Door: Myster
Datum: 04-07-2012 | Cijfer: 6.6 | Gelezen: 5508
Lengte: Lang | Leestijd: 25 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Lang | Leestijd: 25 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Ons Dorp - 3: Lieke
Anja
Hallo, hier weer een verhaaltje van Rob:
Aan ons avontuur met Lisette heb ik naast een gekneusde enkel ook nog een ander avontuur overgehouden. Doordat ik die avond niet gelijk mijn enkel goed ingepakt had maar daarentegen juist nog extra belast had, was ‘ie de volgende morgen twee keer zo dik en minstens even vaak zo pijnlijk. En aangezien ik een baan heb waarbij ik veel moet lopen en staan, leek het me verstandiger om me maandag maar ziek te melden. Nu heeft mijn werkgever altijd graag dat we gelijk medisch advies inwinnen om maar zo snel mogelijk weer aan de slag te kunnen gaan. Dus toog ik maandagmorgen naar de dokterspraktijk. De praktijk in ons dorp bestaat uit twee dokters, die het werk echter niet allemaal met z’n tweeën aankunnen, dus loopt er ook altijd een dokter in opleiding. Als je belt voor een afspraak, vraagt de assistente altijd of je voorkeur hebt voor een bepaalde dokter, waarop ik altijd steevast zeg dat het mij niet uitmaakt. En even steevast kom ik dan ook altijd bij de arts in opleiding terecht. Zo ook deze morgen. Ik moest er om half elf zijn en was een kwartier te vroeg. De wachtkamer zat goed vol, dus hield ik er al rekening mee dat ik hier wel een poosje zou moeten zitten. Ik keek eens rond naar mijn mede-slachtoffers. De meeste mensen waren op z’n zachts gezegd toch wel van de senioren-leeftijd. Maar er zat ook een jong moedertje met twee kinderen. De kinderen vermaakten zich bij het tafeltje met speelgoed en de moeder zat tegenover mij. Ik had haar wel eens vaker op het dorp gezien. Ze woont een klein eindje buiten het dorp in een verbouwde woonboerderij met haar man en kinderen. Haar man is net als ik leider bij de jeugd van onze voetbalclub. Die ken ik dus wel beter.
Ik nam haar eens terloops op terwijl ze opstond en naar de kinderen liep om een ruzietje te beslechten. Ze zag er niet verkeerd uit met haar halflange donkerblonde haar, haar zandloperfiguurtje en haar heerlijke ronde kontje, gestoken in een felblauwe short. Alleen die stem: die deed me toch behoorlijk afknappen. Als ze haar mond opende, kwam er een hoog schel geluid uit. Toen de kids weer gekalmeerd waren, liep ze weer terug naar haar stoel en kon ik haar van voren ook bekijken. En ook dat was niet verkeerd. Haar stevige tieten waren verpakt in een strak mouwloos shirt. Het shirt was zo strak dat de contouren van haar bh er duidelijk door te zien waren. En ook haar tepels waren moeiteloos te traceren. Haar borsten deinden een beetje als ze liep. Dat was wel een geil gezicht. Ze ging weer zitten en sloeg haar benen over elkaar. Die benen waren ook perfect gevormd. En aangezien haar short nogal wijde pijpen had, toonde ze onbedoeld meer dan ze zou hebben gewild. Ik kon langs haar benen zo in haar broek kijken en zag dat ze een witte kanten hipster aan had. Ze begon een gesprekje met haar buurvrouw, een oudere dame met legio aan klachten en pijntjes, zo bleek uit het gesprek. Gelukkig was die oude vrouw het meest aan het woord, want als zij sprak, leek het of iemand met de nagels diep in mijn huid over mijn rug kraste. En dan niet tijdens een uitgebreid liefdesspel, als je begrijpt wat ik bedoel. Eén voor één werden de mensen om me heen geroepen door de artsen. En zo raakte de wachtkamer langzaam aan leger. Er kwamen geen nieuwe mensen bij, want om elf uur beginnen de dokters alle drie met de huisbezoeken. Zo was ik de laatste die bij dokter Doel (zo bleek de arts in opleiding te heten) moest zijn. En de vrouw met de twee kinderen was de laatste bij één van de andere dokters. Ik nam haar nog eens in me op en ze ving mijn blik op. “Hee, jij bent toch Rob?” vroeg ze. Ik beaamde dat natuurlijk. “Theo heeft het wel eens over je. Je kunt nogal goed met de jongens overweg, vertelde hij.” Theo was haar man en de jongens bleken haar zoontjes te zijn, die nu de wachtkamer ‘versierden’ met speelgoed. Ik keek nog eens goed naar het edele tweetal en herkende er eentje. Die zat bij mij in het team. Geen hoogvlieger: hij zal waarschijnlijk nooit in het eerste terecht komen. Maar wel een rustig joch dat overzicht houdt in het veld en niet als een dolle stier achter de bal aanrent, zoals veel teamgenootjes wél doen. Ik kon dus met een gerust hart iets positiefs zeggen. En zo ontspon zich een geanimeerd gesprek waarbij ik zowaar wende aan het stemgeluid en zij wel een leuke meid bleek te zijn. Midden in een verhaal over een overwinning van mijn team, waarbij haar zoontje een hoofdrol speelde met een pass die de winnende treffer veroorzaakte, kwam dokter Doel me roepen. “Doe de groeten aan Theo.” zei ik nog en liep achter de dokter aan naar haar spreekkamer. Hierbij gaf ik mijn ogen weer goed de kost. De dokter die voor me liep, was ongeveer midden twintig. Ze had lang krullend zwart haar. Haar figuurtje verborg ze in een wijde bloes, maar haar benen staken in een ongelooflijk strakke spijkerbroek. En die benen mochten er wezen! Niet te dik, maar volle dijbenen die vroegen om een uitgebreidere inspectie zonder stof er omheen en kuiten om je lippen bij af te likken. Ze liep op onflatteuze instappers. Maar dat is logisch als je bedenkt dat ze de hele dag veel staat, loopt en lange dagen maakt. Dan zou ik ook voor makkelijk schoeisel kiezen.
In haar spreekkamer gebaarde ze naar een soort zithoekje en ging tegenover me zitten met een map op schoot. Nu kon ik haar gezicht zien. Twee ijsblauwe ogen staren me aan vanonder een stel lange wimpers. Zulke mooie ogen had ik nog maar zelden gezien. Verder had ze een mooi wipneusje, dat haar wel een sexy uitstraling gaf en een mond die altijd leek te glimlachen. Van haar borsten kon ik nog steeds niets maken, want de bloes die ze droeg was echt mega wijd.
“Zo meneer Hammer, wat brengt u hier?” vroeg ze met haar lieve glimlachje. Ik rukte me los van mijn gedachten en vertelde dat ik zaterdagavond gevallen was bij het skeeleren en dat mijn enkel nu wel heel erg dik was.
“Hebt u gelijk gekoeld met ijs en rust genomen?” vroeg ze.
Ik dacht terug aan zaterdagavond en bloosde zowaar. Dat zag ze. “Niet dus. Vertel eens wat u allemaal gedaan hebt met die enkel?” Ik mompelde wat voor me uit, want dát verhaal kon haar toch echt niet vertellen. Ze lachte. “Kom op meneer Hammer. Artsen zijn wel wat gewend. En denk aan de zwijgplicht.” grapte ze. Mijn kop werd nog roder. “Ik euh… ikke… “ stamelde ik, maar verder kwam ik niet. Ze lachte nu voluit. “Laat maar zitten. Ik kan me voorstellen wat u gedaan hebt, als ik u zo hoor stamelen.”
Ze moest een weten… dat zou haar voorstelling waarschijnlijk te boven gaan.
“Doe uw schoenen en sokken maar even uit en ga maar even op die tafel zitten.” Ze wees naar de onderzoekstafel en trok een stuk papier van de rol over de tafel. Ik hees me op de tafel en schoof naar achter. Zij kwam naast de tafel staan en pakte mijn enkel. “Doet dit pijn?” vroeg ze en bewoog mijn voet wat heen en weer. Nou pijn is niet het juiste woord. Ik kneep uit alle macht in de zijkant van de tafel om niet te schreeuwen van de pijn. “Ja dus.” concludeerde ze terwijl ze me aan keek.
“Oké, en dit?” En meteen duwde ze mijn tenen richting mijn knie. Ook pijnlijk dus. Daarna betaste ze de zwelling met haar koude handen. “Doe uw broek maar even uit. Ik moet de spierbaan even volgen. Het lijkt meer op een beknelde spierbundel.” Ik liet me weer van de tafel zakken en deed mijn broek uit. “Doe dat shirt ook maar even uit.” zei ze. Ik keek haar bevreemd aan. Een shirt uit voor een gekneusde enkel? Ze zag mijn verbazing en legde uit: “Die spierbaan loopt naar uw rug toe. Dan kan ik hem makkelijker volgen.” Nou, het klonk best logisch, dus dat shirt ook maar uit gedaan. In mijn boxershort hees ik me weer op tafel. Nu moest ik op mijn buik gaan liggen. Zij streelde met twee vingers over mijn kuit (zo voelde het tenminste). Langzaam gingen haar vingers kronkelend naar boven via mijn knieholte naar mijn dij en nog hoger.
“Bezwaar dat ik uw onderbroek ook even uitdoe?” vroeg ze. “Dan kan ik de baan volgen tot uw rug.”
Ik lag toch al bijna bloot en preuts ben ik niet, dus zei ik: “Als u het nodig vind, wie ben ik dan om nee te zeggen?” Ze stroopte mijn boxer naar beneden en vouwde die keurig op.
“Goeie opvoeding gehad.” flapte ik eruit. Ze lachte en begon weer de spierbaan te volgen. Nu hield ze dus niet op bij mijn billen maar legde daar juist twee handen op om de baan te zoeken. “Hier is het wat lastiger om het te vinden.” gaf ze als verklaring. Ik lachte wat en mompelde: “Van voren is het makkelijker.”
“Dat zal best. Maar die spier zoek ik nu even niet.” Ze werd zowaar een beetje vrijer in haar taalgebruik. Misschien kon ik dat uitbuiten, want al was ze geen fotomodel; lelijk was ze absoluut niet. Ennuh... een keer lekker klaarkomen in een vreemde doos is toch nooit te versmaden? “Toch heb ik wel vaak last dat die spier wat stijf aanvoelt.”
“Nou, dan zullen we daar maar eens fysiotherapie voor uitschrijven. Ik weet toevallig dat de fysiotherapeut die hier op het dorp komt heel bekwaam is.”
Dat wist ik ook wel, maar om nou gelijk zo'n beer van een vent aan mijn pik te laten zitten, was niet mijn plan. Door alle semi-geile praat en geplaag kreeg ik nu ook een beetje last van tijdelijke stijve spieren van voren. Gelukkig lag ik op mijn buik en had ze daar geen weet van. Ze voelde intussen nog steeds op mijn bil. Nu meer aan de zijkant. Blijkbaar was ze de weg iets kwijt. Ze begon weer op mijn bovenbeen en ging toen met haar handen naar mijn heup.
“Kunt u zich even omdraaien? Die spierbaan loopt blijkbaar naar voren.”
Daar had je het gedonder in de glazen al. Nu zou ze mijn halfharde lul zien en waarschijnlijk gelijk stoppen met het onderzoek. Ik draaide me langzaam om om nog wat tijd te rekken. Ze keek eens naar mijn middel maar zei niets. Ze voelde weer op mijn heup en bracht toen haar handen naar mijn lies. Toevallig is dat voor mij een heel gevoelige plek en ik kon dan ook niet stil blijven liggen omdat dat zo kietelde. door mijn gedraai kwam haar hand tegen mijn pik, die gelijk een stukje omhoog sprong. Ze trok haar hand verschrikt terug. “Doe ik je pijn?” vroeg ze. “Nee, dat kietelt. Ik kan daar niets hebben.” antwoordde ik. “Oh, gelukkig. Ik was al bang dat er iets ernstigs met je aan de hand was.”
“Hoezo iets ernstigs?”vroeg ik.
“Wel, als je daar ook pijn zou hebben, zou het wijzen op een soort dwarslaesie.”
“Ik heb al genoeg last van die enkel alleen.” bromde ik. Ze lachte haar klaterende lach weer en wees naar mijn penis, die weer in rust was. “Dan zou je daar ook niet veel meer aan hebben.”
“Nou, die werkt nog naar behoren.” antwoordde ik. “Dat zal wel. Hij begon net al iets te steigeren.”
Dát had ze dus toch wel opgemerkt. Ze zei: “Ik zal voorzichtig voelen. Probeer even stil te liggen.” En met dat ze het zei, plaatste ze weer haar hand in mijn lies. Ik beet op mijn lip, maar het was niet te harden en ik pakte haar hand. “Het gaat echt niet. Ik kan daar gewoon niet tegen.”
“Nou, dan moet ik je maar vast leggen.” zei ze en ze bond mijn benen vast aan de tafel. Vervolgens waren mijn handen aan de beurt en als laatste kreeg ik ook nog een band om mijn buik. Ik kon nu werkelijk geen kant meer op. Ze zette haar onderzoek voort terwijl ik lag te kronkelen in de banden. Telkens raakte ze mijn pik of ballen licht aan. Dit liet mij niet onberoerd en binnen no-time lag ik met een joekel van een erectie op de tafel. “Zooooo-oh. Die is niet mis.” floot de dokter. Ze likte onbewust over haar lippen.
“Je wind me op met je gestreel.” Ongemerkt waren we elkaar gaan tutoyeren.
“Ik zie het. En arme jij. Je kunt niets beginnen.” plaagde ze. “Oh, by the way: ik heet Anja. En ik mag tegen jou toch wel Robert zeggen?”
“Jij altijd.” lachte ik. “Maar iedereen behalve mijn ouders noemt me Rob.”
“Oké Rob, dit is de deal: je laat mij mijn onderzoekje afronden en dan zal ik wel eens nader naar die spierverkramping kijken.” Nou, daar kon ik weinig tegen inbrengen en niet in de laatste plaats omdat ik als een soort rollade vastgesnoerd lag op de onderzoekstafel. Anja boog zich nu dieper over me heen en bevoelde mijn liezen. Mijn pik sprong bij iedere handbeweging omhoog. Anja lachte me nu vierkant uit.
“Eigenlijk ben ik gemeen tegen je. Dat hele verhaal over die spierbundel volgen is alleen maar een reden voor me geweest om je prachtige lichaam eens lekker te kunnen bekijken en betasten. Je hebt gewoon een verstuikte enkel en het enige wat daaraan gedaan kan worden is zwachtelen en rust. Maar van dat ik je in de wachtkamer zag, kon ik mijn ogen al niet van je afhouden.”
“Ik had ook nog nooit van deze onderzoeksmethode gehoord. En ik heb al heel wat enkels verstuikt in mijn leven.” antwoordde ik. “Maar mijn zegen heb je. Ik vind dit wel erotisch, om het beestje maar bij zijn naam te noemen.”
“Je kunt het erotisch noemen, maar ik noem het gewoon geil.” zei Anja. “Maar voorlopig heb ik je in mijn macht. En vooralsnog blijf je dat ook nog even.” Ze boog zich voorover en gaf een kusje op mijn knalrode eikel. Mijn neuklat wipte weer omhoog en haar lippen openden zich en ze nam mijn eikel in haar mond. Ze perste het puntje van haar tong in mijn pisbuis. Het was wat pijnlijk maar toch ook onbeschrijfelijk geil. Haar tanden schraapten zacht over het gevoelige randje van mijn eikel. De druppels voorvocht die uit mijn pik lekten, slurpte ze luid hoorbaar in.
“Dat smaakt naar meer.” zuchtte ze en in één vloeiende beweging verdween mijn 21 cm blank vlees diep in haar keel. Ze zoog en slikte en haar tong was voortdurend in beweging rond mijn schacht. Langzaam bewoog ze haar hoofd op en neer over mijn stijve. Ik kreunde: “Dit hou ik niet lang vol zo. Als je zo doorgaat, kom ik ongelooflijk klaar.”
“Spuit maar, dan kun je het straks nog iets langer volhouden.” mompelde ze met haar bekkie vol pik. Ze keek me ondeugend en reuze geil aan. Dit was voor mij de bekende druppel die de pik doet overlopen en met een luid gekreun spoot ik recht in haar keelgat. “Aaaaaarghh. Ik kom in je geile mondje. IK KOM. IK KOOOOOOOOOOOOM.” schreeuwde ik.
“Toe maar. Laat maar komen dat geile sap.” En het bleef maar komen, ook toen mijn pik al uit haar mond was. Ik spoot in haar gezicht, op haar bloes en weer in haar gezicht. En dat terwijl er ook al drie stralen in haar keeltje terecht gekomen waren. Het sperma op haar gezicht streek ze op met een vinger en die likte ze af als was het een heerlijk ijsje.
Toen mijn orgasme eindelijk weg-ebde, knoopte ze haar bloes open en liet die op de grond vallen. Eindelijk kon ik haar tieten zien! En die mochten er wezen: een volle C-cup, netjes verpakt in een kanten niemendalletje. Maar de grootste verrassing was daaronder te zien: Die bitch was zwanger!!! Een prachtig kogelrond buikje rustte op haar broeksband. Die broek was trouwens ook snel uit het zicht verdwenen en weldra stond ze bloot naast de tafel. Ze boog zich over mijn gezicht. “lik mijn tepels” beval ze. Dat bevel volgde ik maar al te graag op en met lange halen likte ik haar tepels stijf. Toen klom ze op de tafel en ging op mijn gezicht zitten. Ik stak mijn tong uit en proefde haar geile kutsappen. Dat smaakte echt naar meer. Alsof ze mijn goedkeuring afgewacht had liet ze haar perfect geschoren kutje op mijn mond zakken. “Lik me. Lik me hard en maak me klaar. Ik wil ongelooflijk klaarkomen. Ik wil je gezicht onder mijn kutsap zien zitten.” Het teefje was zo geil dat ze de meest vulgaire taal uitsloeg terwijl ik mijn tong diep in haar kutje perste. En toen ik met mijn tanden haar clitoris bewerkte, gilde ze het uit van genot. Ze liet zich voorover vallen en duwde haar kutje nog steviger tegen mijn gezicht. Haar sappen vloeiden inderdaad rijkelijk. Mijn hele gezicht werd ondergesmeerd door die geile kut die ze over mijn gezicht bewoog terwijl ze mijn inmiddels weer harde lul afwisselend zacht en hard aftrok. Ineens voelde ik haar kut pulseren en ze slaakte een ijselijke kreet. Zonder enige tekenen vooraf kwam ze klaar. Het geil spoot uit haar kut en het was voor mij slikken of stikken. Ze schuurde over mijn gezicht. Ik stak mijn tong diep in haar grotje en likte als een bezetene. Ze kwam gelijk een tweede keer hevig klaar. “Ow, daar was ik nu de hele morgen al aan toe.”hijgde ze. Ze gleed van me af en zakte in een stoel. Als een hoopje ellende, maar dan met een grote glimlach op haar gezicht zat ze bij te komen terwijl ze met haar hand tussen haar benen zat te friemelen aan haar kut. “Maak je me nu los?” vroeg ik. Maar dat was dus niet haar plan en ze klom weer bovenop me, nu met haar grotje boven mijn steigerende pik. Langzaam liet ze zich op me zakken terwijl ze met haar hand mijn pik in haar kut geleidde. “Als je me nog een lading gegeven hebt, zal ik je losmaken, maar eerder niet.” fluisterde ze. En als een volleerde amazone begon ze mij te berijden. Ik kom mijn heupen niet optillen om haar stoten tegemoet te komen en moest dus alles gelaten over me heen laten komen. Elke keer als ik dacht klaar te komen, stopte ze even. Zijzelf was intussen al twee keer weer klaargekomen op mijn neuklat. De tafel onder me dreef van het geil. Ze wipte als een razend op en neer. Haar borsten dansten heerlijk mee in het ritme. Met één hand streelde ze haar klitje en met de andere hand kneep ze zachtjes in mijn ballen. “Ik ga komen.” waarschuwde ik haar. Dat was voor haar het sein om nog een versnelling hoger te schakelen en woest rijdend kregen we tegelijk een orgasme om nooit te vergeten. Straal na straal na straal spoot ik diep in haar zwangere kutje. Ze huilde bijna van de emoties die door haar lichaam gierden. Uitgeput liet ze zich op me vallen. “Rob, Rob, wat een geweldige neukstaaf heb jij. Je hebt me helemaal uitgewoond.”
“Twee dingen” hijgde ik: “eerste: jij hebt helemaal zelf mij geneukt, want ik kon geen kant op. En tweede: je mooie kontje heeft nog geen beurt gehad. Dus helemaal uitgewoond ben je nog niet.”
“Voor vandaag geen anaal meer. Ik kan effe niet meer.” zuchtte Anja. “Kom, ik maak je los en dan gaan we ons fatsoeneren. Want zo kun je niet naar huis. Wat moet je vrouw wel niet denken?”
“Die is wel wat gewend, maar ik kan inderdaad niet zo over straat. Mijn hele hoofd plakt van jouw geiligheid. De mededorpers zullens er meer moeite mee hebben dan Eva.”
“Heb jij dan zo'n makkelijke vrouw?” vroeg Anja. “mijn man zou het niet moeten weten. Dan ging hij direct weg en zag ik hem nooit weer.”
“Nou, gelukkig is dat bij ons anders. Eva en ik laten elkaar eigenlijk volkomen vrij op de voorwaarde dat we geen geheimen voor elkaar hebben.”
“Ga je haar dan ook over dit vertellen?” schrok Anja.
“Inderdaad. En als ik het niet mis heb, zal ze zichzelf, terwijl ik vertel, uitgebreid vingeren. Want dit soort verhalen vertellen we elkaar altijd in bed als een soort voorspel.”
“Geil” kreunt Anja terwijl ze mijn hoofd afsopt met een spons. Ik heb een natte doek en wrijf uitgebreid haar billen schoon. Haar bolle buikje duwt tegen me aan. “Ik geloof dat ik de baby voel schoppen. Blijkbaar vind hij het wel welletjes.” grap ik. “Zij.” zegt Anja.
“Huh. Wat zei?” vroeg ik. “Het wordt een meisje.” verduidelijkt Anja. Ik streel even over haar buik. Anja zucht behaaglijk en vleit zich weer tegen me aan. “Nog één keertje?” stelt ze voor terwijl ze geil naar me opkijkt.
Zonder iets te zeggen ga ik in een stoel zitten en trek haar op schoot met haar billen naar me toe. Anja houdt haar kutje open en mijn stijve glijdt zo in haar glibberige kutje. Ik pak haar heupen en duw haar omhoog. Anja buigt iets voorover en begint te bewegen. Ze schuift zacht heen en weer over mijn lans. Al snel voel ik haar kutje weer drijfnat worden en met haar kutspieren bewerkt ze mijn pik. Ze melkt me als het ware leeg. Ik pak haar tieten en knijp in haar tepels. Anja zucht en kreunt alweer geil.
“Oooow, jaaah! Ik kooooom.” gilt ze. “Je maakt me helemaal gek. Ik kom. IK KOM IK KOOOOM.” Ondanks dat ik al twee keer mijn zaad aan haar gegeven heb, duurt het niet lang of ik spuit haar kutje weer helemaal vol. Nou ja, helemaal vol is wat overdreven, maar het is toch nog een flinke lading voor een derde keer binnen een uur.
“Fuck” hijgt Anja als we weer tot rust gekomen zijn. “Als ik nog niet zwanger was, zou ik het nu toch zeker wel zijn.”
Nadat we ons nu echt gefatsoeneerd en aangekleed hebben, zegt ze: “Ik kijk even in m'n agenda om een afspraak te maken voor een bezoek aan huis. Want het lijkt me onverantwoord om met zo'n enkel nog een keer hier te komen.”
“En je schreeuwt nogal als je klaarkomt. De kans dat de assistente het hoort, is behoorlijk groot.” grap ik.
“Ook dat.” zegt ze.
Over het huisbezoek een andere keer een verhaaltje.
Aan ons avontuur met Lisette heb ik naast een gekneusde enkel ook nog een ander avontuur overgehouden. Doordat ik die avond niet gelijk mijn enkel goed ingepakt had maar daarentegen juist nog extra belast had, was ‘ie de volgende morgen twee keer zo dik en minstens even vaak zo pijnlijk. En aangezien ik een baan heb waarbij ik veel moet lopen en staan, leek het me verstandiger om me maandag maar ziek te melden. Nu heeft mijn werkgever altijd graag dat we gelijk medisch advies inwinnen om maar zo snel mogelijk weer aan de slag te kunnen gaan. Dus toog ik maandagmorgen naar de dokterspraktijk. De praktijk in ons dorp bestaat uit twee dokters, die het werk echter niet allemaal met z’n tweeën aankunnen, dus loopt er ook altijd een dokter in opleiding. Als je belt voor een afspraak, vraagt de assistente altijd of je voorkeur hebt voor een bepaalde dokter, waarop ik altijd steevast zeg dat het mij niet uitmaakt. En even steevast kom ik dan ook altijd bij de arts in opleiding terecht. Zo ook deze morgen. Ik moest er om half elf zijn en was een kwartier te vroeg. De wachtkamer zat goed vol, dus hield ik er al rekening mee dat ik hier wel een poosje zou moeten zitten. Ik keek eens rond naar mijn mede-slachtoffers. De meeste mensen waren op z’n zachts gezegd toch wel van de senioren-leeftijd. Maar er zat ook een jong moedertje met twee kinderen. De kinderen vermaakten zich bij het tafeltje met speelgoed en de moeder zat tegenover mij. Ik had haar wel eens vaker op het dorp gezien. Ze woont een klein eindje buiten het dorp in een verbouwde woonboerderij met haar man en kinderen. Haar man is net als ik leider bij de jeugd van onze voetbalclub. Die ken ik dus wel beter.
Ik nam haar eens terloops op terwijl ze opstond en naar de kinderen liep om een ruzietje te beslechten. Ze zag er niet verkeerd uit met haar halflange donkerblonde haar, haar zandloperfiguurtje en haar heerlijke ronde kontje, gestoken in een felblauwe short. Alleen die stem: die deed me toch behoorlijk afknappen. Als ze haar mond opende, kwam er een hoog schel geluid uit. Toen de kids weer gekalmeerd waren, liep ze weer terug naar haar stoel en kon ik haar van voren ook bekijken. En ook dat was niet verkeerd. Haar stevige tieten waren verpakt in een strak mouwloos shirt. Het shirt was zo strak dat de contouren van haar bh er duidelijk door te zien waren. En ook haar tepels waren moeiteloos te traceren. Haar borsten deinden een beetje als ze liep. Dat was wel een geil gezicht. Ze ging weer zitten en sloeg haar benen over elkaar. Die benen waren ook perfect gevormd. En aangezien haar short nogal wijde pijpen had, toonde ze onbedoeld meer dan ze zou hebben gewild. Ik kon langs haar benen zo in haar broek kijken en zag dat ze een witte kanten hipster aan had. Ze begon een gesprekje met haar buurvrouw, een oudere dame met legio aan klachten en pijntjes, zo bleek uit het gesprek. Gelukkig was die oude vrouw het meest aan het woord, want als zij sprak, leek het of iemand met de nagels diep in mijn huid over mijn rug kraste. En dan niet tijdens een uitgebreid liefdesspel, als je begrijpt wat ik bedoel. Eén voor één werden de mensen om me heen geroepen door de artsen. En zo raakte de wachtkamer langzaam aan leger. Er kwamen geen nieuwe mensen bij, want om elf uur beginnen de dokters alle drie met de huisbezoeken. Zo was ik de laatste die bij dokter Doel (zo bleek de arts in opleiding te heten) moest zijn. En de vrouw met de twee kinderen was de laatste bij één van de andere dokters. Ik nam haar nog eens in me op en ze ving mijn blik op. “Hee, jij bent toch Rob?” vroeg ze. Ik beaamde dat natuurlijk. “Theo heeft het wel eens over je. Je kunt nogal goed met de jongens overweg, vertelde hij.” Theo was haar man en de jongens bleken haar zoontjes te zijn, die nu de wachtkamer ‘versierden’ met speelgoed. Ik keek nog eens goed naar het edele tweetal en herkende er eentje. Die zat bij mij in het team. Geen hoogvlieger: hij zal waarschijnlijk nooit in het eerste terecht komen. Maar wel een rustig joch dat overzicht houdt in het veld en niet als een dolle stier achter de bal aanrent, zoals veel teamgenootjes wél doen. Ik kon dus met een gerust hart iets positiefs zeggen. En zo ontspon zich een geanimeerd gesprek waarbij ik zowaar wende aan het stemgeluid en zij wel een leuke meid bleek te zijn. Midden in een verhaal over een overwinning van mijn team, waarbij haar zoontje een hoofdrol speelde met een pass die de winnende treffer veroorzaakte, kwam dokter Doel me roepen. “Doe de groeten aan Theo.” zei ik nog en liep achter de dokter aan naar haar spreekkamer. Hierbij gaf ik mijn ogen weer goed de kost. De dokter die voor me liep, was ongeveer midden twintig. Ze had lang krullend zwart haar. Haar figuurtje verborg ze in een wijde bloes, maar haar benen staken in een ongelooflijk strakke spijkerbroek. En die benen mochten er wezen! Niet te dik, maar volle dijbenen die vroegen om een uitgebreidere inspectie zonder stof er omheen en kuiten om je lippen bij af te likken. Ze liep op onflatteuze instappers. Maar dat is logisch als je bedenkt dat ze de hele dag veel staat, loopt en lange dagen maakt. Dan zou ik ook voor makkelijk schoeisel kiezen.
In haar spreekkamer gebaarde ze naar een soort zithoekje en ging tegenover me zitten met een map op schoot. Nu kon ik haar gezicht zien. Twee ijsblauwe ogen staren me aan vanonder een stel lange wimpers. Zulke mooie ogen had ik nog maar zelden gezien. Verder had ze een mooi wipneusje, dat haar wel een sexy uitstraling gaf en een mond die altijd leek te glimlachen. Van haar borsten kon ik nog steeds niets maken, want de bloes die ze droeg was echt mega wijd.
“Zo meneer Hammer, wat brengt u hier?” vroeg ze met haar lieve glimlachje. Ik rukte me los van mijn gedachten en vertelde dat ik zaterdagavond gevallen was bij het skeeleren en dat mijn enkel nu wel heel erg dik was.
“Hebt u gelijk gekoeld met ijs en rust genomen?” vroeg ze.
Ik dacht terug aan zaterdagavond en bloosde zowaar. Dat zag ze. “Niet dus. Vertel eens wat u allemaal gedaan hebt met die enkel?” Ik mompelde wat voor me uit, want dát verhaal kon haar toch echt niet vertellen. Ze lachte. “Kom op meneer Hammer. Artsen zijn wel wat gewend. En denk aan de zwijgplicht.” grapte ze. Mijn kop werd nog roder. “Ik euh… ikke… “ stamelde ik, maar verder kwam ik niet. Ze lachte nu voluit. “Laat maar zitten. Ik kan me voorstellen wat u gedaan hebt, als ik u zo hoor stamelen.”
Ze moest een weten… dat zou haar voorstelling waarschijnlijk te boven gaan.
“Doe uw schoenen en sokken maar even uit en ga maar even op die tafel zitten.” Ze wees naar de onderzoekstafel en trok een stuk papier van de rol over de tafel. Ik hees me op de tafel en schoof naar achter. Zij kwam naast de tafel staan en pakte mijn enkel. “Doet dit pijn?” vroeg ze en bewoog mijn voet wat heen en weer. Nou pijn is niet het juiste woord. Ik kneep uit alle macht in de zijkant van de tafel om niet te schreeuwen van de pijn. “Ja dus.” concludeerde ze terwijl ze me aan keek.
“Oké, en dit?” En meteen duwde ze mijn tenen richting mijn knie. Ook pijnlijk dus. Daarna betaste ze de zwelling met haar koude handen. “Doe uw broek maar even uit. Ik moet de spierbaan even volgen. Het lijkt meer op een beknelde spierbundel.” Ik liet me weer van de tafel zakken en deed mijn broek uit. “Doe dat shirt ook maar even uit.” zei ze. Ik keek haar bevreemd aan. Een shirt uit voor een gekneusde enkel? Ze zag mijn verbazing en legde uit: “Die spierbaan loopt naar uw rug toe. Dan kan ik hem makkelijker volgen.” Nou, het klonk best logisch, dus dat shirt ook maar uit gedaan. In mijn boxershort hees ik me weer op tafel. Nu moest ik op mijn buik gaan liggen. Zij streelde met twee vingers over mijn kuit (zo voelde het tenminste). Langzaam gingen haar vingers kronkelend naar boven via mijn knieholte naar mijn dij en nog hoger.
“Bezwaar dat ik uw onderbroek ook even uitdoe?” vroeg ze. “Dan kan ik de baan volgen tot uw rug.”
Ik lag toch al bijna bloot en preuts ben ik niet, dus zei ik: “Als u het nodig vind, wie ben ik dan om nee te zeggen?” Ze stroopte mijn boxer naar beneden en vouwde die keurig op.
“Goeie opvoeding gehad.” flapte ik eruit. Ze lachte en begon weer de spierbaan te volgen. Nu hield ze dus niet op bij mijn billen maar legde daar juist twee handen op om de baan te zoeken. “Hier is het wat lastiger om het te vinden.” gaf ze als verklaring. Ik lachte wat en mompelde: “Van voren is het makkelijker.”
“Dat zal best. Maar die spier zoek ik nu even niet.” Ze werd zowaar een beetje vrijer in haar taalgebruik. Misschien kon ik dat uitbuiten, want al was ze geen fotomodel; lelijk was ze absoluut niet. Ennuh... een keer lekker klaarkomen in een vreemde doos is toch nooit te versmaden? “Toch heb ik wel vaak last dat die spier wat stijf aanvoelt.”
“Nou, dan zullen we daar maar eens fysiotherapie voor uitschrijven. Ik weet toevallig dat de fysiotherapeut die hier op het dorp komt heel bekwaam is.”
Dat wist ik ook wel, maar om nou gelijk zo'n beer van een vent aan mijn pik te laten zitten, was niet mijn plan. Door alle semi-geile praat en geplaag kreeg ik nu ook een beetje last van tijdelijke stijve spieren van voren. Gelukkig lag ik op mijn buik en had ze daar geen weet van. Ze voelde intussen nog steeds op mijn bil. Nu meer aan de zijkant. Blijkbaar was ze de weg iets kwijt. Ze begon weer op mijn bovenbeen en ging toen met haar handen naar mijn heup.
“Kunt u zich even omdraaien? Die spierbaan loopt blijkbaar naar voren.”
Daar had je het gedonder in de glazen al. Nu zou ze mijn halfharde lul zien en waarschijnlijk gelijk stoppen met het onderzoek. Ik draaide me langzaam om om nog wat tijd te rekken. Ze keek eens naar mijn middel maar zei niets. Ze voelde weer op mijn heup en bracht toen haar handen naar mijn lies. Toevallig is dat voor mij een heel gevoelige plek en ik kon dan ook niet stil blijven liggen omdat dat zo kietelde. door mijn gedraai kwam haar hand tegen mijn pik, die gelijk een stukje omhoog sprong. Ze trok haar hand verschrikt terug. “Doe ik je pijn?” vroeg ze. “Nee, dat kietelt. Ik kan daar niets hebben.” antwoordde ik. “Oh, gelukkig. Ik was al bang dat er iets ernstigs met je aan de hand was.”
“Hoezo iets ernstigs?”vroeg ik.
“Wel, als je daar ook pijn zou hebben, zou het wijzen op een soort dwarslaesie.”
“Ik heb al genoeg last van die enkel alleen.” bromde ik. Ze lachte haar klaterende lach weer en wees naar mijn penis, die weer in rust was. “Dan zou je daar ook niet veel meer aan hebben.”
“Nou, die werkt nog naar behoren.” antwoordde ik. “Dat zal wel. Hij begon net al iets te steigeren.”
Dát had ze dus toch wel opgemerkt. Ze zei: “Ik zal voorzichtig voelen. Probeer even stil te liggen.” En met dat ze het zei, plaatste ze weer haar hand in mijn lies. Ik beet op mijn lip, maar het was niet te harden en ik pakte haar hand. “Het gaat echt niet. Ik kan daar gewoon niet tegen.”
“Nou, dan moet ik je maar vast leggen.” zei ze en ze bond mijn benen vast aan de tafel. Vervolgens waren mijn handen aan de beurt en als laatste kreeg ik ook nog een band om mijn buik. Ik kon nu werkelijk geen kant meer op. Ze zette haar onderzoek voort terwijl ik lag te kronkelen in de banden. Telkens raakte ze mijn pik of ballen licht aan. Dit liet mij niet onberoerd en binnen no-time lag ik met een joekel van een erectie op de tafel. “Zooooo-oh. Die is niet mis.” floot de dokter. Ze likte onbewust over haar lippen.
“Je wind me op met je gestreel.” Ongemerkt waren we elkaar gaan tutoyeren.
“Ik zie het. En arme jij. Je kunt niets beginnen.” plaagde ze. “Oh, by the way: ik heet Anja. En ik mag tegen jou toch wel Robert zeggen?”
“Jij altijd.” lachte ik. “Maar iedereen behalve mijn ouders noemt me Rob.”
“Oké Rob, dit is de deal: je laat mij mijn onderzoekje afronden en dan zal ik wel eens nader naar die spierverkramping kijken.” Nou, daar kon ik weinig tegen inbrengen en niet in de laatste plaats omdat ik als een soort rollade vastgesnoerd lag op de onderzoekstafel. Anja boog zich nu dieper over me heen en bevoelde mijn liezen. Mijn pik sprong bij iedere handbeweging omhoog. Anja lachte me nu vierkant uit.
“Eigenlijk ben ik gemeen tegen je. Dat hele verhaal over die spierbundel volgen is alleen maar een reden voor me geweest om je prachtige lichaam eens lekker te kunnen bekijken en betasten. Je hebt gewoon een verstuikte enkel en het enige wat daaraan gedaan kan worden is zwachtelen en rust. Maar van dat ik je in de wachtkamer zag, kon ik mijn ogen al niet van je afhouden.”
“Ik had ook nog nooit van deze onderzoeksmethode gehoord. En ik heb al heel wat enkels verstuikt in mijn leven.” antwoordde ik. “Maar mijn zegen heb je. Ik vind dit wel erotisch, om het beestje maar bij zijn naam te noemen.”
“Je kunt het erotisch noemen, maar ik noem het gewoon geil.” zei Anja. “Maar voorlopig heb ik je in mijn macht. En vooralsnog blijf je dat ook nog even.” Ze boog zich voorover en gaf een kusje op mijn knalrode eikel. Mijn neuklat wipte weer omhoog en haar lippen openden zich en ze nam mijn eikel in haar mond. Ze perste het puntje van haar tong in mijn pisbuis. Het was wat pijnlijk maar toch ook onbeschrijfelijk geil. Haar tanden schraapten zacht over het gevoelige randje van mijn eikel. De druppels voorvocht die uit mijn pik lekten, slurpte ze luid hoorbaar in.
“Dat smaakt naar meer.” zuchtte ze en in één vloeiende beweging verdween mijn 21 cm blank vlees diep in haar keel. Ze zoog en slikte en haar tong was voortdurend in beweging rond mijn schacht. Langzaam bewoog ze haar hoofd op en neer over mijn stijve. Ik kreunde: “Dit hou ik niet lang vol zo. Als je zo doorgaat, kom ik ongelooflijk klaar.”
“Spuit maar, dan kun je het straks nog iets langer volhouden.” mompelde ze met haar bekkie vol pik. Ze keek me ondeugend en reuze geil aan. Dit was voor mij de bekende druppel die de pik doet overlopen en met een luid gekreun spoot ik recht in haar keelgat. “Aaaaaarghh. Ik kom in je geile mondje. IK KOM. IK KOOOOOOOOOOOOM.” schreeuwde ik.
“Toe maar. Laat maar komen dat geile sap.” En het bleef maar komen, ook toen mijn pik al uit haar mond was. Ik spoot in haar gezicht, op haar bloes en weer in haar gezicht. En dat terwijl er ook al drie stralen in haar keeltje terecht gekomen waren. Het sperma op haar gezicht streek ze op met een vinger en die likte ze af als was het een heerlijk ijsje.
Toen mijn orgasme eindelijk weg-ebde, knoopte ze haar bloes open en liet die op de grond vallen. Eindelijk kon ik haar tieten zien! En die mochten er wezen: een volle C-cup, netjes verpakt in een kanten niemendalletje. Maar de grootste verrassing was daaronder te zien: Die bitch was zwanger!!! Een prachtig kogelrond buikje rustte op haar broeksband. Die broek was trouwens ook snel uit het zicht verdwenen en weldra stond ze bloot naast de tafel. Ze boog zich over mijn gezicht. “lik mijn tepels” beval ze. Dat bevel volgde ik maar al te graag op en met lange halen likte ik haar tepels stijf. Toen klom ze op de tafel en ging op mijn gezicht zitten. Ik stak mijn tong uit en proefde haar geile kutsappen. Dat smaakte echt naar meer. Alsof ze mijn goedkeuring afgewacht had liet ze haar perfect geschoren kutje op mijn mond zakken. “Lik me. Lik me hard en maak me klaar. Ik wil ongelooflijk klaarkomen. Ik wil je gezicht onder mijn kutsap zien zitten.” Het teefje was zo geil dat ze de meest vulgaire taal uitsloeg terwijl ik mijn tong diep in haar kutje perste. En toen ik met mijn tanden haar clitoris bewerkte, gilde ze het uit van genot. Ze liet zich voorover vallen en duwde haar kutje nog steviger tegen mijn gezicht. Haar sappen vloeiden inderdaad rijkelijk. Mijn hele gezicht werd ondergesmeerd door die geile kut die ze over mijn gezicht bewoog terwijl ze mijn inmiddels weer harde lul afwisselend zacht en hard aftrok. Ineens voelde ik haar kut pulseren en ze slaakte een ijselijke kreet. Zonder enige tekenen vooraf kwam ze klaar. Het geil spoot uit haar kut en het was voor mij slikken of stikken. Ze schuurde over mijn gezicht. Ik stak mijn tong diep in haar grotje en likte als een bezetene. Ze kwam gelijk een tweede keer hevig klaar. “Ow, daar was ik nu de hele morgen al aan toe.”hijgde ze. Ze gleed van me af en zakte in een stoel. Als een hoopje ellende, maar dan met een grote glimlach op haar gezicht zat ze bij te komen terwijl ze met haar hand tussen haar benen zat te friemelen aan haar kut. “Maak je me nu los?” vroeg ik. Maar dat was dus niet haar plan en ze klom weer bovenop me, nu met haar grotje boven mijn steigerende pik. Langzaam liet ze zich op me zakken terwijl ze met haar hand mijn pik in haar kut geleidde. “Als je me nog een lading gegeven hebt, zal ik je losmaken, maar eerder niet.” fluisterde ze. En als een volleerde amazone begon ze mij te berijden. Ik kom mijn heupen niet optillen om haar stoten tegemoet te komen en moest dus alles gelaten over me heen laten komen. Elke keer als ik dacht klaar te komen, stopte ze even. Zijzelf was intussen al twee keer weer klaargekomen op mijn neuklat. De tafel onder me dreef van het geil. Ze wipte als een razend op en neer. Haar borsten dansten heerlijk mee in het ritme. Met één hand streelde ze haar klitje en met de andere hand kneep ze zachtjes in mijn ballen. “Ik ga komen.” waarschuwde ik haar. Dat was voor haar het sein om nog een versnelling hoger te schakelen en woest rijdend kregen we tegelijk een orgasme om nooit te vergeten. Straal na straal na straal spoot ik diep in haar zwangere kutje. Ze huilde bijna van de emoties die door haar lichaam gierden. Uitgeput liet ze zich op me vallen. “Rob, Rob, wat een geweldige neukstaaf heb jij. Je hebt me helemaal uitgewoond.”
“Twee dingen” hijgde ik: “eerste: jij hebt helemaal zelf mij geneukt, want ik kon geen kant op. En tweede: je mooie kontje heeft nog geen beurt gehad. Dus helemaal uitgewoond ben je nog niet.”
“Voor vandaag geen anaal meer. Ik kan effe niet meer.” zuchtte Anja. “Kom, ik maak je los en dan gaan we ons fatsoeneren. Want zo kun je niet naar huis. Wat moet je vrouw wel niet denken?”
“Die is wel wat gewend, maar ik kan inderdaad niet zo over straat. Mijn hele hoofd plakt van jouw geiligheid. De mededorpers zullens er meer moeite mee hebben dan Eva.”
“Heb jij dan zo'n makkelijke vrouw?” vroeg Anja. “mijn man zou het niet moeten weten. Dan ging hij direct weg en zag ik hem nooit weer.”
“Nou, gelukkig is dat bij ons anders. Eva en ik laten elkaar eigenlijk volkomen vrij op de voorwaarde dat we geen geheimen voor elkaar hebben.”
“Ga je haar dan ook over dit vertellen?” schrok Anja.
“Inderdaad. En als ik het niet mis heb, zal ze zichzelf, terwijl ik vertel, uitgebreid vingeren. Want dit soort verhalen vertellen we elkaar altijd in bed als een soort voorspel.”
“Geil” kreunt Anja terwijl ze mijn hoofd afsopt met een spons. Ik heb een natte doek en wrijf uitgebreid haar billen schoon. Haar bolle buikje duwt tegen me aan. “Ik geloof dat ik de baby voel schoppen. Blijkbaar vind hij het wel welletjes.” grap ik. “Zij.” zegt Anja.
“Huh. Wat zei?” vroeg ik. “Het wordt een meisje.” verduidelijkt Anja. Ik streel even over haar buik. Anja zucht behaaglijk en vleit zich weer tegen me aan. “Nog één keertje?” stelt ze voor terwijl ze geil naar me opkijkt.
Zonder iets te zeggen ga ik in een stoel zitten en trek haar op schoot met haar billen naar me toe. Anja houdt haar kutje open en mijn stijve glijdt zo in haar glibberige kutje. Ik pak haar heupen en duw haar omhoog. Anja buigt iets voorover en begint te bewegen. Ze schuift zacht heen en weer over mijn lans. Al snel voel ik haar kutje weer drijfnat worden en met haar kutspieren bewerkt ze mijn pik. Ze melkt me als het ware leeg. Ik pak haar tieten en knijp in haar tepels. Anja zucht en kreunt alweer geil.
“Oooow, jaaah! Ik kooooom.” gilt ze. “Je maakt me helemaal gek. Ik kom. IK KOM IK KOOOOM.” Ondanks dat ik al twee keer mijn zaad aan haar gegeven heb, duurt het niet lang of ik spuit haar kutje weer helemaal vol. Nou ja, helemaal vol is wat overdreven, maar het is toch nog een flinke lading voor een derde keer binnen een uur.
“Fuck” hijgt Anja als we weer tot rust gekomen zijn. “Als ik nog niet zwanger was, zou ik het nu toch zeker wel zijn.”
Nadat we ons nu echt gefatsoeneerd en aangekleed hebben, zegt ze: “Ik kijk even in m'n agenda om een afspraak te maken voor een bezoek aan huis. Want het lijkt me onverantwoord om met zo'n enkel nog een keer hier te komen.”
“En je schreeuwt nogal als je klaarkomt. De kans dat de assistente het hoort, is behoorlijk groot.” grap ik.
“Ook dat.” zegt ze.
Over het huisbezoek een andere keer een verhaaltje.
Lees verder: Ons Dorp - 5: Marianne
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10