Lila was een jonge vrouw die niet zozeer liep als wel zweefde, haar lenige gestalte sneed door de lucht met een elegantie die overal waar ze ging de aandacht trok. Haar lange, gouden haar viel zacht golvend over haar schouders en omlijstte een gezicht dat door de meest tedere engelen gebeeldhouwd hadden kunnen zijn. Haar ogen, een doordringend blauw, keken dwars door je heen, alsof ze op zoek was naar de geheimen die je diep van binnen bewaarde.

Ze had een manier van bewegen die sprak van gratie en evenwicht, een hint naar het Zweedse bloed dat door haar aderen stroomde. Haar huid was zo bleek als verse ochtendsneeuw, maar het was de soort bleekheid dat gloeide met de belofte van warmte, als de maan op een koude winternacht.

Mannen konden het niet helpen om te staren als ze voorbij loopt.

Maar het waren niet alleen de mannen; vrouwen konden het niet helpen dat ze zich tot haar aangetrokken voelden, misschien uit ontzag voor het zelfvertrouwen dat ze uitstraalde, of misschien uit jaloezie over de manier waarop ze de ruimte om haar heen leek te bezitten. Haar schoonheid was niet het soort dat schreeuwde om aandacht, maar eerder fluisterde ze lieve woordjes waardoor iedereen dichterbij leunde, gretig om meer te horen. En dat wist ze.

Vandaag, terwijl ze zich voorbereidde op de bruiloft van haar beste vriendin, fonkelden Lila's ogen van ondeugendheid terwijl ze zorgvuldig haar outfit uitkoos. De jurk was een karmozijnrood meesterwerk dat haar rondingen omhelsde als een tweede huid, de stof zo strak dat er weinig aan de verbeelding overbleef. Ze wist dat het riskant was, maar dat was het punt. Ze was ten slotte de getuige, en ze had een reputatie hoog te houden. Niemand zou haar ooit kunnen beschuldigen van onzichtbaarheid.

Onder de jurk koos ze ervoor om geen ondergoed te dragen. Het was een gewaagde zet, maar een die ze vaker had gedaan. De zijdezachte stof tegen haar blote huid gaf haar een levend gevoel, een geheime sensatie waarvan alleen zij wist. Ze stapte met een grijns in de kousenband en voelde de koelte van de clips tegen haar dijen terwijl ze de bandjes in lengte aanpaste. De kousen die ze aantrok waren doorschijnend en zwart en eindigden net onder haar billen, waardoor haar benen bloot en uitnodigend waren. Ze haalde diep adem en stapte in de hakken die haar benen eruit zouden laten zien alsof ze eindeloos doorliepen.

De hakken waren hoog, gevaarlijk hoog. Het is een gestroomlijnde stiletto, het soort dat op het trottoir een geluid maakte dat het hart van elke man sneller zou laten kloppen. Toen ze op haar tenen ging staan, voelde ze een golf van kracht door haar heen stromen. Het was alsof de hakken voor haar waren gemaakt, ontworpen om niet alleen haar lengte te verhogen, maar ook haar geest. Met elke stap voelde ze zich onoverwinnelijk, alsof ze de wereld kon veroveren. De manier waarop ze haar lieten staan, de manier waarop ze haar lieten lopen, het was een dans van verleiding die ze door de jaren heen had geperfectioneerd. Ze wist dat ze vandaag, op deze hakken, de belle van het bal zou zijn, degene waar iedereen het over had, goed of slecht.

Terwijl ze naar de trouwlocatie liep, was elke stap die ze zette een bewuste, een gechoreografeerde beweging van haar heupen die ervoor zorgde dat het diepe decolleté van haar jurk daalde en omhoog ging, waardoor de zwelling van haar borsten zichtbaar werd. Ze merkte hoe de stof aan haar huid kleefde, bewoog met elke ademhaling die ze nam, en ze genoot van het gevoel. De zon scheen en de warmte van de dag leek haar huid nog gevoeliger te maken, het materiaal van haar jurk voelde als de streling van een geliefde. Ze kon niet anders dan een gevoel van opwinding voelen, een sensatie die met elke stap groeide. De bruiloft werd gehouden in een weelderige tuin, het soort dat eruitzag alsof het rechtstreeks uit de pagina's van een sprookje was geplukt. De geur van verse bloemen vulde de lucht, hun levendige kleuren vormden een schril contrast met het frisse wit van de trouwboog. Lila nam haar plaats naast de vader van de bruidegom, een man die drie keer zo oud was als zij, zijn ogen bleven langer op haar gericht dan ze zouden moeten. Hij was een knappe man, gaf ze toe, met een zilveren charme die niet onopgemerkt was gebleven door de vrouwelijke gasten. Zijn blik was waarderend, maar er was nog iets meer, een honger die haar zowel ongemakkelijk als vreemd opgewonden deed voelen. Ze begroette zijn blik met een verlegen glimlach, en speelde de rol van het onschuldige maar verleidelijke bruidsmeisje tot in de perfectie.

Toen de ceremonie begon, voelde ze zijn blik steeds weer op haar gericht, zijn blik onbeschaamd terwijl hij van haar benen naar haar borst en weer terug naar haar gezicht ging. Het was een dans, hun stille communicatie, en ze wist dat zij de leiding had. De manier waarop zijn hand op haar rug rustte terwijl ze het gangpad aflopen, was stevig maar zacht, zijn duim streek net genoeg over haar huid om haar te laten rillen. Ze wist dat ze met vuur speelde, maar ze kon de spanning ervan niet weerstaan.

Tijdens het ondertekenen van het document leunde ze lichtjes naar voren, waardoor hij haar ruime decolleté beter kon zien.

Ze keek hem door haar wimpers aan, haar glimlach was veelbetekenend en een tikje plagend. Hij glimlachte terug, zijn ogen bleven een tel te lang hangen.

De spanning was voelbaar, de lucht om hen heen was dik van onuitgesproken verlangen.

Lila had altijd van de spanning van de jacht gehouden, de delicate balans tussen flirten en verleiden. Ze was vaker bruidsmeisje geweest dan ze kon tellen, en elke keer speelde ze de rol met een nieuwe wending, een nieuwe uitdaging. Deze bruiloft was geen uitzondering. Ze had haar zinnen nu gezet op de vader van de bruidegom, een man die zowel machtig als rijk was, en ze kende de regels van het spel. De receptie was waar het echte plezier begon, waar de alcohol vloeide en remmingen verdwenen. Ze had geregeld dat ze tegenover elkaar zaten aan de kleine, intieme tafel die was gereserveerd voor de naaste familie. De rest van de gasten was een waas om hen heen, hun gesprekken waren een ver gemompel terwijl ze knie aan knie zaten, de ruimte tussen hen geladen met energie die leek te knetteren en te ploppen als de bubbels in hun champagne.

Ze raakten in gesprek, oppervlakkig zoals je in dit soort settings doet. Toch was er onder het beleefde geklets iets anders, een stroom die met elk voorbijgaand moment sterker werd. Zijn ogen verlieten de hare nooit en ze voelde een warmte door haar heen stromen, een hitte die niets te maken had met de zon die op hen scheen. Terwijl ze praatten, trok ze hem in haar web, wekte zijn interesse met verhalen over haar reizen en de mannen die ze in haar kielzog had achtergelaten. Hij was geïntrigeerd, ze kon het zien aan de manier waarop zijn ogen oplichten en zijn lach dieper werd. Na de lunch werden ze wat abrupt gescheiden, ze was nodig voor de foto's met de meiden, en hij werd door de bruidegom geclaimd.

Ze voelde echter zijn ogen de rest van de middag op haar gericht, Het was tijdens de toespraken dat ze een hand langs haar middel voelde strijken, gevolgd door een 'O, het spijt me' alsof het een ongeluk was. Ze wist wel beter. De aanraking was opzettelijk, ze glimlachte en knikte ... 'Het is oké ... ik ben niet van glas' giechelde ze meisjesachtig

De man glimlachte en vervolgde zijn weg naar de bar. Ze voelde zijn ogen weer op haar gericht terwijl ze zich verontschuldigde naar het toilet liep, haar hart bonkte als ze over haar schouder naar hem keek. En ze wilde meer.

Terwijl ze in de toiletcabine zat, haalde ze diep adem en stelde zichzelf gerust. Ze controleerde haar make-up in de spiegel, haar ogen fonkelden van opwinding. Ze wist wat ze nu moest doen. Ze moest de perfecte val opzetten, voor de grote finale van hun spelletje. En ze wist precies hoe ze dat moest doen. Ze zou wachten tot de dansvloer vol was, tot de muziek hard stond en de lichten gedimd waren. Dan zou ze haar zet doen. De dans begon met het bruidspaar, hun openingsdans werd begroet met gejuich en applaus.

Lila had haar vriendin geholpen met dit moment, en ze kende elke beweging, die de bruid perfect uitvoerde.

Na deze dans was de traditionele vader van de bruid aan de beurt, maar George, de vader van de bruidegom, nam zijn plaats in, met eer.

Na het applaus werd de vloer langzaam gevuld, George keek naar haar en ze knikte. Ze wist wat hij vroeg, en accepteerde zijn uitnodiging.

Toen George haar hand pakte en haar naar de dansvloer leidde, voelde ze een rilling door haar heen gaan. Dit was het moment waar ze op had gewacht. De muziek begon, een langzame, zwoele melodie die tot haar ziel leek te spreken. Ze stapte in zijn armen, haar lichaam paste tegen het zijne alsof ze al honderd keer eerder samen hadden gedanst. Zijn hand rustte op haar onderrug en leidde haar met hetzelfde zelfvertrouwen dat ze hem eerder had getoond. Ze bewogen samen in perfecte harmonie. Ze voelde zijn hand lichtjes aanspannen, zijn duim streelde alweer de blote huid boven haar jurk. De sensatie bezorgde haar een rilling over haar ruggengraat en ze wist dat hij het ook voelde.

Hun dans was een dans van verleiding, elke stap bracht hen dichter bij elkaar, elke aanraking was elektrischer dan de vorige. Wanneer het lied afloopt, laat hij haar los, een klein gevoel van teleurstelling overvalt haar, ze verwachtte meer. Maar ze moest haar rol spelen. Ze moest hem laten denken dat hij de controle had. Ze deed een stap achteruit en veinsde een kalmte die niet vanzelfsprekend voor haar was, een van afstand houden.

Maar toen ze zich omdraaide om weg te lopen, zag ze een groepje studenten in de buurt, hun ogen op haar gericht, en duwden elkaar aan. Ze waren jong, nauwelijks meer dan jongens, maar de manier waarop ze naar haar keken gaf haar het gevoel dat ze de meest begeerlijke vrouw in de kamer was. Ze gooide haar haar over haar schouder en gaf ze een glimlach die ijs kon doen smelten. Ze struikelden over hun eigen voeten en probeerden dichterbij te komen. Een van de jongemannen, een lange, slungelige jongen met een bos krullend haar en een charmante glimlach, liep naar haar toe. "Jij bent de mooiste vrouw hier," zei hij onduidelijk, zijn wangen rood van de drank. Ze lachte, "Dank je," zei ze, haar stem laag en zwoel. "Maar ik ben bang dat ik het op dit moment een beetje te oud voor je ben."

Ze draaide zich om naar een van de andere bruidsmeisjes en beiden lachten om de moeilijke manier waarop de jongens probeerden te flirten. Maar ze kon de opwinding die door haar heen schoot bij de aandacht niet helpen. Het was als een drug, en ze was eraan verslaafd.

In de verte zag ze hem weer naar haar kijken. Zijn blik was intens en ze voelde een warmte door haar heen stromen als een lopend vuurtje. Ze wist dat hij elke beweging van haar gadesloeg, wachtend op zijn kans. En ze was klaar om hem die te geven. Terwijl de muziek sneller werd, danste ze alsnog met de studenten, haar heupen wiegend en haar jurk net genoeg omhoog kruipend om een ​​vleugje van haar dij te laten zien. Ze wist dat hij ongeduldig werd en ze vond het geweldig. De kracht was bedwelmend, als de zoete smaak van de overwinning vlak voor de laatste klap.

Het volgende nummer was een langzamer nummer en ze gleed weg van de studenten. Ze kon de honger in zijn blik zien en ze wist dat hij klaar was voor meer. Ze liep naar hem toe, haar heupen bewogen op een manier waardoor de stof van haar jurk geheimen fluisterde. "Mag ik?" vroeg ze, haar hand uitgestrekt. Hij nam hem aan zonder een woord te zeggen. Ze stapten de dansvloer op, de muziek zwol om hen heen aan en ze drukte haar lichaam tegen het zijne en ze genoot opnieuw van zijn aanraking.

"Je ziet er werkelijk prachtig uit, Lila," fluisterde George in haar oor, zijn adem warm en lichtjes geparfumeerd met whisky. Zijn compliment bezorgde haar een rilling over haar rug en ze leunde tegen hem aan, "Dank je, George," mompelde ze terug, haar stem zo lief als ze maar kon zijn. Ze wist hoe gek het hem zou maken, de manier waarop ze zijn naam uitsprak.

Ze dansten wat voelde als uren, hun lichamen bewogen in een stil gesprek dat intiemer was dan welke woorden dan ook ooit zouden kunnen zijn. Zijn hand gleed over haar rug, rustend net boven de ronding van haar kont. Ze snakte naar adem, keek hem in de ogen en zag zijn vastberadenheid. De jurk zat strak en de kousenband deed zijn werk, ze voelde zijn hand steviger strelen en ze wist dat hij het ook kon voelen. Zijn vage glimlach, wanneer zijn hand haar rondingen verkent, brutaal en onverstoord, laat haar knieën lichtjes trillen. Ze beantwoordde zijn glimlach met een uitdaging, waarbij ze een wenkbrauw optrok.

Toen het liedje afgelopen was, leunde ze achterover, haar hand op zijn borst, haar ademhaling iets sneller dan daarvoor. "Wat doe je, George?" vroeg ze hem, haar stem een ​​zacht gespin. Zijn ogen werden donkerder en ze kon het verlangen erin zien, de honger die overeenkwam met de hare. "Ik bewonder gewoon het uitzicht," zei hij, zijn stem schor van verlangen. Zijn ogen gingen weer naar haar decolleté. Ze lachte, een keelgeluid dat hem deed verlangen om er meer van te horen. "Nou, laat het je niet te veel afleiden," zei ze, terwijl ze een stap van hem af deed. "Er is nog een bruiloft waar we naartoe moeten."

Haar hart bonkte in haar borstkas toen ze van hem wegliep, de adrenaline van de dans stroomde nog steeds door haar aderen. Ze kon voelen dat zijn ogen op haar gericht waren, haar elke beweging volgde. Ze wist dat hij wachtte tot ze de volgende zet deed, om hem het teken te geven dat ze er klaar voor was. Maar ze had andere plannen. Ze moest hem laten gissen, om hem meer te laten willen. Ze liep naar de bar, haar heupen wiegend bij elke stap. De barman, een jongeman met een vriendelijke glimlach, gaf haar een drankje. Ze nam een ​​slokje, de koele vloeistof kalmeert haar zenuwen.

"Je bent een lastige vrouw om bij te houden," zei George, die alweer naast haar verscheen. Hij was haar gevolgd, "Ik heb je de hele middag in de gaten gehouden," "Er is niets eenvoudigs aan jou," zei George, zijn stem een ​​laag gegrom. Hij stapte dichterbij, hun lichamen raakten bijna elkaar. "Ik kan het vuur in je ogen zien, de manier waarop je beweegt." Je bent een vrouw die weet wat ze wil."

"Is dat zo?" vroeg ze, haar hoofd opzij kantelend. "En wat denk je dat ik wil?"

"Ik denk dat je bij een man wilt zijn die weet hoe hij een vrouw als jij moet waarderen," zei hij, zijn blik naar haar lippen laten zakken. "Iemand die je de wereld kan geven, en nog wat."

"Is dat alles?" plaagde ze, terwijl ze nog een slokje van haar drankje nam.

"Nee," zei hij, zijn hand strekte zich uit om haar wang te strelen. "Ik denk dat je iemand wilt die je het gevoel kan geven dat je leeft, die je hart sneller kan laten kloppen als nooit tevoren."

Terwijl ze praatten, begon Georges met zijn vingertoppen de halslijn van haar jurk te volgen, zijn aanraking was vederlicht en nauwelijks merkbaar. Ze voelde een rilling door haar heen gaan, haar adem stokte in haar keel. De bruiloft was nog in volle gang om hen heen. Zijn hand gleed over haar arm, zijn duim streek langs de zachte huid van haar binnenkant van haar pols. Ze keek naar zijn hand en zag hoe zijn vingertoppen alweer tegen de stof van haar jurk dansten. Het was alsof hij probeerde elk stukje van haar te onthouden. Ze schudde haar hoofd alsof ze zijn aanraking afwees, maar de man stopte niet ... Hij wist dat hij op het juiste pad was en glimlachte kort.

George veranderde van positie, deze keer vlak achter haar, ze verdween bijna in zijn gestalte, de lange, brede man liet zijn hand rusten op haar wespenachtige middel.

Ze voelde zijn vingertoppen opnieuw haar rondingen verkennen, maar dit keer kwam zijn gezicht dicht bij haar schouders. Ze kon zijn adem in haar nek voelen, heet en zwaar. Ze leunde lichtjes tegen hem aan, haar lichaam nodigde hem uit. Zijn hand begon weer te bewegen, zijn vingertoppen volgden de lijn van haar ruggengraat, waardoor rillingen over haar rug liepen. De jurk zat zo strak dat ze elke beweging van zijn hand kon voelen, elke aanraking stuurde een schok van elektriciteit door haar heen.

'Je ziet eruit als een Walkure .. weet je wat dat is?' vraagt ​​hij haar.

'Ik ken mijn Noorse mythologie George, dank je wel' fluistert ze terug, haar stem en beetje afwijzend.

Hij glimlachte, 'Ik wist dat je dat zou weten’, en zijn hand gaat omhoog over haar ruggengraat en rust op de basis van haar nek.

De muziek werd luider, de lichten flitsten. Het enige waar ze zich op kon concentreren was het gevoel van zijn hand op haar nauwelijks bedekte huid, de manier waarop zijn vingers over de stof van haar jurk bewogen. Ze wist dat ze voorzichtig moest zijn, dat ze met vuur speelde. Maar ze kon de spanning ervan niet weerstaan, het gevaar om betrapt te worden op heterdaad. Ze leunde achterover tegen hem aan, haar hoofd kantelde opzij, waardoor hij beter bij haar nek kon. Hij hapte toe, zijn lippen streken langs haar huid.

'Je ruikt zo lekker' hijgt Lila, terwijl zijn vingers meer vrijheid nemen rond haar middel.

'Ik wist dat je het lekker zou vinden' fluistert George in haar oor, zijn stem een ​​duistere belofte.

Hun dans was niet langer alleen een dans, het was een verleiding. haar ogen ontmoetten de zijne, de uitdaging was duidelijk. 'Breng me ergens privé heen,' fluisterde ze, haar stem nauwelijks hoorbaar boven de muziek uit.

Zonder een woord te spreken nam George haar hand en leidde haar door de menigte. Ze glipten weg van de dansvloer, hun lichamen bewogen perfect synchroon. Ze passeerden de geluidsinstallatie, een torenhoge sculptuur van luidsprekers en lichten die pulseerden op het ritme van de muziek. Het geluid was oorverdovend, maar zodra ze aan de andere kant waren, was het alsof ze een andere wereld waren binnengegaan. De muziek was gedempt, de lichten dimden. Ze waren uit het zicht, een geheime tuin midden in de huwelijksreceptie.

Hij trok haar naar een schaduwrijke hoek, zijn handen vonden haar middel weer. Ze keek naar hem op, haar ogen wijd open van opwinding. Hij boog zich naar voren, zijn lippen vingen de hare in een kus die zowel zacht als veeleisend was. Ze smolt in hem, haar lichaam reageert op zijn aanraking alsof het er de hele tijd op had gewacht. Zijn handen begonnen te dwalen, de rondingen van haar lichaam verkennen met honger die ze nog nooit eerder had gevoeld. Ze kreunde in zijn mond, haar handen vekrampt in zijn shirt.

En toen, zonder waarschuwing, lag zijn hand op haar kont, en kneep er ruw in. Ze snakte naar adem, geschokt en opgewonden door zijn stoutmoedigheid. Hij trok haar dichter bij, zijn hand om haar billen. Ze voelde zijn verlangen, hij eiste haar op.. Het was als niets wat ze ooit eerder zo intens had meegemaakt. Zijn handen waren stevig, bezitterig, alsof hij alle recht had om haar op zo'n manier aan te raken.

Hij grinnikte, "Je bent een ondeugend meisje, hè?" mompelde hij, zijn duim langs de rand van haar jurk waar die haar dij raakte.

In één snelle beweging draaide George haar om zodat ze naar de torenhoge luidsprekers keek, de muziek trilde door haar lichaam. Ze voelde de koelte van het metaal tegen haar blote rug, de bas die een ritme sloeg dat overeenkwam met het bonzen van haar hart. Zijn handen gleden langs haar zijkanten, zijn duimen streelden de welving van haar borsten. Ze kon de hitte van zijn adem in haar nek voelen, zijn tanden streelden haar oorlel die golven van genot door haar heen stuurden. Zijn handen bewogen naar haar voorkant, zijn vingers grepen nu haar wellustige borsten, kneep ze stevig, en nog wat meer tot ze haar lichaam kronkelde, ze kon nergens heen, zw wil nergens heen, zijn ijzeren greep heeft haar vastgepind.

Haar tepels werden hard onder zijn aanraking, duwden tegen de stof van haar jurk. Ze snakte naar adem toen hij ze in zijn duimen rolde, de druk was exquisit. Hij betastte haar tieten, en ze vond het heerlijk. Het was alsof hij niet genoeg van haar kon krijgen, alsof hij een eeuwigheid op dit moment had gewacht. Ze boog haar rug, duwde zichzelf in zijn handen, smeekte in stilte om meer.

En toen sprak hij, zijn stem, een ​​schorre fluistering in haar oor. "Ik hou van zulke grote, dikke tieten," hij gromde, zijn handen kneedden nu haar vlees zonder enige terughoudendheid. Ze kreunde, de woorden stuurden een schok van genot rechtstreeks naar haar kern. Ze was nog nooit zo opgewonden geweest van zo'n grove opmerking, maar van hem komend, was het als poëzie. Zijn handen bewogen naar haar nek, zijn vingers werden lichtjes strakker terwijl hij haar harder kuste, terwijl hij haar tieten eruit haalde. Haar adem stokte, en ze kon de hitte voelen opbouwen tussen haar benen. Zijn aanraking was ruw, maar het was wat ze nodig had, waar ze naar verlangde. George trok haar rok omhoog, de stof gleed over haar heupen en onthulde de zwarte kousenband en kousen die ze zo zorgvuldig had uitgekozen. Hij kreunde, zijn handen bewogen naar haar blote dijen, zijn vingertoppen volgden de lijn van de kousenband. "Je bent nog mooier dan ik me had voorgesteld," mompelde hij.

Hij omvatte haar kont, zijn duimen gleden onder het elastiek van de kousenband. Hij kneep, zijn handen kneedden haar vlees. Ze snakte naar adem bij de sensatie.

Zijn aanraking was stevig, gebiedend, en ze voelde een golf van opwinding, door zijn sterke handen.

Langzaam als een uitnodiging duwt ze haar kont naar achteren.

George gromt en zonder waarschuwing komt zijn hand hard op haar rechterbil. Het geluid galmt door de schaduwrijke hoek, een harde klap die haar doet opschrikken. Ze gilt, meer van verbazing dan van pijn, haar ogen worden wijd. Maar in plaats van zich terug te trekken, duwt ze zich terug tegen hem aan, haar lichaam smeekt om meer. Hij stemt toe, zijn hand komt met dezelfde kracht op haar linkerwang. Ze bijt op haar onderlip, de pijn van de tik stuurt een schok van genot door haar heen. Niemand hoort haar gejammer, niemand ziet haar kleurende billen. Ze voelt de hitte van haar huid afstralen, de sensatie vermengt zich met de opwinding die al door haar heen stroomde.

'Dat is het, ondeugende meid... dat krijg je ervan als je een oude man plaagt', fluistert hij, zijn adem heet tegen haar oor. 'Harder' fluistert ze terug, haar stem trilt van verlangen.

Hij gehoorzaamt, zijn hand komt met een kracht naar beneden die haar knieën doet wiebelen. Ze schreeuwt het uit, maar ze stopt hem niet. Ze hunkert naar de macht die hij over haar heeft, de manier waarop hij haar lichaam kan laten reageren op elke aanraking.

En dan, net zo plotseling als het was begonnen, stopt het. Hij trekt haar rok weer naar beneden, zijn handen weer zacht. Ze draait zich naar hem om, haar wangen rood, haar ogen donker van passie. Hij kust haar en zegt haar om hem te ontmoeten bij de bar.

Hij laat haar verward, geil en verward achter. Ze strijkt haar jurk glad en haalt diep adem, terwijl ze probeert zichzelf te kalmeren. Ze heeft zich nog nooit zo levend en begeerd gevoeld. De volgende paar minuten lijken zo eindeloos te duren terwijl ze haar weg terug naar de dansvloer vervolgt, haar benen voelen als gelei. Ze probeert het gloeien van haar kont te negeren, de manier waarop haar kutje smeekt om zijn aanraking. Ze probeert zich te concentreren op het bruidspaar, de vreugdevolle gebeurtenis die om haar heen plaatsvindt, maar het enige waar ze aan kan denken is George, die weer aan de open bar staat en een whisky drinkt alsof er niets is gebeurd.

Terwijl ze zich weer bij de vriendinnen voegt, wordt ze nog eens begroet door de bruidegom, die vraagt ​​of ze het naar haar zin heeft. Ze lacht nerveus en probeert haar opwinding te verbergen. Ze knikt, haar hart racet. George fluistert iets in het oor van de bruidegom, en hij knikt, een veelbetekenende glimlach speelt op zijn lippen. Ze vraagt ​​zich af waar ze het over hebben, maar ze is te verzonken in haar eigen gedachten om het te vragen. Ze neemt een slokje van haar drankje, de cocktail doet weinig om het vuur in haar te kalmeren.

Ze neemt dit moment om rond te kijken in de kamer, haar ogen zoekend naar een nieuwe mogelijkheid. Ze heeft hem nodig, ze wil zijn handen weer op haar voelen..

Maar George komt niet terug naar haar. Hij is druk bezig zich te mengen onder de gasten, zijn ogen vinden af ​​en toe de hare en houden ze een moment te lang vast. Elke keer dat hij kijkt, voelt ze een schok van elektriciteit, een belofte van wat komen gaat. Ze speelt met vuur, en ze weet het, maar ze kan het niet helpen. Ze is verslaafd aan de spanning, aan het gevaar van het allemaal.

Eindelijk is het moment daar, alsof ze uren gewacht heeft. George tikt zachtjes op haar hand, en geeft haar een teken om hem te volgen, haar hart begint weer te racen ...

Hij leidt haar buiten de tent, de smalle achtertuin in. Het is donker, het enige licht komt van de maan en verre straatlantaarns. Ze kunnen het verre geluid van gelach en muziek horen, maar hier zijn ze alleen. Ze voelt een rilling over haar rug lopen, niet van de koele nachtlucht, maar van de verwachting van wat komen gaat.

Hij stopt in de schaduw en draait zich om naar haar. "Je bent een ondeugende kleine slet, nietwaar?" zegt hij, zijn stem laag en gevuld met een duister genot.

De woorden raken haar als een klap in haar gezicht, maar in plaats van woede voelt ze een golf van opwinding. Ze weet dat het fout is, ze zou beledigd moeten zijn, maar ze kan er niets aan doen dat haar lichaam op hem reageert. Ze knikt, haar stem een ​​zacht gekreun. "Ja, dat ben ik," geeft ze toe, "ik wist het," zegt hij, een zelfvoldane glimlach op zijn lippen. "Je hebt me de hele dag gek gemaakt, jezelf voor me uitgestald." Zonder waarschuwing grijpt hij haar tieten, zijn greep knarsend strak. Ze hijgt, haar rug kromt zich als hij nog wat steviger knijpt. Zijn handen zijn sterk, ze kneden en vormen haar vlees naar zijn wil. Ze kan haar tepels voelen, hard en gevoelig, die door de stof van haar jurk prikken. Hij knijpt ze opnieuw, en ze voelt een schok van genot die rechtstreeks naar haar kutje gaat.

Hij duwt haar tegen de muur, zijn lichaam drukt tegen het hare. Hij fluistert in haar oor, zijn adem heet en zwaar. "Je wordt vannacht van mij," zegt hij, zijn stem een ​​duistere belofte. "Je wordt geneukt, zoals je nog nooit eerder geneukt bent."

De woorden bezorgen haar een rilling over haar ruggengraat, en ze knikt, haar stem een ​​hijgend gefluister. "Ja," zegt ze, "ik wil het."

En daarmee laat hij zijn hand over haar lichaam glijden, zijn vingertoppen glijden over haar middel en naar beneden naar haar dijen. Hij haakt zijn vingers in haar kruis, ze kan de warmte van zijn hand door de stof heen voelen. Hij knijpt, en ze hijgt weer, haar benen trillen.

"Kijk eens hoe nat je bent," zegt hij, zijn stem een ​​laag gegrom. "Je smeekt erom, nietwaar?"

Hij duwt haar schouderbanden opzij, waardoor haar borsten worden tevoorschijn komen in de koele nachtlucht. Ze voelt een moment van paniek, maar haar opwinding overwint.

Dan pakt hij haar borsten vast, zijn duimen tikken op haar tepels en ze kan alleen maar denken aan hoe het voelt. De manier waarop hij haar aanraakt, de manier waarop ze meer wil.

Zijn hand beweegt tussen haar benen, zijn vingers glijden over haar dij en onder haar jurk. Hij vindt haar nattigheid en ze kreunt, haar lichaam verraadt haar. Hij plaagt haar, zijn vingers dansen rond haar kutje, raakt haar niet waar ze het het meest nodig heeft. Ze hijgt nu, haar handen grijpen zijn schouders vast voor steun. "Alsjeblieft," fluistert ze alleen maar, met een verwachtingsvolle stem, en legt haar hand op zijn kruis

George glimlacht alleen maar en knikt ... 'Draai maar om, dan kan je het krijgen!'

Hij draait haar om, zodat ze met haar gezicht naar de muur staat, haar rug naar hem toe. Hij trekt haar jurk weer omhoog, de stof hangt rond haar middel. Ze voelt zijn hand weer op haar kont, zijn vingertoppen volgen de rode vlekken van eerder. Hij knijpt en zij hijgt opgewonden, de pijn vermengt zich met het genot. Hij heeft de controle en ze vindt het heerlijk.

Zijn andere hand beweegt tussen haar benen en ze voelt de stof van zijn broek tegen haar huid. Ze weet dat hij hard is, ze voelt zijn erectie tegen haar schuren. Ze wiebelt met haar heupen en smeekt hem in stilte om haar aan te raken. Hij grinnikt, een laag, donker geluid dat een rilling over haar ruggengraat stuurt. "Geduld, lieverd,Ik ben niet meer de jongste .." mompelt hij, zijn adem heet tegen haar nek, en hij streelt zachtjes haar ruggengraat, weer naar beneden naar haar kont.

"Spreid je benen, buig over kleine teef," gromt hij. Ze gehoorzaamt, de woorden maken haar nog meer opgewonden. Er is nog nooit zo tegen haar gepraat, maar bij hem voelt het goed. Ze buigt voorover, haar handen plat op het lage muurtje, haar kont steekt uit. Ze kan zijn adem op haar huid voelen, zijn hand rust op haar onderrug.

Zijn vingers spelen tussen haar benen, ze kreunt, voelt hoe hij de omtrek van haar kutje volgt. Hij is eerst zachtaardig, plaagt haar, laat haar erom smeken. Maar dan wordt zijn aanraking dringender, zijn vingers glijden in haar nattigheid. Ze bokt tegen zijn hand, haar heupen bewegen op het ritme van zijn slagen. Ze is zo dichtbij, zo dichtbij klaarkomen.

En dan stopt hij, zijn hand trekt zich terug. Hhaar lichaam protesteert tegen de plotselinge afwezigheid van zijn aanraking. Ze draait zich om, en kijkt naar hem, haar ogen wijd open van verwarring en behoefte. "Wat doe je?" vraagt ​​ze, haar stem trillend.

Hij grijnst, zijn ogen donker van lust. "Je bent te gretig," zegt hij, zijn stem een ​​laag gerommel. "Je moet leren om het rustig aan te doen."

Maar Lila wil niet rustig aan doen. Ze wil hem, helemaal hem, nu. Ze draait zich om naar hem, haar borstkas hijgt bij elke haperende ademhaling. Maar George is streng en beveelt haar om weer om te draaien, “je deed het zo goed”, gijnst hij

Ze draait zich om en duwt haar kont naar hem toe, zijn handen grijpen haar billen weer vast.

Hij stapt dichterbij, zijn lichaam drukt tegen haar aan, zijn erectie duwt nu haar kont. Ze kan zijn warmte voelen, de belofte van wat komen gaat. Ze hoort zijn rits naar beneden gaan en duwt haar hongerige lichaam nog verder naar achteren. "Goede kleine slet ... presenteer die natte kut van je maar eens" zegt George

Lila brengt haar hand tussen haar benen, ze voelt eindelijk de harde kloppende pik.

Hij zit niet in haar, hij wrijft alleen tegen haar clitoris, plaagt haar tot aan de rand van waanzin. Ze moet voelen hoe hij haar vult. Ze smeekt, haar hand trilt van verlangen.

"Alsjeblieft," smeekt ze, haar stem nauwelijks boven een gefluister. "Ik wil je." terwijl ze zich met haar getrainde lenige lichaam ver voorover buigt, haar hoofd bijna tussen haar knieën.

Hij grinnikt, het geluid stuurt een rilling over haar ruggengraat. "rustig meisje ," zegt hij, zijn stem is een lage grom. "Eerst wil ik zien hoeveel je kunt verdragen."

En daarmee duwt hij zijn eikel in haar, centimeter voor centimeter. Ze hijgt, haar lichaam spant zich om hem heen. Hij is zoveel groter dan ze ooit eerder heeft gehad, en rekt haar op tot de grenzen van genot en pijn. Ze heeft het gevoel dat ze in tweeën gaat splijten, maar dat kan haar niets schelen. Het enige waar ze om geeft is het gevoel van hem in haar, het blussen van haar geile brandje

Hij begint te bewegen, zijn heupen stoten in een langzaam, gestaag ritme. Ze kan elke centimeter van hem voelen, zijn pik raakt alle juiste plekken. Ze probeert zijn tempo bij te houden, maar haar benen trillen, haar lichaam wordt overweldigd door de sensatie.

En dan hoort ze iets. Het geluid van een rits weer, het geritsel van stof, ze is nerveus, of is het haar hoofd dat spelletjes speelt

George trekt even terug, haar kutje lijkt wat te ontspannen van de stevige pik van de man, maar niet lang .. de eikel boort alweer naar binnen, ze kreunt lang en diep, en dan realiseert ze wat er gebeurt.

Ze opent haar ogen en kijkt over haar schouder. Het is zijn zoon, de bruidegom, zijn ogen donker van lust. Hij staat achter haar, zijn pik diep in haar soppende spleetje, en kijkt haar met een grijns aan..

Lila's ogen worden wijd van de schrik. Ze probeert zich terug te trekken, haar stem een hopeloos protest. "Wat? Nee! Dit is niet..."

De bruidegom perst zijn lange pik in haar en ze voelt zichzelf uitrekken om zijn grootte te accommoderen. Ze probeert te protesteren, maar het woord blijft in haar keel steken terwijl er in plaats daarvan een kreun ontsnapt. Het is fout, ze weet dat het fout is, maar haar lichaam kan het niets schelen. Het reageert, haar kutje klemt zich om hem heen terwijl hij begint te bewegen.

“Hmm Geile Lila, altijd maar iedereen opgeilen, en niet leveren …” de stem van Marcus is koud en berekend, ze kennen elkaar al jaren … ze komt wekelijks bij hem en Chantal thuis.

Haar kutje is tot het uiterste uitgerekt, de wrijving laat haar bij elke stoot trillen van genot. Ze voelt haar orgasme opbouwen, de druk als een dam die op het punt staat te barsten.

Marcus gaat door, zijn diepe stoten en zijn koude stem: "Dit had al eerder moeten gebeuren, als je per ongeluk uit de douche kwam, TOEVALLIG als ik net op de overloop sta weet je nog?”

“Al jaren ben je een sletje … een tease …” Marcus gromt van opwinding als zijn pik slurpend haar spleetje diep aanboort

Maar ze vecht ertegen, ze wil niet toegeven, niet op deze manier. Ze is geen slet, ze is niet hun speeltje. Maar haar lichaam verraadt haar, haar heupen bewegen terug om hem te ontmoeten, haar kutje neemt hem dieper.

De pijn is intens, maar vermengd met een genot dat zo scherp is dat het bijna ondraaglijk is. Ze voelt alsof ze uit elkaar wordt gescheurd, maar ze kan niet stoppen. Ze is verdwaald in een waas van lust, haar geest een draaikolk van verwarring en verlangen. Ze probeert zich te concentreren op de pijn, gebruikt het om zichzelf te aarden, maar het heeft geen zin. Ze verdrinkt in het gevoel van gevuld te zijn, van gebruikt te worden. En dan gebeurt het. Het orgasme raakt haar als een vloedgolf, die over haar heen slaat in een explosie van genot. Ze schreeuwt binnensmonds, haar lichaam in stuiptrekkingen terwijl golf na golf van extase over haar heen spoelt. Ze is verloren, compleet en volkomen verloren.

Terwijl ze bijkomt, voelt ze het vreemde gevoel van opluchting. Het is voorbij, denkt ze. Maar dan is Georges stem weer in haar oor. "Het is nog niet voorbij, mijn schatje," fluistert hij, zijn hand glijdt over haar lichaam om haar borst te omvatten. "We zijn nog maar net begonnen."

De bruidegom trekt zich terug, zijn pik glinstert van haar sappen. Hij ritst zijn broek dicht en kust haar wang, zijn ogen verlaten de hare nooit. "Dank je, Ik zal Chantal vertellen dat je Pa aan het helpen bent." zegt hij, zijn stem gevuld met een vreemde mix van dankbaarheid en bezit.

En dan is George terug, zijn pik nog steeds hard, nog steeds veeleisend. Hij dringt weer in haar binnen, zijn bewegingen langzamer, meer weloverwogen. Ze voelt hoe hij haar volledig vult, zijn pik raakt plekken waarvan ze niet wist dat ze bestonden. En terwijl George haar tegen de muur neukt, zijn ruwe hand om haar blote tieten, weet ze dat ze hem alles met haar zal laten doen wat hij wil.

Op de achtergrond is de muziek van de receptie zwak, een herinnering aan de wereld die ze heeft achtergelaten. Maar hier, in de schaduwen, is ze van hem. En ze heeft zich nog nooit zo levend gevoeld.

Ze vindt het heerlijk hoe George aan haar haar trekt, hoe zijn pik in haar voelt, hoe hij vieze woorden in haar oor fluistert die haar natter maken.

En als George in haar klaarkomt, zijn zaad vermengd met haar eigen sappen, weet ze dat ze is veranderd. Ze is niet hetzelfde meisje dat eerder die dag de bruiloft binnenliep. Ze is geclaimd, gemarkeerd als van hem. En ze zal nooit meer dezelfde zijn.

Nadat ze klaar zijn, stapt George achteruit en ritst zijn broek dicht. Ze blijft daar staan, haar jurk is een puinhoop, haar kutje klopt nog steeds. George leunt naar voren en kust haar hard, zijn tong dringt haar mond binnen. "Je bent van mij," zegt hij, zijn stem een ​​laag gegrom. "Altijd."

Hij laat haar daar achter, in het donker, haar lichaam trillend van naschokken van genot. Ze probeert zichzelf bij elkaar te rapen, maar haar benen zijn als gelei. Ze zakt tegen de muur, hijgend.

En dan hoort ze het geluid van hun voetstappen, die vervagen in de verte. George laat haar achter met de puinhoop die ze van haar hebben gemaakt. Maar ze voelt zich niet gebruikt, ze voelt zich krachtig. .

Het feest loopt langzaam ten einde, de muziek wordt zachter, de lichten dimmen. Ze strijkt haar jurk glad en gaat terug naar binnen, haar hart racet. Ze weet niet wat ze nu moet doen, maar ze weet dat ze niet terug kan naar hoe het was.

Het bruidsgezelschap verhuist naar het hotel, het gelach en geklets van de gasten vult de nachtelijke lucht. Ze neemt de lift naar haar kamer, haar gedachten racen. Wat heb ik gedaan? denkt ze, maar de opwinding in haar buik vertelt haar dat ze er geen spijt van heeft.

In de hotelkamer trekt ze haar jurk uit, de stof plakt aan haar bezwete huid. Ze bekijkt zichzelf in de spiegel, haar lichaam getekend door hun handen. Haar kont is rood van de slaag, haar tepels nog gevoelig van hun ruwe behandeling. Ze strijkt met haar hand over haar buik, voelt de leegte waar hun pikken waren. Ze neemt een douche, het hete water wast het bewijs van haar overtreding weg. Maar ze weet dat ze niet alleen de fysieke sporen moet wegspoelen.