De avond in Arendelle was stil, de lucht ijzig, terwijl Elsa door de lege gangen van haar paleis liep. De kou die haar vroeger comfort gaf, voelde nu verstikkend. Ze had Anna en Kristoff geholpen hun band te herstellen, en hoewel dat haar enige vorm van voldoening had gegeven, knaagde er een leegte diep vanbinnen. Sindsdien had ze zichzelf afgezonderd, en elke dag groeide het onrustige gevoel in haar borst. Haar lichaam schreeuwde om iets wat ze niet kon benoemen, een verlangen dat ze niet langer kon negeren.

Ze bleef voor het raam staan en keek uit over het bevroren meer. Haar adem liet de ruiten beslaan, terwijl de kilte in de kamer haar niets deed. Die kou had haar ooit gedefinieerd, maar nu voelde het... leeg. Ze dacht aan de keren dat ze haar magie gebruikte om zichzelf te bevredigen, ijspegels die haar lichaam vulden, haar koude vingers die haar warmte gaven. Maar het was niet meer genoeg. Haar lichaam snakte naar meer. Meer dan wat ze zichzelf kon geven. Ze wilde aanraking, intimiteit, verlangen dat gedeeld werd. De frustratie liet haar handen trillen, terwijl ze zich afvroeg hoeveel langer ze deze spanning nog kon verdragen.

Een zachte fluistering doorbrak de stilte. “Elsa...” De stem was bekend. Freyara. Na al die tijd weer kraakhelder te horen, vreemd maar vertrouwd.

Elsa draaide zich snel om, haar hart bonkend in haar borst. De fluisteringen waren nooit echt verdwenen, maar ze had ze de afgelopen weken steeds sterker gevoeld. De zachte stem van de godin had iets geruststellends, maar ook iets dreigends. Elsa voelde de tinteling langs haar ruggengraat trekken, alsof Freyara haar fysieke lichaam raakte.

"Je weet wat ik voor je wil," vervolgde Freyara, haar woorden zoet als honing. Elsa klemde haar handen tot vuisten.

“Ik weet wat je wilt, maar...” Ze zweeg, haar ademhaling snel en onregelmatig. Ze wist nog goed wat er de vorige keer gebeurde toen ze Freyara had toegelaten in haar gedachten. De beelden die de godin haar toonde, waren verleidelijk maar gevaarlijk.

“Denk aan de kracht, Elsa. Wat ik je kan geven.”

Elsa sloot haar ogen en probeerde de stem te negeren, maar het was zinloos. Elke fluistering van Freyara bracht beelden met zich mee. Beelden van mannen en vrouwen, van wezens die niet menselijk waren, hun lichamen om haar heen, hun aanrakingen... ze voelde het bijna. Haar lichaam reageerde instinctief, haar onderbuik begon te tintelen, en een warme gloed trok door haar heen.

“Je vraagt te veel van me,” fluisterde Elsa tegen de lege kamer, terwijl ze haar handen tegen haar buik drukte. Ze kon de honger voelen groeien, de verlangens die haar bijna gek maakten. Ze liep terug naar haar bed, haar lichaam zwaar van spanning. “Ik ben hier niet klaar voor.”

“Je bent er klaar voor,” fluisterde Freyara met een geruststellende maar dwingende toon. “Je lichaam verlangt ernaar. Je weet dat dit de weg is. De kerk van Auronisme moet hersteld worden, en alleen jij kunt dat doen.”

Elsa wist wat de godin bedoelde. Freyara had haar eerder verteld over haar drie zusters, elk vertegenwoordigd door een deel van de kerk dat ooit met seksualiteit en macht verbonden was. Maar dat was lang geleden. De kerk zoals Elsa die kende, was koud en afstandelijk, geen enkel spoor van de lust en intimiteit waar Freyara over sprak. Behalve als Elsa aanwezig was. Dan veranderde er iets. Dan werd er iets voelbaar...

“Je hebt geen keuze. Het is jouw lot,” zei Freyara, en Elsa voelde hoe haar lichaam reageerde op de woorden. Kippenvel trok over haar huid, en ze wist dat de godin gelijk had. Haar gedachten schoten alle kanten op, en Freyara leek haar beelden te tonen, expliciete visioenen van wat mogelijk was. Elke keer dat Elsa haar ogen sloot, zag ze meer. Ze zag mannen en vrouwen, lichamen die in extase waren, wezens uit andere werelden die zich aan haar overgaven. De beelden maakten haar duizelig, en haar hart bonkte sneller in haar borst. Wat als...?

Ze opende haar ogen en staarde naar het plafond, haar ademhaling schokkerig. Freyara had haar al veel verteld, maar wat haar echt te wachten stond, begreep ze nog steeds niet volledig. Ze voelde zich op de rand van iets groots, iets onontkoombaars. Maar wat het precies was, wist ze niet. Alleen dat ze zich eraan moest overgeven.

"Dit is wie je bent," fluisterde Freyara. "Je magie is verbonden met je verlangens. Hoe meer je geeft, hoe sterker je zult worden."

Elsa voelde de waarheid in die woorden, maar de onzekerheid bleef. Wat als ze deze weg insloeg en nooit meer terug kon? Maar tegelijkertijd, wat als ze weigerde en gevangen bleef in deze eindeloze, onvervulde honger? Ze wist dat ze geen keuze had. Dit was de enige weg vooruit. Ze moest zich bewijzen, en haar magie opnieuw opladen, zoals Freyara haar had verteld.

Elke nacht, zodra Elsa haar ogen sluit, wordt ze overspoeld door dromen die haar wereld op haar kop zetten. Het begon onschuldig, met vage, bijna onschuldige beelden, maar al snel veranderden haar dromen in intens, seksueel geladen ervaringen. In haar slaap wordt ze meegenomen door bekende gezichten, zoals Kristoff of andere inwoners van Arendelle, maar ook door wezens die veel verder van haar realiteit afstaan. Mensachtige wezens uit mythologie, hybride schepsels, of soms zelfs monsters, vinden hun weg naar haar bed, en zodra het begint, geeft Elsa zich zonder aarzeling over. Hoewel ze in eerste instantie altijd schrikt van wat haar te wachten staat, lijkt die schrik haar alleen maar dieper in de overgave te trekken. Ze wil meer, altijd meer.

Haar dromen zijn zo intens dat ze haar achterlaten in een toestand alsof ze een hele nacht echte seks heeft gehad. Als Elsa wakker wordt, is haar lichaam vermoeid, haar spieren voelen uitgeput, alsof ze zich urenlang aan pure passie heeft overgegeven. Haar hoofd is gevuld met de vertrouwde nasleep van seks, vol van endorfines, terwijl haar mond de zilte smaak van sperma proeft, alsof het net in haar is geschoten. Soms kan ze zelfs de afdruk van handen of klauwen op haar huid voelen, waar haar droomminnaars haar vastgrepen. Haar lichaam, vooral haar poes en anus, zijn elke ochtend opgezwollen en gevoelig, alsof er net nog een lul in haar heeft gezeten. Ze druipt, nat en hongerig naar meer.

Die schepsels die haar bezoeken variëren van bekende geliefden tot mythologische en buitenaardse wezens. Soms zijn het half-mens, half-dier figuren, en af en toe komt een monster langs dat zijn eigen verlangens op haar uitleeft. Er zijn geen grenzen in haar dromen; de intensiteit overtreft elke werkelijkheid die ze ooit heeft gekend. Ze heeft het gevoel dat het werkelijk had kunnen gebeuren, en soms is dat nog verontrustender dan de droom zelf.

Elke ochtend voelt ze die fysieke nasleep – haar lichaam is moe en gespannen, maar haar geest is geschokt door de echtheid van wat ze heeft meegemaakt. Toch, naarmate de dag vordert, veranderen die gevoelens. Haar verlangens beginnen langzaam weer op te borrelen, en tegen de tijd dat de avond valt, kijkt Elsa alweer uit naar de nacht. Ze weet dat het Freyara is die haar deze dromen stuurt, dat deze ervaringen een doel dienen. En hoewel ze zich in het begin nog probeerde te verzetten, merkt Elsa dat ze zich er steeds meer aan begint over te geven.

Freyara is altijd aanwezig, soms als een verre, observerende kracht, maar vaak genoeg ook actief deelnemend in de visioenen. Elke nacht wordt Freyara duidelijker voor haar, en haar aanwezigheid dringt dieper door in Elsa’s bewustzijn. Soms is het Freyara die zelf met Elsa in bed belandt, hun lichamen verstrengeld in een goddelijke dans van lust. Haar gezicht lijkt sprekend op dat van Elsa, met dezelfde lange lokken en doordringende ogen, maar met een bijna onmenselijke schoonheid, machtig en onweerstaanbaar. Het is alsof Elsa elke nacht dichterbij haar lot wordt getrokken, gestuurd door de godin die haar tot dit pad leidt.

Op een nacht, toen Elsa weer wegzakte in een roerige slaap, klonk de stem van Freyara luider dan ooit. Dit keer waren de fluisteringen niet zacht en suggestief, maar duidelijk en doelgericht. "Elsa," begon de godin langzaam, haar woorden zorgvuldig gekozen, alsof ze het gewicht van elk syllabe kende. Elsa voelde een steek van angst in haar borst. Dit was anders. Ze wist dat dit moment eraan zat te komen. De dromen, de verlangens, de constante roep – alles had haar naar dit punt geleid. Maar de realisatie dat ze de uitverkorene was, dat de Kerk van Aurorinisme van haar afhankelijk was, was beangstigend. Het voelde als een immense verantwoordelijkheid.

"De kerk moet hersteld worden," ging Freyara verder, haar toon kalm, maar vol betekenis. "En jij bent degene die dit zal doen."

Elsa zweeg, haar adem stokte. Ze wilde antwoorden, maar de woorden bleven steken in haar keel. Het was alsof ze niet kon spreken, alsof Freyara de enige was die de stilte mocht doorbreken. De fluisteringen van de godin drongen dieper in haar gedachten, en met elke zin leek ze meer twijfels van Elsa weg te vagen. Waar Elsa nog twijfelde, vernietigde Freyara die onzekerheden met de vastberaden kalmte van een godin die wist wat er moest gebeuren.

“Kijk.” Freyara's stem werd zachter, en plotseling verschenen er beelden voor Elsa's ogen. Het was geen droom, maar een visioen. Ze stond in het midden van een grote kerk, verlicht door een zacht, goddelijk roze licht dat alles omhulde. Rondom haar stonden allerlei wezens – van mensen tot mythische figuren, sommige bekend, andere vreemd en buitenaards. Iedereen was samen, verenigd door een diep verlangen. Overal waar ze keek, zag Elsa seks. De wezens gaven zich over aan elkaar, hun lichamen verstrengeld in een goddelijke daad van overgave. Maar het was meer dan dat. Het was een kerk, een heilige plaats waar predikanten hun volgelingen onderwezen en rituelen volbrachten.

Elsa voelde haar hart versnellen terwijl ze toekeek, en een vreemde trots borrelde op in haar binnenste. Ze stond daar, te midden van deze heilige gemeenschap, en keek toe, tevreden. Dit was hoe het moest zijn. Dit was het doel.

"Dit kan allemaal jouw werkelijkheid worden," fluisterde Freyara. "Als je mijn pad volgt."

Elsa ademde diep in. Angst kriebelde nog steeds in haar buik, maar er was ook een andere emotie die steeds sterker werd. Nieuwsgierigheid. De belofte van iets groters, iets magischers dan ze zich ooit had voorgesteld, klonk verleidelijk. Wat ze in haar dromen had ervaren, had haar al diep geraakt, maar Freyara beloofde dat de werkelijkheid nog veel intenser zou zijn.

"Je moet de drie proeven doorstaan," ging Freyara verder. Elsa voelde een koude rilling over haar rug lopen. Proeven. Ze wist al dat ze eraan zouden komen, maar het was de eerste keer dat Freyara er direct over sprak. "Drie zusters, drie testen."

Elsa kon niets terugzeggen, haar gedachten zwommen. Ze had geen idee wat de proeven zouden inhouden, maar ergens diep vanbinnen wist ze dat ze met seks te maken zouden hebben. Dat kon ze voelen. Haar lichaam, altijd alert na de fluisteringen van Freyara, tintelde in afwachting.

In de verte, in haar visioen, zag ze drie schimmen. Ze waren slechts vage contouren, verleidelijk en mysterieus, maar te ver om te onderscheiden. Dit waren de zusters van Freyara, dat wist Elsa. Hun aanwezigheid was voelbaar, zelfs op deze afstand. Hun vormen bewogen zwoel door de ruimte, maar de details van hun gezichten bleven verborgen, net als hun stemmen. Elsa wist dat ze hen pas echt zou zien nadat ze de proeven had doorstaan. Alsof ze nog bevrijd moesten worden door haar.

Freyara’s fluisteringen vulden opnieuw Elsa’s gedachten, maar dit keer waren de woorden anders. Dwingender. Concreter. "Voordat je aan de proeven begint, moet je je bewijzen, Elsa," fluisterde de godin met een geruststellende maar geladen toon. Elsa voelde haar hart even overslaan. Haar maag draaide om. De realiteit van haar nieuwe rol kwam opeens heel dichtbij, sneller dan ze had verwacht. Haar vingers trilden terwijl de woorden in haar hoofd bleven echoën. Ze had geweten dat dit eraan zat te komen, maar nu het moment was aangebroken, voelde ze angst opborrelen. Wat stond haar te wachten? Hoe moest ze zich bewijzen?

Toch voelde ze ook iets anders. De spanning van het onbekende prikkelde haar. De opwinding van het avontuur dat haar te wachten stond, begon haar angst langzaam te overstemmen. "Dit is mijn pad," dacht ze. "Ik moet dit doen." Haar ademhaling werd rustiger terwijl ze zichzelf aanmoedigde. Hoe vreemd en beangstigend dit pad ook was, het gaf haar leven een nieuw doel. Iets wat ze nodig had.

"Je bent niet alleen," ging Freyara verder, haar woorden sissend als een geheim dat eindelijk onthuld werd. Elsa knipperde verbaasd met haar ogen. Niet alleen? Ze had altijd gedacht dat ze de enige was die Freyara kon horen, de enige die haar bestemming voelde. Maar nu bleek dat er anderen waren. "Er zijn meer die mijn fluisteringen horen," zei de godin zacht. "Zij zullen je helpen."

Dit verbaasde Elsa, maar stelde haar ook gerust. De last van haar missie leek plots iets lichter, al maakte het mysterie van Freyara’s invloed haar alleen maar nieuwsgieriger. Wie waren deze anderen? "Ze zijn net als jij, maar minder krachtig," vervolgde Freyara. "Lotgenoten, verloren pionnen. Zij zijn niet zoals jij, Elsa. Jij bent het echte werk." De godin sprak met een mengeling van bewondering en afstandelijkheid. Elsa was de gekozen leider, maar de anderen... zij waren slechts instrumenten, onwetend over hun ware rol.

In haar hoofd vormde Elsa een beeld van hoe het opladen zou voelen. Misschien was het zoals wanneer ze wakker werd na een van haar intense dromen. Haar lichaam gevuld met energie, maar dan duizend keer groter. Ze wist het niet zeker, maar ze voelde de honger naar die kracht. Ze verlangde ernaar om dat gevoel opnieuw te ervaren, om haar lichaam en haar magie volledig opgeladen te voelen.

"De broeders van de kerk," fluisterde Freyara verder. "Zij zijn verloren, vastgeketend aan hun eigen verlangens. Ze horen niet langer thuis in deze wereld. Maar ze dienen een groter doel. Ze zijn van mij, en nu ook van jou."

Elsa slikte. De gedachte aan de broeders, hulpeloze schimmen binnen de kerk, vol verlangen maar zonder richting, maakte haar zowel nieuwsgierig als waakzaam. Ze kende ze niet, maar Freyara liet duidelijk merken dat ze hen onder haar controle had. Hun rol in dit alles was nog een mysterie, maar Elsa wist dat het aan haar was om die leegte in te vullen.

"Wees niet bang," fluisterde Freyara, bijna zachtjes, alsof ze haar twijfels volledig wilde wegnemen. "Je bent klaar voor wat komt. Dit is jouw pad, en niemand anders kan het bewandelen."

Elsa voelde een laatste rilling door haar lichaam trekken. Ze had geen idee wat haar te wachten stond, maar toch was ze vastbesloten om door te gaan. De honger, het verlangen naar wat nog zou komen, dreven haar vooruit. Ze wist dat ze dit moest doen, hoe vreemd het ook was. Haar toekomst lag in het volgen van dit pad, en ze zou het zo goed mogelijk vervullen.

Elsa betrad de Heilige kerk met een mengeling van verwarring en spanning. De muren, donker en verlicht door het flikkerende licht van fakkels en kaarsen, straalden een zekere heiligheid uit, maar ze voelde de verkeerde intenties waarmee ze hier kwam. Het was even geleden sinds haar laatste bezoek, en hoewel iedereen haar verwelkomde met blikken van vreugde, voelde Elsa de spanning in de lucht hangen. De laatste keer dat ze hier was, had ze zichzelf laten gaan, haar remmingen volledig losgelaten. Sindsdien had alles zich veranderd. Onbewust had ze iets losgemaakt in de harten van de broeders; Freyara klonk nu in meer hoofden dan alleen het hare, een invloed die Elsa nooit had beseft, maar die ze onbedoeld had aangewakkerd.

De hogepriester kwam haar al snel tegemoet, zijn ogen hongerig, zoals altijd. Iets diep vanbinnen, iets wat hij zelf amper kon duiden, groeide in hem wanneer hij Elsa zag. Hij onderdrukte het met moeite, maar de hunkering in zijn blik was onmiskenbaar. “Elsa,” zei hij met een zachte maar dringende toon, terwijl hij haar benaderde. “We moeten echt eens wat tijd doorbrengen... alleen. Er is veel te bespreken.”

Elsa glimlachte beleefd, maar wimpelde hem slim af, net op tijd. "Een andere keer misschien, priester. Ik heb nu een dringend doel." Ze knikte beleefd en glipte weg, haar hart kloppend in haar borst terwijl ze snel in een van de donkere gangen verdween. Zijn ogen volgden haar, hunkerend, terwijl hij langzaam achterbleef.

De gangen van de kerk werden steeds donkerder naarmate Elsa dieper onder de grond liep. Ze werd omringd door stenen muren en fakkels die net genoeg licht gaven om haar weg te verlichten. De lucht was zwaar, bijna tastbaar, alsof er iets ouds en heiligs zweefde in de ruimte. Haar voetstappen weerklonken zachtjes door de verlaten gangen, terwijl de fluisteringen van Freyara steeds krachtiger werden. Freyara leek haar persoonlijk te roepen, elke fluistering drong dieper door in Elsa’s geest, en met elke stap werd de roep intenser.

Elsa’s pas versnelde. Ze voelde de druk op haar schouders toenemen, alsof de zwaarte van haar missie fysiek op haar begon te drukken. Ze keek over haar schouder en zag alleen maar duisternis achter zich, een eindeloze leegte die haar leek te achtervolgen. Voor haar danste een zachte, roze walm, een gids die haar richting de diepten van de catacomben leidde. De fluisteringen van Freyara vulden haar hoofd, maar er waren ook andere stemmen nu – zachter, op de achtergrond, stemmen die ze nog niet kon plaatsen.

Uiteindelijk bereikte ze een grote, centrale ruimte. Het was een ronde kamer, verlicht door het warme licht van vuur. De vloer was bedekt met een groot tapijt, versierd met de afbeeldingen van Freyara en haar drie zusters. De broeders stonden in een cirkel om haar heen, hun lange gewaden bedekten hun lichamen, terwijl hun gezichten naar de grond waren gericht. Elsa kon hun ogen niet zien, alleen hun gebogen hoofden die haar aanwezigheid eerden. Ze hoorde hun fluisteringen, zacht en bijna melodisch, een vreemde harmonie die haar tegelijkertijd geruststelde en verontrustte. Maar boven alles bleef Freyara’s fluistering het luidst in haar hoofd, een constante bron van kracht die haar aanmoedigde dat dit de juiste weg was.

De sfeer in de kamer was intens. Elsa voelde haar keel samentrekken terwijl ze de mannen om haar heen zag. Hun lichaamstaal verraadde hun verlangen, ondanks de stilte en eerbied die ze probeerden uit te stralen. De spanning was bijna ondraaglijk; Elsa slikte moeizaam. De broeders bleven op afstand staan, maar hun intenties waren duidelijk zichtbaar. De tenten in hun gewaden wezen in haar richting, alsof hun lichaam al wist wat zij nog niet volledig had beseft. Elsa voelde de energie in de kamer aanzwellen, en de realisatie sloeg in als een bliksemschicht. Ze wist wat haar te doen stond. Ze wist hoe ze zichzelf moest bewijzen.

De ruimte werd plots gevuld met een nieuwe energie, en Elsa voelde het direct. Freyara sprak haar toe, nu niet meer met fluisterende, verleidelijke woorden in haar hoofd, maar met een stem die de ruimte leek te vullen. Het was alsof de godin overal om haar heen aanwezig was, haar betuttelend en beschermend. Elsa sloot haar ogen, haar ademhaling versneld, terwijl de stem van Freyara krachtig klonk. "Het is tijd, Elsa," sprak Freyara, haar toon niet langer zacht, maar dwingend en vol autoriteit.

Elsa’s hart bonkte in haar borst. Ze wist wat er van haar verwacht werd. De fluisteringen van Freyara hadden haar tot dit moment gebracht, en nu was er geen ontkomen meer aan. Dit was het pad dat ze moest volgen. Met haar ogen gesloten, voelde ze hoe de aanwezigheid van Freyara sterker werd, bijna tastbaar in de ruimte. "Neem diep adem, mijn kind," zei de godin. "En kniel voor hen. Laat hen hun verlangens bij jou vervullen."

Elsa deed wat haar werd opgedragen, diep ademhalend terwijl ze langzaam op haar knieën ging zitten. De koude stenen vloer drukte tegen haar huid, maar het enige wat ze kon voelen was de hitte die door haar lichaam stroomde. Rondom haar hoorde ze het zachte gezoem van de mannen, een hum die leek te resoneren met haar eigen verlangens. Ze openden hun kringen en kwamen langzaam dichterbij. Elsa hield haar ogen gesloten, haar borst steeg en daalde snel, terwijl de verwachting haar bijna deed beven. Freyara waakte over haar, dat voelde ze. Ze was niet alleen.

Toen Elsa haar ogen weer opende, zag ze hen om haar heen staan. De mannen, hun gezichten verborgen, hun lichamen gehuld in eenvoudige gewaden, stonden dichtbij, klaar voor wat komen ging. Ze zag geen ogen, geen gelaatstrekken, alleen de handen die onder hun gewaden reikten. Eén voor één trokken ze hun gewaden omhoog, en Elsa's blik viel op de ontelbare stijve penissen die voor haar uitrezen, allemaal naar haar gericht. Het waren er zoveel. Te veel. Haar ogen schoten van de ene naar de andere, haar hart bonkte sneller. Ze voelde een schok van schrik door haar heen gaan. Dit was meer dan ze ooit had verwacht.

Maar dan kwam de volgende sensatie. Haar lichaam reageerde instinctief, een golf van pure opwinding overspoelde haar. Een hitte die haar hele wezen vulde. Ze werd geil, enorm geil. Haar lichaam begon te schreeuwen om wat er ging komen, elke cel in haar smachtend naar wat zich hier zou voltrekken. Dit was nodig. Dit moest gebeuren. Freyara had haar tot hier geleid, en Elsa was klaar om zich volledig over te geven.

De mannen kwamen nog dichterbij. Ze waren niet subtiel of voorzichtig. De eerste greep haar ruw bij haar nek, zijn hand stevig om haar slanke hals geklemd. Hij trok haar naar zich toe, en zonder aarzeling duwde hij zijn stijve pik in haar mond. Elsa hapte naar adem, haar lippen omsloten zijn harde vlees. Ze probeerde zich nog even te verzetten, een instinctieve reflex van schrik, maar toen ze de warmte en de smaak van hem in haar mond proefde, verdween haar weerstand als sneeuw voor de zon. Haar lichaam hunkerde naar meer. Haar gedachten vervaagden, en alles wat ze nog wilde was meer van deze harde, grote pikken.

Terwijl haar mond vol zat, voelden haar handen de stevige grip van andere mannen die hun stijve geslachtsdelen in haar handen duwden. Ze liet zich door hen leiden, haar vingers om hun harde pikken geklemd terwijl ze hen zo kundig mogelijk begon af te trekken. Haar mond werd ondertussen genadeloos gebruikt door de eerste man, zijn harde pik stootte diep in haar keel. Elsa kreunde en gorgelde terwijl ze hem gretig afzoog, haar mond gevuld met zijn warmte. Haar ogen schoten alle kanten op, maar waar ze ook keek, zag ze alleen maar stijve penissen die allemaal op haar gericht waren, hongerig en klaar om haar te gebruiken.

Sommige mannen stonden dichterbij en trokken zichzelf al hard op haar af, hun handen vurig werkend aan hun eigen geslachtsdelen, hun ademhaling zwaar van opwinding. Ze leken niet te kunnen wachten tot hun beurt was gekomen. Elsa voelde het verlangen in de ruimte toenemen, elke ademhaling, elk gehum en elke aanraking dreven haar verder in haar roes. Handen begonnen haar lichaam te verkennen, zachtjes en soms ruw, haar kleding werd langzaam van haar lichaam getrokken of desnoods van haar lijf gescheurd, stuk voor stuk. Haar huid werd blootgesteld aan de koele lucht, maar met elke aanraking werd ze warmer, haar verlangen steeds intenser.

Verschillende mannen hadden zich nu bij haar mond gemeld. Telkens als de ene man klaar was met haar keel, greep een andere broeder haar nek of hoofd, en duwde zijn eigen harde penis naar binnen. Elsa sloot haar lippen gretig om elke nieuwe penis, slobberend en zuigend met een bijna wanhopige honger. Ze wilde dit. Ze had hierop gewacht. Elke nieuwe man werd met dezelfde gretigheid ontvangen als de vorige, haar mond gevuld met het ene na het andere geslacht.

Voor ze het wist, was ze compleet naakt. Ze zat daar, op haar knieën, haar lichaam volledig blootgesteld aan de mannen om haar heen. Ze keek op en zag de rijen mannen die haar omringden, meer dan ze ooit in één kamer had gezien. En ze waren er allemaal voor haar. Haar hart sloeg sneller toen de eerste man met een diepe kreun klaarkwam in haar mond. Elsa liet een harde, voldoeningvolle kreun uit haar keel ontsnappen toen zijn warme zaad haar mond vulde. Het was nog lekkerder dan ze zich had herinnerd. De smaak van zijn zaad liet haar hele lichaam tintelen van verlangen.

Het tafereel dat zich voor haar afspeelde, veroorzaakte een kettingreactie. Drie andere mannen kwamen bijna tegelijk klaar, hun zaad spoot in dikke stralen over haar gezicht, haar haar en haar naakte torso. Elsa voelde het warme zaad op haar huid neerkomen, druppels die over haar lichaam gleden, haar nog dieper in haar verlangen dompelend. Het liet haar huid tintelen, haar hele lichaam schreeuwde om meer.

Dit was niet normaal. Ze wist dat dit het begin was van iets groots. Freyara had haar hier gebracht, en dit was nog maar het begin van wat er zou komen.

Elsa had geen moment om op adem te komen. Niet dat ze dat wilde. Zodra de klaargekomen lul haar mond uitgleed en het warme sperma met zijn dikke pik over haar kin stroomde, voelde ze meteen alweer de druk van de volgende. Nog voor ze kon slikken, werd er een nieuwe, harde paal tegen haar natte, glibberige lippen gedrukt. Zonder aarzeling duwde deze zich hard naar binnen. Elsa’s instincten namen het over, haar keel ontspande zich vanzelf en ze kreunde onwillekeurig om het gevoel van zijn warme, dikke vlees in haar mond.

Terwijl ze zich vol overgave concentreerde op de nieuwe penis in haar mond, voelde ze de volgende explosie van zaad tegen haar gezicht spatten. Ze kneep haar ogen dicht toen de warme druppels over haar huid rolden. Maar het hield niet op. Elke twintig seconden leek er wel weer een nieuwe lading te komen, een stroom van sperma die ergens op haar lichaam terechtkwam, terwijl een andere man zich opnieuw over haar aftrok. Haar handen, die eerder al stevig om harde, pulserende penissen hadden geklemd, voelden hoe ook deze in haar handen klaar kwamen, dikke stralen die door haar vingers gleden voordat de mannen weer vervangen werden door nieuwe die gretig hun beurt afwachtten. Elsa was volledig omringd, in een draaikolk van seksuele overgave.

Maar zelfs dit kon niet genoeg zijn. Het waren er te veel. De mannen stonden in rijen dik om haar heen, en hoewel de stroom aan zaad continu was, ging het te langzaam. Elsa wist instinctief dat dit slechts het begin was, dat er nog veel meer moest komen. Dit was niet de volledige test die Freyara voor haar had bedacht.

Plotseling voelde ze sterke handen om haar heupen grijpen. Ze trokken haar ruw naar achteren, en Elsa moest de stijve piemels uit haar handen laten glijden terwijl haar lichaam in een nieuwe positie werd gedwongen. Ze zat nu op handen en knieën, haar lichaam volledig blootgesteld aan de mannen om haar heen. Haar mond werd nog steeds diep gevuld door de harde lul die zich wild in haar keel bewoog, maar nu voelde ze de mannen nog dichterbij komen. De sfeer werd zwaarder, het gehum van de broeders veranderde in diepe, opwindende kreunen en grijnzen. Elsa wist dat ze geen kant op kon.

Zaad bleef haar lichaam bedekken, warme, kleverige druppels die op haar naakte rug, haar ronde billen, en zelfs haar benen terechtkwamen. Haar lange, mooie haren plakten inmiddels tegen haar gezicht en nek, volledig doordrenkt van het sperma. Haar gezicht was het meest geliefde doelwit; steeds opnieuw voelde ze de stralen over haar wangen en lippen lopen. Elke man die haar geile mond zag werken, kon zichzelf niet bedwingen.

Terwijl de pik in haar mond heftig pulseerde en met een diepe kreun in haar keel klaarkwam, maakte hij plaats voor de volgende man die zijn beurt eiste. Elsa kon niet anders dan zich volledig overgeven aan de eindeloze stroom aan harde, dikke penissen. Ondertussen voelde ze meer handen op haar lichaam, die gretig haar huid streelden en haar verkenning in deze roes van lust versterkten. Hun vingers bewogen langzaam over haar rug, haar heupen en haar borsten, en plotseling voelde ze een stevige grip om haar heupen. Nog voordat ze kon reageren, voelde ze een kloppende eikel tegen haar schaamlippen gedrukt worden. Haar lichaam trilde van de opwinding. De eerste stoot was voorzichtig, maar toen gleed de harde lul zonder aarzeling diep in haar, waardoor Elsa’s ogen wijd open schoten.

Een intense, overweldigende kreun van puur genot ontsnapte uit haar keel, ondanks dat haar mond nog steeds gevuld was met een andere dikke pik. De kreun resoneerde door de ruimte, en de mannen die het dichtst bij haar stonden, die hun harde pikken al in hun handen hadden, kwamen vrijwel direct klaar door het geluid van haar extase. Elsa’s hele lichaam werd overgoten met sperma. De man die net in haar mond was gekomen, spoot zijn laatste restje in haar mond, terwijl de man die net zijn lul diep in haar poes had geduwd, met één enkele stoot direct klaarkwam, zijn zaad diep in haar gutsend.

De stralen van zaad kwamen overal op haar lichaam terecht – op haar gezicht, in haar haren, over haar rug en haar naakte, warme torso. Elsa voelde hoe het warme zaad haar huid deed tintelen, haar verlangen nog verder aanwakkerend. Ze wist dat dit slechts een fractie van haar krachten was. Dit was nog maar het begin. Het pad dat Freyara voor haar had uitgestippeld, lag nog wijd open, en Elsa was klaar om zich volledig over te geven aan de goddelijke lust die haar nu volledig had overgenomen.

Te midden van het heftige, allesverslindende tafereel hoorde Elsa Freyara’s stem duidelijk in haar hoofd. Niet meer fluisterend, maar bemoedigend, vol goedkeuring. "Je doet het goed, Elsa," sprak de godin met een bijna moederlijke trots. "Maar je kunt nog beter. Je wilt nog meer." De woorden raakten Elsa diep, en hoewel haar lichaam al schokte van extase, vulde de aanmoediging van Freyara haar met een nieuwe energie. Elsa knikte lichtjes, niet zichtbaar doordat haar mond opnieuw diep gevuld werd met een harde, pulsende lul die zich ruw naar binnen duwde. Tegelijkertijd voelde ze een andere man achter haar, zijn handen stevig op haar heupen. Hij gaf haar een flinke beurt, stootte hard en diep in haar strakke poesje, en hoewel hij zichzelf niet lang kon beheersen, hield hij het nog net een minuut vol voordat zijn zaad zich diep in haar gutsende lichaam verspreidde.

Nog voordat Elsa kon bijkomen van de ene man, nam de volgende zijn plek in, zonder onderbreking, net zo ruw en gretig. Elsa's lichaam schokte van pure extase, haar zintuigen overspoeld door een eindeloze stroom van prikkels. Het voelde alsof haar hele lichaam een onophoudelijk orgasme beleefde, haar kreunen weerklonken door de ruimte, elke spier in haar lijf gespannen van genot.

Niet veel later zat ze meer rechtop, haar knieën stevig tegen de vloer gedrukt. Een man lag onder haar, zijn stijve penis diep in haar natte, volgespoten poesje. Achter haar voelde ze opnieuw een andere man, zijn lul diep in haar kontje gestoken. Beide gaatjes werden gevuld, en met iedere stoot van de mannen verloor Elsa zichzelf dieper in een roes van extase. Haar mond werd onophoudelijk gevuld door harde, dikke penissen die beurtelings hun plek opeisten. Soms vulden er zelfs twee tegelijk haar mond, haar lippen zich uitrekkend over de harde schachten, terwijl haar tong zich wild om hen heen kronkelde. Haar handen, nu vrij, werden snel gevuld met nog meer stijve pikken, die ze zonder aarzeling begon af te trekken, haar vingers glibberig van het zweet en sperma dat zich overal op haar lichaam verzamelde.

Haar lichaam glom van zweet en zaad. Ze schommelde langzaam heen en weer, vermoeid maar onvermoeibaar, haar bewegingen automatisch en ritmisch terwijl ze zich door de ene man na de andere liet nemen. Haar geest was volledig in de greep van de opwinding, verloren in het eindeloze verlangen dat haar overspoelde. Soms leek het alsof ze dezelfde lul opnieuw voelde, alsof sommige mannen een tweede adem hadden gevonden en zich opnieuw aansloten in de dikke rijen om haar heen, onstilbaar in hun honger naar haar lichaam.

Hoewel Elsa zich steeds lichter in haar hoofd begon te voelen, merkte ze dat haar krachten niet wegebden. In plaats daarvan voelde ze zich beter dan ooit tevoren, alsof elke man die zijn zaad diep in haar spoot haar sterker maakte, haar magie opbouwde. Haar lichaam was fysiek uitgeput, haar spieren brandden van de inspanning, maar haar geest was helder, volledig aanwezig in het moment, zelfs terwijl ze verloren was in het verlangen en de opwinding.

De mannen bleven zich aanbieden, hun pikken gleden in en uit haar mond, haar strakke poesje en haar nog strakkere kontje. Hun stijve lullen werden tegen haar borsten gedrukt, door haar haar gestreken, en keer op keer in haar mond gestopt. Het sperma spoot als vuurwerk om haar heen, dansend door de lucht voordat het op haar gezicht, haar lichaam en haar glimmende haren neerkwam.

Later lag Elsa op haar rug, haar lichaam uitgestrekt en volledig overgeleverd aan de mannen om haar heen. Een man onder haar, zijn harde lul diep in haar sterretje, dat nu op een volle maan leek door de talloze beurten die het al had ondergaan. Haar benen waren wijd gespreid, terwijl een andere man voor haar zat, zijn lul die haar volgespoten poesje opnieuw binnendrong. Een derde man zat op haar buik, zijn handen stevig om haar borsten geklemd, zijn stijve lul tussen haar zachte borsten gewreven. Elsa’s hoofd hing half achterover in de handen van een vierde man, die zijn eikel diep in haar mond duwde, zijn kreunen vulden haar oren terwijl ze hem gulzig opnam.

Haar handen bleven niet stil, ook al was haar lichaam vermoeid. Ze trok nog steeds twee mannen af, haar vingers glijdend over hun natte schachten terwijl ze ze ritmisch omhoog en omlaag bewoog. Zo werkte Elsa zes mannen tegelijk af, haar lichaam een instrument van pure lust en verlangen, elk van hen gretig om haar te vullen met hun zaad.

Met elke nieuwe man werd Elsa in nieuwe standjes en posities gedwongen. Soms stond ze op handen en knieën, dan weer op haar rug of buik. Het aantal mannen dat zich aan haar opofferde leek eindeloos, maar toch werd er telkens een nieuwe broeder naar voren geduwd, klaar om haar te nemen. Vier, vijf, soms zes mannen tegelijk gebruikten haar lichaam, terwijl de mannen die zich niet direct op haar lichaam bevonden, hun zaad over haar uitstortten van boven, zich aftrekkend terwijl ze toekeken. Het kleed onder haar, versierd met de afbeeldingen van de godinnen, raakte langzaam maar zeker doorweekt door het sperma, doordrenkt met het resultaat van Elsa’s onderdanigheid.

Langzaam werden de rijen mannen dunner. Elsa's kreunen vulden de zaal nu duidelijker, niet langer overstemd door het gehum en gekreun van de massa. Slechts vijf mannen bleven nog over. Ze namen genoegen met haar mond, en Elsa keek hen aan, haar ogen vol verlangen, zonder ze echt te kunnen zien. Ze gaf ze haar geilste blik, haar lippen trillend van opwinding terwijl ze zich overgaf aan de laatste vijf die haar mond vulden. Eén voor één vulden ze haar mond met hun warme zaad, en Elsa liet het geil over haar onderlip lopen, genietend van de smaak totdat ook de laatste man haar verliet.

Toen zat ze alleen. De stilte in de ruimte was bijna oorverdovend na de intense climax van geluiden en bewegingen. Elsa hoorde Freyara’s lach weerklinken, tevreden, bijna duivels. "Ik wist dat je het kon," fluisterde de godin, haar stem vol trots. Elsa had zichzelf bewezen, en dat wist ze.

Elsa lag nog steeds op haar rug, haar lichaam zwaar en uitgeput, terwijl ze naar het plafond staarde met grote, heldere ogen. Haar borstkas rees en daalde snel, haar ademhaling zwaar van de inspanning. Overal op haar huid plakte het sperma, haar vingers gleden langzaam langs haar gevoelige plekjes, en waar ze ook voelde, vond ze meer zaad. Ze snoepte er nog van, haar vingers glijdend naar haar mond terwijl ze zachtjes genoot van de laatste resten. "Waar was ze aan begonnen?" vroeg ze zichzelf af. Maar diep vanbinnen wist ze het antwoord. Ze had zichzelf bewezen, en wat ze nu voelde, was sterker dan ooit tevoren.

-