

Ik schrik me kapot als ik Patrizia op mijn bed zie zitten. Even weet ik me geen houding te geven en instinctief houd ik mijn handen voor mijn kruis. Raar, want ik heb natuurlijk al een handdoek om.

“W,...Wat doe jij hier?” vraag ik stamelend.

“Ik wil even met je praten, want ik heb geen goed gevoel overgehouden aan ons gesprek van vanmorgen.
“Die indruk kreeg ik al de gehele dag van je, ja.”

“Je deed alsof het niets voorstelde, dat er alcohol in het spel was. Dat het een vergissing was of zoiets. Maar je vergeet dat ik er ook bij was. Dat ik het ook ervaren heb. En voor mij stelde het wel iets voor.” Zwijgend staart ze me nu aan. Ik sta aan de grond genageld. Even gaat mijn blik naar beneden, naar mijn handdoek. Die bedekt gelukkig nog alles.

“Die heb ik al gezien” zegt ze dan met een knikje naar mijn kruis. “En ik mag wel zeggen dat je goed bedeeld bent met het apparaat, wat onder dat doekje zit,” klinkt het dan schaamteloos.

Wat? Dus er was wel degelijk iemand in mijn kamer gistermiddag.
Sprakeloos en vragend staar ik haar aan.

“Ik wilde gisteren even goedendag komen zeggen en een beetje bijpraten. Maar ja, je lag een beetje uitgeteld op bed te slapen. Open en bloot…… Dus toen ben ik weer weggegaan.”

“Shit, echt? Ik had al een vermoeden dat er iemand op mijn kamer was geweest. Maar goed dat het niet Elena was,” is het eerste wat ik kan verzinnen. Meteen kan ik mezelf wel voor de kop slaan om de onzin die ik uit aan het kramen ben. Jezus, Luca!

“Nou, mama had je waarschijnlijk meteen besprongen,” zegt ze dan lachend.

Even weten we ons allebei geen houding te geven. Ik sta nog steeds met mijn handdoek om en zij zit stilletjes op mijn bed. Zwijgend kijken we elkaar aan. De sfeer is omgeslagen naar serieus. Broeierig. Misschien moet ik toch de airco maar weer aanzetten…..

“Luca, ik begrijp dat er veel in je hoofd omgaat momenteel,” begint ze dan. “En dat je wellicht ook verdrietig bent vanwege alles wat er gebeurt is. Maar ik wilde geen misbruik van je maken of zo. Het het ging zoals het ging een ik wilde je gewoon kussen. Jij hield me ook niet echt tegen. En ik heb er dan ook geen spijt van. Ik voelde een connectie en ik wilde dat op deze manier duidelijk maken.”

Nog steeds kan haar ik alleen maar aanstaren. Mijn mond gaat open, maar een geluid komt er niet uit. Ik hoor haar wel, maar echt luisteren kost me veel moeite. Ik ben afgeleid. Door haar. Zelfs nu.

Mijn gedachten gaan terug naar gisteravond en ik merk dat ik weer opgewonden wordt. Mijn lul vindt er ook wat van. Die heeft duidelijk een eigen willetje. En dat is niet handig, staand, alleen met een handdoekje om. Ik besluit dan maar om ook op het bed te gaan zitten. Op het uiteinde, veilig een stukje van Patrizia vandaan. Heel zedig, duw ik mijn knieën tegen elkaar. Maar het bloed stroomt daar naar toe, waar ik het even niet wil. En hij wordt harder en harder.

De aanblik van Patrizia werkt ook niet echt verslappend. En toch kan en wil ik niet wegkijken.
Bezweet, onder het stof en in een weer veel te strak topje ziet ze er geil uit.

“En toch,” klinkt haar stem dan weer zachtjes. “En toch zou ik zo weer doen. En nog veel meer.”

Ze kijkt nu opzij en haar ogen scannen mijn “bijna” naakte lichaam.

“En nog veel meer?” floep ik er dan uit. En alweer kan ik mezelf wel voor de kop slaan. Ik kan blijkbaar echt niet meer helder denken.

“Ja. Veel meer.” En langzaam schuift ze dichterbij tot ze tegen me aan zit.

We kijken elkaar nu recht in de ogen. En dan trekt ze in één beweging mijn handdoek weg en gooit deze op de grond. Ik zit aan het bed genageld en laat het gebeuren.

Haar hand gaat op zoek naar mijn inmiddels keiharde lul en op het moment dat ze hem vast pakt gaat er een siddering door mijn lijf. Zachtjes kreun ik van genot.

Heel even verbreekt ze het oogcontact en kijkt ze naar beneden. “Jezus!!” zegt ze dan.

Dan kijkt ze me weer aan en begint ze me langzaam af te trekken. Op en neer gaat haar hand over mijn keiharde paal. Als een standbeeld onderga ik deze “marteling.” Dit ga ik nooit lang volhouden!

En alsof ze het aanvoelt, stopt ze opeens. Gelukkig. Te vroeg gejuicht. Ze laat me los en schuift dan van het bed af.

Op haar knieën komt ze nu voor me zitten en duwt ze mijn benen uit elkaar. Even kijkt ze omhoog, maar ik ben niet in staat om wat voor reactie dan ook te geven.

Dan pakt ze opnieuw mijn lul vast en begint me weer af te trekken. Met haar andere hand pakt ze mijn ballen en begint deze zachtjes te kneden. “Jezus!” klinkt het opnieuw.

Ze buigt zich voorover en geeft een klein likje over mijn eikel. En nog een. En nog een. Haar mond schuift nu een stukje over mijn lul. Dan laat ze hem weer uit haar mond glijden en likt ze een paar keer heen en weer over mijn hele stam.

“Genoeg gespeeld.” zegt ze dan. En ze neemt mijn lul nu een flink stuk in haar mond en begint me nu echt te pijpen. Steeds harder, steeds sneller, steeds dieper. Ze neemt hem zelfs dieper dan……

Fuck, dit lekker. Te lekker. Ze gaat nu echt flink tekeer en haar mooie hoofdje beweegt op en neer in mijn schoot. Ik kan het niet laten en leg 1 van mijn handen op haar borst. Zachtjes knijp ik erin.

Mijn pik zit nu zeker voor drie kwart in haar keel en ze lijkt er geen genoeg van te krijgen.
Even laat ze hem uit haar mond glippen om adem te halen. Speeksel druipt nu van haar kin af.

Wat een geil gezicht! Zo’n mooie vrouw lurkend aan mijn lul.

Als ze hem weer in haar mond neemt, lijkt ze nog dieper te willen gaan en dit wordt me echt teveel. Ik sta op knappen. Zoals ik gewoon ben om niet in de mond te spuiten, tik ik op haar schouder ten teken dat ik bijna klaar ga komen.

Ze laat mijn lul nu los en kijkt me vragend aan: “Wat is er?”
“Ik ga bijna klaar komen.” zeg ik.
“Dat is toch de bedoeling!” En gretig neemt haar mond weer bezit van mijn lul. Nog heftiger zuigt en likt ze me, terwijl haar hand nog steeds mijn ballen teisteren.

Hard kreunend, kom ik dan ook klaar en spuit ik al mijn zaad in haar mond. Ik heb het gevoel dat ik al eeuwen niet meer ben klaar gekomen en dit gevoel is euforisch. Dan laat ze me langzaam los.

Ze kijkt me aan en ik zie haar een slikkende beweging maken.

Godverdomme, wat geil en mijn pik schokt nog wat na. Er vallen nog wat druppels op de grond, maar dat boeit niemand.

Dan staat ze op en loopt naar de deur. “Vanavond 19.00 uur?” En weg is ze.


Vragen, opmerkingen of suggesties? Graag!