Het Derde Wiel

Wat anders.

,,Ik geef het op. Ik ben er even klaar mee.’’ zuchtte ik hunkerend naar haar aandacht. Ze begon me al zachtjes uit te lachen.
,,Je bent niet goed genoeg voor ze.’’ troostte ze me dan meteen. Ze had vast gelijk. Ik was blij dat het niets geworden was, en dat ik zo weer wat aandacht van haar kreeg. Er was er maar één goed genoeg voor mij, en dat was zij. Alleen dacht ze er zelf zo niet over. Niet zo over mij.
-
,,Kom je vanavond anders weer een keertje bij ons langs. Het is lang geleden.’’ bood ze me voorzichtig aan. Ik schoot ook meteen in de lach. ,,Ik weet dat je Daan niet mag, maar hij is echt niet zo verkeerd.’’ Ze wist precies waarom ik in de lach schoot. Ik vond haar vriend inderdaad niet zo aardig. hartstikke onterecht. Want het was een hartstikke aardige gozer. Maar ja, zij moest van mij zijn en niet van hem. Toch snapte ze dat nooit. Jessica kon een beetje naïef zijn. En dat terwijl ik haar jaren terug al had verteld hoe leuk ik haar vond. Dat ik zelfs van haar hield. Ach ja, dat lijkt dan alweer zo lang geleden. Zeker voor iemand die het niet dagelijks bezig houdt. Voor iemand zoals Jessica. Maar voor iemand zoals ik, iemand die er continu aan dacht, aan haar, leek dat nog helemaal niet zo lang geleden. Wat was zes jaar nou?
-
,,Misschien moet ik gewoon voor een hoertje gaan. Fuck relaties.’’ uitte ik me nog, doelende op sletjes, niet hoertjes. Daar kon zij dan weer kostelijk om lachen.
,,Nee, joh. Niet doen, joh.’’ zei ze dan wel snel. Jessica zag me niet graag met een ander. Zeker niet met een hoertje, een sletje. Sterker nog; ze vond het vast niet erg dat mijn blinddate weer niet was komen opdagen. We waren vrienden. Maar het lag gecompliceerd. Natuurlijk. Ik had nog nooit een relatie gehad. Mijn vriendschap met Jessica kwam nog best dichtbij, vond ik zelf. Wat ik voor haar voelde kon ik niet in woorden uitdrukken. Dus deed ik dat ook nooit. Ik had altijd wel moeite me uit te drukken als zij in de buurt was. Maar op zo’n moment, waarop ik me toch kwetsbaar opstelde, kwamen we beiden wat losser naar elkaar. Ik zocht daar verder niets achter. En dan bedoel ik dat ik dat juist wel doe, maar het liever niet doe. Valse hoop.
-
,,Hey Jas, hoe is het?’’ Jasper is m’n volledige naam. Jessica noemde me altijd al Jas, dus nu Daan ook, blijkbaar. Gaf niets. Ik glimlachte naar hem, reikte zelfs m’n hand uit, en was blij te zien dat m’n goede voornemens ook uitkwamen. Ik had me voorgenomen vriendelijk te zijn. Het was al heel wat voor me. In hun appartementje werd ik verwelkomd door Daan en zocht ik even naar Jessica, die niet veel later de keuken uit kwam gelopen met een schort nog om haar heerlijke lijf heen.
,,Hey, je bent er.’’ groette ze me dan enthousiast en zelfs dankbaar. Ik kreeg een knuffel en vergat daarbij nog te ademen. Dit was fijn. Maar toen liet ze los en ging ze naast haar mannetje staan en sloegen ze een arm om elkaar heen. Dat was dus minder fijn.
,,Biertje?’’ vroeg hij dan.
,,Ja, ga zitten.’’ spoorde zij aan. Leuk stel om te zien…
,,Is goed hoor.’’ bracht ik wat ongeïnteresseerd uit en had alweer spijt dat ik was gekomen.
-
Wat ongemakkelijk was er wat gesproken. Ieder met een biertje in de hand. Mijn ogen weken meteen naar haar mond op het moment dat ze de fles aan haar lippen zette. Wat deed ik hier? Ik zei vrijwel niets en om het minste of geringste werd mijn volledige aandacht naar haar getrokken. Gek dat haar dat nooit opviel. Want dat was al vanaf het begin zo. Maar hem viel het wel op. Hij had al een paar keer moeilijk naar me gekeken, en als ik dat zag en hem betrapt aankeek, glimlachte hij er alleen om. Hij vond het vast leuk om te zien hoe ik naar haar verlangde. Naar iets van hem. Het is toch een eikel!
-
,,Hey, hoelang kennen jullie elkaar nou?’’ Hij leunde voorover, sprak wat zachter en vroeg me dit. Jessica kreeg net een telefoontje en hoorden we nog op de achtergrond spreken met een verder niet aangekondigd persoon.
,,Ja, zes jaar ongeveer.’’ antwoordde ik rustig, onwetend.
,,Is wat.’’ zei hij dan.
,,Tja…’’
,,Zes jaar verliefd. Dat doet vast iets met je.’’ ging hij snel door en zette me meteen voor het blok. Ik keek hem verschrikt aan. ,,Geeft niets.’’ bleef hij rustig. ,,Snap het zelfs wel. Daarin zijn wij gelijk.’’ ging hij dan door. Heel luchtig en aardig. Maar het was toch een rare vraagstelling geweest.
,,Luister, ik…’’ maar hij liet me weer niet uitpraten. Misschien wel beter ook.
,,Ik denk dat ze jou ook leuk vind.’’ bracht hij toen bedachtzaam in. ,,Ze had al verteld dat ze dat deed. En dat ze het jammer vond dat het nooit wat geworden was.’’ bleef hij openhartig, en sprak hij voor haar. Ik kon m’n oren niet geloven. Maar een vermoeden werd zo wel bevestigd, voor wat het waard was.
,,Oh ja?’’ Hij knikte dan alleen nog en Jessica kwam niet veel later weer terug gelopen en zag ons stil zitten en enigszins gespannen naar elkaar kijkend.
,,Alles goed?’’ vroeg ze dan alleen onwetend.
-
,,Hoe was je date? Je wat toch op date geweest vandaag.’’ vroeg hij me plots.
,,Schat! Ik heb toch gezegd dat dat niet door gegaan is…’’ ergerde ze zich aan haar domme, vergeetachtige vriendje. Maar eigenlijk was hij gewoon geniepig. Hij grijnsde wat gemeen mijn kant op. Jessica zat onder zijn arm, dus zij zag het niet. Ik kon hem niet pijlen deze avond. Hij voerde duidelijk iets in zijn schild.
,,Oh ja!’’ lachte hij dan. ,,Overkomt de beste.’’ reageerde hij dan maar. Maar het leek wel alsof hij me zat uit te dagen. ,,En nu was je op zoek naar een ‘’hoertje’’, he?’’ ging hij zelfs door. Jessica zat zich kapot te schamen vanaf dit moment. Niet vanwege zijn brutale vragen, maar van het feit dat ze zag dat ik nu door had dat ze alles vrolijk door lulde tegen haar lieve vriendje. Ik schudde dan ook afkeurend met m’n hoofd.
,,Laat ik maar gaan.’’ De sfeer was ook zeker al verpest. En ik was er nog maar net.
,,Nee… doe niet zo gek.’’ jammerde ze gelijk gehaast. Ze zag het misgaan. Hij zei even niets. ,,Hij bedoelt het vast niet zo. Hij…’’
,,Je hebt zeker ook gezegd dat ik hem niet mag. En nu weet je waarom.’’ zei ik haar streng en stond op. Daar hadden ze beiden even niets op te zeggen. En dus kon ik m’n jas pakken en wegkomen.
-
Enigszins verbaast kon ik me buiten omdraaien en werd ik aangehouden. Niet door haar, wat ik ergens nog wel gehoopt had. Dat ze hem meteen voor me had verlaten nu ze ook inzag dat hij een eikel was. Maar nee, het was de eikel zelf. Die meteen zijn excuses aanbood. Dat was opmerkelijk. Hij was me ook echt achterna gerend en moest na zijn excuses even op adem komen.
,,Het zit zo…’’ hijgde hij tot slot en hij kwam weer overeind. ,,Ik en Jessica zijn de laatste tijd wat aan het experimenteren met onze relatie. En ik wilde je gewoon even testen. Het is fijn dat je karakter toont.’’ Ik kon geen verband trekken uit hun experimenteren, het blijkbaar ‘’testen’’ van mij, en mijn karakter. Niet op deze avond zover. What the fuck gebeurde hier?
-
,,Ik weet dat ze je nog leuk vind.’’ zei hij toen wat duidelijker. ,,Het is zo overduidelijk. Voor mij dan.’’ en dan had hij het over haar interesse naar mij toe. Hij leek het echt te menen, al kon ik het haast niet geloven. En als het zo was, dan zeg je dat toch niet zomaar.
,,Echtwaar?’’ vroeg ik hem meteen alsof al het andere er niet toedeed. Mijn aandacht had hij nu wel.
,,Ja.’’ zei hij duidelijk. ,,Maar ze houdt van mij.’’ zei hij ook zeer duidelijk. Dat deed dan wel weer zeer. ,,Maar als je even naar me wilt luisteren, weet ik zeker dat we hier alle drie wat aan kunnen hebben.’’ Mijn interesse had hij meteen weer terug, en dus luisterde ik naar hem.
-
Met ‘’experimenteren’’ bedoelde hij hetgeen op seksueel gebied. Dat kwam niet geheel als een verrassing. Jessica is altijd een vrij open en nieuwsgierig meisje geweest. Jammer genoeg nooit met mij. Hij zei me, zonder verder in te veel detail te gaan, meerdere nieuwe dingen geprobeerd te hebben en dat het hun relatie erg sterk had gemaakt. Helaas, dacht ik eerst nog. Maar ze wilden meer. Steeds weer meer. Ook hij, zo vertelde hij me. Ik kon me er niets bij voorstellen. Mijn eerste keer moest nog gebeuren. Niet dat hij dat wist, want dit wist Jessica verder ook niet, maar een oplossing bood hij wel.
,,We hebben het er namelijk al een tijdje over om een ‘duivels-triootje’ te doen.’’ zoals hij het noemde. Maagd of niet, ik wist wel wat dat was. Als er een lijst zou zijn van meest gebruikte zoektermen op mijn internet, dan stond ‘spitroast’ vast ergens bovenaan…
-
Hij vroeg me mee terug te komen. Het erover te hebben. En op dit moment wist ik dus al wel waar ze het over wilden hebben, maar kon ik er me er nog maar weinig bij voorstellen. Moest ik die derde persoon worden dan? Zomaar na zes jaar? Als ik haar al zo lang en goed kende, hoe kon het dan dat ik dit niet wist. Ze deelde vrijwel alles. Ook met mij. Maar niet alleen met mij. Al zou ik het wel begrijpen dat ze dit liever niet zomaar deelde. Ook niet met mij. Ik wilde weten wat ze allemaal gedaan hadden, en wat ze nog wilden doen. En ik hoopte maar dat ik het mee mocht maken. Want opeens lag hier die levens grote mogelijkheid om intiem te zijn met haar, de meid waar ik al zo lang van droomde. Al had ik het me zo nooit voorgesteld, droomde ik van een leven met Jessica, inclusief een verheerlijkt en wild seksleven. Dat laatste leek ze al te hebben, dus moest ik me alleen nog binnen zien te krijgen. En toch klopte er aan alle kanten niets van. Maar op het moment deed dat me weinig. Want het zou zomaar kunnen dat ik vanavond zo maar seks zou hebben. En dat met haar haar. Toch?! Daar kwam dit toch op neer? Of begreep ik het verkeerd?
-
,,Ik heb het hem maar gewoon verteld.’’ Met die woorden stapten we binnen. Zijn woorden.
,,Wat? Nee! Waarom?!’’ Waar ik even dacht dat ze misschien al wulps op me lag te wachten, bleek dat hier al niet zo te zijn. ,,Dat kan je toch niet zomaar zeggen. We waren er niet eens zeker over. Wat moet Jasper wel niet denken?’’ vroeg ze hem af. Ja, als ze wist wat ik dacht… Ik zei overigens niets. Ik voelde me niet bepaald op m’n gemak. Ook voor haar uitbrander jegens Daan niet. Maar Jessica wist me altijd als geen ander uit dit soort situaties te redden. Al was het vast niet haar intentie om mij te redden, maar eerder haarzelf.
,,Laten we het er gewoon over hebben.’’ probeerde Daan nog een keer. Rustig als dat hij bleef, wist hij toch niet Jessica te overtuigen.
,,Wil je ons alsjeblieft alleen laten?’’ vroeg ze me, maar echt een vraag was het niet. Daan zuchtte ontmoedigd, en ik had al geknikt. De deur was nog niet dicht en ik hoorde Jessica toch kwaad worden. Zo had ik haar nog nooit meegemaakt.
-
Ik had wel wat vragen, ja. Maar niemand om ze aan te stellen. Even appen doe je ook niet na zoiets. Want wat was dit ‘’zoiets’’? What the fuck was hier gebeurd? Jessica, een super zoet en lief meisje, ongelofelijk knap dat je denkt dat je droomt als je haar ziet, en dus een goeie tot beste vriendin van mij voor al een aantal jaar, had een relatie met deze aardige, best wel stoere kerel die door vele als geliefd gezien werd, en deden daar dus iets mee. Maar ze deden meer dan normale stellen? Blijkbaar. Van de eerste mocht ik het niet weten. Zelfs niet als beste vriend… Nou, een goeie vriend. En de tweede wilde mij er bij hebben? Ik wist niet wat ik erger moest vinden. Moest ik het wel erg vinden? Ik had nogal wat vragen. En contact bleef even uit. Logischerwijs.
-
Maar uiteindelijk moest het hoge woord er dan toch aan te pas komen. Ze had me gevraagd of we even konden praten. En dus spraken we af bij een wegrestaurant. Niet mijn idee. Maar bij haar thuis leek me geen optie, en omdat ik nog bij m’n ouders woonde, was dat ook geen strak plan. Een wegrestaurant zou niet bij me opkomen. Maar ze kwam hier wel vaker. Het was een vrij hippe tent. Veel mensen aan het werk. Ik vroeg me af wat ze hier dan deed dat ze hier zo vaak kwam, maar dat deed ik niet nu.
-
,,Okay, het is waar.’’ zei ze als eerste. Zwaar verdrukt keek ze me aan en wist ze zich overduidelijk geen raad. Maar ik wist niet wat ik moest zeggen. Want in de tussentijd had ik zitten denken, in de tijd tussen die avond en deze middag, en wat zou waar kunnen zijn? Dat ze me leuk vond, of dat ze meer met me wilde als het stel dat ze al was.
,,Wat dan?’’ vroeg ik serieus, maar het klonk alsof ik haar voor de gek hield. Ze keek me dan ook even nijdig aan. ,,Nee, ik meen het. Ik weet niet meer dan jij. Veel minder.’’ legde ik uit. Meteen keek ze me weer lief aan. Om verliefd op te worden. ,,Hij zei dat je me leuk vind. Klopt dat?’’ vroeg ik haar behoedzaam. Ze was ontzettend nerveus. Zo had ik haar al lang niet meer gezien. En kort zweeg ze. Dat leek een slecht teken.
,,Natuurlijk vind ik je leuk.’’ zei ze daarna echter vrij enthousiast. ,,Maar dat wist je, toch?’’ Ze kon aan m’n ogen zien dat ik dat zeker niet wist.
,,Hoe dan? Hoe moet ik dat weten?’’ Maar vervolgens werd er weer gezwegen. Dat was beter ook. Het drong door. Ze vond me leuk. Plots vervulde ik me met geluk en dat kon ik niet binnenhouden. Ze zag het aan m’n gezicht en ze moet er lief om glimlachen. ,,Oh, ik wil je zoenen. Echt heel graag.’’ bracht ik een beetje raar en vreemd uit. Ook daar moest ze echter om lachen.
,,Dat kan.’’ zei ze. ,,Maar niet nu. Dat moet ik even vragen.’’ zei ze voorzichtig maar ook vrij nuchter. Vond ik dan weer gek.
-
,,Is dat andere dan ook waar?’’ vroeg ik haar daarop. Hier reageerde ze wat minder uitgesproken op. Helemaal niet zelfs. Maar ze knikte wel. Heel voorzichtig. Hier schrok ik dan weer eerder van. Al wond het me ook enorm op. Dit kon ze toch niet menen. ,,Hoe lang al?’’ wilde ik gek genoeg als eerste weten. Het deed haar weer doen lachen.
,,Altijd al. Ik vind je leuk, zei ik toch. Heb ik altijd al gedaan.’’ zei ze me zacht. Het was verwarrend, en kon het nog niet helemaal bevatten.
,,Dus je vind me leuk en je wild seks met me?’’ vroeg ik haar net iets te hard. Rood dat ze werd en ze suste me fel. Er waren er ook een paar die omkeken. Ze werd daarna ook wel iets terughoudender.
,,Het is niet zoals je denkt. Het is niet okay nu.’’ legde ze uit, zonder iets uit te leggen. Ze keek gehaast op haar telefoon. ,,Ik moet zo weer weg.’’ We waren er nog maar net.
,,Ga ik je nog zien dan?’’ vroeg ik haar onzeker.
-
Ik wilde haar niet meer laten gaan, als ik eerlijk ben. Ik liep nog met haar mee naar de parkeerplaats.
,,We houden contact, goed?’’ zei ze me dan. Het klonk allemaal zo ernstig. Ik knikte. Ik was zelf met de fiets. Zo’n knulletje was ik nog. Al was ik ouder dan zij was. En toen gebeurde het even snel. ,,Niets zeggen verder.’’ gaf ze me vlug mee, en toen stond ze kort op haar tenen en voelde ik opeens die lippen tegen de mijne drukken. Heel kort maar. Ik was nog totaal verbijsterd toen ze wegreed, en alleen stond ik daar op die parkeerplaats. Wat gebeurde hier toch? En waarom nu? Had dit niet een paar jaar eerder gekund? Dat had een hoop ellende kunnen schelen…