Mijn biertje was op een paar druppels na zo goed als op. Zou ik er nog eentje nemen? Afgezien van het bier, Hertog Jan in flesjes, helemaal okay, viel er hier minder te beleven dan ik had gehoopt. En eigenlijk hield ik het wel voor gezien. Het was voor mij de eerste keer in deze tent die net bezijden het pleintje lag waar ik op weg naar het centrum dagelijks langs fietste.

Ik werk als programmeur in computerbeveiliging, ben halverwege de twintig op een paar maanden na en overwegend single. Maar daar gaat dit verhaal niet over. Boeien dus. Volgens mijn collega was deze tent echt iets voor mij; een soort alternatief clubby cultcafé met een cool publiek. Van ex-hippies tot hipsters en andere artistiekelingen. Vaak live muziek, soms stand-up, performance, expositie of iets cultureels. Dat laatste is niet zo mijn ding, van cultuur krijg ik altijd een beetje het zuur. Maar er kwamen ook, en dat was interessant, stapels lekkere wijven die niet op zoek waren, maar wel heel graag gevonden wilden worden. Zo heette het althans in zijn woorden, want ik ben een vrij nette jongen die lekkere wijven altijd behoeftige dames noemt. Maar goed, hij had niet overdreven, En verder klopte het ook wel een beetje.

Er zat een gitaar in een hoek die Dylan speelde. Ik kende het van mijn vader en opa. Die hadden dit ongetwijfeld cool gevonden, maar van mij kon het penetrant voortzeurende geneuzel gestolen worden. Aan de muren wild schilderwerk, street-art en kleurloze zwartwit fotografie. En afgezien van de minder lekkere waren er ook lekkere meiden. Gangbare modelletjes met vlijmscherp, geslepen gesneden. geile decolleteetjes. De pilates straalde er vanaf. Je kwam ze in iedere fitness tegen. Sapje, watertje, zuinig wit wijntje. Show-off, semi-cool en fake namaakplastic. Dat soort meiden worden nooit wild van mij en omgekeerd. Truttekutten met een standaard kerstpakket vol eisen. Fantasieloos te hoog in de bol. Niet mijn ding. Verder wat setjes homo's en lesbo's die elkaar romantisch in de ogen keken. Ook niet mijn ding, maar stukken sympathieker. Verder divers publiek, gemiddeld iets artistiekeriger dan normaal. Vrij massaal niet op zoek, maar oh my god, wat wilden ze graag gevonden worden. Maar hoewel ik vanavond al behoorlijk gruizig was, kon ik er niet echt echt echt gruizig van worden.

Ik was trouwens al vanaf vanmiddag met tussenpozen zo gruizig als wat. Nogal onbestemd geil als je begrijpt wat ik bedoel. Zowel tussen mijn benen als in mijn hoofd. Kwam door het lome weer en korte rokjes die met traag malende dijen vol in het zicht vlak onder mijn balkon voorbij fietsten. Zo dichtbij en toch zo onbereikbaar ver. Ik zat met koffie plus peuk volop van het uitzicht te genieten.

De balkonnetjes bij ons verspringen met een half tussenschotje. Daarom zag ik dat ook mijn buurvrouw van het zonnetje zat te genieten. Zien is teveel gezegd, ze zat grotendeels achter het tussenschotje verscholen. En kon mij dus ook niet zien en bovendien zat ze met haar rug naar me toe. Ik zag niet meer dan een halve schouder en de achterkant van een arm die loom leunend op de balustrade met een witte crème ingesmeerd werd.

Daarna af en toe niet meer dan een halve arm en een elleboog als ze zich, genietend, althans dat denk ik toch, wulps door de haren strijkt of elegant een haaltje neemt. De rook waait om het schotje heen mijn kant uit, maar geiler dan dat wordt het niet. Jammer, want ik vind haar stiekem erg leuk. Ze is op zijn hoogst midden dertig, ruw geschat, waarschijnlijk jonger. En nog lang geen voormalig lekker wijf. Ze ziet er nog verdomd goed uit. Wat een kanjer zou mijn vader zeggen. Onbestemd blonderig met weerbarstige krulletjes die ze constant uit haar stralende ogen strijkt. Alleenstaand, iets in de gezondheidszorg. Maar veel verder dan hallo hoe gaat ie of lekker weertje komt het nooit. En als het kutweer is, zegt ze dat het kutweer is. Met een hartgrondige klemtoon op kut. En daarna giechelt ze altijd bijna verontschuldigend. Van dat twinkelende giecheltje slaat mijn hart altijd een tikkie over en kan ik nog maar aan een ding denken. Maar het is nu allesbehalve kutweer. Volop zomer en hooguit drie vier meter van mijn peuk tot de hare. Zo dichtbij en toch zo onbereikbaar ver.

Het werd mij te heet op het balkon. Binnen, rolgordijnen dicht, ga ik op mijn bed liggen om me af te trekken. Ik denk aan haar, aan dat ze nu nog maar hemelsbreed hooguit twee meter verder zit. Misschien wel met een hand op dat plekje dwars door haar zomerjurkje heen. Misschien? Ik weet het bijna zeker. Ze vingert zich langzaam als terloops door haar jurkje heen. Niemand die het ziet. Maar ze durft toch niet onder het jurkje met haar vingervingertje haar slipje in. Niemand die haar hoort als ze zacht kreunend van verlangen steeds sneller over haar knobbeltje wrijft. Ze is er bijna en toch nog zo onbereikbaar ver. En dan fantaseer ik verder hoe ze zich om mijn gezondheidszorg bekommert. Haar tengere gestalte glijdt met haar natte sponsje over mijn gruizige zwelling heen. Oh buurvrouw, moet hij er echt helemaal in? Ja, dat moet. Even op je tanden bijten, doe je ogen maar dicht, het doet nauwelijks pijn, het is voorbij voor je het weet.

Inderdaad. Razendsnel. Voor ik het weet voorbij. De zwelling verschrompelt, verdwijnt als sneeuw voor de zon. Zij lacht voldaan, veegt de krulletjes uit haar ogen. Je bent nu weer helemaal okay. Als de zwelling binnen 24 uur terugkomt, roep je me maar. Het kan tijdelijk chronisch zijn en dan is herhaling nodig. Anders kun je last van knellende kropstuwing krijgen. En dat kan heel pijnlijk zijn, dat wil je niet. En ik ook niet. Voorkomen is beter dan genezen, dus dan roep je me maar. Dank je wel buurvrouw, dat zal ik zeker doen.

Zoals ik al zei een gevarieerd publiek, maar niemand die ook maar in de verste verte op mijn buurvrouw leek. En helaas was zij er natuurlijk zelf ook niet. Nogal wiedes, want ze geeft me nooit de indruk dat ze ook maar een beetje op zoek zou zijn en al helemaal niet dat ze gevonden zou willen worden. Enfin, het zij zo. Zal ik hier aan de bar nog een biertje nemen of meteen aftaaien? Het wordt waarschijnlijk aftaaien, want ik draai alvast een sjekkie voor op de fiets als er een meisje naast me komt staan. Had haar nog niet eerder gezien. Ze vraagt of ze er ook eentje draaien mag, omdat ze niks te roken bij zich heeft. Ze was, stom, stom, stom, sigaretten thuis vergeten en hier kon je nieks kopen. En ze wou zo graag een peukie doen. Ik hoor heel vaag een accent dat ik niet thuis kan brengen. Sure, why not, ga je gang. Ik neem haar vluchtig op terwijl ze draait. Het is geen meisje meer, maar meer een meisjesachtige vrouw en dan toch weer, net als mijn buurvrouw, meer meisjesachtig dan vrouw. Niet direct een babe, maar wel iemand met wie je het direct zou willen doen. Grote donker glanzende ogen in een fleurig jurkje. Fleurig als in met bloemetjes bezaaid. En zonnig lange benen die pas op het laatste moment onder het jurkje verdwenen. Geen decolleteetje te zien, spannend, en ze bestelt een biertje. En ook eentje voor mij. Proost! Mijn flesje klinkt tegen het hare aan. Roesja!, roept ze boven boven de dreinende uithalen over andere tijden van die gitaar in de hoek en Dylan uit. Die kende ik nog niet. Zal wel proost in een of ander spraakgebrek uit voormalig Russische contreien zijn. Ik vraag of het Russisch voor proost is. Ze begint te lachen. Nee suffie, ik ben Roesja, zo heet ik. Haar vinger wijst naar de bloemetjes op haar jurkje. Roesja betekent roosje. Nu pas zie ik dat het allemaal roosjes zijn. Ze komt uit een familie van zuidfranse zigeuners; gitans, gitanes, guitares en gypsy queens. Maar dat laatste is Engels. In haar familie spraken ze een oksietaans catalaans dialect waar ik nog van gehoord had. In hun taal is het een veel voorkomende meisjesnaam en zij is gewoon naar haar grootmoeder vernoemd.

Ik geef haar een hand. Niet omdat ik zo netjes ben, maar omdat zij haar hand naar me uitsteekt. En hoe heet jij dan, mooie jongen? Ik heet Fabian. Móóie naam voor een móóie jongen! Ze lacht er onschuldig bij als ze het zegt. Spotziek? Ironie of erger?... Of staat ze gewoon fataal met me te flirten? Geen idee wat ik ervan denken moet. Of zou moeten zeggen. Het gesprek valt stil als zij haar sjekkie aan een kaars op de bar aansteekt. Ho, ho, roept het meisje achter de bar, pleite met die peuk! Buiten roken!

Buiten waaien al verdwaalde druppels om ons heen. Voortekenen van de eerste plensbui die na een broeierig hete dag zal vallen. Het zal geschieden zoals voorspeld. Laten we gaan nu het nog kan, voor het met bakken naar beneden komt. Ze zegt het op een toon alsof dat al afgesproken was. Ze kent een kroeg een paar honderd meter verderop waar je binnen roken mag. Hier heeft ze het wel gezien. Net als ik.

Bestaat er toeval of is alles voorbestemd? Als we onze fietsen daar op slot zetten, stapt mijn buurvrouw er net naar buiten. Wie ik ook had verwacht, haar zeker niet. Ze leek me geen uitgangstype. Hoi buurman, hoe gaat ie? Je bent nog laat op stap. Ze werpt een snelle blik op Roesja. Een grijzige blik. Uit ijsblauw ijzige ogen tussen half benieuwd en vooral een beetje teleurgesteld boos nieuwsgierig in. Of verbeeld ik me dat maar? Ze veegt de krulletjes uit haar ogen. Nou doei, ik zie je wel weer. Ik kijk haar nog even na als ze naar haar fiets loopt voor ik achter Roesja aan naar binnen ga.

Binnen staan inderdaad asbakken op de bar. Echt druk is het er niet. Nog geen twee vingerhandjes vol mannen en twee ultraskinny chickies met topzware tieten op een dansvloertje achterin. Er knalt hard rock uit de boxen. Een deejay draait oud vinyl. Apart sfeertje. Ik bestel twee biertjes. Hier ook flesjes, maar dan van Grolsch.

Roesja staat op haar benen te huppen als we klinken. Haar krullen dansen om haar schouders heen. Gekruld van haren, gekruld van zinnen. Gekruld van buiten, gekruld van binnen. Dat zou mijn moeder zeggen. Maar wie luistert er nou naar zijn moeder? En ik zeker niet. Ze wil dansen. Dansen met mij. Maar ook dansen is niet mijn ding. Ja, okay, ik wil wel dansen. Maar dan in haar. Maar zoiets zeg je niet. Te direct, net of je nodig moet. Zo totaal niet cool. Ik zeg dus dat ik liever wat aan de bar wil chillen. Ook wegens nog een beetje last van een spontaan verzonnen enkelblessure. Opgelopen bij het squashen. Dat lieg ik er nog totaal overbodig achteraan.

Ze gooit haar tasje op de bar. Blijf jij maar rustig zitten, maar ik móét gewoon even dansen. I need an energy drain. Bewaak mijn tasje met je leven, de sleutels van het paradijs zitten erin. Enig gevoel voor drama valt haar niet te ontzeggen. Ze stuift de dansvloer op en gaat meteen helemaal los. Tomeloze energie, dramatisch weidse gebaren, ze danst de skinnies van het vloertje af. Tribal dance, alle ritmewisselingen exploderen in haar heupen. Dat ontgaat ook de boys langs de kant niet die nu plotseling proberen om mee te swingen. Ze trekt ze een voor een naar zich toe en stoot ze weer af. Het wordt een soort paringsdans van de eeuwig geile maagd. Tevens voorspel van een gangbang met zeven hitsige hengsten. Mij lijkt ze helemaal vergeten te zijn. Ik kan het schudden, ze was zo dichtbij en nu zo onbereikbaar ver. En tot overmaat van ramp zit ik inmiddels met een knellende kropstuwing te verkrampen op mijn kruk. Ik kan maar beter gaan en bij de buuf aankloppen. Onzin natuurlijk. Die ziet me aankomen. Maar je weet maar nooit. En de wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik mag graag dromen.

Het volgende nummer is La Vie en Rose van Grace Jones. Roesja danst nu ingetogen traag. Ze heeft geen oog meer voor de boys. Die houden het met de moed der wanhoop nog niet voor gezien, maar kunnen net als ik alleen nog maar toekijken. Ze sluit alles en iedereen buiten, danst volstrekt monomaan in haar eigen wereld. Sierlijk als in een ballet. Tegen het einde wankelt ze iedere keer, knikt stuiptrekkend door de knieën als een stervende zwaan, als de beukende bassen haar vol tussen de benen treffen.

Na dit nummer komt ze weer bij mij. Ze valt me om mijn nek. Lieverd, schatje, wat heb je goed op mijn tasje gepast. Ze pakt het flesje uit mijn hand en drinkt het in een teug leeg en neemt dan een diepe haal van mijn peuk. Haar andere hand haalt strelend zoekend uit naar mijn kruis vol opgekropte gruizigheid. Ze fluistert nog na hijgend in mijn oor dat we gaan, dat ze nog niet slapen wil.

Buiten waaien nog druppels uit de bomen. Het heeft behoorlijk geplensd, overal diepe plassen. Mijn buurvrouw heeft onderweg op de fiets ongetwijfeld de volle laag gekregen. Niet gepist en toch nat. In mijn gedachten zie ik haar dunne zomerjurkje overal gruizig aan het frêle lijfje plakken. Tot op haar sponsje doorweekt thuisgekomen.

Als ik mijn fiets wil pakken, trekt Roesja me mee. Niet nodig, laat maar staan. We zijn al bijna bij mij. Ze wijst naar de overkant. Daar, schuin achter de tramhalte boven de sigarenzaak.

Boven in haar appartement, een kleine studio, tovert ze als eerste een slipje onder haar jurkje vandaan en steekt ze een sigaret op uit een pakje Gitanes dat ze uit haar tasje haalt... Over de sleutel tot haar paradijs gesproken. Stom, stom, stom. Maar dat kon ik niet van tevoren weten. Maar nu kan ik, mocht ik nog twijfelen, met een gerust hart mijn shirt al uittrekken. Ze lacht goedkeurend en dan verdwijnt haar jurkje ook. Ik hoop dat ze me eerst gaat pijpen, maar ze zet eerst muziek op. Er trilt een hoge vrouwenstem kristalhelder door de kamer heen. La Berganza zegt ze, opera over meisjes in een sigarettenfabriek. Ik heb nog nooit van dat stuk gehoord, maar ben in mijn huidige staat van opperste gruizigheid bereid om alles mooi te vinden. Zelfs dit gezwijmel over l'amour met pizzicato violen. Vooral omdat het nu rap de goeie kant uitgaat. Ze danst in twee bevallige passen naar me toe, zet de Gitane tegen mijn lippen, trapt mijn broek tot op mijn enkels, peukie doen, ik neem een hijs. Oei, zwaar spul, het wordt me licht in het hoofd, bijna duizelig. Ik hap naar lucht, ook omdat haar wiegende hand wegend onder mijn ballen streelt. Haar vingers sluiten zich om me heen en glijden van de wortel naar de top van mijn volledig uitgezwollen gruizigheid. Ze zucht verlekkerd dat hij net als zij klaarwakker is en nog niet slapen wil. Dat ze zin heeft, dat ze trek heeft, dat haar kutje honger heeft. Als ze zich soepel tegen me aandrukt, prikken haar tepels huiverend in mijn borst. Ik heb haar de hele avond nog met geen vinger aangeraakt en wil nu tussen haar benen voelen of ze al... Ze duwt mijn hand weg. Niet doen, niet nodig, verloren moeite, ik ben al geil en glad. De hele avond al. Met haar hiel in mijn knieholten dwingt ze me om iets door de knieën te zakken. Tot de ideale hoogte bereikt is, dan slaat ze dat been om mijn middel heen en stulpt haar geile sponsje zich glibberglad over me heen. Ik kan er niets aan doen, maar ik kan nu alleen nog maar aan mijn buurvrouw denken. Roesja is zo dichtbij en de buuf zo eindeloos onbereikbaar ver. Al naar dromenland vertrokken, helemaal stoned van verlangen met haar hand tussen haar benen in slaap gevallen. Doe je ogen open! Kijk me aan. Fabian, doe je ogen open! Ik wil je zien als je in mijn kutje spuit. Roesja kijkt me diep in de ogen. Er schittert een intens dwingende zaadeisende blik in haar ogen. Ze laat haar been van mijn heup naar de grond afglijden. Daardoor kom ik strakker in haar te staan en wordt zij nauwer. Maar hoe strak en nauw het ook is, zij glijdt soepel over mijn stijve heen. Haar handen achter mijn billen dwingen het ritme af. Eerst oneindig traag verkennen, soepel versnellen, stevig stoten tussendoor en dan rijdt ze me weer o zo teder af. Ik voel hoe alle ritmewisselingen met schokken en schokjes in haar ontploffen. Als haar klitje me steeds vaker vol bij de wortel ramt, stoot ze in driekwartsmaat korte hoge kreetjes uit. Bijna even hoog als de zangstem die door de kamer trilt. En Roesja trilt mee, sidderend verkrampt op mijn stijve. Ze bijt bij iedere schok kreunend in mijn oor; mijn kutje komt, mijn kutje komt, voel mijn kutje komen! Oh Fabian, voel je mijn kutje komen! Inderdaad geen twijfel mogelijk, want ik voel dat haar kutje naadloos aan mijn stijve vastgezogen ongelofelijk hard komt. Zelf ben ik er ook al bijna, wil haar kutje met diepe langgerekte drijvende stoten vol spuiten. Maar zij perst zich zo hard tegen me aan dat ik niet voor of achteruit kan. Kan met geen mogelijkheid stoten. Hoe ik het ook probeer. Oh my god, wat een kwelling als je gruizige zwelling net niet over het randje van klaarkomen kan komen. De seconden tikken voorbij, mijn buurvrouw slaapt al uren, en heel langzaam zakt mijn op uitbarsten staande geile geilheid weer in mijn ballen terug en moet ik mijn pogingen staken. Roesja kreunt dat ik een brave jongen ben en laat mijn billen los, slaat haar armen om mijn nek en geeft me een vluchtig kusje op mijn mond. Oh Fabian, je bent èècht zo helemaal lekka. Zóóó megalekka met mijn kutje op je pik gekomen. En totaal onverwacht slaat ze met een soepel lenig sprongetje, als een meisje dat al jaren op turnen zit, beide benen om mijn middel heen. Ik sta even te wankelen. Hij floept er bijna uit, maar haar geil glibberende lippen happen nog net om mijn eikel heen. Razendsnel dwingt ze me met haar golvende buikje tot op mijn ballen in haar glibbersponsje. Ze kreunt dat ze mijn pik met haar geile kut gaat aftrekken. Dat ik haar kut vol moet spuiten. Dat haar geile kut me leeg gaat pompen. Omdat haar geile kut mij zo lief en megalekka vindt.

Maar kijk me aan als je komt. Want ik wil het niet alleen voelen, maar ook in je ogen zien dat je in mijn kutje spuit. Ze wipt een paar keer zo licht als een veertje op en neer. Ze kreunt dat hij nu helemaal goed zit en er nog geen vinger in haar kontje zit. Moeiteloos glijdt ie erin. Een extra steuntje, steunt ze, en ik wil je aan twee kanten voelen. Prik je pik in mijn doosje, je vinger in mijn roosje. In mijn spleet en in mijn reet. Ze bijt zich weer vast in mijn oor en kreunt nu helemaal over de top aan een stuk door. De tinteling in mijn ballen komt prompt weer op gang, machteloos overgeleverd aan haar wippende melkende kut die over mijn stijve stuitert. Ze heeft de lekkerste kut die ik ooit geneukt heb. Of de lekkerste waardoor ik ooit geneukt ben. Wat maakt het uit. Ze maakt me helemaal gek met haar ziedende stropende stotende kut. Ik voel aan de andere kant van de darmwand hoe ze soepel en strak sidderend over mijn stijve heen ramt. Haar golvende buikje rubt haar klitje tegen mijn schaambeen aan. Ze wipt zich helemaal wezenloos. En ik ben in no time al voorbij het punt dat ze mijn kolkende zaad nog zou kunnen tegenhouden. Kom ik niet te snel voor haar? Het kan me niet schelen. No way dat ik nu nog een nette jongen ben. Haar geile kut is nu geen lief sponsje meer, maar een zaadvragende gleuf, een hoerige geilkut die vol getrapt moet worden. Een geilhoerige neukgleuf die tot over de rand vol moet. Je kut vol, geile sloerie, zaadvragende teef, geile wipkip, je wil tóóóóóch! Als mijn stomende stijve mijn ballen leegschokt in haar dampende kut kijk ik in haar ogen. Ze voelt me komen, maar ziet me niet. Amazing! Haar ogen draaien weg omdat ze zelf ook met stuiterende schokken komt. Ze wordt zo slap als een vaatdoek. Als ik mijn handen niet stevig onder haar billen had, zou ze zo op de grond donderen. Ik voel me zo trots als een aap met zeven lullen dat ik haar van de wereld af heb geneukt. En dan zakken de schokken bijna net zo snel weg als ze zijn opgekomen.

Gossie, hijgt ze, dat was snel, maar wel zóóóó megalekka. Helemaal hemeltje hemeltjegeil. Of ik door een aap met zeven lullen geneukt werd. Twee zielen, één gedachte. Romantiek bestaat nog.

Mijn stijve blijft na het grote wederzijdse klaarkomen stokstrammetje stijf in haar staan, maar wat veel minder romantisch is, ik moet ontzettend pissen. Niet te houwen zo hoognodig. Als ik niet uitkijk pis ik zo meteen haar kutje vol. Oh my god, dat zal me toch niet gebeuren. Ik probeer om me uit haar terug te trekken, maar ze duwt me net zo hard weer terug. Ik sta met wanhopig gewrongen dijen mijn pis af te knijpen. Alles in haar klampt zich aan me vast. En ook haar benen rond mijn middel en haar armen om mijn nek laten me niet gaan. Blijf nog even in me. Zo lekker. Zo megalekka chill. Diepe zucht. Zo megalekka mijn kutje vol. Fabian? Heb ik een lekker kutje? Ja ja, natuurlijk, absoluut, megalekker, maar sorry Roesja, sorry maar ik moet nu echt heel nodig pissen. Geeft niet. Ik moet ook. Je hoeft het niet op te houden. Pis maar in mijn kutje, dan pis ik met je mee. Dan pissen we samen. Lekker. Oh, toe Fabian please, ik wil het, pies please mijn kutje vol. Ik aarzel nog als haar pis al langs mijn dijen en naar mijn enkels loopt. Fabian, kom op! Pis mijn kut vol, ik wil het! En dan wil en vooral kan ik het niet meer tegenhouden. Ik spuit op volle kracht een lange verlossende straal haar sponsje in. Als zij er ook steeds weer nieuwe stralen uitperst, voel ik dat mijn straal door haar knijpende kutje afgeknepen en onderbroken wordt. Het stroomt nu bij mijn benen af mijn schoenen in. Roesja zit nog hoog en droog met haar benen om mijn heupen. Tussen haar eigen stralen in perst ze mijn pis langs mijn stijve naar buiten. Als een sponsje dat steeds uitgeknepen wordt. De ene straal na de andere klatert op het laminaat. Het komt met bakken naar beneden. En dan toch nog plotseling sijpelt er een laatste straaltje langs mijn dij. In de plas op de grond spetteren de laatste verwaaide druppels nog tegen mijn schenen op.

Wauwie Fabian. Kicken. Zóóó megalekker, ik ben er net niet echt op klaargekomen, maar het voelde toch een beetje zo. Haar benen glijden naar de grond en ik krijg kusjes op mijn wangen als haar sponsje van mijn pik afglijdt. Oh Fabian, ik ben nog zóóó hemeltjegeil. Ze trekt me mee, ik schuifel strompelend met mijn broek op mijn enkels dweilend door de pis achter haar aan. Ze duwt me achterover op haar bed en gaat bovenop zitten. Ik ben nog ongeveer halfstijf en zij zet hem meteen tegen haar net nog uitgeknepen sponsje aan, probeert hem erin te frummelen. Dat wil niet lukken. Nog lang niet stijf genoeg. Ik hoop dat ze me nu eerst helemaal stijf gaat pijpen. Maar dat doet ze niet. Ze neemt me net onder mijn eikel vast tussen haar duim en masserende vingertoppen. Ze trekt me net niet echt af. Met de pink van haar vrije hand krast ze over mijn ballen naar mijn anale strontgat. Ik verstijf van top tot teen als ze haar prikkende pink ruw naar binnen stoot. Hellup, wat gebeurt er, wat doe je nu? Ze voelt mijn pik nu met kleine schokjes van de schrik stijver worden. Zal ik je pijpen, wil je dat? Een kwijlende tong likt langs haar lippen. Mijn pik schokt nu razendsnel pijpklaar omhoog. Stokstrammetje stijf. Doe maar, lekker, pijp me please, maar haal je pink uit mijn kont. Maar ze hijgt dat het niet meer nodig is, dat hij al stijf genoeg is. Ze perst haar sponsje met haar volle gewicht over mijn eikel heen. Het gaat heel stroef, want alle glibbergeil is met onze pis mee weggespoeld. Haar sponsje is nog te droog. Wel gepist en toch niet nat. En dan bedoel ik nat als in nat en glad in een gleufje dat vloeibaar van de geilhonger wordt. Nu voelt het of ik door een gortdroog maagdelijk kutje verkracht wordt. Roesja drukt hard door, ik schiet er steeds een beetje dieper in, maar het wil nog niet op neuken lijken. Eigenlijk komen we met kleine stroeve schrijnende stootjes schoksgewijs steeds nader tot elkaar. Zo moet neuken onder water voelen. Water smeert ongeveer net zo slecht als uitgedroogde pindakaas met stukjes noot. Desondanks drukt Roesja stug door tot haar klitje eindelijk op de bodem stuit. We zitten muurvast aan elkaar verkleefd. Ongeveer zoals na een nacht zuipen een droge tong 's morgens als een zeemleren lap tegen een droog gehemelte plakt. Roesja slaakt een diepe zucht en probeert met een pijnlijk vertrokken grimas naar mij te glimlachen. Oef! Pijn in mijn kutje. Dit doet meer pijn dan mijn eerste keer. Eigen schuld, had ik me maar eerst door je moeten laten likken. Godzalmekraken, wat is het toch een godvergeten geil kreng. Ze denkt alleen maar aan haar eigen kut. Als ze me eerst gepijpt had, zou mijn eikel nu niet zo schrijnen. Ze steekt een vinger in mijn mond om hem nat te laten pijpen, de omgekeerde wereld, en zet hem dan tegen haar klitje. Terwijl zij zich langzaam vingert om haar kutje weer op gang te brengen, streel ik haar traag golvende buikje. Ik voel daar aan kleine schokjes dat zij zich steeds beter om mijn stijve zet. Bij wijze van voorspel, tussenspel, naspel? Waar zijn we inmiddels aanbeland? Wil ik haar buitenmaats priemende tepels tussen mijn vingers strelen. Niet doen! Met een katachtige beweging slaat ze mijn hand bij haar borsten weg. Niet doen, afblijven! Ze zijn overgevoelig geïrriteerd als ik ongesteld moet worden.

Inmiddels wrijft ze zonder nog te vingeren haar klitje al aan alle kanten tegen mijn schaambeen aan. Ze trekt kleine cirkeltjes op het tempo van haar golvende buikje. Haar gladde honinggelei is weer gaan stromen. Haar sponsje glijdt steeds smeuïger over me heen. Ze neukt me met korte kleine stootjes die al snel langer worden. Maar het tempo verandert niet. Met lange draaiende slagen wringt ze zich langzamerhand golvend om mijn stijve heen en ik voel aan haar knijpende kutje dat ze komt en dat ze mij gaat laten komen. Ze komt met haar ogen dicht, ik kan het dus niet zien, maar des te beter voelen. Dan valt ze plotseling stil. Precies op het moment dat ik op het randje zit. Oh my god, duw me er even overheen, melk me leeg met je magische kut. Maar dat doet ze niet, ze zit muisstil, alleen haar tietjes deinen hijgend op en neer. En zonder enige ontlading gaat mijn moment voorbij. Meteen daarna begint ze weer eindeloos traag en diep rond mijn kneppelharde stijve te wiegen. Ze bouwt de spanning met subtiele tempowisselingen weer op tot haar kut steeds strakker aan alle kanten flitsend in mijn eikel bijt. Ze rijdt me met lange golvende stoten van haar buikje af. Bij mij duurt het veel langer dan net, maar nu bouwt de druk zich toch onontkoombaar in mijn ballen op. Het duurt nu niet lang meer voor mijn eikel op springen staat. Ik zet me al een beetje schrap om zo diep mogelijk in haar kut te spuiten. Ze krijgt nu de volle laag. Ik ga mijn zaad tot aan haar baarmoeder in haar geilhoerige superkut spuiten. Ze wil toch? Ja, ze wil. Ze wil namelijk nog een keer klaarkomen en dat doet ze ook. Kermend nu, met hortende ademstoten en een klitje dat tegen mijn schaambeen ramt. Ik voel dat alles in haar knijpende kut mijn stijve naar het randje melkt. Maar ik kom niet, want net voor dat moment valt ze weer stil. Roesja nog even, nog even, ga door, please ga door. Nee Fabian, nee! Nee, nee, nee! Nog niet. Je komt pas als ik het wil. Godverdomme, teringwijf, alles zakt weer in mijn ballen en ook die zakken weer uit mijn liesholten terug. Ik weet niet of ik nu nog klaar kan komen. Het is al twee keer weggezakt en een derde keer zit er dan bij mij meestal niet in. Als me dat, heel zelden overigens, overkomt, heb ik de volgende dag altijd blauwe ballen, zoals ik dat noem. Zou dat trouwens het voorstadium van verlammende kropstuwing zijn zoals de buuf dat noemt? Geloof me, dat kan behoorlijk pijnlijk zijn.

Roesja begint weer op dezelfde manier als net diep in haar kut op mijn stijve te wiegen. Ze schommelt heel beheerst en aan haar gezicht te zien super geconcentreerd van voor naar achter en weer terug. Eerst dacht ik dat ik me vergiste, maar met iedere schommeling trekt ze haar kutje iets hoger op, zodat langzaam een stukje van mijn stijve zichtbaar wordt. Hoe ze dat precies uit kan meten is me een raadsel, maar dat kleine stukje wordt onmiskenbaar steeds een paar millimeter groter. Ik vind het wel lekker wat ze doet. Het is bijna rustgevend om zo traag geneukt te worden. Maar ik denk niet dat het nog wat wordt. Ze zit nu al over de helft naar boven en ik voel nog niets waarvan ik tussen nu en een kwartier klaar kan komen, hoe lekker ze het ook doet. En het zal zeker geen kwartier meer duren voor ze helemaal boven is en hij eruit zal floepen. Zelfs geen volle minuut meer, want ze gaat nu plotseling per halve centimeter. Als ik nog wil komen moet ik diep in haar kut stoten. Mijn eikel met raggende stoten in haar nauwe geilgleuf smoren. Met de moed der wanhoop een wilde stoot omhoog, maar ze duwt me meteen terug. Blijf liggen, koest, af, liggen! Ik ga je klaar neuken en je komt pas als ik dat wil. Ik tel zo meteen tot vijf en bij vijf ga je komen en spuit je mijn kutje vol. Ze schommelt weer in hetzelfde trage tempo door. Hoger en hoger. Het voelt wel geil, maar net niet geil genoeg, zo gaat dit hem toch niet worden. Hoger en hoger, haar knijpende neukgaatje glijdt al over mijn eikelrand. Maar hoger gaat ze niet, ze schommelt nu iets sneller, ze trekt me af met haar krampende neukgaatje dat over mijn eikelrand heen en weer gaat. Een waanzinnig trage massage, oneindig teder met haar pulserende gaatje tot net over de steeds ondraaglijker tintelende rand. Ik voel hem zwellen groter dan hij ooit is geweest, maar ik ben nog steeds bang dat dit hem weer net niet gaat worden. Want ze begint al af tellen. En ook al ben ik het stadium van verlammende kropstuwing inmiddels ruim voorbij, ben ik toch bang dat ik het niet binnen vijf tellen ga redden. Ik heb er nog zeker twintig of meer nodig. Ik zie haar klitje plotseling onwijs groter worden, een glanzend geilglimmend kwijlend kloppend kussentje boven in haar gleuf. Haar neukgaatje wringt zich glibberend krampend langs mijn stijve tot op mijn ballen en weer omhoog. Bij twee laat ze met een diepe zucht mijn eikel op topspanning diep door haar soppend verstrakkende kut razen. En met haar melkende neukgaatje weer traag omhoog tot net over mijn eikelrand. Bij drie begint ze te trillen en siddert haar buikje als haar pompende gleuf mijn buik weer met het waanzinnig gezwollen klitkussen raakt. Bij vier schokt en stuitert ze kreunend en bevend tegen mijn ballen aan. Ze rilt en trilt, trekt wild aan mijn tepels. Haar orgasme is al volop begonnen en het mijne komt er aan, want bij vijfde stoot dwingt en wringt ze het eerste zaad kolkend uit mijn ballen omhoog. Bij stoot zes tot en met tien spuit ik vijf spetterende stralen tegen haar baarmoeder aan. Nou ja, in ieder geval diep in haar magisch melkende megageile kut. Ze heeft werkelijk een absolute topkut. Ik heb nog nooit eerder vijf echte stralen gespoten. Een enkele keer vier, meestal drie. De laatste tijd vaak twee en nog vaker maar eentje plus nog wat verwaaid druppelwerk. Komt misschien omdat ik me de laatste tijd dag en nacht op de buuf aftrek, ik loop constant met een stijve en half lege ballen rond.

We liggen nog even tezamen, in innige verbondenheid zoals dat heet, afgemat en uitgewoond, uit te hijgen en dan stapt Roesja vrij bruusk en kordaat van me af. Er lopen trage witte druppels langs de binnenkant van haar dijen en er druipen lange slierten geil uit haar zaadnaad op het laminaat. Morgen een dweil erover zegt ze praktisch en ook dat ik nu moet gaan. Omdat ze voelt dat ze binnen een uur ongesteld gaat worden. En daar kan ze geen man bij velen. En eerlijk gezegd kijk ik daar ook niet naar uit. Ik hou het hier voor gezien, ik wil naar de buuf, sorry, naar huis, naar mijn mandje. Bij het afscheid in de deuropening drukken haar lippen zich voor het eerst vannacht alsnog gretig vochtig tegen me aan. Haar tong schiet naar binnen en danst wervelend in het rond. Dag lieve Fabian. Zie ik je misschien volgende week zaterdag als we weer dansen gaan? Sure, why not baby, cool. Ik lieg terwijl ik ademhaal.

Ik peddel op mijn gemakkie naar huis. Wat een nacht! Ben aan stand-up en performance niets te kort gekomen. En zelfs artistiek geneukt zou je kunnen zeggen. En toch voel ik me met iedere trap depressiever en vaag treurig verdrietig worden. In de verte rommelt de donder. Jammer dat ze me niet gepijpt heeft en ik had de honing uit haar potje ook wel over haar klitje willen likken. Maar wat zal ik daarom treuren, ik ben toch niets tekort gekomen? En toch, ik weet niet hoe ik het moet zeggen, voel ik me of ik door een ontroostbaar verdriet overvallen wordt. Ik zit gewoon met een brok in mijn keel op mijn fiets en voel de tranen achter mijn ogen branden. Het onweer trekt langzaam mijn kant op. De bliksem flikkert over een breed front van links naar rechts aan de horizon. Alsof het laatste oordeel aanstaande is. Ik trap nu toch maar een beetje harder door. Ik voel me kut en vooral leeg, uitgewoond en bodemloos diep teleurgesteld. Er valt al een zware ratelende donderklap. Godzalmekraken. Ik schrik me rot en ook van mezelf. Bodemloos diep teleurgesteld. Het wordt me nu in een klap duidelijk. Roesja was een hete bliksem, een megageile chick, het losgeslagen alter ego van mijn buuf. Maar die hele neukpartij met haar heeft me op geen enkele manier van mijn gruizigheid genezen. Al met al een totaal mislukte avond. Om niet te zeggen dat het een regelrechte pisnacht was geworden. In feite helemaal kut en helemaal pis. Misschien wel helemaal geil ook, maar ik ben er niet gelukkig van geworden. Een kwartiertje de buuf beffen was me liever geweest.

Ojee, de buuf. Daar is ze weer. Dat mens spookt intussen dag en nacht door mijn hoofd. Ze brengt de boel daar hopeloos in de war. Zodat ik niet meer helder denken kan. Bestaat er toeval of is alles voorbestemd? Als ik niet met Roesja was geweest, had ik daar met haar een biertje kunnen drinken. En dan... wie weet wat er dan gebeurd zou zijn. Wat er dan voorbestemd zou zijn geworden. Maar als ik daar niet met Roesja was geweest, was ik daar ook niet geweest. Dus was het geen toeval maar voorbestemd dat ik haar dan niet zou tegenkomen. Maar omdat ik daar toevallig wel met Roesja was, was het geen toeval meer, maar voorbestemd dat we elkaar daar tegen het lijf zouden lopen. Noodlottig fataal. Daar doe je niks aan. Geen speld tussen te krijgen, maar het blijft wel verwarrend. Daar heeft mijn buuf geen last van, die ligt allang in mijn dromenland te slapen. In mijn hoofd hoor ik violen van Bach die haar zacht en gruizig strelen. Doornroosje, Sneeuwwitje, schone slaapster met weerbarstige krulletjes. Ik veeg ze uit je ogen als ik je wakker kus. En ze neukten nog lang en gelukkig alsof het zo was voorbestemd. Laat me niet lachen. Sprookjes bestaan niet. In sprookjes zou je zonder problemen het noodlot kunnen tarten en noodlottig verliefd op mijn buuf kunnen wezen. Ik zoude het van geluk tegen de hoogste hemelen durven opjuichen. Maar in het echte leven kun je dat maar beter laten. Tenzij je tegen dodelijke droefenis bestand bent. Romantiek bestaat niet. Boven mijn hoofd kraakt het dat de hemel in duizend scherven barst. De laatste paar honderd meter fiets ik in de zwembadpas, zet er toch echt de sokken in.

Als ik mijn fiets aan de ketting leg, zie ik bij de buuf nog gedempt licht branden. Haar zie ik niet, maar ze slaapt nog niet, want haar schaduw spookt achter de ramen dansend door de kamer heen. Zou ze net als Roesja ook nog niet willen slapen? Er waaien flarden muziek uit de open balkondeuren. Ik ken die muziek; Quant li rossignols s'escrie, als de nachtegaal zingt, een love song uit de diepste middeleeuwen die over een onbereikbare geliefde klaagt en zingt. Op de een of andere manier is die muziek haar op het lijf geschreven. Het lijdt voor mij geen twijfel dat haar tengere lijfje er wanhopig naakt en eenzaam op danst. Wanhopig naakt en eenzaam... Zo dichtbij, zo wanhopig naakt, en toch zo wanhopig onbereikbaar ver... De eenzaamheid die we met zijn tweeën delen. Het waren twee koningskinderen, zij hadden malkander zo lief, maar het water was te diep. Ik word er waanzinnig triest en intens gruizig van. Gruiziger dan ik de hele dag ben geweest. Geilheid, daar kan je mee dealen. Meiden als Roesja maken daar korte metten mee. Maar gruizigheid verscheurt je ziel in hartverscheurend verlangen. Wat zou ik haar mijn vinger nu graag tussen haar benen laten voelen hoe... En daarna zou zij... tot ze uitgeput de krulletjes uit haar ogen zou vegen en hijgend op mijn borst ineen zou zijgen omdat ze mijn gruizigheid genezen had. En zo sta ik daar wanhopig naar boven te staren. Te hopen dat ik een glimp van haar zal opvangen. Zo daas als een prins op een wit paard. Sta bijna op het punt om naar boven te roepen als ik me bedenk hoe idioot dat is. Want ze zit natuurlijk niet te wachten op een prins in een witte broek vol geel uitgeslagen pisvlekken waar de weeë geur van gestold honinggeil vanaf dampt. Ze ziet me al aankomen in die broek, ik dacht het effe niet! Die broek plakt inmiddels overal onaangenaam aan mijn benen. Boven gaat het licht plotseling uit en zweeft de roodgloeiende punt van haar peuk richting balkon om de deuren dicht te doen. Wegwezen, voor ze mij en de pisvlekken in mijn broek hier ziet; ik sta hier verdomme in het volle licht van de lantaarnpaal. Maar ik ben al te laat, ze heeft me al gezien. Met haar peuk nog in de hand zwaait ze al naar me. De gloeiende peuk schrijft een woord in het duister dat ik niet lezen kan. Haar ogen lichten blauw als de bliksem op en ze roept iets dat ik niet kan verstaan; hoe gaat ie? Of; zo buur, jij hebt het laat gemaakt! Peukie doen? Terwijl de eerste druppels al in vlagen voor de donderbui uit vallen, buigt ze zich als een jonkvrouw in een ivoren toren over de balustrade heen. Alsof ze van mij verwacht dat ik naar boven klim. Donnes l'assault à la fortresse, bestorm de kasteelmuren, om maar even in de middeleeuwen te blijven. Boven de daken, die als kantelen verspringen, blikkert de bliksem door de inktzwarte nacht.