De volgende ochtend, het was donderdag, was Hans al voor de lunch weer thuis. Hij was van plan om de middag echt te gaan besteden aan huishoudelijke klusjes en hij zette zich daar toe. Hij stofzuigde, haalde met een nat doekje het stof weg, verschoonde zijn bed en was redelijk wat tijd kwijt in de keuken. Maar, wat hij ook deed, Annabel was steeds in zijn hoofd. Hij zag haar in gedachten weer in het zembad, in haar bed en op de bank, naakt en verleidelijk, maar het was meer. Hij dacht: “Ze is lief, ze geeft me een goed gevoel, het is gewoon fijn om bij haar te zijn.” Zou hij wat meer met haar willen? Een relatie misschien? Hij wist het niet, maar wat hij wel wist is dat hij vaker bij haar wilde zijn. Een relatie, dacht hij opnieuw, nee, had ze niet zelf tijdens de eerste keer dat ze samen chatten gezegd, dat ze niet uit was op een relatie. Een beetje sex plezier, dat wilde ze en hij geloofde echt dat ze dat van hem kreeg. En niet alleen van hem. Ook van haar dochter. Sandra! Wat een heerlijke meid! Vrij, ongedwongen, moeder van 2 kinderen en getrouwd met Wil. Zij ziet de avontuurtjes niet als overspel. Overspel is voor haar als je een verhouding begint met een ander en dat doet ze niet. De sex met hem is ‘fun for two’! Hij glimlachte om zijn eigen gedachte. En als dat zo is, dan is de sex met haar moeder ook ‘fun for two’ en met z’n drietjes ‘fun for three!’ Met een kop koffie ging Hans op de bank zitten. Het huis was schoon. En nu? Hij zuchtte. Wat heb je aan een schoon huis als je toch maar alleen bent? Hij opende zijn computer, downloadde updates en liet een professioneel cleaning program, zijn systeem schoonmaken. Nu is niet alleen zijn flatje schoon, maar ook zijn computer. Nou leuk, en nu? Hij miste Annabel, hij miste haar echt. Nog maar even een lekker geil filmpje kijken? Hij had er geen zin in. Het is toch allemaal hetzelfde. Hij sloot zijn computer af en trok zijn jas aan. Hij moest nog zijn was ophalen. Eenmaal terug was het flatje nog net zo schoon, maar ook nog net zo leeg. Wat zou Annabel eten, dacht hij toen hij naar de frietboer liep voor het avondeten. Weer een biefstukje? Hij bestelde een patatje oorlog, maar het smaakte hem niet echt. Wat zou hij vanavond eens gaan doen? Naar het casino? Het zou leuk zijn om samen met Annabel daar een keer heen te gaan, maar nu alleen? Tja! Normaal was dat voor hem geen probleem, maar nu wel. Dan maar TV kijken. Hij zag dat er een aardige aktiefilm was. Liggend op de bank keek hij, maar het boeide hem niet echt. Hij dacht aan morgenavond. Vrijdagavond: Sandra, Annabel en hij! Was het maar zover! Wacht even, zei hij tegen zichzelf, ik moet Sandra nog bellen. Hij pakte zjn mobiel en toeste haar nummer in. Haar vrolijke stem klonk van de andere kant. Opde achtergrond hoorde hij haar kinderen. “Sandra, we zien elkaar morgenavond toch?” “Zeker weten, Hans.” “Ik wil je iets vragen om mee te nemen, ten minste als je het hebt.” “Wat is het?” “Heb jij toevallig een glijmiddel in huis?” Even was het stil. Toen zei ze: “Een glijmiddel? Ja natuurlijk, de meeste vrouwen hebben dat. Hoezo?” “Wil jij dat morgen meenemen?” “Ja, geen probleem, maar wat ben je van plan?” “Ik weet het nog niet precies, maar ik heb wel een ideetje en daarvoor heb ik dat glijmiddel nodig.” “Mag ik weten wat dat ideetje is?” “Nee, het moet een verrassing blijven.” “Spannend, Hans, ja, ik neem het mee.” Nog even kletsten ze wat en toen beëindigden ze het gesprek. Zijn eigen idee begon Hans op te winden. Hij was in een klap uit zijn mineur stemming. De film was inmiddels afgelopen. Hij zette het toestel uit. Wat nu?

Toch maar even Annabel bellen. Kan nog wel. Op de klok zag hij dat het nog niet al te laat was. Annabel nam op: “Dag Hans, ik wist dat je zou bellen.” Even was hij stil. “Hi Annabel, hoe wist je dat?” “Ik voelde dat gewoon.” “Stoor ik je?” “Nee, jij stoort me nooit. Wacht even.” Hij hoorde wat geroezemoes en toen kwam haar stem terug. Ze zei: “Ik lig nu in bed en jij?” “Zo vroeg? Dat is toch niks voor jou. Ik zit nog op de bank. Later ga ik naar bed.” Annabel zei: “Waarom ga jij niet nu naar bed en bel je me als je er in ligt?” Hans lachte: “Doe ik, ja, tot zo.” Echt naar bed ging hij niet. Hans ging naar de wc en waste zijn gezicht en hadden. Toen ging hij in zijn spijkerbroek op bed liggen en belde Annabel terug. ”Daar ben ik weer. Ik vind het fijn je stem te horen. Hoe is het met jou sinds vanochtend?” “Nou goed, de werkster is geweest en het huis is weer schoon.” De werkster, dacht Hans, ik heb het allemaal zelf moeten doen, maar ja, dat is nou eenmaal het verschil met iemand die geld heeft. “Annabel, ik wil je iets persoonlijks vragen, mag dat?” “Ja natuurlijk, jij mag alles vragen.” “Annabel, heb je vandaag…eh…heb je nadat ik wegging vanochtend nog aan me gedacht? Of is dit een te persoonlijke vraag? Dan moet je hem maar vergeten!” Het werd stil aan de andere kant van de lijn. Hans zei zachtjes: “Annabel? Annabel? Ben je er nog?” Toen zei ze: Ja, ik ben er nog. Of ik aan je gedacht heb, vroeg je.” Weer was het even stil. “Ja, Hans, ik heb aan je gedacht. Ik heb zelfs vaak aan je gedacht.” Een gevoel van warmte trok door Hans heen. “En jij? Heb jij ook aan mij gedacht, Hans?” “Ja, ik heb eigenlijk steeds aan je gedacht.” “O” hoorde hij Annabel zeggen en toen waren ze samen stil. Het was Hans die de stilte doorbrak: “Vind je het fijn mij morgen weer te zien.” “Ontzettend fijn, maar…eh…jij zei toch tegen me dat ik alles moest zeggen wat ik wilde? Dat ik gewoon moest durven, dat zei je toch?” “Ja, Annabel, dat zei ik.” “Goed, dan zeg ik het: Hans, ik zou willen dat je naast me lag!” Godallemachtig, dacht Hans, ze verlangt naar mij misschien wel net zoveel als ik naar haar verlang. “Dat meen je echt, hè?” "Ja, je moest eens weten hoe echt ik dat meen. Ik zou willen dat je hier was, mij vasthield, ik wil samen met jou in slaap vallen." God, wat nu dacht Hans, dit is.. dit is een uitnodiging. Ik moet het afremmen, in ieder geval voor nu. “Maar we zien elkaar toch morgen en als je wil, blijf ik ‘s nachts bij je net zoals de afgelopen nacht.” “Ja, dat wil ik, jij ook?” “Ik ook, graag zelfs, maar vanavond slapen jij en ik alleen. Ga je zo slapen?” “Proberen, maar misschien ga ik eerst…” “Wat Annabel?” “Misschien ga ik eerst wat met mezelf spelen en denk aan jou.” “Haha, dat is lief en je bent inderdaad een snelle leerling.” Nu lachte Annabel ook. Het brak de spanning. Er was genoeg gezegd om in ieder geval over na te denken. Ze praatten nog een tijdje en sloten toen af. Die nacht kon Hans niet goed slapen. Hij was onrustig. Steeds werd hij wakker. Toen het licht begon te worden, stond hij op. Hij besloot een lange vroege wandeling te maken. Ook nam hij zich voor om later nog maar even terug te gaan naar bed. De vrijdag kroop voorbij. Hij belde of tekste Annabel bewust niet. Hij wist dat ook zij steeds naar de klok keek. Pas aan het eind van de dag, vlak voor hij vertrok, stuurde hij een tekst. Hij tekste: “Ik ben zo bij je.” Vrijjwel direct antwoordde ze: “Ik wacht al de hele dag. Tot zo.” Hans pakte een tasje en stopte daar de spullen in die hij dacht nodig te hebben vanavond. Later zou hij het glijmiddel van Sandra er ook bij doen. Toen sloot hij het huis af. “Dag schone flat, je bent nu nog leger. Tot morgen of zo.”

Toen hij bij Annabel aankwam, was Sandra er al. “Net aangekomen,” zei ze. Een warme begroeting. Sandra gaf hem het glijmiddel dat Hans in het tasje stopte. Eten hoefde niet, maar een drankje wel. Sandra had een zachte rode wijn meegenomen. Twee flessen zelfs, zag Hans. Het merk kende hij niet, maar waarschijnlijk was deze wijn niet in de supermarkt verkrijgbaar. De wijn was echt lekker. Het was, zoals men dat placht te noemen, een streling voor de tong. Heerlijk! Ze gingen met z’n drieën op de bank zitten.Annabel in het midden dit keer. Iedereen was al opgewonden, de spanning hing in de lucht. Het jeukte in het kruis van Hans en hij vermoedde dat het bij de vrouwen niet anders was. De glazen waren zo leeg, maar Sandra schonk ze al weer vol. Het was wachten op wie het initiatief nam. Hans! Hij trok Sandra naar zich toe en recht voor de ogen van Annabel gaf hij haar een lange hete tongzoen. Daarna gaf hij Annabel een minstens net zo lekkere tongzoen. Toen kusten de 2 vrouwen elkaar, zonder terughoudendheid. Spontaan en vol verlangen. Ze kusten elkaar over en weer en daarmee groeide de lust. Hans had een enorme erectie. Zelden had hij zo snel een stijve als nu. Toen de eerste hartstocht bedaarde, kleedden ze zich uit. In een oogwenk zaten ze al 3 naakt op de bank. De vrouwen zagen zijn stijve en Hans wist bijna zeker dat de dames minstens zo opgewonden waren. Toen Sandra haar moeder weer kuste, trok hij zich terug. Hij keek hoe ze elkaar liefhadden. Hij ging hij op de grond zitten en opende Annabels benen. Terwijl Sandra en Annabel niet ophielden elkaar te tongzoenen, voelde hij Annabels kutje. Nat natuurlijk. Hij wreef over haar schaamlippen en het veroorzaakte al een schokje. Zijn vingers speelden met het toefje haar. Annabels schaamhaar. Zachtjes zei hij: “Sandra, kijk eens.” Sandra maakte zich los van haar moeders lippen en beiden keken. “Schaamhaar” zei Hans. “Annabel, je dochter heeft een volledig kaal kutje. Jij niet. Je hebt een beetje haar hier. Ik wil dat niet. Ik wil dat jij ook een kaal kutje hebt. Helemaal zonder haar.” Annabel knikte. “Ik wil je helemaal kaal. Wacht even.” Hij stond op en pakte het tasje. Daarna liep hij naar de keuken en vond een kom. Hij vulde dat met lauw water en keerde terug. De vrouwen keken wat hij ging doen. Hans opende het tasje en haalde er zijn scheermesje en scheerschuim uit. Annabel zette grote ogen op en zei: “Wil jij dat ik me hier scheer?” “Nee, Annabel, niet jij, ik wil dat Sandra je scheert! Kom Sandra.” Sandra twijfelde geen moment. Ze liet haar moeder los en nam de plaats van Hans in die naast Annabel op de bank ging zitten. Hij kuste haar en zei: “Kijk en geniet.” “Hans!” riep Annabel uit, “Hans! Wat doe je toch allemaal met me?” “Ik?” zei Hans, “ik doe niets. Je dochter gaat wat doen.” Sandra had inmiddels al wat scheerschuim op het toefje haar gedaan. Ze wreef het met haar vinger goed uit, ervoor zorgend dat ze af en toe het klitje raakte.Toen pakte ze het mes en scheerde haar moeder. Het was eigenlijk zo klaar. Bij gebrek aan een handdoek gebruikte Sandra maar een kledingstuk om haar moeder droog te wrijven. Daarop pakte Hans haar hand en zei: “Voel maar. Lekker hè zo’n gladde schaamheuvel.” Annabel had het sprakeloos ondergaan. Wat zou er nu in haar hoofd omgaan, dacht Hans. Hij zou het zeker later aan haar vragen. Maar daarmee was het nog niet klaar. “Annabel, til je benen eens op.” Ze gehoorzaamde. Hans hield ze vast. “Sandra moet ook je kontgaatje controleren.” Ze schrok. Gelukkig voor haar was daar geen haar te bekennen. Hans likte aan zijn vinger en wreef toen door haar bilspleet. Zijn vinger cirkelde om haar kontgaatje. Hij vroeg: “Annabel, heeft iemand je wel eens in je kontje geneukt?” “Wat? Nee, nooit.” Hans bleef haar kontgaatje strelen. “Vind je dit een fijn gevoel?” “Ja” zei Annabel, “een vreemd maar best wel lekker gevoel.” Nog even ging Hans door. Toen zei hij: “Annabel, nu gaan we je dochter controleren.” Sandra en Annabel wisselden van plaats. Annabel zat nu op de grond. Sandra opende haar benen. Haar kutje was helemaal kaal. “Vandaag nog geschoren” zei ze. Toen tilde zij haar benen op. Ze ging wat verder onderuit zitten. Hans en Annabel keken naar haar kont. Net als bij Annabel streek Hans door Sandra’s bilspleet. Hij vroeg: “Ben jij wel eens in je kont geneukt?” “Ja” zei Sandra. Annabel keek haar dochter vol ongeloof aan: “Echt waar?” “Ja mama, echt waar.” Hans maakte zijn vinger nat en wreef over haar kontgaatje. Annabel vroeg haar dochter: “Wat voel je?’ Sandra antwoordde: “Het kriebelt, maar het is een lekkkere kriebel.” Hans keek naar Annabel. Ze was echt geïnteresseerd. Toen bracht hij de vinger, waarmee hij over Sandra’s kontgaatje had gewreven, naar haar lippen. Hans hoefde niets te zeggen. Isabel nam zijn vinger even in haar mond. Hans glimlachte en zij glimlachte lief terug. Weer wreef hij over haar kontgaatje. Samen zagen ze hoe Sandra het samenkneep en ontspande. “Let op Annabel,” zei Hans. Uit de tas haalde hij het glijmiddel. Hij deed een beetje over zijn pink. Toen wreef hij zijn pink over haar poepgaatje. Daarna drukte hij het topje in haar gaatje. De nagel was niet meer zichtbaar. Vol verbazing keek Annabel toe. Ze keek van zijn vinger naar haar dochters gezicht en zei: “Schat, doet het geen pijn?” “Nee mama, integendeel, het is een lekker gevoel.” Even vingerde Hans het kontje. Toen trok hij zijn vinger terug. Het was genoeg voor nu. Hij boog zich voorover en begon Sandra’s kutje te beffen. Voor Annabel het sein haar dochter te kussen. Nu begon het feest. Er werd gevingerd, gestreeld, getrokken. Iedereen was actief bezig. Het was fantastisch te zien hoe Annabel alle remmen had los gegooid. Beffen, pijpen, kussen, ja veel kussen, likken, alles deden ze met elkaar. Hans neukte dan weer Annabel, dan weer Sandra. Hij werd gelikt en gepijpt. Dan weer zaten zijn ballen in Sandra’s mond, dan weer in die van haar moeder. De geur van sex vulde de ruimte. Uiteindelijk kwam hij klaar in Annabel’s mond. Het zaad droop van haar lippen en Sandra likte haar moeders mond. Hoeveel orgasmes de vrouwen kregen, Hans had geen idee, maar ze hadden het alle drie warm en waren bedekt met zweet. Het spel ging door tot de energie wegvloeide. Uitgeput zaten ze uiteindelijk op de bank. Het was een ware orgie. Hans keek naar Annabel die hem met een bevredigd gezicht aankeek. Hans was trots op haar, echt trots omdat zij zo ongeremd had mee gedaan. Annabel haalde water. De tweede wijnfles werd geopend. Drie glazen werden vol geschonken. En toen…toen ging Sandra’s telefoon! Sandra nam aan: “Ja?’ Ze luisterde even, daarop zei ze: “Goed, ik kom er aan.” Ze keek naar haar moeder en Hans. Het was heerlijk, maar een tweede ronde zit er voor mij niet in. Ik moet naar huis. De oppas belde. Annemiek hoest steeds. Ze kan niet meer slapen en vraagt naar mij.” Ze stond op en trok haar kleren aan. “Jammer,” zei ze, “ik had jullie nog graag iets speciaals willen laten zien, maar dat moet dan nog maar even wachten” Haar moeder vroeg: “Misschien kan je straks nog terugkomen?” “Nee, dat wordt te laat.” Ze keek op de klok. “Her is al over tienen. Dus jullie moeten het verder zonder mij doen.” Natuurlijk vonden Annabel en Hans het echt jammer. En ze meenden dat. “Nou, ik ga, een ding nog. Nu de avond zo abrupt is afgelopen, wil ik jullie vragen of het goed is, dat ik een nieuwe avond uitkies.” Uiteraard was dat meer dan goed. Sandra gaf hen een kusje en vertrok.

Zo bleven Hans en Annabel samen achter. Ze zei: “Jammer dat ze weg is, maar wat fijn dat wij gewoon samen zijn.” Ze ging dicht tegen Hans aan zitten. Het zweet op hun huid was opgedroogd, maar erg fris waren ze niet meer. Ze maalden er niet om. Hans schonk weer hun glazen vol. “Dit wordt al mijn 4de glas,” zei ze, “normaal drink ik nooit meer dan 2 glazen.” Ze nipte slechts van de wijn. Hans fluisterde in haar oor: “Niet nippen, drinken.” Ze keek naar hem op. Hij zette het glas aan zijn lippen en dronk het in een keer leeg. “Nou jij!” Lachend zei ze: “Wil je me dronken hebben soms?” “Nee, niet dronken natuurlijk. Maar wat vind je van een beetje teut? Ze zeggen dat vrouwen die een beetje teut zijn heel snel heel geil worden.” “O ja? Nooit van gehoord, maar om je een plezier te doen…” Annabel dronk haar glas, net als Hans in een keer leeg. Toen kroop ze nog dichter tegen hem aan. Zuchtend zei ze: “Kan dit niet heel lang duren? Eten, vrijen, slapen en dan weer eten, vrijen, slapen.” Ze moesten er samen om lachen.

Daarop zei Annabel: “Zullen we naar mijn slaapkamer gaan?” Ze lieten de boel de boel en gingen naar de slaapkamer. De kamer waar Hans 2 dagen eerder nog was. De kamer was indirect verlicht. Hans zag bloemen en toen Annabel een knopje indrukte, klonk zachte muziek.

Annabel kroop op bed. “Kom” zei ze. Hans ging bij haar liggen. Ze kusten elkaar weer. Hoe vaak heb ik haar vanavond al gekust? dacht Hans. Weer kusten ze elkaar en Hans zei: “Ik wil je zo graag verwennen.” Annabel glimlachte. Hij kuste haar hals en likte aan haar oor. Hij fluisterde: “Laat je gaan. Geef je aan mij.” Annabel antwoordde niet. Langzaam ging hij naar beneden al kussend en likkend. Steeds keek hij naar Annabel die hem volgde met een lieve glimlach om haar lippen. Hij pakte haar borsten vast. Zo zacht. Hij kneedde ze en likte toen haar tepels. Hij zoog ze een voor een in zijn mond. Toen nam hij een tepel tussen zijn tanden. Hij keek Annabel aan. Hij trok de tepel iets omhoog en liet hem daarna los. Steeds keek hij hoe Annabel reageerde. Dan likte hij de tepel weer. Een kusje erop. Zo speelde hij met haar borsten. Annabel lag ontspannen en genoot. Verder langs haar lichaam naar beneden. Hij likte haar buik, haar navel. Soms ging hij weer terug naar haar gezicht om diep in haar ogen te kijken en drukte dan zijn lippen op de haren. Zijn handen stopten niet met haar te strelen. Annabel lag er zo ontspannen bij. Hij likte en kuste haar heupen, streelde haar benen. Toen was zijn gezicht boven haar kutje. Hij rook haar zoete geil. Hij zag haar geil. De eerste keer dat hij druppels uit haar kut zag komen. Met zijn tong beroerde hij haar schaamlippen. Hij likte de plek waar Sandra het schaamhaar had verwijderd. Hij keek op. Nog steeds hielden Annabels ogen hem vast. “Je bent zo aantrekkelijk zonder schaamhaar.” Toen hij even over haar klitje wreef, schokte ze. “Verlang je zo erg naar mij?” Annabel antwoordde: “Ja, ik verlang zo verschrikkelijk naar jou.” Hij opende haar schaamlippen met beide handen en likte haar klitje. Ze trilde. Hij keek naar haar. “Ik wil je hebben, ik wil je gelukkig maken. Ik wil je bevredigen.” Annabels ogen werden vochtig. Hij zag het. “Neem me, alsjeblieft neem me. Je mag me hebben, neem me!” Nog even speelde hij met haar kutje maar ging toen al likkend en kussend naar boven. De zoen die ze elkaar gaven was er een van volle hartstocht. Hans ging op zijn rug naast haar liggen. Annabel ging op hem liggen. Haar borsten werden geplet tegen zijn borst. Haat kutje drukte op zijn lul. Hans nam haar gezicht in zijn handen. Ze keken elkaar vol verlangen aan. Annabel bewoog haar onderlichaam zo dat Hans als vanzelf in haar gleed. Heel rustig begon zij zich te bewegen en heel rustig stootte Hans. Al snel voelde Hans hoe ze haar spieren samentrok. Het orgasme kwam snel en hevig. Hans liet het helemaal aan haar over. Toen het eerste orgasme weg was getrokken, begon hij weer te stoten. Nu richtte Annabel zich op, zodat hij diep in haar was. Ze bereed hem. Een volgend orgasme kwam over haar. Hans dacht, wat moet zij in de afgelopen jaren veel tekort gekomen zijn! Toen boog ze zich over Hans en zei: “Kom klaar. Ik wil je voelen.” En Hans kwam. Hij sloot zijn ogen en voelde intens hoe het zaad zijn lichaam verliet. Daarna opende hij zijn ogen en wat hij zag veroorzaakte een warm gevoel in zijn hart. Annabel keek naar hem met een gelukkige lach op haar gezicht. “O, Annabel, je bent zo lief.” Meer woorden waren overbodig. Dit was hun moment van volmaakte intimiteit. Een moment dat maar heel lang moetst duren. Later ging zij naast hem liggen. Haar hoofd in zijn schouderholte, haar arm over zijn borst. Ze had een laken over hen heen gelegd. Hans streelde haar haren. Ze spraken niet. Nu hoefde er even niets gezegd te worden.

Toen Hans wakker werd, zag hij op de wekker dat het bijna half 3 was. Blijkbaar waren ze ongemerkt in slaap gesukkeld. Annabel lag nog met haar hoofd in zijn schouderholte. Ze ademde rustig. Ze sliep nog. Heel voorzichtig maakte Hans zich van haar los en liep naar de aangrenzende badkamer. Hij gebruikte de wc, waste zijn handen en spoelde zijn mond. Toen hij terugliep naar de slaapkamer en zag hoe Annabel hem aankeek. Ze was wakker geworden. “Hi schat” zei hij. Het woord ‘schat’ was eruit voordat hij er erg in had. Ze keek hem aan en glimlachte lief. Hans vroeg: “Ik weet dat het laat is, of vroeg, ‘t is maar hoe je het bekijkt, maar wil je wat drinken?” “Ja,” antwoordde ze, “ik heb dorst.” “Laten we maar naar de kamer gaan, vind je dat goed? Ik neem koffie en jij?” “Koffie? Dan kan je straks niet meer slapen!” Daarop zei Hans: “Misschien wil ik voorlopig ook niet meer slapen!” “Dan neem ik ook koffie, maar ik ga eerst even naar de badkamer. Toen ze terugwas, droeg ze een ochtendjas. Hans vroeg: “Heb jij misschien een grote handdoek, dan kan ik die om mijn middel slaan.” Annabel pakte er een uit de kast. “Je hebt je ochtendjas natuurlijk niet bij je.” “Eigenlijk heb ik helemaal geen ochtendjas.” Hij deed de handdoek om zijn middel en samen liepen ze naar de kamer. Alle lichten brandden nog gewoon. “Hans, ga jij maar op de bank zitten, ik ben zo terug.” Hans installeerde zich in de hoek. Zijn rug tegen de zijleuning. Een been op de bank, de ander op de grond. Even later bracht Annabel 2 bekers koffie. Ze gaf er een aan Hans en nam toen plaats tussen zijn benen. Haar rug rustte tegen Hans zijn borst. In stilte dronken zij hun koffie. Hans gaf haar een kusje op haar hoofd en vroeg: “Annabel heb je het naar je zin?” “Heel erg, ik heb het ontzettend naar m’n zin. Ik voel me blij en gelukkig.” “Het is zo fijn om dat te horen. Je verdient het om je blij en gelukkig te voelen. Eh…komt het door mij dat je je zo voelt?” “Ja, natuurlijk, door jou.” Het was weer even stil. Hans leegde zijn beker en zette die weg. Toen sloeg hij zijn armen om haar heen en hield haar tegen zich aan. “Vertel me waarom ik je blij maak.” “Ik weet het niet. Ik ben blij omdat jij bij me bent. Ik weet nu even niet hoe ik dat moet zeggen. Het is..eh..wie je bent. Ik weet niet wat je met me doet, maar alles wat je met me doet vind ik fijn.” Ze was even stil en vervolgde toen: “Als iemand een paar dagen geleden tegen mij had gezegd dat m’n dochter mij zou scheren, zou ik hem voor gek verklaard hebben. Maar door jou gebeurde het. Of dat ik toekeek hoe jij met m’n dochters billen speelde. En er is nog zoveel meer, zoals het praten tijdens sex. Weet je Hans, door jou zijn die dingen gebeurd. En het gekke is, ik vind het fijn om het te beleven.” Ze was even stil, verzonken in haar gedachten. Hans wachtte. Toen ging ze verder: “Jij hebt me….hoe zei je dat ook al weer…jij hebt me knoppen in mijn hoofd laten omzetten. En het doet me goed.” “Annabel, draai je eens om en kijk me aan?” Ze draaide zich om en zat nu met haar gezicht naar hem toe. Ze trok haar benen op en sloeg haar armen er om heen. Hans streelde haar knieën en benen.Toen keek hij ernstig in haar ogen. “Annabel, wat zijn je gevoelens over mij?” Annabel keek ernstig terug. Haar ogen hielden hem vast. “Hans, ik vind je een ontzettend lieve man. Ik ben heel blij dat ik jou heb leren kennen. Ik ben blij als je er bent en ik mis je als je er niet bent.” Hans streelde haar wang en zijn duim beroerde haar lippen. Ze vervolgde: “Ik hoorde het wel dat je me ‘schat’ noemde. Het gaf me een warm gevoel. Als ik jouw schat ben, dan ben jij mijn schat. Dat wil ik.” Hans schoof, voor zover mogelijk dichter naar Annabel toe. Voorzichtig nam hij haar gezicht in zijn handen. Hij streek wat haren uit haar gezicht weg en zei: “Annabel, ik heb je lief. Daarom noemde ik je ‘schat’. Ik meen het met heel mijn hart: ik heb je lief.” Hij zag tranen branden in haar ogen. Hij boog zich naar haar toe en kuste lichtjes haar lippen. “Ik heb je gevonden, laat me je niet verliezen.” Toen drupte er traantjes uit haar ooghoeken die hij met zijn duimen wegstreek. Ook hij voelde zich geëmotioneerd. Ineens lachte ze. “Je verliest me niet zomaar, hoor.” En nu was het Annabel die hem kuste. Ze kwam nu heel dicht bij hem zitten. Ze keken elkaar aan met blikken vol liefde. Hans kuste haar gezicht. Haar ogen, haar wangen haar mond. “Weet je wel dat het al 3 uur geweest is?” “Ja,” lachte ze, “het maakt me niets uit. Ik zit hier met jou, dat is het enige wat nu telt.” Hans maakte de centuur van haar ochtendjas los en opende die. “Ik verlang naar je.” “Je bent echt een geile vent,” antwoordde ze, “maar wel een heerlijke geile vent.” Ze maakte zijn handdoek los en zag zijn lul. “Die slaapt al. Zal ik hem wakker maken?” Toen lachten ze allebei. De spanning was gebroken. “Kom. Laten we de lichten uitdoen en terug gaan naar bed.” Eenmaal terug in bed bedreven ze nog eenmaal de liefde, rustig nu, maar wel gepassioneerd. Na het vrijen viel Annabel snel in slaap, maar Hans lag nog wakker. Het was half 5 in de morgen. Hij dacht, ik heb nu wel een vrouw gevonden, maar heb eigenlijk geen idee, hoe het verder moet. We moeten daar morgen over praten. Hij geeuwde. Morgen ja. Het volgende moment was ook hij vertrokken.