We hebben in de familie een Wouter.
Wouter is 23 jaar, doet een dure studie en mama betaalt alles voor hem.
Een beetje een lulletje-rozenwater, maar altijd eerlijk en correct.

Nu wil het geval dat mammie dus alles voor Wouter betaalt, mammie een huisje had geregeld en Wouter daar 3 jaar lang tijdens de studie met 2 vrienden heeft gewoond.

Nu is de studie voorbij, Wouter heeft een klein appartementje voor hemzelf alleen en begint wat geld te verdienen, maar woont nu alleen.
Hij wil een heel mooi meisje, een dame om oud mee te worden en fantaseert over de prinses op het witte paard.

Regelmatig spreek ik hem dan op feestjes, hij zit dan over zijn nieuwe vriendinnetje te zwijmelen, maar durft niet verder te gaan.
Zijn nieuwste aanwinst is een paarde meisje en dat is ook eng.
Ze wil altijd naar haar paard toe, wil veel tijd daar door brengen en wil bij hem intrekken.
Maar hij vindt het maar niets, dat paard kost geld en ze is dan weinig thuis en hij heeft koud water vrees, voor de zoveelste keer.

Maar Wouter vindt het ook wel weer leuk; hij is bij het paard geweest, zat honderd uit te praten over hoe hij er op gezeten had en wel zelf had gestapt terwijl hij er op zat..

Ik heb zelf 8 jaar lang op een manege gewerkt, ik ken het wereldje wel en weet wat er speelt en zie het dus weer opnieuw afspelen. Mooie dame vindt vriendje, dame wil paard niet kwijt, vriendje vindt het maar vreemd.

Maanden later maakte ik kennis met het paarde meisje; het was oud en nieuw en hij durfde haar zelfs mee te nemen. De hele familie woont in hetzelfde dorp, zijn vriendinnetje ook, dus of het nu echt veel moeite was?
Maar goed, ik zat dus met haar te kleppen over de paarden en ik merkte haar probleem, ze woonde weer bij haar ouders, is gek op Wouter, maar Wouter wil niet verder.
“Zal ik je helpen?” Vroeg ik haar toen…
“Ja, graag,” veerde ze op en keek me hoopvol aan..
“Dan moet je wel het 1 en ander voor mij doen…”, keek ik haar streng aan.
“Alles..” zei ze verlangend.
Nu ben ik niet iemand die zomaar misbruik maakt van de situatie, maar als de situatie het nodig heeft, maak ik graag misbruik natuurlijk ;)

En een paar dagen later ontmoeten we elkaar bij het veldje. Haar paard heeft haar eigen stal ergens buiten Haarlem en het was vochtig en koud.
We laten Wouter het hoofdstel om doen, het paard is rustig en kalm en het gestuntel van Wouter wordt rustig getolereerd.
Zijn vriendin (Linda) en ik staan toe te kijken hoe hij de deur open doet, het paard rustig naar buiten laat stappen en hoe Wouter half mee wordt gesleurd naar de bak.

Ze kunnen gelukkig geen kant op en Wouter is trots en het paard loopt vrolijk vrij rond.

Ik roep tegen Wouter dat hij even moet toezien op het paard en dat wij even in de stal gaan uitmesten. Wouter zwaait dat hij de situatie onder controle heeft en we lopen met de kruiwagen en riek de stal in.

De drollen zijn zo verwijderd, Linda werkt hard mee en ik vraag of er nog ontwikkelingen zijn met het samenwonen.
Linda heeft er een beetje een hard hoofd in en is bang dat het niet verder gaat. Wouter blijft liever aan de zijlijn toekijken en durft het nog niet aan met vrouwen.
Het is alsof mij maar ergens op blijft wachten.

“Zal ik je helpen?” vraag ik haar nog eens en ze kijkt me hoopvol aan.. Dus zonder wat te zeggen, stap ik de stal uit, trek haar mee aan haar ceintuur en zet haar midden in het gangpad.
Ze is wat overrompeld door de snelle actie en ik ga dicht bij haar staan.

“Handen op de stang, voorover bukken en benen iets uit elkaar.” Zeg ik haar.

“Wat, wat.. “ sputtert ze tegen.
Maar ik heb haar ceintuur beet en duw haar hard in haar rug.
Omdat ze voorover dreigt te vallen strekt ze instinctief haar handen richting de stang in de stal.
Ik duw met mijn voeten haar voeten uit elkaar en hou haar vast..
“Ik ga je helpen als je exact doet wat er gezegd wordt.”
“Wouter moet begrijpen dat als hij slapjes overkomt, hij ook slappe reacties terug krijgt.”
Zeg ik haar voordat ze kan protesteren.
En langzaam voel ik haar haar evenwicht terug vinden.

Ze staat er lekker bij en jonge dames in een strakke spijkerbroek is altijd lekker om naast te staan..
Dus terwijl ze benen iets verschuift en haar handen om de stang van de stal klemt, begrijpt ze de situatie een stuk beter.
“Wat moet ik doen?” vraagt ze een beetje met een piepstem.
“Gewoon luisteren wat er gevraagd wordt en geen gekke dingen doen.”
Zeg ik haar, terwijl ik nu ook mijn hand op haar billen leg.
Ze schrikt er van, maar blijft toch staan.
Ze staat immers aangekleed naast me en een hand op de billen is wel nieuw, maar niet te intimiderend.
Maar mijn hand schuift langzaam naar beneden. Ze begin het nu toch warm te krijgen en zwaarder te ademen, maar ze houdt zich in.
“Goed zo, ik denk zelfs dat je het wel spannend vindt..” fluister ik haar in haar oor.
“Hmmm, “ knikt ze dan een beetje verlegen.
“Als dit achter de rug is, laat je jouw 06 achter en volg voortaan al mijn instructies op..”
En ze knikt weer..

“Mooi, “ zeg ik, “doe maar weer zoals normaal, zo meteen gaan we verder.” Zeg ik en ik pak de kruiwagen om de rommel weg te gooien.

Ik laat haar achter en verbaasd komt ze langzaam overeind.
Niet wetend wat ze met de nieuwe situatie aan moet.

Ik roep ondertussen Wouter met het paard en al stuntelend komt hij aanlopen met het grote beest.
Het paard gooit het hoofd omhoog en Wouter heeft het er maar moeilijk mee.
Het is dat het beest weet waar zijn eten is, anders was hij er gewoon met Wouter vandoor gegaan.

Bij de stal pak ik het hoofdstel van het paard beet en direct is het stil.
De stevige hand en de rustige houding, zorgen ervoor dat het paard weet dat hij niet meer de baas is en halverwege klik ik het hoofdstel zelfs af en het paard loopt rustig naast mij.

Wouter is echt verbaasd en wil natuurlijk weten waarom hij dat niet voor elkaar krijgt.
“Omdat je met jou laat sollen, Wouter, “ zeg ik hem terwijl ik het ook meen.

“Ja, ja, dat zal wel… “ zegt hij beteuterd.

“Dieren lezen jouw houding en weten of je het meent en mensen doen dat ook.”
“Als je het dan niet meent, weten ze het meteen.”
“Maar ik meen het ook, “ zegt hij bijna wanhopend…

“Maar waarom laat je dat dan niet merken?” zeg ik hem eerlijk.
“Omdat ik altijd wel weet dat het fout gaat…” zegt hij tenslotte.

“Ja, zo kom je er natuurlijk niet.”
“Je kan niet aan de zijkant blijven toekijken en verwachten dat als je het zelf doet, dat het dan in 1 keer goed gaat. Natuurlijk gaat het de eerste keer fout.” Leg ik hem streng uit.
“Je kan niet alleen maar dezelfde dingen blijven doen en hopen dat je nieuwe dingen leert.”
“Je moet er voor gaan en durven fouten te maken.”

Stil blijft Wouter naar zijn schoenen staren.

“Verman jezelf en ga er voor.” Zeg ik hem.
“Hoe dan?” vraagt hij bijna wanhopig.

“Ik zal het je laten zien.” Zeg ik hem en kijk door de stal heen naar Linda die aan komt lopen met verse biks.

“Linda, heb jij zin in een spelletje?“ vraag ik haar semi nonchalant, “ik wil Wouter wat laten inzien.”
“Ja hoor,” glimlacht ze verlegen terwijl het biks de voederbak in verdwijnt.
“Mooi, draai je eens om en leun voorover tegen de stang, “ zeg ik haar, terwijl ik eigenlijk al mezelf omdraai en richting de zadels loop.

Wouter zet grote ogen op en durft er niets van te zeggen, maar Linda begrijpt de hint en gaat stilzwijgend klaar staan.

“Zo Wouter, de eerste lessen die je moet krijgen in het leven is dat je jezelf moet kennen.”
“Hier, pak deze korte zweep en maak je onderarm los…”.
Zelf doe ik het hem voor en stroop mijn overhemd tot boven de elleboog op.
Wouter doet het ijverig na en ik geef hem een zweep.

“Door op je eigen arm te slaan, weet je voel pijn iets doet,
dus pak de zweep en sla zachtjes op jouw eigen arm..”

Wouter gelooft het niet gelijk en begint zachtjes op zijn arm te slaan..
“Valt wel mee eigenlijk, zegt hij na vijf keer proberen, “ en begint ook steeds harder te slaan.

“Krijg je er al wat gevoel bij?” vraag ik hem, terwijl ik vrij hard met mijn eigen zweep op mijn eigen arm sla. En Wouter knikt goedkeurend en doet mij na.

Hij trekt wel wat rood bij, maar uiteindelijk blijft hij de pijn te baas.

“Ok, stel nu dat het een ander is, zou die ongeveer hetzelfde voelen?” vraag ik hem,
“ja… Waarschijnlijk wel…”

En rustig stap ik op Linda af.

“Kijk, Linda’s billen zijn al wat gewend van het paardrijden en zijn daarnaast ook niet zo smal als jouw armen. Dus als je met hetzelfde gevoel sla, moet je ongeveer hetzelfde bij haar veroorzaken.”
En voordat Wouter kan reageren, geef ik Linda een tik op haar billen.

Het doet niet al te zeer en Linda blijft goed staan.

Wouter wil liever gewoon weglopen en wordt bang van wat hij ziet.
“Kijk Wouter, Linda kan weglopen, ze kan terug slaan, ze kan gaan schelden en van allerlei andere dingen doen.. Maar uiteindelijk blijft ze staan.”
“Waarom blijft ze staan Wouter?”
“Waarom luistert een paard van 400 kg naar jou, terwijl hij veel sterker en zwaarder is?”
Wouter zou het niet weten..
“Omdat er een mengeling van respect en controle is.”
“Linda wil graag weten wat er nu gaat gebeuren, een paard wil graag met jou gaan rijden, een hond wil graag met jou op stap gaan.”
“Maar als je niets laat merken, dan vinden ze er niets aan.”
“jij gaat bepalen wat er gaat gebeuren en jij geeft aan wat het spel wordt.”

Wouter kan het allemaal niet geloven en wil al bijna opgeven.

“Hier, doe jij het eens.” En ik ga achter Wouter staan en duwt hem richting Linda.
“Gewoon niet te hard slaan, gewoon kijken wat er gebeurt…”

Wouter aarzelt erg en durft het bijna niet. Maar het uitzicht op de strakke billen en het idee dat hij er nu toch al is en er misschien wat van kan leren, zorgt ervoor dat hij toch een pets uitdeelt met de zweep.
Niet te hard en bijna was Wouter al achter een strobaal verdwijnen voordat er iets gebeurde.

Maar Linda keek hem gewoon aan en glimlachte een beetje..
“Mag wel harder hoor,” zegt ze hem lief.

En Wouter slaat daarna iets harder met de zweep.
“Goed zo Wouter, en hoe voelt dat?”
Wouter haalt opgelucht zijn adem en voelt een beetje trots..
Weer wat geleerd zeg maar.

“Mooi, voel je de spanning tussen jullie in?” “Ben je nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren als je harder slaat?” En Wouters ogen gaan glinsteren.
“Maar denk je ook dat je dat had kunnen leren als je niet zelf de zweep had gepakt?”
“Denk je niet dat je een hoop mist als je nooit meedoet?”

“Ja, daar heb je zeker gelijk in, “ zegt Wouter steeds zelfverzekerder..

“Wil je haar hebben?” vraag ik hem vervolgens,
“Ja lekker, “ zegt hij en ook al hebben ze de nodige keren samen wat gedaan, zie ik aan hem, dat hij haar nu anders bekijkt.

“Mooi, zeg haar dan maar dat ze zich moet omdraaien, recht op moet gaan staan en moet uitkleden.” Zeg ik luid en duidelijk door de stal.

Wouter schikt en Linda krijgt grote ogen.
Maar ik zeg er achter aan, “Je wilt er toch van leren Wouter?”
“Jij hebt de zweep, jij bent de baas en jij mag het zeggen.”

Wouter betwijfelt of hij alles kan overzien, maar met de ervaring die hij net heeft opgedaan, gaat hij bij haar staan.
Hij duwt zachtjes de zweep tegen haar billen en begint het nu te begrijpen.
“Sta rustig op, draai je om en kleedt je uit.” Fluistert hij zelfverzekerd in haar oor.

Linda kijkt me angstig aan,
maar ze herinnert zich haar haar afspraak.

Ze komt langzaam omhoog en draait zich om. Twijfelend doet ze een paar stappen naar voren en begint dan langzaam haar bloesje open te knopen.

Het is altijd mooi een jong meisje uit de kleding te zien gaan en om ze niet vies te maken op de vloer van de stal, pak ik de kledingstukken 1 voor 1 aan.
Naakt stond ze later in de stal en ik ga Wouter de nodige aanwijzingen van hoe hij aan haar moest zitten en wat wel en niet mocht met een tepel.
Op het eind werd ze door Wouter gevingerd in het gangpad, terwijl ze haar billen naar achter duwde voor meer.

Ze kwam zuchtend en spetterend klaar en wij vonden het zo welletjes; ik had alles gedaan om Wouter zo gek te krijgen en ik verwachtte niets anders dat Wouter vanaf dat moment van alles met zijn nieuwe speeltje wilde doen en ze gelijk bij hem in mocht trekken.

Wouter zelf wilde dus nu zo snel mogelijk naar huis en ik gaf haar haar kleding terug terwijl ik ze vertelde dat ik de rommel in de stal wel zou opruimen.
De meeste kleding deed ze niet eens aan, ze wilde samen met Wouter ergens anders zijn en ze waren snel vertrokken.

Weken later kreeg ik een SMS-je. Ze was nog nooit zo geil geweest als in de stal en ondanks ze lekker kan seksen met Wouter, wil ze graag nog meer meemaken..