De Naturistencamping is een serie verhalen over verschillende personages.
Ze bezoeken allen de zelfde camping, maar kennen elkaar niet.
Personages uit het ene verhaal, kunnen die uit een ander verhaal tegenkomen. Op den duur is zelfs interactie tussen hen mogelijk.
Ieder personage heeft zijn of haar eigenaardigheden, zijn of haar redenen om op de camping te zijn en zijn of haar eigen geheimen.
Dit is de introductie van het eerste personage: de gluurder.

Met zijn achterhoofd lag hij op zijn rugzak en in zijn handen hield hij het spannende boek waar hij telkens weer de zelfde bladzijde uit las. Het lukte hem niet om verder te komen, en wanneer het wel eens gebeurde dat hij de onderkant van de pagina bereikte – en als onderdeel van de act de bladzijde omsloeg – realiseerde hij zich dat eigenlijk niets wat hij zojuist had gelezen werkelijk tot hem was doorgedrongen. Iedere bladzijde leek een op zichzelf staand verhaal te vertellen. En in feite was iedere bladzijde zo weer een verrassing.
Wat dat betreft was het niet heel anders dan dat de afgelopen dagen waren geweest.
Voor het eerst sinds zijn kindertijd had hij weer eens op een naturistencamping geslapen. Een camping waar boven de twintig graden niemand kleren draagt.
Hij kon zich nog herinnerde dat hij vroeger op dit soort campings kwam met zijn ouders en zijn zusje. En dat ze naar naaktstranden gingen. Er was niets seksueels geweest aan die vakanties, behalve dan hij nieuwsgierig kon kijken naar hoe zijn zusje zich ontwikkelde, hoe er knappe “oudere” meisjes zonder gêne in de speeltuin rondhingen, maar ook hoe hij, toen hij wat ouder werd, zich vooral kapot schaamde als hun ouders weer een dergelijke vakantie hadden geregeld.
Waar hij eerder met verwondering had gekeken naar de veranderingen die het lichaam van zijn zusje onderging, was hij tegen die tijd juist erg ongelukkig met de situatie waarin hij ontwikkelingen bij zichzelf bemerkte. En vanaf die tijd had hij moeite met dit soort vakanties.
De eerste twee jaar veranderde dat niets aan het feit dat hij nog altijd mee moest, maar het derde jaar kwam het er niet meer van. En daar was vooral zijn schaamte debet aan geweest.
Maar afgezien van die zaken was er niets seksueels aan dit soort campings, of aan naturisme in het algemeen.
Je had hier oudere stelletjes, gezinnen, soms een jonger stelletje. Maar iedereen liet elkaar in zijn waarde en het was er rustig. Mensen leken meer ontspannen en het feit dat niemand kleding droeg, en niemand zich beter voor kon doen, maakte dat mensen elkaar met een haast ongewoon soort respect en vriendelijkheid behandelden. De kwetsbaarheid van hun naaktheid maakte dat mensen zachtaardig werden.

Het was niet seksueel. Het was openheid, ontspanning en vriendelijkheid.
Dat werd hem allemaal verteld toen hij met zijn ouders op vakantie ging en veel ervan was volledig waar. Het meeste misschien zelfs wel. En er bestond geen twijfel over het gegeven dat het verblijf op een naturistencamping voor veruit de meeste mensen niets seksueels behelsde.
Maar niet voor iedereen gold dat. En nu hij zelf ongeveer de leeftijd van zijn ouders van destijds had bereikt, wist hij dat er ook mensen – mannen – kwamen met een andere intentie. Hij was er nota bene zelf een voorbeeld van.
Hij had niet geboekt voor de ontspanning. Niet voor de rust en ook niet echt vanwege het fatsoen van de campinggasten, hoewel dat alles natuurlijk mooi meegenomen was.
Hij had geboekt om meiden te kijken. Want waar heb je als man nu verder nog de mogelijkheid om meiden die eigenlijk veel te jong voor je zijn, naakt te zien? Dat was zonder meer zijn belangrijkste reden om te gaan.
En de spanning was onwerkelijk geweest.
Een spanning die eigenlijk al begon op het moment dat hij zijn auto een parkeervak in de buurt van de slagboom van het campingterrein op liet rollen en met zware benen richting de receptie van het park liep.
Het voelde alsof iedereen in zijn hoofd kon kijken. Alsof hij ieder moment van iemand de vraag kon verwachten: “hoezo kom je hier om te kijken?” Alsof hij bij het intekenen bij de balie van de vrouw die daar werkte te horen kon krijgen: “ben je hier om meiden te kijken? Dan kom je er niet in!”
Maar niemand van de gasten die stonden te kletsen in de buurt van de slagboom maakten een dergelijke opmerking. Ze groetten zelfs vriendelijk, terwijl hij nog zenuwachtig zijn blik op een zo onopvallende manier probeerde af te wenden. En ook bij het intekenen werden er geen gekke vragen gesteld. Integendeel: hij vond de dame daar zo vriendelijk dat hij haast begon af te vragen of dáár dan misschien iets achter zat.
Maar niet heel veel later stond hij weer buiten het lage gebouw van de receptie met een informatiemap in zijn ene hand en in zijn andere hand een plattegrond met een cirkel rond de plek waar hij zijn tent op kon zetten.

Met zijn achterhoofd lag hij op zijn rugzak en in zijn handen hield hij het spannende boek waar hij telkens weer de zelfde bladzijde uit las.
Hij lag op zijn rug. Zijn gedachten dwaalden af. Keek naar de strakblauwe lucht boven hem. Geen wolkje te bekennen.
Hij hoorde het geluid van mensen in het natuurwater, het zachte praten, stelletjes, gezinnen. Het bescheiden gillen van jeugd, spelend in het water.
Hij was er nu twee dagen en had al het nodige gezien.
De eerste dag was het hem opgevallen dat hij een van de weinige mannen alleen was. Die waren er zo goed als geen. Daarentegen waren er wel veel oudere stellen, en veel gezinnetjes. Maar van die gezinnetjes waren de dochters vaak zó jong dat je er weinig redelijkheid voor nodig had om te begrijpen dat hij er niet naar keek.
Het aantal gezinnen met pubermeiden met een wat schappelijker leeftijd waren niet héél talrijk. Maar ze waren er.
Schaamte, hield hij zichzelf voor. Het kon niet anders dan dat dat de reden was van het feit dat het aantal pubermeiden geleidelijk afnam naarmate je ze rangschikte in categorieën op leeftijd. En hij begreep dat wel. Was het ook niet buitengewoon vreemd voor een jong meisje – of jongen natuurlijk – om midden in je puberteit met je ouders naar een naaktcamping te gaan? Dan paste toch helemaal niet bij hoe het tienerbrein in elkaar steekt? Zeker niet in een tijd van toenemende preutsheid en sociale media.
Als zeventienjarige op een naaktcamping? Als daar een klasgenootje lucht van zou krijgen, zou het bericht als een lopend vuurtje verspreid worden en het effect op haar reputatie zou enorm zijn. Het feit dat een naturistencamping niet seksueel bedoeld was, daar zou de buitenwacht totaal geen boodschap aan hebben.
Nee, het verwonderde hem niet dat er relatief weinig meiden van die leeftijd waren.
Maar ze waren er wél. En de combinatie van dát ze er waren én het feit dat ze met relatief weinigen waren, maakte het voor hem extra spannend.
“Waarom dit meisje nu wél?” vroeg hij zich af bij een blonde pubermeid die op haar buik op een opblaasbaar matras op het natuurwatertje dobberde. Ze had haar ogen gesloten, druppels als glinsterende parels op haar blote rug en billen. Af en toe peddelde ze met een hand wat naar links of naar rechts om niet te dicht bij de kant te geraken.
“Wat is de reden dat zij wél meegaan?” ging door zijn hoofd bij de twee dochters van een gezin met een vouwwagen. Eén te jong om naar te kijken, maar de ander zeker niet. Een heerlijke blonde meid met mooi, lang haar. Ze had nog niet hele grote borsten en hij had nog geen kans gehad om een blik tussen haar benen te werpen.
“Zijn zij met hun ouders mee omdat ze dit van jongs af aan met de paplepel hebben ingegoten?” vroeg hij zich af bij twee fraaie meiden - de oudste met geweldige billen -, zittend op een strandlaken onder een opvallende paarse parasol met gele driehoeken. De één wat langer dan de ander. Beiden in een onnatuurlijke houding die voor de goede verstaander schreeuwde: ik wil niet naakt zijn. “Of kregen ze eenvoudigweg niet de keus van hun ouders?”
Maar hoe ziet dat er dan uit? Je tienerdochter verplichten mee te gaan naar een naaktcamping? Hij kon zich er moeilijk een praktische voorstelling van maken.

Hij lag met zijn achterhoofd op zijn rugzak. Met zijn rug op zijn strandlaken en met zijn naaktheid richting de brandende zon. Hij liet het spannende boek dat hij enkel vasthield als excuus zakken en richtte zich op. Zijn blik ging langs het water. Naar rechts, over het gras, langs de tenten, en naar links. Daar waar precies op dat moment, uit exact die richting, twee silhouetten kwamen gelopen.
Ze waren nog te ver om duidelijke details te onderscheiden. Het enige wat hij kon zien, was dat het een man was met een vrouw of meisje. Als hij naar haar figuur keek, moest het haast wel dat ze nog jong was, maar het zou ook nog zo kunnen zijn dat het een erg slanke oudere vrouw betrof.
Hij richtte zijn blik even op het boek om het kijken geen staren te laten worden, en daarna weer naar het stelletje.
Ze slenterden langs de waterkant, hun voeten nog in het water. Ze liepen langzaam, kalm, op hun uiterste gemak. Ze liepen op een manier die je zou verwachten bij een stelletje en hij schatte de kans dat het ook een oudere man en oudere vrouw betrof nu groter in dan eerder. Maar naarmate ze hem dichter naderden, slonk die kans weer. Ze liepen weliswaar als een stelletje, maar op een gegeven moment kon hij zich niet langer voorstellen dat ze het ook waren.
Hij was inderdaad een man en ongeveer een jaar of vijfenveertig. Ongeveer zijn eigen leeftijd. Zij was nog een meisje. Hij kon wel aannemen dat ze zestien jaar was, maar heel veel ouder absoluut niet.
Vader en dochter, beredeneerde hij. Dat moest haast wel. De man had kort grijs haar en een postuur dat gezien zijn leeftijd best fatsoenlijk was. Het meisje was ruim anderhalve kop kleiner en fijn gebouwd. Ze had slanke armen, mooie, maar vrij dunne benen en bescheiden, kogelronde borstjes met kleine donkerroze tepeltjes. Ze stonden nog wat ver uit elkaar, iets dat met het verstrijken van de tijd wel bij zou trekken. Het gaf haar een heerlijke, frisse uitstraling. Tussen haar benen had ze niet meer dan een klein beetje zwart schaamhaar. Kort, fijn en nieuw.
Ze vielen hem nog het meeste op, omdat ze daar zo ontspannen liepen. Het was absoluut logischer geweest als ze dertig jaar ouder was geweest. Dan had het plaatje beter geklopt. Dan had daar een stelletje van middelbare leeftijd gelopen op een manier die paste bij een stelletje van middelbare leeftijd. Maar nu liep daar een tienermeisje, naakt, met haar vader.
En natuurlijk, hij wist het allemaal nog. Bij hem was het vroeger ook niets seksueels geweest. Dat was niet de intentie waarmee mensen hier normaal gesproken kwamen. Maar hij kon zich niet onttrekken aan de vragen die zich maar aan hem bleef opdringen: waarom gaat een meisje van haar leeftijd bloot op vakantie met haar vader? En: hoe voelt ze zich daaronder?
Ze liepen nu dicht langs hem. Dichterbij zouden ze niet komen. Ze keek een paar passen voor zich, streek met beide handen lokken van haar donkerblonde haar achter haar oren. Hij zag de zijkant van haar ronde borstjes, die glommen in het felle zonlicht. Ze zagen er uit alsof ze op spanning stonden. Volledig strak.
Hij hoorde hun stemmen. Spraken ze Duits? Ja, dat deden ze.
Een man van zijn leeftijd met zijn dochter van... zestien? Hij besloot dat ze zestien moest zijn.
En de man van zijn leeftijd en zijn zestienjarige dochter liepen verder. Hij volgde de lijn van haar ruggengraat over haar naakte rug, keek af en toe naar haar blote ronde billen, maar niet zo lang dat het echt op zou gaan vallen.
Het stel intrigeerde hem. En hij probeerde een inschatting te maken van waar ze naartoe zouden gaan.
Natuurlijk had hij ze gewoon achterna kunnen lopen, maar het leek hem beter om ze even later, ergens, zogenaamd toevallig tegen te komen.
Hij volgde hen even met zijn blik, terwijl ze met hun voeten langs de waterkant bleven slenteren en hij schatte in waar ze naartoe zouden kunnen gaan.
Hij gokte op het overdekte zwembad en, zo bleek later, hij gokte dat goed.

Hij trof ze inderdaad precies daar. In een hoekje van het bad. Daar stonden ze of lagen ze rustig in het water, enkel hun hoofd en schouders er bovenuit.
Het meisje maakte een kalme indruk, net als haar vader. Ze was niet druk aan het spelen met van alles en nog wat, zoals sommige van haar leeftijdsgenoten. Ze stond daar gewoon in het water met haar hem, haar rug tegen de wand van het zwembad. Ze praatten met elkaar. En af en toe lachten ze om iets dat op een Duitse grap leek. Hij kon het niet verstaan, maar de manier waarop vader en dochter met elkaar om ging, leek hem zo ongelooflijk prettig, volwassen en gezond. Ze leken zo respectvol met elkaar om te gaan dat het hem nogmaals deed denken aan hoe stelletjes met elkaar praten.
Eén keer klom ze toch uit het water en ging even op de kant zitten. Eén been opgetrokken, haar kin op haar knie. Hij moest een meter naar rechts zwemmen om tussen haar benen te kijken, naar haar kleine, onschuldige spleetje. Nauwelijks haar, en ondanks dat haar lippen een klein beetje van elkaar kwamen vanwege het optrekken van haar slanke been, waren enkel haar buitenste lippen te zien. Vooruit, op een klein stukje van het kapje van haar clitoris na.
Verrek, ging door zijn hoofd. Je zit hier gewoon te kijken naar een jong meisje dat nietsvermoedend, naakt, daar op de rand van het zwembad zit. Ze waant zich onbespied, gezien het feit dat ze zo onschuldig haar been optrekt. Ze vermoedt hier geen seksualiteit, en jij zit gewoon te kijken.
Hij voelde zich een rotzak, maar genoot ook van het rotzak-zijn. Wat een luxe was dit. Wat een ervaring.
Het meisje gleed weer in het water en liet haar vader haar ondersteunen, terwijl ze op haar rug probeerde te blijven drijven. Het bovenste stuk van haar borstjes brak door het wateroppervlak en haar roze tepeltjes glommen. En haar vader ondersteunde haar maar. Netjes, zachtjes pratend, glimlachend.
Wat een respect had hij voor deze mooie, gelijkwaardige verhouding tussen vader en dochter. Wat een bijzonder iets was dit. En tegelijkertijd was hij ontzettend jaloers. Wat een geluksvogel! Stel je toch eens voor: zo met je tienerdochter op vakantie kunnen. Gewoon naakt zijn, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Het feit dat ze er geen vragen over stelt. Er niets achter zoekt. Het feit dat je gewoon kunt kijken, en kunt blíjven kijken, omdat het tussen hem en zijn dochter kennelijk heel gewoon is geworden. Wat een rijkdom!
Maar tegelijkertijd, zo schoot door zijn hoofd: hoe ontzettend moeilijk. Hoe ongelooflijk moeilijk dat die man zo met zijn dochter om kan gaan, maar er van af moet blijven. Wat een zwaar lot dat je haar kunt ondersteunen als ze vrolijk op het water wil blijven drijven, maar dat je van haar af moet blijven als je 's avonds samen in de tent ligt.
Hoe hou je zoiets vol? Met zo'n fijne, heerlijke meid?


Natuurlijk geheel toevallig was hij op het zelfde moment als de vader en dochter het zwembad weer uit gegaan. Hij had samen met hen onder de douche gestaan en vrij uitgebreid naar het meisje gekeken, terwijl ze met haar handen door haar lange, donkerblonde haar ging. Hij zag haar ronde borstjes schudden terwijl ze haar lange lokken probeerde uit te spoelen. Ze had niet naar hem gekeken. Hij wel naar haar.
En met een bijna serene kalmte waren ze het gebouw van het zwembad weer uit geslenterd. Buiten stonden ze nog even met elkaar te praten, om vervolgens weer verder te lopen.
Het leek er echt op alsof ze met zijn tweetjes weg waren. Er leek geen moeder te zijn. Geen broertjes of zusjes.
Welke meid van zestien doet dat? Wiens idee is dat geweest? Wat denkt de moeder van zo'n meisje hiervan? Wat is de mening van opa en oma als ze horen dat hun kleindochter weer met haar vader naar een naaktcamping gaat.
Hoe rotsvast moet het vertrouwen van al die mensen wel niet zijn in het verhaal dat naturisme niet seksueel is?


Door een route over het campingterrein te lopen die weliswaar afweek van die van het meisje en haar vader, maar wel in de zelfde richting ging, kon hij via zijweggetjes en wat handig speurwerk de plek achterhalen waar de man en het meisje verbleven. Een medium sized caravannetje met een bijpassende voortent. Een klein koepeltentje ernaast.
In eerste instantie vermoedde hij daarom toch een groter gezelschap, maar toen hij het meisje de koepeltent in zag duiken, schatte hij in dat ze toch slechts met tweeën waren.
Hij wist in elk geval hun plaats.


's Avonds was er geen naaktheid. En hoewel dat in principe een goede gelegenheid was om af te koelen van de oververhitte dag, kon hij die avond het meisje niet uit zijn hoofd zetten.
Haar mooie, prille lichaam. Haar volwassen rustigheid. De manier waarop ze met haar vader omging en alle opwindende gedachtes en vragen die het bij hem opriep als hij zo'n jong meisje op zo'n camping zag. Zeker als het samen met enkel haar vader was.
Het liet hem niet los. Hij bleef er maar over nadenken.
Aan de ene kant om zijn opwinding vast te houden, maar aan de andere kant ook om zichzelf te overtuigen nog een rondje te lopen.
Gewoon een ronde over de camping. Heel gewoon. Niemand die dat vreemd zou vinden. Dat hij dan toevallig langs net die ene medium sized caravan met voortent en koepeltent zou lopen, zou helemaal niet vreemd worden gevonden. Hij zou gewoon een campinggast zijn die gewoon ergens loopt. Waarom kon hij dat niet doen?
Wie weet zag hij nog wel wat. Misschien zou hij het meisje tegenkomen, onderweg naar het toiletgebouw. Misschien zou hij met haar meelopen en misschien zou ze gaan douchen. Misschien kon hij haar daar nog wel zien. Waarom niet?
Waarom niet?

Hij ritste zijn tent open, stapte wankelend naar buiten en sloeg daar zijn badjas om. Hij knoopte die dicht en griste zijn toilettas mee. Niet enkel als excuus om rond te lopen, maar ook om direct toilet te kunnen maken als er niets te beleven zou zijn.
Op zijn slippers slenterde hij kalm over het verharde weggetje. Lichtjes bij tenten, lampen in caravans. Hier en daar nauwelijks hoorbaar geklets en gebuurt. Gezelligheid.
Rechtdoor, links, rechts. En dan was hij er al. De schemering was al ingetreden. Nee, sterker nog: het was al zo goed als donker. De laatste vogelgeluiden van de oplossende dag. Het geluid van rust en stilte er voor in de plaats.
Rechtdoor was gelukt. Links ook. Nu enkel nog rechtsaf.
De caravan kwam in zicht. Binnen brandde licht. Niet heel veel, maar voldoende om aan te nemen dat er mensen binnen zaten. In het koepeltentje was het donker.
Het meisje lag in haar tent te slapen, of ze zat binnen met haar vader.
Hij zou er langs lopen, kijken of hij van de weg een blik naar binnen kon werpen. Gewoon in het voorbijgaan. Gewoon bij het passeren.
Maar het bleek dat er vanaf de weg niets te zien was. Het was te ver weg en de kijkhoek was simpelweg verkeerd. En het leek ook nog eens alsof de gordijnen gesloten waren.
Balen, dacht hij. Niets aan te doen. En hij wilde verder lopen.
Maar zijn opwinding liet hem maar niet met rust.
Hij wierp een blik om zich heen. Waren er mensen die naar de caravan keken? Was er iemand geweest die hem soms had gezien? Het leek hem van niet. Iedereen op dit veldje leek binnen te zitten.
Wat nou als hij eens achterom keek? Gewoon even achter de caravan langs. Mocht hij daar iemand treffen, dan zou hij gewoon zeggen dat hij naar een stroompunt zocht. Of zou hij een andere smoes improviseren. Gewoon even kijken.
En hij stapte van het verharde weggetje af, met kleine passen over het gras langs de caravan af. Er omheen.
Niemand. Het was donker.
Achter de caravan was nog een klein strookje gras. Vervolgens waren er bossages.
Hij keek naar het licht dat uit de caravan kwam en voorzichtig sloop hij tot het midden van het mobiele verblijf. Het middelste raam. Dat maar eens proberen. Voorzichtig oprichten en over het randje kijken. Voorzichtig, langzaam, zonder geluid te maken.

Het gordijn van het middelste raampje was dicht. Maar ook weer niet helemaal. Het was kennelijk gehaast en zonder veel notie toe geschoven en in de hoeken hadden vouwen een kleine opening gelaten waardoor hij naar binnen kon gluren. Hij kon niet de hele woonruimte en keuken overzien, maar toch wel een groot deel. Zijn hart maakte een sprongetje.
Niet heel veel méér dan een halve meter bij hem vandaan stond het meisje van vanmiddag. Ze was nog altijd naakt, want waarom ook niet? Per slot van rekening waren ze op een naaktcamping.
Ze had een rode theedoek in haar handen en veegde daarmee een vork droog, die ze direct in een opengeschoven keukenlade legde. En nu pakte ze een lepel. Met wrijvende bewegingen wreef ze deze ook af. Haar borstjes schudden nauwelijks terwijl ze het deed. Wat moest zij stevig in haar vel zitten!
Nauwelijks méér dan een halve meter. Hij kon ongehinderd naar haar kijken. De kans dat zij hém zou zien, was nihil. Wie zou die kans nu niet grijpen?
Ze wreef nog een vork droog. Een lepel en twee keer een mes. Stevige borstjes die nauwelijks op en neer gingen. En toen iets nieuws. Ze stopte met afdrogen. Heel even schrok hij. Maar daarna zag hij hoe ze over haar schouder keek. Ze leek te luisteren en hij zag haar mooie lippen bewegen alsof ze iets zei. Hij kon zo goed als geen geluid horen van daarbinnen en hij kon zeer zeker niet verstaan wat er gezegd werd.
Ze hervatte haar afdroogwerk, rustig en gestaag. En toen verscheen er een man achter haar. Haar vader. Haar lippen bewogen. Woorden. Een beweging met haar knappe hoofdje die noch een knik noch nee schudden was. Meer een soort draaien. Nog wat woorden en een wat ongemakkelijke, misschien verlegen glimlach.
Hij zag het lichaam van de vader van het meisje dichter bij haar komen. Hij zag hoe het lichaam van de man het lichaam van zijn dochter rustig en beheerst tegen het aanrecht duwde.
Haar blik bleef gericht op het afdrogen. Een lepel, een vork.
Wat een heerlijk meisje was dit. Wat een geluksvogel was deze vader. Zo met je dochter om kunnen gaan.
En toen zag hij de rechterarm van de vader de rechter pols van het meisje pakken. Die met de rode theedoek. Hij zag hoe hij haar slanke arm naar boven wilde bewegen en zag hoe de mond van het meisje protesteerde met een zenuwachtige glimlach. Ze keek even over haar schouder naar haar vader achter haar, met haar prachtige reebruine ogen. En daarna weer naar voren.
Hij wilde toch echt haar arm omhoog, want het volgende moment liet het meisje de theedoek los en viel die op het aanrecht.
De linkerarm van haar vader pakte nu ook heel kalm haar linkerpols en bewoog die ook langzaam omhoog. De man bracht allebei de slanke armen van het jonge ding richting het plafond, terwijl hij daarbuiten zich vergaapte aan de borstjes van de dochter van de man, die met haar armen in de lucht nog kleiner leken dan vanmiddag.
Iets spannenders had hij nooit gezien. Niet eerder gedaan. Hij slikte. En zag hoe de man de rechter pols van zijn dochter losliet. Ze boog haar arm, maar hield naar bovenarm nog omhoog langs haar hoofd, waardoor haar borstjes op de zelfde wijze aan hem getoond bleven.
En plots kwam de rechterhand van de man weer in het zicht. Rustig, kalm, bijna formeel.
De vingers van de man raakten de onderkant van het borstje van zijn dochter. Ze voelden zachtjes, duwden in haar zachte, jonge huid, daar waar de borstvorming begon. De vingers prikten zachtjes, alsof hij op de tast op zoek was naar zijn dochters borsten.
Hij zag haar mond bewegen. Wat zei ze? “Papa?” Het leek er wel heel erg op. En ze rolde met haar ogen. Maar ze glimlachte ook, hoewel het een opgelaten glimlach leek.
De wijs- en middelvinger van de man voelden aan de kleine tepel van het meisje. Ze gingen er gewoon overheen. Hij deed dat gewoon. Hij kon dus kennelijk gewoon aan de borsten van zijn dochter voelen! Was dit soms de meest gelukkige man op aarde? Dat zou toch zomaar kunnen.
Hij wisselde van standbeen en drukte zijn neus nu bijna tegen de caravan.
De man had de armen van het meisje losgelaten. Hij had zijn hand over een van haar fragiele schouders gelegd en wilde haar voorzichtig met hem mee geleiden, maar ze bleef staan. Ze liep niet met hem mee.
De man maakte aanstalten om al richting de bank te lopen, maar de tiener bleef staan. Ze had een onbestemde glimlach op haar gezicht. Hij kwam achter haar vandaan.
Wow!
Had hij nu..? Ja absoluut! De man had een beginnende erectie. Er was geen twijfel over mogelijk. Hij stond daar gewoon in zijn caravan met zijn bloedeigen dochter. Hij had net aan een borstje gevoeld en nu stond hij daar naast haar met een half opgerichte penis, zonder dat hij last leek te hebben van enige gêne. Wat was dit voor huishouden? Hij werd gewoon opgewonden van haar!
Het meisje had haar handen op het aanrecht gezet. Haar fraaie borstjes vlak voor zijn gezicht. Ze had er geen idee van.
De hand van de man pakte haar linker pols en bracht haar hand naar zijn opkomende erectie. Ze trok terug, wapperde met haar handen, leek te giechelen en zette haar handen weer op het aanrecht. Ze haalde diep adem, keek voor zich uit, bijna naar de opening tussen de gordijnen en liet haar blik van links naar rechts gaan, alsof ze een muis was die een uitweg probeerde te ontdekken.
Maar een uitweg kon dáár niet gevonden worden. Want nog eens sloeg haar vader zijn arm om haar schouder. De man maakte een knikkend gebaar met zijn hoofd in de richting van de bank. Hij drukte het meisje tegen zich aan.
Van buiten de caravan keek hij naar hoe haar schattige, uit elkaar staande tienerborstjes bijna tegen elkaar werden gedrukt. En daarna naar haar mooie gezicht. Ze rolde met haar bruine ogen, bewoog haar hoofd rustig van links naar rechts alsof ze twijfelde, opende haar mond een klein beetje en leek daarna met zowel haar lichaam, haar ogen als haar gezicht een duidelijke boodschap af te geven: “nou, oké dan...”
En ze liet zich meenemen.
Om de room divider links van het keukenblok heen, langs de salontafel, naar de bank in de caravan, die met een u-vorm een van de zijkanten van de caravan bedekte.
Haar vader liet haar in een hoek zitten.

De bank was lang genoeg om gestrekt op te kunnen liggen en diep genoeg voor haar om met haar rug tegen de leuning en haar opgetrokken benen op het zitvlak te zitten.
Hij baalde dat ze nu iets verder weg lag, maar kon zich niet voorstellen dat hij bij een raam dichterbij een betere plek zou kunnen vinden om te kijken wat hier ging gebeuren. Dus wachtte hij, en keek hij hoe haar vader de slanke benen van zijn dochter spreidde en zelf op zijn knieën ging zitten. Het meisje kroop in de hoek zo ver ze kon, toen hij zag hoe haar vader zijn gezicht naar haar kruisje bracht. Ze strekte haar dunne armen, zette haar handen op de zitkussens en drukte zich tegen de rugleuning.
Het hoofd van de man zat nu tussen haar benen in de meest letterlijke zin van het woord. Dit was echt géén normale vader-dochter-relatie. Dit was níét de gezonde verhouding die hij in het zwembad had vermoed. En hij vroeg zich ook af in hoeverre dit een omgang was op basis van gelijkwaardigheid.
Het achterhoofd van de vader begon op een dusdanige manier met kleine schokjes te bewegen dat het haast niet anders kon dan dat hij haar likte.
Het meisje drukte zich nog steviger tegen de rugleuning. Haar blik ging langs het plafond van de caravan. Hij zag hoe ze slikte. Hoe ze naar opzij keek en weer omhoog. Haar lippen zeiden een paar woorden en even haalde haar vader zijn hoofd bij haar kruisje vandaan en leek iets terug te zeggen. Daarna duwde hij met zijn handen tegen haar onderbenen en likte hij zijn dochter weer.
En in eerste instantie leek het alsof het meisje gewoon haar tijd zou gaan uitzitten. Alsof ze geduldig zou wachten tot het voorbij was. Tot haar vader verzadigd en voldaan was. Tot hij zich had bevredigd met gebruikmaking van háár lichaam.
Maar nu het likken van de man langer aanhield, begonnen de bewegingen van haar mooie koppie wat haastiger te worden. Wat alerter. Ze slikte nog eens. Ze keek een of twee keer naar beneden, naar het grijze achterhoofd van haar vader tussen haar opgetrokken benen.
Van buiten zag hij hoe ze even zenuwachtig glimlachte en moeilijk keek. Ze probeerde haar onderlichaam een klein eindje te herpositioneren. Ze legde heel even haar hand op het achterhoofd van haar vader en hij keek op. Ze zeiden iets tegen elkaar. En vervolgens kwam de man met zijn hoofd tussen haar benen vandaan.

Terwijl hij nog altijd op zijn knieën zat, maakte hij globale gebaren met zijn armen. Het meisje deed alsof ze hem niet onmiddellijk begreep, maar het was volkomen duidelijk dat hij van haar verlangde dat ze zich om zou draaien en op handen en knieën op de bank zou gaan zitten. En toen ze zich nog langer van de domme hield, hielp hij haar zelf maar de in verlangde houding.
Verrek, bedacht hij zich. Op deze manier gaat hij mijn zicht blokkeren. Hij kneep in zijn handen.
Een andere plek? Was er nu werkelijk geen ander raam?
Met de zekerheid dat hij zo wellicht nagenoeg niets meer zou kunnen zien, snelde hij zo geruisloos als hij maar kon rond de caravan. Het eerste raam was geen succes. De gordijnen zaten daar potdicht. Dan maar de hoek om. Dan maar met zijn rug naar het open veld. Het was nu zo donker dat hij de kans om betrapt te worden niet heel hoog meer schatte. Nu nog een opening.
Punctueel ging hij met zijn blik langs het plastic raam aan de zijkant van de caravan. Niets. Dicht. Helemaal niets. Totdat.. jawel!
Precies daar zo in de hoek. Precies in de hoek waar het meisje zou moeten zitten. Precies daar was het gordijn nog wat terug gevouwen. Dit was zijn kans.
Hij ging voorzichtig door zijn knieën en wierp een blik.

Op niet meer dan enkele centimeters zag hij de prachtige mond van de tienermeid in de caravan. Hij zag haar zachtroze lippen en hij hoorde een doffe bonk tegen het plastic van het kozijn. Ze bewoog iets naar achteren en hij zag haar geluidloze giechel. Ze richtte zich een eindje op en wreef met een gespeelde kinderlijkheid over haar voorhoofd.
Achter haar zag hij het onderlichaam van haar vader. Zijn erectie was nu volledig. En krijg nou wat... hij had een condoom aangebracht!
Deze man had werkelijk, écht seks met zijn eigen dochter! Het was niet enkel voelen en likken. Het ging nu kennelijk écht gebeuren. En gezien de wijze waarop dit ging, was het vast niet de eerste keer.
Als je het over een “volwassen” vader-dochter-verhouding hebt!

Ze legde haar handen over elkaar op de rugleuning van de bank. Daar weer op, haar kinnetje. Hij zag haar slikken. Ze beet op haar onderlip.
Haar ogen kon hij niet zien. En zij zag hem niet. Maar wat hij wél zag, was hoe haar vader met zijn benen wijd achter haar ging staan.
Zijn ene hand voelde tussen aan het kruis van zijn dochter. De andere leek zijn erectie vast te houden.
De man bleef geluidloos praten tegen het meisje, terwijl zijn handen bleven zoeken en bewegen. Ze knikte af en toe. Slikte. Knikte nogmaals. Haalde haar lippen een klein beetje van elkaar. Afwachten. Ze wist heel goed wat er ging gebeuren.
Een kalme beweging voorwaarts van zowel vader als dochter. De mond van het meisje maakte een langdurige “aauwtsj” die geen enkel geluid maakte. En haar lippen bleven nog van elkaar.
Ze keek moeilijk en keek nog iets moeilijker toen vader en dochter gezamenlijk begonnen te bewegen. Een zachte beweging voorwaarts en het ontspannen van de twee lichamen. Weer een zachte beweging voorwaarts en een ontspannen. Naar voren, en weer terug.
En bij iedere voorwaartse beweging trok de tienermeid haar mondhoeken op, op een manier die indiceerde dat ze pijn verwachtte. Maar haar lippen vertelden ook dat de pijn bij iedere voorwaartse beweging overging in iets anders. Want bij iedere stoot verscheen er iets minder auwtsj en iets méér glimlach op haar mooie gezicht.
Hij vermoedde dat de man die zijn dochter begonnen was te neuken, iets had gezegd, want het meisje antwoordde glimlachend. Haar wangen waren nu rood, waar ze dat eerder nog niet waren geweest. Ze haalde haar kin van haar handen en drukte nu haar neus er tegenaan.
Haar vader nam haar. Hij nam haar van achteren tussen haar benen. Tussen deze man en zijn tienerdochter was het niet enkel gewoon om met z'n tweetjes naakt op vakantie te gaan. Het was ook gewoon voor dit meisje om geneukt te worden.
Of nouja, helemaal gewoon was het ook weer niet. De twijfel en puberale verlegenheid bleven doorschemeren in haar gezichtsuitdrukking, maar hoe langer haar vader met zijn erectie in haar zat, hoe minder dit zichtbaar was.

Hij hield haar smalle heupen vast en trok haar over zijn lid. Hij trok haar tegen zich aan, trok zich terug, en trok haar weer over zich heen. En van zijn lid af, en over zijn erectie heen.
Af en toe stootte het meisje weer met haar voorhoofd tegen het raam, precies daar waar zijn voorhoofd ook het raam raakte. Ze kon hem niet zien, maar hij zag alles.
Hij zag haar kleine borstjes schudden, steeds iets meer nadat haar vader iets ruwer met haar omging. En ze had haar mond nu open. Maar er was geen pijn meer zichtbaar op haar gezicht.
Haar vader zei haar iets. Ze keek hem over haar schouder aan. Ze hikte van het lachen.
Hoe dat hikkende lachen wel niet zou voelen over zijn stijve!

Opnieuw enkele stoten. Enkele keren haar knappe voorhoofd tegen het raam. Enkele moeilijke blikken op haar mooie gezicht. En daarna de hand van haar vader die haar lange donkerblonde haar rond zijn vuist wikkelde en haar overeind trok. Iets ruwer dan hoe het tot dan toe allemaal was gegaan.
De man trok zijn fijne dochter aan haar lange haar naar zich toe. Haar voorhoofd niet meer tegen het raam. Niet meer vlak voor het zijne. Hij zag hoe ze haar armen strekte en nog net met haar vingertoppen bij de rugleuning van de bank kon. Hij kon haar nu zien. Haar hele lichaam. Haar schattige borstjes, haar fijne tepeltjes. Haar gladde, strakke buikje en fraaie navel en het kleine beetje schaamhaar tussen haar slanke benen.
Zat haar vader nu nog in haar? Hij wist het niet zeker. Maar het bleek van wel, toen de man een een teder kusje in de hals van zijn dochter drukte en het meisje weer voorover wierp, belandde ze met haar hoofd tegen het raam en begon hij haar met een ongewone ruwheid te neuken.

Haar hoofd werd tegen het raam geduwd, telkens weer.
Hij zag hoe ze haar bij elke stoot iets verder opende. De rode vlekken zaten nu tot in haar nek. Ze drukte haar neus tegen het kussen van de rugleuning. Haar handen gleden heen en weer, alsof ze een plek zochten om zich vast te houden, maar niet vonden. Haar lippen vormden een “fuuuck” en een nieuwe stoot van haar vader duwde haar met haar wang tegen het gordijn en het raam.
En op dat moment schoof het gordijn een eindje opzij.
Het was niet veel of ver. Gewoon een klein stukje, precies daar waar het meisje al enkele keren met haar hoofd tegen het raam had gestoten.
Hij kon nu haar hele gezicht zien. En hij zag dat haar ogen geopend waren. Ze keek hem zelfs recht aan. Er was geen enkele twijfel over mogelijk. Hij zat op nog geen twee centimeter van haar gezicht en keek haar recht in haar bruine ogen.
Hij merkte dat ze schrok. Ze zette zich schrap en plaatste haar handen tegen de rugleuning, alsof ze zich af wilde zetten. Maar haar vader legde zijn hand over haar achterhoofd en duwde haar voorhoofd in het kussen van de leuning, terwijl hij zijn lid in haar dreef.

Aan de grond genageld keek hij vanaf buiten over haar naar beneden gedrukte hoofd, over haar schouderbladen en perfect gevormde rug. Hij zag haar billen met haar vader er achter. Die liet haar achterhoofd los, legde zijn handen over haar kleine billen en neukte haar nu sneller.
Het meisje richtte haar hoofd weer op. Haar bruine haar zat warrig en haar blik ook. Ze keek hem aan. Eerst met schrik in haar ogen. Twijfel. Maar bij iedere stoot leek dat te veranderen.
Een stoot en haar ogen gingen dicht. Een volgende stoot en ze waren weer open. Haar ogen waren leeg. Weer twee stoten. Hij neukte haar ogen dicht, en weer open. Ze was een menselijke huls vol emoties en elke keer dat hij haar aanduwde, husselden de emoties door elkaar en kwam er weer een andere bovendrijven.
Ze opende haar ogen weer. Een afwezige, haast dierlijke blik. Haar mond open in een geluidloze schreeuw.
Hij stond als aan de grond genageld.
Hij was al gezien toch? Wat voor zin had het nu nog om weg te lopen?
Ze had hem niet verlinkt. Nog niet althans.

Haar vader pakte haar op het smalste stuk van haar middeltje en neukte door.
Als je heel goed luisterde, was het grommen van de man tot buiten te horen. En het meisje opende haar ogen.
Ze leek geen enkele aandacht meer voor hém te hebben. Haar lippen waren een centimeter van elkaar en haar ogen waren weggerold. Het was haast alsof ze een of andere toeval kreeg, maar hij wist dat niets minder waar was.
Ze had zich overgegeven. Ze had haar vader niets gezegd over hem. Ze had hem verzwegen.
Ze was zo in vervoering geraakt dat hij nu niet belangrijk genoeg was.
Haar vader maakte wilde, ongecontroleerde bewegingen en bleef haar middeltje stevig vasthouden.
De slanke armen van het meisje begonnen te trillen en haar gezicht vertrok in een grimas als van een wielrenster aan het einde van een etappe. En op het moment dat de man stopte met stoten, was buiten een meisjesgilletje te horen. Heel hoog, heel ver weg. En ze drukte haar knappe gezicht in het kussen.
Hij zag haar schouderbladen samentrekken, haar rug holler worden. Haar billen gingen omhoog. Ze duwde ze stevig tegen het onderlichaam van haar vader aan. Haar armen stopten met trillen.
De man achter haar schokte over heel zijn lijf. Twee, drie, vier, vijf keer. Nog een keer stootte hij na.
En het fijne tienerlichaam dat hij nog altijd stevig omklemde, schudde zachtjes mee. Hij duwde het van zich af.
Maar het meisje bleef zitten.
Haar hoofd nog altijd tegen de rugleuning gedrukt, haar vingers diep in het kussen verzonken.
Ze keek niet meer op.
Ze had hem toch gezien? Dat wist hij toch wel zeker?
Hij had het zich toch niet ingebeeld?
Heel even was hij in de war.
Maar na enkele seconden zag hij hoe haar rechterhand het kussen niet langer vasthield.
Haar hand ging naar opzij en trok met een kort rukje het gordijn dicht.
Zijn hart sloeg een slag over.