Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Kitten
Datum: 07-03-2011 | Cijfer: 7.7 | Gelezen: 7363
Lengte: Lang | Leestijd: 23 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: De Hijger - 1
Janneke werd wakker van het licht van twee koplampen die fel de woonkamer binnen schenen. Geschrokken vloog ze overeind. Haar ouders kwamen thuis en zij lag hier nog midden in de nacht naakt op de bank. Beschaamd dacht ze terug aan eerder die avond toen ze had gemasturbeerd terwijl een hijger aan de telefoon meeluisterde. Maar ze had geen tijd om dit te overdenken, want ze hoorde al de sleutel in het slot van de voordeur. Haastig greep ze haar pyjama en badjas bij elkaar en naakt sprintte ze op topsnelheid de trap op en haar kamertje in.

Het tienermeisje was maar net op tijd geweest, want enkele momenten later kwamen vader Henk en moeder Sien de kamer binnengelopen. De eerste werd wat ondersteund door de laatste, want de drank op het kaartavondje had weer net iets heviger gevloeid dan verstandig was. Gelukkig was Sien van de drank afgebleven en grinnikend liet ze haar man op de bank zakken. Ze zag dat de telefoon los op tafel lag en besefte dat haar dochter waarschijnlijk weer veel te lang met één van haar vriendinnen had getelefoneerd vanavond. Hoofdschuddend liep ze naar de keuken om een glas water voor haar echtgenoot te halen. Toen ze terugkwam zag ze hoe hij een kussen aan het bestuderen was; ‘Volgens mij heeft Janneke weer eens iets geknoeid, Sien’, zei hij, ‘er zit een mooie natte plek op dit kussen. En het ruikt zo vreemd.’ Rollend met haar ogen liep de vrouw naar hem toe. Dat zou ze nu maar meteen even schoon moeten maken, anders konden ze dat kussen wel weg gooien. Haar dochter zou nu toch echt oud genoeg moeten zijn om dit soort dingen zelf even op te ruimen, dacht ze. Ze pakte het kussen, dat inderdaad een behoorlijke natte plek vertoonde, uit handen van haar man en rook eraan. Even keek ze verbaasd, maar toen begon ze te giechelen.

‘Nou Henk, volgens mij heeft ze geen drinken geknoeid hoor.’

Vragend keek haar man haar aan, en opnieuw giechelde de vrouw.

‘Volgens mij is onze dochter vanavond begonnen zichzelf een beetje te ontdekken.’

Nog even keek Henk zijn vrouw vreemd aan, maar toen begon het begrip te dagen op zijn gezicht; ‘Bedoel je dat...?’

Ze knikte, en nu begon hij ook te grinniken. Beiden hadden al enige tijd verwacht dat het meisje binnenkort toch wel interesse in seks zou krijgen. Van wat ze wisten van hedendaagse tieners dachten de beide ouders dat ze eigenlijk al best wel laat was; iets wat ze overigens geen van beiden heel erg vonden.

‘Hoor eens Henk’, zei Sien, die haar man al langer dan vandaag kende, ‘je gaat haar hier morgen niet mee plagen hoor je? Ze zou zich doodschamen als ze merkte dat wij ervan weten.’

De vrouw keek haar maan zo streng aan dat hij al wist hoe laat het was. Hij kon zich maar beter inhouden, want anders kon hij voorlopig op de bank slapen.

‘Ja ja, het is al goed’, zuchtte hij. ‘Maar’, zei hij met een ondeugende grijns, ‘wat denk je ervan als ik nu jouw lichaam nog een beetje ging ontdekken?’

Met een lach tilde hij zijn vrouw op, die zich giechelend naar hun slaapkamer liet dragen.

Janneke was de volgende dag pas laat wakker. Na het avontuur van de vorige avond had ze geslapen als een roos, en nu stond de zon al aardig hoog aan de hemel. Zichzelf lui uitrekkend kwam ze uit bed. Haar kutje kriebelde een beetje, maar ze negeerde het gevoel. Het was vandaag zondag, en ze wist dat haar ouders op haar wachtten voor het gezamenlijk ontbijt. Als ze nog te lang in haar kamer zou blijven kon haar moeder wel eens komen kijken. Snel douchte ze zich en pakte ze wat kleding uit de kast. Vervolgens begaf ze zich aangekleed naar de grote keuken, waar haar moeder gelukkig net de broodjes uit de oven haalde. Haar vader zat aan tafel de zondagskrant te lezen en nadat ze haar beide ouders goedemorgen had gewenst nam ze tegenover hem plaats.

‘Nog een leuke avond gehad gisteren?’, informeerde ze.

‘Ja hoor, heel gezellig’, antwoordde haar vader. ‘En jij?’, vroeg hij met een plagerige glimlach op zijn gezicht, ‘heb jij nog iets spannends gedaan gisteravond?’

Onmiddellijk werd Janneke vuurrood, en als haar ouders al niet het een en ander hadden geweten hadden ze veel van haar gezicht af kunnen lezen. Gelukkig voor het meisje wierp haar moeder een waarschuwende blik op haar man, die wijselijk besloot om niet verder te vragen na haar gestamelde ontkenning.

De rest van de dag bleef Janneke in de buurt van de telefoon, hetgeen haar enige vreemde blikken van haar ouders opleverde. Meestal zat het meisje een groot deel van de zondag te leren op haar kamertje. De twee keer dat de telefoon die dag ging greep Janneke zo enthousiast naar de telefoon dat haar vader zelfs lachend informeerde of ze soms op een telefoontje van haar vriendje wachtte, wat hem opnieuw een rood hoofd van het meisje en een waarschuwende blik van zijn vrouw opleverde. Het meisje was echter niet van plan om haar ouders de telefoon op te laten nemen. Hiervoor had ze twee goede redenen. Ten eerste wilde ze absoluut niet dat de hijger, Kaspar wist ze nu, opnieuw zou bellen en haar misschien aan haar ouders zou verraden. Ten tweede wist ze dat ze hem eigenlijk stiekem nog wel een keer zou willen spreken. De telefoontjes waren echter van tante Mieke, die een afspraak wilde maken met haar moeder, en van haar beste vriendin Merel, die iets wilde weten over het huiswerk van die week, wat Janneke echter zelf ook niet wist. De rest van de dag ging voorbij zonder een teken van leven van haar mysterieuze beller.

Drie dagen gingen voorbij zonder verder teken van leven en op woensdag had Janneke de hoop eigenlijk al opgegeven toen ze met een stuk minder enthousiasme dan zondag naar de rinkelende week. Haar adem stokte echter in haar keel toen ze opeens weer het zo bekende zachte gehijg aan de andere kant hoorde.

‘Mam, het is Merel!’, riep ze, ‘Ik neem hem even naar mijn kamer ok?’

‘Je weet het he? Niet te lang!’, riep haar moeder terug.

Het had niet veel langer moeten duren. Het lange wachten had zijn tol van het meisje geëist. Vier dagen lang had ze aan weinig anders kunnen denken dan aan het telefoongesprek. Huiswerk had ze nauwelijks gemaakt en op school kon ze zich niet goed concentreren. Ze had heel wat moeite moeten doen om Merel ervan te overtuigen dat er echt niets met haar aan de hand was, voornamelijk toen ze een voorstel om na school wat te gaan doen afwees. Janneke had betere dingen te doen. Zodra de bel ging fietste ze zo snel mogelijk naar huis, waar ze nog net even de tijd nam om haar moeder te begroeten en vervolgens naar haar kamertje rende. Hier wierp ze zichzelf op bed en hielp zichzelf zo snel mogelijk naar een wild orgasme. Ook wanneer ze ’s avonds naar bed ging en wanneer ze ’s ochtends opstond kon ze niet van zichzelf afblijven. Een paar keer deed ze het met alleen haar hand, maar liever maakte ze zichzelf klaar met een kussen tussen haar benen. Ze ging nu ook heel wat sneller door haar slipjes heen, die vaak een behoorlijke natte plek vertoonde. Haar moeder merkte dit alles natuurlijk wel maar was gelukkig voor Janneke invoelend genoeg om het meisje er niet mee te confronteren. Maar alhoewel het pubermeisje zo aardig wat gemist plezier inhaalde lukte het haar niet meer om het genot van de allereerste keer te bereiken. Daardoor voelde ze zich elke keer weer onvoldaan en wachtte ze vol spanning op het moment dat haar geheime aanbidder opnieuw zou bellen. En nu was het dan onverwachts toch zo ver!

‘Jij bent het, hè’, fluisterde ze in de telefoon, nadat ze de deur van haar kamertje achter zich gesloten had.

‘Heb je genoten zaterdag, schatje?’, klonk de hese stem aan de andere kant van de lijn.

Janneke slikte even, want dit was wel heel direct, maar ze wist dat als ze dat heerlijke gevoel weer wilde beleven, ze nu eerlijk moest zijn.

‘Het was het lekkerste wat ik ooit gevoeld heb’, zei ze zachtjes, met haar hoofd rood als een boei.

‘Mooi zo. Als je wilt kan ik je nog veel meer lekkers laten ontdekken. Ben je vochtig nu?’

Inderdaad was Janneke alweer aardig nat. Ze schaamde zich een beetje dat alleen al het geluid van zijn stem zo’n uitwerking op haar had, maar haar lichaam leek de laatste dagen wel een volledig eigen wil te hebben.

‘Ik ben opgewonden’, zuchtte ze in de telefoon, ‘maar ik kan niet te lang aan de telefoon blijven. Mijn moeder wil niet dat ik te lang bel, en als ik niet over een paar minuten terug ben komt ze naar mijn kamer.’

Ze hoorde een zacht gegrinnik aan de andere kant van de lijn.

‘Ja, dat moeten we inderdaad maar niet willen denk ik. Wanneer ben je weer alleen thuis?’

Weer zuchtte Janneke, want ze was bijna nooit alleen in huis. Overdag moest ze naar school en ‘s avonds waren haar ouders vrijwel altijd thuis. Alleen de kaartavond van haar ouders, eens in de twee weken, bood een mooie gelegenheid. Maar dan moest ze nog tien dagen wachten. Een beter idee had ze echter niet, dus ze vertelde hem over de terugkerende avondjes in het weekend. Hier nam hij gelukkig genoegen mee en hij beloofde haar dan te bellen.

‘Maar in de tussentijd wil ik dat je iets voor me doet...’

Het was pas twee dagen later dat ze zijn opdrachtje uit durfde te voeren. Het was een avond zoals zoveel andere in huize Simons. Vader Henk zat een film te kijken terwijl moeder Sien met een glaasje wijn naast zich een boek zat te lezen. Janneke, die net onder de douche was geweest en gehuld was in haar lange badjas, liet zich op een stoel neerzakken.

Haar moeder keek naar haar op: ‘Wil je ook een stukje taart schat? Wij hebben al op.’

‘Uhm, ja, doe maar’, mompelde Janneke.

Haar moeder keek haar eens aan. ‘Is er wat schat? Je ziet zo rood.’

‘Nee hoor mama, ik heb het gewoon een beetje warm.’

Sien haalde haar schouders op en ging naar de keuken om de taart te halen. Ze zag natuurlijk wel dat er iets met haar dochter was, maar die wilde het duidelijk niet vertellen. Het zou de leeftijd wel zijn, dacht ze.

Janneke probeerde ondertussen in de woonkamer het lichte trillen van haar handen te bedwingen, terwijl ze terug dacht aan het telefoongesprek.

‘Dat kan toch niet’, had ze gezegd, ‘het zijn mijn ouders. Dat is toch niet normaal?’

‘Het maakt niet uit wie het zijn, liefje’, had hij sussend geantwoord. Het gaat om de spanning, om het idee dat je betrapt kan worden. Het is verder niets seksueels met de personen bij wie je het doet.’

Ze had zich laten ompraten, en nu zat ze hier, haar naakte lichaam slechts bedekt door haar badjas; met haar pyjama ongebruikt achtergelaten in haar kamertje. De badjas bedekte haar hele lichaam en haar ouders hadden tot op dit moment duidelijk niets door, maar voor Janneke leek het alsof iedereen dwars door haar badjas heen kon zien dat ze verder niets droeg. Elke keer dat een van haar ouders naar haar keek ging er een rilling door haar lichaam, bang als ze was dat ze het nu toch wel door zouden hebben. Haar tepels priemden hard tegen de stof van de badjas aan en ze voelde de spanning in haar onderbuik. Ze probeerde onschuldig antwoord te geven als haar ouders iets tegen haar zeiden, maar de brok in haar keel bemoeilijkte dit. Al na een minuut wilde ze weer terug naar boven vluchten, maar ze dwong zichzelf om te blijven zitten. Secondes regen zich aan elkaar tot minuten, en de minuten tot een kwartier. Janneke dwong zichzelf om naar de tv te kijken maar ze kon met geen mogelijkheid volgen waar de film over ging. Een half uur ging voorbij en Janneke schuifelde ongemakkelijk op haar stoel. Uiteindelijk hield ze het een uur vol, voordat ze met een wat rood hoofd haar ouders vertelde dat ze moe was en naar bed ging. Die keken haar wat raar aan vanwege het vroege tijdstip, maar wensten haar een goede nachtrust toe.

Janneke dwong zichzelf om rustig de trap op te lopen, en eerst nog haar tanden te poetsen. Toen kon ze eindelijk naar haar kamertje, en wierp ze zichzelf op haar bed. Haar handen rukten haar badjas open en vonden al snel haar hete kutje. Het was niet het moment voor een rustige opbouw, en zichzelf in de foetuspositie manoeuvrerend klemde ze haar benen strak tegen haar hand aan, die zich als vanzelf over haar meest gevoelige plekjes bewoog. Haar middelvinger verdween in haar doornatte grotje, terwijl haar handpalm hard op haar klitje drukte. Haar gekreun smorend in haar hoofdkussen bracht ze zichzelf in extase, totdat ze uiteindelijk in een orgasme explodeerde. Zwart werd het voor haar ogen en even was ze helemaal van de wereld.

Toen ze weer bijkwam was ze helemaal ontspannen, eindelijk voldaan. Nooit had ze verwacht dat deze opdracht haar zo op zou kunnen winden, maar toch was het gebeurt. Dit orgasme was zo veel heviger geweest dan wanneer ze zichzelf normaal bevredigde. Met een zucht vroeg ze zich af wat de geheimzinnige beller nog meer voor haar in petto had.

Eindelijk was dan toch de dag gekomen waarop haar ouders weer zouden gaan kaarten, en het was weer alles geweest wat Janneke ervan verwacht had. Gedurende de week ervoor had ze haar spelletje nog twee keer herhaald, allebei de keren met een spetterend orgasme als resultaat. Nu zou ze opnieuw de man spreken die haar dit genot had bezorgd. Haar hart had gebonsd in haar keel terwijl ze, opnieuw zittend in haar pyjama en badjas, op zijn telefoontje had gewacht. De minuten hadden uren geleken, maar uiteindelijk ging de telefoon. Dat hij het was had ze meteen geweten toen ze de telefoon opnam, en opgewonden had ze hem in alle detail verteld hoe ze zijn opdracht had uitgevoerd, en wat er daardoor met haar gebeurd was. Het vertellen van het verhaal, wat haar eigenlijk verrassend makkelijk afging had haar opnieuw opgewonden, en nog terwijl ze vertelde had ze alweer met haar handen in haar pyjamabroek gezeten, strelend over haar doosje. De vragen die hij haar stelde hadden het nog opwindender gemaakt en ze was trots op haar pas ontdekte volwassenheid. Zodra ze klaar was met vertellen kon ze zich niet meer inhouden en had ze zichzelf opnieuw naar een wild orgasme gevingerd, wetende dat hij genietend meeluisterde. Hierna had hij haar weer een opdrachtje gegeven, en dit keer had ze zonder protest naar hem geluisterd.

Weken verstreken en dankzij de regelmatige opdrachtjes van haar bewonderaar bleef Janneke in een bijna constante staat van opwinding. Het spelletje om vrijwel naakt in de kamer te zitten bij haar ouders bleef een favoriet, maar daar kwamen nog andere spelletjes bij. Zo liep ze elke ochtend volslagen naakt naar de badkamer, hopend dat op dat moment niet een van haar ouders haar toevallig zou zien. Vervolgens daagde haar bewonderaar haar uit om in een rokje en zonder slipje naar school te gaan, hetgeen resulteerde in een dag waarop ze niet bijzonder veel leerde. Ook bij een van haar turnwedstrijden moest haar ondergoed eraan geloven, en ze kon zich niet aan de indruk onttrekken dat haar goede score ten minste deels te danken was aan haar duidelijk afstekende tepels en regelmatig zichtbare cameltoe. Niet lang daarna kreeg ze opdrachtjes om zich op verschillende vreemde plekken te vingeren. Dit kostte haar wat meer moeite, maar ook over deze aarzelingen stapte ze heen. De eerste keer was nog thuis geweest, niet in de veiligheid van haar eigen kamertje, maar direct bovenaan de trap, terwijl ze vlak beneden zich de geluiden hoorde van haar stofzuigende moeder. Ook dit had weer geleid tot een spetterend orgasme. Vervolgens had ze zich weer tot school gewend, war ze zich tijdens de pauze klaarvingerde op het toilet, luisterend naar het geroddel van schoolgenoten die voor de spiegel hun make-up stonden te doen. En misschien de geilste ervaring voor Janneke was nog wel toen ze een nachtje bij haar vriendin Merel bleef logeren en ’s nachts masturbeerde terwijl het andere meisje vlak naast haar lag te slapen. Janneke begon een echte thrillseeker te worden! En steeds waren er weer die tweewekelijkse avonden waarop ze aan de telefoon alles kon vertellen wat ze beleefd had en zo alles nog een keer kon herbeleven. De goedkeuring van de man aan de andere kant van de lijn maakte Janneke trots, en steeds hoopte ze weer op nieuwe opdrachten waardoor ze indruk kon maken op haar geheime aanbidder. Door hem ontdekte ze een kant van zichzelf die ze nooit vermoed had, en naarmate de tijd verder verstreek begon ze hem steeds meer te vertrouwen.

Bijna drie maanden waren er nu verstreken sinds het eerste telefoontje en het was weer zaterdagavond. Opnieuw zat Janneke vol verwachting op de bank te wachten totdat de telefoon zou gaan. Ze kon niet wachten om te vertellen over de vorige opdracht die ze met succes had uitgevoerd. Eerder die week had ze, toen ze met de bus terugkwam van turntraining zich zo gemanoeuvreerd dat haar slipje ‘per ongeluk’ duidelijk zichtbaar werd onder haar rokje. De man die tegenover haar zat had vervolgens de gehele busreis tussen haar benen gestaard, bijna alsof zijn ogen vastgelijmd waren. Hiervoor had ze hem nog wat extra beloond door haar benen op een onschuldige wijze wat verder uit elkaar te plaatsen. Zeker wist ze het niet, maar ze dacht dat hij toch ten minste had kunnen zien hoe haar schaamlippen zich duidelijk aftekenden tegen de zachte witte stof. De man was pas uitgestapt bij haar halte, en ze bedacht giechelend dat het niet onwaarschijnlijk was dat hij er al veel eerder uit had gemoeten.

Hieraan terugdenkend kon ze het niet laten om haar hand weer in haar pyjamabroek te laten glijden, en ze was alweer aardig nat toen de telefoon ging.

‘Hoi sletje van me.’

Ze giechelde. Sinds ze hem had verteld dat ze zich door zijn opdrachten net een sletje voelde was dat zijn koosnaampje voor haar geworden, waar ze behoorlijk trots op was.

‘Ik heb vanavond een verrassing voor je’, zei hij.

‘Ooh, wat is het?’, vroeg ze vol verwachting. Zijn verassingen konden haar altijd erg bekoren.

‘Dat komt later wel schatje. Eerst wil ik weten wat je deze week weer allemaal uitgevroten hebt.’

Opgewonden begon ze daarop in detail het te vertellen over haar avontuur in de bus, Ze was bijna aan het einde van het verhaal en wilde net gaan opscheppen over hoe ze het de volgende keer zonder slipje zou doen toen ze ineens een zacht gebrom van buiten hoorde komen. Eerst kon ze het geluid niet thuisbrengen, maar naarmate het luider werd wist ze ineens wat het was; het geluid van een motor.

‘Shit’, zei ze.

‘Wat is er schatje?’

‘Wacht even, er komt iemand aan. Ik zal proberen om hem zo snel mogelijk kwijt te raken.’

Ze had al wel een vermoeden wie het was. Ze kende maar één persoon met een motor, en dit was oom Ben. Oom Ben was niet echt een oom van haar, maar al van voor haar geboorte een goede vriend van haar ouders die in een naburig dorp woonde. Op mooie warme avonden vond hij het heerlijk om een stuk te gaan rijden op zijn motor, en op de terugweg reed hij vaak even langs om wat te drinken met de ouders van Janneke. Waarschijnlijk was hij de pokeravonden van haar ouders vergeten en kwam hij nu ook weer langs. Janneke zuchtte; hij had zonder twijfel gezien dat het licht aan was, dus niet open doen was geen optie. Ze moest hem maar zo snel mogelijk zien af te poeieren.

En ja hoor, daar ging de bel al. Zonder nadenken liep Janneke in haar badjas naar de deur. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij haar zo zag en ze was er de laatste tijd niet bepaald preutser op geworden. Met een zwaai opende ze de deur:

‘Hoi oom...’, begon ze, en daar bevroor ze.

Het was niet oom Ben die voor de deur stond.
Lees verder: De Hijger - 3
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...