Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Geiloogje
Datum: 26-06-2021 | Cijfer: 8.5 | Gelezen: 19876
Lengte: Lang | Leestijd: 20 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Chantage, Dwang, Onderdanig,
Aandachtig kijkt Tessa uit het raam van haar kantoor. Haar ogen dwalen over de werkplaats. Drie jongens uit het bedrijf, verantwoordelijk voor het laden en lossen van de bouwmaterialen zijn druk bezig. Elke jongen tast ze af met haar ogen. Ze checkt spierkracht, lichaamshouding, lengte. Maar ook het kontje. Joost is de lekkerste, maar of hij ook het krachtigste neukt...
"Hallo, we beginnen jongedame!”
Ze schrikt op. Haar stagebegeleider staat in de deuropening. Roepend. Hoe lang stond hij haar al te bestuderen, ze bloost bij de gedachte dat hij gelukkig niet weet wat zij dacht.
De vergadering begint zo.
Ze loopt naar de vergaderkamer van het bedrijf waar ze werkt. Ze boft. Als MBO-er, als meisje (oké, ze noemen me een jonge vrouw) in een bouwbedrijf werken, aan projecten (en met mooie mannen om zich heen) heb ik het maar goed getroffen, denkt ze glimlachend)


Als ze binnenloopt merkt ze dat er vier mannen zitten en dat ze alle vier even opkijken. Ze weet dat ze aandacht trekt. In haar wit getailleerde strakke bloesje, met de drukknoopjes en het mooie halsje, de bovenste twee knoopjes subtiel openstapt ze elegant binnen. Ze weet dat het haar goed staat. Het tekent haar figuur, haar mooie borsten, in haar half open cups bh. Een maatje 75 B. passend bij haar 1.70 slanke postuur. Niets ordinairs, niets zichtbaar, maar toch tekent het haar vormen.
Haar vrouwelijke, eigenlijk sexy zakelijke manier van kleden bevalt haar baas/stagebegeleider goed. Ze weet nog dat ze op haar eerste werkdag een zwarte ARMY shirt aanhad. De witte letters vond ze stoer en maakte haar minder onzeker.
Direct had de man haar die dag indringend aangekeken, en zei “ja ik kijk je kleding weg…. Je hoort hier representatief gekleed te zijn. Kom vanaf morgen meer vrouwelijk gekleed jongedame.
En dat had ze gedaan. Vanaf die dag. En dat beviel haar eigenlijk ook wel.
Ze gaat zitten, zorgvuldig haar rokje op haar knieën houdend en rechtop.
Ze hoort de opdrachten van de dag.
"De Engelse projectontwikkelaar komt vandaag en is een dwingend eisende man," zegt Abe, haar stagebegeleider. "Hij wil zaken nog perfecter en beter geregeld hebben dan ik." Abe kijkt de kring even rond en laat zijn ogen rusten op de slanke blote armen van zijn stagiaire. Ze is een lekker ding, denkt hij, zo onschuldig ogend aan de buitenkant, en zo gehoorzaam als de pest. Die doet alles voor een goede beoordeling,... als het er op aan komt”.
Voordat een geile gedachte in zijn hoofd komt praat hij verder. En hij wil de originele c.v en diploma van de nieuwe jongen. "Tessa, zorg jij voor de juiste papieren en prints, mijnheer D staat op het punt dat zaken perfect moeten zijn."


Een half uur later staat Tessa inj het admin hoekje, alle kantoormachines staan daar op een rij onder het raam. Terwijl ze in het warme zonlicht naar de lichtzwetende jongens buiten op de werkplaats kijkt heeft ze niet door dat ze de aanbestedingsbrief en de cv van Tony, de laatste aanwinst in de schredder stopt, Dat is geen kopieerapparaat.
Als de twee documenten als lange witte spaghetti sliertjes uit het apparaat komen en in de onderstaande tray glijden trekt ze bleek weg. ‘Oh no, oh no… o nononono’ klinkt een tiktok liedje door haar hoofd en van schrik slaat ze een hand voor haar mond.
Dan prutst ze vertwijfeld de sliertjes van de originele contracten en de cv van Tony op een hoopje.

Een kwartier later zit ze weer in de vergaderzaal. De ruimte is sfeervol ingericht; in niets lijkt het op een saai bouwbedrijf, want de opdrachtgevers die hier komen, willen de royale uitstraling die hun appartementen krijgen, ook weerspiegeld zien in de ambiance van het bedrijf.
Het hoog polige witte tapijt en de luxe leren banken, de weelderige planten en het gedempte licht, het had de lounge in een luxe VIP bordeel kunnen zijn. Het ontbreekt er alleen aan classy prostituees, zou Abe kunnen denken,...maar wij hebben onze Tes.
Op dat moment weet hij nog niet dat het meisje zichzelf vreselijk in de problemen heeft gebracht.


Wanneer mijnheer D. binnenkomt schrikt Tess op. Ze vindt de man intrigerend. Hij lijkt op de voetballer Vertongen, maar dan ouder, een soort jonge vader van die speler, met iets licht grijs aan de slapen. Maar een krachtige karakteristieke uitstraling. Een man die rechtop loopt en gewend lijkt dat zijn opdrachten uitgevoerd worden, zijn projecten slagen.
Hij wordt vergezeld door zijn assistente. Een zwijgzaam Indisch meisje van een niet te schatten, jonge leeftijd. Het meisje is decent, gaat gepast net iets achter de man in zijn schaduw mee naar de zitplaats aan de tafel, en gaat iets achter hem, opzij zitten. Betoverend mooi in haar gladde zwarte jurkje, weet ze zich toch op de achtergrond te plaatsen. Ze klapt een koffertje open en neemt een laptopje op schoot. Haar knieën tegen elkaar. Ranke slanke lichtbruine benen zonder panty, voetjes in kleine, maar hoge pumps.
Dan gaat de deur dicht en is de ruimte in het kantoor ingenomen door de atmosfeer van Mr D.
En daar ziitten ze. De heer D, zijn assistente zonder naam, Abe en zijn stagiaire.
Tessa is zenuwachtig. Ze weet niet goed of ze naar het volgzame indootje moet kijken, of naar de krachtige uitstraling van mijnheer D.
Tessa die net nog naar een moment zocht om Abe te vertellen van haar eh…ongelukje met de shredder die zo akelig dicht bij het kopieer apparaat stond en vermomd als kopieerapparaat haar voor de gek hield.
Zoiets.
Onzeker strijkt ze haar rokje glad. In het kantoor had de airco wel ietsjes hoger gemogen denkt ze. Het is een warme dag.


De gesprekken lopen vlotjes. Het is een zakelijk Engels wat Tessa prima verstaat. Abe hoeft niets te vertalen en zijn Engels is ook prima. Op het moment dat Abe vraagt of Tessa de cv-s van de nieuwe technische man wil geven, aarzelt het meisje. Tes? “Please, the resumé?”
“Eh,” ze wordt rood, staat op en loopt naar de tafel en zegt zacht: “Ik heb ze niet Abe.”
Abe kijkt haar aan en zegt streng: “In aanwezigheid van gasten is het mijnheer Jansen, meisje. Of ‘sir’, dat mag ook.”


Tessa schrikt; deze kant van Abe kent ze niet en snel reageert ze. “Mijnheer Jansen, ik heb deze documenten niet.”
“Waar zijn ze meisje?”
Ze schikt, ze is geen meisje meer, waarom zegt hij dat nu. Ze staat bedremmeld even onzeker in het midden van de kamer.
Zo opeens in deze situatie voelt ze zich ongemakkelijker dan ze zich ooit realiseerde.
“Ik eh. Ze zijn…”
Dan wordt ze onderbroken door de stem van mijnheer D. “Abe my friend, what’s the matter with this little pupkin?” And Abe, please tell me something more about this pretty young and new collegue”
Abe kijkt op, drukt zijn bril iets steviger op zijn neus en zegt in vloeiend Engels: “Tessa, is van het ROC gekomen om onder mijn leiding het vak te leren.”
In de zenuwen verstaat Tessa “fucken” leren en kleurt als ze zich realiseert dat de man dat niet zei, maar het lijkt alsof mijnheer D hetzelfde hoorde, want hij kijkt spottend naar het gezicht van Tessa, en terwijl Abe vertelt van de opleiding van het meisje, kijkt de man onbeschaamd naar de rondingen van haar lichaam.
De papieren die Tessa wel heeft houdt ze snel, wat beschermend voor haar lichaam.
De man lijkt zijn aandacht nu sterker op Tessa te richten en terwijl hij naar het meisje kijkt zegt hij: “Abe, tell me, in what subject is she also an A+. Which other skill’s does she have?” Is she a quick learner? Does she obey orders? Is she a non reluctant intern?
Nog voordat Tessa boos wil reageren op de insinueerde vragen, gebaart Abe dat ze moet zwijgen en beantwoordt Abe de vragen alsof hij op marktplaats zijn scooter aanprijst.


Well well, just in her twenties and still on a ROC. Is she what the dutch calls “a lazy student? Is she slow learning in all aspects of life? Or does she have more experience than you should think by looking at her innocent face.”
Dan wil Tessa weg. Dit is rare praat.
Maar de blik van de man, met zijn zwijgzame indo meisje half achter hem, een silhouet wat niet beweegt en rechtop zit, aandachtig kijkend en af en toe iets typend, houdt haar tegen. Als in een betovering.
Iets maakt dat ze niet weg kan en hakkelend zegt ze tegen Abe. “Ik heb de documenten niet meer. Ze zijn versnipperd.”
Abe kijkt haar streng aan.
“Versnipperd?” Hij zegt het in het Nederlands en vergeet voor een ogenblik de man aan het hoofd van de tafel. “Wat, hoe?”
Hakkelend vertelt Tessa over haar vergissing en als ze zwijgt kijkt mijnheer D. vragend naar Abe.
Wanneer Abe in het Engels vertelt wat er is gebeurt ziet Tessa een donkere gloed over het gezicht van de man trekken.
“The originals.
The originals…in the shredder”


De stemming verandert snel.
Het indo meisje heeft haar laptopje even dichtgeklapt en kijkt ernstig naar de situatie.
Mijnheer D. is gaan staan en loopt de kamer rond. Tessa ziet de gebruinde onderarmen en gespierde lichaamshouding van de man. Vader voetbalde zelf ook, schiet een relativerende gedachte door haar hoofd.
Maar er is niet relativerends in de situatie.
Abe lijkt zich te schamen voor zijn stagiaire. Mijnheer D. broedt op een reactie en Tessa, Tessa wil door de grond zakken en staat als een schoolmeisje midden in de kamer. En merkt niet eens dat zij van de zenuwen aan de zoom van haar rokje zichzelf vasthoudt.
“Abe,’please give me some more cooling, turn up the airco please.”
Abe reageert en doet de airco harder met een afstandsbediening.
“And, please Abe bring me that technical boy, that Toby.”
Dan richt hij zich tot Tessa en zegt: “And you, stay there, stand up, straight up please, girl. Be polite, be obedient, don’t make it worse… ,” zijn stem klinkt scherp. Tessa gehoorzaamt en terwijl ze zo rechtop staat realiseert ze zich opeens dat ze onder de opgeturnde airco staat. De koele lucht stroomt in snelheid over haar heen en haar verhitte gezicht en nek vindt dit wel even oke.
Helaas denken haar tepels er anders over. De koele lucht stroomt zo voelbaar over haar hals en opening van haar bloesje, dat haar tepeltjes, zonder dat ze het wil, iets verstijven.
Klootzak, denkt ze. Jij wist dat.
Ze wil een stap achteruit doen, maar de man zegt scherp: “Stand still young lady, don ‘t you dare to move.”
Het klinkt zo duidelijk dat ze blijft staan en de luchtstroom nu op haar borsten streelt.
Ze kan zichzelf wel vervloeken dat ze haar mooie witte kanten half cup beha over haar mooie borstjes heeft aangetrokken. Haar tepels zelf waren wel net onder de rand van de cup, maar haar bovenste tepelhof niet. En die vertoont nu bijna kippenvelactige bultjes… nu ze zo rechtop staat en de luchtstroom haar lichaam raakt, beginnen haar tepels te verharden.
“Abe, tell her to stand straight up; She is after all your Intern man.”
Abe zegt in het Nederlands dat wat Tessa al lang hoorde en nadat ze een keer slikt steekt ze zich rechtop uit, rechtopstaand en drukt ze cm voor cm haar slanke ranke schouders wat naar achteren, waardoor haar tepels nu in haar witte strakke bloesje zichtbaar zijn.
“Pleas put your hands on your back, my dear.”
En ze doet het. Als in trance.
Een gevoel van opstandige trots maakt zich van haar meester. Ze merkt dat ze nu gekeurd wordt door de man en dat hij schaamteloos naar haar borsten en lichaam kijkt. Ze weet dat ze mooi genoeg is.
Ze herinnert zich net zo’n blik, van een Spaanse man, op vakantie. Ze kwam in het zwembad van het roze luchtbedje in haar strakke blauwe bikini uit het water en met net zo’n geile blik keek die man. Ongeveer even oud. Waarschijnlijk even geil. Net als deze man, die kijkt ook naar haar lichaam alsof het van hem is. Of wordt.
Rechtop kijkt ze naar de man en probeert haar zelfvertrouwen in haar blik te leggen.
Maar dat lukt niet goed wanneer haar tepels nu door de stof heen lijken te boren.
Ik ben niet geil, hij speelt een spelletje met me, denkt ze.


De man loopt naar haar toe en gaat een halve meter voor haar staan.
Zwijgend loopt hij dan een rondje om haar heen en Tessa realiseert zich dat de man haar kontje bekijken wil.
“Your hands honey, please fold them together in your neck, be polite, obey me girl.”
Even aarzelt ze en als ze Abe, die wat verder weg is gaan zitten hoort kuchen, gehoorzaamt ze.
Maar als ik me laat bekijken, dan sta ik rechtop. En zonder dat de man erom hoeft te vragen strekt he meisje zich uit, de volle 170 omhoog, op haar pumps met de hak. Haar billen staan rond naar achter, haar slanke bruine meisjeskuiten, glad en spotless onder haar zomerse kaki rokje.
Als de man weer voor haar staan kijkt hij haar vragend aan.
“You messed up girl. The originals are worthy to me.” You are in big trouble now” zijn stem wordt zachter.
Tessa slikt. Ze slaat haar ogen neer en wordt rood. De man staat nu dichtbij en strekt zij handen naar haar bloesje uit. Haar bovenste drukknopjes zitten los en ze vreest opeens dat de man met een ruk de rest ook opentrekken zal.
Even sluit ze haar ogen en slikt een brok uit haar keel wanneer de man de randjes van haar bloesje beetpakt, ter hoogte van de open v boven haar borsten en dan na een seconde of 3 uiterst vaardig, het onderste drukknopje vastmaakt.
En daarna de bovenste.
“So, thats better,” zegt de man, Tessa in verwarring brengend. Ze voelt niet dat het ‘better’ is, hoewel ze decent een keurig hoog gesloten bloesje draagt, is de spanning op de stof rondom haar borsten iets opgelopen. Het is meer alsof de man de verpakking van zijn nieuwe speelgoed even goed doet. Better. Wat denkt hij wel.
Maar voordat ze haar gedachte af maakt, strijkt de man, noncelant de stof wat gladder en met zijn duimen glijdt hij langzaam omlaag over haar beide tepels. Licht duwend. Haar lichaamsrondingen volgend en stapt dan achteruit.
En glimlachend kijkt hij haar aan.
Terwijl zijn duimen nog op haar tepels nabranden zegt de man: “Your body is in shape my love; how come?”
“I do sport sir. Fitness, swimming, sometimes I do some running exercises.”
Nou ja zeg; ik leg gewoon aan die gast uit hoe mijn stevige spieren en slanke lichaam in shape blijven. Wat gaat hem dat aan?!


“Please Sheila, the whip.”
Tessa schikt. Vanachter de man staat het slanke indo meisje op, opent het koffertje en schuin uit de deksel haalt ze een soort paardenzweepje, met een leren dubbelgeslagen lusje op het eind te voorschijn en brengt dit zwijgend naar de man. Ze geeft het met een kleine, beleefde buiging/knikje en gaat weer naar haar plaats.
Tessa beziet met afgrijzen het zweepje in de hand van de man.
Duizend gedachten schieten door haar heen. Duizend gedachten waarvan er 999 hetzelfde zijn; “Wegwezen!”
Die ene gedachten die overblijft is echter de baas. Haar lichaam reageert op de dominante mannelijkheid die haar nu overweldigt. De geur van zijn aftershave, zijn krachtige blik. Het full in control zijn van de man. Abe die zelfs gehoorzaamt. Het slanke indo slavinnetje.
En bovenal het feit dat hij zijn keurende dominante gezag over Tessa zelf uitspreidt en een scheut van onderdanige geilheid door haar lichaam leek te schieten…
Wat doet deze man met haar?


"Please stand still. I won’t hurt you."
Aarzelend ademt Tessa uit.
“Not yet,” lijkt de man zacht te zeggen, terwijl hij het zweepje opheft en als een soort veertje in een liefdespel, langs de wang van Tessa beweegt.
Uiterst langzaam.
Tessa rilt en sluit haar ogen. Ze is nog nooit met een stukje leer betast. Laat staan met een zweepje. Het gladde leer is zacht en niets wijst erop dat dit leren uiteinde een zwiepende pijn zou kunnen veroorzaken.
Een huivering gaat er langs de ruggengraat van Tessa, wanneer de man het zweepje in haar nek laat rusten, en iets naar achter duwt. Haar haar wordt iets opzij geheven en het uiteinde van het leren zweepje streelt langs de polsen van het meisje wat nog steeds, nu wat zwaarder ademend, in een houding ter inspectie staat.
Haar ademhaling is hoog en haar borsten voelen nu strak. De airco doet nog steeds zijn venijnige werk en wanneer de man zijn zweepje op haar rechterborst sleept en dan uiterst langzaam over haar tepel trekt heeft het arme kind het even niet meer.
Iets door haar knieën knikkend zucht ze: “Please, sir, I, eh…,” het zweepje gaat zachtjes omhoog tegen haar kin, licht drukkend en lijkt haar mond te doen sluiten.
"ssshss, babygirl.do not speak..."

Tessa slikt en het uiteinde gaat naar haar andere borst, welke hetzelfde ritueel ondergaat.
Wanneer het zweepje iets opgeheven wordt, en de man met een polsbeweging het topje laat flippen, treft de bovenkant van het zweepje haar zichtbaar harde tepel.
Een gedempt ‘auw’ komt er uit haar keel, de pijn valt eigenlijk reuze mee, maar de scheut is verrassend onwelkom. Ze voelt in haar tepel een striemende pijn, één die dwars door haar lichaam naar haar ruggengraat trekt als een scheut van verwarrende sensatie. Maar tegelijkertijd ook naar haar liezen en als vanzelf voelt ze in haar kutje een samentrekken van haar bekkenbodemspier.
Alsof ze een plasje wil ophouden.
Nee, alsof ze de pik van haar vriendje een extra zetje wil geven tijdens een aankomend orgasme, diep in haar vagina.
Ze bloost; alsof ze deze man toegang geeft met zijn strelende dwingende zweepje.

Dan laat hij het zweepje langzaam over haar buik omlaag gaan.
Hij draait half achter haar en tilt dan met het zweepje haar rokje van achter iets op. De soepele stof beweegt mee en de man bekijkt even een stukje van haar zichtbaar wordende kontje. Hij laat de zweep weer zaken, maakt zijn keurende rondje af en terwijl elke vezel in haar lichaam voelt dat het zweepje over haar bovenbeen sleept, schuift de man het zweepje onder haar rokje aan de voorkant.
En tilt het iets op. Hoog genoeg om de witte stof van het slipje te zien. Glanzend dun, zacht met iets van kant. De stof is dun, het is zomer, maar Tessa wordt rood van de gedachte dat de man ziet dat het kruisje opengewerkt lijkt; alsof het doorzichtige gaasje er niet is, hij zou haar lipjes kunnen zien.
Tessa slikt en als ze wanhopig iets probeert te zeggen, wordt er aangeklopt.
“Open Up Abe,” zegt de man terwijl hij geen aanstalten maakt om het rokje te laten zakken. Als een harde dunne pik in zijn hand, staat het zweepje onder haar rokje, tegen de stof van haar slipje.
En Tessa ziet vol afgrijzen Tony binnen komen.
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...