Door: Heer Marque
Datum: 12-06-2022 | Cijfer: 8.9 | Gelezen: 6875
Lengte: Lang | Leestijd: 32 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Geheim Project,
Lengte: Lang | Leestijd: 32 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Geheim Project,
Mijn oog viel op een advertentie in de plaatselijke krant. Een onderzoeksbureau zocht mensen voor een experiment, dat minimaal een half jaar zou duren. Voor levensonderhoud zou worden gezorgd. Ik was net ontslagen en met mijn 53 jaar zag ik me ook niet binnen korte tijd weer aan de slag gaan. Dit leek mij een uitweg, of in ieder geval een manier om de tijd door te komen. Ik belde het nummer in de advertentie een kreeg een jonge dame met een lieve stem aan de lijn. Ik zei dat ik meneer Marque was en dat ik wel wilde meewerken aan een experiment. Natuurlijk vroeg ik naar verdere informatie, maar die kreeg ik niet. Het jonge ding zei kordaat dat ik vanmiddag al een gesprek kon krijgen en dat ik dan alle nodige informatie zou krijgen en dat ze gelijk wat testjes konden doen. Ze gaf me een adres en de tijd door en ik bevestigde dat ik er zou zijn.
Die middag belde ik aan bij een grachtenpand. De jonge dame deed open en liet me binnen. Ze droeg een strakke goudbruine blouse en een rok tot net boven de knieën. Haar blonde opgestoken haren waren een welkome aanvulling op haar lieve gezicht. Ik dacht: als zij de experimenten doet dan teken ik direct! Ze begeleidde me naar een kantoor en vroeg of ik koffie wilde. Ze bracht een cappuccino en vertelde me dat er zo iemand zou komen. Binnen vijf minuten stapte een jonge man, een arts-achtig type de kamer in en stelde zich voor met een naam die zo werd uitgesproken dat ik het niet kon reproduceren. In ieder geval verwelkomde hij mij en begon te vertellen dat "ze" een grootschalig experiment wilden doen met mensen. Ik zou een halfjaar in een luxe woning worden opgesloten, zonder verbinding met de buitenwereld.
Terloops suggereerde hij wel dat de mogelijkheid bestond dat er bij voldoende aanmeldingen meerdere personen in één huis geplaatst konden worden. Maar in mijn hoofd kwam die boodschap niet aan en ik focuste op een geheel verzorgd half jaar in een huis. Het klonk als gratis vakantie. Ik vroeg wat het doel van het experiment was en daarop kreeg ik als antwoord dat ze wilden observeren hoe mensen zich gingen gedragen als ze geen invloeden van buitenaf (krant, media, familie) hadden. Ik vroeg of ik wel naar buiten kon en kon bewegen. Ik kreeg ja, als kort antwoord. De man legde verder uit dat al mijn onkosten zouden worden betaald plus nog een leuk bedrag op mijn spaarrekening. "Als u mee wilt doen dan, dan moeten we alleen nog wat testjes doen en u moet akkoord gaan met de voorwaarden in dit document". Een beetje naïef bladerde ik wat door het dikke pak papier en las hier en daar wat. Mijn oog viel op een zin. "Voor het welzijn van de deelnemers kan de organisatie vitaminen* toevoegen aan het drinkwater". Ik kon de uitleg van het sterretje niet vinden. De rest van het document leek allemaal juridische onderbouwing.
Ik zou er gauw achter komen dat ik toch wat beter had moeten lezen. Ik was blind voor de gratis vakantie en ik tekende het contract. "Gefeliciteerd" zei de man. Sandra gaat zo nog wat testjes met je doen en ik maak vast de beloning over zodat u zeker weet dat het binnen in. Eenmaal binnen heb je geen telefoon of internet. Ik zei dat het prima was. De man vertrok en Sandra kwam terug. het viel me op dat ze nu wel heel rode blosjes had en de bovenste knoopjes van haar blouse los waren.
"komt u maar even mee",zei ze met een hogere stem dan zostraks. Ze begeleidde maar een onderzoekskamer en zei dat ik me even uit moest kleden tot aan de onderbroek. "Ik ga even wat routine onderzoekjes doen om te kijken of u gezond bent.". "Prima" mompelde ik. Ze nam mijn pols, bloeddruk en luisterde naar mijn longen. Ze vroeg me of ik medicijnen gebruikte en hoe vaak ik sex had. "Het zijn wat intieme vragen maar wij moeten wel zes maanden voor u zorgen en zijn verantwoordelijk voor uw gezondheid".. "Ja, tuurlijk". Als volwassen man hoefde ik me natuurlijk niet te schamen voor mijn sexleven maar als je bijna naakt voor een mooie jonge meid staat, dan is het ineens wat moeilijker om toe te geven dat je ten minste elke dag masturbeert. Maar goed ik vertelde het haar wel en ook dat ik geen medicijnen gebruikte, alleen een magnesiumpilletje tegen kramp. "Genoteerd" zei ze zonder blikken of blozen. "Ik moet alleen nog checken of u geen geslachtsziekte heeft". Ze trok pardoes mijn slip naar beneden en mijn pik kwam te voorschijn. Mijn pik had geen valse schaamte en begon gelijk bloed in zichzelf te pompen terwijl Sandra hem beet pakte en de voorhuid naar achter trok."Hmm" zei ze terwijl ze zich voorover bukte om het geval van dichtbij te bekijken. Ik probeerde in die pose bij haar blouse naar binnen te kijken maar ik kreeg niks helaas te zien. Sandra mompelde "Die is wel oke", en ze liet mijn halfstijve weer los. Ik wilde als gezonde man nu gelijk meer, maar Sandra was een onderzoeker en niet een prooi. Dit was haar werk dus wat haalde ik me weer in het hoofd? "Morgenochtend kunt u zich hier melden. Half acht. U hoeft niks mee te nemen.". "Ook geen kleren?". "Luisteren meneer Marque. Ik zei niks, dus niks."
Ik sliep die nacht niet. Ik wist niet meer waarom ik zomaar had getekend en ik vroeg me de duizend dingen af die ik had moeten vragen. Wat stond er nog meer in dat contract behalve die vitaminen?. Ik maakte me zorgen en besloot mijn bankrekening te checken. Er was inderdaad een bedrag bij geboekt. Dat kalmeerde me weer wat en ik doezelde nog wat tot de wekker ging.
Ik gooide mijn sleutels met een briefje bij de buren door de deur. Ik moest plotseling zes maanden weg. Of zij wilden oppassen op mijn huis. Kwart over zeven belde ik aan bij het grachtenpand. Sandra was er niet, de dokter was er niet. Alleen een vriendelijke man in een driedelig pak, die leek op een taxichauffeur. Hij vroeg me mijn telefoon af te geven en dat deed ik. "Ik breng u naar uw bestemming". Ik kreeg het onbestemde gevoel dat ik vrijwillig gegijzeld werd, maar ik besefte me ook het mooie geldbedrag op mijn rekening. Over een half jaar was het van mij.
Ik denk dat ik ongeveer een uur in de geblindeerde auto had gezeten, toen we stopten en de chauffeur mijn deur open deed. Ik was nu wel nerveus want ik wist echt niet wat me te wachten stond. Het was allemaal zo snel gegaan, en ik had geen tijd genomen om aan details te denken. En al die details, daar dacht ik nu aan. Een half jaar alleen zonder contact? Hoe dan?
Ik stapte uit de auto en de chauffeur vroeg me vriendelijk hem te volgen. De auto stond in een garage dus het was onmogelijk te weten waar ik was. Wat maakte dat ook uit? Ik volgde hem een trap en boven aangekomen stonden we in een hal met drie deuren. Om de hoek ging de trap verder omhoog. De man opende de deur en zei: "This is it. Hier is je verblijfplaats voor de komende maanden. De code voor de volgende deur is 511. Die gaat pas open als deze dicht is. Alles wat je nodig hebt zal in deze sluis worden neergezet. Als we hier wat hebben neergezet dan krijg je een berichtje en kan je met dezelfde code de deur weer openen. Normaal is die op slot. Namens de organisatie wens ik je veel succes en plezier."
Dat succes leek ik wel nodig te hebben en dat plezier viel nog te bezien. Wat ga je een hele dag doen als je niet werkt, je eigen spullen niet hebt en geen media? Ik stapte naar binnen en de deur ging resoluut achter me dicht. De sluis was een ruimte van 5 meter lang en 2 meter breed. Je kon als het moest een kleine auto naar binnen rijden, maar dat was gezien de trap er naar toe een belachelijk idee. Ik opende de andere deur met de code en stapte mijn nieuwe woning binnen.
Het was een enorme vierkante ruimte met veel licht, wat vooral leek te komen van het ene raam dat zich over de hele breedte uitstrekte. Er speelde muziek. Ik liep naar het raam toe, in de hoop iets te kunnen zien, maar het enige wat ik kon zien was een golvende zee met daarboven de lucht. Ik besloot de kamer verder te bestuderen. Minimalisme was het woord wat de kamer het best omschreef. Er stond een tweepersoons bed voor het raam, een bank stond midden in kamer met zicht op een scherm dat aan de muur hing. De muur tegenover het scherm bestond uit allemaal nissen zonder deur of afscherming, er waren wel 7 of 8. Door de hele ruimte was duidelijk te zien dat al het sanitair daar zat, maar ook een afvalbak en een nis waar kappersspullen leken te hangen.
Als je hier met zijn tweeën zou zitten, dan had je in ieder geval geen cm waar je privé was, dus ik prees mezelf gelukkig dat ik hier alleen was. In de hoek van de kamer was een ronde trap. Ik ging even kijken en op de bovenverdieping vond ik een luxe keuken met zitgelegenheid en een fitnessruimte waarbij het opviel dat er bij bepaalde toestellen ook ringen met beugels in de grond of aan de muur zaten. Aan een rek hingen ook touwen, een zweep, een rubberen masker en knijpers. Blijkbaar hield de eigenaar van spannende sex, want ik kon niet bedenken wat ik daar in mijn eentje mee moest doen tijdens mijn verblijf. Er was op de bovenverdieping ook nog een deur. Ik was blij om te merken dat die naar buiten leidde. De blijdschap was van korte duur; het bleek een ommuurde tuin te zijn met kunstgras op de grond. De muren waren van groen beton en minstens 3 meter hoog. Het enige positieve aan de tuin was dat er een jacuzzi stond en dat ik kon luchten. Aan de muur hier hingen dezelfde metalen ringen als binnen. Ik visualiseerde dat een vrouw hier met de handen omhoog werd geketend en dan genomen kon worden; als spel onderdeel in een goed sexleven. Waarom deze gedachte mij ineens opwond weet ik niet. Misschien kwam het omdat ik hier alleen was en feitelijk kon doen en laten wat ik wilde; fantaseren wat ik wilde. Ik wreef even over mijn pik heen, want die was duidelijk wel blij met de erotische gedachten. Ik zou straks maar even gaan douchen en kijken of ik daarna de tv aankreeg.
De muziek stopte ineens en ik hoorde het tv scherm een meldingsgeluid geven en tegelijkertijd verschenen er drie webcamimages. Ik drukte er op een en zag mijzelf door de buitendeur komen en wrijven over mijn pik terwijl ik naar de ringen keek. De camera zoomde in een herhaling zelfs in op mijn kruis. Ineens voelde ik me bekeken en niet meer zo op mijn gemak. Als ik dit kon zien dan zag de organisatie dat ook. Hoe moest ik me dan aftrekken in de douche? Ik moest het van me afzetten. Ik had op dat moment nog niet door dat het allemaal nog veel erger werd. Voor een moment ging de muziek weer aan en toen begon het scherm weer te piepen. Over tien minuten staan er nieuwe spullen in de sluis. je hebt tien minuten om deze er uit te halen. De muziek ging weer aan. Ik wist niet wat ik nou eerst en laatst zou doen. Ik zei luidop tegen mezelf dat het fijn zou zijn dat de muziek wat zachter kon; en dat gebeurde ook prompt. De tv meldde mijn verzoek ook netjes. het scherm vulde zich als in een live blog met recente items t0.25 man woonkamer t0.40 man in keuken t.042 man patio t0.43 man oppervlakkig erotisch contact t.050 man woonkamer t.055 webcamweergave t.057 boodschappen afgeleverd over 10 minuten t0.59 spotify audio volume zachter. Dit irriteerde me, maar ik moest me er niet aan ergeren. Ik was hier maar net. Ik besloot even naar de wc te gaan en ging rustig op de wc zitten en keek van daar de hele kamer door. Alles kon je vanaf hier zien, behalve in de andere nissen.
Weer een melding. De boodschappen zouden er wel zijn. Ik keek niet eens naar het scherm, trok mijn broek omhoog en liep naar de deur van de sluis en drukte de code in en de deur gleed open. Ik keek in de sluis en vanuit de sluis keek er iemand naar mij. Ik weet niet bij wie de verbazing groter was, bij haar of bij mij. "Hallo" zei ik, half groetend, half vragend. "Hallo" zei de vrouw terug. "Ik dacht dat ik hier alleen zou zijn". "Ik ook.". "Help even met de boodschappen, we moeten geloof ik naar binnen. Ik wil niet hier worden opgesloten". Achter de vrouw stonden twee grote kratten met onder andere etenswaren. We sleepten beide een krat naar binnen en de deur sloot achter ons. Mijn gedachten raasden door mijn hoofd en ik kon even niks logisch verzinnen. Een half jaar met een vreemde vrouw hier; geen privacy; niks te doen. Hoewel je met zijn tweeën wat meer interactie had, een gesprek, of een troostende schouder, of misschien als het klikte sex uit noodzaak, was ik toch iets teleurgesteld; wat zij nog niet wist had ik al gezien...je kon niet eens ongezien kakken...dit wordt een drama, zeker voor een man die al de helft van zijn leven was gewend alleen te leven en te handelen.
"Oh sorry" zei ik. "Ik was even verdwaald in mijn gedachten. Ik ben Heer Marque, noem me maar Marque."
"Ik ben Naoma", zei ze. "Ik ben ook even in de war".
Als ze me van te voren gevraagd hadden, met wat voor vrouw ik zes maanden wilde doorbrengen, dan was Naoma wel de laatste die ik zou hebben uitgezocht. Ik zou een blonde Nederlandse vrouw met een maatje 42 hebben uitgezocht die ongeveer mijn leeftijd had. Een ervaren sexy vrouw met love handles en rondingen, die daarnaast gezellig was, maar zonder pretenties en ook kon genieten van een broodje kroket en een biertje. Naoma was alles behalve dat. En eerlijk gezegd, ik stond zeker ook niet op haar shortlist. Als de opzet van de organisatie was om twee uitersten bij elkaar te zetten, dan was dat gelukt. Naoma was lang, slank, onopvallende rondingen, 25 jaar jonger dan ik en ze was donker, heel donker. Haar haren, haar ogen en haar huid, alles was zwart. Voor een andere man was ze ongetwijfeld een schoonheid, maar mij deed het niks. Ik wist natuurlijk nog niet dat ik om heel andere redenen vrij snel mijn mening zou herzien.
"Welkom zou ik bijna zeggen, maar ja dit is mijn huis ook niet. Zullen we eerst de spullen een plek geven en een poging doen ons thuis te voelen? Ik zal je ons onderkomen woning ook even laten zien. In ieder geval worden we goed in de gaten gehouden".
"Lijkt me een goed idee! Ik vind het wel spannend om hier een half jaar te zitten maar bij nader inzien vind ik het geloof ik wel prettig dat ik hier niet alleen ben". Naoma had een fluwelen stem met een warme klank, hoorde ik nu. Bijna een beetje zwoel, zonder dat ze die bedoeling had. Ik stelde voor dat ik de zware kratten de trap op zou hijsen naar de keuken en dat zij alvast begon uit te pakken. Behalve eten zaten er ook spelletjes en kaarten bij, een paar boeken en tijdschriften, wat specifieke vrouwenproducten en één pyjama. De tv maakte overuren met meldingen en de muziek speelde onverstoorbaar verder. Hoewel dat niet steeds mijn smaak was, was het wel heel afwisselend. De etenswaren waren in de keuken opgeruimd en de andere spullen hadden we beneden ergens tegen een wand aangelegd, omdat geen tafel of kast was. We besloten om even te gaan zitten en koffie te drinken, die we gingen maken met (vitamine) water uit de kraan. We zouden veel water, koffie of thee moeten drinken want behalve limonadesiroop en een fles wijn was er geen drinken. We gingen met onze koffie zitten aan de tafel en ontdekten een paar paneeltjes die weggewerkt waren in het houten oppervlak. Ik dacht er aan dat het maar beter was dat ik deze vrouw niet aantrekkelijk vond zodat ik niet continu de neiging kreeg naar haar te kijken. Blijkbaar werkte het want Naoma praatte heel ontspannen en ik ook. Ik nam een flinke slok koffie. We keken even naar de paneeltjes. Een ervan bleek de bediening te zijn van de spotifyradio. "Ha! gelukkig!" dacht ik, dan kan die ten minste ook uit. Playlist: alternative compendium, stond er. Ik drukte er op, en de muziek pauzeerde. Gepauzeerd voor maximaal 120 minuten stond er. Naoma drukte op het andere scherm. Er verscheen een invoerscherm en een toetsenbord als op een Ipad, en een pop-up: voer je aanvullende boodschappen in. Ik las op de kop dat Naoma inlegkruisjes, strings en coca cola intikte. Prompt kwam er antwoord met een popup: verzoeken geweigerd. het bericht bleef tien seconden staan en verdween. "Wil jij iets Marque? Wat proberen we nog?". Ik nam nog een flinke slok koffie en zij grappend "Popcorn, vieze boekjes en nog een pyjama". Naoma keek me even recht in de ogen maar tikte precies in wat ik zei. Ik schaamde voor mijn midlife crisis opmerking, en begreep ook even niet waarom ik nou precies dat zei. Ik zat hier met een jonge dame en legde direct mijn sexuele driften bloot. Een nieuwe popup. Pyjama geweigerd, is voorzien. Overige; akkoord. De meldingen verdwenen en waren ook niet na te lezen. het scherm werd zwart. We dronken onze koffie verder op en vertelden elkaar wie we waren. Hoewel er geen aanleiding voor was vertelde Naoma ook iets intiems. Ze was hetero zei ze, maar ze had wel eens met een oudere vrouw gevreeën. Ze had een hele ervaren tong, giechelde Naoma. "Wat zei ik zonet?" Ze sloeg haar hand voor de mond. "Zei ik dat werkelijk? Ik ken jou maar net, en trouwens, niemand weet dit van mij. Zit er iets in de koffie of zo?", grapte ze.
We waren klaar met de koffie en ik stelde Naoma voor om nog even door het huis te lopen om haar de bijzonderheden te laten zien. De fitnesstoestellen had ze natuurlijk al gezien dus liep ik alleen nog even naar buiten. De jacuzzi sprak haar wel aan zo te zien want ze glimlachte van oor tot oor.
"We moeten nog even zwemkleding aanvragen", zei ze, "Maar ik ben bang dat ik het antwoord al weet".
"Ben ik met je eens, want beneden, nou ja...kijk maar zelf". We liepen naar beneden. Ik liep achter Naoma aan de trap en mijn blik bleef rusten op haar smalle, maar ronde kontje. Het had toch wel iets, iets jeugdigs en onschuldigs. Ik moest toch hier een half jaar met haar doorbrengen, dan moest ik toch maar genieten van de lichtpuntjes en de dingen die me wel aantrokken. "Had je die hokjes gezien? ", vroeg ik haar.
"Ik had de nissen gezien maar we waren druk dus ik heb niet gekeken naar wat en hoe. We gingen dichterbij kijken; voor elke nis zat een plaatje in de vloer met daarop de naam van de nis én de tekst: geen sex ruimte. Op één na had elke nis had zijn eigen duidelijke functie. Die nis zat links van de douche had de naam: fetish ruimte; sex toegestaan. In een rekje zagen we een paar flesjes staan waaronder een met olie, honing en chocoladesaus, getuige de etiketten. De nis had een ingebouwde betegelde zitting met leren riempjes op de armleuningen en bij de enkels. Als je goed keek had de stoel een gleuf in het midden die leek op een afvoergootje. Blijkbaar om de gemorste vloeistoffen te laten weglopen naar het putje in de vloer.
"Bijzonder", zei Naoma. Ik kon van dit ene woord niet opmaken of ze dit perverse instrument nu afwees of wel zag zitten. De tekst op de bordjes triggerde mij, waar moest ik mijzelf dan bevredigen? Toch niet op die stoel en ook niet in bed waarin Naoma ook lag. Uiteindelijk zou de lust het wel winnen van de schaamte, maar dat zag ik nu nog niet concreet. Misschien moest ik ter zijner tijd haar vragen om boven te zitten zodat ik beneden mijn ballen kon legen; en als zij behoeftes had kon het ook zo.
Na nog even naar de zee te kijken ploften we beide een beetje doelloos op het de bank neer en keken naar het scherm. Ik was net aan het vertellen dat alles hier werd geregistreerd, en dat je ook voice commando's kon geven toen het scherm piepte. Op het scherm stond te lezen dat we een vaste opdracht kregen; elke dag om deze tijd gaan jullie een uur fitnessen. Daarna lunch, daarna opfrissen. Plaats voor verveling was er nog niet; we kregen opdrachten. We keken elkaar aan en ik zag in haar ogen dat we beide hetzelfde dachten; "Fijn, een schema! Hoeven we niet zelf steeds te bedenken wat we moeten doen".
Boven dronk ik een flink glas water, en ik zette er nog een klaar want met een uur sporten voor de boeg. Naoma ging zonder drinken direct aan de slag. Ze trok zonder schaamte haar truitje en haar stretch jeans uit en stond voor me in een rode kanten bh en een glanzende zilverkleurige hipster. Haar borsten waren toch groter dan ik eerder inschatte, misschien een cup c, hoewel ik geen verstand van die maten had. "Ik doe het maar even zo", zei Naoma. "Vroeg of laat zullen we toch wel meer van elkaar zien, en anders zweet ik me de pleuris." Ik moest lachen om 'pleuris' en voelde ineens weer een erotische opmerking opkomen maar die wist ik net op tijd in te slikken. Maar tussen mijn benen was de reactie op de halfnaakte Naoma onmiskenbaar. Mijn pik werd niet echt stijf maar begon te kloppen en ik voelde het bloed er naar toe stromen. Naoma liep naar het eerste toestel en zei tegen mij dat ik dan maar bij nummer 5 moest beginnen. Dan konden we achter elkaar aan werken. Ik liet mijn broek aan omdat ik me wel schaamde maar deed wel mijn t-shirt uit. Ik nam nog een slok en liep met mijn spierwitte blote bovenlijf naar het vijfde toestel en begon. Voor een niet getraind iemand was het best zwaar en het zweet liep dan ook met straaltjes van mijn lijf af. Na elk toestel dronk ik wat terwijl Naoma maar door bleef gaan. Zij zweette ook, haar huid ging daardoor glanzen. Ik betrapte me er op dat ik hoe meer ik dronk, hoe vaker ik naar haar keek en de opwinding zag in haar sierlijke repeterende bewegingen. Ik zag haar spieren spannen en ontspannen, ik zag haar borsten op en neer gaan als ze dieper ademde. Mijn pik zat steeds strakker in mijn broek. Na 7 toestellen moest ik even een luchtje gaan scheppen op de patio.
"Gaat het ?" riep Naoma me na, maar ik was al buiten. Na vijf minuten ging ik weer naar binnen en dronk nog een glas leeg voor interne afkoeling. Ik werkte de laatste toestellen af en keek toe Naoma met haar sierlijke lichaam van het laatste apparaat af stapte. Elk plekje van haar huid glansde. Het leek of haar billen uit de hipster spatten terwijl ze naar de keuken liep, alsof ze mij riepen "touch us, touch us pleeaasee". Ik schudde met mijn hoofd, was het de warmte of de inspanning? Anderhalf uur geleden zag ik totaal niks in deze vrouw en nu bracht ze mijn hoofd op hol. Ik peinsde me suf. Niet alleen over Naoma maar ook hoe ik mijn oplaaiende sexuele verlangen moest bevredigen. Terwijl ik ook van mijn toestel afstapte zag ik Naoma ook twee glazen water naar binnen gieten. Vitaminewater herinnerde ik me. Mijn broek plakte werkelijk aan mijn kont en ik moest hem wel uittrekken nu. Conform opdracht gingen we nu eerst wat eten voordat we mochten douchen. We aten beide wat boterhammen. Naoma gedroeg zich ondanks haar frivole ondergoed opvallend relaxed en leek er totaal geen moeite mee te hebben dat ik zo nu en dan naar haar borsten keek, om dan weer overvallen te worden door haar mooie glimlach. Ze maakte me ook subtiele complimentjes, dat ik er nog goed uitzag voor mijn leeftijd en dat ze had verwacht dat ik na vijf toestellen wel op zou geven. Na niet minder dan drie uren samen hadden we al een soort van klik, dat had veel slechter gekund. Maar het punt dat we nog meer schaamte moesten overwinnen was nabij. We moesten douchen in de douche zonder deur en vanavond moesten we een pyjama delen.
Ik begon: "wat spreken we af voor douchen, wc en ontharen, Naoma? We kennen elkaar nog maar net en ja, ik kan me voorstellen dat je niet wilt dat ik naar je kijk als je in die nissen bezig bent; het is nogal intiem zeg maar. Ik ben de vieze oude man en jij de jonge aantrekkelijke vrouw". Dat laatste zei ik met een lach maar het was natuurlijk wel zo. "Ik ben niet zo preuts hoor" zei ze, "maar je hebt wel gelijk, we hebben geen relatie of zo, en het is allemaal al awkward genoeg. Als jij nu op de bank naar de tv kijkt, dan doe ik mijn ding achter jouw rug, en als ik mijn kleren weer aan heb dan mag jij".
"Helemaal goed"
Ik kon natuurlijk ook boven blijven zitten maar de bank zat ongetwijfeld beter. We gingen naar beneden en ik ging op de bank terwijl Naoma achter mij...
t301 vrouw en man beneden t305 vrouw ontharingsnis
Rechts in het scherm stonden weer images van opnames boven. Onze fitnessactiviteiten close up in beeld. Regelmatig werd er even ingezoomd op mijn mond of mijn kruis en bij Naomi op haar zwoele lippen, haar glimmende borsten in die rode bh en op haar intieme plekje wat zich probeerde af te tekenen in haar hipster. De cameraman of -vrouw was een echte voyeur. Ik zou dat Naoma straks ook even laten zien. Ping t320 vrouw douche. "Crisis, wel een opwindende gedachte dat achter mij een bloedmooie jonge vrouw naakt staat, nadat ze zich een kwartier lang heeft geschoren"...De gedachte maakte me geil en mijn pik steigerde in mijn boxer, omdat ik zo in de douche ook even wilde ontladen. Het moest wel, hoe kon ik anders vanavond slapen met zo'n steigerende paal? Ineens begon het scherm te flikkeren en te loeien. In een groter letter type in rood verscheen: erotisch contact in douche, ongeoorloofd. Mijn pik maakte een sprongetje. Ze was aan het vingeren, oh my god. Zij had ook zin. De tv werd steeds luider omdat Naoma doorging met haar spleetje te verwennen, ten minste dat nam ik aan. Onwillekeurig keek ik toch om en zag nog net dat Naoma naar het scherm keek en haar hand uit haar kruis vandaan trok. "Sorry" zei ik, en uit de douche hoorde ik ook sorry. t335 vrouw droognis. Met een handdoek om zich heen geslagen kwam ze bij me. "Sorry, ik weet niet wat het is...maar sinds die koffie word ik steeds geiler en ik moest mezelf gewoon aanraken. Ik dacht dat het wel kon terwijl jij ook niet keek". "Ik wilde zo hetzelfde doen", bekende ik met een blosje. Onwillekeurig keek ze naar mijn kruis waar duidelijk mijn pik in afstak. "We hebben het er nog over. Jij moet nu douchen."
Ik stapte onder de douche en trok even aan mijn stijve. Ik moest hem aanraken. Hij vroeg erom. Hij voelde stijver en groter dan ooit. Natuurlijk begon de tv direct te protesteren en ik voelde de ogen van Naoma in mijn rug. Ik stopte met trekken en de tv stopte met zijn luide protest. Dit was een drama, dit moest opgelost worden. Dan straks maar even in de kinky stoel hiernaast. De tv gaf nu een spraakbericht af: twee sex overtredingen geregistreerd. Bij drie overtredingen volgt er een straf. Einde bericht. Ik droogde me af en met nog steeds een stijve liep ik naar de bank en ging naast Naoma zitten die zich inmiddels weer had aangekleed.
Die middag belde ik aan bij een grachtenpand. De jonge dame deed open en liet me binnen. Ze droeg een strakke goudbruine blouse en een rok tot net boven de knieën. Haar blonde opgestoken haren waren een welkome aanvulling op haar lieve gezicht. Ik dacht: als zij de experimenten doet dan teken ik direct! Ze begeleidde me naar een kantoor en vroeg of ik koffie wilde. Ze bracht een cappuccino en vertelde me dat er zo iemand zou komen. Binnen vijf minuten stapte een jonge man, een arts-achtig type de kamer in en stelde zich voor met een naam die zo werd uitgesproken dat ik het niet kon reproduceren. In ieder geval verwelkomde hij mij en begon te vertellen dat "ze" een grootschalig experiment wilden doen met mensen. Ik zou een halfjaar in een luxe woning worden opgesloten, zonder verbinding met de buitenwereld.
Terloops suggereerde hij wel dat de mogelijkheid bestond dat er bij voldoende aanmeldingen meerdere personen in één huis geplaatst konden worden. Maar in mijn hoofd kwam die boodschap niet aan en ik focuste op een geheel verzorgd half jaar in een huis. Het klonk als gratis vakantie. Ik vroeg wat het doel van het experiment was en daarop kreeg ik als antwoord dat ze wilden observeren hoe mensen zich gingen gedragen als ze geen invloeden van buitenaf (krant, media, familie) hadden. Ik vroeg of ik wel naar buiten kon en kon bewegen. Ik kreeg ja, als kort antwoord. De man legde verder uit dat al mijn onkosten zouden worden betaald plus nog een leuk bedrag op mijn spaarrekening. "Als u mee wilt doen dan, dan moeten we alleen nog wat testjes doen en u moet akkoord gaan met de voorwaarden in dit document". Een beetje naïef bladerde ik wat door het dikke pak papier en las hier en daar wat. Mijn oog viel op een zin. "Voor het welzijn van de deelnemers kan de organisatie vitaminen* toevoegen aan het drinkwater". Ik kon de uitleg van het sterretje niet vinden. De rest van het document leek allemaal juridische onderbouwing.
Ik zou er gauw achter komen dat ik toch wat beter had moeten lezen. Ik was blind voor de gratis vakantie en ik tekende het contract. "Gefeliciteerd" zei de man. Sandra gaat zo nog wat testjes met je doen en ik maak vast de beloning over zodat u zeker weet dat het binnen in. Eenmaal binnen heb je geen telefoon of internet. Ik zei dat het prima was. De man vertrok en Sandra kwam terug. het viel me op dat ze nu wel heel rode blosjes had en de bovenste knoopjes van haar blouse los waren.
"komt u maar even mee",zei ze met een hogere stem dan zostraks. Ze begeleidde maar een onderzoekskamer en zei dat ik me even uit moest kleden tot aan de onderbroek. "Ik ga even wat routine onderzoekjes doen om te kijken of u gezond bent.". "Prima" mompelde ik. Ze nam mijn pols, bloeddruk en luisterde naar mijn longen. Ze vroeg me of ik medicijnen gebruikte en hoe vaak ik sex had. "Het zijn wat intieme vragen maar wij moeten wel zes maanden voor u zorgen en zijn verantwoordelijk voor uw gezondheid".. "Ja, tuurlijk". Als volwassen man hoefde ik me natuurlijk niet te schamen voor mijn sexleven maar als je bijna naakt voor een mooie jonge meid staat, dan is het ineens wat moeilijker om toe te geven dat je ten minste elke dag masturbeert. Maar goed ik vertelde het haar wel en ook dat ik geen medicijnen gebruikte, alleen een magnesiumpilletje tegen kramp. "Genoteerd" zei ze zonder blikken of blozen. "Ik moet alleen nog checken of u geen geslachtsziekte heeft". Ze trok pardoes mijn slip naar beneden en mijn pik kwam te voorschijn. Mijn pik had geen valse schaamte en begon gelijk bloed in zichzelf te pompen terwijl Sandra hem beet pakte en de voorhuid naar achter trok."Hmm" zei ze terwijl ze zich voorover bukte om het geval van dichtbij te bekijken. Ik probeerde in die pose bij haar blouse naar binnen te kijken maar ik kreeg niks helaas te zien. Sandra mompelde "Die is wel oke", en ze liet mijn halfstijve weer los. Ik wilde als gezonde man nu gelijk meer, maar Sandra was een onderzoeker en niet een prooi. Dit was haar werk dus wat haalde ik me weer in het hoofd? "Morgenochtend kunt u zich hier melden. Half acht. U hoeft niks mee te nemen.". "Ook geen kleren?". "Luisteren meneer Marque. Ik zei niks, dus niks."
Ik sliep die nacht niet. Ik wist niet meer waarom ik zomaar had getekend en ik vroeg me de duizend dingen af die ik had moeten vragen. Wat stond er nog meer in dat contract behalve die vitaminen?. Ik maakte me zorgen en besloot mijn bankrekening te checken. Er was inderdaad een bedrag bij geboekt. Dat kalmeerde me weer wat en ik doezelde nog wat tot de wekker ging.
Ik gooide mijn sleutels met een briefje bij de buren door de deur. Ik moest plotseling zes maanden weg. Of zij wilden oppassen op mijn huis. Kwart over zeven belde ik aan bij het grachtenpand. Sandra was er niet, de dokter was er niet. Alleen een vriendelijke man in een driedelig pak, die leek op een taxichauffeur. Hij vroeg me mijn telefoon af te geven en dat deed ik. "Ik breng u naar uw bestemming". Ik kreeg het onbestemde gevoel dat ik vrijwillig gegijzeld werd, maar ik besefte me ook het mooie geldbedrag op mijn rekening. Over een half jaar was het van mij.
Ik denk dat ik ongeveer een uur in de geblindeerde auto had gezeten, toen we stopten en de chauffeur mijn deur open deed. Ik was nu wel nerveus want ik wist echt niet wat me te wachten stond. Het was allemaal zo snel gegaan, en ik had geen tijd genomen om aan details te denken. En al die details, daar dacht ik nu aan. Een half jaar alleen zonder contact? Hoe dan?
Ik stapte uit de auto en de chauffeur vroeg me vriendelijk hem te volgen. De auto stond in een garage dus het was onmogelijk te weten waar ik was. Wat maakte dat ook uit? Ik volgde hem een trap en boven aangekomen stonden we in een hal met drie deuren. Om de hoek ging de trap verder omhoog. De man opende de deur en zei: "This is it. Hier is je verblijfplaats voor de komende maanden. De code voor de volgende deur is 511. Die gaat pas open als deze dicht is. Alles wat je nodig hebt zal in deze sluis worden neergezet. Als we hier wat hebben neergezet dan krijg je een berichtje en kan je met dezelfde code de deur weer openen. Normaal is die op slot. Namens de organisatie wens ik je veel succes en plezier."
Dat succes leek ik wel nodig te hebben en dat plezier viel nog te bezien. Wat ga je een hele dag doen als je niet werkt, je eigen spullen niet hebt en geen media? Ik stapte naar binnen en de deur ging resoluut achter me dicht. De sluis was een ruimte van 5 meter lang en 2 meter breed. Je kon als het moest een kleine auto naar binnen rijden, maar dat was gezien de trap er naar toe een belachelijk idee. Ik opende de andere deur met de code en stapte mijn nieuwe woning binnen.
Het was een enorme vierkante ruimte met veel licht, wat vooral leek te komen van het ene raam dat zich over de hele breedte uitstrekte. Er speelde muziek. Ik liep naar het raam toe, in de hoop iets te kunnen zien, maar het enige wat ik kon zien was een golvende zee met daarboven de lucht. Ik besloot de kamer verder te bestuderen. Minimalisme was het woord wat de kamer het best omschreef. Er stond een tweepersoons bed voor het raam, een bank stond midden in kamer met zicht op een scherm dat aan de muur hing. De muur tegenover het scherm bestond uit allemaal nissen zonder deur of afscherming, er waren wel 7 of 8. Door de hele ruimte was duidelijk te zien dat al het sanitair daar zat, maar ook een afvalbak en een nis waar kappersspullen leken te hangen.
Als je hier met zijn tweeën zou zitten, dan had je in ieder geval geen cm waar je privé was, dus ik prees mezelf gelukkig dat ik hier alleen was. In de hoek van de kamer was een ronde trap. Ik ging even kijken en op de bovenverdieping vond ik een luxe keuken met zitgelegenheid en een fitnessruimte waarbij het opviel dat er bij bepaalde toestellen ook ringen met beugels in de grond of aan de muur zaten. Aan een rek hingen ook touwen, een zweep, een rubberen masker en knijpers. Blijkbaar hield de eigenaar van spannende sex, want ik kon niet bedenken wat ik daar in mijn eentje mee moest doen tijdens mijn verblijf. Er was op de bovenverdieping ook nog een deur. Ik was blij om te merken dat die naar buiten leidde. De blijdschap was van korte duur; het bleek een ommuurde tuin te zijn met kunstgras op de grond. De muren waren van groen beton en minstens 3 meter hoog. Het enige positieve aan de tuin was dat er een jacuzzi stond en dat ik kon luchten. Aan de muur hier hingen dezelfde metalen ringen als binnen. Ik visualiseerde dat een vrouw hier met de handen omhoog werd geketend en dan genomen kon worden; als spel onderdeel in een goed sexleven. Waarom deze gedachte mij ineens opwond weet ik niet. Misschien kwam het omdat ik hier alleen was en feitelijk kon doen en laten wat ik wilde; fantaseren wat ik wilde. Ik wreef even over mijn pik heen, want die was duidelijk wel blij met de erotische gedachten. Ik zou straks maar even gaan douchen en kijken of ik daarna de tv aankreeg.
De muziek stopte ineens en ik hoorde het tv scherm een meldingsgeluid geven en tegelijkertijd verschenen er drie webcamimages. Ik drukte er op een en zag mijzelf door de buitendeur komen en wrijven over mijn pik terwijl ik naar de ringen keek. De camera zoomde in een herhaling zelfs in op mijn kruis. Ineens voelde ik me bekeken en niet meer zo op mijn gemak. Als ik dit kon zien dan zag de organisatie dat ook. Hoe moest ik me dan aftrekken in de douche? Ik moest het van me afzetten. Ik had op dat moment nog niet door dat het allemaal nog veel erger werd. Voor een moment ging de muziek weer aan en toen begon het scherm weer te piepen. Over tien minuten staan er nieuwe spullen in de sluis. je hebt tien minuten om deze er uit te halen. De muziek ging weer aan. Ik wist niet wat ik nou eerst en laatst zou doen. Ik zei luidop tegen mezelf dat het fijn zou zijn dat de muziek wat zachter kon; en dat gebeurde ook prompt. De tv meldde mijn verzoek ook netjes. het scherm vulde zich als in een live blog met recente items t0.25 man woonkamer t0.40 man in keuken t.042 man patio t0.43 man oppervlakkig erotisch contact t.050 man woonkamer t.055 webcamweergave t.057 boodschappen afgeleverd over 10 minuten t0.59 spotify audio volume zachter. Dit irriteerde me, maar ik moest me er niet aan ergeren. Ik was hier maar net. Ik besloot even naar de wc te gaan en ging rustig op de wc zitten en keek van daar de hele kamer door. Alles kon je vanaf hier zien, behalve in de andere nissen.
Weer een melding. De boodschappen zouden er wel zijn. Ik keek niet eens naar het scherm, trok mijn broek omhoog en liep naar de deur van de sluis en drukte de code in en de deur gleed open. Ik keek in de sluis en vanuit de sluis keek er iemand naar mij. Ik weet niet bij wie de verbazing groter was, bij haar of bij mij. "Hallo" zei ik, half groetend, half vragend. "Hallo" zei de vrouw terug. "Ik dacht dat ik hier alleen zou zijn". "Ik ook.". "Help even met de boodschappen, we moeten geloof ik naar binnen. Ik wil niet hier worden opgesloten". Achter de vrouw stonden twee grote kratten met onder andere etenswaren. We sleepten beide een krat naar binnen en de deur sloot achter ons. Mijn gedachten raasden door mijn hoofd en ik kon even niks logisch verzinnen. Een half jaar met een vreemde vrouw hier; geen privacy; niks te doen. Hoewel je met zijn tweeën wat meer interactie had, een gesprek, of een troostende schouder, of misschien als het klikte sex uit noodzaak, was ik toch iets teleurgesteld; wat zij nog niet wist had ik al gezien...je kon niet eens ongezien kakken...dit wordt een drama, zeker voor een man die al de helft van zijn leven was gewend alleen te leven en te handelen.
"Oh sorry" zei ik. "Ik was even verdwaald in mijn gedachten. Ik ben Heer Marque, noem me maar Marque."
"Ik ben Naoma", zei ze. "Ik ben ook even in de war".
Als ze me van te voren gevraagd hadden, met wat voor vrouw ik zes maanden wilde doorbrengen, dan was Naoma wel de laatste die ik zou hebben uitgezocht. Ik zou een blonde Nederlandse vrouw met een maatje 42 hebben uitgezocht die ongeveer mijn leeftijd had. Een ervaren sexy vrouw met love handles en rondingen, die daarnaast gezellig was, maar zonder pretenties en ook kon genieten van een broodje kroket en een biertje. Naoma was alles behalve dat. En eerlijk gezegd, ik stond zeker ook niet op haar shortlist. Als de opzet van de organisatie was om twee uitersten bij elkaar te zetten, dan was dat gelukt. Naoma was lang, slank, onopvallende rondingen, 25 jaar jonger dan ik en ze was donker, heel donker. Haar haren, haar ogen en haar huid, alles was zwart. Voor een andere man was ze ongetwijfeld een schoonheid, maar mij deed het niks. Ik wist natuurlijk nog niet dat ik om heel andere redenen vrij snel mijn mening zou herzien.
"Welkom zou ik bijna zeggen, maar ja dit is mijn huis ook niet. Zullen we eerst de spullen een plek geven en een poging doen ons thuis te voelen? Ik zal je ons onderkomen woning ook even laten zien. In ieder geval worden we goed in de gaten gehouden".
"Lijkt me een goed idee! Ik vind het wel spannend om hier een half jaar te zitten maar bij nader inzien vind ik het geloof ik wel prettig dat ik hier niet alleen ben". Naoma had een fluwelen stem met een warme klank, hoorde ik nu. Bijna een beetje zwoel, zonder dat ze die bedoeling had. Ik stelde voor dat ik de zware kratten de trap op zou hijsen naar de keuken en dat zij alvast begon uit te pakken. Behalve eten zaten er ook spelletjes en kaarten bij, een paar boeken en tijdschriften, wat specifieke vrouwenproducten en één pyjama. De tv maakte overuren met meldingen en de muziek speelde onverstoorbaar verder. Hoewel dat niet steeds mijn smaak was, was het wel heel afwisselend. De etenswaren waren in de keuken opgeruimd en de andere spullen hadden we beneden ergens tegen een wand aangelegd, omdat geen tafel of kast was. We besloten om even te gaan zitten en koffie te drinken, die we gingen maken met (vitamine) water uit de kraan. We zouden veel water, koffie of thee moeten drinken want behalve limonadesiroop en een fles wijn was er geen drinken. We gingen met onze koffie zitten aan de tafel en ontdekten een paar paneeltjes die weggewerkt waren in het houten oppervlak. Ik dacht er aan dat het maar beter was dat ik deze vrouw niet aantrekkelijk vond zodat ik niet continu de neiging kreeg naar haar te kijken. Blijkbaar werkte het want Naoma praatte heel ontspannen en ik ook. Ik nam een flinke slok koffie. We keken even naar de paneeltjes. Een ervan bleek de bediening te zijn van de spotifyradio. "Ha! gelukkig!" dacht ik, dan kan die ten minste ook uit. Playlist: alternative compendium, stond er. Ik drukte er op, en de muziek pauzeerde. Gepauzeerd voor maximaal 120 minuten stond er. Naoma drukte op het andere scherm. Er verscheen een invoerscherm en een toetsenbord als op een Ipad, en een pop-up: voer je aanvullende boodschappen in. Ik las op de kop dat Naoma inlegkruisjes, strings en coca cola intikte. Prompt kwam er antwoord met een popup: verzoeken geweigerd. het bericht bleef tien seconden staan en verdween. "Wil jij iets Marque? Wat proberen we nog?". Ik nam nog een flinke slok koffie en zij grappend "Popcorn, vieze boekjes en nog een pyjama". Naoma keek me even recht in de ogen maar tikte precies in wat ik zei. Ik schaamde voor mijn midlife crisis opmerking, en begreep ook even niet waarom ik nou precies dat zei. Ik zat hier met een jonge dame en legde direct mijn sexuele driften bloot. Een nieuwe popup. Pyjama geweigerd, is voorzien. Overige; akkoord. De meldingen verdwenen en waren ook niet na te lezen. het scherm werd zwart. We dronken onze koffie verder op en vertelden elkaar wie we waren. Hoewel er geen aanleiding voor was vertelde Naoma ook iets intiems. Ze was hetero zei ze, maar ze had wel eens met een oudere vrouw gevreeën. Ze had een hele ervaren tong, giechelde Naoma. "Wat zei ik zonet?" Ze sloeg haar hand voor de mond. "Zei ik dat werkelijk? Ik ken jou maar net, en trouwens, niemand weet dit van mij. Zit er iets in de koffie of zo?", grapte ze.
We waren klaar met de koffie en ik stelde Naoma voor om nog even door het huis te lopen om haar de bijzonderheden te laten zien. De fitnesstoestellen had ze natuurlijk al gezien dus liep ik alleen nog even naar buiten. De jacuzzi sprak haar wel aan zo te zien want ze glimlachte van oor tot oor.
"We moeten nog even zwemkleding aanvragen", zei ze, "Maar ik ben bang dat ik het antwoord al weet".
"Ben ik met je eens, want beneden, nou ja...kijk maar zelf". We liepen naar beneden. Ik liep achter Naoma aan de trap en mijn blik bleef rusten op haar smalle, maar ronde kontje. Het had toch wel iets, iets jeugdigs en onschuldigs. Ik moest toch hier een half jaar met haar doorbrengen, dan moest ik toch maar genieten van de lichtpuntjes en de dingen die me wel aantrokken. "Had je die hokjes gezien? ", vroeg ik haar.
"Ik had de nissen gezien maar we waren druk dus ik heb niet gekeken naar wat en hoe. We gingen dichterbij kijken; voor elke nis zat een plaatje in de vloer met daarop de naam van de nis én de tekst: geen sex ruimte. Op één na had elke nis had zijn eigen duidelijke functie. Die nis zat links van de douche had de naam: fetish ruimte; sex toegestaan. In een rekje zagen we een paar flesjes staan waaronder een met olie, honing en chocoladesaus, getuige de etiketten. De nis had een ingebouwde betegelde zitting met leren riempjes op de armleuningen en bij de enkels. Als je goed keek had de stoel een gleuf in het midden die leek op een afvoergootje. Blijkbaar om de gemorste vloeistoffen te laten weglopen naar het putje in de vloer.
"Bijzonder", zei Naoma. Ik kon van dit ene woord niet opmaken of ze dit perverse instrument nu afwees of wel zag zitten. De tekst op de bordjes triggerde mij, waar moest ik mijzelf dan bevredigen? Toch niet op die stoel en ook niet in bed waarin Naoma ook lag. Uiteindelijk zou de lust het wel winnen van de schaamte, maar dat zag ik nu nog niet concreet. Misschien moest ik ter zijner tijd haar vragen om boven te zitten zodat ik beneden mijn ballen kon legen; en als zij behoeftes had kon het ook zo.
Na nog even naar de zee te kijken ploften we beide een beetje doelloos op het de bank neer en keken naar het scherm. Ik was net aan het vertellen dat alles hier werd geregistreerd, en dat je ook voice commando's kon geven toen het scherm piepte. Op het scherm stond te lezen dat we een vaste opdracht kregen; elke dag om deze tijd gaan jullie een uur fitnessen. Daarna lunch, daarna opfrissen. Plaats voor verveling was er nog niet; we kregen opdrachten. We keken elkaar aan en ik zag in haar ogen dat we beide hetzelfde dachten; "Fijn, een schema! Hoeven we niet zelf steeds te bedenken wat we moeten doen".
Boven dronk ik een flink glas water, en ik zette er nog een klaar want met een uur sporten voor de boeg. Naoma ging zonder drinken direct aan de slag. Ze trok zonder schaamte haar truitje en haar stretch jeans uit en stond voor me in een rode kanten bh en een glanzende zilverkleurige hipster. Haar borsten waren toch groter dan ik eerder inschatte, misschien een cup c, hoewel ik geen verstand van die maten had. "Ik doe het maar even zo", zei Naoma. "Vroeg of laat zullen we toch wel meer van elkaar zien, en anders zweet ik me de pleuris." Ik moest lachen om 'pleuris' en voelde ineens weer een erotische opmerking opkomen maar die wist ik net op tijd in te slikken. Maar tussen mijn benen was de reactie op de halfnaakte Naoma onmiskenbaar. Mijn pik werd niet echt stijf maar begon te kloppen en ik voelde het bloed er naar toe stromen. Naoma liep naar het eerste toestel en zei tegen mij dat ik dan maar bij nummer 5 moest beginnen. Dan konden we achter elkaar aan werken. Ik liet mijn broek aan omdat ik me wel schaamde maar deed wel mijn t-shirt uit. Ik nam nog een slok en liep met mijn spierwitte blote bovenlijf naar het vijfde toestel en begon. Voor een niet getraind iemand was het best zwaar en het zweet liep dan ook met straaltjes van mijn lijf af. Na elk toestel dronk ik wat terwijl Naoma maar door bleef gaan. Zij zweette ook, haar huid ging daardoor glanzen. Ik betrapte me er op dat ik hoe meer ik dronk, hoe vaker ik naar haar keek en de opwinding zag in haar sierlijke repeterende bewegingen. Ik zag haar spieren spannen en ontspannen, ik zag haar borsten op en neer gaan als ze dieper ademde. Mijn pik zat steeds strakker in mijn broek. Na 7 toestellen moest ik even een luchtje gaan scheppen op de patio.
"Gaat het ?" riep Naoma me na, maar ik was al buiten. Na vijf minuten ging ik weer naar binnen en dronk nog een glas leeg voor interne afkoeling. Ik werkte de laatste toestellen af en keek toe Naoma met haar sierlijke lichaam van het laatste apparaat af stapte. Elk plekje van haar huid glansde. Het leek of haar billen uit de hipster spatten terwijl ze naar de keuken liep, alsof ze mij riepen "touch us, touch us pleeaasee". Ik schudde met mijn hoofd, was het de warmte of de inspanning? Anderhalf uur geleden zag ik totaal niks in deze vrouw en nu bracht ze mijn hoofd op hol. Ik peinsde me suf. Niet alleen over Naoma maar ook hoe ik mijn oplaaiende sexuele verlangen moest bevredigen. Terwijl ik ook van mijn toestel afstapte zag ik Naoma ook twee glazen water naar binnen gieten. Vitaminewater herinnerde ik me. Mijn broek plakte werkelijk aan mijn kont en ik moest hem wel uittrekken nu. Conform opdracht gingen we nu eerst wat eten voordat we mochten douchen. We aten beide wat boterhammen. Naoma gedroeg zich ondanks haar frivole ondergoed opvallend relaxed en leek er totaal geen moeite mee te hebben dat ik zo nu en dan naar haar borsten keek, om dan weer overvallen te worden door haar mooie glimlach. Ze maakte me ook subtiele complimentjes, dat ik er nog goed uitzag voor mijn leeftijd en dat ze had verwacht dat ik na vijf toestellen wel op zou geven. Na niet minder dan drie uren samen hadden we al een soort van klik, dat had veel slechter gekund. Maar het punt dat we nog meer schaamte moesten overwinnen was nabij. We moesten douchen in de douche zonder deur en vanavond moesten we een pyjama delen.
Ik begon: "wat spreken we af voor douchen, wc en ontharen, Naoma? We kennen elkaar nog maar net en ja, ik kan me voorstellen dat je niet wilt dat ik naar je kijk als je in die nissen bezig bent; het is nogal intiem zeg maar. Ik ben de vieze oude man en jij de jonge aantrekkelijke vrouw". Dat laatste zei ik met een lach maar het was natuurlijk wel zo. "Ik ben niet zo preuts hoor" zei ze, "maar je hebt wel gelijk, we hebben geen relatie of zo, en het is allemaal al awkward genoeg. Als jij nu op de bank naar de tv kijkt, dan doe ik mijn ding achter jouw rug, en als ik mijn kleren weer aan heb dan mag jij".
"Helemaal goed"
Ik kon natuurlijk ook boven blijven zitten maar de bank zat ongetwijfeld beter. We gingen naar beneden en ik ging op de bank terwijl Naoma achter mij...
t301 vrouw en man beneden t305 vrouw ontharingsnis
Rechts in het scherm stonden weer images van opnames boven. Onze fitnessactiviteiten close up in beeld. Regelmatig werd er even ingezoomd op mijn mond of mijn kruis en bij Naomi op haar zwoele lippen, haar glimmende borsten in die rode bh en op haar intieme plekje wat zich probeerde af te tekenen in haar hipster. De cameraman of -vrouw was een echte voyeur. Ik zou dat Naoma straks ook even laten zien. Ping t320 vrouw douche. "Crisis, wel een opwindende gedachte dat achter mij een bloedmooie jonge vrouw naakt staat, nadat ze zich een kwartier lang heeft geschoren"...De gedachte maakte me geil en mijn pik steigerde in mijn boxer, omdat ik zo in de douche ook even wilde ontladen. Het moest wel, hoe kon ik anders vanavond slapen met zo'n steigerende paal? Ineens begon het scherm te flikkeren en te loeien. In een groter letter type in rood verscheen: erotisch contact in douche, ongeoorloofd. Mijn pik maakte een sprongetje. Ze was aan het vingeren, oh my god. Zij had ook zin. De tv werd steeds luider omdat Naoma doorging met haar spleetje te verwennen, ten minste dat nam ik aan. Onwillekeurig keek ik toch om en zag nog net dat Naoma naar het scherm keek en haar hand uit haar kruis vandaan trok. "Sorry" zei ik, en uit de douche hoorde ik ook sorry. t335 vrouw droognis. Met een handdoek om zich heen geslagen kwam ze bij me. "Sorry, ik weet niet wat het is...maar sinds die koffie word ik steeds geiler en ik moest mezelf gewoon aanraken. Ik dacht dat het wel kon terwijl jij ook niet keek". "Ik wilde zo hetzelfde doen", bekende ik met een blosje. Onwillekeurig keek ze naar mijn kruis waar duidelijk mijn pik in afstak. "We hebben het er nog over. Jij moet nu douchen."
Ik stapte onder de douche en trok even aan mijn stijve. Ik moest hem aanraken. Hij vroeg erom. Hij voelde stijver en groter dan ooit. Natuurlijk begon de tv direct te protesteren en ik voelde de ogen van Naoma in mijn rug. Ik stopte met trekken en de tv stopte met zijn luide protest. Dit was een drama, dit moest opgelost worden. Dan straks maar even in de kinky stoel hiernaast. De tv gaf nu een spraakbericht af: twee sex overtredingen geregistreerd. Bij drie overtredingen volgt er een straf. Einde bericht. Ik droogde me af en met nog steeds een stijve liep ik naar de bank en ging naast Naoma zitten die zich inmiddels weer had aangekleed.
Trefwoord(en): Geheim Project,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10