De vijf vrouwen waren helemaal van slag van wat hen was aangedaan. Als dit normaal was in dit kamp dan waren ze in een hel terechtgekomen. Snel deden ze hun kleding weer aan, wat bij Carla maar moeizaam lukte. Het elastiek van haar onderbroek deed pijn in haar liezen die behoorlijk rood waren van de ruwe tong van de geit. Ook haar schoenen kon ze bijna niet aankrijgen omdat haar voeten opgezet waren en de huid was hier en daar iets beschadigd. Kato gaf haar opdracht om met Abe mee te gaan om de huid te behandelen. Abe nam haar mee naar de behandelkamer en voor de vierde keer vandaag moest ze weer naakt. Abe liet haar plaats nemen op de gyneacologische tafel. Carla wist natuurlijk dat ze geen keus had en ging snel liggen met haar benen in de beugels. Tot haar schrik en verbazing maakte hij haar benen vast aan de beugels. "Waarom is dat, ik blijf heus wel liggen hoor." zei ze bang. Abe antwoorde dat hij helaas genoodzaakt was strafpunten voor haar te noteren omdat hij aangesproken moest worden met meneer. Carla werd panisch, dat betekende dat ze binnenkort weer naar die vreselijke strafkamer moest. Ze smeekte Abe om het niet te noteren en beloofde dat zij haar best zou doen om voortaan te gehoorzamen. Maar Abe was onverbiddelijk en noteerde de strafpunten. "Meisje, ik maak je even vast omdat ik de huid die rood is moet desinfecteren en dat goedje schijnt nogal te bijten. Ik heb het zelf nog nooit gevoeld maar de vrouwen die ik daarmee behandel krijsen meestal nogal. Vandaar even vast voor je eigen bestwil." Carla's polsen werden nog aan de zijkant van de tafel vastgezet. Ondanks dat ze nu vast lag met wijd open gespreide benen voor een snotjongen die haar meisje noemde terwijl zij veertig is en hij hooguit tweeëntwintig, nam ze zich voor flink te blijven. Abe stond nu naast de tafel en Carla keek omhoog in het arrogante gezicht van de spleetoog. "Weet je dat ik je een mooi meisje vind. Eigenlijk ben je overal net een beetje te dik. Niet veel maar net genoeg. Ik vind dat mooi. Neem bijvoorbeeld die tieten van je. Kan je lekker mee schudden." Hij pakte de tepel van haar linkerborst en trok die aan en schudde haar borst hiermee heen en weer. Carla kneep de ogen stijf dicht van de vernedering. Daarna pakte hij haar linkervoet en bekeek de rode huid. De tong van de geit had flink huisgehouden en tussen de grote teen en de teen ernaast was de huid helemaal open. Gemeen drukte hij zijn vinger tussen haar tenen wat haar bijna deed gillen van de pijn maar ze kon zich nog goed houden. Nadat hij ook haar rechtervoet had bekeken nam hij een krukje en zette dit tussen haar benen en ging zitten. Aandachtig bekeek hij de schaamlippen en pakte die beet en trok zo haar kut open. "Volgens mij is dat vieze beest ook nog met zijn tong in je kutje geweest. Klopt dat?" "Ja meneer." Abe vroeg, terwijl hij haar kut open hield waar de tong in is geweest en of ze het wel zeker wist. "Ik weet niet helemaal zeker of de geit zijn tong in mijn vagina heeft gestoken meneer." Tranen van woede vulden haar ogen. "En je poepgat, is de tong ook in je poepgat geweest meisje?" Weer moest Carla het antwoord schuldig blijven. Terwijl hij de schaamlippen nog verder opentrok zei hij, "Zullen we dan dat kutje van jou ook van binnen even goed onderzoeken meisje?" Carla kon geen woord uitbrengen, haar keel werd dichtknepen door de woede die in haar opkwam. Ze wist dat, of ze nu wou of niet, hij haar ook inwendig wou onderzoeken. Hij genoot toen de blanke naakte vrouw hem vroeg, "Meneer wilt u mijn kutje ook van binnen goed onderzoeken?". "Tuurlijk meisje, als jij dat zo graag wilt. Carla zag vanuit haar ooghoeken dat Abe een speculum uit een kastje haalde. Vol afgrijzen volgde ze de jonge Japanner die weer plaats nam tussen haar wijd open gespreide benen en het volgende moment voelde ze hoe hij met duim en wijsvinger haar schaamlippen van elkaar deed. Ze kreunde weer toen hij haar schrijnende huid aanraakte. Toen voelde ze dat hij de koude eendenbek langzaam maar zeker bij haar naar binnen duwde. En weer kreunde ze toen het instrument haar kut wijd open spreidde. Abe bekeek aandachtig haar roze grotje en zag achterin de opening van haar baarmoedermond. "Dat ziet er prachtig uit meisje. De geit heeft hier geen schade aangericht. Ik zal toch even wat ontsmetting in je kutje spuiten want je weet nooit wat voor gevolgen zo'n vieze geitentong heeft en we kunnen hier natuurlijk geen zieke vrouwen hebben." Terwijl hij dit ze pakte hij een spuitbus met een ontsmettingsmiddel. Hij hield de spuitmond voor het geopende kutje en spoot het middel naar binnen. Carla, die zich had voorgenomen zich flink te houden en de jongen niet het genoegen te geven dat hij de macht over haar had, schreeuwde het plotseling uit van de pijn. Het goedje gaf zo'n bijtende pijn dat ze het gevoel had dat ze van binnen in brand stond. Abe keek grijnzend toe hoe het naakte lichaam in allerlei bochten wrong en genoot van het gegil van de blanke vrouw. Hij wist dat dit goedje op schaafwonden, die hij regelmatig moest behandelen bij de vrouwen, erg beet maar hij had geen idee welke uitwerking het had wanneer men het in een vagina spoot. Het duurde ongeveer 10 seconden dat de pijn aanhield en toen ook plotseling verdween. Hij was inmiddels naast haar komen staan en bekeek haar hoofd wat heen en weer ging en de wijd open mond waar de geluiden nu uit verstomden. Door haar tranen heen zag Carla de grijnzende spleetoog naast haar staan. "Meisje toch, deed dat zo'n pijn? En ik ben nog lang niet klaar. Nog maar even op de tandjes bijten." Hij ging weer tussen haar benen staan en haalde het speculum uit haar. Carla hoorde dat hij de spuitbus weer pakte en kromp ineen toen ze het sissende geluid van de bus hoorde maar tot haar grote opluchting voelde ze niets. Dat veranderde echter snel want het volgende moment stond haar poepgat in vuur en vlam. Abe had wat van het ontsmettingsmiddel op zijn vinger gespoten en duwde deze meedogenloos in haar kont. Hij hield zijn vinger in haar kont terwijl haar lichaam weer heen en weer schudde van de brandende pijn. De pijn duurde deze keer wat langer, misschien omdat de jongen zijn vinger in haar hield. Toen de pijn was weggetrokken en Carla weer tot rust was gekomen dwong hij haar te vragen of hij zijn vinger weg wou halen. "Meneer Abe, wilt u alstublief uw vinger ut mijn kontje halen, alstublieft meneer Abe" dwong hij haar te vragen. Toen ze dit netjes genoeg had gedaan trok hij zijn vinger terug. Hetzelfde tafereel voltrok zich toen hij haar voeten en bilnaad inspoot met het ontsmettingsmiddel. Carla was nu hees van het gillen en keek bang naar de pot zalf die Abe uit de kast had gehaald en voor haar hield. "Zo meisje, het ergste is nu voorbij. Nu smeer ik je in met zalf en zal alles snel weer normaal zijn." Hij smeerde haar voeten en bilnaad in met de zalf en inderdaad werd haar huid weer snel normaal en trok het schrijnende gevoel van wat de geitentong had veroorzaakt weg. Abe liet Carla nog even liggen om bij te komen.

Intussen was het gezelschap op weg naar de stormbaan waar Hedy haar straf nog moest ondergaan. Zij was als enige nog poedelnaakt en Helga en Kato, die achter haar liepen bekeken beide het prachtige figuur van de jonge vrouw. Haar gebruide huid zat strak om haar lijf en er waren weinig vrouwen met zo'n mooi gevormde kont. Toen ze bij de stormbaan waren aangekomen stond Helmut al klaar. Hij was nu gekleed in volledig militair gevechtspak en zag er vervaarlijk uit. Hedy moest bij hem komen staan. Het was een schril contrast, een grote man in gevechtskleding en daarnaast een mooie slanke vrouw die poedelnaakt was. Hedy voelde zich totaal niet op haar gemak toen ze alle ogen op haar gericht voelde en de angst voor de stormbaan die ze over moest. "Dames, jullie staan nu aan het begin van de stormbaan en ieder van jullie zal hier enkele keren per week overheen moeten. Normaal gesproken als onderdeel van de training maar ook komt het voor dat je als straf hier overheen moet. Het enige verschil tussen normaal en straf is dat ik bij een straf jullie aan ga moedigen met een stroomstok." Hij hield een stok van ongeveer een meter omhoog met een handvat. "Kijk dames, aan dit handvat zit een knop en wanneer ik die indruk komt er stroom op het uiteinde. Wanneer ik iemand dan aanraak is dat pijnlijk." Terwijl hij dit zei drukte hij op de knop en hield de stok tegen de buik van Hedy. Die gilde het uit van de pijn en sprong een eind terug, weg van de stok. Helmut lachte en liet haar weer naast haar komen. Voorzicht ging ze weer naast Helmut staan de stok goed ik de gaten houdend. "Meisje, laten we beginnen. Dit is de eerste hindernis." Hij wees naar de muur waar ze voor stonden. Het was een hoge gemetselde muur met vijf gaten, een soort van raamkozijnen. De onderkant van de gaten was ongeveer een meter boven de grond. Hedy begon te rennen naar de muur. Als een hinde liep ze op haar blote voeten door het gras. Bij de muur aangekomen hield ze in en zette ze zich met handen op de dorpel van het gat af om omhoog te komen en zwaaide ze haar linkerbeen eerst omhoog om vervolgens haar voet op de dorpel te zetten. Hierbij schaafde ze met haar rechterknie langs de ruwe steen van de muur. Ze had echter geen tijd om hieraan aandacht te schenken want ze wilde zo snel mogelijk de drie rondjes afmaken om van de ellende af te zijn. Op zich ging het haar goed af en kwam ze goed door de opening in de muur. Achter de muur sprong ze in mul zand en snelde naar de volgende hindernis. Dit was een schuin oplopende schans. De schans was zo steil dat het niet mogelijk was er zo bij op te lopen. Er lagen echter een paar dikke touwen. Eén ervan pakte ze vast en trok zich hieraan omhoog naar boven. Hoe hoger ze kwam hoe moeilijker het werd maar op zich kwam ze nog redelijk snel boven. De bovenkant was ongeveer 2,5 meter boven de grond en hier moest ze zo van af springen. Zonder na te denken sprong ze naar beneden en kwam ze terecht in een zachte blubberbak. Haar voeten zogen zich vast in de blubber en ze voelde de spatten modder tegen haar billen. De volgende hindernis waren ijzeren draden op zo'n 50 cm boven de grond. De draden waren ongeveer 50 cm van elkaar gespannen en het was de bedoeling dat ze hierover moest springen. De lengte van de hindernis was zo'n 20 meter. Het grootste probleem was echter dat de bodem bestond uit schelpen en dit was natuurlijk pijnlijk om daar op blote voeten doorheen te springen. Even was er twijfel maar toen Helmut de stroomstok tegen haar linker bil duwde sprong ze met een gil van pijn door de schelpen. Helmut genoot van het van pijn vertrokken gezicht van de prachtige naakte vrouw. Het springen over zo'n lange afstand was ook best vermoeiend en hijgend sprong Hedy over de laatste draad. Ze kreeg echter geen tijd om te bij te komen, de evenwichtsbalk wachtte. Er waren vijf houten balken naast elkaar boven een betonbak aangebracht. De balk had een lengte van 5 meter en Hedy stapte voorzichtig op een balk. Het deed erg zeer om over de balk te lopen omdat de schelpen van de vorige hindernis aan haar voeten bleven plakken door de blubber van de tweede hindernis. Ze voelde de schelpen pijnlijk in haar voetzolen drukken. Na een pijnlijke wandeling haalde ze ongeschonden het eind van de evenwichtsbalk en moest ze nu een einde door het gras rennen naar de volgende hindernis. Hierdoor kon ze door met haar voeten door het gras te slepen de schelpen onder haar voetzolen verwijderen. De volgende hindernis was een klimrek waarbij ze omhoog moest. Boven aangekomen moest ze over het rek en aan de achterkant weer naar beneden gaan. Helmut stond vlak achter en onder haar en genoot van het uitzicht die ze hem bood. Hij kon zo in haar bilnaad kijken en helemaal toen ze haar been over de bovenkant van het rek deed om aan de andere kant te komen. Hedy hijgde nu behoorlijk van de inspanningen. Vervolgens kwam ze weer bij een hindernis met stalen draden. Deze waren echter lager en zaten ook dichter bij elkaar en het was de bedoeling dat op haar buik onder de draden door moest tijgeren. Ook deze hindernis had een lengte van ongeveer 20 meter maar tot haar schrik zag Hedy dat de grondslag grotendeels uit blubber bestond. Vertwijfeld keek ze de Duitser aan maar die lachte gemeen en prikte de stroomstok in haar linkerzij waardoor Hedy opsprong van de pijn. "Tijgeren wijffie, met je blootje door de blubber als een klein varkentje." Terwijl hij dit zei duwde hij nogmaals de stroomstok tegen het mooie lijf. Hedy liet zich snel op haar buik vallen. In eerste instantie probeerde ze haar lichaam vrij van de blubber te houden door zo laag mogelijk te kruipen maar toen ze de eerste draad raakte gilde ze van pijn. Er stond namelijk stroom op de draden en ze hoorde Helmut lachen. Nu probeerde ze natuurlijk de draden niet te raken en kroop ze door de blubber onder de draden door. Helmut bleef achter haar en spoorde haar aan door de gemene stroomstok tegen haar kut te drukken. Ze gilde van de pijn in haar kut maar vervolgens van de pijn doordat ze met haar billen een stroomdraad raakte. Onder de blubber kwam ze op het eind weer onder de draden vandaan, op haar knieën uithijgend van de vermoeienissen. Natuurlijk kreeg ze weer een schok van de stok tegen haar blote kont die haar deed opspringen naar de volgend hindernis. Dit waren een soort zitbanken, vijf hoge, ongeveer een meter hoog en vijf lage, ongeveer 50 cm hoog. Ze moest eerst over de hoge bank klimmen en zich dan gelijk laten vallen om onder de lage bank door te gaan. Dan weer over de hoge bank en zo verder. Ze zat helemaal onder de modder behalve haar rug en billen en Helmut genoot van het feit dat ze er zo uit zag en nu al bijna totaal uitgeput was. Na de zitbanken moest ze zich 10x opdrukken wat ze nu nog net haalde. Dan moest ze terugrennen naar het startpunt en weer opnieuw beginnen. De andere vrouwen hadden niet kunnen zien waaruit de hindernissen bestonden en hadden haar alleen maar regelmatig horen gillen van de stroomstoten die kreeg. Ze schrokken toen Hedy achter de struiken vandaan kwam. Helemaal vies van de blubber en bijna strompelend van vermoeidheid zagen ze de mooie vrouw aankomen. Er was weinig moois meer aan en als een brok ellende begon ze aan de tweede ronde. Nu kwam ze met veel pijn en moeite door het gat in de muur en schaafde ze weer haar rechterknie. Na het tweede rondje bleef ze dodelijk vermoeid in het gras liggen. Er waren bloedende wonden te zien onder haar voetzolen van de schelpen en overal had ze blauwe plekken die ondanks de blubber waren te zien. Wat tien minuten geleden een trotse vrouw was met een prachtig lichaam lag nu totaal uitgeput te huilen in het gras. Helmut duwde de stroomstok weer eens tegen haar kut maar ondanks de felle pijn kon dit haar niet omhoog helpen. Wanhopig naar adem happend lag ze in onmacht op de grond. Helmut stond over Hedy te schreeuwen dat ze verder moest. Hij trok het uitgeputte vrouwtje aan haar haren omhoog en duwde haar weer naar het startpunt. Maar Hedy kon echt niet meer en zakte weer inelkaar. Huilend lag ze op de grond. Helmut trok haar weer omhoog en schreeuwde dat ze nog een rondje moest doen. Kato kwam er nu ook bij en stelde voor dat twee rondjes wel genoeg waren. Hedy keek de directeur van het kamp dankbaar aan dat hij haar hielp. "Laat het arme meisje maar bijkomen Helmut. Ze kan echt niet meer. We bedenken wel een passende vervangende straf." Helmut ging met tegenzin akkoord en nam Hedy mee naar de zogenaamde wasplaats. Kato had allang wat anders voor Hedy bedacht. Haar dankbaarheid zou wel verdwijnen wanneer Kato met haar bezig zou gaan. Ze waren nu bij een soort wasserette aangekomen waar de vrouwen werden schoongespoeld wanneer ze van de stormbaan terug kwamen. Hedy zag dat Helmut een brandslang pakte die opendraaide en haar met een krachtige harde straal koud water begon af te spoelen. Ze moest in allerlei houdingen staan om haar goed schoon te kunnen spoelen. Op het laatst draaide Helmut de kraan zo ver open dat Hedy gillend van de pijn omver werd gespoten. Helmut genoot toen hij het arme vrouwtje probeerde te raken op haar borsten en tussen haar benen. Eindelijk was aan de marteling een eind gekomen en stond Hedy rillend van de kou bij de andere vrouwen. Ze kreeg een ruwe doek om zichzelf droog te maken en mocht daarna haar kleren weer aantrekken. Het was inmiddels al half vijf geworden. Toen Hedy zich had afgedroogt zag Kato dat ze niet ongeschonden uit de strijd was gekomen. Schaafplekken op de knieen, heupen en ellebogen, diverse blauwe plekken en wondjes op haar voetzolen van de schelpjes. "Meisje wat zonde dat dat prachtige lichaam van je is beschadigd." Hij liep om haar heen om haar goed te kunnen bekijken. "Ik hoop dat Abe al klaar is met Carla, dan kan hij jou even behandelen." Terwijl hij dit zei gleed zijn vinger over een blauw plek op haar schouder. Helga nam haar mee naar de behandelkamer van Abe die net klaar was met Carla. Abe liet de beide vrouwen binnen want Helga wou wat al te graag toekijken hoe Abe te werk ging. De andere vrouwen werden naar hun cel gebracht waar ze konden wachten tot het eten gereed was. Liset dacht dat ze alleen een cel had omdat de vier andere vrouwen waren verdeeld over twee cellen. Niets was echter minder waar want toen ze haar cel werd binnengebracht zag ze de vrouw die ze eerder buiten al had gezien. Het was de opzichter die een ploegje andere vrouwen in de gaten hield bij de werkzaamheden. Marga was haar naam, 56 jaar en veroordeeld vanwege mishandeling. Ze had zich echter enorm snel opgewerkt doordat ze Kato al kon van voor haar veroordeling. Deze had haar een leidinggevende functie gegeven. Marga was een enorme vrouw, wel 192 cm lang en een gewicht van 120 kilo. Ze had het uiterlijk van een Russische kampbewaakster en genoot er ook van om baas te spelen over de andere vrouwen ondanks dat ze zelf een veroordeelde was. Ze vond het leuk om sommige vrouwen aan te geven bij Kato om hun te kunnen laten straffen. Liset keek bang naar de enorme vrouw die haar buiten met buitengewone belangstelling had nagekeken. Na alle ellende die ze vandaag had moeten doormaken had ze eindelijk een momentje rust verwacht maar dat pakte anders uit. "Hallo schatje, wie ben jij dan wel." Liset steld zich voor en gaf de vrouw een hand. "Wat leuk dat jij mijn celgenootje wordt hier. Ik had het minder kunnen treffen. Weet je, ik heb je vanmiddag al gezien en je bent een mooi meisje. Ook verruit de jongste hier natuurlijk en ik hou wel van mooie jonge meisjes zoals jij." Liset keek bang naar de vrouw die haar van boven tot onder opnam. "We hebben nog wel even tijd om elkaar beter te leren kennen. Over een dik uur hoeven we pas te eten. Zoals je wel zult begrijpen heb ik een hogere positie dan alle andere gevangenen hier en kan ik jullie aangeven bij Kato wanneer ik denk dat jullie niet volgens de regels handelen. En Kato neemt mijn advies altijd over en is een meester in het straffen. Laten we meteen maar even wat regels afspreken hier in onze cel. Jij doet onvoorwaardelijk wat ik je zeg en je noemt mij mevrouw. Wanneer ik zeg dat je op de grond gaat liggen ga je op de grond liggen. Wanneer ik wil dat je mij een kusje geeft geef je mijn een kusje. Is dat duidelijk." Liset wist niet wat haar overkwam. Meende dat mens nu werkelijk wat ze zei? Ze wist dat deze vrouw veel sterker was dan zijzelf en het idee dat zij bevriend was met Kato maakte haar niet blij. "Om te beginnen doe je je kleren uit. Wanneer we beide in de cel aanwezig zijn ben jij helemaal naakt." Liset was niet van plan zich zo maar over te geven aan de grillen van die vreselijke vrouw. Die pakte Liset plotseling bij haar lange blonde haar en trok zo haar hoofd achterover. Haar gezicht was nu vlak boven dat van Liset. "Heb je al een straf gehad, als voorproefje?". Liset vertelde wat haar was aangedaan in de strafkamer. "En dat deed wel een beetje pijn natuurlijk. Waar hebben ze de klemmetjes aan je vastgemaakt meisje." Liset twijfelde om het te vertellen maar een flinke ruk aan haar haar hielp haar verder. "Aan mijn tepels mevrouw." antwoorde ze maar Marga wist natuurlijk hoe de straffen werden uitgevoerd en vroeg of ze op meer plaatsen klemmetjes hadden vastgemaakt. "Aan mijn schaamlippen mevrouw." zei Liset met een zachte stem. "Zo, zo, dat zijn pijnlijke plekjes meisje. Laat me eens kijken of je ook gewond bent geraakt door die klemmetjes." Liset gaf de moed op den besloot te doen wat Marga wou. Ze trok haar kleren uit en even later stond ze weer poedelnaakt voor een vreemd iemand. "Jeetje, je bent nog mooier dan ik had verwacht. Wat een leuke tietjes heb je en zo'n mooie vlakke buik." Uitgebreid bekeek Marga het jonge meisje. Ze voelde voorzichtig aan de tepels en gleed met haar vingers over de mooie donkere knopjes. "Gelukkig hebben die klemmetjes je tepeltjes niet beschadigd meisje, dat zou zonde zijn. Wat voel ik trouwens meisje, worden die knopjes harder." Liset kon er niets aan doen en ze probeerde het ook tegen te houden maar door de strelingen van de vingers op haar tepels werden haar tepels stijf. Langzaam werd haar hoofd vuurrood van schaamte. Magda ging langzaam door en grijnsde gemeen toen ze voelde dat de tepels harder en harder werden en ze ook het hoofd van Liset steeds roder zag worden. Ze besloot te stoppen toen de tepels knalhard waren en er tranen van schaamte in de ogen van Liset verschenen. "Laat nu maar eens even zien of je kutje er ook nog goed uitziet." Liset moest op de tafel gaan liggen met haar benen opgetrokken en opengespreid. Marga ging op een stoel zitten en bekeek aandachtig het jonge kutje. Liset dacht ze vandaag alle vernedering al had mee moeten maken maar het hield maar niet op. Uitgebreid werden haar schaamlippen betast en ze voelde een vinger met haar klitje spelen. Een andere vinger gleed langzaam naar binnen en gleed langs de binnenkant van haar roze kutje. Liset begon te huilen van schaamte. Helemaal toen de vinger uit haar kut werd getrokken en nu met haar bruine sterretje begon te spelen. Toen Liset de vinger tegen haar poepgat voelde was voor haar de maat vol. Met volle kracht trapte ze Magda midden in het gezicht. De vrouw sloeg achterover en kwam met haar hoofd tegen de radiatorkraan. Snel sprong Liset van de tafel en schrok toen ze het bewegingsloze lichaam van de vreselijke vrouw zag liggen. Ze voelde aan de dikke keel en voelde nog een beetje hartslag. Toen zag ze dat bloed op de vloer drupte wat afkomstig was uit het hoofd van de bewusteloze vrouw. Op hetzelfde moment ging er een bel en klonk door de intercom dat de vrouwen zich bij de deur konden opstellen om naar de eetzaal te gaan. Liset wist geen woord uit te brengen toen de deur door een bewaker, die ze nog niet eerder had gezien, werd geopend. De bewaker zag Magda op de grond liggen en een plas bloed onder haar hoofd en sloeg gelijk alarm. Terwijl hij Magda eerste hulp verleende waren in no-time twee bewakers aangesneld. Liset, nog altijd poedelnaakt, stond als versteend te kijken wat de gevolgen waren van haar trap en schrok toen iemand haar vastpakte en haar een injectie in haar arm gaf. Het volgende moment werd het zwart voor haar ogen. Het was Kato die haar een injectie had gegeven en gaf opdracht Liset naar de isoleercel te brengen. Toen alle paniek over was en de rust teruggekeerd werd Magda op een brandcard afgevoerd en konden Simone, Hedy, Carla en Hannie naar de eetzaal worden gebracht. Voor het eerst zagen ze nu ook de andere gevangen vrouwen.

Na het eten nam Kato het woord en vertelde dat Magda naar het ziekenhuis was gebracht en haar toestand kritiek was. Eén van de vrouwen riep dat om haar dat vieze gestapowijf wel mocht sterven. Op de vier nieuwe vrouwen na mocht iedereen weer naar hun cel. De nieuwe vrouwen hadden vandaag de nodige strafpunten opgelopen en moesten naar het tribunaal om te worden veroordeelt. Vanavond waren er neutrale "rechters" aanwezig om de straffen te bedenken en bij de uitvoering aanwezig te zijn.

Ze werden ieder apart in een soort kast gezet waar ze alleen konden staan en moesten hier op hun beurt wachten. Na een half uur, wat een dag leek, werd Hannie als eerste uit de kast gehaald en de strafzaal binnengebracht. Achter een tafel zaten twee mannen en Hannie zag dadelijk wie dat waren, de rechter die haar had veroordeelt en George, de man die haar had geverbaliseerd. De rechter bekeek het dossier en knikte goedkeurend.

Met grote ogen keek Hannie naar de beide mannen achter de tafel. Dat was de man die had gezorgd dat ze in deze hel terecht was gekomen. Het kon toch niet waar zijn dat die hier binnen de muren van het kamp een functie had. Hannie wist niet dat het een groot complot was waar ook beide mannen achter de tafel deel van uit maakten.

"Wat is dit voor gedoe, die man ...." verder kwam ze niet want Helga stompe haar hard in haar maag waardoor ze dubbel sloeg en op de grond viel. Direct trok ze Hannie aan het haar omhoog en snauwde dat ze haar bek moest houden. "Kijk heren, zo reageren deze dames op alles. Ik weet niet hoe we met die sletten aan moeten. Eentje ligt in de isoleercel omdat ze Magda bijna dood heeft geschopt en ze zijn hier vandaag voor het eerst maar er is niets met hen te beginnen. Allemaal niet. Ik stel voor dat we op die ene na collectief gaan straffen. Maar dat moeten jullie natuurlijk zelf weten". De rechter vond het een goed idee en vroeg om de andere drie vrouwen ook op te halen. Even laten stonden ook Simone, Hedy en Carla voor de tafel en voor ze hun reacties gaven nam Helga het woord en sommeerde hen stil te zijn. De rechter nam het woord van Helga over. "Dames, wij krijgen van Helga de klacht dat jullie vreselijk moeilijk zijn voor de leiding. Het gedrag van jullie vriendin zojuist en de misdaad die het jonge meisje heeft gepleegd, geeft dit ook aan. Door hun gedrag hebben we besloten om jullie gezamenlijk te straffen. Dus ook de dames die niet zoveel strafpunten hebben gekregen vandaag zullen gaan boeten voor het gedrag van Hannie en Liset". Hannie bezweek bijna onder de verwijtende blikken van de drie andere vrouwen. De vrouwen stonden nerveus te wachten wat ze nu weer mee moesten maken. Ze zouden nu de straffen moeten ondergaan van de strafpunten van vandaag en ieder voor zich besloot dat ze in het vervolg snel hun gedrag zouden aanpassen aan de regels in dit kamp. Kato nam zoals gewoonlijk het woord en gaf ten overvloede aan dat ze gestraft zouden worden voor hun wangedrag van vandaag. De vrouwen waren verbaasd dat ze zich niet weer uit moesten kleden. George zat bijna kwijlend toe te kijken hoe de vrouwen voor hem stonden. Na een kort bevel van Kato stonden ze met de handen in de nek. Voor George was dit de eerste keer dat hij het straffen van de vrouwen mee zou maken. Dit was ook de eerste lichting die hij had uitgezocht. Hij was net als Kato en de rechter lid van een herenclubje en was op die manier met hun dubieuze praktijken in aanraking gekomen. Hij was motoragent en vaak alleen op pad. Hij mocht de vrouwen uitzoeken. Tijdens zijn werk zag hij vaak vrouwen waarvan hij dacht dat die wel eens een lesje verdienden. Niet eens zo zeer dat ze knap waren maar gewoon hun uitstraling zoals ze op straat liepen. Daarom had hij Simone ook gekozen. Hij zag in haar een lerares van vroeger die hem het leven zuur had gemaakt. Ze had een bepaalde arrogantie die hem tegen stond en ondanks dat ze al 45 jaar was en redelijk fors leek het hem een goed idee haar eens een lesje te leren. Hannie was nogal tegen hem tekeer gegaan toen hij haar een bekeuring wou geven en had zodoende zelf gezorgd voor haar penibele toestand hier. Leuke bijkomstigheid was dat ze er leuk uit zag en nog maar net in de dertig. Hedy was gewoon een vreselijk knappe vrouw en Carla zag er ondanks haar leeftijd ook mooi uit. Liset had hij gekozen omdat ze jong en knap was. Op Liset na stonden de vrouwen nu voor hem en hij genoot van de angst op hun gezicht.

Achter de tafel ging nu ook zaten Kato zitten. Helga had de vrouwen zo in de rij opgesteld dat ze mooi in lengte afliepen. Simone stond links, toen Hedy, Carla en als laatste Hannie. Kato nam het woord, "Dames, zoals jullie inmiddels weten is jullie vriendinnetje Liset nogal stout geweest. Ze zit momenteel in de aparte cel. Gelukkig vielen de verwondingen van Magda nogal mee en ze is inmiddels weer terug in het kamp. Er is besloten dat Liset vanavond aan een speciale sessie wordt onderworpen en jullie mogen toekijken. Zij zal worden behandeld door onze speciale strafspecialist en Magda zal hem daarbij helpen. Onze specialist komt zo en zal zich eerst even met jullie vermaken". Terwijl hij dit zei kwam er een lilliputter binnen met een soort leren masker over z'n hoofd. Hannie en Simone konden het lachen, ondanks hun ellende, niet inhouden want het was een koddig gezicht zo'n klein gedrocht van nauwelijks 120 cm met zo'n masker op. Wat ze nog niet wisten was dat deze lilliputter de strafspecialst was. Hij kwam met, voor zijn doen, grote stappen op Simone af en gaf haar een harde stomp in haar maag. Simone had hier totaal niet op gerekend en met een harde gil viel ze voorover op de harde vloer. Terwijl ze dubbel gevouwen op de grond lag kreeg ze een harde schop tegen haar forse kont en gilde ze weer van pijn. Vervolgens trok de lilliputter Simone aan haar haren omhoog en gaf haar opdracht te gaan staan. "Zo slet, denk jij te moeten lachen. Wanneer je nog eens die stomme smoel van je opentrekt om te lachen zullen we wat andere maatregelen treffen". Simone stond te snikken en keek bang naar de kleine man of hij nog meer voor haar in petto had. Hij liep nu echter naar Hannie en ging voor haar staan. Hannie's gezicht vertrok van angst. "Dit sletje moest ook lachen om mijn verschijning. Vertel eens waarom je moet lachen wanneer ik binnenkom". Hannie keek angstig naar de harde ogen die ze door de gaten in het masker zag. Ze wist niet anders uit te brengen dan "sorry" maar daar nam hij geen genoegen mee en vroeg haar nog eens. Zachtjes begon de arme vrouw te huilen en keek de man hulpeloos aan. Plotseling haalde hij uit en Hannie kreeg dezelfde behandeling dan Simone. Toen de beide vrouwen weer recht stonden liep de lilliputter om de vrouwen heen. Hij genoot van de bange blikken in de ogen van de vier vrouwen. Hannie verwachte dat één van de mensen achter de tafel hen iets zou vertellen maar die zaten alleen maar toe te kijken. Wander was een goede vriend van de rechter die hen in dit kamp had doen belanden en schiep er genoegen in om, net als die andere “mensen” hier, vrouwen te vernederen en pijn te doen. Z'n hele leven was een aaneenschakeling van spot geweest en hij mocht van de rechter zo nu en dan eens even optreden in het kamp. Ook werd hij opgeroepen wanneer er iemand een aparte behandeling moest ondergaan. Vanavond mocht hij Liset onder handen nemen en hij had gevraagd om eerst even met de andere nieuwe vrouwen te mogen spelen. De lilliputter liep langzaam rondom de vier vrouwen. Wat stond hen nog meer te wachten na hetgeen ze vandaag allemaal al mee moeten maken. Markus bleef achter Simone staan en zag dat haar benen trilden van de spanning. Hij kwam niet hoger dan haar middel. Er ging een schok door haar heen toen ze merkte dat haar rokje langzaam omhoog werd gedaan. Markus genoot hiervan en trok het rokje tot boven de rand van de onderbroek. Deze zat strak rond de forse billen. Hij pakte het elastiek van het broekje en trok deze aan zodat hij kon genieten van de dikke billen waar de striemen van de klappen van eerder die dag nog zichtbaar waren. Het elastiek klapte tegen de billen toen hij dit losliet en hij ging nu achter Hedy staan. Op dezelfde manier bekeek hij ook de konten van Carla en Hannie. "Mag ik ze vragen of ze zich uitkleden" vroeg hij aan Kato. "Graag, jij mag alles doen wat je wilt. Wij kijken graag toe." Kato zag op de klok dat het kwart over zeven was en het straffen van Liset stond om acht uur op de planning dus konden ze genieten wat de lilliputter met de vrouwen van plan was. De vrouwen zagen door de gaten van het masker de ogen van Wander glimmen. Hij gaf de vrouwen opdracht naakt te gaan en nu werd het Hedy te veel. Ze schreeuwde het uit van woede, "zijn jullie helemaal gek geworden, dit is toch niet normaal. We zijn geen vee waar je mee kan doen wat je wilt. Ik wil een advocaat spreken. Ik ga dit aanvechten voor de rechtbank, jullie bekijken het maar met jullie gestoorde ideeën". Wander was even verslagen. Kato begon echter op rustige toon tegen Hedy te praten. "Meisje, je kan beter doen wat je wordt opgedragen. Je mag gerust klagen maar dat zal je niets opleveren omdat alles wat hier gebeurt eigenlijk niet gebeurt. Je hebt een verklaring ondertekent dat je niets zal vertellen, nu niet en nooit niet. En zodra je iets naar buiten brengt wordt je ogenblikkelijk weer vastgezet en niemand zal je geloven. Dus doe alsjeblieft wat je wordt opgedragen anders mag je zo meteen in de strafsessie van Liset meedoen en ik kan je vertellen dat je dan vannacht niet zal slapen". Hedy wou nog iets zeggen maar hield zich stil. Ze had vandaag al zo vaak naakt gestaan dat ze zich daar niet meer voor schaamde en koos snel eieren voor haar geld. Even later waren de vrouwen weer spiernaakt en weer werden ze bekeken, nu door een lilliputter. Hij stond nu achter en bekeek hen aandachtig. "Dames, willen jullie de benen spreiden, je voeten 60 cm uit elkaar zetten". Gedwee deden ze wat hen werd opgedragen. "En nu mogen jullie je enkels vastpakken". De mensen achter de tafel zagen de vertwijfeling in de ogen. Even later stond Wander weer achter Simone die tussen haar benen door de benen van Wander zag. Ze schrok toen ze zijn vinger over haar poepgaatje voelde. Langzaam ging hij omlaag tussen haar schaamlippen en voelde aan haar klitje. Toen ging de vinger langzaam maar beslist in haar kut en ze gruwde toen ze voelde hoe de vinger in haar ronddraaide. Zonder zijn vinger schoon te maken deed hij hetzelfde bij Hedy. Ook zij moest dezelfde vernedering ondergaan. Hij zag hoe de benen van Hedy trilden van de spanning. Carla kon niet zien wat er met de haar voorgangers gebeurde maar zag nu de benen van Wander tussen haar benen en voelde op hetzelfde moment de vinger in haar bilnaad. Zachtjes begon ze te huilen. Tranen vielen op de grond. Nadat ook Hannie hetzelfde had moeten ondergaan mochten ze weer recht gaan staan en kwam Wander voor hen staan. Alle vier hadden de handen voor de schaamstreek. "Handen in de nek dames, laat me jullie eens goed bekijken. Kan ik ook eens lachen." Terwijl hij dit zei stond hij voor Simone en pakte haar tepels beet. Langzaam trok hij Simone aan haar tepels omlaag. Simone beet op haar tanden om niet te gillen van pijn en langzaam werd ze gedwongen voorover te buigen. Ook Hedy en Carla werden aan hun tepels getrokken maar bij hen trok hij de tepels naar links en rechts. Toen Wander klaar was met tepeltjes trekken moesten ze dichter voor de tafel gaan staan. Toen Wander had gevoeld dat de kut van Hedy vochtig werd ton hij haar inwendig betaste bedacht hij dat het leuk zou zijn dat hij de dames een wedstrijdje masturberen zou laten doen. Eerst wou hij nog een extra vernedering laten doen door te kijken wie de grootste klit had. De mensen achter de tafel zou als jury fungeren. "Dames, we gaan een paar wedstrijdjes doen en we beginnen met kijken wie de grootste klit heeft. Mag ik jullie verzoeken je kutlipjes te spreiden en jullie klitjes te laten zien." De dames protesteerden luid maar het dreigen met straf was genoeg om hen hun klitjes te laten tonen. Tijdens deze hele sessie moesten ze hun kutje open houden ook op het moment dat ze van de één naar de ander moesten lopen. Hannie moest beginnen en liep met een geopend kutje naar Kato die als eerste achter de tafel zat. Uitgebreid bekeek kijk het knopje van Hannie en voelde met een vinger. Vervolgens moest Hannie haar kutje aan de rechter tonen en als laatste aan George. Ook hij maakte gretig van de gelegenheid gebruik om het klitje te bekijken en te betasten. Daarna moest Hannie terug naar haar plaats terwijl ze haar kutje open moest houden. Uiteraard moesten de anderen ook de vernedering ondergaan en toen ze allemaal waren geweest en weer op een rij stonden met geopend kutje moest er nog eens worden gekeken want volgens de jury moesten Hannie en Hedy nog eens worden bekeken. Uiteraard was het niet toevallig dat de beide jongste en mooiste vrouwen nog eens hun klitje moesten laten bekijken. Na deze vertoning werd Hannie aangewezen als winnaar. "De volgende wedstrijd is te kijken wie zichzelf het eerst klaarvingerd. De eerste is uiteraard winnaar maar de plaatsen twee tot en met vier zullen in volgorde een gepaste straf krijgen. Na enkele ogenblikken stonden de vier zichzelf te vingeren voor de grijnzende mannen. Alle vier wisten ze niet waar ze moesten kijken. Na en poosje zagen de mannen de buik van Hedy schokken en even later gaf een heftig gekreun aan dat ze klaar kwam. Carla was de volgende voor Hannie. Het lukte Simone niet om klaar te komen maar ze was automatisch als laatste. Het was inmiddels bijna acht uur de tijd naderde om Liset op te halen.

De vrouwen bleven naakt en werden vastgezet op hard houten stoelen. Kato vroeg Helga om met hem Liset te halen.

Wordt vervolgd.