In het eerst deel heeft John een vrouw ontmoet met wie hij een amoureuze verhouding kreeg. De vrouw heet Mila en is getrouwd. Niet lang daarna ontvangt hij een envelop met daarin 3 compromitterende foto’s.

Ontzet kijk ik naar de foto’s. Op alle drie ben ik duidelijk tezien en met mij Mila! Ik stop de foto’s terug in de envelop en loop terug naar mijn appartement. Vandaag maar geen terrasje. Eenmaal binnen haal ik de foto’s opnieuw te voorschijn en leg ze op de tafel. Twee foto’s zijn enigszins wazig, maar de derde is heel scherp. Daarop sta ik in de kamer tegen de muur en zit Mila op haar knieën voor me en pijpt me. De twee wazige foto’s zijn genomen terwijl ik met Mila in haar slaapkamer ben. Ik bekijk weer de envelop. Leeg, maar ik zie in de hoek een nummer staan: mijn huisnummer. Wat is dit? Wat betekent dit? Geen begeleidend briefje. Geen naam of afzender. Wat moet ik hiermee? Ik bekijk de foto’s opnieuw. De foto van de kamer is genomen vanuit de hoek bij het raam. Daar kan nooit iemand gestaan hebben. Onmogelijk, de kamer was heel beslist leeg. De foto’s van de slaapkamer zijn genomen vanuit het gangetje. Heeft daar iemand gestaan? Ik kan het niet geloven. Maar wie heeft de foto’s genomen en waarom? Wist Mila hier van? Ook dat lijkt me onmogelijk. Hoewel, je weet maar nooit. Wat nu? Naar de politie? Met drie foto’s zonder enige informatie? Naar Mila? Maar het is zondag, haar man is thuis en wat zal dat met haar doen, zeker als ze hier niets van weet? Ik weet het gewoonweg niet.

Dan denk ik aan Harry. Harry is een gepensioneerde politieman, die vele jaren bij de recherche heeft gewerkt. Ik zie hem af en toe. Ik bel hem op. Gelukkig is hij thuis. Hij is alleen want zijn vrouw is naar de kerk. Niet lang daarna zit ik bij hem aan de keukentafel met een kop koffie. Gelukkig, toch nog koffie! Ik vertel Harry over mijn ontmoeting met Mila. Ik vertel over de sex in haar huis en de nacht in het hotel. Dan pak ik de envelop en geef die aan Harry: ‘En deze envelop vond ik zojuist in mijn brievenbus.’ Harry opent de envelop en bekijkt de foto’s, een glimlach krult zijn lippen. ‘Harry, kun je me helpen, wat moet ik doen?’ Na een moment van stilte antwoordt Harry: ‘Niets! Ja, je kunt naar de politie gaan. Je moet ook eigenlijk aangifte doen, maar tegen wie? De politie kan en zal niets voor je doen. Daarom, John, je moet op dit moment niets doen. Gewoon afwachten.’ ‘Afwachten?’ vragend kijk ik hem aan. ‘Ja, John, afwachten! Ongetwijfeld komt er nog wel een envelop. Wat is dat nummer in de hoek? ‘Mijn huisnummer.’ Harry knikt ‘ik vermoed dat de envelop is bezorgd. En de bezorger is niet de maker van de foto’s. Je weet zeker dat er niemand in huis was?’ Ik knik. ‘Ik zou eigenlijk een kijkje in het huis moeten nemen, maar dat wordt moeilijk. Nog koffie, John?’ Harry doet er redelijk luchtig over. Natuurlijk is hij wel wat gewend vanuit zijn actieve tijd bij de recherche. Terwijl hij mij een tweede koffie geeft, vraag ik: ‘Harry, is het verstandig om met Mila over de foto’s te praten? Ik zie haar morgen weer op ons terrasje.’ ‘Ik zou het niet doen. Als zij er iets mee te maken heeft, merk je dat vanzelf wel. Heeft zij er echter niets mee te maken, waarom zou je haar dan ongerust maken? Nee, afwachten, John, dat is op dit moment het beste.’ Ik blijf nog een poosje bij hem hangen. Als zijn vrouw thuis komt, verzorgt ze de lunch. Pas daarna ga ik weg. Bj de deur zegt Harry: ‘Maak je niet al te veel zorgen en houdt me op de hoogte. Intussen zal ik kijken wat ik voor je kan doen. Toch leuk om weer een beetje speurwerk te doen.’

De volgende morgen ben ik vroeger dan gewoonlijk op ons terrasje, ja, ons terrasje en wacht op Mila. Al snel komt ze stralend aangelopen. We hebben elkaar sinds ons samen zijn in het hotel niet meer gezien. Ze gaat bij me zitten en zegt: ‘Ik heb je gemist, John, echt waar! Elke dag heb ik aan je gedacht. Je moet eens weten hoe blij ik ben je te zien. En jij, John, heb je ook aan mij gedacht?’ Ik glimlach om haar woorden. Zo recht uit haar hart. ‘Natuurlijk. Mila, heb ik aan je gedacht. Elke dag, net als jij, maar vooral vandaag?’ Ik kijk haar nauwlettend aan. Met onschuldige ogen zegt Mila ‘Hoezo vooral vandaag?’ ‘Nou, omdat ik je vandaag weer zal zien. En hier ben je dan, stralend, sexy en lief als altijd!’ En deze vrouw zou in het complot betrokken zijn? Ik geloof er niets van. Ze is puur en oprecht. ‘John, ik heb een nieuwtje. Mijn man is vanochtend naar zijn werk gegaan en hij zei me dat hij morgen of misschien pas woensdag thuiskomt. Zijn baas neemt hem mee op een klus ver hier vandaan. Ik ben dus vrij en – even wacht ze – beschikbaar.’ Ze lacht lief. ‘John, kunnen we niet een nacht samen zijn? Heb je tijd en zin?’ Een aangename verrassing. Tijd heb ik natuurlijk, ik heb alle tijd van de wereld en zin in deze heerlijke vrouw heb ik ook, maar, vooruit, een beetje plagen. ‘Met jou samen zijn een nacht? Heerlijk, maar ik moet even kijken.’ Voor de vorm rommel ik wat met mijn telefoon en laat haar in spanning wachten. Dan kijk ik op en zeg even stralend: ‘Natuurlijk, Mila, voor jou maak ik tijd. Ik moet nog even wat regelen. Laten we vanmiddag gaan.’ Voordat we weggaan – eerst zij, dan ik – spreken we af bij het busstation. Zelfde plek, 3 uur. ‘En Mila, neem een badjas mee!’

Vanaf het terras ga ik regelrecht naar Harry om hem te vertellen over de laatste ontwikkelingen. Hij zegt me dat hij zal kijken of het mogelijk is haar huis binnen te gaan om te zien waar de foto’s genomen zijn en ‘wie weet vind ik nog meer.’ Terwijl ik mijn tas pak, krijg ik een idee. Benieuwd wat Mila er van vindt. Ik lunch buitenshuis, neem nog een douche en vertrek naar het busstation. Bewust ben ik er ruim van tevoren. Als een soort detective observeer ik de omgeving. Houdt er zich iemand verdacht op? Staat er iemand al een half uur dezelfde pagina van de krant te lezen? Allemaal onzin natuurlijk, maar ik moet toch weten of Mila in het spel is? Ik neem me ook voor om straks tijdens het rijden voordurend het verkeer achter mij in de gaten te houden om te zien of ik gevolgd word. Misschien een blokje om? Ik lach om mijn quasi detective werk.Dan komt Mila aangelopen. Ze draagt een rok en een witte blouse en heeft en weekendtas over haar schouder. Ik stap niet uit. Zij opent de achterdeur en zet haar tas op de bank, daarna komt ze naast me zitten. ‘Waar gaan we heen, John?’ ‘Dat zie je wel, in ieder geval niet naar de zee. Het is ruim een uur rijden, ten minste als het verkeer niet tegen zit.’ De rit verloopt heel genoeglijk. Wat wil je ook met zo’n bijzondere vrouw naast je? Soms streelt ze mijn dijbeen, soms pakt ze mijn hand en geeft er kusjes op. Mila heeft er duidelijk zin in. Natuurlijk kijk ik steeds in mijn spiegels en natuurlijk zie ik niets. Als we in de buurt van het hotel komen, moeten we een bochtige provinciale weg op. Een laatste test! Als ik ergens een bocht omga, stop ik. ‘Ik moet even plassen.’ Bij een boom doe ik wat ik moet doen, maar geen auto die passeert. Nee, we worden niet gevolgd en ik glimlach. Detective John!

Niet veel later zijn we er. Een idylliisch gelegen boshotel. Aan de voorkant is plaats om de auto te parkeren. Het is uiteraard mogelijk om in het hotel een kamer te huren, maar het is eveneens mogelijk om een kleine bungalow te huren. Het hotel grenst met haar achterkant bijna aan het bos. Een gedeelte daarvan is eigendom van het hotel. De eigenaar heeft er 6 bungalows laten bouwen. Klein, maar smaakvol ingericht en met gebruikmaking van alle hotelfaciliteiten. Een van die bungalows heb ik gehuurd voor 2 nachten. Na het inchecken lopen we via het terras aan de achterkant naar de ‘Zanglijster’. Alle bungalows hebben de naam van een bosvogel en zien er min of meer hetzelfde uit. Een huiskamer/keuken met schuifpui naar het terras waar stoelen en een tafel staan, 2 slaapkamers: een kleine met een stapelbed, de grotere met een 2-persoonsbed en uiteraard een douche/wc. Nauwelijks zijn we binnen of Mila duwt me tegen de wand. Ze drukt zich tegen me aan en haar hongerige mond vindt de mijne. ‘Ik heb je zo nodig, John!’ zegt ze als onze lippen elkaar loslaten. Ze begint aan mijn kleren te trekken. Even later zijn we naakt. Ze trekt me mee naar de bank en kruipt op me. Mijn lul glijdt als vanzelf in haar. Heftig begint ze me te berijden en het duurt echt maar even of ze krijgt een orgasme. Ik realiseer me hoe ze zichzelf heeft zitten opgeilen tijdens de rit hier naar toe. Dat belooft wat. Ik ben nog lang niet zover. Ik heb nou eenmaal altijd wat meer tijd nodig om klaar te komen en bovendien ben ik geen voorstander van ‘vluggertjes.’ We blijven even zo zitten. Dan kijkt ze rond. ‘Leuk’, zegt ze, ‘leuke bungalow.’ Ze wil van me afgaan, maar ik houd haar even vast en zeg: ‘Mila, het is verboden om in deze bungalow kleren te dragen.’ Verwonderd kijkt ze me aan: ‘Echt waar, is dat hier de regel?’ ‘Nee, het is mijn regel. Je bent naakt of draagt je badjas. Maar geen kleren, geen ondergoed. Je hebt je badjas toch wel meegenomen?’ Mila knikt. ‘Goed, ik stel voor dat we eerst wat gaan eten.’ Opnieuw knikt Mila. We maken een keuze van de aanwezige menukaart . Dan bel ik via de huistelefoon het hotel en geef de bestelling door. ‘En ook graag een fles rode wijn.’ Terwijl we op onze bestelling wachten gaat Mila de badkamer in. Verfrist komt ze er even later in badjas uit. Ik volg haar daarin. We organiseren snel onze spullen en gaan dan op het terrasje zitten. Hoewel het al avond is, is het nog steeds aangenaam warm. De kilte van de nacht laat nog even op zich wachten.

Het eten wordt gebracht en netjes geserveerd op de tafel op het terras. Als de ober weg is, neem ik Mila’s hand en drukt er charmant een kusje op. Ik vul de wijnglazen en we toosten. Mila kijkt me stralend aan en zegt ‘Op jou, John!’ ‘Op jou, Mila, op ons!’ antwoord ik. Dan gaan we ontspannen eten. Ineens worden we gestoord door de telefoon van Mila. Ze pakt hem op en kijkt op de display. ‘Mijn man.’ Ik knik. Er volgt een gesprek in het Servisch. De toon waarop Mila spreekt is ongeduldig. Geen idee waar ze het over hebben. Ik proef irritatie in haar stem. Ik sta op en terwijl Mila praat, ga ik achter haar staan. Ik leg mijn handen op haar schouders en laat ze dan langzaam naar beneden glijden. Ik open haar badjas zodat haar borsten zichtbaar worden. Ik pak ze vast en kneed ze zachtjes. De irritatie in Mila’s stem neemt toe. Ze wil een einde aan het gesprek maken. Dan buig ik me voorover en kus haar hals. Mijn vingers spelen met haar tepels. Als eindelijk het gesprek beëindigd wordt, zeg ik zachtjes in haar oor: ‘Ruzie?’ ‘Ach, dat gezeur. Ik zei hem dat ik al sliep en dat hij me wakker maakte. Hij moest van alles kwijt en ik heb geen zin om daar nu naar te luisteren. Oh ja, hij vertelde me ook, dat hij pas woensdag terugkwam. Er is teveel werk om het in een dag te doen.’ Ze pakt mijn armen vast. ‘Kunnen wij hier misschien 2 nachten blijven?’ ‘Dat kan!’ Nog een kusje en dan loop ik terug naar mijnstoel. ‘Laten we eerst verder eten.’ Ik ga weer tegenover haar zitten. Mila is een heerlijke meid en ik geniet nu al van ons samen zijn hier, maar waar heeft ze het precies met haar man over gehad? Wat zij misschien geirriteerd omdat haar man wilde weten waar ze precies is? Wilde hij het adres hebben? Raar eigenlijk dat deze gedachte in mij opkomt, of toch niet? Ik geloof nog steeds niet dat Mila iets met die foto’s te maken heeft, maar zeg nooit ‘nooit!’

Ik pak mijn glas op. ‘Nog een toost,’ zeg ik tegen Mila.

Na het eten laten we de boel de boel. We gaan naar binnen en sluiten de schuifpui en schuiven de gordijnen er voor. Mila loopt voor me uit. Bij de slaapkamerdeur kijkt ze verleidelijk over haar schouder en laat de badjas van zich afglijden. Het lijkt wel op die scene uit de film Barbwire, waarin Pamela Anderson hetzelfde doet, alleen had zij laarzen aan. Ik kijk naar haar naakte rug en haar volle billen en voel me hard worden. Langzaam volg ik haar. Bij deur raap ik haar badjas op en als ik de kamer binnenstap zie ik haar verleidelijk op het bed liggen. Een glimlach speelt om haar mond. Ze kijkt me verwachtingsvol aan, maar zegt niets. Ik leg haar en mijn badjas op een stoel en kijk op haar neer. Er is onmiskenbaar erotiek. Wat is ze mooi, denk ik. Wat een prachtig lichaam. Ik geniet van haar schoonheid en ik word harder en harder. Ik verlang naar deze vrouw en wil haar dolgraag liefhebben. Mila strekt haar armen naar me uit, waarmee ze wil zeggen ‘kom maar, ik wacht op je, ik wil je’. Ik loop naar het bed en ga bij haar liggen. We kussen hartstochtelijk. Ik proef haar mond. Onze tongen verkennen elkaars mond en spelen een vurig spel met elkaar. Mijn hand glijdt over haar lichaam. Haar borst met de harde tepel, haar buik, haar kut die zo nat is. Elke aanraking van mij veroorzaakt een lichamelijke reaktie. Dan laat ik haar mond los en kus haar hals. Ik lik haar oor en fluister ‘Vanavond ben je van mij’, waarop Mila reageert en zegt: ‘Als we samen zijn ben ik altijd van jou.’ Ik kus haar borsten. Lik haar tepels, neem ze tussen mijn tanden en streel ze met mijn tong. Ik lik haar warme dal tussen haar borsten en verlangen begint bezit van mij te nemen. Langzaam ga ik naar beneden. Ik kus en lik haar navel. Nog lager. Haar kutje. Ik ruik haar vrouwelijkheid. Ik zie de vochtige glinstering tussen haar schaamlippen. Ze spreidt haar benen zodat ik de ruimte heb om er tussen te gaan liggen. Ik lik en kus haar schaamlippen die glad en gezwollen zijn. Wat ruikt haar sex toch heerlijk. Met beide handen open ik haar en zie nu goed hoe nat ze is. Mijn tong cirkelt om haar klit. Ik lik haar klit en zuig erop. Mila kan nauwelijks stil blijven liggen. Ik houd haar bij haar heupen vast. Ik lik haar harder, dwingender en proef haar heerlijke geil. Als ik naar haar op kijk zie ik het genot op haar gezicht. Haar mond geopend, haar wangen gekleurd. Haar ademhaling verdiept. Ik realiseer me dat Mila tegen een orgasme aanzit. Ze duwt haar onderlichaam steeds vaker tegen mijn mond. Het is heerlijk om haar zo te verwennen. Ineens legt ze haar handen op mijn hoofd en duwt mijn gezicht heel vast tegen zich aan. Ik kan nauwelijks ademhalen. Ze houdt me vast terwijl een orgasme door haar heen trekt. Als ze me los laat, kijk ik met een nat gezicht op naar haar. Ze trekt me naar zich toe en kus mijn gezicht. Als ze mijn gezicht likt, word ik echt heel geil. Als ik nu niet uitkijk kom ik ter plekke klaar. Mila likt haar kutsap van mijn gezicht. Ik ga op mijn rug naast haar liggen en denk aan ijsschotsen, diepvries kisten en nog veel meer. Mila is echt een prachtige vrouw, want ze begrijpt dat ik worstel om niet klaar te komen. Ze houdt mijn hand vast en wacht. Er zullen best mannen zijn die 4 of 5 keer klaar kunnen komen. Maar de meeste mannen zijn net als ik: een keer en soms twee keer. Mila wacht! Noem het een pauze in het spel. Als de druk verminderd is, kijk ik haar aan. ‘Dank je’ zeg ik slechts, maar ze weet wat ik bedoel. Alhoewel de druk even verminderd is, blijft mijn verlangen onverminderd groot. Ze kust me en zegt: ‘Wil je een glas wijn?’ Voor ik antwoord kan geven staat ze op. Naakt loopt ze de kamer uit. Ik hoor de schuifpui open gaan en even later weer sluiten. Met de fles en onze twee glazen komt ze naar het bed toe. ‘Hou vast’ en ze drukt de twee glazen in mijn handen. Ze vult ze. Ineens begint ze te lachen. Niet begrijpend kijk ik haar aan. Ze zegt: ‘Ik heb nog nooit een man in bed zien liggen met in iedere hand een glas wijn en een stijve lul! ‘Ik maak er een foto van. Voor ik kan reageren loopt ze weer de kamer uit en komt terug met haar mobiele telefoon. Even later sta ik, of beter, lig ik op de foto. Ze toont hem mij. Half liggend, half zittend door de kussens in mijn rug bekijk ik de foto. Mmm! Dan pakt ze een glas en komt naast me zitten. We drinken. Met haar vrije linkerhand streelt ze over mijn borst en buik. Ik zeg niets maar leun achterover en geniet van haar aanraking. Ik zie hoe ze een vinger in de wijn steekt. Dan strijkt ze met die vinger over mijn lul. Het prikkelt. Ik wist niet dat wijn kon prikkelen. Ze herhaalt het meerdere keren. Als mijn lul helemaal nat van de wijn is, omvat ze die met volle hand. Even gaat haar hand op en neer. Ze laat me los en pakt met volle hand mijn zak. Ze beweegt haar vingers en hand waardoor ik het heerlijke gevoel heb dat mijn ballen gemasseerd worden. Tegelijk buigt ze zich voorover en likt mijn lul. Snel pak ik het glas uit haar handen, bang dat de inhoud op het bed belandt. Ik streel haar haren terwijl zij me likt en masseert. Dan gaat ze op haar knieën op mij liggen en schuift mijn lul in haar warme, natte kutje. Ze berijdt me, steeds sneller en sneller. Haar gezicht naast me in het kussen. Ik voel haar kutspieren knellen om mijn lul en weet dat ze me niet los zal laten. Maar dat wil ik ook niet! We neuken en de heerlijke spanning neemt razendsnel toe. Dan houd ik het niet meer en mijn zaad schiet in haar hete kut. We neuken door tot er werkelijk geen drupel meer komt. Ik houd Mila dicht tegen me aan. We genieten in stilte van de intimiteit. Dan richt Mila haar hoofd op en geeft me een kus. Het is een kus die boekdelen spreekt. Later gaat ze op haar zij naast me liggen. Ik ga tegen haar rug aan liggen. Lepeltje lepeltje noemen we dat. De Engelsen hebben daar een heel aardig woord voor. Als een vrouw wil dat jij tegen haar rug aan gaat liggen, dan zegt ze: ‘Spoon me’. Genietend van elkaars warmte vallen we ongemerkt in slaap. De deur is niet op slot, de lichten zijn niet uit, maar wij slapen.

Als ik wakker word, is het al licht. Mijn telefoon vertelt me dat het 6 uur is. Ik kijk naar Mila. Zij slaapt op haar buik half onder het laken naast me. Ik sta op en ga naar de wc. Na mijn tanden gepoetst en mijn gezicht gewassen te hebben, kruip ik weer naast haar. Mila slaapt nog steeds, maar ik ben klaar wakker. Ik kijk weer naar haar en trek langzaam het laken van haar af. Ik zie haar naakte rug, de welving van haar billen en ik realiseer me weer hoe mooi ze is. Nee, niet in dezin van een ‘Miss- verkiezing’. Ze zou niet eens door de voorronde komen. Maar ik geloof dat iedere vrouw op een bepaalde manier mooi is. Schoonheid is veel meer dan het het alleen hebben van de juiste maten en vormen. Heel zachtjes streel ik haar rug en haar billen. Vol en stevig. Ik ga naast haar bovenbenen zitten en gebruik nu beide handen om haar billen te masseren. Als ik haar billen open zie ik haar bilspleet en het kleine gaatje. Ik streel haar dijbenen en dan weer haar billen en rug. Ik zucht en besluit haar te verwennen met een heerlijk ontbijt. Dus sta ik op, kleed me aan en loop naar het hotel. Het ontbijt is, zoals zo vaak, self-service. Ik kies uit wat ik denk dat Mila lekker vind en vergeet uiteraard de koffie niet. Als ik terugkeer, zit Mila al in badjas op me te wachten. ‘Goedemorgen, Ludmilla, uw ontbijt is klaar’ plaag ik haar. We eten binnen, want het is nog wat frisjes op het terras. Na het ontbijt douchen we en besluiten naar Harderwijk te gaan. Niet al te ver en Mila heeft nog nooit een dolfijnen show gezien. Vlak voor we vertekken gaat mijn telefoon. Harry! Sinds gisterenavond heb ik geen moment meer gedacht aan Harry en de foto’s, maar dit telefoontje brengt me terug in de realiteit. Na het uitwisselen van beleefdheden vraagt hij me of ik vrijuit kan praten. ‘Nee’, antwoord ik eerlijk. ‘Dan luister: de foto’s zijn genomen met een camera. Ik vond zowel in de huiskamer als in de gang miniscule verse boorgaatjes in het hout. Daar moeten de mini camera’s gehangen hebben. Ook weet ik wie de foto’s bezorgd heeft. De postbode. Ik observeerde jouw brievenbus en zag hoe de postbode gisteren een bruine envelop in de bus gooide. Ik sprak hem aan en hij vertelde me dat een man hem 50 euro heeft gegeven om de envelop te bezorgen. Hij gaf een redelijke beschrijving van de man. Als je thuiskomt zullen we het er over hebben. Vermaak je je nogal?’ We kletsten nog even en beindigden ons gesprek. Uiteraard heeft Mila gehoord wat ik zei. ‘Een vriend’, zeg ik tegen haar en daar laat ik het bij. We stappen in de auto voor een dagje uit. We bezoeken de dolfijnen en eten op het Harderwijkse strand. Heel ontspannen beleven we de dag en zoals dat vaak gaat: leuke dingen gaan altijd snel voor bij. Het is al donker als we terugkeren in de ‘Zanglijster’. Mila verdwijnt direct in de douche. Ik wacht op haar op het terras. Als ze naar me toekomt met haar nog natte haren ziet ze er fris gewassen uit. Ze draagt uiteraard haar badjas. Dan is het mijn beurt. Als ik even later Mila gezelschap kom houden, zie ik een fles wijn met 2 glazen staan. Ook heeft ze wat te knabbelen besteld. We blijven een uurtje zitten met onze pinda’s en wijn. We genieten van elkaars gezelschap en praten vluchtigjes over van alles en nog wat. Af en toe raken we elkaar aan en wisselen kusjes uit. ‘Tijd om naar binnen te gaan,’ zegt Mila ineens. Ze pakt haar glas met haar ene hand en mijn hand met haar andere. We doen de schuifpui dicht en sluiten de gordijnen. Alweer een heerlijke avond voor de boeg.

Mila neemt me regelrecht mee naar de slaapkamer. Bij het bed blijven we staan. Staande drinken we wijn. Dan zetten we ons glas weg en omarmen elkaar. We kussen en Mila zegt: ‘Ik voel me erg gelukkig met jou. Het is zo heerlijk, zo ontspannen.’ Ik geef haar een kus ‘Echt waar?’ Ze knikt. Plagend zeg ik ‘En vind je het fijn om met mij te vrijen? ‘Fijn? Fijn, zeg je? Het is heerlijk. Ik geniet van iedere seconde dat ik in je armen ben. Ik was bijna vergeten hoe fijn sex kan zijn.’ Ja, wat wil je als man nog meer horen. Het is toch geweldig als een vrouw dit tegen je zegt! ‘Mila, je bent een heerlijke vrouw en ik geniet net zo veel als jij.’ Terwijl ik dit zeg, open ik haar badjas en schuif die van haar schouders. Dan duw ik haar zachtjes op bed en kijk naar haar. ‘Mila, ik ga je scheren!’ ‘Scheren?’ roept ze. ‘Ja, ik ga je kutje scheren. Heeft iemand dat wel eens bij je gedaan? Nee? Dan ben ik de eerste!’ Ik pak mijn scheermes, scheerzeep en een kom met water. Met grote ogen kijkt ze me aan. ‘Je bent toch niet bang, he? ‘Nee, maar..je bent de eerste man die dat gaat doen.’ ‘Je zult zien hoe lekker het is als ik je scheer. Nou, til die heerlijke kont van je op dan leg ik er een handdoek onder.’ Gewillig doet Mila wat ik vraag. ‘Nou open je benen en kijk maar hoe ik het doe.’ Ik spuit wat scheerzeep op mijn vingers en strelend breng ik het aan op haar Venusheuvel en schaamlippen. Eerst scheer ik haar Venusheuvel, daarna haar schaamlippen. Lanzaam en er voor zorgend steeds even haar klitje te raken. Aanvankelijk kijkt Mila gespannen toe, maar zodra ze merkt dat het allemaal heel soepeltjes verloopt, leunt ze ontspannen achterover. Niet dat er veel af komt, Mila scheert zichzelf altijd al. Toch voelt haar huid als een babyhuidje als ik klaar ben. Dan til ik haar beide benen op en zeg Mila deze vast te houden. ‘Ik moet je ook van achteren scheren’. Hoewel er geen haartje te zien is, breng ik toch schuim aan en verwijder dat met mijn mes. Als ik rondom haar poepgaatje scheer, zie ik hoe ze dit soms samenknijpt. Een geil gezicht. Het werk, hoe minimaal ook, is gedaan. Met een handdoek veeg ik de laatste restjes schuim weg, geef een paar kusjes op haar kutje en trek haar overeind. ‘Nu jij.’ ‘Wat?’ zegt ze. ‘Nu moet jij mij scheren.’ Zonder haar antwoord af te wachten ga ik op de handdoek liggen. ‘Maar, John, dat heb ik nog nooit gedaan!’ ‘Dan ben ik de eerste man die jij gaat scheren.’ Als ik vastberaden blijf liggen, pakt Mila de spuitbus en het scheermesje. Ze spuit het schuim boven en naast mijn lul om het vervolgens uit te wrijven. Voor ze begint zegt ze nog: ‘Je weet het toch wel zeker, he?. Ik knik. ‘Begin maar, ik heb alle vertrouwen in je.’ Voorzichtig begint ze. Streek naar streek verdwijnt het schuim. ‘Doe ik het goed?’ ‘Prima, jij bent voortaan mijn persoonlijke lullenscheerster. Ik roep je als ik een scheerbeurt nodig heb.’ Ze lacht en kwijt zich weer van haar taak. Ik ben een gezonde man en ik kan het daarom ook niet helpen, maar mijn lul groeit enigszins. Hij groeit nog meer als ze de stam scheert. Mila begint er echt lol in te krijgen. Ze scheert veel vaker dan nodig is over dezelfde plek. Uiteindelijk is ze klaar en veegt me schoon met de handdoek. ‘Klaar’, zegt ze. ‘Nee’antwoord ik, ‘je moet ook nog mijn zak scheren.’ Ze lacht en spuit schuim op haar hand. Dan wrijft ze mijn zak in en scheert die volledig kaal, nou ja, kaal, eigenlijk was die al nagenoeg kaal. Zonder iets te zeggen gaat het mes ook nog door mijn bilnaad, maar dan is het toch echt gedaan. Mila schuift alles onder het bed en pakt dan mijn half stive lul. Zittend op haar knieën op de grond, stopt ze hem tot aan de wortel in haar mond. Ze kijkt me aan terwijl haar tong mij bewerkt. Zo heerlijk onverwacht! Dat is genieten, maar ik wil samen genieten en zeg daarom ‘Omdraaien, Mila.’ Ze weet precies wat ik bedoel. Standje 69! Haar kut is boven mijn gezicht. Terwijl zij mij pijpt, kan ik haar kutje likken. Beiden zijn we opgewonden door het scheerspel. Zij wordt steeds natter en ik steeds harder. Ze wil op mijn gezicht klaar komen en door de manier waarop zij mij vasthoudt weet ik dat zij wil dat ik in haar mond moet komen. En dat gebeurt. Voor de tweede keer wordt mijn gezicht drijfnat van haar kutsappen en als ik kom, klemt Mila haar lippen om mijn schacht. Alles komt in haar mond. Als ze later van mij afgaat, voel ik met mijn hand. Kleverig, ja, maar geen zaad. Mila heeft dus alles doorgeslikt.

Later vrijen we nog een keer. Heel rustige, intieme sex. Als we totaal bevredigt zijn, rolt Mila tegen me aan en zegt: ‘John, ik wil je zeggen dat alle keren dat ik met je samen ben geweest, geweldig waren.’ Ze licht haar hoofd op en kijkt me onderzoekend aan. Ik glimlach. ‘Je gelooft me toch wel?’ ‘Natuurlijk geloof ik je. Ook ik geniet van elk moment met jou.’ ‘Echt waar? Meen je dat?’ ‘Ja, Mila, dat meen ik.’ Nog even kijkt ze me doordringend aan en laat zich dan achterover zakken. Ze zucht diep en sluit haar ogen. Heel even en dan hoor ik haar regelmatige ademhaling. Mila slaapt de slaap van de bevredigde. Ik kijk naar haar slapende gezicht en vraag me af waarom Mila dit zo speciaal vroeg, maar voel me ook overmand worden door de slaap en volg haar in het land der bevredigden.

Als ik de volgende morgen wakker word, schijnt de zon al volop. De vogels zingen. Mila is al opgestaan. Na de gebruikelijke ochtendrituelen zoek ik haar op. Ze zit op het terras met in haar hand een kopje koffie. Een volle pot staat bij haar. Ik groet haar met een kusje, schenk koffie in en ga bij haar zitten. Mila is stil. Als ik vraag hoe ze geslapen heeft, antwoordt ze slechts met ‘Goed.’ Zwijgend drinken we onze koffie. Als onze kopjes leeg zijn, vraag ik of Mila nog een kopje wil. Ze knikt en dus voorzie ik ons van een tweede kop koffie. Dat Mila ergens mee zit, is duidelijk. Ik draai mijn stoel zodat ik tegenover haar kom te zitten. ‘Wat is er, schat?’ ‘Schat? Zei ik nou schat? Het kwam eruit voordat ik er erg in had. ‘John, vond je het fijn met mij?’ ‘Dat vroeg je gisterenavond ook al. Ja Mila, het was heerlijk. Echt waar! Maar waarom vraag je het nu weer?’ ‘John, ik moet je iets vertellen.’ Ik knik afwachtend. ‘In alles wat ik tegen je gezegd heb, in alles wat we gedaan hebben, ben ik eerllijk geweest. Je moet me geloven.’ Weer knik ik. Tranen wellen op in haar ogen. Ik wil opstaan en haar omarmen, maar voel dat dit niet het juiste moment is. Ze worstelt om iets te vertellen en dat moet ze alleen doen, maar ik ben er wel voor haar! Zachtjes zeg ik: ‘Vertel het me maar, Mila, vertrouw me maar.’ Tranen druppelen op haar wangen. ‘John, en ze haalt diep adem, ‘John, ik ben altijd eerlijk geweest , alleen niet in het begin.’ Een vermoeden komt op. Dan rollen de woorden, soms snikkend, uit haar mond. ‘John, weet je nog de eerste keer dat ik je ontmoette? Ik vertelde je dat ik kortgeleden verhuisd was en dat ik door toeval het terrasje had ontdekt. Maar dat was niet waar, John. Ja, wel dat we verhuisd waren, maar niet dat ik het terrasje door toeval vond. Mijn man had me gestuurd.’ Ze kijkt me aan. Eindelijk oogcontakt. Ik zeg niets en wacht. ‘Weet je, mijn man had me gestuurd en gezegd dat ik met jou moest proberen contact te leggen. En toen dat lukte, vertelde hij me dat ik je moest meenemen naar ons huis voor, je weet wel, sex. John, het spijt me zo, het spijt me zo verschrikkelijk.’ Ik zie haar worsteling maar gek genoeg ben ik niet boos op haar. Ik voel enorme medelijden. ‘Waarom, Mila?’ Dan vervolgt Mila ‘Mijn man heeft gokschulden gemaakt die hij moet aflossen. Maar we hebben geen geld. Hij zei me dat jij geld hebt en hij wil je dwingen door foto’s te maken dat jij hem zou betalen.’ Weer knik ik. ‘John, ik vind het zo erg’ en nieuwe tranen rollen over haar wangen. ‘En verder, Mila?’ Hij zei me dat hij het maar 1 keer zou doen en daarna nooit meer. Maar, John, ik vond je vanaf het eerste moment zo aardig. En ik vind je steeds meer een geweldige man. Ik had het nooit moeten toestaan, maar het is gebeurd!’ Ze huilt nu. Toch blijf ik zitten. Het is nog te vroeg. ‘Waarom ik, Mila?’ Snikkend zegt ze: ‘Dat weet ik echt niet, mijn man zei alleen maar dat jij geld hebt.’ ‘Hoeveel is zijn schuld?’ ‘Kleintjes antwoordt Mila: ‘Meer dan 10.000 euro.’ Ik knik en denk bij mezelf dat het bedrag gelukkig nog meevalt. ‘Heeft hij je foto’s gestuurd?’ ‘Ja, Mila, ik heb 3 foto’s gekregen.’ Mila knikt en kijkt zwijgend voor zich uit. ‘Mila, je man belde gisteren!’ ‘Ja, hij wilde weten waar ik ben. Hij is er achter gekomen dat ik niet bij mijn vriendin ben. Maar ik heb niks gezegd. Ik heb alleen gezegd dat ik niet weet waar ik ben. En toen werd hij boos en begonhij te dreigen, maar dat interesseert me niet. Ik heb hem niet verteld waar we zijn. Ik werd zelfs chagrijnig ’ Ik herinner me de irritatie in haar stem toen ze met hem sprak. Nu zwijg ik en denk na. ‘John, heb je betaald. Ik betaal je terug hoor. Ik ga dag en nacht voor je werken om elke cent terug te betalen. Echt waar, ik meen het. Ik had het nooit moeten doen. Het spijt me zo. Je bent zo’n lieve man.’ Nu moet ik glimlachen. Heel lief wat ze zegt. ‘Mila, ik wist het bedrag niet. Ik heb alleen de foto’s. Nog geen bericht wat ik moet betalen.’ En denk aan de envelop in mijn brievenbus. Spontaan roept Mila uit: ‘Niet betalen hoor, ik probeer wel aan het geld te komen. Je moet niet betalen. Echt niet doen.’

‘Kom, we gaan ons klaar maken om naar huis te gaan. Ik sla mijn arm om haar heen, maar geef haar geen zoen. In stilte, ieder verzonken in eigen gedachten, pakken we onze spullen. In de auto op weg naar huis is het ook stil. Wat moet ik nu met Mila aan? Ik maak me geen zorgen om de foto’s of het geld. Harry regelt dat wel. Maar Mila? Hoe gaat haar man reageren? Kan ik haar nog wel ontmoeten? Of eigenlijk: Wil ik haar nog wel ontmoeten? Ik heb zielsveel medelijden met haar. Ik vind haar heel aardig en heel sexy, maar… maar… Ik weet het even niet. Bij het busstation zet ik haar af. Geen zoen. Voor ze de deur opent, kijkt ze me aan en de tranen branden in haar ogen. ‘Mila’ zeg ik ‘Ik ben elke morgen op ons terras.’ Ze knikt en stapt uit. Ik rij naar huis en haal de post uit de brievenbus. Zonder de envelop te openen stap ik in de auto en rij naar Harry. Ik vertel hem alles wat Mila mij vertelt heeft. Als de envelop door Harry geopend wordt lezen we ‘Je hebt sex met mijn vrouw. Betaal me 11000 euro. Anders laat ik de foto’s aan iedereen zien.’ Harry glimlacht: ‘Wat een amateur. John, ik ga het voor je regelen. Vandaag nog. Maak je geen zorgen. Deze man is geen crimineel, hij lijkt me meer wanhopig. Waarschijnlijk zal hij zelf wel bedreigd worden.’

Ik ga naar huis. Ik voel me somber. Alles wat zo mooi was, is in een keer weg. Ik mis de stralende Mila. Waar is ze nu?

De volgende dag ben ik al vroeg op het terrasje. Geen Mila. Ook niet de dagen erna. Aanvankelijk ben ik ongerust, maar alles slijt. Ook dat. Zou ik haar ooit nog zien?