Door: Priapus
Datum: 05-12-2013 | Cijfer: 7.4 | Gelezen: 5421
Lengte: Lang | Leestijd: 20 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Sprookje,
Lengte: Lang | Leestijd: 20 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Sprookje,
Roodkapje huppelde opgewekt door de velden. Aan haar arm bengelde haar mandje, gevuld met allerlei lekkers voor haar tante die in het bos woonde.
Het beloofde een mooie lentedag te worden. Het zonnetje scheen, de vogels floten hun mooiste lied en heel de natuur stond in bloei. Voor de gelegenheid droeg Roodkapje haar blinkende zwarte schoentjes, korte witte sokjes en een kort rood kleedje – met een rood kapje, natuurlijk. De zon voelde lekker op haar beentjes.
Haar tante had haar gebeld en gevraagd om langs te komen. Roodkapje hield van haar tante, en van de bezoekjes die ze er geregeld bracht. Ze had dan ook niet geaarzeld, en onmiddellijk toegezegd. En nu was ze op weg, en het vooruitzicht aan de namiddag die ze met haar tante zou doorbrengen, bezorgde haar al kriebels in de buik. Ze kon niet wachten om haar lievelingstante terug te zien, en ze verlangde al naar haar blik bij het zien van al het lekkers in haar mandje.
In het bos was het iets frisser dan in het open veld, maar hier en daar priemden de zonnestralen toch door het dichte lover.
Roodkapje bleef enthousiast voorthuppelen, maar opeens struikelde ze over een uitstekende wortel, en kwam languit ten val. Toen ze terug opstond, merkte ze dat haar knie geschaafd was. De pijn was draaglijk, maar in de plaats van te huppelen, ging ze nu toch iets voorzichtiger verder.
Enige tijd later – ze was inmiddels al goed opgeschoten in het bos – hoorde ze herhaaldelijk geklop. Nieuwsgierig begaf ze zich naar de plaats vanwaar ze het lawaai hoorde.
Een houthakker was aan het werk, en Roodkapje stapte op de man af.
« Goedemorgen, meneer, » zei het meisje.
De man keek neer op het tengere kind.
« Goedemorgen, meisje, » zei hij vriendelijk.
Het was een grote, bebaarde man. Zijn naakte bovenlijk glom van het zweet.
« Houthakker, wat hebt u dikke spieren, » zei Roodkapje.
« Dat is van het werk, » antwoordde de man lachend. « Maar wat is er gebeurd ? Ben je gevallen ? »
Roodkapje keek nu ook naar haar geschaafde knie.
« Ja. Het doet een beetje pijn, » antwoordde ze sip.
« Ga even zitten. Laat me eens kijken, » stelde de man voor.
Roodkapje ging zitten op een omgehakte boom. De man ging op zijn knieën voor het meisje zitten en bestudeerde haar gehavende knie.
« Hm, » zei hij, « ik heb hier iets om te ontsmetten, maar dat kan wel even pijn doen. »
Het meisje keek de man vragend aan toen hij opstond om een flesje te halen dat even verder lag bij zijn spullen.
« Kijk, dat is jenever, » zei de man, « Het doet al de slechte beestjes dood. Zo zal je knie rap genezen. Maar, zoals gezegd, het zal even pijn doen. »
Roodkapje twijfelde nog even.
« … en bovendien is het zeer lekker, » ging de man verder, « als je flink bent, mag je een slokje. »
Zelf nam hij een slok om zijn punt te bewijzen.
« Oké, » zei Roodkapje.
De man ging terug op zijn knieën zitten voor het meisje en reikte haar het flesje aan.
« Een klein slokje maar, » zei hij.
Ze nam een sipje van de fles en onmiddellijk voelde ze zich helemaal warm worden.
« Mmm… lekker, » zei ze toen ze het flesje teruggaf.
« En nu even op de tanden bijten, » zei de man toen hij enkele druppels jenever over haar knie goot.
Een hevige pijnscheut drong door haar hele lijfje, maar verdween al even vlug.
« Aw, » zei ze zwakjes.
« Het is al voorbij. Je bent een flinke meid, » zei de houthakker sussend.
Hij gaf haar een zoentje op haar knie.
Een klein gebaar met grote gevolgen, zou blijken. Want Roodkapje vond de aanraking van de grote, sterke man wel aangenaam. Misschien was het de invloed van de jenever, misschien was het meisje van nature wel een geil sletje zoals zovele andere. In elk geval besliste ze op dit moment dat tante wel even kon wachten.
« Ik heb nog een beetje pijn, » zei ze klagerig.
« Dat zal zo wel verdwijnen, » antwoordde de houthakker troostend.
« Misschien moet je er nog een zoentje op geven, » probeerde het meisje.
De man greep haar slanke beentje met twee handen en drukte lachend nog een zoentje op de zere knie.
« Mmm… Een beetje hoger, » zei Roodkapje zachtjes.
Niet-begrijpend boog de man weer voorover, en drukte een zoentje op haar been, net boven de knie.
« Ja… Dat is al beter, » zei Roodkapje, meer tegen zichzelf. « Nog een klein beetje hoger… »
De man snapte niet waar ze heen wou, maar besloot het spelletje nog even mee te spelen. Opnieuw zoende hij het wel gevormde been van het meisje, nu net onder de zoom van haar rode kleedje. Hij keek op en zag tot zijn verbazing dat ze haar ogen had gesloten.
« Nog een klein beetje hoger, » prevelde het meisje, terwijl ze haar voeten wat uiteen zette.
Met één hand trok ze haar kleedje wat hoger, met het andere zocht en vond ze zijn achterhoofd, dat ze zachtjes naar haar ontblote dijbeen trok.
Werktuiglijk drukte de man zijn lippen op het meisjesbeen.
Ze liet zijn hoofd even los om haar kontje tot op de rand vooruit te schuiven op de boomstronk. Dan spreidde ze haar benen wijd en trok haar kleedje hoog op. Tot zijn grote verbazing droeg het meisje geen slipje, en de houthakker had vrij zicht op het bolle jongemeisjespruimpje. De kutlipjes stonden gezwollen en glommen vochtig. Hij had nauwelijks tijd om van zijn verbazing te bekomen, want een hand greep hem alweer bij het hoofd en dirigeerde hem zachtjes in de richting van het uitnodigende spleetje.
« Daar ook nog een beetje, » hoorde hij haar in de verte fluisteren.
Hij zoende zachtjes de fluwelen lipjes en proefde haar zoete sappen.
« Jaa… » spoorde ze hem aan, « doe maar…. »
Even liet hij zijn tong voorzichtig tussen haar kutlipjes glijden.
« Mmmm… houthakker, wat heb jij een lekkere tong, » zuchtte Roodkapje.
Dan verloor hij alle remmen. Als dat geile kind wou gebeft worden, dan zou hij het met plezier doen !
Met zijn twee handen greep hij haar onder het kontje en tilde haar op als was ze een popje. Zijn tong gleed haar druipende kutje in en verkende haar nauwe neukholletje.
« Ahhhhh…. » kreunde het hete kind. Ze liet zijn hoofd los en liet zich achterover rollen over de boomstam.
De ervaren tong die tekeerging in haar neukertje deed het meisje schokken van genot. Al gauw overstemde haar gekreun alle geluiden in het bos.
« Lik me ! Lik mijn flamoelie uit ! » kermde het kleine meisje.
De houthakker hoorde haar niet of ging er niet op in. Hij likte en zoog het soppende spleetje uit, en slikte de stromende meisjessappen gulzig door.
Toen hij haar klitje met het puntje van zijn tong beroerde, voelde hij hoe ze verstijfde. Haar gekreun ging over in een gejaagde ademhaling.
« Jaaa…. » hijgde ze, « daar… Jaaa…. »
‘Tijd om dat sletje te laten komen ‘ bedacht de houthakker.
Hij concentreerde zich nu rustig op het klitje. Het meisje greep zijn hoofd met beide handen en drukte haar genotsspleetje wild tegen hem op.
« Aaahhhh…. Jaaaa….. » kermde ze luid, terwijl ze naar adem snakte.
Het volgende moment deed het orgasme heel haar tengere lijfje schokken. Hij bleef haar bedreven beffen tot ze uitgeraasd was. Uiteindelijk liet ze zijn hoofd los en zakte ze uitgeteld achterover.
De houthakker stond op en deed een stapje achteruit. Hij bekeek het nahijgende meisje dat elegant gedrapeerd over de boomstam lag. Met de witte sokjes in de zwarte schoentjes en de slanke beentjes wijd uiteen, moest hij zich inhouden om niet onmiddellijk zijn kloppende knots in het nadruipende halfopen kutje te rammen, dat hem leek uit te nodigen. Maar hij hield zich in. Hij zou zich zo wel afrukken, eenmaal ze vertrokken was.
Roodkapje ging rechtop zitten op de boomstam, maar nam niet de moeite haar kutje te bedekken, of zelfs haar benen wat dicht te doen.
« Dankjewel, houthakker, » zei ze stralend, « de pijn is nu volledig weg. »
De man lachte schaapachtig. Misschien besefte het meisje niet wat er net gebeurd was ?
« Graag gedaan, meisje, » zei hij.
« Kan ik iets doen om je te bedanken ? » vroeg Roodkapje.
« Nee hoor, het was graag gedaan, » herhaalde de man.
Hij zag hoe haar blik afgleed naar zijn kruis. Ze beet even op haar onderip.
« Echt niets ? » vroeg ze, bijna smekend.
De houthakker wist zich nu geen blijf meer. Hij besefte dat zijn paal duidelijk zichtbaar moest zijn in zijn broek. Ze bedoelde toch niet … ?
Het meisje stond op en ging vlak voor de man staan. Ze kwam nauwelijks aan zijn navel.
Met één handje gleed ze zachtjes over de erectie in zijn broek. Ze keek lachend naar hem op.
« Ik weet zeker dat ik je kan bedanken, » zei ze, terwijl ze zijn broek openmaakte.
Ze bleef hem in de ogen kijken terwijl ze zijn broek en slip naar beneden stroopte. Met haar twee handjes greep ze de grote pik vast, die van blijdschap even opwipte.
« Houthakker, wat heb jij een grote piemeloe, » zei ze verlekkerd, terwijl ze hem strak in de ogen bleef kijken.
Haar handjes schoven traagjes over zijn stam en ontblootten de massieve paarse eikel.
De houthakker wou reageren, maar het meisje knipoogde en het volgende ogenblik likte ze even aan de glanzende knots.
« Nu ben ik wel zeker dat ik je kan bedanken, » zei ze.
Ze dirigeerde de man naar de boomstam en liet hem plaatsnemen, waarna ze zijn schoenen en broeken uittrok. Vervolgens ging ze op haar knieën voor de fier opgerichte paal zitten.
Opnieuw greep ze hem vast met beide handjes. Ze hield van het gevoel een dikke, harde paal vast te hebben. Ze bewoog haar handjes zachtjes op en neer en keek met grote ogen hoe de knots nog leek te groeien.
« Zo’n grote piemeloe kan mijn flamoelie nog niet hebben, » zuchtte het kleine meisje, en er klonk spijt in haar stem, « maar we kunnen wel iets anders doen. Ik heb nog wel een warm en vochtig gaatje.»
Hierop likte ze nogmaals aan de kloppende eikel, om vervolgens haar mondje over het gevaarte te laten zakken. De houthakker hapte naar adem toen hij voelde hoe zijn dikke pik in het mondje van het jonge meisje verdween. Een paar keer zag hij enkel het rode kapje op en neer gaan, en telkens schoof het geile bekje diep over zijn paal. Dan ging ze wat achterover zitten, evenwel zonder zijn harde pik uit haar mondje te laten glippen, zodat ze hem kon aankijken. Hij zag de pretlichtjes in haar ogen. Dan begon haar zuigsmoeltje opnieuw op en neer te gaan, terwijl ze hem bleef aankijken. Hij kreunde lichtjes.
Eén hand liet zijn paal los, en zocht haar kutje op. Niets maakte het meisje zo geil als volwassen mannen pijpen, en ze wist uit ervaring dat ze snel en hard klaarkwam als ze zich vingerde terwijl ze een harde pik diep in haar mondje had.
Ze likte, zoog en sabbelde nu gretig aan de stijve houthakkerspik die nog leek te groeien in haar mondje. Ze had het gevoel dat ze haar kaken helemaal moest opensperren om hem binnen te houden. Zo’n dikke paal had ze nog nooit gepijpt, en dat wou wat zeggen. De eerste genotsscheuten van haar gevingerde spleetje drongen door, en ze kreunde lichtjes.
De houthakker besefte dat het meisje zich zat te vingeren terwijl ze hem pijpte. God, wat een lekker teefje was dit toch ! Hij had in zijn tijd al heel wat afgeneukt, maar zo jong en zo geil had hij ze nog niet meegemaakt. Hij keek goedkeurend naar het kopje dat nu heftig op en neer over zijn paal gleed. Haar aanhoudende gekreun werd gesmoord door zijn knots diep in haar zuigende bekje. Ze had haar ogen gesloten. Hij vermoedde dat ze alweer op het punt stond klaar te komen.
Enige tellen later kreeg hij gelijk, want het kopje hield opeens abrupt stil en hij zag hoe het tengere lijfje opnieuw begon te schokken. Ze zoog met volle kracht aan zijn paal, en het zien en voelen van het mooie, klaarkomende, pijpende meisje deed hem bijna zijn ballen lozen in haar bekje. Maar met de grootste moeite hield hij zich in, want hij wist niet goed of dat wel de bedoeling was.
Uiteindelijk keek ze op en keek hem aan, enigszins buiten adem.
« Doe ik het niet goed ? » vroeg ze onzeker.
« Toch wel, het is zalig, » hijgde de man naar waarheid, « Waarom vraag je dat ? »
« Omdat je je zaadjes niet in mijn mond spuit, » antwoordde het meisje stilletjes.
« Ach, liefje, ik wist niet of je dat wilde, » zei de houthakker, « ik zal met plezier je mondje vullen met zaadjes. »
Haar gezichtje klaarde op.
« Maar eerst wil ik iets proberen, » zei ze, opnieuw enthousiast.
Ze stond op, tilde haar kleedje op en deed een stapje naar voor.
« … Mijn flamoelie is nu zo nat, dat jouw piemeloe er misschien wel in past, » ging ze verder.
Het kleine meisje wachtte zijn reactie niet af, greep zijn kloppende paal bij de stam en richtte de paarse knots op haar kletsnatte kutje. Ze zakte door haar knieën tot de dikke eikel tegen haar kutlipjes drukte. Dan haalde ze diep adem en liet zich langzaam zakken. Haar jonge mosseltje opende zich om de massieve indringer toe te laten, maar de elastische kutlipjes sloten zich hermetisch om de knots.
« Ooohhh… Hij rekt mijn flamoelie helemaal open… » kreunde het kleine meisje.
De man hijgde toen hij zag en voelde hoe zijn enorme eikel beetje bij beetje in het tengere lijfje van het meisje verdween. Hij keek omhoog en zag hoe ze op haar onderlip beet. Haar ademhaling ging gejaagd.
Toen zijn eikel volledig in haar nauwe neukspleetje was verdwenen, hield ze halt en keek omlaag.
« Hij kan niet verder, » hijgde ze verontschuldigend.
« Dat is ver genoeg, rust maar even, » zei de man, « ik ben zo fier op je. Je flamoelie is echt super ! »
Onbewust had hij haar woordenschat overgenomen. Ze straalde van trots.
« En nu op en neer, liefje, » spoorde hij haar zachtjes aan.
Het meisje deed wat hij vroeg. Ze hield nog steeds de harde pik bij de stam vast. Ze ging rechtop staan en liet zich dan weer zakken, net voor het topje van de dikke knots uit haar neukertje zou glippen. Opnieuw hield ze halt toen de eikel volledig in haar geschoven was.
« Hij is zo dik, » hijgde ze, « … maar wel lekker. »
Ditmaal bewoog ze zonder aansporing haar neukgrotje omhoog en liet het weer zakken. Ze kwam tot stilstand iets dieper dan de eerste keren. De man probeerde zijn ademhaling onder controle te houden. Hij moest zijn uiterste best doen om dat zuigende, jonge kutje niet vol te spuiten.
Het meisje kreeg nu het ritme te pakken. Ze liet zijn paal los en steunde met beide handen op zijn borstkas. Soepel ging ze op en neer door haar knieën, waarbij ze telkens iets dieper halt hield. Ze voelden allebei hoe haar neuktunneltje telkens wat dieper werd uitgeboord. Haar kutsluizen stonden nu wijd open, want haar sappen stroomden voluit.
« … en lang… » kreunde ze nu, « god, wat is hij heerlijk lang. »
Haar lijfje ging nu in een vlot ritme op en neer, tot uiteindelijk de volle lengte van de paal in het jonge meisje zat. Zonder stil te houden keek ze hem aan.
« Je lange, dikke piemeloe zit volledig in mij, » hijgde ze trots.
« En jouw flamoelie… jouw flamoelie is de beste waar ik ooit mijn piemeloe heb in gestopt, » kreunde de houthakker.
Op dat moment verstijfde het meisje opnieuw. Ditmaal werden ze beiden verrast door haar orgasme. Luid kreunend liet ze zich voorover vallen op de man. Het enige wat nog bewoog, waren haar kutspieren die nu als bezeten zijn paal over de volle lengte molken. Hij kreunde en voelde dat hij het niet langer kon uitstellen.
« Wil je… wil je nog altijd mijn zaadjes proeven ? » fluisterde hij hijgend in haar oor.
« Ja ! » antwoordde ze enthousiast, waarbij haar kutje nog eens extra in zijn lul kneep ter bevestiging.
« Dan is het nu… het moment… » kon hij nog opbrengen.
Het meisje begreep direct wat ze moest doen. In één beweging stond ze op, en met gestrekte benen wijd uiteen boog ze diep voorover. Met één hand greep ze zijn stam en met de andere zijn ballen. Ze keek hem vrolijk aan terwijl ze haar mondje over zijn paal schoof, en ze bleef hem aankijken toen hij haar kopje met twee handen vastnam en zijn ballen kreunend leegde in haar zuigende bekje.
De houthakker had het gevoel dat er geen einde kwam aan zijn orgasme. De ene golf zaad na de andere schoot hij in het mondje van het genietende meisje.
Toen hij uiteindelijk leeggespoten was, liet ze zijn mannensap even als een wijnproever in haar mondje ronddraaien om te degusteren, alvorens alles door te slikken.
« Lekker ! » zei ze vrolijk.
De houthakker kwam bij zijn positieven en keek het kleine meisje glimlachend aan.
« Inderdaad, » zei hij.
« Wel, ik moet ervandoor, » zei Roodkapje, « mijn tante wacht op mij. Bedankt voor de goede zorgen en misschien tot later. »
Ze schikte haar kleedje wat fatsoenlijk en raapte haar mandje op.
« Oké, » zei de houthakker, « Wacht… Hoe heet je eigenlijk ? »
« Roodkapje, natuurlijk, » zei het meisje lachend, « Hoe anders ? »
De pijn in haar knie was volledig verdwenen en huppelend ging ze op weg naar haar tante.
Het beloofde een mooie lentedag te worden. Het zonnetje scheen, de vogels floten hun mooiste lied en heel de natuur stond in bloei. Voor de gelegenheid droeg Roodkapje haar blinkende zwarte schoentjes, korte witte sokjes en een kort rood kleedje – met een rood kapje, natuurlijk. De zon voelde lekker op haar beentjes.
Haar tante had haar gebeld en gevraagd om langs te komen. Roodkapje hield van haar tante, en van de bezoekjes die ze er geregeld bracht. Ze had dan ook niet geaarzeld, en onmiddellijk toegezegd. En nu was ze op weg, en het vooruitzicht aan de namiddag die ze met haar tante zou doorbrengen, bezorgde haar al kriebels in de buik. Ze kon niet wachten om haar lievelingstante terug te zien, en ze verlangde al naar haar blik bij het zien van al het lekkers in haar mandje.
In het bos was het iets frisser dan in het open veld, maar hier en daar priemden de zonnestralen toch door het dichte lover.
Roodkapje bleef enthousiast voorthuppelen, maar opeens struikelde ze over een uitstekende wortel, en kwam languit ten val. Toen ze terug opstond, merkte ze dat haar knie geschaafd was. De pijn was draaglijk, maar in de plaats van te huppelen, ging ze nu toch iets voorzichtiger verder.
Enige tijd later – ze was inmiddels al goed opgeschoten in het bos – hoorde ze herhaaldelijk geklop. Nieuwsgierig begaf ze zich naar de plaats vanwaar ze het lawaai hoorde.
Een houthakker was aan het werk, en Roodkapje stapte op de man af.
« Goedemorgen, meneer, » zei het meisje.
De man keek neer op het tengere kind.
« Goedemorgen, meisje, » zei hij vriendelijk.
Het was een grote, bebaarde man. Zijn naakte bovenlijk glom van het zweet.
« Houthakker, wat hebt u dikke spieren, » zei Roodkapje.
« Dat is van het werk, » antwoordde de man lachend. « Maar wat is er gebeurd ? Ben je gevallen ? »
Roodkapje keek nu ook naar haar geschaafde knie.
« Ja. Het doet een beetje pijn, » antwoordde ze sip.
« Ga even zitten. Laat me eens kijken, » stelde de man voor.
Roodkapje ging zitten op een omgehakte boom. De man ging op zijn knieën voor het meisje zitten en bestudeerde haar gehavende knie.
« Hm, » zei hij, « ik heb hier iets om te ontsmetten, maar dat kan wel even pijn doen. »
Het meisje keek de man vragend aan toen hij opstond om een flesje te halen dat even verder lag bij zijn spullen.
« Kijk, dat is jenever, » zei de man, « Het doet al de slechte beestjes dood. Zo zal je knie rap genezen. Maar, zoals gezegd, het zal even pijn doen. »
Roodkapje twijfelde nog even.
« … en bovendien is het zeer lekker, » ging de man verder, « als je flink bent, mag je een slokje. »
Zelf nam hij een slok om zijn punt te bewijzen.
« Oké, » zei Roodkapje.
De man ging terug op zijn knieën zitten voor het meisje en reikte haar het flesje aan.
« Een klein slokje maar, » zei hij.
Ze nam een sipje van de fles en onmiddellijk voelde ze zich helemaal warm worden.
« Mmm… lekker, » zei ze toen ze het flesje teruggaf.
« En nu even op de tanden bijten, » zei de man toen hij enkele druppels jenever over haar knie goot.
Een hevige pijnscheut drong door haar hele lijfje, maar verdween al even vlug.
« Aw, » zei ze zwakjes.
« Het is al voorbij. Je bent een flinke meid, » zei de houthakker sussend.
Hij gaf haar een zoentje op haar knie.
Een klein gebaar met grote gevolgen, zou blijken. Want Roodkapje vond de aanraking van de grote, sterke man wel aangenaam. Misschien was het de invloed van de jenever, misschien was het meisje van nature wel een geil sletje zoals zovele andere. In elk geval besliste ze op dit moment dat tante wel even kon wachten.
« Ik heb nog een beetje pijn, » zei ze klagerig.
« Dat zal zo wel verdwijnen, » antwoordde de houthakker troostend.
« Misschien moet je er nog een zoentje op geven, » probeerde het meisje.
De man greep haar slanke beentje met twee handen en drukte lachend nog een zoentje op de zere knie.
« Mmm… Een beetje hoger, » zei Roodkapje zachtjes.
Niet-begrijpend boog de man weer voorover, en drukte een zoentje op haar been, net boven de knie.
« Ja… Dat is al beter, » zei Roodkapje, meer tegen zichzelf. « Nog een klein beetje hoger… »
De man snapte niet waar ze heen wou, maar besloot het spelletje nog even mee te spelen. Opnieuw zoende hij het wel gevormde been van het meisje, nu net onder de zoom van haar rode kleedje. Hij keek op en zag tot zijn verbazing dat ze haar ogen had gesloten.
« Nog een klein beetje hoger, » prevelde het meisje, terwijl ze haar voeten wat uiteen zette.
Met één hand trok ze haar kleedje wat hoger, met het andere zocht en vond ze zijn achterhoofd, dat ze zachtjes naar haar ontblote dijbeen trok.
Werktuiglijk drukte de man zijn lippen op het meisjesbeen.
Ze liet zijn hoofd even los om haar kontje tot op de rand vooruit te schuiven op de boomstronk. Dan spreidde ze haar benen wijd en trok haar kleedje hoog op. Tot zijn grote verbazing droeg het meisje geen slipje, en de houthakker had vrij zicht op het bolle jongemeisjespruimpje. De kutlipjes stonden gezwollen en glommen vochtig. Hij had nauwelijks tijd om van zijn verbazing te bekomen, want een hand greep hem alweer bij het hoofd en dirigeerde hem zachtjes in de richting van het uitnodigende spleetje.
« Daar ook nog een beetje, » hoorde hij haar in de verte fluisteren.
Hij zoende zachtjes de fluwelen lipjes en proefde haar zoete sappen.
« Jaa… » spoorde ze hem aan, « doe maar…. »
Even liet hij zijn tong voorzichtig tussen haar kutlipjes glijden.
« Mmmm… houthakker, wat heb jij een lekkere tong, » zuchtte Roodkapje.
Dan verloor hij alle remmen. Als dat geile kind wou gebeft worden, dan zou hij het met plezier doen !
Met zijn twee handen greep hij haar onder het kontje en tilde haar op als was ze een popje. Zijn tong gleed haar druipende kutje in en verkende haar nauwe neukholletje.
« Ahhhhh…. » kreunde het hete kind. Ze liet zijn hoofd los en liet zich achterover rollen over de boomstam.
De ervaren tong die tekeerging in haar neukertje deed het meisje schokken van genot. Al gauw overstemde haar gekreun alle geluiden in het bos.
« Lik me ! Lik mijn flamoelie uit ! » kermde het kleine meisje.
De houthakker hoorde haar niet of ging er niet op in. Hij likte en zoog het soppende spleetje uit, en slikte de stromende meisjessappen gulzig door.
Toen hij haar klitje met het puntje van zijn tong beroerde, voelde hij hoe ze verstijfde. Haar gekreun ging over in een gejaagde ademhaling.
« Jaaa…. » hijgde ze, « daar… Jaaa…. »
‘Tijd om dat sletje te laten komen ‘ bedacht de houthakker.
Hij concentreerde zich nu rustig op het klitje. Het meisje greep zijn hoofd met beide handen en drukte haar genotsspleetje wild tegen hem op.
« Aaahhhh…. Jaaaa….. » kermde ze luid, terwijl ze naar adem snakte.
Het volgende moment deed het orgasme heel haar tengere lijfje schokken. Hij bleef haar bedreven beffen tot ze uitgeraasd was. Uiteindelijk liet ze zijn hoofd los en zakte ze uitgeteld achterover.
De houthakker stond op en deed een stapje achteruit. Hij bekeek het nahijgende meisje dat elegant gedrapeerd over de boomstam lag. Met de witte sokjes in de zwarte schoentjes en de slanke beentjes wijd uiteen, moest hij zich inhouden om niet onmiddellijk zijn kloppende knots in het nadruipende halfopen kutje te rammen, dat hem leek uit te nodigen. Maar hij hield zich in. Hij zou zich zo wel afrukken, eenmaal ze vertrokken was.
Roodkapje ging rechtop zitten op de boomstam, maar nam niet de moeite haar kutje te bedekken, of zelfs haar benen wat dicht te doen.
« Dankjewel, houthakker, » zei ze stralend, « de pijn is nu volledig weg. »
De man lachte schaapachtig. Misschien besefte het meisje niet wat er net gebeurd was ?
« Graag gedaan, meisje, » zei hij.
« Kan ik iets doen om je te bedanken ? » vroeg Roodkapje.
« Nee hoor, het was graag gedaan, » herhaalde de man.
Hij zag hoe haar blik afgleed naar zijn kruis. Ze beet even op haar onderip.
« Echt niets ? » vroeg ze, bijna smekend.
De houthakker wist zich nu geen blijf meer. Hij besefte dat zijn paal duidelijk zichtbaar moest zijn in zijn broek. Ze bedoelde toch niet … ?
Het meisje stond op en ging vlak voor de man staan. Ze kwam nauwelijks aan zijn navel.
Met één handje gleed ze zachtjes over de erectie in zijn broek. Ze keek lachend naar hem op.
« Ik weet zeker dat ik je kan bedanken, » zei ze, terwijl ze zijn broek openmaakte.
Ze bleef hem in de ogen kijken terwijl ze zijn broek en slip naar beneden stroopte. Met haar twee handjes greep ze de grote pik vast, die van blijdschap even opwipte.
« Houthakker, wat heb jij een grote piemeloe, » zei ze verlekkerd, terwijl ze hem strak in de ogen bleef kijken.
Haar handjes schoven traagjes over zijn stam en ontblootten de massieve paarse eikel.
De houthakker wou reageren, maar het meisje knipoogde en het volgende ogenblik likte ze even aan de glanzende knots.
« Nu ben ik wel zeker dat ik je kan bedanken, » zei ze.
Ze dirigeerde de man naar de boomstam en liet hem plaatsnemen, waarna ze zijn schoenen en broeken uittrok. Vervolgens ging ze op haar knieën voor de fier opgerichte paal zitten.
Opnieuw greep ze hem vast met beide handjes. Ze hield van het gevoel een dikke, harde paal vast te hebben. Ze bewoog haar handjes zachtjes op en neer en keek met grote ogen hoe de knots nog leek te groeien.
« Zo’n grote piemeloe kan mijn flamoelie nog niet hebben, » zuchtte het kleine meisje, en er klonk spijt in haar stem, « maar we kunnen wel iets anders doen. Ik heb nog wel een warm en vochtig gaatje.»
Hierop likte ze nogmaals aan de kloppende eikel, om vervolgens haar mondje over het gevaarte te laten zakken. De houthakker hapte naar adem toen hij voelde hoe zijn dikke pik in het mondje van het jonge meisje verdween. Een paar keer zag hij enkel het rode kapje op en neer gaan, en telkens schoof het geile bekje diep over zijn paal. Dan ging ze wat achterover zitten, evenwel zonder zijn harde pik uit haar mondje te laten glippen, zodat ze hem kon aankijken. Hij zag de pretlichtjes in haar ogen. Dan begon haar zuigsmoeltje opnieuw op en neer te gaan, terwijl ze hem bleef aankijken. Hij kreunde lichtjes.
Eén hand liet zijn paal los, en zocht haar kutje op. Niets maakte het meisje zo geil als volwassen mannen pijpen, en ze wist uit ervaring dat ze snel en hard klaarkwam als ze zich vingerde terwijl ze een harde pik diep in haar mondje had.
Ze likte, zoog en sabbelde nu gretig aan de stijve houthakkerspik die nog leek te groeien in haar mondje. Ze had het gevoel dat ze haar kaken helemaal moest opensperren om hem binnen te houden. Zo’n dikke paal had ze nog nooit gepijpt, en dat wou wat zeggen. De eerste genotsscheuten van haar gevingerde spleetje drongen door, en ze kreunde lichtjes.
De houthakker besefte dat het meisje zich zat te vingeren terwijl ze hem pijpte. God, wat een lekker teefje was dit toch ! Hij had in zijn tijd al heel wat afgeneukt, maar zo jong en zo geil had hij ze nog niet meegemaakt. Hij keek goedkeurend naar het kopje dat nu heftig op en neer over zijn paal gleed. Haar aanhoudende gekreun werd gesmoord door zijn knots diep in haar zuigende bekje. Ze had haar ogen gesloten. Hij vermoedde dat ze alweer op het punt stond klaar te komen.
Enige tellen later kreeg hij gelijk, want het kopje hield opeens abrupt stil en hij zag hoe het tengere lijfje opnieuw begon te schokken. Ze zoog met volle kracht aan zijn paal, en het zien en voelen van het mooie, klaarkomende, pijpende meisje deed hem bijna zijn ballen lozen in haar bekje. Maar met de grootste moeite hield hij zich in, want hij wist niet goed of dat wel de bedoeling was.
Uiteindelijk keek ze op en keek hem aan, enigszins buiten adem.
« Doe ik het niet goed ? » vroeg ze onzeker.
« Toch wel, het is zalig, » hijgde de man naar waarheid, « Waarom vraag je dat ? »
« Omdat je je zaadjes niet in mijn mond spuit, » antwoordde het meisje stilletjes.
« Ach, liefje, ik wist niet of je dat wilde, » zei de houthakker, « ik zal met plezier je mondje vullen met zaadjes. »
Haar gezichtje klaarde op.
« Maar eerst wil ik iets proberen, » zei ze, opnieuw enthousiast.
Ze stond op, tilde haar kleedje op en deed een stapje naar voor.
« … Mijn flamoelie is nu zo nat, dat jouw piemeloe er misschien wel in past, » ging ze verder.
Het kleine meisje wachtte zijn reactie niet af, greep zijn kloppende paal bij de stam en richtte de paarse knots op haar kletsnatte kutje. Ze zakte door haar knieën tot de dikke eikel tegen haar kutlipjes drukte. Dan haalde ze diep adem en liet zich langzaam zakken. Haar jonge mosseltje opende zich om de massieve indringer toe te laten, maar de elastische kutlipjes sloten zich hermetisch om de knots.
« Ooohhh… Hij rekt mijn flamoelie helemaal open… » kreunde het kleine meisje.
De man hijgde toen hij zag en voelde hoe zijn enorme eikel beetje bij beetje in het tengere lijfje van het meisje verdween. Hij keek omhoog en zag hoe ze op haar onderlip beet. Haar ademhaling ging gejaagd.
Toen zijn eikel volledig in haar nauwe neukspleetje was verdwenen, hield ze halt en keek omlaag.
« Hij kan niet verder, » hijgde ze verontschuldigend.
« Dat is ver genoeg, rust maar even, » zei de man, « ik ben zo fier op je. Je flamoelie is echt super ! »
Onbewust had hij haar woordenschat overgenomen. Ze straalde van trots.
« En nu op en neer, liefje, » spoorde hij haar zachtjes aan.
Het meisje deed wat hij vroeg. Ze hield nog steeds de harde pik bij de stam vast. Ze ging rechtop staan en liet zich dan weer zakken, net voor het topje van de dikke knots uit haar neukertje zou glippen. Opnieuw hield ze halt toen de eikel volledig in haar geschoven was.
« Hij is zo dik, » hijgde ze, « … maar wel lekker. »
Ditmaal bewoog ze zonder aansporing haar neukgrotje omhoog en liet het weer zakken. Ze kwam tot stilstand iets dieper dan de eerste keren. De man probeerde zijn ademhaling onder controle te houden. Hij moest zijn uiterste best doen om dat zuigende, jonge kutje niet vol te spuiten.
Het meisje kreeg nu het ritme te pakken. Ze liet zijn paal los en steunde met beide handen op zijn borstkas. Soepel ging ze op en neer door haar knieën, waarbij ze telkens iets dieper halt hield. Ze voelden allebei hoe haar neuktunneltje telkens wat dieper werd uitgeboord. Haar kutsluizen stonden nu wijd open, want haar sappen stroomden voluit.
« … en lang… » kreunde ze nu, « god, wat is hij heerlijk lang. »
Haar lijfje ging nu in een vlot ritme op en neer, tot uiteindelijk de volle lengte van de paal in het jonge meisje zat. Zonder stil te houden keek ze hem aan.
« Je lange, dikke piemeloe zit volledig in mij, » hijgde ze trots.
« En jouw flamoelie… jouw flamoelie is de beste waar ik ooit mijn piemeloe heb in gestopt, » kreunde de houthakker.
Op dat moment verstijfde het meisje opnieuw. Ditmaal werden ze beiden verrast door haar orgasme. Luid kreunend liet ze zich voorover vallen op de man. Het enige wat nog bewoog, waren haar kutspieren die nu als bezeten zijn paal over de volle lengte molken. Hij kreunde en voelde dat hij het niet langer kon uitstellen.
« Wil je… wil je nog altijd mijn zaadjes proeven ? » fluisterde hij hijgend in haar oor.
« Ja ! » antwoordde ze enthousiast, waarbij haar kutje nog eens extra in zijn lul kneep ter bevestiging.
« Dan is het nu… het moment… » kon hij nog opbrengen.
Het meisje begreep direct wat ze moest doen. In één beweging stond ze op, en met gestrekte benen wijd uiteen boog ze diep voorover. Met één hand greep ze zijn stam en met de andere zijn ballen. Ze keek hem vrolijk aan terwijl ze haar mondje over zijn paal schoof, en ze bleef hem aankijken toen hij haar kopje met twee handen vastnam en zijn ballen kreunend leegde in haar zuigende bekje.
De houthakker had het gevoel dat er geen einde kwam aan zijn orgasme. De ene golf zaad na de andere schoot hij in het mondje van het genietende meisje.
Toen hij uiteindelijk leeggespoten was, liet ze zijn mannensap even als een wijnproever in haar mondje ronddraaien om te degusteren, alvorens alles door te slikken.
« Lekker ! » zei ze vrolijk.
De houthakker kwam bij zijn positieven en keek het kleine meisje glimlachend aan.
« Inderdaad, » zei hij.
« Wel, ik moet ervandoor, » zei Roodkapje, « mijn tante wacht op mij. Bedankt voor de goede zorgen en misschien tot later. »
Ze schikte haar kleedje wat fatsoenlijk en raapte haar mandje op.
« Oké, » zei de houthakker, « Wacht… Hoe heet je eigenlijk ? »
« Roodkapje, natuurlijk, » zei het meisje lachend, « Hoe anders ? »
De pijn in haar knie was volledig verdwenen en huppelend ging ze op weg naar haar tante.
Lees verder: Roodkapje - 2
Trefwoord(en): Sprookje,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10