Genieter56 - 10-05-24 @ 07:45
+1
Hallo Oele, fijn weer een verhaal van jou te lezen. Verhaal? Dit is literatuur van de bovenste plank. De woorden, de zinnen, het beschrijven/verwoorden van ons lichaam en genot is een lust voor het oog, een beeld van ons
verlangen en het genot om te beleven. Een prachtig geschreven ontdekking van ons land, de natuur en ons menselijk lichaam. Het genot van deze Eva doet elk bloed in je lichaam koken tot overgave van het genot wat je samen beleefd en datgene wat jij in mijn ogen alleen kunt omschrijven. Chapeau
Roberteros - 09-05-24 @ 16:38
0
Oele, Oele, Oelo toch, wat doe je ons aan. Maanden is je pen stil en laat je ons hangen als fruit dat hangt te rijpen in het Hof van Eden. Dan, ineens, een ode aan een vrouw die je alleen kent als EVATAR en verder niet. Als een voyeur neem je ons mee naar een van de Waddeneilanden en deel je een
verlangen naar de schoonheid van het leven. De vrouw als bron van zoveel, zo niet alles. Het leest als een soort wedergeboorte en de woorden zijn zo gekozen dat de lezer er bijna zelf bij is, als voyeur die naar een voyeur gluurt. Hongerig volg je haar stappen die er staan of gestaan hebben, waarna ze verdwenen omdat niets oneindig is en niets eeuwig duurt. In die zin is de tijd ons de baas en dienen en volgen wij hem zolang als het leven ons gegund is.
Dank schrijfvriend, dank voor deze paradijselijk ode aan de schoonheid van de vrouw. Floortje toch, wat doe je Oele aan!!!
