De volgende ochtend kreeg ik een mailtje van Iris en ze schreef dat ene Ed (Fictieve naam, beetje lullig om hem en plein public aan de schandpaal te nagelen) haar had gemaild en had gezegd dat hij had gezien dat ze nu zelf onderdeel van een verhaal was geworden. Oeps, dat had ik haar natuurlijk wel even moeten laten weten. Liep het net zo lekker, maakte ik een hele grote fout. Jezus Ed, had je niet even kunnen wachten met die mail. Het verhaaltje stond net 10 minuten online! Gast! Ik las haar mailtje nog eens en zag tot mijn grote opluchting dat er geen verwijten werden gemaakt, maar dat ze afsloot met een lachebekje. Na onze chat had ik inderdaad deel 1 geschreven en Kolonel Jessup en Code Red hadden me de titel gegeven. Hoe kon ik zo stom zijn om dat verhaal meteen te posten zonder dat met Iris te overleggen. Zal de wijn wel geweest zijn. Ik mailde haar snel terug dat het me speet dat ik het niet met haar had overlegd en overlaadde haar met een tiental excuses.

Ze reageerde vrijwel meteen en schreef dat ze hard gelachen had toen ze het verhaal las. Wat ze vooral grappig vond was dat ik cruciale details had veranderd, zoals Arnhem in plaats van PIEP!!! (Sorry, maar daar trap ik niet in lezers haha, dat blijft geheim). Ze schreef ook dat ze het heel apart vond om een verhaal te lezen dat eigenlijk over haarzelf ging! Ze had hem geantwoord met de vraag wie hij was en hij had haar geantwoord dat hij een lezer van De Boswachter was etc. etc. En hij had afgesloten met de vraag of ze met hem een kopje koffie in de bossen wilde gaan drinken. Jezus, hij probeerde even makkelijk mee te hobbelen op mijn verhalen! Kom op zeg, dat ging niet gebeuren! Ik schreef haar terug dat ze hem maar moest zeggen dat ie zelf een verhaal moest schrijven om überhaupt een kans te kunnen maken. Ja jongen, je moet er wel wat voor doen!

Wat een pannenkoek die Ed. Als je dit leest: no hard feelings, maar ik vind je actie wel erg doortrapt. Op zich goed gevonden, maar voorlopig is Iris voor mij! Haha. Ik wens je veel succes met je verhaal en ik hoop dat Iris het kan waarderen.

Maar goed, twee koppen koffie later kreeg ik weer een mailtje van Iris en ze zei dat ze hem had opgedragen om een goed lang verhaal te schrijven en dat ie beter moest spellen dan in z’n mailtjes. Ik proestte het uit toen ik dat hoorde. In de bijlage zaten zijn mailtjes en ik kreeg het wel een beetje met hem te doen. Ze had hem echt heel streng toegesproken. Hmmm Iris, dondersteentje van me, dat heb je echt heel goed aangepakt. Je zou zelf moeten gaan schrijven dacht ik nog. Ik antwoordde haar met de vraag of ze serieus op hem in zou gaan als hij een echt goed verhaal zou schrijven en ze antwoordde dat ze dat nog niet wist.

Ja ja, dacht ik. Als je met één kerel chat en er over denkt om vreemd te gaan, waarom dan niet met twee! Als we zouden gaan Skype-en en dus weer een stapje verder over de rand gingen, dan zou ik het haar vragen. Op zich wond het me wel op dat ze in elk geval zinspeelde met de gedachte om ook met Ed te gaan daten. Pret met Ed. Ha ha. Het betekende in elk geval wel dat ze écht van plan was om ons ‘avontuurtje’ door te zetten, of trok ik nu een voorbarige conclusie? En eerlijk gezegd vond ik het dan ook wel een geil idee dat ze het ook met een ander zou gaan doen. Ed en ik zouden dan tegen elkaar moeten opboksen om haar ‘hand te winnen’. Het leek haast wel een middeleeuws duel te worden. Maar ik was er van overtuigd dat Ed geen beter verhaal kon schrijven, anders had hij dat al veel eerder een keer gedaan. Nee, Ed was gewoon een geile lezer, die even snel wilde scoren. Aan de andere kant hoopte ik wel op een verhaal van hem. Zou het een slap aftreksel worden van mijn verhaal over Jennifer? Zou hij ergens een verhaal vandaan plukken en zijn naam eronder zetten? Leek me sterk, want hier op Opwindend.Net worden plagiaatjes er feilloos tussen uit gehaald. Dank je wel oplettende lezers!

Ik kreeg weer een mail van Iris en ze schreef dat ze geen webcam had op haar laptop. Hmmm, da’s minder, maar goed, het hield ook in dat ze druk bezig was met het downloaden en installeren van Skype en dat deed m’n pik lichtjes steigeren! Ik had bijna weer voldoende bloed in mijn lijf! Mijn Skype stond aan en ik zag nog geen nieuwe naam in het lijstje en ik werd behoorlijk ongeduldig. Iemand voor Skype uitnodigen is ook een goeie check om te kijken of je echt te maken hebt met degene die ze beweert te zijn. Als ze ineens afhaakt dan was Iris gewoon een vent. Een Ed of zo. Jezus, hoe lang kan het duren voor je een programma hebt geïnstalleerd? De moed zakte me in de schoenen. Iris, nee, dat kon geen vent zijn. Iris was echt, daar was ik van overtuigd. Ze was gewoon heel nerveus en durfde me niet toe te voegen aan Skype. Ja, dat was het. Ze durfde gewoon niet.

Maar wie schetste mijn verbazing toen ineens IrisD in mijn lijstje verscheen met een groen icoontje voor haar naam. Ik klikte er direct op en Skype ging over. “Hallo? Ben jij dat Iris?” zei ik en ik hoorde wat gerommel aan de andere kant en ineens een hoge fluittoon. “Zet je volume zachter!” riep ik en de fluittoon verdween. Een prachtige licht hese stem kwam uit m’n speakers en ik smolt bijna van opwinding. “Hallo? Tom? Zo beter?”. Ik schrok me rot, voor mij was dit ook de eerste keer dat ik met een totale onbekende aan de lijn zat en haar stem klonk zó erotisch, dat ik er verlegen van werd. “Eeeh, prima zo, ik hoor je luid en duidelijk, Jij mij ook?”. Dat was zo en het gesprek kwam merkwaardigerwijs heel moeizaam op gang. Lange stiltes vielen en we praatten alleen maar over algemeenheden.

“Raar hè” zei ik toen, “dat we allebei behoorlijk nerveus zijn nu we elkaar live spreken” en ze antwoordde dat ze inderdaad behoorlijk nerveus was. “Het is voor mij echt een hele grote stap verder. Met Gert-Jan was dat net zo in het begin” en ik zag het voor me. Ze zat op de bank, met haar laptop voor haar neus met het klamme zweet in haar handen. “Maar Gert-Jan had het vaker gedaan en die begon meteen met een geil verhaal” en ze giechelde. “Joh, ik wist niet wat ik hóórde!”. Ik moest lachen en kon me het heel goed voorstellen, want ik vond dit ook best wel spannend. Ik verzamelde m’n moed en probeerde het gesprek de pikante richting op te sturen: “Maar vertel eens, hoe lang heb je met die Gert-Jan gemaild en gebeld?”. Ze zei dat het ruim twee weken was en ik vroeg: “Vertelde hij steeds de verhaaltjes of geilde je hem ook op?” Ik hoorde wat gegiechel en ze zei: “Na een tijdje raakte ik er aan gewend en heb ik hem ook meerdere keren opgewonden met mijn verhaaltjes.”

“En soms moest ie ineens ophangen omdat z’n vrouw thuis kwam en hoorde ik twee dagen niks van hem. Ik weet nog dat ik het ontzettend spannend vond dat we betrapt konden worden. Bij mij was dat een stuk minder, omdat André dagen aaneen weg was, maar Gert-Jan zat heel vaak op het randje.” Ik zag ook dit plaatje voor me van een Gert-Jan, die met z’n broek op z’n enkels op de bank lag en z’n vrouw hoorde thuiskomen en niet wist hoe snel hij zich moest aankleden. “Maar het ging dus een keertje fout, begrijp ik?” Ze zweeg even en zei toen: “De laatste keer had ik hem eeeeh, ja, hoe zeg je dat, eeeeh klaar gekregen en hij kreunde het uit. Blijkbaar had hij niet door dat z’n vrouw via de achterdeur binnenkwam en hem dus kreunend en je weet wel op de bank zag” Ik wilde haar geile woordjes laten zeggen en vroeg: “Je weet wel?”. Ze giechelde weer: “Je weet wel, eeeeh, klaarkomend... en met een telefoon aan z’n oor. Het laatste dat ik hoorde was een vrouw die gilde en heel hard Gert-Jan riep en toen verbrak de verbinding”. Wow, dat moest best heftig geweest zijn bij Gert-Jan thuis en ik moest er eigenlijk best hard om lachen. Sukkel!

“ik kan niet betrapt worden Iris” sprak ik haar bemoedigend toe, “en zoals je zei is jou vent steeds dagen van huis, dus wij kunnen redelijk veilig kletsen, toch?” Ze antwoordde: “maar dat maakt het voor mij ook wel erg moeilijk hoor” Ik vroeg haar wat ze daarmee bedoelde en ze zei: “Juist omdat jij vrijgezel bent, ben jij voor mij een hele veilige man om mee te kletsen en ik ben bang dat ik steeds verder over het randje ga daardoor” en ze vervolgde: “je stem is zo heerlijk en je bent niet zo oversekst als ik dat mag zeggen. Ik bedoel dat je niet meteen zoals Gert-Jan geile verhalen begint op te hangen, dat ik langzaam aan behoorlijk benieuwd naar je begin te worden en dat maakt me een beetje bang”. In haar stem hoorde ik grote twijfels over of ze verder wilde gaan of het hier bij wilde laten en zei: “dank je, ik kan het me goed voorstellen en ik wil je ook nergens toe verleiden, ik laat het aan jou over hoor”. Goed gedaan Tommie, je speelt het goed; je legt alle verantwoordelijkheid bij haar. Stapje voor stapje.

“Wil je weer dat ik naast je op de bank kom zitten?” vroeg ik toen, om te kijken of ze weer een stapje verder durfde te gaan. “Eigenlijk wel Tom, je bent goed bezig om me op te winden”. Check! “Maar helaas moet ik zo weg naar een cursus en ik ben om drie uur weer thuis. Zullen we dan verder praten? Kan ik ook even een beetje aan het idee wennen”. Dat was even een afknapper! Maar er zat niks anders op dan op de middag verder te gaan. We namen afscheid en uiteindelijk werd het groene icoontje naast IrisD grijs. Maar... we hádden ge-Skype-ed en dat was weer een stapje verder naar het randje. Gewoon de tijd nemen Tom en alles komt goed. Ik kon niet wachten tot het drie uur zou zijn en verdeed m’n tijd maar met het schrijven van een vervolg op de Boomhut. Oh ja, Voetbalvrouwen moest ook nog, maar dat zo een stevige dobber worden.

Kwart voor drie zat ik al vol spanning naar het icoontje op Skype te kijken en ineens kleurde die groen en ik belde haar direct. Prrrrr... Prrrrr... klonk het en ze nam op: “Zo, jij zit er ook bovenop zeg!” en ik moest lachen, “leuke cursus gehad”. Ze zei dat ze weer veel had opgestoken, maar dat ze zich een ongeluk was geschrokken toen ze thuis kwam. “Ik liep de keuken binnen en zag een doos bonbons liggen van een Duits merk en een briefje erbij” en een koude rilling gleed over m’n rug: “Jezus, was je man thuis?” Ze vervolgde: “dat gebeurt wel eens als de basis waar hij is niet te ver weg is en hij weer eens vergeten is om een paar documenten uit te printen” Ik slikte even en zei: “Maar dan had hij ons net zo goed hebben kunnen betrappen!”, maar ze stelde me gerust. Hun villa had een vrij lange oprijlaan en als de er een auto bij de poort kwam, dan ging er altijd een zoemer in huis en dan duurde het minstens drie minuten voordat hij binnen zou zijn. Alle tijd zei ze, maar ik vond het maar behoorlijk griezelig. “Hij schreef in het briefje dat hij wat vuile kleren in de was had gestopt en of ik die wilde ophangen als het klaar was. Verder nog een boel lieve woordjes en drie X-en en ‘Je André’ als afsluiter.” Voor mij leek het nog steeds als door het oog van de naald, maar zij bleef er vreemd genoeg erg rustig onder.

“Joh, hij is dan wel een stoere vent, maar hij is ook erg naïef” en ze grinnikte. Ineens schoot het me te binnen: “Iris, als hij documenten uit moest printen, dan heeft ie je laptop gebruikt of niet?” en ze stelde me gerust dat hij z’n eigen account had en dat ie niet bij het hare kon. “Ik zei toch dat ik m’n geheimpjes achter een password had” zei ze en ze besteedde er geen aandacht meer aan. Ik vreemd genoeg wel...