Maandag 11 november 2012. Vandaag zijn er twee dingen gebeurd. Voor de eerste keer kreeg ik een klas niet stil. Het was ontgoochelend dat ik de controle over 3b verloor en niet kon herstellen. Dat gebeurde in de voormiddag. 's Namiddags had ik een springuur en op maandag is het mijn gewoonte om naar het lerarenlokaal te gaan. Ik vermijd het zoveel mogelijk omdat er weinig anders te horen is dan geroddel over leerlingen, collega's of directie.

Ik was daar nog geen kwartier, of een secretaresse kwam binnen. Ze stapte op me toe en zegde dat ik onmiddellijk naar de directrice moest komen: 'Het ziet er niet goed uit voor jou, Steven,' voegde ze er hooghartig aan toe. Alle gesprekken vielen stil. Iedereen keek naar mij en naar Monique. Zo ken ik die secretaresse niet. Meestal is ze de hartelijkheid zelve en ik heb al wel eens overwogen om haar op subtiele wijze avances te maken. Ze heeft namelijk een prachtige, volle boezem waarop ze blijkbaar fier is, want ze draagt graag blouses die de gleuf tussen haar borsten wellustig tonen. Verder is ze vrij zwaar gebouwd, maar allesbehalve plomp. Ze torst haar lichaamsgewicht met gratie op een paar bijzonder mooie benen die ze nooit lager dan tot halverwege het bovenbeen bedekt. Ik vroeg me dan ook af waarom ze nu zo naar deed tegen mij. Ik had altijd de indruk dat ze me graag mocht.

Enkele collega's wisten uiteraard wat er in de voormiddag in 3b was voorgevallen. Achter mijn rug zou het lerarenlokaal onmiddellijk gonzen van de veronderstellingen en zou het gebeuren in geuren en kleuren aan iedereen worden verteld en zonder twijfel met pittige details worden aangedikt. Gelukkig had ik Tine Hens daar niet gezien, al zou ze alles ook wel snel te weten komen. Dat vond ik niet erg: misschien zou het haar wel prikkelen om mijn versie van het verhaal te horen...

Monique liep op haar welgevormde benen voor me uit tot aan de deur van het directiebureau, alsof ik zelf de weg ernaar niet kende. Boven aan de trap draaide ze zich om, bleef staan en knipoogde samenzweerderig. Ik snapte er niks van. Ze klopte zelf op de deur en verdween dan onmiddellijk in haar kantoor, verder op de gang.

Lieve opende de deur en liet me binnen. Ze wees me de stoel tegenover de hare aan. Ze zette zich achter haar bureau: 'Ik denk dat jij denkt waarom ik je liet roepen,' begon ze.

'Mijn excuses, Zuster Directrice, ik zit met het voorval erg verveeld. Ik weet niet...'

'Stil maar, schat,' ging ze gemoedelijk verder terwijl ze ontspannen tegen de rug van haar stoel leunde, 'ik wilde niet dat de anderen zouden denken dat ik het niet ernstig nam. Ze zouden het vreemd vinden wanneer ik een nieuwe, zoals jij, niet op het matje zou roepen. Maar eerlijk: ik trek het mij niet aan. Ik zou alleen precies willen weten wat er gebeurd is. Dat een jonge leraar als jij ooit eens een vuurdoop moet ondergaan in een klas vol testosteron en smachtende meisjesblikken, dat is onvermijdelijk. Dat je dan niet weet hoe dat op te lossen zonder gezichtsverlies is dat ook. Op die leeftijd kunnen kinderen echt het bloed van onder je nagels halen. Ik heb het zelf meegemaakt en iedereen in het lerarenlokaal ook, zonder uitzondering. Alleen wilde ik dat de collega's weten dat ik je ter verantwoording roep. Ik vrees immers dat vroeg of laat iemand iets merkt van wat er tussen ons is, zie je? Ik probeer alle geruchten voor te zijn. Dus: vertel op. Ik luister.'

Ik kon Lieve natuurlijk niet alles vertellen. Het hele voorval had immers zijn oorsprong in de ontmoeting met Silke in het zwembad, de vrijdagavond voor de herfstvakantie. Ik was daarnaartoe gegaan na een cryptische uitnodiging op de achterkant van SIlkes toets van Latijn. Alleen was ik te vroeg op de afspraak en ontmoette ik er toevallig een collega, Tine Hens. Toen ik met haar naar de kleedcabines ging, stormde Silke als een wervelwind tegen Tine aan. Ik kon niet anders dan Tine vastpakken, anders zou ze zijn uitgegleden en zich waarschijnlijk serieus bezeerd hebben. Toen Silke dat zag, werd ze furieus. Ze keek me vuil aan en verdween zonder zich te excuseren naar het zwembad. Dat dit voorval een staartje zou krijgen, had ik wel verwacht. Nu, op de eerste dag na de vakantie bleek dat al onvermijdelijk. Het eerste lesuur Latijn zat Silke nurks aan haar tafeltje, terwijl ze ostentatief naar buiten keek. Ik negeerde haar het hele lesuur.

Het laatste uur van de voormiddag stond ik terug voor het bord. Iedereen zou om de beurt een alinea uit een Latijnse tekst voorlezen en die dan vertalen. Normaal gezien is dat een levendige bedoening. Dat was het ook, tot Silke aan de beurt was. Ze bleef echter nukkig naar buiten staren. Ik maande haar twee, drie keer aan om voor te lezen, maar ze gooide haar handboek dicht en stak het in haar tas. Haar gezicht stond op onweer. Ze vermeed mijn blik en staarde nu naar het lege tafelblad.

Ik liep tussen de rij tafeltjes tot bij haar: 'Zo, Silke, wat zit je dwars?'

Bram, een goeie leerling maar met een grote mond, riep: 'Ze zal haar regels wel hebben, meneer!'

Daarop siste Cynthia, die ik er altijd van verdacht had een jaloerse tik te zijn: 'Dat zal dan zeker voor de eerste keer zijn.'

Vliegensvlug stond Silke op, duwde me opzij en vloog op Cynthia aan. Misschien was het op een slaande ruzie uitgedraaid, maar de jongen naast Cynthia's tafeltje hield Silke in bedwang. Hij slaagde erin haar handen op haar rug te krijgen en ze stevig vast te houden. Silke stribbelde tegen en spuwde naar Cynthia. Die werd daardoor uitgedaagd om nog een stap verder te gaan: 'Misschien weet je nog niet eens wat dat zijn, regels.'

Opeens was de hele klas een chaos van geroep en gekrijs. Cynthia kreeg zowel bijval als afkeuring. Iemand riep achter mijn rug honend dat ze Silke allemaal beu waren. Nu liep iedereen kris-kras rond en er ontstond een warrige kring rond de twee kemphaantjes. Cynthia was opgestaan en keek Silke dreigend aan, het speeksel van haar aanvalster als een ereteken op haar linker borst.

'Lik dat op!' riep ze dreigend, 'oplikken, klein serpent!'

'Wat denk je wel? Dat ik aan een hoerentiet zou likken?' kreet Silke. Een jongen riep dat hij het wel wilde doen.

Het tumult nam nog toe en niemand nam nog notie van mij. Toen deed ik iets wat elke onervaren leraar blijkbaar zou doen. Ik klapte in mijn handen, schreeuwde boven het gejoel uit: 'Silte! Wie niet binnen de tien seconden terug op zijn stoel zit, zal het zich berouwen.'

En toen kreeg ik plotseling de hele klas tegen mij. Het incident met Cyntia was opeens vergeten. De hele bende staarde mij aan zonder iets te zeggen, maar hun blikken waren betekenend genoeg: 'Laat ons dat zelf oplossen, meestertje.'

De jongen die Silke nog altijd stevig met de handen op haar rug vasthield, duwde haar voor zich uit naar haar tafeltje en plofte haar op haar stoel. Hij bleef daar staan tot de kring rond Cynthia oploste en iedereen naar de eigen plek in de klas ging. Cynthia bleef als enige nog rechtop staan, veegde met een vinger de fluim van haar blouse en streek ze in Silke's blote nek. Silke zei niets, maar ze richtte haar blik op mij: vernietigend, vol woede, wrok, jaloezie en haat.

Van al mijn pogingen om de les op een normale manier verder te zetten, kwam er niets terecht. Ik gaf iedereen een thema-oefening en zegde dat ze daar alvast aan mochten beginnen en dat ik de hele vertaling woensdagochtend foutloos wilde krijgen. Een paar leerlingen bogen zich er toch over, maar de meesten bleven mokkend in hun bank zitten. Cynthia keek in het rond om te zien wie aan haar kant bleef staan. Na een tijdje pakte Silke haar tas en rende het klaslokaal uit.

Behalve de werkelijke oorzaak van het conflict, vertelde ik Lieve alles. Ze kruiste haar handen: 'Op die leeftijd maakt een jaar jonger een heel verschil. En Cynthia is een zittenblijver, die is al twee jaar ouder dan SIlke. Niet omdat ze dom is, dat weet je ondertussen al wel, maar omdat ze in haar eerste jaar een zwaar ongeval gehad heeft en meer dan de helft van het schooljaar miste. En ze heeft een opvliegend karakter natuurlijk. Daar doet SIlke dan weer niet voor onder, denk ik. Die twee in dezelfde klas hebben, dat kan voor vuurwerk zorgen. Trek het je niet aan, Steven. Ik zal die twee monstertjes straks apart bij mij roepen en hen eens flink de levieten lezen. Als directrice kan ik dreigen met een paar dagen van school sturen. Daar zijn ze als de dood voor. En jij pakt het in de volgende les anders aan dan de machteloze heerser. Je vertelt sereen dat je begrip hebt voor de situatie, maar dat je beroep doet op hun gezond verstand. Dat er buiten de klas genoeg tijd en ruimte is om zo'n conflict op te lossen. En nu, Steven, zou ik graag een afspraak maken met jou. Je eerste verhaal van je duizend-en-een nachten heeft me ongelooflijk goed gedaan. Ik kan niet wachten op een vervolg. Ik popel echt om meer te horen. Als het kan nog vandaag, vanavond...'

'Je weet dat ik daar nog altijd mijn bedenkingen bij heb, Lieve. Als je echt alles wilt horen zoals het gebeurd is, dan moet je me echt beloven dat je er tegen kunt. Dat je me niet dumpt. Je moet onthouden dat je er zelf naar gevraagd hebt.'

'Steven, ik wil niet liever. Je weet niet hoe heet je me gemaakt heb met je verhaal over Eva. Dat heb je toch wel gevoeld toen we daarna seks hadden?'

'Oké, dan stel ik voor dat we er een ritueel van maken: eerst een verhaal, daarna seks. Nooit alleen een verhaal waar je heet van wordt en dan weggaan. Voor mij is seks met jou belangrijker dan mijn ervaringen met jou te delen. En ik wil seks met jou, Lieve. Veel seks, hete seks.'

Lieve kwam van achter haar bureau op mij toe, sloeg haar armen om me heen en kuste me: 'Ik geloof dat jij er geen benul van heb hoe heet ik naar jou sta, schat. Mag ik tegen een uur of negen naar jou komen?'

Door haar zedige lange rok steeg haar vrouwelijke geur op en vulde mijn neus. Ze was verdorie al nat!

--- --- ---

'Kirsten bood zich spontaan als tweede van de meisjes op de bovenverdieping van ons gemeenschapshuis aan. Het was de meid van wie Eva verteld had dat ze als enige hier een spiraaltje in had. De vijf anderen waren aan de pil. Een keer per week kwamen we allemaal samen in de grote kamer op het gelijkvloers, naast de keuken. Het was niet altijd makkelijk om iedereen bij elkaar te krijgen, maar we deden allemaal moeite om die bijeenkomsten niet te missen. Het leverde immers altijd iets op, althans voor de drie jongens. De drie meisjes die dan niet aan seks toekwamen in eigen huis, konden dan elders hun geluk beproeven of gewoon op hun kamer gaan studeren, wat ze meestal ook deden. We hadden een erecode opgesteld: we wilden niet dat iemand van ons zou moeten bissen en zouden elkaar alle tijd en mogelijkheid geven om te studeren. We zouden elkaar ook helpen bij de studie. Seks zouden we zoveel mogelijk beperken tot een keer per week en liefst met onze huisgenoten. Als een jongen een meisje 'van buiten' binnensmokkelde, zou ze bereid moeten zijn om het ook met de twee andere jongens te doen. Dezelfde regel gold ook voor de meisjes: jongen van buiten ons huis meebrengen, was delen met de anderen. Maar na enkele maanden was alles zonneklaar tussen ons. De jongens besloten alleen nog met de meisjes van het huis te seksen en de meisjes verzekerden ons dat ze evenmin buitenshuis zouden zoeken. Omdat ze, op mij na, allemaal een liefje in hun eigen dorp of stad hadden, vond iedereen de regel van een keer per week perfect. Dan had iedereen nog genoeg zin en energie om in het weekend met het eigen lief te vrijen. Op maandag werden er dan verhalen uitgewisseld van hoe ze genoten hadden. Dana vertelde dan dat vrijen met haar lief op overspel leek, in plaats van omgekeerd: 'Hij begrijpt niet goed hoe het komt dat ik zo goed kan vrijen,' lachte ze dan, 'terwijl ik hier de beste cursus in seks krijg.'

Enkele dagen na mijn eerste geslaagde vrijage op kot met Eva, stapte Kirsten mijn kamer binnen, zonder aan te kloppen. Dat leek hier de gewoonte te zijn. Het was al vrij laat en ik was klaar om onder de wol te kruipen. In ieder geval had ik mijn t-shirt al uitgetrokken en stond ik in bloot bovenlijf, klaar om naar de gemeenschappelijke jongensbadkamer te gaan. Ze kwam binnen in haar nachtkleedje en vroeg of ik er iets tegen had dat ze bij mij bleef slapen. Ik antwoordde dat het oké was, maar dat ik me eerst wilde douchen.

'Niet nodig, Steven, dat kan je achteraf nog doen.' Ze trok het nachthemdje over haar hoofd en toonde me haar stevige, ronde borsten. Rond de rechtopstaande tepels rimpelden kleine, donkere tepelhoven op een melkwitte huid. Op een paars slipje na was ze helemaal bloot.

'Ik heb het niet zo voor een voorspel,' zegde ze, 'ik heb me al twee keer gevingerd met jou in gedachten. Dus ik ben al nat en klaar voor een inwendige douche. Met zaad natuurlijk. Ik wil je niet op verkeerde gedachten brengen.'

'Euh, ik heb hier geen spullen om dat te doen, hoor.'

'Ah, nee? En dat dan?' Ze wees naar mijn kruis. 'Ik heb al een gozer gehad die ongevraagd zijn blaas in mij leegde nadat hij geschoten had. Ik zeg niet dat ik dat nooit meer zou willen meemaken, maar op voorhand zeggen wat je van plan bent is toch het minimum, vind ik. Enfin, die gozer was dronken en had blijkbaar ook niet door wat hij deed. Ik moet bekennen dat ik het op dat moment best een fijn gevoel vond - tot ik wist wat het precies was.'

'Ik weet niet eens of zoiets kon,' antwoordde ik bedremmeld.

'Ja, ik hoorde al dat je nog niet veel ervaring hebt. Je bent ook pas achttien. Denk nu niet dat ik uit ben op plasseks en zo, hoor. Maar we hebben alle zes unaniem besloten je te verwennen, Steven. We hebben allemaal onze eigen specialiteit en ieder van ons zal haar best doen voor jou. Je moet wel bedenken dat Ieneke ook maar een eerstejaars is, net als jij. Die is al wel in de leer geweest bij je vriend Simon en bij Jonas. Maar genoeg gebabbeld. Zullen we?'

Ze liep naar het bed dat tegen de muur stond, zette zich neer en trok haar slipje uit. Ik ontdeed me van mijn broek en onderbroek. Ze deed teken dat ik voor haar moest komen staan. Ze sloeg haar armen rond mijn billen, hapte naar mijn halfstijve fluit en pakte die tussen haar lippen. In geen tijd vulde mijn lul haar mond. Ze perste hem tussen tong en gehemelte en maakte smakkende bewegingen. Doordat ik zo stijf en hard werd als beton, lukte dat al snel niet meer. Ze ging over in zuigen. Een van haar handen streelde mijn zak en mijn ballen. De andere bleef op mijn billen rusten en zocht even later naar wat zich daartussen bevond. Al gauw voelde ik een vingertop rond mijn gaatje cirkelen. Ik kon haar goed op tijd zeggen dat ik het niet langer kon uithouden. Ze hield op, ging op haar knieën zitten, steunde op haar handen en zei eenvoudigweg: 'Kom maar binnen.'

Ik nam voor de eerste keer in mijn leven een meisje langs achteren. Alleen al het zien van die prachtige, witte billen en die volmaakte rug, maakten dat ik enorm opgewonden raakte. 'Kom maar als je wilt, Steven, het is niet erg als je direct moet schieten. Maar zeg het voor het komt, dan kan ik er beter van genieten.'

Toen ik voelde dat ik het niet meer zou kunnen tegenhouden, gromde ik iets onverstaanbaars. Maar Kirsten begreep het. Ze spande haar kutspieren rond mijn stang en bewoog nu zelf in heel kleine schokjes. Het was alsof ik gemolken werd. Ze trok alles uit me, tot de laatste druppel. Ze viel op haar buik, ik viel met haar mee en, onervaren als ik was, floepte mijn nog volledige stijve lul uit haar kut. Ze genoot van de windjes die ze liet: 'Dat heb ik nu altijd als ik op zijn hondjes gepakt word,' fluisterde ze, 'dan komt er lucht in mijn kut.'

Ik rolde van haar af en ging op mijn zij naast haar liggen. Zij rolde op haar rug, met haar hand tussen haar benen. 'Ik wil je lakens niet vuil maken, ik vang alles op,' verklaarde ze, om even later haar hand naar haar mond te brengen en ze af te likken.

'Mmm, lekker zaad, dat van jou, soms smaakt het veel te bitter. Jij eet veel fruit en je drinkt weinig koffie. Waar of niet?' Ik kon dat alleen beamen. 'Doe zo voort, Steven. Het zaad van iemand die koffie of alcohol drinkt, of rookt... zeker wiet, maar ook sigaretten, daar heb ik het moeilijk mee. Ook als het direct in mijn mond komt en al helemaal als ik het van mijn hand aflik, zoals nu. Ik weet zeker dat de andere meiden gek zullen zijn van jou. Ik maak in ieder geval reclame voor jou. A star is born in our kot, joepie!'

Van goed slapen kwam niet veel terecht in dat smalle bed. Ik lag met mijn rug tegen de muur geperst en werd iedere keer wakker wanneer Kirsten zich omdraaide. 's Ochtends was zij wel uitgeslapen. Toen ze zag dat ik ook wakker was, stak ze haar hand tussen haar benen. Ik zag haar nauwelijks bewegen, maar na een minuut of twee trilde ze over heel haar lijf en slaakte ze een diepe zucht.

'Sorry, Steven, maar dat is wat ik elke ochtend doe, zeker na een avond seksen. Zal ik je straks nog eens pijpen voor je naar de les gaat?'

In de eetkamer vonden we naast Dana niemand. Iedereen was al naar de les. Dana was nieuwsgierig naar hoe het geweest was.

'Wacht niet te lang om kennis te maken met deze knapperd,' zong Kirsten, 'oh, Dana, ik geloof echt dat we iets heel bijzonders in huis gehaald hebben!'

Na het ontbijt kwam ze naast me zitten, ritste mijn gulp open en haalde mijn half slappe piemel te voorschijn. Helemaal voorovergebogen op haar stoel, begon ze me te pijpen. Aan de andere kant van de tafel zat Dana toe te kijken hoe ik genoot.

'Dat doet ze goed, hé?' vroeg Dana, 'ze denkt echt dat zij de beste pijpster hier in huis is. Maar wacht tot ik je eens in mijn mond neem. Ik slik echt alles door.'

Op dat ogenblik kon ik niet anders dan klaarkomen. Toen ik weer helemaal bij mijn positieven was gekomen, zei ik tegen Dana: 'Je bent echt niet de enige, dat zie je wel.'

'Verdorie,' zuchtte Dana, 'en ze heeft me al zo dikwijls gezegd dat ze het niet lekker vond.'

'Deze wel, meid,' lachte Kirsten, 'dit is melk en honing op je tong en als je hebt doorgeslikt, smaakt het naar room. Echt, Da, dit moet je proeven.'

'Een andere keer dan,' verweerde ik me, 'als ik nog een druppel had, zou ik ze geven, maar zelfs die heb ik niet meer.'

--- --- ---

Tegen het einde van mijn verhaal was Lieves hand onder haar slipje verdwenen. Ze speelde zich traag af.

'Dank je, lieve schat,' zuchtte ze, 'ik maak mezelf klaar en dan is het aan jou. Ik wil het op zijn hondjes.'

'Maar je weet dat ik dan je billen zie,' zeg ik.

'Weten dat je mijn billen ziet.. ik weet niet meer waarom ik dat een akelige gedachte heb gevonden, schat. Nu weet ik hoe heet het is dat je alles kunt zien.'

Terwijl ik diep in haar beukte en net op het moment dat ik het zaad uit mijn ballen voelde opwellen, sperde ik met al mijn vingers haar billen open. Het zien van haar maagdelijke gaatje maakte me duizelig. Na mijn nachtelijk avontuur met Surya voelde ik nu dat ik niet verder kwam dan een enkele straal, maar dat hoefde Lieve niet te weten.

Zoals ik wel verwacht had, wilde ze al de volgende avond een nieuw verhaal.

'Gun me wat rust, Eerwaarde Zuster,' antwoordde ik haar, 'ik ben ook maar een mens. En onthoud goed: geen verhaal zonder seks achteraf.'

'Ja, dat begrijp ik. Maar luister, Steven, volgende vrijdag vertrek ik op retraite. Daar kan ik niet tussenuit. De twee andere zusters gaan ook mee. En dan zit jij hier moederziel alleen...'

Ik dacht bij mezelf dat de kans daartoe eerder klein was. Een weekend zonder Lieve was welkom. Ik zou wel geen moeite hebben om Tine nog eens binnen te doen.

'Woensdag of donderdag rond een uur of negen, is dat goed?'

'Dan is het aan Dana, nietwaar?'

'Als je dat wilt horen, ja.'

'Ik zal proberen er zelf niet te veel over te fantaseren, Steven. Goede nacht.'

Ze kleedde zich aan en vertrok. Ik viel naakt in slaap en werd midden in de nacht wakker omdat ik vergeten was om laken en dekbed over me heen te trekken.