*** De gesprekskosten voor dit gesprek bedragen 35 eurocent per minuut plus de gebruikelijke kosten van uw mobiele toestel ***

“Dromen-hotline, goedemiddag. Vertel ons wie u bent en wat uw droom was”
“Goedemiddag, je spreekt met Wendy. Ik wil graag weten waarom ik altijd over paarden droom.”
“Over paarden?”
“Ja. Zeker twee keer per maand, soms zelfs elke week.”
“…”
“Hallo, is daar nog iemand?”
“Jazeker, ik ben er nog, maar ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen.”
“Hoezo, je weet niet wat je moet zeggen? Jij bent toch de dromenduider?”
“Gaat het misschien om de trainer?”
“Nee, om de paarden zelf. Zwart, maar soms ook bruin en zelfs schimmels.”
“Zwart? U bedoelt een donkere man?”
“Ik droom nooit of het een hengst of een merrie is…”
“Mevrouw, ik vraag me af of u wel de juiste persoon heeft gebeld.”
“Dat begin ik me ook af te vragen. Het zal dus toch wel een grap geweest zijn van het buurmeisje. Had ik niet achter haar gezocht. Sorry voor het storen.”
“Een ogenblikje nog, mevrouw. Als ik zo vrij mag zijn, hoe bent u aan dit nummer gekomen? We staan niet bepaald in de krant.”
“Oh een buurmeisje, waar ik goed contact mee heb, heeft het me gegeven. Ze zei dat het goed voor me was als ik eens met jullie over mijn geheime dromen zou praten.”
“Ah, ik denk nu dat ik er meer van begrijp. Normaal zijn wij erg discreet over degenen die contact met ons opnemen, maar in dit geval zou ik u willen vragen of uw buurmeisje misschien Ilse heet en of ze erg verlegen is.”
“Dat klopt helemaal. Het leek zo’n lief kind…”
“Mevrouw ik ben bang dat Ilse niet helemaal duidelijk is geweest in wat voor een lijn dit is?”
“Hoezo, het is toch gewoon een dromenhotline?”
“Niet bepaald mevrouw. Deze lijn is in het leven geroepen door een aantal zeer rijke dames en heren die vonden dat elke vrouw het recht had op het eenmalig verwezenlijken van haar seksuele droom…”
“Haar seksuele droom?”
“Ja mevrouw. De dames beschrijven hun droom en wij sparen kosten noch moeite om die te verwezenlijken. Al moet ik zeggen… paarden…”
“Nee, nee, nee geen paarden. Überhaupt geen seks. Alsjeblieft zeg…”
“Geen seks? Mag ik vragen waarom niet? Bent u dood?”
“Dat nog net niet, maar wel een stukgelopen huwelijk, drie kinderen, tien jaar en vijftien kilo verder.”
“En dat is het? Geen medisch of psychologisch probleem? Alleen de levensfase?”
“Dat lijkt me wel voldoende dacht ik…”
“Daar hoeft u geen genoegen mee te nemen. Ook niet naar uzelf toe. U bent nog steeds een vrouw. Als u wilt staan de diensten van de Dromen hotline u helemaal ter beschikking. Wendy… Mag ik Wendy zeggen?”
“Uhm ja… maar waar gaat dit allemaal over?”
“Vertrouw op Ilse en vertrouw op ons, Wendy. Laten we eerst even kijken wanneer het je schikt. Zondag misschien?”

***

Zondag kwam het water met bakken uit de hemel en het geroffel van de regen werd onderstreept door een knallende donderslag, waarbij de bliksemflits vrijwel meteen volgde. Het gaat goed tekeer, dacht Wendy. Ze hield van onweer. De elementen die om het hardst met elkaar vochten, de mensen die ze haastig droge plekjes zag opzoeken, het was een heerlijk idee om binnen te zitten, terwijl het buiten zompte…
Maar deze storm was anders. Ze had het voor de grap gezegd tegen de telefoniste: “Als ik weer eens iets van seks heb zal dat tijdens de heftigste storm van het jaar moeten zijn. Dan heb ik ten minste het idee dat mijn bloed stroomt.” De telefoniste had even gezwegen maar daarna had ze gezegd: “Dat wordt een uitdaging, maar bij de Dromenhotline krijgen we alles voor elkaar, Wendy.”

En nu was het zondag en de weersvoorspelling waren zaterdag plotseling veranderd. Geen strak blauwe hemel, maar een koufront veroorzaakte eerst wolken die gepaard konden gaan met heftige windstoten en onweer. De weervoorspelling was correct. Wendy vroeg zich ook af of die andere voorspelling ook waar zou blijken te zijn: dat er vandaag een man bij haar zou aanbellen die haar zou laten voelen dat ze een vrouw was. Maar een plotseling onweer… dat was vreemd maar niet onmogelijk. Een knappe man die opeens voor de deur stond en met haar zou willen vrijen? Dat leek haar onmogelijk. Ze was nooit zo’n heftig seksbeest geweest, al had ze dan drie kinderen. Sinds haar man haar had verlaten, om totaal andere redenen dan haar libido trouwens, was dat deel van haar leven helemaal voorbij. “Gelukkig,” zei ze hardop tegen zichzelf, zonder dat daar echt een reden toe was. Wat zou ze moeten met een man?

Toen ze echter door het keukenraam keek zag ze dat hij over straat liep. Druipend van de regen, zijn shirt en zijn broek plakten aan zijn huid. Hij had, ondanks de regen, geen enkele haast, maar liep wel doelbewust op haar voordeur af. Wendy geloofde niet in toeval… dit was de man die de Dromenhotline aan haar beloofd had… Hij zwaaide naar haar. Zij zwaaide terug in een reflex. Hij wist nu dat zij hem gezien had, ze zou hem wel binnen moeten laten.

Waarom ook niet, dacht ze bij zichzelf. Ze was een volwassen vrouw, dit was haar eigen huis, wie had er iets mee te maken wie ze binnenliet? En wat ze ermee deed. Alhoewel dat laatste… ze was eigenlijk nog steeds niet overtuigd dat deze avond zo heel spannend zou eindigen. Maar ze kon hem toch moeilijk in de regen laten staan, dus besloot ze naar de voordeur te lopen en hem binnen te laten.

Ze deed open. Hij stapte naar binnen, alsof hij verwacht werd (wat in feite ook zo was). “Dag Wendy,” zei hij. “Mijn naam is Bart.” Zijn stem klonk laag en zelfverzekerd. Wendy voelde hoe haar hart een keer oversloeg. Ze kon het niet nalaten hem goed te bekijken. Hij was niet echt jong meer, geen pretty boy die uit een reclame gestapt zou kunnen zijn. Het haar wat nat op zijn hoofd plakte had al wat grijstinten en was vroeger dikker geweest. Rondom zijn ogen waren al vaag wat kraaienpootjes te zien en omdat zijn shirt zo tegen zijn lijf plakte kon ze zien dat hij niet compleet afgetraind was, al was zijn lichaam nog steeds in goede staat. Tot zover klopte haar droom, maar nadat ze de man beschreven had aan de telefoniste had ze het zich niet goed voor de geest kunnen halen, laat staan durven beschrijven, wat er precies zou gebeuren.

Als hij zich echter verlegen of ongemakkelijk voelde liet hij daar niets van merken. “Mag ik misschien een handdoek van je? Ik ben doorweekt tot op mijn botten,” vroeg hij haar.

“Natuurlijk,” mompelde Wendy, “Ik pak er meteen één. Loop maar vast de kamer in.”

Ze liep de trap op, voor ze zich kon verbazen over de situaties en haar acties. Het leek allemaal zo surrealistisch, maar tegelijkertijd zo echt dat ze zich gewoon mee kon laten voeren door alles wat er stond te gebeuren.

Met een handdoek over haar arm geslagen liep ze de woonkamer in. Bart was doorgelopen en stond midden in de huiskamer. Om zijn voeten had zich een plasje gevormd. “Sorry voor de wateroverlast,” zei hij met een verontschuldigende blik.

Wendy reikte hem de handdoek aan en meteen begon hij zijn haren droog te wrijven. Toen hij daarmee klaar was piekten ze alle kanten op. Wendy schoot in de lach toen ze het zag en ook op Barts gezicht tekende zich een grijns af. “Ik zou die natte spullen eigenlijk ook wel uit willen trekken.”

Wendy’s lach bestierf op haar lippen. “Wa… wat?”

“Ik wil deze natte spullen uitrekken. Heb je daar bezwaar tegen?”

Wendy stond nu in tweestrijd. Eigenlijk was dit wel waar het allemaal om ging. Maar nu Bart dit opeens zo duidelijk liet merken, merkte ze dat ze toch weer verlegen werd. ten slotte was het al zo veel jaar geleden… ze was al jaren niet meer naakt met een man in dezelfde ruimte geweest, laat staan dat ze zich had laten aanraken, of iemand aangeraakt had. Seks was toch iets wat je moest leren en dus ook kon verleren? En ze had überhaupt nooit zo heel veel geleerd… en haar lichaam nu? Iemand als zij was toch niet meer geschikt voor dit soort activiteiten.

Haar besluiteloosheid moest hem zijn opgevallen, maar het leek hem in elk geval niet aan het twijfelen te brengen. Hij gooide de handdoek over de bank, trok zijn shirt uit over zijn hoofd en smeet het er overheen. Wendy wist niet waar ze kijken moest. Nou ja, eigenlijk wel. Hij had inderdaad niet het lichaam van een fotomodel, maar voor zijn leeftijd zag hij er, ook zonder shirt, nog steeds goed uit. “Maak ik je verlegen?” vroeg hij, “Dat is niet mijn bedoeling.”

Wendy fluisterde: “Ik ben bang…”

“Voor mij?”

“Nee… voor mezelf… dit is zo lang geleden… wat als ik niet goed genoeg ben? Voor jou”

Hij opende zijn armen. “Kom eens bij me, mooie vrouw…”

Blozend als een bakvis liep ze naar hem toe. Hij nam haar in zijn armen. “Jij bent meer dan goed genoeg. Voor mij en voor vele anderen.” Hij kuste haar wang. “Mooi”… hij kuste haar andere wang… “sexy”… en op haar mond…”en bloedjegeil”. En weer zoende hij haar vol op de mond. Dit keer opende hij zijn lippen, waarna die van haar automatisch meegingen. Ze zoenden.

Het was alsof die zoen iets in haar wakker maakte. Iets dat heel lang geslapen had of anders iets wat misschien altijd al slapend was geweest, maar nu wakker werd. Het brulde en schudde slaperig de kop, maar klauwde zich, al vuurspuwend, een weg naar buiten. Dat vuur verteerde haar van binnenuit, brandde de laatste barrières die haar tegenhielden weg. Toen zijn handen zich onder haar trui wrongen om die te trekken merkte ze dat ze hem zo goed en zo kwaad als ze kon hielp. Met vaardige vingers klikte hij ook haar BH open en trok hem van haar lijf. Met diezelfde vaardigheid knoopte hij haar gulp open en hij duwde haar jeans met slip en al naar beneden. Wankelend op haar voeten trapte ze die uit.

Hij liet haar omdraaien. Hij beet even liefdevol in haar oor en hees fluisterde hij: “Wat zei ik? Mooi, sexy en bloedjegeil, kijk maar eens en zie wat ik zie.”

In de glazen kastdeur zag ze vaag de reflectie van haar tweelingzus, zo bekend kwam ze haar voor, maar toch dacht ze eerst dat ze het niet was. Hetzelfde lange haar, dezelfde ogen, hetzelfde lichaam, getekend door verschillende zwangerschappen… maar die haar waren nu zwoel en warrig, haar ogen schitterden in nieuwe sensualiteit en dat lichaam…

Haar blote huid leek te gloeien. Het was alsof ze bloosde tot diep in haar nek, maar de vrijpostige blik in haar ogen weersprak dat zonder enige twijfel. De borsten die hij ontbloot had, hadden niets weg van de spitse borstjes die jonge meiden in hun bikinitopjes propten en waar ze semi-preuts mee te koop liepen. Nee, het waren de stevige, rijpe tieten van een vrouw die kinderen had gehad, met grote donkere tepels, die nu al hard naar voren priemden. Haar buik was niet langer plat, maar bolde zonder twijfel op en zwoegde heen en weer op de hijgende ademhaling van het lichaam dat erbij hoorde. Toen de prachtige vrouw in de spiegel haar hand zachtjes over haar huid haalde, voelde Wendy hoe zacht de huid was. Er was niets lieflijks aan haar figuur… haar heupen waren breed en stevige benen stonden eronder… het had iets obsceens, maar dan wel op een goede manier.

Waar haar benen bij elkaar kwamen was een plekje haar te zien. Toen de vrouw haar benen opende zag Wendy niet het cosmetische porno-spleetje van één of ander nauwelijks volwassen derderangs actrice, maar de volwassen en verlangende kut van een echte vrouw. De transformatie was snel over haar gekomen, sneller dan ze verwacht had en de overgave was zonder verzet gegaan. Zij was degene die zijn hand pakte en tussen haar benen duwde.

Zijn vingers, die zo behendig haar broek en BH hadden open geknoopt vonden het centrum van haar genot zonder moeite. Haar clit begon te kloppen toen hij zijn vingers, al helemaal vochtig, haar begonnen te strelen. Het gekreun uit haar keel verraste haar even, maar al snel liet ze zich helemaal gaan, luisterend naar de soppende geluiden tussen haar benen. Hoe had ze zichzelf dit genot zo lang kunnen ontzeggen? Zelfs zonder man in de buurt had ze dit toch op zijn minst zelf af en toe kunnen doen.

Haar arm reikte achter haar, om hem te omhelzen terwijl hij haar vingerde, met twee of drie vingers tegelijk, dat kon ze in al haar geilheid niet eens voelen. Haar dikke billen wreven tegen de natte stof van zijn spijkerbroek. “Je bent stijf,” hijgde ze.

“Helemaal voor jou. Helemaal door jou.”

Dat zond een rilling door haar heen, van top tot teen, die hij misschien ten onrechte voor een orgasme aanzag, want hij hield op met haar te stimuleren. Maar dat gaf niet. Ze draaide zich om en rukte zijn broek bijna naar beneden. Wat bood zijn stijve paal een prachtige aanblik. Fier rechtop, zacht en hard tegelijk. Net als bij haar, geen pornopik, maar omgeven door stevig borstelig haar, bijgeknipt maar niet kaal geschoren. Zou ze durven? Ze durfde!

Met een ruwe beweging gooide ze zijn shirt en de handdoek van de bank af en gebaarde hem te gaan liggen. Ze wilde zich over hem heen buigen om zijn pik in haar mond te nemen, maar hij pakte haar heupen beet, zodat haar kut boven zijn mond uitkwam. Toen haar mond zijn pik naar binnenzoog drong zijn tong bij haar naar binnen en likte haar alsof ze een lekkernij tussen haar benen verstopt had. Het voorvocht dat in haar mond gezogen werd smaakte zout en zoet tegelijk.

Uitgelikt worden, aan een stijve pik zuigen. Dit was iets wat de laatste jaren niet voor was gekomen en in de jaren ervoor nauwelijks. Vergeten was haar buikje, haar ongeschoren kut, haar hangende borsten. Wat alleen telde was het gevoel dat hij haar gaf… de lust die ze kreeg en de lust die ze gaf. Ze liet zijn pik uit haar mond glippen en likte zijn ballen, duwde hem daarna tegen tussen haar stevige tieten waar ze hem even heen en weer liet glijden. De druppel voorvocht die verscheen likte ze zonder aarzeling van zijn eikel af. Hij begroef zijn mond bijna in haar geslachtsdeel en likte door.

Waarom ze koos om te neuken zoals ze uiteindelijk zouden doen begreep ze niet. Misschien omdat ze hem zo het beste kon zien en hij haar. Maar op de rand van een orgasme draaide ze zich om en pakte zijn harde pik beet. Ze ging schrijlings boven hem zitten en duwde zichzelf over hem heen. Hij gleed zo diep in haar dat ze het idee had helemaal gevuld te worden. Ze stootte ze zichzelf heen en weer over zijn lijf.

Ze neukte met haar hele lichaam. Met haar ogen keek ze naar zijn van lust vertrokken gezicht, haar handen zochten het evenwicht op de rugleuning, haar torso deinde mee op het ritme van hun vrijpartij, haar tieten lokten zijn handen om ze te omklemmen, haar benen hielden hem stevig omklemd en haar kut sopte en zoog aan wat hij in haar had gestoken. Al naar enkele stoten voelde ze de laatste grens doorbreken en het orgasme dat hij met zijn vingers en tong aangewakkerd had overviel haar nu in alle hevigheid. Sidderend en kreunend wreef ze haar venusheuvel tegen hem op, in een poging het genot te rekken. Haar opwinding was ook te veel voor hem. “Oh god, Wendy, wat ben jij een lekker wijf!” leek hem te ontschieten en ze voelde opeens hoe ze, in de naweeën van haar eigen orgasme gevuld werd met zijn zaad.

Ze legde zijn hand op zijn borst, waar zijn hart als een bezetene tekeer ging. “Mijn God zeg, wat een zalige droom…”

Bart pakte haar bij de heupen en duwde haar weer over zich heen . “Geen droom kan hier aan tippen, mooie Wendy. Geen enkele droom”