Dievegge

Met een dure lingerie set onder mijn kleedje stap ik richting uitgang. Niet voor het eerst. Kleding, parfum, make-up, zelfs een keer met een kettinkje open en bloot rond mijn hals. Voor de spanning, maar vooral vanwege de prijzen. Je vindt hier uitsluitend luxe spullen van de grootste namen waar ik liever niet voor betaal. Maar om merken en winkels als deze ga ik me niet schuldig voelen, integendeel.

'Mevrouw, hier blijven alstublieft!' Fuck! Plots staan twee bewakingsagenten voor me, ik kan niet weg. 'Ik moet u vragen met ons mee te komen.' Protesteren lijkt me zinloos, ik kan weinig anders dan meewerken en de mannen te volgen. Ze brengen me naar de bovenverdieping tot in het kantoor van de winkelmanager. Een luxueus, klassiek gestyled kantoor, met zelfs een salon dat wel recht uit een koninklijke woonst lijkt te komen. De agenten komen niet mee binnen en trekken de deur achter me dicht. De manager, een nogal gewichtige zestiger schat ik, kijkt me met een brandende sigaar in de hand een aantal seconden aan. 'Wel? Heb je niks te zeggen?' vraagt hij nors. 'Euh… sorry… ik weet niet wat je bedoelt…' doe ik alsof mijn neus bloedt. Het is de reactie van het moment, de man intimideert me alleen al met z'n uitstraling en de zenuwen spelen me parten.

'Heb respect voor mij jongedame! Het is wat 'u' bedoelt, niet wat 'je' bedoelt! En het is meneer verdomme!' De man is duidelijk boos, ik sta bijna trillend op mijn benen voor z'n bureau, z'n enorme antiek ogend bureau. En hij gaat verder, 'wat zit er dan onder je kleedje!? Kom je mij bestelen en dan nog wat in mijn gezicht staan liegen!? Ik veracht je! Ik háát profiteurs verdomme! Als je iets wil, werk er dan verdomme voor, jij luie teef!

Heel even wil ik protesteren tegen z'n volstrekt onnodige verwijten maar ik bedenk me toch dat ik niet in de situatie zit om tegen te werken. Tegen iemand als dit maak ik het daarmee toch enkel maar erger. Ik begin te wenen, of doe alsof ten minste. 'Sorry meneer… snik... ik… ik heb het niet zo breed en… snik… het spijt...'

'Zwijg verdomme! Ga je nu nog denken dat ik dom ben ook? Dat ik daar intrap? Genoeg!! Trouwens, als je het echt niet breed had zijn er voldoende spotgoedkope winkels waar je kon gaan...'

Daar heeft hij wel een punt natuurlijk. Ik heb nu al spijt dat ik niet meteen eerlijk ben geweest, want hier lijk ik niet meer ongestraft mee weg te komen, en zo blijkt. 'Ik wil nog weinig woorden aan je vuil maken. Je kan kiezen: ofwel politie, ofwel straf ik je eigenhandig. Wat wordt het?'

'Euh… hoezo meneer? Welke straf bedoelt u?' Z'n blik die hij snel over mijn lichaam werpt verraadt natuurlijk in welke richting ik het moet zoeken, en dat bevestigt hij ook. 'Wat denk je zelf meisje!? Kijk naar mij… geld en klasse, stukken meer dan waarvan jij of de rest van het gemiddeld klotevolkje ooit nog maar zal durven dromen! Maar ik heb mijn leeftijd niet meer mee' verzucht hij even, '...ik wil alles uit het leven halen wat er nog inzit. En jij meid? Jij bent twintig ofzo? En je mag gezien worden, het enige wat in je voordeel spreekt. Als ik jou de kans geef om de politie erbuiten te houden moet ik er persoonlijk wel wat aan hebben. Snap je waar ik naartoe wil of ga je nog meer domme vragen stellen?'

'Nee… ik euh… ik begrijp het meneer…' zeg ik op een wat trieste toon, '...en ik… ik zal het doen… ik zal doen wat je vraagt meneer…' Eerlijk, binnenin vind ik dit helemaal niet zo erg dan wat ik bewust laat uitschijnen. Ik kan een rollenspel als dit wel smaken, ook al is het dat niet. Het is levensecht, maar voor mezelf doe ik wel alsof, en door wat hij zegt gun ik 'm het pleziertje zelfs wel. Tussen dit en de politie is het makkelijk kiezen ten slotte.

'Goed dan. Trek je kleedje maar uit. Laat eens zien wat je ging stelen...' Ik doe meteen wat hij vraagt, in de hoop dat hij uiteindelijk wat mild zal zijn. Met niks dan het lingerie setje word ik door z'n ogen gekeurd, maar wat hij ervan denkt houdt hij voor zichzelf.

'Geef je nu toe dat je een stout meisje bent geweest?'
'Euh… absoluut meneer, ik besef dat ik niet had mogen stelen…'
'Neenee! Ik wil je horen zeggen wat je bent!'
'Oh… oké… ik euh… ik ben inderdaad een stout meisje geweest meneer…'
'En wat moet er met stoute meisjes gebeuren volgens jou?'
'Euhm… straffen?'

Met een zucht en z'n sigaar tussen z'n vingers maakt hij een draaiende beweging, insinuerend dat het beter moet.

'Sorry... Stoute meisjes moeten gestraft worden meneer. Ik moet gestraft worden…'
'En vind je dat een pak rammel op je poep een geschikte straf is?'

Oh nee, 't is er zo eentje… de vernedering is één ding, dat speel ik wel gewoon mee, maar klappen op mijn kont? Het zal wel moeten als hij dit echt meent, het alternatief blijft een heel stuk erger en dat weet die gek natuurlijk ook wel.

'Ik… ik verdien een pak voor mijn billen meneer…' Hij kijkt me even aan en blaast z'n sigarenrook mijn richting uit. 'Leun maar voorover op mijn bureau…' wil hij dat ik me 'positioneer' voor mijn straf. Hij komt rustig vanachter z'n bureau gestapt en komt naast mij staan. In z'n ene hand houdt hij z'n sigaar, z'n andere betast mijn poep, streelt en knijpt erin, weliswaar met de slip nog aan.

'Smeek erom! Smeek om mijn harde corrigerende hand!' Hij wil me blijven vernederen. Z'n hand ligt nu stil op mijn poep, klaar om uit halen lijkt me. 'Sla me alstublieft! Sla me hard op mijn poep meneer, ik moet gestraft worden!' Als ik geen andere keuze heb kan ik het maar beter met overgave doen bedenk ik me.

*KLAP!* Daar gaat hij! Door gewillig de vernedering te ondergaan had ik enige hoop dat hij zich wat zou inhouden, maar die gedachte slaat hij keihard neer. Ik schreeuw de pijn uit maar dat is net de bedoeling zegt de bruut, 'anders zou het geen straf zijn'. Hij vraagt of ik er nog eentje wil. 'Euuuh… graag meneer… sla me nog… AAAUUUWWW!!!' Nog niet uitgesproken mept hij me de tranen in de ogen.

'Dat is wat stelende teefjes verdienen! Wees me maar dankbaar dat ik je op het rechte pad probeer te helpen!'
'Ja… natuurlijk… dank u meneer… om mij te helpen…'
'Heb je genoeg of moet er nog eentje bij?'
'Oh, ik ben zeker dat ik mijn lesje geleerd heb. Ik zweer dat ik nooit nog…'
'Wablieft!?' vraagt hij luid en verbaasd. Fout natuurlijk... Ik hoor een metalen gerammel en gooi opgeschrikt mijn blik achterom, hij is z'n gesp aan het losmaken! Met zo'n groot ding aan de voorkant en de gedachte dat hij in staat is om daar echt mee te slaan breekt het angstzweet me uit.

'Nee! Sorry meneer! Sla me met de hand alstublieft! Sla me zolang u het nodig vindt! Ik smeek u meneer!' Hij twijfelt even maar maakt z'n riem toch weer dicht. 'De volgende keer dat je niet zegt wat ik wil horen ga ik niet zo genadig zijn, begrepen?' Ik bevestig natuurlijk en de klootzak mept er zonder verpinken verder op los, ook al lopen de tranen nu echt uit mijn ogen, ook al schreeuw ik van de pijn bij elke slag.

Na een stuk of vijftien harde klappen, het lijken er wel honderd, houdt hij op. Ik weet niet wat zijn plannen zijn. Misschien was dit de volledige straf, misschien wil hij meer. Ik zal het heel snel gaan ondervinden…

'Trek je slip en bh nu maar uit!' zegt hij als hij iets in de schuif van z'n bureau gaat nemen. 'Graag meneer…' zeg ik snikkend. Ik durf niet eens te kijken wat hij neemt, bang dat hij opnieuw gek wordt.

Ik blijf maar wat in m'n blootje naar de grond staren tot hij terug achter mij komt staan. Ik moet opnieuw voorover met mijn ellebogen op z'n bureau leunen. Er is één ding wat ik hoop dat hij zeker niet van plan is, maar ik zie en hoor niet echt wat hij doet achter mij. Ik wacht gespannen af, tot…

Mijn vrees lijkt uit te komen. Hij zet een plastic flesje vlak voor mijn gezicht op het bureau en draait het zelfs netjes met de tekst naar mij opdat ik het zeker zou zien. 'Anal lube', oftewel anaal glijmiddel. Ik moet alle moeite doen om geen verwijten naar z'n hoofd te gooien. Ik hou me in en rust mijn hoofd schuddend op het bureau, 'neen…' fluister ik moedeloos.

'Wat!? Ik doe maar alsof ik dat niet gezien en gehoord heb, jij klein ondankbaar kutwijf!'

Maar toch probeer ik wat. 'Sorry meneer… maar… ik heb nog nooit anaal… u weet wel… is er echt geen andere optie… alstublieft?'

'Natuurlijk meid! Dat weet je toch. Ik bel meteen de politie, jij zegt wat jij gedaan hebt, en ik zeg wat ik gedaan heb. We aanvaarden beiden onze straf, en alles is opgelost! Die keuze heb je, zeg maar wat het wordt!'

Verdomme he, straks moet ik die perverte smeerlap nog echt dankbaar zijn. Hij kon evengoed meteen de politie verwittigd hebben, dan had ik niks te kiezen. Zucht… veel mensen hebben anale seks, zo erg kan het niet zijn toch? Misschien is hij klein geschapen? Hij gebruikt ten minste wel glijmiddel in plaats van speeksel, dat is ook al iets.

'Oké… doe dan maar…' geef ik zonder overtuiging groen licht. 'Excuseer jongedame? Ben je mijn gesp al vergeten? Opnieuw, maar dan zoals het hoort!'

'Och ja, ik bedoel… wil je me straffen alstublieft…? Euh… anaal straffen meneer?'
'Goed, en waarom wou jij alweer gestraft worden?'
'...Omdat ik een stout meisje ben meneer… ik moet geholpen worden, mijn lesje leren…'

Er komt geen reactie, niet in woorden ten minste. Ik voel 'm met kracht tegen mijn gaatje duwen, het doet nu al pijn en hij zit er nog niet eens in. Ik bijt op m'n tanden in plaats van te schreeuwen en sluit mijn ogen. Na een tien- twintigtal seconden bonken op de deur schuift z'n mannelijkheid naar binnen…

'OUWWW!' moet ik me toch gewonnen geven. Een zeer pijnlijke ontmaagding weet ook hij. 'Goed dat je kont nog maagdelijk is. De eerste keer is altijd het pijnlijkst, heeft je straf meer effect. Ben je blij?'

'Auw… euh ja… auw… heel blij… dank u meneer… aaauuuw!' Terwijl de vernedering aanhoudt duwt hij met elke stoot z'n vlees steeds wat dieper. Bij de eerste penetratie dacht ik dat z'n hele ding er meteen inzat, maar helaas…

Plots grijpt hij ook nog mijn armen en klemt ze achter mijn rug. Mijn slaap duwt hij neer op zijn bureau zodat hij mijn gezicht kan zien, de pijnlijke uitdrukking beter gezegd. Ik probeer hem het plezier te ontnemen maar bij elke stoot verraadt mijn gezicht een scheut van pijn met een dosis nieuwe tranen als bonus. Hij bonkt nu echt z'n ganse pik naar binnen, elke keer trekt hij zich zover mogelijk terug om dan hard en snel alles naar binnen te rammen.

'Weet je waarom het nog positief is dat je sterretje nieuw is?' begint hij al neukend doodleuk uit te leggen, 'op mijn leeftijd werkt niet alles meer evengoed, ik raak niet meer zo makkelijk tot een hoogtepunt. Het zal dan wel even duren maar zo'n jong en nauw anusje als het jouwe kan mij misschien wel bevredigen. Het mag niet te vlug gaan natuurlijk, een doorgedreven straf werkt doorgaans beter.'

Leuk, gaat dit nog een tijdje duren ook. Het voelt intussen gelukkig al net iets minder pijnlijk maar makkelijk te ondergaan is het nog niet. Ik leg me maar gewoon neer bij mijn lot, ontspannen denk ik bij mezelf. En in stilte, want van het schreeuwen kan ik me nu wel onthouden. Helaas echter. Plots grijpt hij mijn haar en trekt me keihard naar achter, 'AUW! FUCK ZEG!'

'Dat is beter! Ik hoorde je niet meer, ik ben duidelijk niet hard genoeg, of wel!'
'AUW… nee meneer… auw! Het was niet hard genoeg…'

De smeerlap houdt me zeer strak naar achter getrokken en ik stop niet meer met huilen en schreeuwen, wie weet wat de gek anders nog allemaal uithaalt. Maar het einde nadert, hij gaat me nog even net iets sneller naaien, z'n ademhaling gaat hard, om dan met korte pauzes tussen de laatste reeks krachtige, van oerkreten voorziene stoten te weten dat zijn lading zaad wordt gelost. Hij laat mijn haar los en laat zijn torso uitgeput op mij rusten. Gekneld tussen het bureau en zijn zware lijf, z'n pik nog steeds in mij moet ik nog eens wachten tot hij terug bij z'n positieven is gekomen.

Als laatste vernedering knoopt hij rustig z'n broek dicht, opent de deur waar beide bewakingsagenten tot mijn verrassing nog steeds op wacht staan, en gooit mijn tas, mijn kleedje en de lingerie die ik wou stelen op de gang. 'Als aandenken aan mij' laat hij weten, en duwt ook mezelf naar buiten. 'De zaak is opgelost, escorteer de jongedame maar naar de uitgang', en hij sluit de deur zonder meer. Naakt tussen de agenten raap ik snel mijn kleedje op, de twee tonen evenveel respect als het varken binnen en staan me wat met een glimlach aan te gapen terwijl ik het snel aantrek. De lingerie stop ik gewoon in mijn tas. 'Wat? Nog nooit een naakte vrouw in het echt gezien soms?'

'Sorry dat ik moet lachen, maar je hebt je letterlijk en figuurlijk laten naaien meid!' begint een van hen uit te leggen terwijl we de gang afwandelen. 'Die vent heeft problemen, zoveel is duidelijk, maar als je niet op zijn voorstel was ingegaan, had hij je laten gaan zonder politie, zonder seks… Het is een hobby van 'm geworden, hij volgt jonge vrouwen op de camera's en de rest kan je nu wel zelf invullen. Hij krijgt bijna wekelijks wel iemand zover om hem een pijpbeurt te geven, soms zelfs te neuken, maar iemand die het tot anaal laat komen… die zien we hier maar zelden. Een ontmaagding nog wel... Kijk, had je gewoon op je strepen gestaan en geweigerd, dan had hij respect getoond en je simpelweg laten gaan...!'

'Dat meen je niet!? Heb ik me zo laten vangen…? Maar wacht, dit is niet voorbij, ik pak 'm wel terug!' dreig ik bij het buitengaan, waarop een van de agenten laat verstaan dat ik bij hen terecht kan mocht ik daar hulp bij nodig hebben.

Maar zo boos als ik me voordoe ben ik helemaal niet. Ik ben nergens toe gedwongen. Ik ben er ingeluisd, dat wel, en gestraft, vernederd, gebruikt... Maar die zaken kunnen recht uit mijn onvervulde fantasieën komen. Misschien stap ik later inderdaad wel nog eens binnen, waarom precies, dat zie ik dan nog wel...