Luus & Harko - 6 & 7

Ik was even uitgeschakeld. Daarom volgt hier een samenvatting van deel 1-5, om de voorgeschiedenis op te halen. En dan volgt om het oponthoud goed te maken een dubbel-aflevering.

Na de eerste dag van een colloquium voor een internationale groep ster-studenten, slaapt de swingster Luus Koole bij Harko Staal, die nog maagd is. Harko maakt tijdens het colloquium grote indruk. De avond/nacht erop is zijn seksdebuut zo formidabel dat Luus twijfelt aan Harko’s oprechtheid:was hij echt maagd? Harko eist zogenaamd excuses door middel van een gedicht.

De dag erop houdt Harko bij het colloquium een presentatie, waarna hij in de pauze door verschillende deelnemers wordt aangesproken. Luus vervaardigt intussen stilletjes haar excuusgedicht, maar als ze klaar is en opkijkt, wordt Harko omringd door een groep officials... Wat is er aan de hand?

6

Luus liep in de richting van Harko en het groepje om hem heen, maar bleef op enige afstand. Het groepje bestond behalve Harko, uit Tine van Son, die de leiding van de week had, twee mannen-in-pak, waarschijnlijk universiteitsbestuurders, en een jongere man (dertiger?). Harko gebaarde of Luus erbij wilde komen.

‘Dit is een vriendin van mij,’ stelde hij haar voor aan de jongere man, een Fransman die Paul Bandant heette, en die ‘uit de stal van Piketty’ kwam. Tine kende hem, hij was sinds een half jaar verbonden aan de UvT. Toen Harko’s idee om op basis van Piketty’s werk aan de slag te gaan gisteren op het programma kwam, had ze hem inderhaast gevraagd om als expert aanwezig te zijn.

Paul begroette haar hartelijk in Engels met een zeer sterk Frans accent. Toen ze haar naam noemde, vroeg hij nog eens expliciet naar haar achternaam - alsof die hem bekend vóórkwam...

De werkgroepssessie begon weer, maar al gauw bleek de actie om Paul als expert aan te trekken een minder gelukkig haast-idee te zijn... Hij bleek nauwelijks in staat met de studenten te communiceren in het Engels. Hij begreep steeds vragen niet, en kwam nauwelijks uit zijn woorden in zijn antwoorden. Er heerste verwarring en verlegenheid.

Met een zekere beslistheid stapte Luus naar voren en vroeg of zij misschien kon tolken.
‘Het klinkt mogelijk wat arrogant,’ zei ze, ‘maar ik beheers zowel het Frans als het Engels op native speaker- én behoorlijk op academisch niveau. Misschien lost dat deze probleemsituatie op...’
En inderdaad, alsof het haar dagelijks werk was, schitterde ze als gespreksleidster en tolk. Ze maakte in beide talen grapjes tussendoor, en binnen de kortste keren heerste er een plezierige werksfeer. Toen ze even oogcontact hadden, stak Harko krachtig zijn duim op... bravo meisje!

De middag vloog om. Paul kreeg aan het slot een warm en Luus een daverend applaus van de groep. Paul stond erop dat hij als dank Luus wilde fêteren met een etentje voor hen drieën. Na enig beraad zouden ze op voorstel van Harko eten bij een klein en rustig Indiaas restaurant, enkele panden verder dan het broodjeshuis waar zij tweeën vanmorgen ontbeten hadden, vlak bij Harko’s huisje.

Toen ze er waren, zei Harko: ‘Hé, ik moet eigenlijk nog even langs de wasserij. Daarna loop ik langs mijn huis en dan kom ik hier weer. Als jullie alvast wat drinken, dan ben ik er met twintig minuten wel weer...’
‘O Harko, ik wil je nog graag een notitie meegeven voor onderweg,’ zei Luus uitdrukkelijk in het Nederlands. ‘Het is een gedicht. Wil je dat alsjeblieft lezen?’
‘Heel graag,’ antwoordde hij grijnzend, ‘want ik heb intussen al spijt van mijn dreiging.’

Toen hij weg was, schakelde Paul onmiddellijk over op het Frans... Ze praatten een tijdje over de afgelopen middag, over de moeite die veel Fransen met het Engels hebben en over de reddingsactie van Luus. Het meisje van de bediening kwam langs. Ze bestelden beiden witte wijn.

Toen het meisje weer weg was, boog Paul zich naar Luus toe en vroeg op gedempte toon:
‘Hé Luus, ik heb onlangs in Tilburg kennis gemaakt met Sjaak en Cecilia Koole en een aantal van hun vrienden. Zij vertelden over hun dochter die in Rotterdam studeerde... Kan het zijn dat Sjaak en Cecilia jouw ouders zijn, en dat jij die dochter bent?’
Luus keek Paul met een mengeling van ongeloof en geamuseerdheid aan. ‘Zou het kunnen dat jij tot een bepaalde kring behoort?’
‘Zo zou je dat wel kunnen noemen, ja. En ik begrijp dat het inderdaad jouw ouders zijn?’
‘Ja, dat klopt. Quel petit monde, hein?’
‘Zeker, een he-le klei-ne we-reld! En? Is de appel niet ver van de boom gevallen?’
‘Haha, inderdaad... ik ben ook een echte swinger! Zo gaat dat vaak hè?! Onder normale omstandigheden zouden we er een heel plezierige avond van kunnen maken, maar ik verkeer niet in normale omstandigheden...’
‘Vertel!’

Daar was het meisje al met de wijn. Ze klonken op de kleine wereld, en Luus stak van wal... Ze vertelde hoe ze Harko pas sinds gisteren kende, en hoe ze bij hem thuis beland was. Dat ze ‘naturellement’ (!) gevreeën hadden, dat Harko nog maagd was. maar dat hij een absoluuut natuurtalent was. ‘Nog nooit zó lekker gevreeën... en ik heb meer dan genoeg vergelijkingsmateriaal!’
‘Weet hij dat je swinger bent?’
‘Haha, ja hoor, maar ik moest hem wel uitleggen wat dat inhoudt... Ik moet trouwens zeggen dat hij daar heel ‘volwassen’ op reageerde, zo van: interessant!’

Intussen was Harko binnen komen lopen. Hij was ongemerkt genaderd en stond een minuutje geamuseerd te luisteren hoe ze in het Frans koutten. Hij kon het niet volgen, maar begreep wel dat ze het over hem hadden. Hij was slecht in Frans, maar toevallig herinnerde hij zich wel de uitdrukking voor de duvel die je op z’n staart trapt als je het over hem hebt:
‘Quand on parle du loup, on en voit la queue...’ Paul en Luus lachten hartelijk.
‘Ha, daar ben je...’ Tegen Luus zei Paul nog in het Frans: ‘Vind je het goed als ik hem straks overhaal?’
‘Dat moet je zeker proberen, misschien wordt het nog heel leuk...’

Paul complimenteerde zowel Harko als Luus met hun inbreng deze dag. Ze blikten nog even terug, waarna Paul zich in zijn beste Engels :-) tot Harko richtte...
‘Ik vind het bijzonder dat een wiskundige zich zo ingewerkt heeft in economische materie.’
Harko ging er met verve op in. ‘Tja, dat ‘Kapitaal in de eenentwintigste eeuw’ was een tijd lang mainstream nieuws en ik wilde het natuurlijk lezen. Ik werd getroffen door de ongelofelijke hoeveelheid data die eraan ten grondslag ligt, en hoe die steeds weer tot zeer vergelijkbare patronen leiden. En dan word je als ‘fractalist’ natuurlijk getriggerd... Plus dat het om een belangrijk maatschappelijk thema gaat.’

Ze praatten nog een tijdje door over het boek, maar toen stuurde Paul het gesprek in een andere richting...
‘Weet je dat Luus en ik ontdekten dat ik haar ouders kort geleden ontmoet heb?’
Hoe nieuw hij ook was op het terrein van de erotiek, onmiddellijk ging er een lichtje branden bij Harko. ‘Ik hoorde jullie zonet praten, en nu realiseer ik me dat ik het woord ‘swingèr’ (hij sprak het op z’n Frans uit) hoorde vallen. Is dat toevallig de link?’
Luus en Paul schoten beiden in de lach, en Luus reageerde: ‘Tjezus Harko, wat ben je scherp!’

Het meisje van de bediening meldde zich met een introotje dat ze ‘singgara’ noemde, en de menukaart. En de vraag wat Harko wilde drinken. Hij wilde ook witte wijn. Ze konden in één moeite door ook vaststellen dat ze een gezamenlijk Tandoori-menu wilden.

Paul stak een heel referaat af, in moeizaam Engels, afgewisseld met Frans dat dan onderwijl naar het Nederlands vertaald werd door Luus. Alles op enigszins gedempte toon, want de conversatie was nu niet direct voor allemans oren bedoeld.

‘Weet je Harko, swingers vormen een heel bijzondere sociale groep met zowel een biologische als een culturele achtergrond.
Misschien heb je wel eens gehoord dat er biologisch onderzoek is gedaan naar woestijnratten. Daarvan leven in Australië twee nauwverwante soorten. De ene soort is volstrekt monogaam, ze vormen onverbrekelijke relaties voor hun - nogal korte - leven; de andere soort is polygaam én heeft een veel hoger libido. Het verschil in gedrag blijkt terug te voeren op een klein setje genen. Het lijkt erop dat bij mensen iets soortgelijks aan de hand is. In grote lijnen is een aanzienlijk percentage van de wereldbevolking toegerust met monogame genen. Zij gaan relatief makkelijk trouwe relaties aan. Een kleinere, maar niet onbelangrijke groep is genetisch bepaald voor ontrouw. Deze groep heeft ook een veel sterkere seksdrive. In de trouwe groep is er in de verliefdheidsfase een hoog libido, maar als de relatie één keer tot stand gekomen is, vermindert het libido al snel, met name bij de vrouwen. Bij de ontrouwe groep blijft het libido onverminderd hoog tot op relatief hoge leeftijd, met name - en dat is opvallend - ... bij de vrouwen.
Nu de culturele component. De trouwe groep is cultureel dominant. Dit leidt tot voortdurende stress bij de ontrouwen, vooral als die een trouwe partner hebben, wat dan weer een boel ellende tot gevolg heeft. Maar een klein deel van de ontrouwen heeft een cultuurvariant ontwikkeld: mannen en vrouwen gaan vaak een zelfs heel hechte relatie aan, maar laten elkaar in hoge mate vrij om ook seks te hebben met anderen. Omdat dat door de buitenwereld nauwelijks geaccepteerd wordt, kiezen ze voor een dubbelleven. Aan de oppervlakte passen ze zich aan aan de mainstream cultuur, maar ónder de oppervlakte hebben ze allerlei structuren waarin ze elkaar ontmoeten en hun ware aard vorm geven. Door de moderne ict-middelen kunnen ze elkaar veel makkelijker bereiken dan vroeger, en zo bloeit de swinger-scene uitbundiger dan ooit. Toen ik in Tilburg kwam wonen, heb ik al gauw contact gezocht met de lokale scene, en daarin zijn Luus’ ouders zeer actief. Het is wel een opgave dat je sociaal slim moet zijn om onopvallend voor de buitenwereld je ontrouw uit te kunnen leven... Overigens zijn swingers feitelijk alleen maar ontrouw aan de mainstream-norm, ze zijn in hoge mate trouw aan hun genetische toerusting.’

Er viel een stilte. Luus doorbrak die door haar glas te heffen... ‘Laten we toasten op de seksuele biodiversiteit...’

Toen de tandoori geserveerd werd, concentreerde elk zich op het opscheppen en proeven van de gerechten, maar Harko pakte de draad weer op...
‘Kennelijk behoor ik tot de trouwe groep... Tegen Luus zei ik gisteren dat ik seks tot nog toe niet miste, maar dat ik ook niet wist wát ik miste. Ik ben toch al tweeëntwintig... Met zo’n laag libido ben ik niet geschikt voor bijvoorbeeld Luus...’ Hij keek er zo ernstig bij dat Luus in de lach schoot en reageerde met de opmerking dat ze van zo’n laag libido niets gemerkt had. Paul zei dat je dat niet een-twee-drie kon weten, want je ondekt pas hoeveel seksdrive je hebt als die eerst geactiveerd is.
‘Stel, Luus, dat je Paul vandaag ontmoet had zonder dat de afgelopen nacht tussen ons voorgevallen was, zouden jullie dan mogelijk vandaag nog seks gehad hebben?’

‘Nou, die vraag is niet moeilijk. Ik heb dus ontdekt dat Paul swingercontact met mijn ouders gehad heeft, wat er op neer komt dat hij met op z’n minst mijn moeder heeft geneukt. Dan zou ik zeker de competitie met mijn moeder aan willen gaan, dus dan zou hij eraan moeten geloven. Als er tijd en gelegenheid zou zijn, natuurlijk...’
‘Haha, die tijd is er,’ reageerde Paul. ‘Ik moet vanavond naar Zwolle, de laatste trein gaat om even na kwart over elf... Het is nu kwart voor zeven, dus we hebben nog ruim vier uur, waarvan laten we zeggen drie uur praktisch bruikbaar...’ Hij keek er ironisch-triomfantelijk bij.
Harko vulde aan: ‘Nou de gelegenheid is er ook, want we kunnen in mijn huis terecht - ten minste als ik mee mag doen... Gisteravond ben ik geactiveerd, nou dan stort ik me er ook meteen maar helemaal in...’
Luus en Paul keken elkaar geamuseerd én verwonderd aan. Harko voegde nog toe: ‘Of zeg ik nu iets geks...?’
Paul: ‘Que vous découvrirez encore!’
‘Oftewel: reken maar!’ zei Luus quasi-dreigend. Ze vervolgde in het Nederlands: ‘En ik begrijp dat jij jóuw dreiging intrekt?’

7

De ontwikkelingen volgden elkaar daarna snel op. Met ‘de gelegenheid’ in het vooruitzicht werd de maaltijd... laten we zeggen: niet gerekt. Op weg naar en vooral in Harko’s huis kwamen de verhalen los. Zo vertelde Paul hoe Luus’ ouders hem voor het eerst ontvangen hadden en daarbij een leraar Frans als tolk uitgenodigd hadden.

‘Ik neem aan dat mijn vader je uitgenodigd heeft een bepaald nummer voor hem uit te voeren; dat is vaste prik voor nieuwkomers.’
‘Haha, en of! Toelatingsexamen! En ik ben met glans geslaagd...’
‘Mooi zo, dan heb ik een voorstel. We maken Harko vanavond vertrouwd met de sfeer van het swingen, en aan het eind doe je voor Harko wat je voor mijn vader gedaan hebt. Ik neem de plaats van mijn moeder in...’
‘Oké. Neem jij de leiding?’
‘Ik ben brandnieuwsgierig in wat voor sfeer ik nu terecht kom,’ zei Harko, en hij meende het vanuit de grond van z’n hart.

Luus gaf Harko de opdracht zich uit te kleden, wat hij onverwijld deed. Paul en zij bespraken hardop wat ze van zijn lijf vonden. Paul was onder de indruk van zijn ‘bite’, Frans voor pik, die hij zowel op het oog als met de hand inspecteerde; zijn conclusie was een veelzeggende fluittoon.

Vervolgens vroeg ze Harko Paul te ontkleden. Daarbij moest hij zijn commentaar hardop uitspreken. Harko vond hem een echt Frans type, ‘onopvallend mooi’, een regelmatig gezicht met min of meer de omtrek van een ridderwapen en bekroond met heel donker, vrij kort haar in sliertige krullen. Vriendelijke ogen in ietsje donkere kassen, een donkere stoppelbaard rond de sensuele mond, opvallend kleine oren. Terwijl hij het allemaal benoemde, tastte hij alles heel zacht met zijn vingers af.

Hij ontdeed Paul van zijn bovenkleren, waardoor zichtbaar werd dat hij op de bovenzijde van zijn armen, op zijn borst en onderbuik rijkelijk behaard was met heel kort, getrimd (?), ietsje krullend haar, bijna vacht-achtig. Harko liet er zijn vingers doorheen glijden. Het wond hem buitengewoon op. Werktuigelijk boog hij zich naar Pauls rechtertepel en wou erop sabbelen, maar hij schrok tegelijkertijd terug.
‘Ja, doe dat maar joh,’ fleemde Luus, ‘swingers maken niet zo’n onderscheid in hetero en homo, gewoon: lekker is lekker...’
En inderdaad... wat werd hij er geil van om afwisselend op die tepels te sabbelen en zachtjes te bijten. Paul omvatte zijn hoofd en stuurde zijn bewegingen en de druk van zijn zoenen. Toen ook sokken en broek verwijderd waren, had hij alleen nog een boxershort aan die strak om zijn slanke heupen spande en die - tjezus! dacht Harko - parelmoerachtig glansde... Zijn geslacht vulde een speciaal soort ‘tasje’. Harko legde zijn hand erop en kneedde heel voorzichtig Pauls zaakje. Diens lul zwol op en kreeg het krap in de omhulling, ook al bleek die enigszins elastisch te zijn. Hij bewoog zo met zijn handen over de onderrug dat ze onder de boord door gleden en hij streek direct over de huid van Pauls stevige billen. Hij trok hem tegen zich aan en schuurde zijn piemel tegen die van Paul, met alleen de gladde stof ertussen.
‘Bevrijd me maar...’ fluisterde de fransoos, en Harko schoof de short in één beweging tot aan zijn enkels. Paul stapte eruit. Zijn piemel had nu alle ruimte en richtte zich langzaam maar zeker omhoog.
‘Weet je dat hij zijn achternaam nu eer aan doet?’ vroeg Luus. ‘Bander is Frans voor ‘een stijve krijgen’ en Bandant betekent dan ‘bezig een stijve te krijgen’. Grappig hè?! Geil hem nog maar meer op...’

Harko duizelde het... Allemachtig wat was hij geil... op Paul... Hij bewoog met zijn hand langs diens staaf. Toen die staalhard was en de eikel helemaal bloot stond, wilde hij nog maar één ding: hem pijpen... Hij nam de eikel in zijn mond en pijpte zo diep dat hij er bijna van moest kokhalzen. Hij onderdrukte die neiging en deed het wat voorzichtiger aan.
‘Wees voorzichtig Harko, hij mag niet klaarkomen, hoor,’ maande Luus. ‘Willen jullie hier ’s bij me komen staan?’ De mannen stapten naar haar toe. Ze stelde ze naast elkaar op, en nam in elke hand een lul. ‘Wat hebben jullie fantastisch gereedschap, jongens! Paul een lange slanke lans, hard als staal met een prachtig klokkenspel eronder; Harko een formidabele stamper met de veerkracht en milde hardheid van rubber met daaronder een compacte spermafabriek. Ik wil dat jullie me beloven dat jullie vanavond diep in me komen en me volspuiten...’ Ze verlaagde haar stem en vroeg quasi-plechtig: ‘En wat is daarop jullie antwoord?’ Nou ja, dat liet zich raden.