Ik stond voor het grote raam van mijn loft in Leiden, de middagzon scheen fel naar binnen en zette de hele kamer in een warm, goudgeel licht alsof de dag zelf al in een zwoele gloed van verwachting hing. Het was rond 15.00 uur, een heerlijk zonnige dag. Buiten liepen mensen luchtig gekleed, korte broeken, dunne jurkjes, blote armen en benen, lachend in de warmte alsof de zomer al vroeg was begonnen. Ik was 21 toen, mijn huid nog licht glanzend van de zonnebrand die ik vanochtend had opgesmeerd. Ik droeg al de jurk die Alexander me had gestuurd: een lange, vloeiende witte zijde die van een snelle blik van afstand sophisticated en engelachtig leek, maar super doorschijnend was. Oplettende kijkers zouden merken dat bijna alles zichtbaar was, mijn harde tepels, mijn gezwollen kutlipjes, mijn ronde billen, maar bij een snelle oogopslag stond ik gewoon in een elegante lange witte jurk. Over mijn borsten glinsterde in subtiel goud zijn naam: “Alexander”. Daaronder alleen een klein, dun stringetje dat diep sneed en mijn kutje amper bedekte. Ik voelde me opgewonden voor wat ging komen – een warme, kriebelende spanning in mijn maag die langzaam naar beneden zakte, rechtstreeks naar mijn kutje, dat al nat en pulserend werd, mijn dijen licht plakkerig van de eerste druppels, mijn ademhaling net iets sneller, mijn borsten zwaar en
gevoelig onder de stof, elke beweging een zachte schuring die me herinnerde aan hoe
geil ik was voor dit weekend. Ik voelde me goed als sletje voor de rijken. Je mag me gerust hoertje noemen ook hoor, maar dat woord dekte de lading niet helemaal – daarvoor genoot ik er veel te veel van, was het te vrijwillig, te
gretig. De high-class escortrol vervulde al mijn verlangens naar seks: eindeloze aandacht, harde pikken, natte kutjes, monden en handen die me aanbaden. En als bonus kreeg ik er bakken vol geld voor, samen met ontelbare orgasmes. Ik zou mijn lichaam anders net zo graag hebben weggegeven aan alles wat een pik had of met me wilde spelen – puur omdat ik het lekker vond, omdat mijn kutje er nat van werd. Nu kreeg ik er dus ook nog veel geld voor: genoeg om mijn studie te betalen, en na mijn studie cash een huis te kopen, een snelle auto, wie weet wat nog meer. Ja, ik verkocht mezelf aan hen omdat zij ervoor betaalden – daardoor had ik geen partnerkeuze, geen gedoe met dates, afspraakjes of relaties. Ik kon niet kiezen welke pik me nam, hoe hard, waar, wanneer of met wie tegelijk – dat maakte het makkelijker, geen gezeur over gevoelens, geen wachten op een berichtje, geen teleurstellingen. En dat was precies wat ik wilde: ik had al een soort van relatie met Maarten, mijn anker, mijn veilige haven thuis. Romantische keuze had ik niet nodig – ik wilde alleen pik, aandacht, de kick om genomen te worden, om me volledig beschikbaar te stellen. Zij kochten me, neukten me hoe ze maar wilden, met wie en wanneer, maar ik probeerde zoveel mogelijk te sturen: met mijn glimlach, mijn kreunen, mijn bewegingen, mijn spel hen te betoveren zodat het altijd voelde alsof ík de baas was, alsof zij smeekten in plaats van bevelen. Ze betaalden voor het privilege mij te mogen neuken, maar ik gaf me omdat ik het wilde – omdat ik kickte op de macht die schuilt in gewillig zijn, omdat ik hun
lust kon aansturen door precies te zijn wat ze fantaseerden. Ik koos ervoor hen binnen te laten. Dat maakte mij de echte winnaar.Mijn onderdanigheid was mijn wapen. Door me gewillig over te geven, door zacht te smeken om meer, door mijn kutje en mijn kontje zonder aarzeling aan te bieden, dwong ik hen op hun knieën, figuurlijk dan. Ik bepaalde het ritme van hun adem, de kracht van hun stoten, de herinnering die ze voor altijd met zich mee zouden dragen. Ik weet wat veel mannen
stiekem willen, zelfs de rijkste en machtigste types. Ze dromen ervan een vrouw te straffen zoals ze dat in hun donkerste fantasieën doen: een harde klap op mijn billen, een stevige greep in mijn haar, tepelklemmen die langzaam strakker gaan, een plug die diep in mijn kont glijdt. Ze durven het alleen bijna nooit te vragen. Vragen zou het spel breken. Voor de date bespreken is ook lastig. Dus zet ik soms de eerste stap. Ik kijk ze aan met een ondeugende glimlach, bijt zacht op mijn onderlip en fluister: “Straf me maar, schat… als je vind dat ik
stout geweest ben. Mijn billen branden van verlangen naar wat ik verdien.” Dat is alles wat ze nodig hebben. De laatste rem valt weg. De eerste pets landt hard op mijn huid. Ik kreun luid, geen toneel, pure pijn die meteen omslaat in hitte en nattigheid tussen mijn benen. De sting schiet door me heen, maakt mijn kutje nog gevoeliger, nog hongeriger. Na die eerste pets, die vaak verrassend hard is, omdat hun opgekropte
fantasie eindelijk een uitweg vindt, kijk ik hen aan met vochtige ogen en fluister hees: “Dank u, Meester… dank u wel.” Dit dank je geeft hen de bevestiging die ze nodig hebben, het gevoel dat ze goed zitten, dat ik het echt wil. Even later volgt dan een vaak een tweede tik, meestal voorzichtiger nu het voor hen realiteit is geworden en ze niet zeker weten hoe ver ze mogen gaan. Ik zeg geen au als het geen pijn doet. Ik kreun niet van pijn of genot; in plaats daarvan bijt ik zacht op mijn lip, glimlach
ondeugend en moedig hen aan: “Ga door, Meester… straf me echt, ik heb het verdiend.” Die woorden zijn genoeg om hen stap voor stap verder te laten gaan. Ze denken dat het hun idee is, dat zij de regie hebben, dat ik me volledig aan hen overgeef en doe wat zij diep van binnen altijd al wilden. Maar intussen stuur ik alles (hoop ik): een zachte kreun als ik meer wil, een smekend “Ja, precies zo…” als iets perfect voelt, een subtiel bewegen van mijn heupen om het ritme te bepalen. Soms haal ik zelf mijn speeltjes tevoorschijn zoals zachte tepelklemmen met een fijn kettinkje die prikkelen zonder me te overweldigen, een buttplug die precies groot genoeg is om dat volle, geile gevoel te geven, en bied ze aan met een verleidelijke blik: “Wilt u me hiermee straffen,
Meester?” Ze pakken het aan, overtuigd dat het hun initiatief is, terwijl ik hen precies breng waar ik ze hebben wil. Als ik een orgasme voel opkomen verberg ik dit niet, mijn lichaam schokt, ik smeek “Dieper, alsjeblieft, neuk me diep…” en ze volgen, met z’n allen als het er meer zijn, om de beurt of tegelijk, precies in het tempo dat ik aangeef met mijn kreunen en bewegingen. Ik blijf eerlijk: voelt iets te scherp, dan rolt er een traan en fluister ik “Iets zachter alstublieft, Meester,” en meteen passen ze zich aan, bang me te verliezen. Alles blijft binnen mijn grenzen, maar wel geil genoeg om me nat te houden, om me echt klaar te laten komen, luid, sidderend, meerdere keren. Ik heb het heft in handen vanaf het allereerste moment. Ik bepaal hoe ver ze gaan, hoe hard, hoe diep. Ik geef hun precies wat ze altijd wilden, en daardoor zijn ze de rest van de date helemaal van mij: gehoorzaam, gefocust op mijn genot, verslaafd aan mijn reacties. Ze komen intenser klaar dan ooit. Terwijl ik voor het raam stond te wachten op Vincent, gehuld in een elegante, lange witte zomerjurk die er op het eerste gezicht keurig en onschuldig uitzag, gleed mijn blik over de zonovergoten gracht beneden. De stof was dun, bijna doorschijnend in het felle middaglicht, en ik wist dat een snelle blik alleen een nette vrouw in een luchtige jurk zou zien. Maar wie langer keek, wie echt aandacht had, zou de naakte waarheid eronder ontdekken: mijn harde tepels die duidelijk door de stof priemden, de zachte schaduw van mijn gezwollen kutlipjes, de ronde contouren van mijn billen die bij elke ademhaling licht bewogen. Die gedachte alleen al maakte me nat, maar ik liet me meeslepen door de herinnering aan de terugvlucht van St. Barthélemy – die tweede keer met Vincent, nu in de privéjet van Alexander, veel intenser dan de tedere ochtend op het eiland. We waren niet alleen in de cabine, maar het voelde toch alsof de wereld buiten ons tweeën niet bestond. Vincent drukte me zacht maar vastberaden tegen de wand, schoof mijn jurkje omhoog en kuste me
hongerig, diep, zijn tong dansend met de mijne terwijl zijn handen mijn borsten omvatten en mijn tepels teder maar stevig kneedden tot ik hijgde van de tintelende hitte die naar mijn kutje schoot. Hij tilde me op, ik sloeg mijn benen om zijn middel, en gleed in één vloeiende beweging met mijn kutje over zijn dikke pik die me volledig vulde en rekte. Na slechts een paar intense bewegingen kwam ik al, mijn kutje pulserend en spuitend rond hem heen, mijn kreun gedempt tegen zijn hals terwijl golven van genot door me heen rolden. Ik wilde meer, wilde hem overal, dus draaide ik me om, boog voorover met mijn handen op de armleuning, mijn kont naar hem toe aangeboden, mijn kutje nog nat en druipend van mijn orgasme. Hij begreep het meteen, smeerde mijn nattigheid over mijn kontgaatje en duwde langzaam,
intens diep naar binnen. De rekking was overweldigend, een volle, brandende
sensatie die overging in pure extase. Hij neukte mijn kont met diepe, ritmische stoten, zijn handen op mijn heupen, zijn pik die me helemaal vulde tot we samen de rand bereikten: ik kwam weer, harder, mijn kutje spuitend op de vloer van de jet, mijn kont knijpend om hem heen, en hij volgde direct, grommend diep in me spuitend, warm en pulserend, zijn zaad dat langzaam uit me drupte terwijl we na hijgend tegen elkaar aan bleven leunen. Toen ik langzaam terugkeerde uit de herinnering, mijn adem nog zwaar en mijn kutje kloppend van de levendige beelden, merkte ik pas wat er gebeurd was. Mijn hand was onbewust tussen mijn benen geglieden, mijn vingers hadden zacht over mijn gezwollen clit gewreven terwijl ik daar voor het raam stond, volledig in beslag genomen door de flashback. Ik keek naar beneden en zag een paar mensen op het terras aan de overkant van de gracht omhoog staren – hun blikken gefixeerd, sommige met een glimlach, andere met open mond. Ze moesten een schitterende show hebben gekregen: de elegante vrouw in de witte jurk die langzaam in extase raakte, haar heupen licht wiegend, haar tepels nog harder priemend, haar gezicht vertrokken van genot. Die gedachte maakte me nog veel geiler. Ik was altijd al exhibitionistisch geweest, en nu voelde ik het bewijs. Ik bleef nog even staan, liet hen kijken. Vincent’s zwarte Bentley Continental GTC cabrio gleed geruisloos voor mijn loft tot stilstand, vlak voor het terras aan de overkant van de gracht. Het dak was open, de middagzon glansde op het diep zwarte lakwerk en uit de speakers klonk “Often” van The Weekend. Die trage, sensuele beat met zijn fluweelzachte, hese stem die herhaalt hoe vaak hij aan haar denkt, hoe vaak hij haar wil neuken, hoe nat ze wordt van zijn woorden. Precies dat soort muziek dat ondeugend geil is omdat elk woord voelt als een fluistering in je oor over verlangen, over lichamen die samensmelten, over geheime fantasieën die eindelijk uitkomen, zonder dat het ooit grof wordt. Ik pakte mijn weekendtas, trok een dunne, luchtige jas aan over mijn witte zomerjurk en stapte naar buiten. De koele bries gleed langs mijn huid en maakte mijn toch al harde tepels meteen nog stijver. Vincent stapte uit, zijn pak perfect zoals altijd, zijn ogen meteen op mij gericht. Hij glimlachte en nam mijn tas over, zijn vingers even bewust over de mijne strijkend. Ik boog me naar hem toe en gaf hem een zwoele, trage
kus, mijn
lippen zacht op de zijne, mijn tong die even plagend langs zijn onderlip gleed. Ik voelde de hitte van zijn lichaam, rook zijn vertrouwde geur, en mijn kutje reageerde meteen met een nieuwe golf van nattigheid. Terwijl we zo dicht bij elkaar stonden, voelde ik de blikken van het terras prikken. De mensen die net nog naar mijn onbewuste show hadden gekeken, zaten er nog steeds, hun ogen nu gefixeerd op ons. Ik besloot ze een kleine toegift te geven. Met een glimlach naar Vincent draaide ik me half om, liet de dunne jas van mijn schouders glijden en legde hem achteloos op de achterbank. Nu stond ik weer in alleen die dunne, doorschijnende witte jurk, op nog geen tien meter van het terras. In dit licht, van zo dichtbij, was er geen twijfel meer mogelijk: ik voelde mijn volle borsten licht trillen bij elke ademhaling en bij elke kleine stap die ik zette, een zachte, hypnotische beweging die duidelijk zichtbaar was door de dunne, bijna doorschijnende stof van de jurk heen. Mijn harde tepels priemden scherp door de stof, de contouren van mijn heupen en de ronde vormen van mijn billen waren onmiskenbaar, vooral toen ik me even omdraaide om mijn jas neer te leggen – ze kregen een perfect zicht op hoe de jurk strak om mijn lichaam spande. Onder de jurk droeg ik alleen een minuscuul mini-stringetje, niet meer dan drie dunne touwtjes en een piepklein driehoekje stof dat net mijn clit en een klein stukje erboven bedekte; het dunne touwtje achter sneed diep tussen mijn billen en deelde ze in twee perfecte, ronde helften, terwijl het touwtje vooraan zacht maar duidelijk in mijn gezwollen kutlipjes drukte en die nog verder uit elkaar duwde, zodat ze nog meer opzwollen. In de felle middagzon schitterde mijn clitpiercing regelmatig door de stof heen, een klein, zilveren glinstering die onmiskenbaar was voor wie goed keek, en natuurlijk zagen ze ook de glinstering van het vocht dat nog steeds langs de binnenkant van mijn dijen gleed, warme druppels die mijn opwinding zonder enige schaamte verraadden. Twee mannen aan een tafeltje vlak bij de reling konden zich niet inhouden. De een, een jaar of veertig met een glas bier in zijn hand, boog zich naar zijn vriend en zei luid genoeg dat ik het kon horen: “Jezus, kijk die tepels… ze heeft de hele middag al een show gegeven en nu dit. Ze weet precies wat ze doet.” Zijn vriend grinnikte en voegde er ondeugend aan toe: “Als ze zo instapt, zie ik straks nog waar al dat vocht vandaan komt. Wat een geile vrouw.” Ik voelde een heerlijke kriebel door mijn onderbuik schieten, mijn kutje kneep even samen van pure opwinding. Vlak voor ik instapte draaide ik me half naar hen toe, schonk ze een trage, uitdagende knipoog en liet mijn tong even over mijn onderlip glijden. Toen stapte ik in met een ondeugende glimlach die alleen voor mezelf was. Eerst tilde ik mijn linkerbeen op en zette mijn voet op de lage instap van de Bentley, mijn jurk gleed daarbij iets omhoog langs mijn dij. Ik bleef even zo staan, alsof ik mijn balans zocht, terwijl mijn rechtervoet nog op de stoep rustte en mijn benen licht gespreid waren. Vanuit hun positie op het terras hadden ze nu een perfect, kort inkijkje: mijn gezwollen kutlipjes die door het minuscule stringetje nauwelijks bedekt werden, het dunne touwtje dat diep tussen mijn lipjes sneed en alles alleen maar meer benadrukte, mijn clitpiercing die in de zon fonkelde, en vooral het glinsterende vocht dat rijkelijk uit me drupte en langs mijn binnenbenen naar beneden sijpelde. Ik voelde hun blikken branden, hoorde bijna hoe ze hun adem inhielden, en een heerlijke golf van opwinding schoot door mijn onderbuik. Pas daarna zwaaide ik mijn rechterbeen naar binnen, liet me gracieus in de zachte lederen stoel zakken en trok de jurk weer iets naar beneden. Vincent sloot het portier, liep om de auto heen en startte de motor, zich niet helemaal bewust van het kleine, deliberate spektakel dat ik net had opgevoerd – maar precies dat maakte het voor mij alleen maar geiler. We reden de stad uit, de cabrio snijdend door de warme middag wind terwijl Vincent doorschakelde kwam “Pony” van Ginuwine uit de speakers. Eenzwoele, slepende beat en hese stem die fluistert over rijden,
aanraken en precies doen wat je lichaam vraagt, perfect om de exhibitionistische spanning van daarnet nog heter te maken. Vincent’s ogen gleden regelmatig naar mij, een warme, bekende glimlach op zijn lippen. “Nog steeds dezelfde Sophie,” zei hij hees, zijn blik vol bewondering. “Ongeremd geil, ondeugend spelend met mannen. Precies zoals daarnet op dat terras. Ik zag het, hoor… je kleine toegift.” Daarmee liet hij me zacht weten dat hij alles had opgemerkt, en het maakte hem alleen maar vrolijker. “Ik waardeer je daarom zo, Sophie. Omdat je zo intens geniet van ondeugd, van seks, van dat spel.” Hij legde even zijn hand op mijn dij, kneep zacht. “Ik ben nog steeds blij en dankbaar dat je me na die tien dagen op St. Barthélemy als kado je aan mij gaf. Als dank voor mijn goede zorg. Ik hoop dat je dit weekend als ‘slaaf-kado’ uitgepakt wordt door een leuke, respectvolle man, Niet door zo’n verwaande trader die je niet verdient.” Ik leunde achterover, benen iets gespreid, en glimlachte naar hem. “Jij verdient ook alle goeds, Vincent.” We zwegen even, de herinnering aan die laatste tedere ochtend op het eiland hing nog tussen ons. Toen namen we de afslag naar Rockanje en Vincent zette “Let’s Get It On” van Marvin Gaye op. De sensuele groove met zijn smekende stem over alles loslaten en je overgeven aan aanrakingen, perfect voor het moment op het landgoed van Alexander dat nu opdoemde achter de bosrand. Vincent parkeerde voor de poort, draaide zich naar me toe en kuste me diep, zijn hand even op mijn borst. Ik stapte uit, mijn pumps tikkend op het grind. Het grindpad kronkelde door de tuin, vuurkorven brandden al zachtjes en uit verborgen speakers klonk de zwoele stem van Chris Isaak met “Wicked Game”, een slepende gitaar en zijn hese fluistering over nooit willen vallen voor iemand die je hart in brand steekt en je laat smachten, pasten perfect bij de lome hitte van de avond en bij het spel dat dit weekend mogelijk met mij en een van de gelukkige gasten gespeeld zou worden: een wicked game vol
verleiding, overgave en gevaarlijk verslavend genot. Bij de ingang stond Alexander, ontspannen in een linnen overhemd, zijn ogen meteen op mij gericht. Hij nam me van top tot teen op, een trage glimlach verscheen op zijn lippen. “Sophie… je ziet er adembenemend uit in die jurk, vooral in dit zonlicht. Elegant,
verleidelijk, precies zoals ik me had voorgesteld – de stof omhelst je lichaam alsof hij voor jou gemaakt is.” Ik glimlachte en liep naar hem toe. We knuffelden lang en innig, zijn armen stevig om me heen, zijn handen gleden vanzelf naar mijn billen en knepen zacht maar bezitterig, alsof hij me even wilde claimen voordat het weekend echt begon. Ik voelde zijn warmte, zijn adem in mijn hals, en drukte me iets dichter tegen hem aan. “Dank je, Alexander,” fluisterde ik. Hij kuste me licht op mijn wang en liet me toen los, maar zijn hand bleef even op mijn onderrug rusten. “Kom, de anderen wachten.” Hij leidde me naar de serre. Daar stonden mijn negen “zusters” al, allemaal in vergelijkbare witte, dunne jurken die in het gouden avondlicht bijna doorschijnend waren. We knuffelden elkaar warm, wisselden zachte woorden en plagerige blikken terwijl de eerste gasten arriveerden. Uiteindelijk een groep van zo’n vijftig genodigden – mannen en vrouwen, sommigen met hun partner of scharrel – onder wie een van de tien winnaars die me dit weekend als kado mocht “uitpakken” en volledig mocht gebruiken zoals hij wilde. Het feest begon met “Closer”, een diepe baslijn dreunde door de serre en het terras. Alexander boog zich naar me toe, zijn lippen vlak bij mijn oor. “Maak contact met de prijswinnaars, schat. Ze dragen allemaal een kleine button met nummer op hun revers, makkelijk te herkennen. Zij mogen straks hun prijs kiezen. Is leuk als ze weten wie je bent, zou ik zeggen.” Ik had al even rondgekeken en mijn oog viel meteen op Mike en Jessica. Ze leken me het meest ontspannen, echt, zonder opschepperij. Ik besloot dat zij mijn eerste keuze zouden zijn, en ik hoopte dat ik hen ervan kon overtuigen dat ik dat voor hen ook zou zijn.; de andere winnaars zou ik beleefd maar koel benaderen, geen extra glimlach of aanraking. Ik liep recht op hen af, bij de vuurkorf waar ze rustig stonden te praten. Ik zag de button op Mikes revers glimmen, hij was dus de officiële winnaar, niet Jessica. Dat maakte me meteen een beetje onzeker: zou hij de prijs durven accepteren, of zou hij uit angst voor haar reactie alles weigeren en geen enkele vrouw kiezen, mij niet en de anderen ook niet? Ik richtte me vooral op Jessica, probeerde haar warm te benaderen: mijn stem lager en zwoeler, mijn borsten licht tegen haar arm, mijn hand langer op haar schouder, mijn blik diep in de hare. “Goedenavond,” zei ik zacht. Ik ben Sophie.” We praatten over de plaats waar ze woonden, over kleine alledaagse dingen, en al snel kwamen ze zelf over hun verleden. Jessica vertelde lachend hoe Mike en zij elkaar al van kinds af aan kenden – hun ouders waren buren geweest in hun dorp. “Mike was gaan werken in de stad en had een klein appartement met twee slaapkamers weten te bemachtigen,” ging ze verder. “Toen het betalen van de universiteit en een fatsoenlijke kamer voor mij lastig werd, bood hij aan dat ik de tweede slaapkamer bij hem kon gebruiken. In ruil daarvoor hoefde ik alleen het huis een beetje netjes te houden en af en toe voor eten te zorgen. Hij bood ook aan een deel van mijn studiekosten voor te schieten, iets wat ik later mocht terugbetalen.” “Ik dacht eerlijk gezegd dat ik daarvoor wel met seks zou moeten ‘betalen’,” zei Jessica met een ondeugende knipoog naar mij, “ik bedoel, hij was die leuke buurjongen van een paar jaar ouder die ik altijd al een fijne vent vond, maar verder nog geen verliefdheid of iets. Gewoon een aardige jongen die nooit vervelend was geweest. Dus dacht ik: prima, als hij buiten het huis schoonhouden en af en toe koken ook verwacht dat ik met hem neuk, dan vind ik dat wel goed, Zo kom ik ten minste makkelijk door mijn studie heen, en ach, hij was best een fijne vent.” Maar nee hoor, hij was de perfecte gentleman: hoffelijk, respectvol, nooit een poging gedaan om me in bed te krijgen, tot ik zelf op een avond die stap maar zette, Ik begon hem echt te waarderen en kreeg geile kriebels van hem in mijn buik wilde niet langer wachten. Ik wilde hem!” Terwijl ze me dit vertelde, ik had net hun glazen bijgevuld en bleef ik bij hen staan met het dienblad in mijn handen voor dit gespek. In hun ogen was ik gewoon een ondeugend geklede cateringdame, een leuke extra voor de sfeer bij de drankjes en hapjes. Mike en Jessica waren duidelijk nieuw op dit soort feesten van Alexander. Nieuwe prijswinnaars die nog nooit eerder hadden gewonnen en geen idee hadden dat mijn negen “zusters” en ik de echte prijzen waren, een van ons het kado die zij mochten uitpakken. Als ze het zouden accepteren ten minste. Ze hadden geen flauw benul dus dat ik mogelijk hun kado kon zijn als Mike mij zou kiezen. “Ja, ik zit ook op de universiteit,” zei ik glimlachend terwijl ik hun glazen nog even rechtzette, “en met klusjes als deze betaal ik mijn studie – werkt perfect.” Mike keek gelukkig bij de herinnering, zijn ogen zacht wanneer hij naar Jessica keek, maar in het gesprek met mij was hij duidelijk voorzichtig: hij glimlachte beleefd doch terughoudend, zei weinig, hield zijn lichaam iets naar haar toe gedraaid en vermeed te lang oogcontact met mij – duidelijk omdat hij niet wilde dat Jessica jaloers of boos zou worden. Ik voelde het meteen: hij was nog steeds stapelgek op haar, Jessica was zijn alles, en hij zou nooit iets doen of zeggen wat hun relatie in gevaar kon brengen. Jessica reageerde juist warm op mij, haar ogen lichtten op, haar glimlach werd breder, haar lichaam leunde iets naar me toe. Ons gesprek duurde nog een paar minuten, gezellig en ontspannen, maar ik merkte dat ik hen allebei steeds leuker vond – een echt, warm stel dat perfect bij mij paste. Ik hoopte intens dat Mike mij zou kiezen, dat ik hun kado mocht zijn dit weekend. Met een laatste glimlach en een zwoele “tot straks misschien” excuseerde ik me en mengde me weer onder de gasten, mijn heupen licht wiegend, wetende dat hun blikken me volgden.