Verkeerd Begrepen - 4

De constructie die de man nu in de richting van mijn vrouw reed bestond uit een soort platte kar met wieltjes. Op die kar stonden 3 kleinere kistjes. Het was een vreemd gezicht. Nog vreemder was dat uit alle 3 de kistjes een soort lange slanke lul scheen te steken. Doordat het licht in de loods behoorlijk gedempt was kon ik niet zien wat het was. Duidelijk was wel dat het levende wezens betrof. Maar zelfs ik, die niet geblinddoekt was, kon niet zien wat het precies was wat spartelend uit de kisten stak.

De mannen en de vrouw die naast me zaten waren in druk gesprek, en duidelijk was dat ook zij het er niet over eens werden wat er in de kistjes zat. Mijn vrouw stond nog steeds aan de zijkant in de grote kooi. De man liep nu naar haar toe en dwong haar op de knieën. Ondanks haar benarde situatie raakte ik toch behoorlijk opgewonden van haar lekkere rijpe lichaam, en met name van haar lekkere kont, die, nu ze op haar knieën zat, extra goed zichtbaar was. Het viel me op dat haar kont glom, waarvan was me niet duidelijk.

De man liep nu naar de kar en pakte het eerste kistje er van af. Het was ongeveer zo groot als een schoenendoos, misschien zelfs nog wat kleiner. Een dunne maar heel lange "lul"stak en zwiepte naar buiten. De man duwde mijn vrouw iets naar voren. Ze verwachtte dit niet, en aangezien ze geblinddoekt was, en haar handen samengebonden, viel ze voorover. Ze belandde met haar gezicht op ongeveer 10 cm van het kistje, met als gevolg datn de zwiepende lul in haar gezicht sloeg. Geschrokken trok ze haar gezicht weg en probeerde weer op haar knieën te komen. De man liet dit echter niet toe, pakte haar bij haar haren en hield haar hoofd omlaag. Vervolgens pakte hij de zwiepende lul met zijn andere hand beet en leidde hem naar de mond van mijn vrouw.

Hier komt je eerste test, sprak hij streng. Open je mond; schreeuwde hij nu in het gezicht van mijn vrouw. Ik zag haar ineen krimpen, maar ze was wel zo verstandig om haar mond te openen. De man leidde de slanke lul in haar mond, ze schrok. Ze wilde haar hoofd wegtrekken, maar de man gaf haar geen kans. Doordat de lul zo lang was kwam hij ver in haar keel wat duidelijk hoorbaar braakneigingen bij haar opwekte. Hij toonde geen mededogen, en hield haar zo even vast terwijl de lul in haar mond en keel kronkelde. Na een halve minuut trok hij het ding uit haar mond. Rochelend viel ze op de grond, en ze spuugde keelslijm uit, het arme wicht.

De man hielp haar nu weer op de knieën en vroeg dreigend; wat was het?

Er volgde geen antwoord. Hij herhaalde zijn vraag, maar nu nog dreigender. Ik begreep dat ze geen flauw benul had wat er zojuist in haar mond had gekronkeld.

U heeft de eerste vraag niet correct beantwoord; sprak de man nu, op bijna plechtige toon.

Hij pakte het kiste en zette het tegen de tralies van de kooi, zodanig dat de kronkel-lul in de richting van mijn vrouw wees. Hij schatte echter in dat het kistje te laag zou staan, haalde nog een ander, leeg, kistje, en zette dat onder het kistje met de keelkronkelaar.

Hij duwde mijn vrouw, die nog steeds op haar knieën zat, iets naar achteren, totdat ze met haar kont nog slechts een cm of 10 van de kronkellul verwijderd was.

Ze zat nu zo dat wij recht tegen haar achter/onderkant aan keken.

De man pakte de kronkellul beet, vouwde hem bijna dubbel, onder hem te breken, en beval mijn vrouw nog iets verder naar achteren te schuiven. Ze was zo verstandig om zijn bevel op te volgen.

Hij trok haar billen van elkaar, en we zagen dat haar kontgat iets open stond. Ik wist niet wat de "voorbereiding" die mijn vrouw ondergaan had voorstelde, maar ze was duidelijk grondig en diepgaand geweest.

De man zette de dubbelgevouwde kronkelaar voor haar geopende gat en propte hem naar binnen. Even probeerde hij nog naar buiten te kronkelen, maar de man duwde hem goed naar binnen. Het sprak voor zich dat het ding zich in haar darm weer zou ontvouwen en in volledige lengte in haar zou kronkelen. Dat zou toch al gauw een lengte zijn van 35 cm.

Om te voorkomen dat het ding uit haar zou kronkelen duwde hij haar kont met kracht tegen het kistje aan, ontsnappen was nu niet meer mogelijk.

Mijn vrouw werd duidelijk heel onrustig en had moeite om stil te blijven zitten. Misschien was het van de pijn, misschien van de angst. Ik hield het op het laatste.

Geachte dame en heren; sprak de man nu. De kandidate heeft gefaald in haar eerste opdracht. De afgesproken straf ondergaat ze nu. Ik zal U wel tonen wat het goede antwoord had moeten zijn, sprak de man. Hij liep naar het kistje waaruit de kronkellul in het kontgat van mijn vrouw zat, en tilde het deksel op. Ik zag dat er onder het houten deksel nog een doorzichtig plastic-deksel zat. We gingen allen staan, want hadden geen van allen het juiste antwoord geweten. Een rilling van afschuw ging door ons heen, toen we zagen wat er in het kistje zat. De vrouw kreeg zelfs braakneigingen, en wendde haar hoofd gruwelend af.

In het kistje zagen we een grote, zeg maar gerust vette, zwarte, wild en onrustig bewegende rat. Met haar achterkant zat ze naar mijn vrouw toegekeerd, en we begrepen nu wat in de darm van mijn vrouw moest zitten. Het was de lange zwiepende staart van de rat, die volledig in mijn vrouw verdwenen was, en die haar ingewanden nu kwelde en geselde

IK moet toegeven dat ik geschokt was, en een moment dacht om de hele voorstelling maar te beeindigen en mijn vrouw verdere ellende te besparen. Als dit nog maar het begin was, wat zou er dan nog volgen?

Maar ik deed niets. Probeerde mijn hartslag onder controle te krijgen, en wachtte de gebeurtenissen af.