Het Cadeau - 2

Niet lang nadat Sophie zich had verontschuldigd met een zwoel “tot straks misschien”, een zinnetje dat nog een tijdje bleef nazinderen in mijn hoofd, dacht ik, Jess, terug aan het begin van deze avond. Bij aankomst hadden we van Mevr. de Vries onze naambordjes gehad en Mike een button met 6 erop.

Het eerste wat me opviel toen we de tuin van het landgoed inliepen waren de serveersters die met dienbladen tussen de gasten door zweefden. Van een afstand leken ze elegant gekleed in lange witte jurken. Vloeiend, sophisticated, bijna engelachtig in het gouden avondlicht. Maar hoe dichterbij ze kwamen, hoe meer ik begon te twijfelen of ik het wel goed zag. De stof leek doorzichtig, alsof het meer een illusie was dan echte bedekking. “Welkom, Michael en Jessica,” zei een van hen terwijl ze onze naambordjes las. “Champagne? Leuk om wat jonge, frisse gezichten te zien. Je bent een jonge winnaar, Michael.” Ze glimlachte plagend. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden, want nu ze zo dichtbij stond, zag ik pas echt hoe extreem doorschijnend die jurk was. Hij verhulde helemaal niets. Haar volle, stevige borsten waren duidelijk zichtbaar, de tepels licht hard en precies in het midden, met in subtiel goud “Alexander” geborduurd over haar decolleté. Geen bh te bekennen, alleen een klein slipje dat strak om haar heupen zat en vaag doorscheen tussen haar benen. “Ik ben Brandy, voor het geval je mijn naam later vanavond nog wilt onthouden.” Met die woorden liep Brandy verder naar andere nieuwkomers, en Mike en ik keken elkaar verbaasd aan. Ik was 24, hij 30, inderdaad jong vergeleken bij veel gasten hier, maar Brandy leek zelf amper ouder dan een tiener. Ik zag dat Mike bloosde, zijn blik snel afwendend.

Hij schaamde zich duidelijk dat het feest zo onverwacht smeuïg bleek te zijn. Het was zo’n feest waar mensen snel rondliepen. We ontmoetten heel veel mensen, maar praatten met niemand lang. Alexander van der Meer stelde zich persoonlijk aan ons voor en praatte met mij over mijn onderzoeksbaan. We merkten ook dat hij ons aansprak met Mike en Jess in plaats van Michael en Jessica, een blijk van oog voor detail. Hij kwam zo oprecht over dat het moeilijk was te geloven dat zijn naam letterlijk op de naakte borsten van zijn serveersters stond geborduurd. Ik begon al te twijfelen aan mijn eerste indruk dat het feest goedkoop was. Het gedrag van de serveersters begon me steeds meer te intrigeren. Ze leken een belangrijke rol te spelen deze avond, niet alleen als personeel. Ze stelden zich voor en maakten praatjes. Daarbij viel me op dat veel van hun namen klonken als strippernamen: Angel, Candy, Luna. Velen kenden gasten van eerdere feesten. Ze kwamen intelligent en zelfverzekerd over, al leek het bij sommigen meer bravoure. Terwijl ik ze met andere gasten zag praten, merkte ik dat veel van hen bloosden als iemand naar hun lichaam keek. Ze leken oprecht en sympathiek, maar er hing ook iets in de lucht, er was meer aan de hand. Dit waren geen gewone serveersters die in onthullende kleding waren gehesen, maar ook geen strippers of sekswerkers die drankjes rondbrachten. Mijn gevoel zei dat het studentes waren.

Nog iets wat me opviel: de meisjes praatten vooral met Mike, soms zo dat ze mij amper erkenden. Ze benadrukten vaak hoe nieuw en jong en knap hij voor hen was. Normaal zou ik dat beledigend hebben gevonden, jonge vrouwen die hun borsten showden en met mijn man flirtten terwijl ik ernaast stond, maar vreemd genoeg voelde ik iets anders. Ze leken allemaal opgewonden over wat ze deden, alsof het een dare was. Ik begon me voor te stellen hoe het zou zijn om in hun positie te staan, in alleen een slipje onder een doorschijnende jurk een zaal vol vreemden te bedienen. Een enkeling droeg zelfs een string in plaats van een slipje. Ik zag het duidelijk bij een brunette die zich even bukte om een glas op te pakken: een minuscuul touwtje dat diep tussen haar perfecte billen sneed. Ik vind strings sexy, en ik weet dat Mike dat ook vindt, maar ik heb ze altijd te oncomfortabel gevonden. Kijkend naar deze meisjes begon ik te fantaseren over verschillende stoute dare-scenario’s die mij in hun situatie zouden brengen. Ik merkte dat ik opgewonden raakte. Een warme kriebel in mijn buik, een lichte tinteling lager. Ik zag dat Mike zich nog steeds ongemakkelijk voelde en extra zijn best deed om aandacht aan mij te besteden. Als hij merkte dat ik werd genegeerd, sloeg hij een arm om mijn middel en betrok hij mij bij het gesprek. Op een moment dat we even alleen waren, verzekerde hij me dat ik het meteen moest zeggen als ik eerder weg wilde. Maar ik merkte ook dat hij het spannend vond. Ik betreurde het dat we een beetje van die seksuele spanning in ons huwelijk waren kwijtgeraakt, en dat ik zelden de kans greep om de geile vrouw van zijn dromen te zijn. Ik had ooit als tiener een string gekocht en die een paar keer ’s avonds aangetrokken, wetende dat hij minuten later thuis zou komen, maar sinds ik een maatje groter was geworden had ik geen nieuwe gekocht. Ik geniet van seks, maar ik had mezelf nooit toegestaan om in het openbaar sexy of uitdagend te zijn. We waren al meer dan een uur op het feest toen een van de serveersters zich voorstelde als Sophie. Ik mocht Sophie meteen, ze was anders dan de anderen. Ze besteedde net zoveel aandacht of misschien wel meer aan mij als aan Mike. Ze vroeg hoe ik het feest vond, en complimenteerde me met mijn jurk op een manier die me echt een goed gevoel gaf. Toen ik eerlijk toegaf dat ik onzeker was over hoe goedkoop mijn jurk eruit zag vergeleken met al die luxe om ons heen, liet ze me glimlachen door te zeggen dat sommige vrouwen een fortuin hadden uitgegeven om er maar half zo goed uit te zien als ik. En ze liet me giechelen toen ze met een stalen gezicht zei dat zij het geluk had gehad haar jurk te mogen lenen van Alexander. Maar wat me vooral raakte, was hoe zelfverzekerd ze was in die absurde outfit. Haar jurk was net zo doorschijnend als die van de anderen, maar bij haar zag ik iets wat me de adem benam: een absurd klein mini stringetje. Niet meer dan drie ragfijne touwtjes en een piepklein driehoekje stof dat net haar clit bedekte. Het touwtje achter sneed diep tussen haar perfecte, ronde billen, en als ze zich bewoog glinsterde er soms iets zilverigs, een clitpiercing die in het licht fonkelde. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. Sophie merkte mijn blik en glimlachte ondeugend. Ze verschoof licht op haar voeten, trok de stof zogenaamd nonchalant een beetje recht, maar de beweging was te bewust, te plagend. De jurk kroop iets omhoog langs haar dij, en ik kreeg een nog beter zicht op dat minuscule stringetje en de glinstering van vocht die langs haar binnenbeen sijpelde. Ze pakte zacht mijn hand, bracht die naar de binnenkant van haar dij en fluisterde hees in mijn oor: “Voel maar even, Jess… voel hoe nat ik ben. Al die ogen op me, al die blikken die proberen door die jurk heen te kijken… het maakt me zo ongelooflijk geil.” Haar huid was warm, glad, en mijn vingers gleden voorzichtig over de rand van haar stringetje. Ik voelde meteen haar warme, plakkerige nattigheid, druppels die langs haar dij liepen. Een heerlijke schok schoot door mijn onderbuik, mijn eigen kutje kneep samen en begon te lekken. We trokken elkaar zonder nadenken in een knuffel, mijn lichaam tegen het hare, haar borsten zacht schurend tegen de mijne. Mijn hand gleed lager, nieuwsgierig, en vond door de dunne stof heen haar clitpiercing. Een hard, zilveren knopje dat onder mijn vingertop pulseerde. Ik drukte er zacht tegen, voelde hoe mijn vinger door de stof een beetje in haar natte kutje gleed, en fluisterde opgewonden: “God, wat een mooie piercing heb je daar… zo geil, zo perfect.” Sophie kreunde zacht in mijn oor, haar heupen licht tegen mijn hand drukkend. Mijn andere hand gleed omhoog, vond haar tepelpiercings door de jurk heen en streelde er kort overheen. Haar tepels waren hard, gevoelig, precies zoals ik het me had voorgesteld. Ze hijgde even, haar tepels nog harder wordend onder mijn vingers. We lieten elkaar langzaam los, mijn hoofd rood van opwinding. Ik keek naar Mike, die er verlegen maar gefascineerd bij stond, en zei blozend: “Sorry schat… ik liet me even gaan.”

Mike had het moeilijk; ik zag hem stiekem kijken naar haar heerlijke billen, naar hoe de stof strak spande, naar dat twinkelende sieraad tussen haar benen. Hij bloosde, keek snel weg, maar ik voelde geen jaloezie. Eerder een rare, warme golf van opwinding. Sophie was zo mooi, zo vrij, zo ongegeneerd geil zonder goedkoop over te komen. Ik bewonderde haar. Ik wilde zijn zoals zij. Durven, stralen, genieten van blikken in plaats van me ervoor schamen. Ik voelde een kriebel tussen mijn eigen benen bij de gedachte alleen al, een lichte nattigheid die me verraste. Ik was teleurgesteld toen ze zich excuseerde en zich weer in de menigte mengde. Niet lang daarna nam meneer Van der Meer het woord. In zijn inleiding vroeg hij ons allemaal te applaudisseren voor de serveersters. Hij glimlachte en legde uit dat het een groep studentes was die op een originele manier geld inzamelde voor een leuke, welverdiende vakantie met vriendinnen. Meer details gaf hij niet, alleen dat het een traditie was die iedereen altijd veel plezier opleverde. Daarna reikte hij een trofee uit aan de best presterende topverkoper. Nadat de winnaar klaar was, nam meneer Van der Meer weer het woord en reikte plaquettes uit aan de rest van de top tien en certificaten aan de overige top vijftig. Toen kwam hij bij de prijzen. “Ik ben blij te kunnen aankondigen dat iedere geweldige topverkoper hier vanavond met een prijs naar huis gaat, al krijgen slechts tien van jullie een premium prijs. Zoals altijd zal mijn persoonlijke assistente jullie één voor één ontvangen om jullie te koppelen aan de beste beschikbare prijs.” Aan het eind van de speech zag ik mevrouw De Vries de winnaar en zijn vrouw door een deur achterin meenemen. Vrij snel kwam mevrouw De Vries naar Mike en mij toe. “Hoi Michael en hoi Jessica,” zei ze vriendelijk, met een warme glimlach. Ze keek nog eens op haar klembord. “Willen jullie even meekomen? Het is belangrijk dat jullie allebei meegaan. Meneer Van der Meer vindt dat als medewerkers een vaste relatie hebben, er openheid en eerlijkheid moet zijn bij het bespreken van de prijzen.” Dat verraste me, maar het stoorde me niet. Ik was razend benieuwd naar die prijzen. We volgden mevrouw De Vries naar een klein kantoortje waar Heather, die ons had ontvangen en de naamkaartjes had gegeven, op ons wachtte. “Hallo weer, Michael  en Jessica. Ga zitten. Jullie zijn de eerste van zeven nieuwkomers vanavond, dus we nemen even de tijd. Ik denk dat dit wel twintig minuten duurt. Eerst moeten jullie een geheimhoudingsovereenkomst tekenen. Veel prijzen zijn mogelijk dankzij donaties, sponsoring en promotiedeals van gevoelige aard.” Toen Heather ‘gevoelig’ zei, dacht ik meteen aan commercieel gevoelig, maar dat bleek niet waar later. Vervolgens liet Heather ons zien wat ze het “standaard prijzenpakket” noemde: een verzameling spullen zoals een horloge, sieraden, parfum en vouchers voor luxe goederen en diensten. Ze legde uit dat dit het minimale was dat alle gasten mee kregen als ze geen premium prijs kozen. Omdat ik wist dat Mike in aanmerking kwam voor een premium prijs, snapte ik niet waarom ze ons dit liet zien, behalve om me extra nieuwsgierig te maken naar hoe veel beter een premium prijs moest zijn. Ten slotte, en ik voelde dat Heather naar een lastig onderwerp toe werkte, zei ze dat ze ons nu over de premium prijzen zou vertellen. “Dit deel is niet makkelijk om over te praten. Ik snap waarom meneer Van der Meer mij dit laat doen. Hoewel ze steeds populairder worden, zijn de premium prijzen niet ieders smaak. Om het in perspectief te zetten: van de drie mensen boven jullie vanavond hebben er 2 geweigerd, dus jullie hebben nog keuze uit negen opties.” Heather haalde diep adem en ging verder. “De premium prijzen hebben een wat aparte geschiedenis. Het begon ooit bij een studentenclub die geld inzamelde met een soort ‘slavenveiling’. Eerst als grap voor onschuldige klusjes, maar al snel werd het seksueler. Uiteindelijk kwam meneer Van der Meer ermee in contact en hij nam het deels over als originele beloning voor zijn personeel.” Ze glimlachte licht blozend. “Hij houdt nu maandelijks zulke ‘slavenveilingen’, nog steeds een beetje als grap, maar het levert ontzettend veel op. Veel vrouwen kopen daar een ‘slaaf’ voor hun man, zodat zij dingen met haar kan doen die zij zelf niet willen zoals anaal of rollenspel. Veilig, goed betaald, en met duidelijke regels.” “Maar twee keer per jaar doet hij iets speciaals: hij geeft een aantal van de dames gratis weg als cadeau aan zijn best presterende werknemers. Net als vandaag Michael, als jij en Jessica dit cadeau willen ontvangen, natuurlijk.” “Dan nu ter zake,” zei ze. “Ik heb hier de profielen van negen van serveersters, inclusief hun eventuele grenzen. Als jullie willen, mogen jullie er één kiezen die tot maandag morgen bij jullie thuis blijft. Het moet voor alle partijen duidelijk zijn dat dit seksuele slavernij inhoudt, binnen de grenzen van het profiel. Bij deze prijs hoort ook een tasje met extraatjes, waarvan sommige de ervaring kunnen versterken. Uiteraard mogen jullie de premium prijs weigeren en een standaardpakket nemen. Willen jullie de profielen bekijken?” Mike en ik zaten in geschokt stilzwijgen. Mijn hoofd tolde, mijn maag draaide, maar ik voelde ook dat mijn slipje nat werd. Ik was opgewonden, maar ik had geen idee hoe ik moest reageren. Ik wist niet wat Mike dacht, al nam ik aan dat de meeste mannen hierop aangeslagen zouden zijn. Zijn reactie was precies wat elke vrouw van een liefhebbende man zou willen. “Je meent dit toch niet serieus,” zei hij. “Dat is toch alleen interessant voor vrijgezellen.” Heather glimlachte wrang. “Dat dacht ik aanvankelijk ook. Maar meneer Van der Meer is niet alleen ruimdenkend, hij begrijpt de menselijke psyche ook beter dan ik. Ik ben keer op keer ongelijk gebleken. Veel koppels lopen hier weg, vooral als het hun eerste feest is. Maar ik heb ook gemerkt dat sommigen bij een tweede of derde feest wél toehappen. Ik ben ook verrast door de reacties van onze vrouwelijke medewerkers. Een flink deel geeft de prijs aan hun man, misschien als compensatie voor de lange uren, of omdat hij iets seksueels wil wat zij zelf niet willen doen. En natuurlijk nemen sommige vrouwen een meisje mee voor zichzelf.” “Echt? Zijn sommige serveersters dan lesbisch?” vroeg ik. Om een of andere reden was die vraag belangrijker voor me dan hij zou moeten zijn. “Ik weet het niet, en ik wil het niet weten,” antwoordde Heather. “Dat is weer een ander verhaal.” Ze keek op haar horloge. “We hebben nog wel even. Ik denk dat de resterende premium prijzen door oudgedienden worden opgeëist.”  Weer een lange stilte, weer verbrak Mike die op gepaste wijze. “Ik oordeel niet over anderen, maar ik denk niet dat dit iets voor Jess en mij is. Het standaard pakket lijkt me al meer dan royaal.” Mike keek naar mij voor bevestiging, maar tot mijn eigen verbazing flapte ik er impulsief uit: “Mag ik de profielen even snel bekijken?”

Heather legde de negen overgebleven profielen op tafel. De helft van elk kaartje was een portretfoto van het meisje, met daaronder haar naam en een paar details over haar grenzen. Terwijl ik ze doorkeek, vond ik al snel het profiel waar ik onbewust naar zocht. Sophie was erbij. Mike glimlachte verward toen ik het oppakte.

De grenzen stonden met vinkjes en korte antwoorden: 


Orale seks geven: ja 

Orale seks ontvangen: ja 

Vaginale seks: ja 

Anale seks: ja 

Speeltjes: ja 

Vastbinden: ja 

Watersports geven: ja 

Watersports ontvangen: ja 

Watersports in mond: ja 

Zweep ontvangen: ja 

Spanking ontvangen: ja

Permanent ontharen lichaam: niet van toepassing 


Ik keek Mike aan. “Wat dacht je van deze?” “Echt?” vroeg hij. Zijn toon en blik verborgen zijn eerste opwinding niet helemaal, maar hij herstelde zich snel. “Hoeveel heb je gedronken?” “Ik ben niet dronken! Ik weet dat ik impulsief doe en dat we dit thuis rustig hadden moeten bespreken voor een volgende keer, maar er komt misschien nooit een volgende keer, en Sophie was de enige die ik echt aardig vond. Laten we gewoon spontaan doen.” “Wil je zeggen dat ik jouw toestemming heb om een vrouw te neuken die we vanavond pas hebben ontmoet?” “Ja. Nee!! Ik weet het niet. We zien wel. Ik laat je weten wat mag zodra ik het zelf weet.”

Heather mengde zich erin. “Vergeet niet dat alle vrouwen een seksuele ervaring verwachten. Ze willen niet voor niets zo opgefokt raken.” “Maar het hóéft geen seks te zijn, toch?” “Nee, natuurlijk niet. Ik hoor dat een van de oudere heren ze alleen laat optreden. Hij raakt ze nooit aan.” “Dan is het goed. Ik vraag haar in elk geval om ons de stukjes van haar lichaam te laten zien die we nog niet hebben gezien.” Weer een pauze. Ik zag dat Mike vond dat hij meer tegenwerpingen moest maken, maar hij vond de woorden, of de motivatie niet. Ik wist dat het niet veel meer zou kosten om hem over de streep te trekken, en ik had gelijk. Hij keek naar Heather die op haar horloge tikte, en zijn antwoord leek vooral ingegeven door beleefdheid. “Oké, waarom niet?”

Trefwoord(en): Bdsm, Escort, Trio, Suggestie?

Ontzettend bedankt voor je hulp!

Ontzettend bedankt voor je hulp!