Eerst en vooral bedankt voor de feedback op het eerste deel van het verhaal. Hopelijk vinden jullie dit deel even geslaagd.

De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker. Naar deze dag heb ik uitgekeken sinds de trip gepland werd. Vandaag rijden we naar het circuit van Monza, het snelste circuit op de Formule 1 kalender en met een enorme geschiedenis. Monza is namelijk het derde oudste circuit in de wereld. Eerst zouden we foto’s nemen op het historische deel van het circuit, meer bepaald aan de oude hellende bocht. Maar daarna komt het beste deel, dan mag ik de auto de sporen geven en de Ferrari in volle gallop ervaren. Maar eerst moeten we ons nog klaarmaken.

Wanneer ik wakker word, zie ik dat Martha op haar zij ligt met haar rug naar me toe. Ik laat mijn ogen van haar hoofd langs haar flank glijden, over haar heupen en dan naar haar benen. Door het slapen is haar short een beetje tussen haar billen gekropen. Ik word dan ook beloond met een prachtig zicht. Ik voel dadelijk beweging tussen mijn benen. Ik ben mezelf aan het martelen door te blijven kijken, wetende dat ik het cadeautje hier naast me in bed niet mag uitpakken. Maar zolang Martha blijft slapen, trek ik me er weinig van aan. Mijn geslacht wordt helemaal stijf. Ik moet me echt beheersen om niet even te voelen, ze zou het namelijk toch niet weten. Maar ik durf niet, stel je voor dat ze plots wakker wordt. Dat zou ze niet appreciëren, eigenlijk een wildvreemde die zich hier gewoon aan het aftrekken is. Na nog een paar minuten staren en fantaseren, besluit ik dat het beter is om even af te koelen in de douche.

Terwijl ik uit bed stap, draait Martha zich op haar rug. Haar borsten zijn nu heel goed zichtbaar in haar satijnen topje. Ik kan bijna haar tepels zien. Ik moet zorgen dat ik snel in de badkamer ben, voor ze wakker wordt en mijn knoert van een erectie ziet. In de badkamer stap ik dadelijk uit mijn boxershort, die begon nu toch wel echt te spannen. De vrijheid van mijn stijve lul voelt zalig aan. Ik probeer mijn geilheid en de aantrekkingskracht van mijn erectie te negeren. Ik bekijk me eens in de spiegel, ja ik kan zeker wel tevreden zijn met hoe ik eruit zie. Maar goed, ik moet maar eens voort maken. Eerst scheer ik me, en ja ook mijn jongeheer. Ik verwacht hem niet te moeten gebruiken, maar het staat toch wel hygiënischer. Na mijn uitgebreide scheerbeurt neem ik een koude douche. Normaal haat ik dit echt, maar ik moet even afkoelen. Ik kleed me aan. Omdat het vandaag warm wordt, hou ik het gewoon bij een korte broek met een linnen overhemd en natuurlijk mijn Omega Speedmaster.

Eens ik uit de badkamer kom, is Martha ook wakker. “Goedemorgen schone slaapster”, grap ik. “Ah tuurlijk, mijn schoonheidsslaapje betaalt mijn rekeningen wel hoor,” lacht ze terug. Ze heeft echt een goed gevoel voor humor eigenlijk.

“Ik was juist naar de reacties op de foto’s van gisteren aan het kijken. Heb tot nu toe alleen maar positieve reacties ontvangen. Natuurlijk ook veel reacties van mannen”, zegt ze.

Ik kom naast haar op bed zitten om even mee te kijken naar de foto’s en reacties. Ze draait zichzelf ook een beetje, waardoor ik een hele mooie inkijk in haar topje krijg. Concentreer op de gsm gaat er door mijn hoofd. Ik zie dat ze foto’s van de fabriekspoort heeft gepost, en foto’s met haar achter het stuur en natuurlijk voor de Duomo in Milaan. Alle vrouwelijke reacties gaan voornamelijk over haar kleedje. De mannelijke reacties zijn voornamelijk iets in de trend van “Daar wil ik ook wel een ritje mee maken, en ook met de Ferrari natuurlijk.”

Zuchtend zeg ik: “sommigen denken toch ook niet met hun hersenen he.” Martha moet lachen: “welkom in mijn wereld. Maar goed, ik zal me ook eens gaan klaarmaken.”

Na een twintig minuten komt ze buiten en ze ziet er weer stralend uit, wat ik haar natuurlijk ook zeg. Voor vandaag heeft ze een witte short aan met daarop een rood gebloemd blouseje met toch wel een redelijke inkijk. Natuurlijk ook afgewerkt met de nodige juweeltjes. Ze heeft smaak, dat moet ik toegeven.

“Gaan we ontbijten? Ik sterf van de honger”, zegt ze. “Klinkt als een heel goed idee”, antwoord ik.

De ontbijtzaal van het hotel is precies een balzaal. Die van het paleis van Versailles is er niks tegen. Na een lekker ontbijt met spek met eieren en wat croissants gaan we naar de kamer om onze spullen op te halen voor we uitchecken.

De piccolo brengt onze bagage naar de auto en dan vertrekken we richting Monza.

In de auto vraag ik of ze er wat naar uitkijkt. Martha geeft toe dat ze wel wat zenuwachtig is. Ze heeft nog nooit op een circuit gereden, en al zeker niet in een auto die 340 km/h kan rijden.

“Ik zal niet onmiddellijk Michael Schumacher nadoen”, probeer ik haar gerust te stellen. Meer dan een glimlach krijg ik niet.

Op de verder korte rit naar het circuit wordt er niet meer veel gezegd.

Wanneer we aankomen worden we opgewacht door een vrijwilliger van het circuit. We hebben geluk, vandaag zijn we de enigen en kunnen dus ons ding doen.

Als eerste hebben we de fotoshoot. Voor deze gelegenheid gaat Martha zich weer omkleden. Ze kleedt zich om in een Ferrari race overall, dat past beter bij de setting zegt ze. Ik parkeer de auto op de helling van het oude ovale circuit. Martha leunt tegen de auto. Ze doet het bovenste deel van de overall uit en knoopt de mouwen rond haar middel. Zo staat ze in een tanktop tegen de auto geleund. Echt een serieuze, maar ook verleidende vibe die ze projecteert. Geen wonder dat ze 200.000 volgers heeft, ze weet hoe ze het moet doen. Voor de tweede set foto’s doet ze de overall volledig aan en zet ze een racehelm op. Door de voorruit neem ik een close-up van haar knappe gezicht. Haar ogen komen heel mooi tot hun recht op deze manier. Als laatste neemt ze nog een paar foto’s van de auto alleen. Die kan Jacques nog wel gebruiken.

Eindelijk kan ik op het circuit rijden. Eerst ga ik alleen wat rondjes rijden om het circuit te leren kennen. We plakken een paar GoPro’s op de auto om ook beelden tijdens het rijden te maken. Ik heb intussen mijn eigen race overall aan en mijn eigen helm, die ik ook gebruik als ik met mijn vader zijn oude Ferrari race. Martha ging intussen vanop de pitstraat proberen wat filmpjes te maken als ik erlangs door rijd, wel eerder vlieg.

De eerste ronde gebruik ik om de banden wat warm te krijgen. Dan stop ik aan de startlijn en maak me klaar voor de eerste echte ronde. Ik geef gas en en de V12 motor begint te gillen. In slechts 2.9 seconden rijd ik al 100 km/h. Tegen dat ik aan de eerste bocht zit, zit ik ruim boven de 200 km/h voor ik in de remmen ga. Al snel vind ik het ritme van de auto en kan ik steeds later remmen en sneller op het gas gaan staan na een bocht. Na een paar rondjes kom ik in de pits en zeg ik tegen Martha: “Jij had toch ook een drone bij he? Anders moet je de drone aan de laatste bocht laten wachten, dan zal ik voor wat mooie beeldjes zorgen.” Ze begrijpt niet wat ik bedoel maar ze zou ervoor zorgen. Die influencers weten eigenlijk best veel van fotografie en hebben wel veel speeltjes bij. Dus ik vertrek voor een laatste rondje. Ik draai alle rijhulpmiddelen uit met de beroemde Manettino knop. In de laatste bocht zorg ik dat ik met de auto een mooie drift neerleg, door de hele bocht met een heleboel bandenrook. Dat moet er toch goed uitzien.

Wanneer ik terug in de pits komt, kijkt Martha me met grote ogen aan. In haar blik zie ik verbazing, bewondering en nog een andere glinstering die ik niet dadelijk kan thuisbrengen. “Wow, ik wist niet dat jij zo goed met een auto overweg kan. Ik vermoedde wel dat je veel met de auto rijdt, maar dit is toch nog iets anders.”

“Dank je, maar de auto doet ook veel hoor. Maar het klopt wel, ik ben geen rookie als het gaat om circuitrijden”, glimlach ik. “Hoe zien de beelden eruit?”

“Oh super goed, echt indrukwekkend. De beelden van de GoPro gebruiken we nog om een filmpje van te maken voor Instagram en TikTok.”

“Oké, klinkt goed. Heb je zin in een ritje?”, vraag ik haar. Toch een beetje angstig knikt ze ja.

Bij het eerste rondje hou ik het nog vrij rustig. Daarna begin ik steeds sneller en sneller te gaan. Ik merk dat Martha steeds meer aan het loskomen is. Op het einde is ze me zelfs aan het opjutten om nog sneller te gaan. Opnieuw drift ik door de laatste bocht voor we de pits in duiken.

“Dat vond je precies wel plezant he?”, vraag ik.

“In het begin had ik wat schrik, maar fuck wat een adrenalinerush”, zegt ze enthousiast. Ik glimlach tevreden, “Je begint het meer en meer te begrijpen he. Nu mag jij rijden”, zeg ik terwijl ik haar de sleutels toewerp.

Eerst kijkt ze wat verschrikt, maar krijgt dan toch een glimlach op haar mooie gezicht.

We stappen terug in de auto, ik deze keer op de passagiersstoel. Ik leg haar uit hoe ze het beste rijdt, wanneer ze moet remmen, welke lijn ze door de bochten moet volgen enzovoort. Na een paar rondjes merk ik dat ze wat meer zelfvertrouwen krijgt. Ik moedig haar dan ook aan het gaspedaal dieper in te drukken. En het beste van alles, ze begint het ook steeds plezanter te vinden. Bij haar laatste ronde geef ik zelfs geen aanwijzingen meer. Ze heeft hier echt wel talent voor.

We komen terug in de pits en stappen uit. Martha trekt de helm van haar hoofd en schudt haar haar. Heel even voel ik me alsof ik in een film sta, wat een geweldig mooi zicht.

“Ben je zeker dat je dit nog nooit gedaan hebt? Want je hebt het heel goed gedaan, je hebt er aanleg voor”, complimenteer ik haar.

Ze krijgt een grote, prachtige glimlach op haar gezicht. Ze begint te stralen. “Dank je wel! Ik vond het ook echt super om te doen. Wil dit zeker nog wel eens doen hoor.”

“Dat valt nog wel te regelen, denk ik”, zeg ik haar.

Ze komt naar me toe en opnieuw zie ik die speciale glinstering in haar ogen. Martha geeft me een knuffel die toch net iets te lang duurt om vriendschappelijk te zijn en geeft me dan een kus op de wang. “Dank je wel voor de moeite die je neemt me de auto te laten ervaren”, zegt ze dan. Om eerlijk te zijn heb ik maar de helft gehoord, ik moet de vlinders in mijn buik kalmeren.

We kleden ons terug om naar onze normale kleren en zetten koers naar onze overnachtingsplaats. In plaats van het hotel heb ik besloten het wat mooier en nog luxueuzer te maken. Martha zelf weet nog niet van de verandering van plannen. Bij het vertrek zeg ik wel dat ik een verrassing heb, waar ze best wel nieuwsgierig naar is.

Onderweg begint ze meer vragen te stellen over hoe ik met circuitrijden ben begonnen. Ik moet toegeven dat ik geluk heb de juiste mensen te kennen en er zo ben ingerold. Dat het vooral een uit de hand gelopen hobby is, maar eentje waarbij ik regelmatig wel eens wat win. Ik merk dat ze echt wel geïnteresseerd is en om eerlijk te zijn, doet me dat wel goed.

Na een klein uurtje komen we aan bij onze bestemming. We zijn naar een villa van mijn pa aan het Comomeer gereden. Martha kijkt de ogen uit haar hoofd als we de lange oprijlaan, omgeven met cipressen afrijden en al helemaal wanneer ze het huis ziet.

Sprakeloos stapt ze uit. “Geslaagde verrassing precies”, zeg ik. Daarna leg ik uit dat het een huis van mijn werkgever is, wat technisch gezien geen leugen is. Ik neem haar mee naar binnen door de imposante hal naar de zitkamer met een werkelijk prachtig uitzicht op het meer. Dat zich alleen al is een miljoen of twee waard. Ik laat haar de rest van het huis zien en haar kamer waar ze kan blijven.

Omdat we nog moeten eten, zeg ik dat ze zich maar even moet omkleden. Iets in de stijl van Grace Kelly, zoals het de ‘jetset’ van de Riviera uitstraalt. Even later komt ze in een wit kleedje het terras op. Een kleedje met een plooirok tot net boven de knieën met een band rond haar middel, een subtiele decollete en om het af te werken een witte strik in haar haren. Ik kijk haar sprakeloos aan. “Wauw, je ziet er prachtig uit. Heel mooi uitgekozen.” Opnieuw geeft ze me die mooie glimlach. “Dank je, maar ik heb wel echt honger nu”, zegt ze terwijl ze richting de auto wilt gaan.

Ik hou haar tegen en zeg: “Dat is de verkeerde richting.” Ze kijkt me niet begrijpend aan. Ik neem haar mee door tuin richting het poolhouse. Daar is een trap naar een soort garage voor boten, zodat we van daar het meer kunnen opgaan. Vol verbazing kijkt ze naar de prachtige Riva speedboot. Ik neem haar hand vast en help haar aan boord. Ik start de motor en vaar voorzichtig het meer op. Martha kan niet geloven wat er aan de hand is. Het huis, de boot, de omgeving… allemaal een droom. Eens op het meer geef ik meer gas en kijk ik even achterom. Martha zit met haar haren in de wind te genieten. Ze past perfect in het plaatje, zoals ze dat in elke setting doet. Terwijl ze geniet, neem ik nog snel een paar foto’s. Deze zijn voor mijn eigen herinnering, tenzij ze die natuurlijk zelf wilt posten.

Na een kort boottochtje komen we aan bij het restaurant. Een kleine zaak, maar met het beste eten van het meer. Na het aanleggen neem ik Martha haar hand vast om haar van de boot te helpen wanneer de uitbater aankomt. “Buonasera Signore Ricky, come stai?”

In vloeiend Italiaans antwoord ik dat het heel goed gaat en vraag ik of hij nog een tafeltje heeft. Terwijl Martha bij me inhaakt, leidt hij ons naar het beste tafeltje van de zaak. Op het terras met zicht over het meer. Vooral nu bij het invallen van de avond een echt magisch zicht. Ze ziet er oprecht gelukkig uit, en dat is nu toch ook waar ik het voor doe.

Tijdens het eten praten we over van alles en nog wat. Over onze jeugd, over reizen die we gemaakt hebben, hoe het komt dat ik ook een vaarbewijs heb… Na een oprecht gezellige avond, iets wat ik niet verwacht had toen ik twee dagen geleden op Zaventem stond, vertrekken we terug richting de villa. Na een kort boottochtje zijn we terug.

Martha haakt opnieuw bij me in en vlak voor we naar binnen gaan, houdt ze me even tegen. Ze kijkt me in de ogen en zegt dan: “Dank je Rik, dat was denk ik de mooiste avond van mijn leven. Nee ik ben er wel zeker van dat dit de mooiste avond was. De omgeving, het eten, maar ook het gezelschap was perfect.”

Mijn hart begint sneller te kloppen terwijl ze me blijft aankijken. We worden naar elkaar toe getrokken. Ik leg mijn handen tegen haar wangen en geef haar een kus op de mond. Mijn hart explodeert precies in 10.000 stukjes. Zeker wanneer ik merk dat zij zich net zo verliest in onze kus als ik. Na wat als een eeuwigheid voelt, komen onze lippen van elkaar. “En een perfect einde”, zeg ik.

Met nog steeds een hartritme waar elke cardioloog zich zorgen over zou maken, gaan we naar boven en elk naar onze kamers. Ik ga dadelijk naar mijn badkamer om me even op te frissen. Ik spoel me gewoon af onder de douche. Wanneer ik in mijn boxershort en met nog steeds haar compleet in de war van het afdrogen de kamer binnenkom, zie ik dat Martha op mijn bed zit te wachten. Wanneer ik binnenkom, staat ze recht. Mijn mond valt open. Ze heeft een een prachtig koningsblauw kanten lingeriesetje aan. Ze komt naar me toe en legt een hand op mijn borstkas. Zonder iets te zeggen, komt ze dichter naar me toe en kust me opnieuw. Het duurt een paar seconden voor mijn hersenen kunnen verwerken wat er gebeurt. Ik begin haar terug te zoenen met dezelfde passie als zij erin legt. Onze tongen raken verstrikt in een geweldig spel. Ik leg mijn handen in haar zij terwijl we naar bed wandelen, zonder onze kus te verbreken.

Martha zinkt weg tussen de zachte kussens terwijl ik op mijn zij naast haar kom liggen. We verbreken onze kus even en kijken elkaar verliefd aan. Ik kan alleen maar denken hoe mooi ze is en ze ligt hier gewoon naast me. Onze lippen vinden elkaar opnieuw en dit keer leg ik mijn hand op haar buik. Ik streel haar zachte huid en voel kippenvel ontstaan. Ze lost onze kus even om een zucht te laten wanneer mijn vingertoppen meer naar beneden op verkenning gaan. Haar hoofd valt achterover in het kussen, waardoor ik mijn kans mooi zie en aan haar oorlel begin te sabbelen. Mijn vingers hebben intussen de rand van haar string gevonden en gaan traag op verkenning. Ik voel dat ze volledig geschoren is, wat eigenlijk wel mijn favoriet is. Hoe verder mijn vingers gaan, hoe warmer ze wordt. Precies alsof ze een hoogoven verbergd. Intussen merk ik dat ze onrustiger begint te ademen en bewegen. Martha kreunt en zucht, het juicht me aan nog verder te gaan. Haar ogen zijn gesloten om ten volle te genieten.

Mijn vingers vinden eindelijk haar schaamlippen, wat zijn die nat zeg! Traag laat ik mijn vingers door haar spleetje glijden, haar gekreun wordt iets luider. Voorzichtig laat ik een vinger naar binnen glijden. Haar kutje voelt heel nauw, maar vooral heel warm en heel erg nat. Gestaag laat ik mijn vinger naar binnen en buiten glijden.

“Ohh ja, Rik wat doe je met me”, zucht ze. Dat ze zo geniet, geeft mijn zelfvertrouwen een boost. Ik laat een tweede vinger naar binnen glijden en druk met mijn duimmuis op haar clitje. In het verleden heb ik al geleerd dat dat een meesterzet is. Mijn mond bereikt haar hals, die ik millimeter voor millimeter verken.

Mijn vingers hebben intussen het ruwere stukje aan de bovenkant van haar liefdestunnel gevonden. Door er druk op uit te oefenen, voel ik dat ze haar spieren meer begint aan te spannen en onregelmatig ademt. Het gaat niet lang meer duren. Ik ga iets sneller tot ze kreunt: “Jaaa, jaaa, JAAA ik ga komen!”

Aan hetzelfde tempo en met dezelfde druk blijf ik haar verder vingeren. Haar kutje trekt samen om mijn vingers. Met een luide krijs komt ze klaar. Ik streel haar lipjes nog even verder voor ik mijn hand uit haar slipje haal. Met gesloten ogen ligt Martha nog uit te hijgen. Ik kan het niet laten en proef even van mijn vingers. Wat smaakt ze geweldig, dat kutje ga ik nog meer verwennen, neem ik me voor.

Wanneer ze haar ogen opent, kijkt ze me verliefd en volledig ontspannen aan. Ik druk een kus op haar mond. “Dank je, dat was geweldig. Niemand heeft me al zo verwend. Alle mannen dachten tot nu toe alleen aan hun eigen genot”, zegt ze. Ik krijg best wel medelijden met haar. Op Instagram lijkt ze een gemakkelijk leven te hebben, maar ze mist toch ook wel wat in het leven.

Mijn erectie staat op ontploffen, maar nu draait het niet om mij. Vanavond gaat het om haar. Ik trek haar in een omhelzing. Lepeltje lepeltje liggen we op bed. Mijn armen stevig rond haar, in een knuffel die ik niet wil lossen. Volledig tot rust gekomen en zich sinds een lange tijd helemaal veilig voelend, valt Martha in slaap. Niet lang daarna val ik ook in slaap, dromend over wat er nog kan gebeuren.

Net zoals bij het vorige verhaal opnieuw een trage opbouw. Laat gerust weten wat jullie ervan vinden met een reactie of een mailtje.