Ik draai me om. Door het smalle venster valt het felle zonlicht naar binnen. Ik lig op mijn rug en ik ben naakt. Volledig naakt. Ik open mijn ogen en knipper ermee tegen het felle zonlicht dat mijn witte huid doet oplichten. Ik druk me op mijn ellebogen omhoog. Een strook zon valt precies onder mijn middel. Mijn rode schaamhaar steekt fel af tegen mijn huid. Dan zie ik rode vlekken op mijn dijen en mijn buik. Het is opgedroogd bloed.

Met mijn hand streel ik mijn vagijn. Mijn spleetje voelt als anders. Ik weet dat het niet mijn maandstonde is. Heel even duw ik een vinger tussen mijn lippen. Mijn kut is vochtig, niet nat. Onder de deken zoek ik naar het rondhout. Een stuk hout dat gevormd is door een schrijnwerker die ook hout kan sculpturen. Het stuk hout in de vorm van het mannelijk geslacht. Mijn hand grijpt het vast en ik haal het onder de deken vandaan. Ik voel iets van de opwinding van gisteren. De hitte in mijn onderlijf en de natheid van mijn kutje. Ik denk aan het gemak waarmee ik de paal stukje bij beetje dieper in me liet glijden tot dat mijn hymen het begaf. Ik streel de houten eikel met mijn vingers. Mijn hand daalt af over de schacht.

Pijn en lust. Neuksap en bloed. Ik spreid mijn benen en kijk naar mezelf. Ik leg het rondhout naast me neer. Mijn vingers duwen mijn rode haartjes opzij en leggen het roze zachte vlees bloot. Mijn vagijn. Mijn heerlijkheid. Nog nooit heeft mijn lichaam me zoveel geil genot geschonken, en dit is nog maar het begin! Ik speel wat met mijn kleine knobbeltje en voel het alweer stromen. De warmte verspreidt zich vanuit mijn onderbuik. Als vanzelf zoekt mijn andere hand mijn borst en mijn vingers rollen mijn tepel. 'Hmmm' kreun ik. Harder masseren mijn vingers mijn kutje en ik voel dat het geile vocht gaat vloeien. Mijn vingers glijden even naar binnen. Een siddering loopt door me heen... Dit ben ik, dit kan ik met mezelf doen.

Dan wordt er op de deur geklopt. Ik spring op uit bed. De deur heb ik gisteravond vergrendeld. Ik hoor de stem van Clara. Clara die de houten fallus onder mijn kussen heeft gelegd, voor mijn genot.

Nog steeds ongekleed loop ik naar de deur en ik open die op een kier waardoor zij naar binnen kan glippen. Ze werpt een blik op het beddengoed met de bloederige vlekken en het langwerpig voorwerp met de mooie gladde afwerking. Sporen van mijn kutje kleven nog aan het hout. Dan bekijkt ze me van top tot teen met een ondeugend glimlachje. Er zijn geen woorden nodig. Ze weet wat er is gebeurd.

'U hebt het grondig aangepakt.' Ze geeft me een kneep in mijn wang. 'Kom, we gaan u klaarmaken, het wordt een drukke dag. Vandaag trekt u uw feestelijke jurk aan.'

Ik zucht. 'Ik heb weinig andere keus, geloof ik!'
'Aan het einde van de ochtend komen de eerste gasten en vanavond is er een groot diner en morgen begint het toernooi!' Clara heeft een natte doek en begint mijn huid te schrobben. Mijn bovenlijf en benen en ten slotte mijn billen en kutje.

Ze zit gehurkt voor me, Clara. Haar hoofd ter hoogte van mijn spleet. Mijn lippen zijn gezwollen, net als mijn clitje. De kleine aanraking van vanmorgen heeft het vuur in me aangewakkerd. Misschien is het nooit gedoofd sinds gisternacht. 'Geef me nog een keer dat hemelse gevoel, Clara!' hijg ik.

Ik leg mijn handen op haar hoofd en duw haar naar voren. Ze opent haar mond net voordat haar lippen mijn kutje raken.
'Ooooh!'
Haar tong en haar lippen... Ze likt mijn nectar. Zoals een bij een bloem bezoekt, landt Clara tussen mijn benen en neemt ze mij tot zich. Mijn knieën voelen week en ik kan amper blijven staan. Ik laat haar hoofd los en masseer mijn beide tieten. 'Lik mijn kutje, Clara, geef me dat verheven gevoel!' Clara kijkt niet op, ze gaat door waar ze mee bezig is. Dan verdwijnt haar tong tussen mijn lippen terwijl ik mijn bekken zo ver mogelijk naar voren wil kantelen. 'Oooh Clara!' roep ik. Mijn tepels zijn hard en mijn vingers trekken er hard aan. Het lijkt of de wellust steeds sneller door mijn aderen stroomt, steeds meer bezit neemt van mijn lichaam. Ik voel me warm en mijn lichaam zweet, mijn lange haren plakken aan mijn lijf. Ik sluit mijn ogen en laat mijn hoofd in mijn nek vallen. Het overkomt me zonder dat ik invloed kan uitoefenen. Ik begin te schreeuwen als mijn spieren samentrekken en mijn kutje begint te pulseren. Ik zoek steun bij de kist die naast me staat. Het komt van diep en dit gevoel laat alles om me heen vergeten. 'Aaaahhhwww!' schreeuw ik.

Ik verlies mijn evenwicht en val op de kist. Van schrik kijk ik op. Ik lig wijdbeens, half over de deksel. Mijn borstkas gaat snel op en neer.
Clara glimlacht naar mij terwijl ze haar mond afveegt met de rug van haar hand. Haar ogen kijken me ondeugend aan. 'Ik hoop dat ze geen vragen zullen stellen!' ze knikt met haar hoofd in de richting van het open raam.
'Zeg dat er een muis door mijn kamer liep!'
Beide schieten we in de lach. 'Dat gelooft niemand!'

Clara kijkt naar me. Ik lig nog steeds wijdbeens op de kist. Ik streel mijn tintelende kutje. Ze heeft me zien opgroeien van meisje tot vrouw. Veel vrouwelijker dan ik nu ben, zal ik niet opgroeien. 'Kom, Hadewych...'
Ze reikt mijn kleding aan en ik begin me aan te kleden. Laag voor laag. ten slotte vlecht ze mijn haren. 'De groene jurk kleurt prachtig bij uw haar!' Fluistert ze me toe.

In de ridderzaal is het een komen en gaan van personeel en een enkele gast. Aan de lange tafel voor de schouw zie ik Arnoud zitten. Hij kijkt op en ik zie zijn ogen groot worden en zijn wangen rood. 'Oooh, Adi...'

Ik lach hem toe en ga naast hem zitten op de lange bank. Mijn heup raakt de zijne. Ik geef een kus op zijn wang. 'Zo broertje, heb je een beetje kunnen slapen, of ehhh... heeft iemand je wakker gehouden?' Zijn hoofd wordt nog roder. Net op dat moment komt een meisje binnen met een schaal vers brood. Het is hetzelfde jonge meisje dat in de stal was gisteravond.

'Dank je wel, Yda...' Het meisje blijft hem stralend aankijken...
'Yda...' herhaal ik. 'Ahhh jahhh!' Ik kijk begrijpend van Arnoud naar het meisje.
'Ik wilde net zeggen...'
'Nee, Arnoud, ik hoef het niet te weten! Dat wil zeggen, ik wil alles weten, maar dat komt later, hè. Maar jij bent dus de dochter van Clara!' Yda knikt. 'Haal nog maar wat scharrebier en melk!'

Als Yda weg is, richt ik me op Arnoud. 'Lekkere jongen! Ik wil alles weten. Hoe het is met een meisje samen! Hoe voelt het als je... ' Ik knik naar zijn kruis 'Als je... in een meisje binnendringt... in haar warme gangetje... tussen haar...' Arnoud slikt en zijn hoofd is nu vuurrood. Ik sluit mijn ogen. In mij zegt een stemmetje dat ik hiermee moet stoppen. Nu zijn er belangrijkere dingen!

Ik open mijn ogen en schud mijn hoofd. Alsof alles in mijn hoofd op de juiste plek moet worden geschud. 'Geeft niet, Arnoud.' Ik geef hem een kusje op zijn mond.

'Vieze Diederik!' roep ik net iets te hard. Er valt een stilte in de zaal. Heel even maar, daarna gaat iedereen verder met waar die mee bezig was. 'Daar moeten we het nu over hebben!'
'Ik heb al over hem gedroomd en over jou!' zegt Arnoud. Zijn gezicht staat ernstig. 'In mijn droom kon ik Vieze Diederik onschadelijk maken en vernietigen, dat zal in het echt wat moeilijker zijn.'

'Droom je over mij?' Weer wordt Arnoud rood. Even kijk ik hem vragend aan. Maar hij geeft geen antwoord op mijn vraag. Als het al een vraag was.

'Vieze Diederik... Papa denkt dat hij een geschikte echtgenoot voor mij is.' Ik neem een stuk brood in mijn mond en praat met volle mond verder. 'En hij vindt dat ik moet kiezen wat het beste is voor de mensen in onze heerlijkheid. Ons gebied, dat we met een echtelijke verbintenis kunnen versterken. Wat natuurlijk achterlijk is. Ik vraag me zelfs af of hij wel een trouw vazal is van onze koning!' zeg ik met enige stemverheffing. Kruimeltjes brood schieten uit mijn mond.

Arnoud glimlacht.
'Wat lach je nou?'
'Het is gewoon grappig... Jij als boze jonkvrouw in een prachtige jurk en wild gebarend en pratend en dat er dan nog van alles uit je mond vliegt. Misschien moet je ook zo doen als je vanavond aan het avondmaal naast Vieze Diederik zit, dan is hij meteen klaar met je!'

'Arnoud!!! Ik... ik...' Nu is het mijn beurt om rood aan te lopen.
'Nee, lieve Hadewych. Je hebt gelijk. Ik maak me ook zorgen. Ik ben je broer...'
'Broertje!' Meteen heb ik spijt van mijn plotse uitval... 'Sorry...' fluister ik.
'...en ik wil je helpen. We gaan ervoor zorgen dat Vieze Diederik zijn interesse in je verliest!'

'Maar hoe?' Even zijn we stil. Dan ga ik verder. 'Ik ga zo naar de pater. Misschien heeft die wijze raad!'
'Je zou hem kunnen vragen naar de geschiedenis van de Viperdaes.'
'Nicolaas en Diederik Viperdaes. Het is een vreemde familienaam. Komen ze oorspronkelijk uit een ander land?' prevel ik voor me uit.
Arnoud vervolgt zonder om mijn opmerking in te gaan. 'Volgens mij heeft de pater in het Groeneklooster bij het Grote Woud gewoond. Dat is vlak bij het kasteel van de familie Viperdaes.'
'Ik zal ernaar vragen!'

Yda komt terug met twee kannen en zet die op tafel. Ze kan haar ogen niet van Arnoud afhouden. Ik bekijk haar nauwkeurig. Ja, ze is best knap. Ze is niet zo groot (net als haar moeder) maar veel slanker. Ze ziet er jong uit voor haar leeftijd. Ze zal zestien zijn, denk ik. 'Wenst u verder nog wat, jonkheer Arnoud?' vraagt ze.

'Misschien kun je hem nog een keer laten zingen?' zeg ik schamper.
'Kunt u eigenlijk wel zingen en op de fluit blazen?' Yda kijkt mij uitdagend aan. Ik zie Arnoud verschieten. Hij ziet het al gebeuren. Twee hennen die met elkaar het gevecht aangaan!
'Hooo, hooo...' Arnoud rijst zijn handen op. 'Kom nou, meisjes...'

Dan begin ik hartelijk te lachen. Ik pak een stuk brood en neem een hap. Met volle mond zeg ik: 'Ik ga naar de pater!' Ik sta op en verlaat de ridderzaal. In de kasteeltuin vind ik pater Hieronimus. Hij is druk bezig met het verzorgen van de planten. In de tuin groeien de kruiden voor in de keuken, maar ook kruiden om medicijnen of verfkleuren van te maken. De pater heeft mij veel geleerd over de eigenschappen van de vele planten. 'Dag Hadewych, even stralend als de zon. Maar je blik is ernstig. Wat heb je op je hart?'

Ik pluk een takje tijm en rol het tussen mijn vingers. Ik ruik eraan en de prikkelende frisse geur dringt mijn neus binnen.
'Thymus, oftewel tijm. Waar is het ook alweer werkzaam voor?'
'Tegen benauwdheid en ademnood!' dreun ik moeiteloos op.
'Heel goed!'

We zijn beiden even stil. 'Vader, Papa en mama willen me uithuwelijken.' De pater kijkt me verschrikt aan, maar doet er het zwijgen toe. 'Met Vieze Diederik...'
'Vieze wie?'
'Met Diederik Viperdaes.'
Pater Hieronimus kijkt naar de grond. Wil hij zijn reactie voor mij verbergen? Dan hoor ik hem zuchten. 'Ik snap het...'
'Ik wil niet...'
'Soms heb je weinig te willen, Hadewych, omdat het lot vaak dingen bepaalt.' Hieronimus kijkt me aan.
'Maar ik ben niet van plan me te schikken in mijn lot!' roep ik fel.
'Zo ken ik je, Hadewych, strijdbaar en zoekend naar antwoorden op al je vragen!'
'Ik heb ook een vraag... U kent de familie toch?'

'Ik ken hun roerige historie. Ze hebben niet altijd aan de goede kant van de geschiedenis gestaan. "Diederik de Oude" stond bekend als een wreed heerser die zich niet bekommerde om zijn horigen, en hij keerde zich tegen onze vorige koning. Dat heeft hem zijn kop gekost, letterlijk en figuurlijk. De grootvader van Diederik is omgekomen tijdens een veldslag met onze vorige koning. Zijn zoon, Nicolaas Viperdaes, is de koning tegemoetgekomen en heeft grond afgestaan aan de getrouwste vazallen van de koning. Onder andere aan jouw familie. Nicolaas is een rechtvaardige heer en mag ook rekenen op de volledige bescherming van onze vorst. Zijn zoon echter... Die lijkt meer op zijn opa, zo wordt gefluisterd.'

'Ik heb hem een paar keer ontmoet, toen leefde zijn vrouw nog. Hij was gewoon onbeschoft tegen haar. Hij deed minachtend en denigrerend. Bovendien had hij een ongezonde belangstelling voor hele jonge meisjes. Altijd toespelingen maken... van “Wat heb je een mooie witte huid” en “Ik zie dat je al borsten hebt”. Vreselijk! Eén keer streelde hij mijn haren en vroeg toen met een geile stem of ik ook van onderen rood haar had... Dat vraag je toch niet aan een meisje? Walgelijk!'

'Stel hem vragen, Hadewych. Ik vertrouw hem niet. Hij is het nooit eens geweest met de besluiten die zijn vader heeft genomen. Diederik vindt hem week en slap. Probeer erachter te komen wat zijn werkelijke plannen zijn.'
Ik knik. 'Ik zal het proberen.'
'Ik zal ook met je papa en mama praten, hoewel ik weinig invloed op hen heb!'

Ik kniel neer bij een geel bloemetje. 'Die ken ik niet, vader Hieronimus'.
'Die staat er al heel lang, maar ik heb het je nooit getoond. Dit is Malthezer Kruis.'
'Wat doet het precies?' vraag ik belangstellend.
'Nou, ik denk dat het voor jou niet nodig is.'
'Ik begrijp het niet. Is het voor oude mensen?'
'Lieve Hadewych, jij ontwikkelt je tot een schone vrouw. Werkelijk wonderschoon...' Hij kijk mij indringend aan. 'Jouw maandstonden zijn op gang gekomen, ik meen vorig jaar toen je hier iets zocht tegen de buikpijn.'
'Kamille!' zeg ik, nog steeds niet begrijpend waar hij naartoe wil.
'Precies, kamille tegen de buikpijn! Maar je verlangens worden ook anders. Je kijkt anders naar de dingen. Je krijgt gevoelens die je nog niet kende. Ik bedoel die warme stromen in je onderbuik.'
Ik knik voorzichtig en ik voel me rood worden. 'Maar ik probeer... het...'
'Negeer het niet, Hadewych. God heeft de mens geschapen zoals die is. Geniet van je lichaam en schaam je niet voor Hem of iemand! En schaam je al helemaal niet voor mij. De schepper heeft je genot geschonken, lief meisje, maak daar gebruik van!'

'En dat Maltheser Kruis plantje?'
'Daar maak ik een extract van.'
'De werking, bedoel ik!'
'Het zorgt voor meer... vocht in...'
'Je vagijn!' zeg ik net iets te hard.
Pater Hieronimus kijkt mij glimlachend aan. 'En voor mannen zorgt het voor meer... potentie.'
'Interessant! Maar als het niet voor mij hier in de tuin staat... voor wie dan wel?'
'Daar kan ik je niets over zeggen...' En Hieronimus doet er het zwijgen toe. Heel even blikt hij in de richting van de toren waar de slaapvertrekken zijn van mijn ouders. 'Het wordt ook wel brandende liefde genoemd!'
'Mooie naam! Maar u heeft wel gelijk, vader Hieronimus. Over dat aanwakkerende gevoel in mijn onderbuik. Soms stroomt mijn bloed zo snel, verspreidt de warmte zich zo rap dat ik me geen raad weet. Clara heeft me geholpen om de lust te temmen. Als u begrijpt wat ik bedoel!'

'Heel goed, Clara is een bijzondere vrouw!'
We zijn even stil, ieder met onze eigen gedachten.

'Ik denk dat je nu weer naar het kasteel moet, Hadewych. Er is een hoop te doen voor het grote feestmaal vanavond en het toernooi morgen!'
'U heeft gelijk, ik ben blij dat u naar me wilde luisteren, vader Hieronimus!' Ik geef hem een kus op zijn wang en loop snel terug naar Maupertuus, onze burcht.

Het wordt een drukke middag. Er moet veel gedaan worden. Mama heeft me opgedragen om de ridderzaal klaar te maken voor de avonddis. Bijna veertig gasten eten mee. Tafels en stoelen worden klaargezet, net als de stoelen. Borden worden naar boven gebracht en ik laat bloemen pukken in het veld zodat het er allemaal wat vriendelijker uitziet. Mama is blij met mijn hulp, dat zie ik aan haar.

Arnoud zie ik bijna niet, die heeft het druk in de stallen en op het toernooiterrein. Heel even spreken we elkaar en ik vertel wat ik gehoord heb over de geschiedenis van de familie Viperdaes.

Later die dag komen er steeds meer gasten aan. Ze worden hun kamers gewezen. Arnoud en ik zijn uit onze slaapkamers verbannen en moeten in een cel een verdieping hoger slapen. Zo'n cel is een kleine kale en sobere kamer met een smal raam en twee of drie bedden die doorgaans beschikbaar zijn voor gewone gasten die het kasteel aandoen. Reizigers, marskramers en minstrelen die onderdak nodig hebben. Hoge gasten worden met alle egards ontvangen. Ik snap dat wel, en het is maar voor één of twee nachten.

Tegen de avond merk ik dat ik steeds zenuwachtiger begin te worden. Papa kwam net nog naar me toe met de korte mededeling dat ik me moest gedragen tegenover Diederik. In het grote slaapvertrek van onze ouders worden onze haren opnieuw gekamd en gevlochten. Zowel mama als ik worden door Clara gekapt. Ze fluistert snel iets in mijn oor. 'Ik heb ons houten geheimpje maar even onder in je kledingkist verstopt!' Ik verschiet bijna van kleur. 'Dank je wel, Clara. Je bent een schat!' Ze heeft witte bloemetjes mee die ze mee in onze rode haren vlecht. Even schiet er door mijn hoofd heen om te vragen of “Brandende Liefde” niet leuker zijn in mama haar haren, maar ik kan het net binnenhouden.

Bij de deur van de slaapkamer staan Arnoud en papa te wachten tot we klaar zijn. Mijn broertje bekijkt me van top tot teen. Hij wil iets zeggen, maar verder dan zijn mond openen komt het niet. Ik knik hem toe en geef hem mijn arm. Als gezin lopen we naar de ridderzaal. Ik weet dat de zaal vol zit en dat men wacht op de burchtheer en de burchtvrouw. Zijn zij gaan zitten, dan kan het feestmaal beginnen. Er valt een stilte als we de ridderzaal betreden. Papa neemt het woord en bedankt eenieders aanwezigheid en hij wenst iedereen een feestelijk maal toe!

De tafelschikking is niet verrassend. Ik zit naast Vieze Diederik. Gelukkig zit aan de andere kant Arnoud, die op zijn beurt weer naast de vader van Diederik zit, Nicolaas.
Ik zie Diederik naar me kijken, als een valk naar zijn prooi. Scherp en alert, immer klaar om toe te slaan. Ik wend mijn hoofd af en negeer hem. Ik richt mijn aandacht op zijn vader. 'Heeft u een goede reis gehad, heer Nicolaas?'
Dat heeft hij. Het blijkt een geweldig aardige man te zijn. Corpulent, maar gezellig. Hij wil alles weten van ons en vooral hoever Arnoud is met zijn opleiding tot strijdvaardig ridder.

Er worden kommen met soep geserveerd. Yda bedient onze kant van de tafel. Ze is zichtbaar zenuwachtig. Haar handen trillen licht. Dank je, Yda, je doet het goed!' zegt Arnoud. Ze glimlacht beleefd.
'Dankjewel, Yda!' zeg ik tegen haar op mijn beurt.
'Zo, dat wijfje heet Yda. Lekker ding, hoor!' buldert Diederik. Voor het eerst sinds we aan tafel zijn, draai ik me naar hem toe. Yda reikt met haar arm langs ons heen en zet een kom voor hem neer. Ik zie zijn hand naar haar bil gaan. Yda verstijft in haar beweging, maar herstelt zich. Ze trekt zich snel terug. Diederik zit met een brede grijns naar ons te kijken. 'Lekkere kont! Staat die ook op het menu? Heel veel lekkerder dan zo'n kont kan ik niet bedenken namelijk.' Dan kijkt hij naar mij. 'Of het zou...'

Ik voel het bloed naar mijn hoofd stijgen en in mijn aderen kloppen. Mijn blik zou wel eens verwoestend kunnen zijn, ten minste dat maak ik op uit de reactie van Diederik die midden in zijn zin stopt. De toon is gezet. Maar Vieze Diederik houdt zich allesbehalve in. Bij elke gelegenheid zit hij aan de rok van Yda en maakt hij vunzige opmerkingen.

'Zeg, vertelt u eens over uw familiegeschiedenis! Ik weet zo weinig over uw geslacht. De familie Viperdaes.'
Blijkbaar heeft Diederik maar één stemsterkte en die is luid. 'Ooooh, onze roemruchte familie! Het is een geweldige geschiedenis vol met heroïsche verhalen en veroveringen!' roept hij. 'Neem nou mijn grootvader. Diederik de Oude. Geweldige telg van de familie. Een sterk heerser waar iedereen voor bevreesd was.'
'Zou geliefd niet beter zijn?' vraag ik onnozel. Diederik kijkt me niet-begrijpend aan. Hij snapt het waarschijnlijk ook niet.
'Was het niet zo dat je grootvader zich tegen onze koning had gekeerd? Waarom bent u dan zo'n bewonderaar van uw grootvader?' vraag Arnoud. Het zweterige pafferige gezicht van Diederik kijkt ons kwaad aan. 'Omdat onze toenmalige koning net zo'n slappeling is als...'
'Nou als wie?' Hoor ik mijn broer zeggen.
Diederik en zijn vader kijken elkaar aan. Het zijn twee duistere blikken. 'Als uw vader?' fluister ik.
Ik weet dat hij het heeft gehoord, maar hij wendt zijn blik af en neemt een hap vlees. 'Waar is die lekkere griet van zonet?' roept hij. 'IK WIL MEER WIJN!' schreeuwt hij met volle mond. Spetters speeksel en etensresten vliegen over de tafel.
'Wat een enorme walgelijke proleet is het!' fluistert Arnoud in mijn oor.
Ik voel me heet worden en de paniek in mijn lijf dreigt de overhand te krijgen. De tranen prikken in mijn ogen. Ik sluit ze en zucht heel diep. Stel dat papa en mama niet door hebben wat voor een man dit werkelijk is. Ik kijk Arnoud aan. 'We moeten ingrijpen, ik wil niet... ik wil...'
'Ssssttt' fluistert hij me toe. 'We gaan het tegenhouden. Hoe weet ik niet, maar het gaat niet gebeuren!'

Yda komt met een kan wijn aangerend. 'Aaaah, lekker wijfie... Je wilt zeker wel weten op welke kamer ik slaap vannacht!' Voor de variatie schreeuwt hij dit niet, maar fluistert het bijna in haar oor.
'Nee, heer, dat wil ik niet weten!' zegt Yda met een duidelijke stem.
Weer legt hij zijn hand op haar billen. In één teug drinkt hij het net gevulde glas leeg. 'Nog één!' commandeert hij.

Daarna richt hij zijn pijlen op mij. 'Zo, Hadewych... Je hebt je prachtig ontwikkeld!' Hij scheurt nog een stuk vlees af van een bout. Vet loopt uit zijn mondhoek langs zijn kin. 'Oooh God, vroeger toen je klein was, was je al begeerlijk!'
'Dat is niet wederzijds!' zeg ik.
'Zeg, u was aan het vertellen over de familiegeschiedenis...' probeert Arnoud.
'Welnee, laten we het hebben over de wijven!' Hij geeft mij een knipoog. Hoe ik mijn best ook doe om het gesprek op iets anders te brengen, het lukt me niet! Ik weet geen vragen. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik ben met stomheid geslagen van zoveel onbeschaamdheid. 'Waar is dat grietje! IK WIL WIJN!'
'Wij spreken nooit op die manier tegen...'
'Die wijven zullen als vliegen op de stroop op je afkomen, of is het niet, Arnoud! Hahahaha.'
'Ik...' hoor ik hem stamelen.
'Aaaahhh, daar hebben we haar weer!' Diederik geeft Yda een klets op haar billen terwijl ze hem inschenkt. 'Oooh, ik ben zo benieuwd naar je kutje!' fluistert hij haar toe. Yda kijkt hem kwaad aan maar zegt niets en loopt weg. Hij kijkt haar na. 'Kijk dan, Arnoud, naar dat schommelende kontje!'

Mijn maat is vol. Met een gerichte beweging duw ik het net gevulde glas vol met rode wijn om over Diederik.
'Godver de Godver...'
'Ooooh, wat onhandig van me!' roep ik onschuldig. Diederik schiet overeind. Iedereen kijkt verschrikt zijn kant op. Zijn lichte tuniek is compleet verpest door een enorme rode vlek. 'Nou, hoe dom en klunzig van me...' zeg ik nogmaals.
Hij kijkt me woedend aan. 'Pas maar op. Zodra je mijn vrouw bent, zal ik dit soort onhandigheden niet tolereren!'
'Die kans lijkt me erg klein!' zegt Arnoud.

Woest draait Diederik zich opgejaagd om en loopt stampvoetend de ridderzaal uit, iedereen in verwarring achterlatend.
'Zo, die is weg!' zeg ik opgelucht.
Gelukkig heeft Nicolaas het niet gehoord. 'Ach, hij heeft een goed hart. Soms is hij wat opvliegend, maar verder...'

De avond loopt al snel ten einde en Arnoud en ik verlaten de ridderzaal. 'Hij is veel erger dan in mijn ergste nachtmerrie, Hadewych!'
Plotseling voel ik tranen opkomen en begin ik zachtjes te huilen. 'Hè, moet ik mijn grote zus nu troosten?'
Arnoud neemt me in zijn armen en drukt me stevig tegen zich aan. Voor het eerst voel ik hem als man. Het zijn geen armen van een jongen, maar die van een man. Ik druk mijn gezicht in zijn haren en laat de tranen lopen. Zijn handen strelen mijn rug. Stevige armen en een zachte hand. Ik voel de rust terugkomen. 'Het komt goed, lieve zus. We bedenken een oplossing! Al weten we nu nog niet welke dat is.'
'Maar hij is echt vreselijk!' snik ik. Even weten we geen woorden te vinden en valt er een stilte die zwaar op ons drukt. Net op het moment dat ik iets wil zeggen, horen we een gesmoorde gil.

'Hoorde je dat?'
'Dat was Yda!'
We kijken elkaar verschrikt aan. Ik veeg de tranen uit mijn gezicht. 'Weet je dat zeker?'
'Nee, maar zo klonk het!'
We spitsen onze oren, maar we horen haar niet meer.

'Dit is niet goed...'
'Diederik?' vraag ik

Arnoud laat me los en zet het op een lopen. Ik til mijn jurk op en ren achter hem aan. De gesmoorde gil kwam vanaf de verlaten binnenplaats. 'Wacht!' roep ik. Arnoud houdt even in als hij bij de deuren is die toegang geven tot het binnenplein. Het lijkt verlaten en het is er doodstil. 'Zouden we ons hebben vergist?' vraag ik.
Arnoud kijkt verbeten. 'We hebben ons niet vergist, en al helemaal niet in Diederik. Let op mijn woorden!' We horen enkel het krassen van een uil ergens in de buurt en misschien wat geluiden uit de burcht. In de stal brandt een zacht licht. We lopen er stil naar toe en uit een van de openstaande vensters horen we een zacht gejammer.
'Jij zou goed kunnen dienen als een hoer! Kom, hou op met jammeren...' gevolgd door het geluid van scheurende stof. 'Ooooh god, ik ben zo geil van je geworden! Laat me je kut zien, doe je benen wijd!'
Arnoud sleept me aan de hand mee naar de ingang van de stallen. 'Hij vergrijpt zich aan haar!' hijg ik. We rennen naar binnen en lopen in de richting van de stem die we horen. 'Oooohhh, geil kind dat je er bent. Open je mond!'

Onder een fakkel vlak bij de tuigkamer zien we een verschrikkelijk tafereel. Vieze Diederik heeft zijn stijve pik in zijn hand en duwt die in de richting van het gezicht van de arme Yda. Haar jurk is opengescheurd en haar borstjes ontbloot. Diederik houdt haar aan haar haren omhoog. Ze ligt onderuitgezakt op een kist. Haar jurk is omhooggeschoven. 'Zuig mijn pik, lekkere geile hoer!' gromt Diederik.

Arnoud bedenkt zich niet en springt naar voren, zich op Diederik stortend die uit balans raakt en achterovervalt. 'Jij... Jij...'
De blik van Diederik is er een van totale verbijstering.
'Jij, gore vieze klootzak. Durf je wel!'

Het is een wanstaltig gezicht hoe hij zijn slap wordende pik terug in zijn broek probeert te proppen. Dat en zijn grote zweterige lijf en de enorme wijnvlek op zijn tuniek. Ik stap naar voren en probeer Yda te troosten. Met een snelle beweging trek ik haar jurk zo dat haar dijen zijn bedekt.
'Hij nam me gewoon mee...' stamelt ze.
'Stil maar...' Ik omhels haar en druk haar tegen me aan. Haar tranen maken mijn hals nat.
'Hij sloeg me, en...'

'Hoe durf je zo'n weerloos meisje te pakken?'
'Weerloos meisje??? Ze is gewoon een hoer!' bast Diederik.
'We zullen dit moeten vertellen, je bent notabene te gast hier!'
'Wie zullen ze geloven, Arnoud?' Diederik staat op en klopt zijn kleding af. Hij heeft zich herwonnen en vervolgt: 'Eén of ander grietje uit het dorp hier dat zichzelf aanbiedt als hoer of een ridder van een machtige burcht?'
'Wij zijn haar getuigen!' roept Arnoud.
'Wel ja, wat hebben jullie nou gezien? Ze lag klaar met haar benen wijd, mij smekend om haar te neuken!'
'Papa zal mij geloven.'
'Papa zal mij geloven...' herhaalt Diederik schamper. 'Kom op, man. Het is een simpel kind, die moeten niet zeuren. Daarbij, vrouwen hebben enkel als levensdoel een man te behagen en kinderen te baren. Dat hoertje moet gewoon ophouden met zeuren. Ze deed waar vrouwen goed voor zijn.'

Ik maak me los van Yda. Ik voel mijn bloed koken. Het wordt rood voor mijn ogen. Hij kijkt me aan. 'Weet jij hoe je een man kunt plezieren, Hadewych?' Ik loop Arnoud voorbij. 'Als ik je eenmaal tot vrouw heb genomen...' Verder komt hij niet. Ik hoor alleen nog maar een hoge piep in mijn oren en met alle kracht die ik in me heb, haal ik vol uit.

Daarna gebeurt er van alles om me heen.
'Hadewych, Adi!' Het is Arnoud. Ik hoor wankele voetstappen wegsterven. 'Hadewych...'
Ik schud mijn hoofd. Het waas van de mist verdwijnt. 'Hij is weg!'
'Hij druipt af!' hoor ik Yda fluisteren.
We vallen elkaar in de armen. 'We moeten hier weg.'
'Hij greep mij zomaar. Ik moest naar de keuken om kruiken en bekers weg te brengen. En toen ik terugkwam, stond hij daar ineens. Hij greep me en smoorde me bijna terwijl hij mij betaste. Hij sleepte me naar de stallen. Daar... daar...'
'Stop maar, Yda, we weten wat hij heeft gedaan!'

Mijn gedachten zijn weer volstrekt helder. 'Arnoud, jij gaat naar mama en papa en vertelt wat er is gebeurd vanavond!'
Hij kijkt me serieus aan. 'Ja, dat ga ik doen. En jij?'
'Ik neem Yda mee naar onze cel en zal haar verzorgen. Ik zie je zo meteen daar!'

Zo sta ik vijf minuten later met Yda in de kleine kamer met twee bedden. 'Wacht hier!' zeg ik. Snel zorg ik voor een doek en wat balsem. Als ik terug ben, zit Yda op een bed. Ze staart voor zich uit. 'Kom, trek je jurk maar uit. Ik zorg wel voor een nieuw hemd. Maar dat komt later wel.'

Ze staat voor me in slechts haar gescheurde onderhemd. Een borst is zichtbaar. 'Laat je armen eens zien?' vraag ik zacht. Ze toont haar armen. Rode afdrukken van zijn hand zijn duidelijk zichtbaar. 'Ik heb hier een zalf gemaakt van goudsbloem, dat helpt en het ruikt heel lekker!' Ik wrijf haar arm in.
'Jullie waren net op tijd!' fluistert ze. 'Hij is een vreselijke man... de hele avond viel hij me lastig.'

'Heb je nog meer pijn?'
'Mijn dijen!' fluistert ze.

Ze tilt haar onderhemd op. Drie schrammen tekenen zich fel af tegen haar bleke huid. Ik ga door mijn knieën en begin haar dijen in te smeren. Ik kan het niet laten om haar kutje te bekijken en weer komt dat gevoel op. De lust! Geile lust.

Yda tilt haar hemd verder op. Bruine haartjes bedekken haar spleetje, precies in het midden pieken haar schaamlipjes naar buiten. Heel even wil ik vooroverbuigen om haar te proeven, maar ik weet dat het niet kan. Mijn handen strelen het genezende smeersel op haar huid. Ik doe er langer over dan nodig is. Het wekt bij mij zo'n fijn gevoel op. 'Ik moet zo weer terug naar de keuken!'
'Nee, niets ervan, je blijft hier slapen.'
'Waar slaapt heer Arnoud dan? Er zijn slechts twee bedden.'
'Wij slapen wel in één bed, vind je dat oké?' Ze knikt.
'Fijn dat ik niet alleen slaap. Maar mijn borst...' Yda trekt haar hemd open en laat haar tietje zien waar ook rode striemen op staan. Ik sta op en bekijk haar. Voorzichtig smeer ik haar tietje in. Onder mijn vingers worden haar tepel hard.

'Het is klaar' zeg ik. Yda zucht. 'Ik moet me ook nog uitkleden, wil je me helpen met de rijgkoordjes.'
Yda helpt me uitkleden en mijn gevlochten haar los te maken. Daarna kruipt ze het bed in. Snel kijk ik nog op de gang of ik Arnoud al zie. Het gesprek duurt langer dan ik vooraf had gedacht. Ik loop terug onze slaapcel in. Yda lacht naar me. Ik stap op het bed toe en sla de deken terug om in bed te stappen. Yda ligt daar, haar nieuwe hemd is iets opgestroopt. Een been heeft ze opgetrokken waardoor ze zicht geeft op haar kutje. Een siddering loopt door mijn lijf. Ik glimlach naar haar. 'Ik kom bij je liggen, Yda.'

Ik stap bij haar in bed en kruip tegen haar aan. Ze draait haar billen naar me toe en ik ga tegen haar aan liggen. Ik sla mijn arm om haar heen en druk me tegen haar aan. Ik voel haar borstkas regelmatig op en neer gaan. 'Je bent al lekker warm' fluister ik. Ze pakt haar hand en legt die op haar borst. Voorzichtig streel ik haar en begin haar tietje te masseren. Yda zucht en haar lichaam ontspant langzaam. Ze draait zich half op haar rug en we kijken elkaar aan, maar we zeggen niets.

Ik richt me iets op en ik schuif mijn hand onder haar hemd en ik buig me voorover en geef haar een kus. Zij beantwoordt mijn kus door haar lippen van elkaar te doen en onze tongen vinden elkaar.

Mijn hart versnelt, mijn ademhaling wordt onrustig. 'Je ruikt zo lekker.' hijgt Yda.
Ik klim op haar en zij spreidt haar benen. Ik kus haar nek en schouders. Mijn buik rust op haar warme kutje. Haar haartjes schuren tegen mijn huid. Ze spreidt ze verder wijd en ik voel hoe ze haar bekken heen en weer beweegt. Ik daal wat verder af. 'Zullen we onze hemden uitdoen?' hijgt ze. Ik help haar en daarna ontdoe ik me ook van het linnen. Ik voel mijn kutje kriebelen, ik voel de warmte door me stromen en zich verspreiden door mijn aderen. Haar wangen kleuren rood. Weer begin ik haar te kussen. Eerst op haar voorhoofd dan haar wang en neus en dan op haar mond. Mijn borsten hangen naar beneden en als ik mijn rug hol dan raken mijn tepels haar. Ik weet dat ze het wil, dat ik verder afdaal.

Ik vraag haar niets, we doen het in stilzwijgen. Ik durf dit niet te onderbreken met woorden. Ze verlangt nog een ding. Ook mijn lichaam bereidt zich voor op dat wat komen gaat.

Arnoud, schiet er door mijn hoofd. Hij komt zo terug. Maar daar lang bij stilstaan kan ik niet. Mijn mond omsluit haar tepel en onmiddellijk vervagen mijn gedachten. Ze maken plaats voor golven met warme lust.

'Ooooh' kreunt ze. Ik richt me weer een beetje op en zit op mijn knieën tussen haar benen. Onze ogen glijden over elkaars naakte lijf. Haar tepels zijn stijf als teken van haar opwinding. Haar ogen strelen mijn bleke huid, mijn schommelende borstjes. Ik richt me nog verder op en wrijf met mijn hand over mijn kutje. Met mijn vingers spreid ik mijn lippen. Haar ogen volgen mijn bewegingen. Ik zie de rilling over haar lijf lopen. De siddering van pure opwinding. Op mijn beurt bekijk ik haar, haar kleine tietjes die niet meer zijn dan kleine heuveltjes op haar borstkas. Perfect rond met kleine tepelhoven en harde tepels. Dan haar platte buik die onrustig op en neer gaat, en verder naar beneden naar haar gespreide benen. Haar dunbehaarde driehoekje wordt doorkliefd door haar natte smalle schaamlipjes. Dan trekken haar vingers haar kutje open. 'Lik mijn vagijn, lik mijn zoete honing, jonkvrouwe Hadewych.'

Nog iets verder achterwaarts schuif ik en daal met mijn hoofd tussen haar benen. Mijn kontje steekt omhoog, in de richting van de gesloten deur. Mijn kutje tintelt en is nat. Mijn lipjes voelen dik en bloeddoorlopen en zullen tussen mijn dijen naar buiten puilen, samen met kleverige rode kuthaartjes. Ik weet dat Arnoud terug kan komen en ons dan zal zien. Eerst mijn bleke kontje en natte kut. Hij zal zijn zus het dienstmeisje haar hongerige kutje zien likken. Die gedachte windt me alleen maar meer op.

Dan opent de hemel zich voor Yda. Mijn tong raakt haar natte kutje en gelijk duw ik mijn vingers in haar kutje. Ze smaakt zoet als honing. Ik laat haar kronkelen en kreunen. Yda grijpt haar tietjes en knijpt en kneedt. Mijn vingers maken de bewegingen die een harde penis zou maken, in en uit. Zo vingerneuk ik haar. Ook bij mij ruist het bloed door mijn aderen, alsof ik het kan horen stromen. Steeds sneller en sneller. De kamer vult zich met zacht gekreun en gelik en gesmak. Het is te horen hoe ik haar geile nectar tot mij neem als een honingbij. 'Ooooh...'

'Ooooh u... jonkvrouw Hadewieee... Hmmm’. Mijn witte kont schommelt zachtjes heen en weer. 'Ooooh Jonkvrouwe... Ik kom...'
Ze houdt het niet meer... Het hemelse gevoel komt bij haar opzetten. Met mijn spitse tong lik ik met lange halen tussen haar kutlipjes en eindig steeds op datzelfde geile plekje. Haar geile knobbeltje. De verborgen schat van elk meisje, haar clitje. Ik lik en zuig. Mijn vingers bewegen in en uit haar neukgangetje. De golven lust bij haar volgen elkaar steeds sneller op tot het moment dat haar kutje samentrekt en mijn vingers omklemt. Ze begint te grommen en het lijkt of alle spieren in haar lichaam samentrekken. Yda krijgt haar verlangde orgasme en ik stop niet voordat ik haar volledig heb bevredigd. ‘Aaaah’ gromt ze. Spetters spuiten uit haar kutje in mijn gezicht. Yda ademt onrustig. Haar ogen zijn gesloten en haar lichaam trilt ongecontroleerd. Dit zou de hemel moeten zijn.

Dan hoor ik de deur opengaan...