Het was goed om even afstand te nemen. Toen ik uit de douche stapte, voelde ik de stilte in de caravan als een verademing. Ik had gewacht totdat het ongemak in de vorm van de twee tienermeiden was verdwenen. De warmte van de vorige avond hing nog in de lucht, als een herinnering aan alles wat er was gebeurd. Maar nu, met niemand om me eraan te herinneren hoe ongemakkelijk het was geëindigd, kon ik alles even laten bezinken. Ik kleedde me snel aan, trok een shirt en een korte broek aan en stapte naar buiten. De lucht voelde fris aan, verfrissend koel na de regen van gisteren. Het briesje dat langs mijn gezicht streek, bracht een vreemd soort opluchting. Vogels floten tussen de bomen, en het zachte geritsel van bladeren gaf me het gevoel dat dit een nieuw begin was.

Buiten de beschutting van de caravan werd de ravage zichtbaar. Tenten die half waren weggewaaid, spullen verspreid over de camping en modderpoelen waar kinderen nu met laarzen doorheen stampten. Mijn eigen tent was compleet weggeblazen – de meeste van mijn spullen verdwenen of doorweekt. Maar het kon me weinig schelen. Die stomme tent had me niks meer te bieden. Alles wat belangrijk was, lag nu hier, in de caravan, met Judith en Nicola. Ik vroeg me af wat ze nu aan het doen waren. Waarschijnlijk gezellig samen ergens koffie drinken, alsof er niks gebeurd was. Ik glimlachte bij de gedachte aan Judith en hoe ze vanmorgen Nicola erbij had gehaald. Het was misschien een beetje gek geweest, maar toch voelde ik me boven alles gesteund door de twee.

Ik liep door naar mijn vader. Hij stond bij de caravan met Willy, zijn handen vol met een stapel natte tentdoeken. Zijn gezicht lichtte op toen hij me zag. "Goedemorgen, jongen," zei hij, met die vertrouwde stem die ergens altijd een vleugje bezorgdheid leek te dragen.

"Goedemorgen," antwoordde ik. "Kan ik wat helpen?"

Hij knikte, zijn blik opgelucht. "Dat zou fijn zijn. Het is hier een bende. Iedereen had het zwaar gisteren."

Ik pakte een paar doeken van hem over en hielp hem met het opruimen. We praatten niet veel, maar dat hoefde ook niet. De spanning van gisteren leek weg te ebben, alsof de storm ons meer dan alleen fysieke rommel had laten opruimen. Het voelde bijna zoals vroeger, toen ik nog een kind was en we samen klusjes deden in de tuin. Maar nu was er iets anders, een gevoel van volwassenheid dat ik niet eerder had ervaren.

Toen mijn stiefmoeder erbij kwam, stelde ze voor dat ik meeging op excursie. Ik bedankte vriendelijk, maar sloeg het af. “Ik blijf hier wel,” zei ik. Mijn vader keek me even onderzoekend aan, alsof hij iets probeerde te begrijpen wat onbesproken bleef. Mijn stiefmoeder leek echter opgelucht – alsof ze liever zonder mij op pad ging. Dat gevoel was wederzijds.

Toen ze weggingen, bleef ik alleen achter. En eerlijk gezegd vond ik dat niet erg. Het gaf me tijd om alles op een rijtje te zetten en om te bedenken hoe de komende dagen zouden verlopen. Drie dagen. Dat was alles wat er nog over was van deze vakantie. Tot nu toe was het de beste vakantie ooit geweest. Wat er ook zou gebeuren, dat gevoel kon niemand me meer afnemen.

*

De camping leek langzaam tot leven te komen, alsof iedereen opgelucht ademhaalde na de storm. Mensen waren druk bezig met hun eigen zaken; tentzeilen werden opnieuw strak gespannen, fietsen rechtgezet, en de geur van versgezette koffie mengde zich met het vochtige aroma van de aarde. Het was een vreemd contrast: de sporen van chaos nog zichtbaar, maar de zomerse warmte probeerde de herinneringen eraan snel weg te vagen. Ik voelde me bijna onzichtbaar terwijl ik over het terrein liep. Niemand leek me echt op te merken, en dat was prima. Niemand wist wat er tussen mij, Judith en Nicola speelde. Die gedachte gaf me een gevoel van opluchting.

Toen ik Willy bij het zwembad tegenkwam, stond hij breeduit glimlachend naast een stapel puin. Zijn stevige, ronde postuur stak bijna karikaturaal af tegen de felgekleurde zwembroek die hij droeg. Willy straalde altijd iets onoverwinnelijks uit, alsof geen storm hem klein kon krijgen. "Morgen, Junge!" riep hij uitbundig toen hij me zag.

Mijn Duits was nog steeds knullig, maar ik deed mijn best. "Kann ich helfen?" vroeg ik hem, met een blik op de rommel om ons heen. Ik voelde meteen hoe mijn wangen warm werden, maar ik probeerde er een grapje van te maken. "Mein Deutsch ist nicht... ähm... fantastisch," voegde ik er met een nerveuze glimlach aan toe.

Willy bulderde van het lachen, alsof ik de beste mop van de dag had verteld. “Ach Junge, kein Problem! Besser als nichts!” Hij wees naar een stapel takken en wat modder die tegen een omgevallen heg lag. "Hier anfangen. Danke, Junge." Zijn toon was warm en dankbaar, zoals altijd.

*

Het zwembad zelf was opvallend onaangetast, alsof het een veilige haven was geweest midden in de storm. Alleen het gazon eromheen was bezaaid met takken en weggewaaide spullen. Er lag zelfs een ligstoel in een boom, een absurd gezicht dat me deed glimlachen. "Heeft iemand daar liggen zonnen?" grapte ik tegen Willy, die opnieuw hard begon te lachen. Hij verstond wel wat Nederlands.

Ik besloot mezelf nuttig te maken en begon met het opruimen van de takken en het wegvegen van de modder. Mijn handen werden al snel smerig, maar het voelde goed om fysiek bezig te zijn. Toen ik naar de boom keek, besloot ik dat de ligstoel eruit moest. Het leek onmogelijk, maar ergens voelde ik de drang om indruk te maken.

"Pas auf!" riep Willy toen ik de boom in klom, mijn voeten zoekend naar stevige takken. De ligstoel zat vastgeklemd tussen de takken, maar met wat moeite kreeg ik hem los. Het ding was zwaarder dan ik dacht, maar het lukte me om hem veilig naar beneden te laten vallen. Willy applaudisseerde met een brede glimlach. "Ein Held!" bulderde hij, en ik voelde een lichte trots opborrelen.

Tijdens het werk dwaalden mijn gedachten toch af naar Judith en Nicola. Waar zouden ze zijn? Wat zouden ze nu bespreken? Ik voelde geen spijt over vanmorgen, alleen nieuwsgierigheid. Als we eerder zo hadden gepraat als vannacht, hoe anders had deze vakantie dan kunnen zijn? Maar tegelijk dacht ik ook: misschien was dit precies hoe het moest gaan.

Met een diepe zucht streek ik het zweet van mijn voorhoofd en keek naar de lucht. De wolken hadden plaatsgemaakt voor een helderblauwe hemel. Het voelde als een nieuw begin, en dat gaf me hoop voor wat de laatste dagen van deze vakantie nog zouden brengen.

*

Ik bracht mijn middag door met het opruimen van de rommel rond het zwembad, samen met een groepje Duitse jongeren van hier uit de omgeving. Het zwembad zelf was al weer vol leven; kinderen spetterden in het water en gezinnen zaten aan de rand met handdoeken en picknickmanden. Het geluid van lachende stemmen en plonzend water was een welkome afleiding na de intense dagen die ik had meegemaakt. De geur van chloor mengde zich met die van gras en vochtige aarde, terwijl de zon fel scheen, met een verkoelend briesje dat aanvoelde als een verademing.

Tussen de helpers herkende ik het meisje met het lichtblonde haar, iemand die me eerder deze week al was opgevallen. Ze had me die dag een paar keer aangekeken, iets wat me sindsdien was bijgebleven. Nu stond ze vlakbij, een speelse glimlach op haar gezicht terwijl ze met anderen praatte. Ze straalde een soort zelfverzekerdheid uit die me tegelijkertijd aantrok en intimideerde.

Toen ik mijn beste Duits probeerde om een grapje te maken, lachte ze. Eerst voorzichtig, maar daarna oprecht, samen met de anderen. “Das war lustig,” zei ze, wat me enigszins geruststelde, ook al wist ik niet zeker of ze om mijn accent of om mijn grap lachten. Het voelde goed om erbij te horen, om geaccepteerd te worden, ook al voelde ik me ongemakkelijk over mijn beperkte taalvaardigheid.

Het blonde meisje stapte op me af met een flesje water in haar hand. “Hier,” zei ze terwijl ze het aan me gaf. Onze vingers raakten elkaar even, en ik voelde een subtiele tinteling die ik niet kon negeren. Haar lichtblauwe ogen ontmoetten de mijne, en ik glimlachte voorzichtig. Ze stelde me een paar eenvoudige vragen in het Duits, en ik deed mijn best om antwoorden te formuleren, hoewel ik wist dat mijn gebroken zinnen niet veel indruk maakten. Toch bleef ze luisteren, haar glimlach uitnodigend.

De aandacht was fijn, maar mijn gedachten gingen steeds weer terug naar Judith en Nicola. Er was een soort onzichtbare grens die ik niet durfde over te steken, alsof het niet eerlijk zou zijn tegenover hen. Het gevoel van schuld hield me tegen om haar vriendelijkheid als iets meer te interpreteren.

*

Niet ver bij ons vandaan stond Toni, de jongen met wie Nicola een paar keer was weggeweest. Hij leek net zo hard mee te werken als ik en was in gesprek met een paar anderen. Zijn houding was ontspannen, alsof de storm van gisteren geen vat op hem had gehad. Op een gegeven moment kwam hij naar me toe, een beleefde glimlach op zijn gezicht.

“Wo ist Nicola?” vroeg hij, duidelijk benieuwd naar haar.

Ik slikte even, maar bleef beleefd. “Mit... Judith,” antwoordde ik, mijn woorden simpel houdend. “Zusammen... spazieren.” Zijn blik veranderde kort, misschien teleurstelling, misschien nieuwsgierigheid, maar hij knikte alleen en liep verder.

Terwijl ik verder werkte, bleef die interactie door mijn hoofd spoken. Toni leek oprecht bezorgd om Nicola, niet het type jongen dat haar dingen zou opleggen waar ze niet achter stond. Ik voelde me ineens een beetje schuldig, wetende dat ik diezelfde Nicola de vorige avond had gezoend en intiem met haar was geweest. Als ik m'n ogen sloot kon ik haar lippen nog rondom mijn schacht voelen. Het voelde alsof ik een soort ongeschreven regel had overtreden, ook al was het anders gelopen dan hij waarschijnlijk wist.

Ik schudde mijn hoofd en richtte me op het werk. Er was genoeg te doen, en hoewel de situatie met Judith en Nicola nog steeds door mijn hoofd spookte, was het fijn om even in een omgeving te zijn waar niemand dat leek te weten. Voor nu kon ik gewoon mezelf zijn, ook al voelde ik dat mijn ervaringen me hadden veranderd.

*

Die avond hing er een sfeer van opluchting en saamhorigheid op de camping. De barbecue had iedereen naar buiten gelokt, de geur van geroosterd vlees en kruiden vermengde zich met de vochtige lucht na de storm. Langzaam vond de camping zijn ritme weer terug. Mensen lachten, deelden verhalen over de nacht ervoor en dronken samen wijn en bier uit plastic bekers. Het voelde alsof de storm iedereen dichter bij elkaar had gebracht. Ik voelde me ook ontspannen. De ochtend en middag waren wat afstandelijk geweest, maar dat had ons goed gedaan. Ik voelde me opgeladen, bijna opgewonden over wat de avond zou brengen.

Mijn blik bleef hangen op Nicola en Judith toen ze de open plek opliepen. Nicola droeg een luchtig zomerjurkje in een diepe, warme kleur die prachtig contrasteerde met haar getinte huid. De stof danste rond haar benen bij elke stap, en ze straalde die ongrijpbare zelfverzekerdheid uit die me altijd zo aantrok. Judith daarentegen leek ingetogener, zoals altijd, in een lichtblauwe blouse met subtiele knoopjes en een nette jeansshort. Ze had iets eenvoudigs over zich, iets natuurlijks, en toch kon ik mijn ogen niet van haar afhouden. Haar donkere ogen ontmoetten die van mij, en een klein, veelzeggend glimlachje speelde om haar lippen. Nicola's blik volgde niet veel later. We zeiden niets, maar in die eerste blikken voelde ik al een belofte. Alles was goed.

*

De drie van ons vonden elkaar snel, en het voelde alsof we meteen terugvielen in onze eigen bubbel. We lachten om de gestuntelde danspassen van Willy, die tussen de tafels door zwierde met zijn dikke buik vooruit. Nicola vertelde grinnikend dat hij haar die middag drie keer had gezegd dat ik hem écht goed had geholpen bij het zwembad. Judith gniffelde zachtjes en tikte me plagend aan. "Misschien ben je eindelijk wat volwassen aan het worden, Nick," zei ze. Ik haalde alleen mijn schouders op, glimlachend.

Onze gesprekken bleven luchtig. De spanning van de ochtend leek verdwenen, en ondanks de lange blikken die af en toe tussen ons vielen, voelde het natuurlijk. Het was een opluchting dat we niet meer krampachtig deden. Maar ergens bleef er iets kriebelen – de wetenschap dat ik vanavond weer met deze twee meisjes in dezelfde caravan zou slapen. Het vooruitzicht alleen al liet mijn hart sneller kloppen. Nicola's grijns gaf me het gevoel dat ze hetzelfde dacht. Judith leek daarentegen weer teruggevallen in een soort onhandige verlegenheid, alsof ze haar woorden zorgvuldig afwoog. Maar ik zag aan haar blik dat ook zij wist dat de nacht opnieuw beladen zou zijn.

*

De sfeer werd uitbundiger naarmate de avond vorderde. Willy's danspasjes maakten plaats voor geïmproviseerde zangwedstrijden, en er klonken schaterlachen van alle kanten. Mijn vader en Nicola's moeder mengden zich enthousiast in het feestgedruis. Het voelde bijna normaal – alsof dit gewoon een zomeravond was, zonder geheimen of spanningen. Maar dat gevoel sloeg abrupt om toen mijn ogen Nicola vonden, pratend met Toni. Ze stond dicht bij hem, haar hand vluchtig op zijn arm terwijl ze lachte om iets wat hij zei.

Ik verstarde. Er was niets echt verkeerd aan wat ik zag, maar het stak toch. Haar lichaamstaal, haar glimlach – het was speels en natuurlijk, zoals ze vaak deed, maar het deed me denken aan eerdere keren op school, wanneer een meisje dat ik leuk vond altijd voor een ander koos. Judith merkte het meteen. Ze legde haar hand op mijn arm en probeerde me tegen te houden. "Nick, het is niets," fluisterde ze geruststellend. Ik schudde mijn hoofd, niet in staat haar woorden te geloven. "Ik ga," zei ik simpelweg, terwijl ik me losmaakte en richting de caravan liep.

De weg terug voelde lang. De stemmen en muziek van het feest vervaagden met elke stap. Mijn gedachten maalden. Misschien overdreef ik, misschien was het niets. Maar de aanblik van Nicola met Toni voelde als een klap. Mijn veilige bubbel barstte, en voor een moment voelde ik me weer die jongen die nooit degene was waarnaar gekeken werd. Toen ik de caravan van Willy bereikte, zuchtte ik diep. Het was een plek om me even af te zonderen, om de wirwar van emoties in mijn hoofd op een rij te zetten. Ik opende de deur en stapte naar binnen, alleen met mijn gedachten.

*

In de stilte van de caravan voelde ik hoe de spanning van de dag langzaam wegebde, maar niet volledig verdween. Liggend op de slaapbank staarde ik naar het plafond, mijn gedachten een wirwar van twijfels en verlangens. Toen ging de deur zachtjes open, en daar stond ze. Nicola. Haar silhouet werd omlijst door het zwakke licht van buiten, en de ondeugende glimlach op haar gezicht bracht een mengeling van opluchting en nieuwe spanning met zich mee.

Ze zei niets, maar haar ogen spraken boekdelen. Een geruststelling, een belofte. Mijn hart bonsde terwijl ze de lichten uitdeed en zonder aarzeling naar me toe kwam. De ruimte leek kleiner te worden toen ze naast me op de slaapbank plaatsnam, haar benen half over de mijne gelegd. Ze vond het nodig het een en ander uit te leggen en ik sprak geen woord.

"Over Toni," begon ze zacht, haar stem een breekbare toon die ik niet vaak van haar hoorde. Ik voelde hoe mijn ademhaling versnelde, terwijl ze verder sprak. "Hij voelde meer voor mij dan andersom. Maar ik... ik heb hem nooit bedoeld pijn te doen. En ik wil jou al helemaal geen pijn doen, Nick." Haar blik was serieus, bijna verontschuldigend, en ik voelde mijn frustratie over het beeld van hen samen langzaam wegebben.

"Maar gisteren... wat tussen ons gebeurde," ging ze verder, haar hand onbewust naar mijn borst glijdend, "dat was echt. Het was passie. Liefde." Haar woorden raakten me diep, haar stem schoot dwars door mijn twijfel heen. Ik voelde een golf van genegenheid en verlangen opkomen, mijn lichaam reageerde direct. Ik moest haar aanraken, haar voelen.

Toen ze begon over Judith, voelde ik een lichte aarzeling in haar stem. "Vanochtend en eerder deze week... Ik was jaloers," bekende ze, haar wangen een zachte blos krijgend in het schaarse licht. "Ik wilde op haar plek staan. Ik wilde dat ik het was, daar met jou." Haar woorden, vol verlangen en eerlijkheid, raakten iets in me. Ik kon mezelf niet langer bedwingen. "Ze..."

*

Ik boog naar haar toe en onderbrak haar met een kus. Een lange, oprechte kus, waarin ik alles legde wat ik voor haar voelde. Haar lippen voelden zacht en gaven direct mee, alsof ze al net zo lang op dit moment had gewacht als ik. Toen ik me terugtrok, keek ze me met grote ogen aan, haar ademhaling onregelmatig. "Nicola," fluisterde ik hees, "ik wilde jou ook."

Ze glimlachte. Geen jaloerse blik, geen onzekerheid meer. Alleen die oprechte, tedere glimlach die al mijn twijfels wegnam. "Ik weet het," zei ze zachtjes, haar vingers over mijn borst glijdend. "En ik snap dat het niet alleen ik ben. Ik weet hoe je naar Judith kijkt. Maar ik... ik ben verliefd op je, Nick. Al jaren."

Haar woorden sloegen in als een bliksemflits. Mijn adem stokte, en ik wist niet wat te zeggen. "Ik ook," hoorde ik mezelf zeggen, mijn stem bijna brekend van emotie. "Op jullie allebei. Ik weet dat het niet kan, dat het niet mag. Maar ik weet het zeker. Ik ben verliefd op jullie allebei."

Nicola glimlachte opnieuw, haar ogen vol van een begrip dat ik niet had verwacht. "Het is gek, hè?" fluisterde ze. "Maar het is oké. Ik snap het. En ergens... ergens denk ik dat ik het fijn vind. Om je te delen met haar." Haar woorden waren zacht, bijna wanhopig. "Maar ik wil weten... hoe ver we kunnen gaan. Wat kan wel, wat mag niet? Ik wil dit, Nick. Ik wil jou. Juist omdat we elkaar straks niet meer zien."

Ze schoof dichter naar me toe, haar handen nu stevig tegen mijn borst gedrukt. Haar benen lagen tegen de mijne, haar blik bleef indringend in de mijne gevangen. Mijn lichaam reageerde instinctief op haar nabijheid, mijn handen jeukten om haar aan te raken. Maar ik hield me in, wachtend op een teken van haar, terwijl de lucht tussen ons steeds zwaarder geladen werd.

*

Haar lippen vonden de mijne en meteen leek de wereld te verkleinen tot alleen ons tweeën. Het begon teder, bijna verkennend, alsof we elkaar voor het eerst zoenden. Haar lippen voelden zacht en warm, en haar ademhaling mengde zich met de mijne. Langzaam verkenden onze tongen elkaar, en het spel dat zich ontvouwde, werd steeds intenser. Nicola’s tong kronkelde verleidelijk over mijn lippen en langs mijn eigen tong. Ze zuchtte diep en trok me dichter naar zich toe, haar zachte borsten tegen mijn borst drukkend. Haar kussen waren vochtig, sensueel, en gevuld met een oprechte hunkering. We smakten, hijgden, en verloren onszelf in het moment.

Ik liet mijn vingers voorzichtig over haar schouders glijden, vond de bandjes van haar zomerjurkje en trok ze langzaam naar beneden. Mijn lippen volgden, kussend over haar huid, terwijl ze zelf overeind kwam om haar jurkje verder van haar lichaam te laten glijden. Haar ogen lieten me niet los terwijl ze dit deed. Het viel sierlijk van haar af, en ze schopte het met een speelse beweging van zich af. Ze keek me verlegen aan en fluisterde: "Trek je shirt uit." Ik gehoorzaamde zonder aarzeling.

Toen ze haar bh losmaakte en haar borsten onthulde, deed ze dat zonder schaamte. Haar ogen zochten de mijne, op zoek naar bevestiging, en ik kon alleen maar staren, ademloos van haar schoonheid. Ze was zo mooi... Ze bleef nog even naast me zitten, en terwijl ze haar borsten zachtjes tegen elkaar aandrukte, begon ze aan mijn broek. Haar vingers bewogen onhandig, maar vastberaden, en toen mijn broek los was, gleed haar blik naar de strak gespannen stof van mijn boxershorts. Ze beet even op haar lip, en haar blik was gevuld met een mengeling van verlegenheid en opwinding. Toen liet ze zich weer sierlijk vallen en lag ze weer dicht naast me, ontbloot nu.

*

Haar huid voelde heet tegen de mijne, een heerlijk contrast met de koelte van de avond. Ze kamde haar haren vluchtig achter haar oren, een kleine, zenuwachtige beweging die me alleen maar meer betoverde. Haar handen verkenden mijn schouders en armen, voorzichtig en toch gedurfd. Ze keek me recht in mijn ogen en zei zachtjes: "Ik wil dat je met mij doet wat je met Judith deed... laat me voelen wat zij voelde."

Mijn adem stokte even. Haar woorden klonken als een toestemming, bijna een smeekbede. Ik legde mijn vingers teder op haar huid, liet ze glijden over haar armen en buik, altijd net de plekken vermijdend waarvan ik wist dat ze het gevoeligst waren. Hoe meer ze zich aan mijn aanraking overgaf, hoe meer ik durfde. Mijn hand vond de zachte ronding van haar borst en begon haar langzaam te strelen. Mijn andere hand gleed over haar heup, terwijl ze zich dichter tegen me aan drukte, haar knie langs mijn erectie schuivend en me bijna gek makend.

Toen ik haar reactie voelde – de gespannen ademhaling, het subtiele kronkelen van haar lichaam – durfde ik meer, en duwde haar voorzichtig op haar rug. Ik liet mijn hand voorzichtig naar beneden glijden, over haar buik en uiteindelijk over de rand van haar slipje. Ze gaf geen weerstand, moedigde me zelfs aan door haar benen iets verder te spreiden. Toen mijn vingers haar natte warmte vonden, voelde ik een golf van opwinding door me heen razen. Ze was meer dan klaar, en haar kreun, zacht en bijna schuchter, vulde de beperkte ruimte van de slaapbank.

*

Mijn vingers glijden gedreven door haar schaamlippen die gezwollen en nat zijn. Het voelt geweldig. Elke aanraking krijgt een reactie. Een trilling, een kreuntje, een smeekbede om meer... Ik geniet met volle teugen van dit moment wat ik toch niet had zien aankomen. Zodra ik gevlucht was, had ze me gemist en opgezocht. Een nu lagen we hier, en probeerde ik haar te geven wat ik Judith had gegeven. Gisteren nog maar...

Ik concentreerde me al snel op haar clitoris - eenmaal gevonden, en draaide kleine, gerichte cirkels met mijn vingers. Nicola kronkelde tegen me aan, haar ademhaling onregelmatig en haar kreunen steeds luider. Ze pakte mijn schouders stevig vast en leek zich volledig over te geven aan mijn aanraking. Het hoefde niet lang te duren. Ik kijk naar haar en hoe haar lichaam reageert. We kijken elkaar nog even intens aan, vlak voordat het moment van de waarheid zich echt aankondigde. Toen haar lichaam uiteindelijk begon te schokken en ze zich volledig verloor in haar orgasme, voelde het alsof ik iets bijzonders had bereikt. Haar hoofd viel achterover, haar borst ging hevig op en neer, en ze liet een pure, ongedwongen kreet van genot ontsnappen.

Ik hield haar stevig vast, mijn ene hand nog steeds op haar borst en de andere voorzichtig tussen haar benen, terwijl ze na trilde in mijn armen. Haar ogen ontmoetten de mijne, en die blik – gevuld met pure dankbaarheid, passie en een nieuwe vorm van verbondenheid – was alles wat ik ooit had willen zien. Wat een intens moment.

We lachten zachtjes samen, en ik drukte een kus op haar voorhoofd. “Je bent prachtig,” fluisterde ik. Ze glimlachte zwakjes, nog na hijgend, en drukte haar lichaam nog dichter tegen me aan. Alles aan dit moment voelde perfect. Ik had Nicola nog nooit zo mooi gezien.

*

"Kom je bij mij slapen?" fluisterde Nicola, haar stem laag en doordrenkt van verlangen. Haar woorden deden mijn hart een slag overslaan. Ik slikte, terwijl de betekenis van haar uitnodiging langzaam tot me doordrong. Haar blik gleed over me heen, intiem en veelbelovend, alsof ze wilde zeggen dat er meer ruimte nodig was voor wat ze verder wilde beleven. Ze trok zachtjes aan mijn hand en stond op, haar lichaam strak tegen haar lichaam vallend. Bij het opstaan voelde ik hoe mijn erectie tegen haar heup tikte. Haar ogen bleven even hangen op de plek waar mijn boxershorts gespannen stonden. Ze glimlachte, die ondeugende, veelzeggende glimlach die me zowel nerveus als opgewonden maakte.

Ik volgde haar naar het bed, mijn ademhaling zwaar van anticipatie. Nicola keek over haar schouder naar me en kneep kort in mijn hand, alsof ze wilde laten weten dat alles goed zou komen. Haar bewegingen waren beheerst, maar haar blik brandde van verlangen. Toen ik naast haar stond, streelde ze met haar vingers mijn borst, haar aanraking teder maar doelgericht. Mijn adem ontsnapte in een zachte kreun, en ze keek me onderzoekend aan, haar ogen vol verwachting.

*

Ze draait me met m'n rug naar haar bed, en duwt me zachtjes naar achteren zodat ik neerplof. Ik zit voor haar, kijk tegen haar op. Kort blijft ze staan, enkel een slipje dragend, en toont ze me haar schoonheid in het weinige licht. Ik zie elk detail. Haar lach en ogen, hoe ze haar lange haren beheerst vastbindt in een staartje met een elastiekje wat ze van het aanrecht had gepakt... Dan zakt ze voor me af, en gaat ze tussen m'n benen zitten. Zonder een woord te zeggen, trekt ze mijn boxershorts naar beneden, haar vingers even langs mijn heupen strijkend. Mijn erectie sprong naar voren, en haar blik gleed over mijn lengte. Ik voelde me kwetsbaar en tegelijkertijd op het toppunt van opwinding. Nicola boog zich langzaam voorover, haar lippen op mijn eikel plantend in een kus die zacht en teder was. Ze bleef me aankijken, zelfs toen haar tong langs de rand gleed en een tinteling door mijn lichaam stuurde. Wat een moment.

Haar handen waren overal: stevig om mijn schacht, onderzoekend over mijn ballen. Ze werkte geduldig, met zorg en aandacht, alsof dit moment net zo belangrijk voor haar was als voor mij. Elke aanraking liet mijn ballen harder borrelen. Ze keek me aan met dat haar handen samen omhoogtrokken, en ze keek naar mijn erectie met dat ze één hand weer terug naar beneden liet glijden. Vervolgens werkte ze de twee handen naar elkaar toe. Ik kreunde in ongeloof en kan me nog net beheersen.

Haar lippen gleden niet veel later over mijn eikel, haar tong cirkelde eromheen, en het was alsof ze me helemaal wilde verkennen voordat ze verderging. Ze nam me niet in de mond. Ze kuste me. En ze likte eraan. Soms met de ogen dicht, maar meestal keek ze me aan. Ook nu. Dan hijgde ze tegen de paal terwijl ze haar lippen erlangs liet glijden en lachte ze ondeugend voordat ze haar tong tegen de eikel liet krullen. Haast had ze niet. Ik kreun zachtjes haar naam uit.

Toen ze mijn eikel in haar mond nam, sloot ik mijn ogen, mijn adem stotend van het genot. Het gebeurde zo langzaam, en ze was zo gulzig. Zorgvuldig omsloten haar lippen mijn kloppende eikel en zoog ze er zachtjes en verlangend op terwijl haar handen mijn stang weer vertroetelend omsloten. Toen ging het heel snel. Nu was ik heel dichtbij. Maar ik wilde nog niet...

*

"Als je wil, mag je," zei ze zachtjes, haar stem hees en speels, terwijl ze even ophield om me aan te kijken. Ze hoorde, zag en voelde dat het ieder moment kon gebeuren, en dat ik het uitstelde. Het maakte haar niet uit. Ze deed immers niet voor niks zo haar best. Haar woorden dreven me bijna over het randje, maar de blik in haar ogen vertelde me dat ze meer wilde dan dit. "Ik wil graag nog verder met je."

De woorden galmden door mijn hoofd, en ik kon niet anders dan knikken. Nicola was open, kwetsbaar en verlangend, en dat maakte dit moment zo onwerkelijk mooi. Ze streelde mijn dijen en kwam overeind, haar ogen nog steeds op mij gericht, meer gespannen dan voor mijn knikken. Ze bleef even staan. Wat nu? Ging ze op m'n schoot zitten of moest ik verder op bed gaan liggen. Ik was zo naakt als ik maar wezen kon, mijn penis hard en wijzend naar omhoog. Alsof hij haar volgde. Haar knieën tikten mijn dijen aan, zo dichtbij was ze. Haar slipje rolde al bijna automatisch naar beneden, maar moest toch nog geholpen worden. Dat moest ik maar doen, en bewoog rustig naar voren terwijl ik haar aankeek.

Toen hoorden we het kloppen op de deur. Mijn hart sloeg over, en Nicola verstijfde kort. De caravan vulde zich met spanning, en ik voelde mijn bloed bijna bevriezen. "Jongens?" vroeg Judith zachtjes, haar stem even aarzeling verradend, maar daarna gevuld met een opwinding die ik niet meteen begreep. En Nicola leek dit wel te begrijpen. Maar ook bij haar een korte aarzeling voordat ze sprak. "Kom maar verder, als je wil." klonk ze zachtjes. Ik slikte in ongeloof.

De caravan werd weer stil, op het zachte geluid van onze ademhaling na. Buiten zongen de krekels in de donkere nacht, en de frisheid van het beddengoed om ons heen maakte de situatie zowel intiem als surrealistisch. Nicola keek me aan, haar lippen lichtjes gespreid in een verwachtingsvolle glimlach, en ik wist dat alles nog meer gecompliceerd ging worden. Maar dat maakte het niet minder verleidelijk.

*

Toen Judith de deur achter zich sloot, kon ik mijn adem bijna niet inhouden. Ik zat daar poedelnaakt op het bed, mijn erectie onverminderd prominent aanwezig, niets aan me verborgen voor haar blik. Nicola stond nog tussen mijn benen, haar rug naar Judith toe, en ik voelde de spanning in de lucht bijna zinderen. Ze laat haar blik en grijns nog een keertje op me vallen. Wat had ze in gedachten? Wilde ze dit echt, allebei? Ik wilde iets zeggen, maar mijn woorden bleven hangen.

"Kom erbij," zei Nicola uiteindelijk, omkijkend over haar schouder. Zij schaamde zich geen moment voor naaktheid. Vast niet de eerste keer dat de vriendinnen elkaar naakt hadden gezien. Haar stem was zacht, geruststellend, maar had die speelse toon die alles in beweging zette. Ze keek Judith over haar schouder aan, een lichte glimlach op haar gezicht. Judith bleef verstijfd staan, haar ogen flitsten van Nicola naar mij en weer terug. Haar blik bleef hangen op mijn lichaam, en ik zag hoe haar ademhaling versnelde. Mijn erectie veerde lichtjes op toen haar ogen er even bleven hangen. Ze slikte, nerveus maar nieuwsgierig.

*

"Ik wilde jullie niet storen," zei ze schuchter, haar stem nauwelijks hoorbaar. Toch klonk er iets ondeugends doorheen, alsof ze zelf ook wist dat ze dit wél wilde. Nicola pakte haar hand, kneep er zachtjes in en bracht haar een stap dichterbij. "Gewoon doen wat goed voelt. Meer niet," fluisterde Nicola en keek ons allebei aan. Zo simpel was. Of zo simpel moest het zijn. Haar ogen straalden een mix van opwinding en warmte uit. Judith knikte, haar wangen vuurrood, en zette langzaam een stap naar voren.

Nicola kwam naast me zitten en duwde me zachtjes achterover. Haar lippen vonden die van mij, en ik voelde de spanning in mijn lichaam zich omzetten in pure overgave. Haar handen gleden over mijn borst en buik, en uiteindelijk vond ze opnieuw mijn erectie. Haar vingers sloten eromheen, haar aanraking net zo doelgericht en zeker als altijd. Judith bleef staan, haar blik gevangen door het zicht van mijn stijve lid in Nicola’s hand. Ze slikte en bewoog onhandig, alsof ze niet wist wat te doen.

Nicola draaide zich naar haar toe. "Kom maar," moedigde ze haar aan. Er was iets intiems in haar toon, alsof ze Judith wilde geruststellen en uitnodigen om mee te doen op haar eigen tempo. Judith’s ogen waren groot, gevuld met spanning en verlangen. Ze knikte en begon langzaam haar kleding uit te trekken.

*

Ik keek ademloos toe. Ze probeerde sierlijk te bewegen, maar haar onhandigheid maakte het alleen maar mooier. Haar shirt gleed over haar hoofd, onthullend een eenvoudige maar elegante beha die haar bescheiden borsten omsloot. Haar broek volgde, en ze stond daar, alleen in haar ondergoed, met haar armen losjes over elkaar geslagen. Ze leek te twijfelen, maar toen onze ogen elkaar ontmoetten, zag ik een glimp van vastberadenheid.

Nicola glimlachte goedkeurend en wreef zachtjes over mijn schacht. "Dat is beter," zei ze zacht. Haar stem en haar blik waren bemoedigend, bijna beschermend. Judith zette nog een stap dichterbij en kroop uiteindelijk voorzichtig op het bed. Ze ging aan mijn andere kant liggen, haar huid nog koel van de nacht, en keek me aan met een blik die evenveel nieuwsgierigheid als verlangen verried.

Ik lag daar, ingeklemd tussen twee prachtige meisjes die alles voor me betekenden. Nicola’s hand gleed over mijn erectie, Judiths vingers vonden de mijne en knepen er zachtjes in. Er waren geen woorden nodig; alles aan dit moment voelde juist. Het was alsof er geen barrières meer waren, geen schuldgevoelens, geen onzekerheden. Alleen ons drieën, verbonden door iets wat moeilijk in woorden te vatten was.

*

Judith bracht haar lippen naar de mijne, haar bewegingen voorzichtig, bijna aarzelend. Maar zodra onze monden elkaar raakten, was er een explosie van warmte en verlangen. Mijn hand gleed naar haar gezicht, en toen ik haar hand op mijn borst voelde, veranderde alles. Haar aanraking was zacht, geruststellend, maar ze bracht ook iets nieuws: een stille uitnodiging. Onze tongen vonden elkaar, en het was alsof de spanning van dagen – misschien weken – eindelijk weer tot uiting mocht komen. Ze smaakte zoet en oprecht, haar ademhaling versnelde terwijl we elkaar dieper verkenden. Mijn hart bonsde in mijn borst, mijn gedachten verdwenen.

Nicola was nog steeds aan mijn andere zijde, haar aanwezigheid onmiskenbaar. Terwijl Judith mijn mond met haar tong verkende, hield Nicola mijn erectie vast. Haar grip was zelfverzekerd, maar niet dwingend. Soms kneep ze licht, een subtiele herinnering aan de intensiteit die zich in mijn lichaam ophoopte. Ze speelde met de grens, net genoeg om me op het randje te houden zonder verder te gaan. Het liet me trillen van genot, en ik voelde hoe mijn ademhaling zwaarder werd.

*

Judith trok zich terug, haar donkere ogen indringend op de mijne gericht. Ze glimlachte zwakjes, alsof ze zich afvroeg of dit echt gebeurde, terwijl haar vingers over mijn borst en buik gleden. Voordat ik iets kon zeggen, draaide ik me naar Nicola, die mijn blik al opving. Haar ogen sprankelden van ondeugd, en voordat ik volledig naar haar toe kon draaien, drukte ze haar lippen op de mijne. Haar kus was intenser, haar tong leidend en gretig, alsof ze ons moment wilde verzegelen. Ze kuste met de binnenkant van haar lippen, zacht en vochtig, haar ademhaling mengde zich met de mijne.

Tussen de kussen door streelde Nicola me, haar handen vonden steeds weer de weg naar mijn erectie, terwijl ze haar grip aanpaste en mijn respons nauwkeurig observeerde. Judith, die nu afwachtend aan de andere kant zat, keek naar ons met een blik vol verlangen en onzekerheid. Maar er was geen jaloezie. De harmonie tussen ons drieën voelde bijna vanzelfsprekend. Nicola boog zich even naar Judith en knipoogde, een gebaar van aanmoediging.

*

Toen Judith mijn hand pakte en tegen haar buik legde, brak mijn zelfbeheersing bijna. Onze lippen vonden elkaar opnieuw, en deze keer was ze minder afwachtend. Haar tong duwde tegen de mijne, verkennend, zoekend. Haar ademhaling versnelde en mengde zich met het zachte gekreun van Nicola, die zich nu dichter tegen me aan drukte. De warmte in de caravan steeg, een bijna tastbare energie die ons omhulde.

Nicola hield mijn erectie vast, maar bewoog nauwelijks. Als ik reageerde, vertraagde ze haar aanrakingen, een spel van verlangen en controle. Judith, inmiddels meer ontspannen, verplaatste haar hand van mijn borst naar mijn kin en tilde mijn gezicht lichtjes op zodat ik in haar ogen moest kijken. De blik die ze me gaf was alles: vol liefde, passie, en een intensiteit die me volledig veroverde.

Alles voelde zo natuurlijk. De afwisseling van onze kussen, de aanrakingen, de aandacht die de meiden gaven – het was alsof dit altijd zo had moeten zijn. Niets voelde geforceerd of ongemakkelijk. Ik wist dat deze avond een nieuwe grens had overschreden, maar op een manier die perfect in balans was.

*

Judith zoende me steeds vuriger terwijl mijn hand verder gleed, van haar buik naar het randje van haar slipje. Haar ademhaling stokte even, maar ze duwde zichzelf dichter tegen me aan. Mijn vingers streelden voorzichtig over de zachte stof, en haar lichaam reageerde direct: een verlangende zucht ontsnapte uit haar lippen, zonder schaamte. Haar mond drukte steviger tegen de mijne, haar tong dartelde uitdagend langs de mijne. Het was alsof ze met elke aanraking meer durfde.

Langzaam schoof ik mijn hand onder haar slipje. De warme, kletsnatte glibberigheid van haar intieme plek was bijna onwezenlijk. Mijn vingers vonden hun weg tussen haar nauwe schaamlippen, glijdend en verkennend, terwijl ik haar clitoris zachtjes streelde. Judith kromde haar rug, haar hand greep mijn arm vast, terwijl haar andere hand zich aan de lakens vastklauwde. Ze kreunde zachtjes in mijn mond, en haar lichaam leek zich volledig aan me over te geven.

Vanuit mijn ooghoek zag ik Nicola toekijken, haar blik nieuwsgierig en licht geamuseerd. Haar hand bleef mijn erectie omhullen, stevig maar zonder enige haast. Ze leek oprecht blij voor Judith, alsof ze haar genot volledig gunde. Zoiets had ze natuurlijk ook gezegd, maar nu bewees ze het. Maar toen Judith even geen adem meer had om me te zoenen door haar kronkelende bewegingen, voelde ik Nicola’s lippen alweer op de mijne. Haar tong gleed vaardig naar binnen, en haar vrije hand streelde mijn borst.

Nicola’s slipje gleed soepel omlaag toen mijn andere hand daar zijn weg vond. Haar schaamlippen waren glad en iets minder nauw, maar minstens zo opgewonden. Ze draaide zich langzaam op haar rug naast me, en ik voelde hoe ze haar benen een stukje opende, alsof ze me uitnodigde haar verder te verkennen. Judith lag nog dicht tegen me aan, haar warme ademhaling in mijn hals terwijl mijn vingers haar gevoelige plekken verkenden. Nicola hijgde zachtjes aan mijn andere zijde, haar heupen langzaam bewegend tegen mijn aanrakingen.

*

We lagen daar samen, op onze ruggen, als een drie-eenheid van verlangen en vertrouwen. Mijn vingers werkten simultaan: bij Judith gleed ik voorzichtig tussen haar schaamlippen door, mijn focus volledig op haar kloppende clit, terwijl ik bij Nicola een vergelijkbare route aflegde, de glibberige warmte bijna hypnotiserend. Hun ademhaling versnelde synchroon, hun lichamen bewogen zich tegen mijn handen in pure overgave.

Judith was de eerste die haar hoogtepunt bereikte. Haar hele lichaam schokte terwijl ze zich vastklampte aan mijn arm, haar hoofd achterover gooide en een lange, diepe kreun ontsnapte. Nicola volgde niet veel later, haar zachte "Ohhh…" vulde de lucht terwijl haar heupen nog wat omhoog kwamen, volledig onder mijn controle. Hun orgasmes waren voor mij voelbaar in het ritmisch samentrekken rond mijn vingers, een ervaring die ik nooit zou vergeten.

Na hun golven van genot kusten ze mijn hals en schouders dankbaar. Een korte strijd ontstond over wie mijn mond mocht kussen, en lachend gaven ze zich gewonnen aan het idee van delen. Om de beurt likten ze mijn lippen of lieten ze mijn tong toe in hun mond. Wat daarna gebeurde was totaal onverwacht: terwijl ze allebei mijn mond naderden, raakten hun tongen elkaar. Even verstarden ze, maar toen gniffelden ze. Ademloos keek ik toe, mijn handen nog in hun slipjes, hun lichamen tegen het mijne aan.

“Interessant,” fluisterde Nicola zowaar zachtje, stiekem glimlachend. Judith lachte voorzichtig en liet zich verleiden tot een laatste kus op Nicola’s lippen, een tedere afsluiting van het onverwachte moment.

Ze richtten hun aandacht weer op mij, hun blikken vol liefde, lust en dankbaarheid. Het was een perfecte harmonie van verbondenheid, en ik voelde me de meest bevoorrechte jongen ter wereld.

*

Ik en Judith zoenen weer intens met elkaar. Ze heeft zich helemaal aan mij, met twee handen heeft ze m'n gezicht dankbaar vast en dringt ze doelgericht haar tong naar binnen. Ze wil me van alles vertellen met deze zoen en ik probeer het allemaal te begrijpen.

Mijn hand zit nog in haar slipje, en ik blijf haar kriebelen. Zo nu en dan zucht en kreunt ze nog zachtjes en opgewonden terwijl ze me blijft zoenen. Ik ben al snel niet meer in staat haar net zo gemeend terug te zoenen.

Nicola had mijn erectie weer gevonden. Eerst met haar hand, later met haar mond... Ik kreun diep en opgewonden als ik voel hoe Nicola haar lippen achter mijn eikel sluit en zonder aarzelen beweegt ze doelgericht heen en weer. Judith laat mij genieten en ze kust m'n borst, schouder en hals terwijl ze met mij toekijkt hoe bij mijn buik het achterhoofd van Nicola heen en weer beweegt. Gretig laat ze haar lippen en tong over mijn erectie gaan. En dit keer houdt ze niet in.

Ik wil haar nog waarschuwen, maar besef dat dat niet hoef. Ik laat me gaan. Met een harde brul bereik ik eindelijk een climax na bijna twee dagen van opwinding.

Nicola houdt mijn paal stevig vast met een hand, haar lippen nog achter mijn eikel. Ik spuit zoals ik nog niet eerder heb gespoten. En zo in haar mond. Judith kijkt met verbazing toe, maar wrijvend over m'n buik en armen steunt ze ook dit moment.

We horen Nicola slikken. Geen druppel wordt gemorst. En wanneer het orgasme tot een einde komt, beweegt ze nog langzaam heen en weer met mond en hand, totdat echt het laatste eruitgezogen is.

Met een wat ondeugende glimlach, veegt ze haar mond af. Geen spoor te zien. Haar lippen glimmen wel van haar speeksel. Ik zie iets van schaamte in haar ogen, als ze naar ons kijkt. Dus kom ik snel overeind en zoen ik haar overtuigend op de mond. Ze had me gewoon klaargepijpt. Het was goddelijk.

Ze laat zich weer met mij terugvallen op bed, en Judith kust mij, en wrijft over Nicola's arm, bewust van de impact van onze acties.

Als ik naar de twee kijk, zie ik dat het goed is. Niemand is echt ontmaagd, maar we hadden nog een nacht morgen. Misschien dan wel? Nu kruipen we verliefd tegen elkaar aan. Er wordt weinig gesproken, maar als er iets gezegd wordt, gaat het over het fijne gevoel wat we nu delen. IK naakt, Nicola alleen nog een slipje aan, en Judith in bh en slipje. We trekken de dekens meer over ons heen, en ik blijf die nacht tussen de twee in liggen.

Verzinnend staar ik naar het plafond en besef ik me hoe bijzonder het was wat hier was gebeurd. De meiden slapen eerder dan ik.

Wat een mooi een belangrijk moment.

*

Judith's lippen vonden de mijne opnieuw, en dit keer voelde het alsof ze me van alles wilde vertellen zonder woorden. Haar tong drong verlangend mijn mond binnen, en ik beantwoorde haar kus met gelijke passie. Haar handen hielden mijn gezicht stevig vast, alsof ze me niet wilde laten ontsnappen, en haar zachte kreunen vulden mijn oren terwijl haar lichaam nog steeds subtiel tegen me bewoog. Ze was intens, gretig, alsof ze me wilde bedanken voor alles wat we samen hadden gedeeld.

Ondertussen voelde ik mijn hand nog steeds in haar slipje, mijn vingers die haar natte warmte bleven verkennen. Judith kronkelde lichtjes onder mijn aanraking, haar ademhaling versnelde terwijl ze af en toe in mijn mond hijgde. Haar schaamlippen waren glibberig en gevoelig, en ik wist precies waar ik haar moest raken om haar hele lichaam te laten tintelen. Het was een dans tussen ons; zij gaf, ik nam, en ik gaf weer terug.

Nicola, ondertussen, had zich verplaatst. Ze boog zich over me heen, kuste mijn borst en mijn buik, en liet haar lippen lingeren bij de huid vlak boven mijn erectie. Haar bewegingen waren doelgericht maar zacht, haar ademhaling warm en opwindend. Terwijl Judith me bleef zoenen, liet Nicola haar tong over de schacht van mijn pik glijden, haar handen stevig maar liefdevol om de basis gesloten. Ik kreun in ongeloof en voel enkel hoe ze dit doet, met de tong van Judith nog in mijn mond. Dit keer wist ik dat ze niet zou stoppen voordat ik mijn climax had bereikt.

*

Mijn lichaam stond in vuur en vlam. Met Judith’s mond op de mijne en Nicola’s lippen om mijn erectie, was het onmogelijk om me nog in te houden. Nicola had haar ritme gevonden, haar lippen glijden soepel heen en weer terwijl ze mijn eikel telkens opnieuw in haar mond nam. Het is echt fantastisch. Met open mond begon ze er steeds aan, en met strakke lippen kwam ze dan weer omhoog. Ik en Judith keken op een gegeven moment toe. Haar kruin die op en neer ging. Meer zagen we niet, maar het was duidelijk wat daar gebeurde. Pas toen ze kort stopte, en we een natte pik in haar hand zag staan, leverde ze het echte bewijs. Haar blik schoot naar me op, ondeugend en zelfverzekerd, en ik voelde hoe de opbouw van de afgelopen dagen zich onvermijdelijk ontlaadde. Ik voelde de spanning van Judith die dit zag. Ik wist zeker dat ze dit nog nooit gezien had, laat staan gedaan. Wel wist ze dat Nicola dit deed, en daar had ze altijd wat van gevonden. Nu niet meer. Nu hield ze me vast, kuste ze me ergens waar ze bij kon, en keek ze met me mee hoe Nicola zich weer van ons wegdraaide en de pik uit beeld nam en in haar mond. Zuchtend en kreunend genoot ik van de aandacht. Van beiden. Maar om te voelen hoe Nicola gretig zich een weg naar mijn zaad pijpte, was echt ongekend. Dit ging ik niet volhouden. En dat wilde ik ook niet meer. Wat Nicola ook nog wilde proberen, ging niet deze avond gebeuren. Daar had ze zelf ook duidelijk vrede mee, en had nog maar één doel voor ogen.

Mijn rug kromde zich terwijl ik met een diepe brul klaarkwam, mijn hand krampachtig om Judith’s schouder. Nicola hield me stevig vast, haar lippen strak om mijn eikel terwijl ik alles in haar mond spoot. Mijn lichaam trilde en schokte, en ik kon nauwelijks bevatten hoe intens het voelde. Judith keek met verbazing toe, haar ogen groot terwijl ze mijn buik en armen wreef, als een stille steun voor wat ik net had beleefd.

*

Nicola slokte alles in één vloeiende beweging weg, haar lippen glanzend van speeksel toen ze zich uiteindelijk losmaakte. Haar ondeugende glimlach werd getemperd door een glimp van schaamte, alsof ze zich bewust werd van de intimiteit die ze zojuist had gedeeld met mij – en met Judith als toeschouwer. Zonder na te denken boog ik me naar haar toe en zoende haar diep, mijn dankbaarheid en adoratie overbrengend met die ene kus. Schaamte was niet nodig. Nicola ontspande zich en liet zich naast me vallen, een zucht van tevredenheid ontsnappend.

Judith, altijd zorgzaam, verwelkomde Nicola terug met een kus op haar wang en een streling over haar arm. Even flitste er een tedere blik tussen hen, een moment van begrip en acceptatie dat alles wat net gebeurd was goed was. En hoewel er eerder een moment van onverwachte schaamte op hun gezichten stond na de toevallige aanraking van hun tongen, schoten ze ook nu weer al snel in de lach. Ook dit was 'interessant' geweest.

*

Toen we onder de dekens kropen – ik naakt, Nicola enkel in haar slipje, en Judith in haar bh en slip – voelde het alsof de wereld even perfect was. Hun warme lichamen drukten tegen me aan, en elke ademhaling voelde als een bevestiging van wat we zojuist hadden gedeeld. Er werd weinig gesproken, maar de weinige woorden die wel werden gezegd, gingen over hoe goed dit moment voelde. Dit was puur geluk, een band die dieper ging dan ik ooit had kunnen bedenken.

Ik bleef wakker, starend naar het plafond terwijl de slaap hen allebei inhaalde. Mijn gedachten dwaalden af naar alles wat er was gebeurd en wat er misschien nog zou komen. Dit was meer dan ik ooit had durven dromen, en ik wist dat dit moment me voor altijd bij zou blijven. Terwijl de rust zich in de caravan nestelde, voelde ik me geliefd, verbonden, en... gelukkig. Wat een ongelooflijke nacht.