We zitten om een uur of vijf in de Peugeot, op weg naar mijn volgende optreden maar stoppen ongeveer halverwege in Pommiers om te overnachten in een hotel. ik word immers pas de volgende dag verwacht bij de ‘Darts Academy’ in Lyon. Darts? Ziet Dieter me denken en glimlachend legt hij uit dat ik ingezet ga worden als doelwit voor een klein elitegroepje van drie ‘Masters of Darts’. Zijn laatste zin moet me geruststellen, maar doet dat niet, ‘Wees gerust, ze gebruiken hele fijne naaldjes, niet van die dikke tips…’ En daar lig ik dus de hele nacht van wakker! Ook tijdens het ontbijt eet ik maar heel weinig en tril van spanning. Dat zien ze, ik krijg daarom een pil en geen idee wat, maar mijn stress neemt snel af, ook als we in de auto zitten voor de rit erna toe. OM een uur of tien arriveren we. Het is een grote, brede boulevard met rijen van hoge gebrouwen. Dieter en ik stappen uit, Alexander rijdt verder om de auto te parkeren. Hij loopt direct door naar een grote deur en duwt die open voor me. Via een muffe gang komen we bij de ingang van de academie, waar iemand ons opwacht. Dieter en de man in pak, begroeten elkaar hartelijk en lopen daarbij naar binnen. Ik volg. Binnen staan nog twee mannen in pak en nadat ook die Dieter hebben omhelzend hebben begroet bekijken ze me alle drie van top tot teen, en terug waarbij hun blik op mijn kruis blijft hangen. Bekende gebeuren, grote ogen, open mond en slikkend, happend naar lucht. Tja, dat dunne lichtblauwe sportbroekje verhult natuurlijk niets. Een man verbreekt de stilte en lacht hard, terwijl hij zegt, ‘we zullen er wat verder vanaf moeten gaan staan dan de reguliere 2 meter 37 vrienden, want zijn bull’s eye is echt veel groter!’. De andere lachen mee, Dieter glimlacht en smiespelt, ‘Ja, zijn roos is ECHT 8 cm dik, zoals ik beloofd heb! waarop ze voor de tweede keer in lachen uitbarsten. ‘Kom’, zegt Dieter die zich naar me toe draait, ‘kleed je maar uit’. Dat is makkelijk dus sta ik in no-time volledig naakt voor de wand waar Dieter me neer zet. De mannen kijken vanaf barkrukken verwonderd toe hoe Dieter me vervolgens in een leren borstharnas gespt met twee metalen haken die hij vervolgens aan een trapeze haakt. Ook mijn polsen worden wijd uiteen, eraan vastgemaakt waarop vrijwel direct een hard zoemende elektromotor klinkt en ik word een stukje opgehesen waarop er een metalen spreidstang tussen mijn enkels geschoven wordt. IN X-vorm hang ik daar, echter met een nog steeds slappe, wat blijkbaar niet de bedoeling is. De mannen kijken naar Dieter die uit zijn aluminium diplomatenkoffer een ding pakt wat ik goed herken; Zo’n zwarte, kromme P-spot vibrator. Die perst hij in me en geeft de afstandsbediening aan een van de mannen.

Die bouwt niets op, zet het ding gelijk op de snelste en sterkst beukende kracht. De gebogen vorm van het ding vindt mijn P-spot perfect, terwijl het gekartelde deel tussen mijn benen mijn perineum en basis van mijn balzak stimuleren. Ik had tegen mijn gewoonte in mijn ODOL vanochtend niet afgetrokken en mijn apparaat verraad mijn geilheid. Ze komen verbijsterend om me heen staan en kijken toe hoe mijn pik eerst langer en dan dikker wordt en daarbij helemaal rechtop komt te staan, de dikkere eikel, volledig uit zijn vleesverpakking geschoven, hoog boven mijn navel, tegen mijn maag snel op en neer gaande maag perst. Ook dat windt me op. Hier…, meet op…, jullie geloofde me toch niet?’, hoor ik Dieter achter me zeggen en zie dan een man met een meetlint op me af komen. Hij meet mijn lul, van wortel tot top en mompelt, ‘Dieter heeft geen centimeter gelogen’ waarbij hij een stap terugzet. ’24 lang en 8 dik’. Dus ja vrienden, dat maakt de werpafstand geen 1 meter 37, maar 80 mm, gedeeld door standaard bull’s eye van 12,7 is millimeter is ruim 6 keer ze ver! ZES KEER!’. Herhaalt hij hardop en schrikkend. Een felle discussie begint. Door elkaar, hard en zacht pratend. ‘De heren moeten de spelregels aanpassen’, fluistert Dieter me toe. Dan komt ook Alexander binnen en begroet de mannen een voor een. De mannen zijn er blijkbaar ook uit want met het meetlint wordt er een meter of zes van me af een krijtlijn op de grond getekend. Dan pas zie ik er meer staan, veel meer en de mijne het verst. Ik ben dus niet de eerste! concludeer ik als er een andere man naar me toe loopt met een soort van stok in zijn handen, die hij voor me op de grond zet. Dieter bedient de kraan en zorgt ervoor dat mijn eikel precies op de hoogte van het uiteinde zit en stopt de motor. ‘1,73’, mompelt de man goedkeurend. Is dat op wedstrijdhoogte? Vanuit een hoek zie ik een andere man aankomen met een rond bord in zijn handen, een dartbord met een gat erin. Niet in het midden, maar onderin. ‘Op maat gemaakt’, legt hij aan Dieter uit, terwijl die mijn pik horizontaal, recht naar voor buigt. Het bord wordt erop gehaakt en ze drukken door. Dieter perst vanachter, tussen mijn benen door, mijn ballen een voor een door het gat waarop de man het bord loslaat en bekijkt hoe het erbij hangt. Als hij tevreden is trekt Dieter de dikke veter aan en spant zich het bord hard tegen mijn onderlijf. Wat ik niet zie, maar later besef is dat mijn eikel precies voor de bull’s eye moet staan, mijn linker bal voor scorenummer 17 en dikkere rechter voor scorenummer 19. Het is hen blijkbaar nog steeds om de officiële telling te doen, wat ik ook zie als er zo’n rijdende standaard met flipover wordt klaargezet. Er is een scoretabel en lees snel dat alles buiten het bord dus niet scoort. Anders hetgeen het scorebord aanwijst maar mijn pik 12, mijn linker bal 17, rechter 19 en mijn eikel die precies voor de bull’s eye staat, 50. Het blad wordt omgevouwen en dan zie ik de tabel met vier rondes en drie namen. Ze krijgen dus ieder 4 series met drie pijlen, dus , 36 pijlen op mij!

Ik hijg en kreun nu al, helemaal als de colbertjes uit gaan, de mouwen worden opgestroopt en de eerste Master voor me staat. Hij staart strak naar mijn kruis terwijl hij een dartpijltje in zijn hand balanceert. Een van zijn maten fluistert wat, waarop hij in lachen uit barst. Geen idee waarom maar blijkbaar zien ze hoe mijn pik heen en weer schokt, spastisch van angst. Dat is moeilijk richten. Hij werpt en ik voel niets. Hij mist me, scoort wel een 11. Dan de tweede. Hij neemt de tijd, ik word er niet rustiger op. Bang! Halverwege mijn pik een hele scherpe, venijnige prik. Dan niets. Ik houd van schrik mijn adem in en dat is precies wat hij zocht, hij werpt en ja, precies in mijn stilstaande eikel! Het is inderdaad een Master! Ik schreeuw, hijg en schreeuw steeds weer als hij naar me toe loopt en de pijltjes uit het ‘bord’ trekt terwijl een collega de score noteert en de werpplek inneemt. Ook hij blijkt een Master te zijn. Hij scoort driemaal, eerst mijn linker bal, dan weer mijn pik, net boven mijn ballen en als laatste weer mijn eikel, die nu al verschroeiend warm is. Ze trekken zich allemaal niets van me aan, gaan genadeloos door met hun spel. De derde is de beste, die raakt mijn eikel tweemaal! De eerst dart zit er nog als de derde zich er nagenoeg tegenaan, ook in perst. Ik ontplof, kom heel pijnlijk klaar. Ademloos, van pijn, van angst van geilheid ik weet het niet maar spuit sliert na sliert met een wijde boog omhoog. Iedereen lacht en kreunt bewonderend, maar ik ben doof, blind en op een andere planeet. Die vibrator echter staat nog steeds op volle toeren aan, ik krijg eenvoudigweg geen slappe dus gaan de heren door, alhoewel?

Aan koffiekopjes lurkend overleggen ze en halen er Dieter en Alex bij. Ik krijg even de kans wat bij te komen, even maar want er is blijkbaar iets besloten. Dan komt Alex op me afgelopen en legt uit, ’ze vinden het te makkelijk…, je bent immers wel erg groot, dus hebben ze hun weddenschap verdubbelt en ga ik je heen en weer duwen, als de slinger van een klok. Daarop bond hij een koord om mijn linker ellenboog en stapt een meter of wat opzij, terwijl aan het koord trekkend. En zo zwierde ik langzaam heen en weer, ik was een bewegend doel. Mijn pik en ballen waren inmiddels beurs en tintelde aan alle kanten, maar zoals gezegd, ze trokken zich niets van me aan, anders als dat ik hun doelwit ben. Nog drie rondes te gaan. En die gaan! Gelukkig scoren ze nu aanzienlijk slechter, zelfs buiten het board of mij om. Op het moment dat ik van de ene slinger, terugga naar de andere hang ik even stil en dat is het moment waar ze op wachten, aanleggen en werpen. Darts eindigen ook in mijn bovenbenen en borstkas. Helaas ook in mijn ballen, pik en pijnlijkst van alles, mijn eikel. Ik heb na de tweede ronde geen idee meer hoe vaak waar. Ze vermaken zich blijkbaar en na overleg met Dieter, komen er nog 4 extra rondes. Weer 36 pijlen terwijl ze de smaak te pakken hebben, met steeds beter inschattend te raken. Als ik omlaag kijk zie ik mijn bloederige eikel van boven en lager, groots opgezwollen ballen. Alles is bont en blauw.

Als Alexander me laat zakken kost het hem geen moeite de vibrator uit mijn aars te trekken maar des te meer om het board van me af te trekken. Mijn groots opgezwollen pik en ballen passen gewoonweg niet meer door het gat. Uiteindelijk, smeert hij de boel met veel speeksel en gil ik het opnieuw uit van de pijn bij de harde ruk waarmee hij me bevrijdt. Dieter staat bij de mannen als Alexander me strompelend naar een stoel breng. Daar trekt hij mijn shorts over mijn voeten, enkels en knieën omhoog en ik wip grimassen kreunend en trekkend omhoog, om alles in te pakken. Het shirt kan ik zelf, maar ik hoef me niet te bukken, hij strikt mijn Nike’s en verteld me bij de buitendeur te wachten zodat hij de auto kan halen. Hij beseft dat iedere stap me heel erg veel pijn doet. Dan komt Dieter erbij. Die kijkt me eens heel goed aan, fluistert ‘Goed gedaan jochie’ en helpt me omhoog en begeleid me naar de deur en door de gang tot aan de voordeur, die hij op een kier houdt. Pas als de grote Peugeot 5008 er staat, pakt hij me stevig beet en strompel ik erna toe. Dieter houdt de deur open terwijl ik me heel voorzichtig, langzaam op de achterbank zakken. Zelf loopt hij eromheen en komt naast me zitten. Nog voor we wegrijden geeft Alexander hem wat aan, hij draait zich naar me toe en zegt me mijn shorts uit te doen. Als we rijden en ik enkel nog in shirt naast hem zit zie ik in zijn hand een grote, felgele tube waar hij in knijpt. Er komt bruine zalf uit ‘Dit is Staudt wondzalf’, verteld hij. Het is pijnstillend en desinfecteert. Die prikken zullen heel snel herstellen, geloof me maar want je bent daar altijd goed doorbloed’. Gaat hij verder, ‘De pijn zal ook snel weg zijn…, want…, o-shit…, wauw…’schrikt hij, ‘wat hebben die kerels je te grazen genomen!’, terwijl hij met zijn zalfhand mijn ballen begint in te smeren, omhoog kruipt over mijn hele pik en uiteindelijk na nog drie, vier keer een kwak zalf in zijn hand gespoten te hebben, mijn eikel. Ik kan niets anders als hijgen en kreunen en wordt er niet eens meer geil van. ‘OK-ok jochie…, ik weet het goed gemaakt, we nemen een dag vrij. Kom Alexander, laten we naar het domein gaan’. Alexander knikt, weet wat te doen. Ik kijk hem vragend aan en hij legt uit, het domein waar we een vakantie caravan hebben heet ‘de Bélézy en ligt in dorp Bédoin, vlak voor de Mt. Ventoux, je weet wel’, maar ik weet van niets. Probeer me te ontspannen terwijl ik voel hoe alles tussen mijn benen begint te gloeien, prikkelen. De pijn verdwijnt, maar het prikkelt als een gek. Als ik me wil krabben, houd hij mijn hand tegen, niet doen, niet aanraken…, blijkbaar werkt het al jochie’. Ik krijg te eten en drinken, wordt bedient en hoef niets anders te doen als lui achterover te zitten met mijn benen wijd.

Om zeven uur avonds komen we aan en inderdaad, bij de ingang een enkele check en stoppen we naast een super-de-luxe stacaravan waarvan Alexander onmiddellijk alle ramen open om frisse lucht toe te laten. Ik was in de auto al in slaap gevallen, ook nu geen probleem, achteroverliggend op het grote tweepersoonsbed met mijn benen wijd uiteen gespreid om alles vrije ruimte te geven.

Wordt vervolgd door: Tour de France 8 (Etappe 6) – Stoeterij

(In dit waargebeurde verhaal zijn ter privacy de namen alle andere dan mijzelf, veranderd)