De Gerechtsdienaren waren klaar met hun kleine handmatige onderzoekje. Ze waren tevreden over de uitkomst. De spiernaakte Slavin zag er niet alleen perfect uit, maar zo voelde ze ook. De Mannen hadden haar overal betast en haar openingen gepenetreerd.

U heeft dat in het vorige hoofdstuk kunnen lezen.

De mooie Deliah had inderdaad stevige tieten en een strakke kut. De Gerechtsdienaren hadden het tot hun genoegen geconstateerd.

Angelique moest even herstellen van de intieme handelingen van haar nieuwe Meesters.

Ze was totaal overrompeld en besefte amper wat haar zojuist overkomen was.

Twee oudere Mannen die haar betastten, bevoelden en penetreerden. Was dat echt gebeurd? Dat was bijna teveel voor haar. Ze kon het allemaal niet meer bevatten. Wat stond haar dan nog meer te wachten? Hoe moest dit aflopen…?

Angelique kon er niets aan doen, maar ze had haar gevoelens totaal niet meer in de hand na dat korte handmatige onderzoekje van de Gerechtsdienaren. Ze was de controle over haar lichaam helemaal kwijt en raakte echt waanzinnig opgewonden. Dat ging helemaal vanzelf.

Angelique schokte met haar onderlichaam en kreunde bijna onhoorbaar. Haar tepels werden steeds groter en harder en haar kutje werd zo mogelijk nog natter. Het kut-vocht sijpelde nu langzaam tussen haar schaamlippen door en liep langzaam langs haar benen.

“Ooohhhh…. Ooohhhh God nee… Neehhh… Ooohhh…” kreunde Angelique zachtjes.

Angelique kon haar borsten en kutje niet bedekken want haar handen waren nog steeds geboeid op haar rug.

Haar opwinding was dus zeer duidelijk zichtbaar tot grote hilariteit van de Soldaten.

“Kijk kijk…,” riep één van de Soldaten. “Kijk dan… kijk dan… die Meid is echt heel geil zeg. Wat een geile Teef. Kijk dan naar die tieten… Kijk die tepels eens. Ze worden steeds groter… En…en… kijk… kijk… kijk dan… die kut… die druipende kut…!”

De mannen keken aandachtig en ze lachten. Ze zagen het allemaal live gebeuren en ze werden daar heel enthousiast van.

“Wat een lekker geil Sletje,” joelden ze.

“Jullie hebben haar lekker opgewarmd,” zeiden de Soldaten tegen de Gerechtsdienaren. “Nu wil die geile Teef natuurlijk geneukt worden,” riepen ze.

“Ja, laten we die Meid neuken… Het is toch maar een Slavin,” riepen ze toen alle vier.

“Neeehhhh… neeeehhh… ooooohhhh… neeehhhh…” kreunde Angelique.

“Nee. Ho. Stop. Wacht!” riep de dunne Gerechtsdienaar geschrokken.

Hij was bang dat het uit de hand ging lopen. Natuurlijk begreep hij wel dat de Soldaten die Meid wilden neuken. Dat willen Soldaten altijd. Maar de Nieuwe Slavin mocht nog niet geneukt worden. Ze moest zonder schade verkocht worden. Het liefst als Maagd. Een maagdelijke Slavin bracht het meeste op, dacht hij. De Dunne was bezorgd om haar verkoopwaarde. Maar was ze eigenlijk nog wel Maagd…?

“Bent u nog maagd, Juffrouw,” vroeg de Dunne daarom.

“Eeuuhhh…? Wat… euhhh… wat bedoelt u… Meneer…. Eeuuhh… Meester…?

Maagd? Angelique begreep de vraag niet. Angelique was echt een dom blondje.

“Of je al eens geneukt hebt, Teef?” vroeg de Dikke, iets minder diplomatiek. Dat begreep Angelique wel.

“Ooohhhh… Neeehhh… Neeehhh… Echt niet…” antwoordde Angelique geschrokken. “Dat mag niet van mijn Vader.”

“Dat dacht ik al,” zei de Dunne.

“De Jongedame is Eigendom van de Staat. Niemand gaat haar neuken,” zei hij streng tegen de Soldaten.

“Ook u gaat haar niet neuken,” zei hij speciaal ook nog tegen de Commandant.

De Commandant keek een beetje teleurgesteld, maar hij hield nog wel hoop. Hij zou haar beslist wel neuken, dat wist hij zeker. Alleen nu nog even niet.

“Een maagdelijke Slavin is meer waard,” zei de Dunne.

“Nee hoor,” zei de Dikke Gerechtsdienaar.

“Dat is echt niet altijd zo. Een Maagd is niet altijd meer waard. Sommige Klanten willen persé een Maagd, maar anderen kopen liever een Slavin met ervaring.”

“Hmm… Ja… Dat is waar,” moest de Dunne toegeven.

“Bovendien…” zei de Dikke.

“Ik geloof haar niet. Welke mooie Meid van achttien is nou nog Maagd?”

“Ze mag niet neuken van haar Vader,” antwoordde de Dunne.

“Maar welke Meid van achttien luistert er nog naar haar Vader dan?” vond de Dikke.

“Ik denk echt dat die Teef staat te liegen. Ze heeft wel degelijk al geneukt, denk ik.”

“Is dat zo, Juffrouw?” vroeg de Dunne.

“Staat u ons voor te liegen?”

“Ik… euhhh… nee… echt niet… Euuhh… Meneer…,” stamelde Angelique onzeker.

“Zeg Teef? Weet jij wel wat er gebeurt met Slavinnen die liegen?” vroeg de Dikke dreigend. Hij knikte met zijn hoofd naar de Commandant.

De Commandant trok iets uit zijn gordel. Het bleek een kort, handzaam Zweepje te zijn. De Commandant moest wel vaker nieuwe Slaven of Slavinnen ophalen en dan nam hij altijd dat korte Zweepje mee. Het was hem al vaak goed van pas gekomen. Sommige nieuwe Slaven en Slavinnen waren opstandig. Sommigen moesten erg wennen aan hun nieuwe status. Sommigen hadden gewoon wat stimulans nodig. En sommigen waren leugenachtig, zoals deze Teef. In al dat soort gevallen bood het Zweepje uitkomst.

De Commandant grijnsde en liet het Zweepje zien aan Angelique. Hij zwiepte er een paar keer mee door de lucht, maar hij raakte haar nog niet aan…

Angelique kromp ineen en begon al te jammeren nog voordat ze geslagen werd.

“Nneehhh…! Ooohhh…. Neehhh… Alstublieft niet… Neeehhh!…. Oohhhh… Wat erg… Ik…ik…ik…misschien… misschien heb ik me vergist… Meneer… Meester… Vergeef me alstublieft…. Niet slaan… niet slaan… Niet slaan met die Zweep… dat niet… Alstublieft? Ik zal niet meer liegen… Nooit meer… Ik… ik… ik zal echt altijd de Waarheid vertellen…”

“Goed,” zei de Dunne met een zuinig mondje.

“Wij zijn er niet op uit om u pijn te doen Juffrouw. U krijgt daarom nog één kans om héél snel de waarheid te vertellen, Juffrouw. Als u weer liegt dan zult u echt kennis gaan maken met het Zweepje van de Commandant. Het spijt me…”

“Neeehhh… Ik… ik… ik zal de waarheid vertellen, echt waar… Heus… heus waar, maar… maar mijn Vader mag het niet weten Meneer. Nooit Meneer… Als mijn Vader het hoort… dan… dan…”

“Maak u geen zorgen Juffrouw. We zullen niets tegen uw vader vertellen,” verzekerde de dunne Gerechtsdienaar.

“Vertelt u ons nu maar gewoon de waarheid. Hebt u al eens geneukt of niet?”

“Nee… euuhhh… ja… neeehhh… ik bedoel… misschien… Eeuuhhh… Ooohhh…”

De Dunne Gerechtsdienaar had een hekel aan geweld, maar hij werd nu toch enigszins ongeduldig en gaf een teken met twee vingers aan de Commandant.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!! Sssssssswwwwaaaaaaatttttssshhh…!!”

Twee harde striemen met het Zweepje over Angelique’s stevige, ronde billen.

Het kwam de Commandant nu heel goed uit dat Angelique’s billen zo ver naar achteren gericht waren. Hij kon haar zo goed raken.

“Aaaaauuuwwww… Oooohhh…. Aaaaauuuuwww…!!” gilde Angelique.

“En nu de waarheid Teef!” schreeuwde de Dikke.

“Heb je nou al eens geneukt of niet?!”

“Ooohhhh… Ja… Ja… Ja Meneer… ik… ik… ik… ik heb al geneukt… Meneer…

Alstublieft… Meneer… Meester… niet meer slaan Meester… niet meer slaan…”

“Zie je wel,” zei de Dikke verontwaardigd. “Die Teef stond gewoon keihard te liegen.”

De Dunne moest hem wel gelijk geven en hij stak weer twee vingers op.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!! Sssssssswwwwaaaaaaatttttssshhh…!!”

Weer twee harde striemen over Angelique’s billen.

“Aaaauuuwwww…. Ooooeeehhh… Aaauuuwwww…!!”

“Vertel Teef! Wie? Hoe? Wanneer? Waar? Vertel alles…” schreeuwde de Dikke.

De Dunne gaf weer een hoofdknikje aan de Commandant. Die kreeg de smaak te pakken. Hij grijnsde en gromde zachtjes. En weer volgden twee zwiepers over Angelique’s billen.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!! Sssssssswwwwaaaaaaatttttssshhh…!!”

“Aaaaauuuwwww… Aaauuuuwwww…!! Ooohhh… niet meer slaan… niet meer slaan…alstublieft…? Ik… ik… ik zal alles vertellen… Meneer… ik euhh… bedoel… Meester…”

De Commandant genoot van zijn werk. Hij keek verwachtingsvol naar de Dunne en die knikte weer. De Dunne had een hekel aan geweld, maar soms was het gewoon nodig.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!! Sssssssswwwwaaaaaaatttttssshhh…!!”

“Aaaauuuuuuuuwwwaaaaauuuwwww!!! Ooooeeeeeehhhhh…” jodelde Angelique.

“Hahaha,” lachte de Dikke sadistisch.

“Hoe voelt dat Teef? Leugenachtige Teef! Slavinnen die liegen krijgen met de Zweep. Hahaha. Hohoho. Hahaha!”

Zijn dikke buik schudde van het lachen. Hij genoot ervan om Angelique wanhopig te zien kronkelen telkens als het gemene Zweepje haar billen striemde.

Hoewel Angelique het pijnlijk en vernederend vond om met het Zweepje geslagen te worden werd ze er ook weer ongelooflijk geil van. Ze kon daar niets aan doen. Het Zweepje striemde namelijk niet alleen haar billen, maar toucheerde ook bij elke slag haar kut. De Commandant deed dat heel bewust en het miste z’n uitwerking niet…

Angelique’s kutje klopte en brandde en ze produceerde nu echt extreem veel kut-vocht. Het spoot er nu werkelijk uit en liep in straaltjes langs haar benen.

“Neeeehhhh… Oooohhhh… Ooohhhhh… God… Neeeehhhh…” kreunde Angelique. Ze was bang dat ze klaar zou komen als de Commandant haar nogmaals zou slaan…

De Soldaten zagen haar ontreddering. Ze zagen wat er gebeurde. Ze joelden en lachten er hartelijk om.

“Kijk eens, die lekkere geile slet is aan het spuiten en ze komt al bijna klaar…!” joelden ze.

De Commandant besefte dat ook. Hij grijnsde en wilde al weer uithalen.

Maar dat wilde de dunne Gerechtsdienaar niet.

“Stop maar even,” sommeerde hij.

De Commandant stopte, met zichtbare tegenzin. Hij wilde nog graag even door gaan. Hij wilde dat Meisje wel een orgasme bezorgen met zijn Zweepje, Nog liever wilde hij haar neuken. Hij moest echter wachten… zijn tijd kwam nog wel…

Angelique haalde opgelucht adem. Ze was gered… voor dat ogenblik…

De dunne Gerechtsdienaar zag ook wat er gebeurde. Het verbaasde hem geenszins. Hij wist wat een Zweepje bij een jonge vrouw kon bewerkstelligen. Hij had vaker gezien dat jonge Slavinnen klaar kwamen als ze met een Zweepje op hun blote billen geslagen werden. Dat was helemaal niet zo vreemd. Jonge Meiden komen over het algemeen gemakkelijk klaar en pijn in combinatie met vernedering en totale overgave kan dan gemakkelijk een orgasme opleveren. Het was altijd mooi om te zien. Het zou natuurlijk leuk zijn voor de Soldaten. En de Gerechtsdienaren zouden het zelf ook wel leuk vinden. Het is echt aandoenlijk en prettig om te zien hoe een mooi Meisje klaar komt onder de Zweep. Maar dit Slavinnetje mocht nog niet klaarkomen. Nog niet… De Dunne wilde eerst nog wat meer info over haar verzamelen. Hij kon nu nog dreigen met het Zweepje en haar confronteren met de gevolgen. Als ze eenmaal klaargekomen was zou de dreiging van de Zweep veel minder worden. Je moest het dus goed doseren.

“Het is zo wel even genoeg, dank u, Heer Commandant.”

De Commandant keek ontevreden en gromde iets onverstaanbaars.

“Oooohhh… Oooohhh… O God… wat erg…” kreunde Angelique zachtjes.

“Rustig maar Juffrouw,” zei de Dunne Gerechtsdienaar kalmerend.

“Rustig maar. U hoeft zich echt niet te schamen hoor. Uw opwinding is normaal. Het is ook niet erg dat u bijna klaar komt. Het geeft niet Juffrouw. Het is een teken dat u fysiek goed functioneert. We zien juist graag dat een Slavin goed functioneert. Het is ook normaal dat u al geneukt heeft. Misschien mocht het niet van uw Vader maar u hebt er niets verkeerd mee gedaan. U hebt er de leeftijd voor. Op een zekere leeftijd hoef je niet altijd meer naar je Vader te luisteren. Vanaf achttien jaar ongeveer. U moet er ook niet over liegen, Juffrouw. Gewoon openhartig zijn is het beste. Gewoon de waarheid vertellen, dat lucht op. Vertelt u er eens iets meer over. Door wie bent u zoal geneukt, Juffrouw?”

“Ooohhh… Ooohhh… Meneer… Meester… Alstublieft… vraagt u dat toch niet…”

“Jawel,” zei de Dunne.

“Ik vraag het wel. En ik wil een eerlijk antwoord. Of moet de Commandant….”

“Ooohhh… Neeehhh… Alstublieft… Niet weer slaan met de Zweep… Meester… Alstublieft niet…. Ik zal eerlijk alles vertellen Meneer maar… maar… mogen mijn handen los… Alstublieft… Meneer… Mogen mijn handen los…? Ik… ik… ik schaam mij zo… Meester…”

Angelique smeekte of haar handen los mochten. Ze schaamde zich werkelijk dood en wilde haar borsten en haar kutje weer met haar handen bedekken.

“Wat zei ik nou net?” zei de dunne Gerechtsdienaar een beetje ongeduldig.

“U hoeft zich niet te schamen. En nee, uw handen mogen nog niet los. Ik weet waarom u uw handen los wilt Juffrouw. U wilt uw harde tepels en uw natte kutje bedekken. U wilt zichzelf voor ons verstoppen. Heb ik gelijk of niet?”

“Ooohhh… Jaaahhh… Ja Meneer… alstublieft Meneer… Mag dat…? Alstublieft…!”

De soldaten lachten.

“Nee,” zei de Dunne.

“Dat mag nou juist niet, Juffrouw. Uw handen mogen dus niet los. U blijft lekker zo staan en wij blijven u bekijken. U bent een nieuwe Slavin en moet daarom nog veel leren. U moet leren om gehoorzaam en onderdanig. U bent nu een Slavin, Juffrouw. Dat betekent dat uw lichaam niet meer van uzelf is. U schijnt dat nog niet helemaal te beseffen, daarom zullen wij u dat leren. En u leert het beste en het snelste met uw handen op uw rug.”

Bovendien kijken wij graag naar uw mooie borsten en uw natte kutje, nietwaar, Mannen? Alle aanwezige mannen bevestigden het grommend een lachend.

“Waarom praat jij zolang met die Teef.” vroeg de dikke Gerechtsdienaar geïrriteerd.

“Je bent haar geen uitleg verschuldigd. Die Teef heeft gelogen. Ze heeft Straf verdiend. Laat de Commandant gewoon z’n gang gaan en geef die Teef met de Zweep totdat ze klaar komt. Wij willen dat wel zien.”

De Soldaten joelden. Zij wilden dat inderdaad graag zien. De Commandant wilde ook wel. Hij grijnsde en stond al weer klaar met zijn Zweepje. Maar hij moest wachten. Zijn moment van glorie zou nog komen.

De Dunne schudde zijn hoofd en haalde zijn schouders op. Hij wist dat de Dikke wel gelijk had. Natuurlijk was hij die Meid geen uitleg verschuldigd. Een Slavin hoef je niets uit te leggen. En die Meid had inderdaad Straf verdiend. Maar de Dunne had toch enigszins met Angelique te doen. Hij wilde die Meid niet te hard aanpakken. De Dunne was misschien eigenlijk wel te zachtmoedig.

Maar de Dunne Gerechtsdienaar was ook eindverantwoordelijke. Hij was net iets hoger in rang dan de Dikke. Hij bepaalde dus of Angelique wel of niet geslagen werd. Hij bepaalde ook of hij die Meid uitleg ging geven. Hij was de Baas. Dat was een machtig gevoel en het bezorgde hem een stijve pik. Daar kon hij niet veel mee. Hij wilde de Juffrouw wel neuken, maar dat zou hij niet doen, want dat paste niet bij zijn functie. Hij moest zich keurig ambtelijk en formeel blijven gedragen. Hij had andere plannen met de Juffrouw…

“Niet meer slaan… Ooohhh… Alstublieft… niet meer slaan…” jammerde Angelique.

“Rustig maar Juffrouw. Het is al goed,” suste de Dunne.

“We gaan u niet straffen. Echt niet. Wij gebruiken het Zweepje niet om u te straffen. Wij vinden het niet leuk om u te slaan. De Commandant doet dat niet graag. Maar zoals ik al zei, u moet nog veel leren en soms is een beetje motivatie of een kleine correctie met het Zweepje wel noodzakelijk. U zou ons daar dankbaar voor moeten zijn, Juffrouw. Wij gaan u niet nodeloos slaan. Het hangt helemaal van uzelf af of u klappen krijgt, Jonge Dame.

De Dunne stak daarna één vinger op naar de Commandant en die begreep precies was de bedoeling was.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!!“

Één harde pets met het Zweepje laag op Angelique’s billen, op het zachte vlees, waarbij ook haar kutje weer niet gespaard werd.

“Ooooeeeehhhhh… Aaaahhhhhh…. Aaaauuuuwwwwww…!!” gilde Angelique.

“Zult u voortaan gehoorzaam en onderdanig zijn, Juffrouw?” vroeg de Dunne.

“Ooohhhh…. Jaaahhh… Ja… Meester… ja… ja… ja Meester… Ik… ik… ik zal voortaan gehoorzaam en… en… onderdanig zijn… Meester…!”

De Dunne gaf nog een teken met één vinger aan de Commandant

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!!“

Nogmaals een harde pets tegen de onderkant van Angelique’s billen.

“Ooooeeeehhhh…. Oooohhh… Aaaaauuuwwwwaaaaauuuwww…!!”

“Zult u ook nooit meer liegen, Juffrouw?” vroeg de Dunne.

“Ooohhhh…. Neeeehhh… neee…. Nee Meester… Ik zal echt nooit meer liegen Meester… Echt niet… Heus niet… Niet meer slaan Meester… Alstublieft… Niet meer slaan…”

“Het is al goed Juffrouw,” zei de Dunne.

“Doe nou maar gewoon wat ik zeg dan komt het goed. Uw handen mogen niet los. U staat er mooi bij zo. U bent een mooie Jonge Dame. En het is fijn dat u zo snel opgewonden raakt. Die harde tepels en dat druipende kutje staan u erg goed. Uw nieuwe Meester, Heer Garibaldi, zal daar zeker ook gebruik van gaan maken want zijn Klanten zien dat ook graag. U gaat vast veel opbrengen als Seks-Slavin. Wij zien ook graag een mooie naakte Slavin die klaar komt. Maar dat komt later nog wel… We hebben immers geen haast, Juffrouw… We hebben helemaal geen haast…”

“Ooohhhh… Neeeehhhh…. Alstublieft… Meesterr…? Neeehhh toch…? jammerde Angelique, heel zachtjes, want ze wilde de Dunne niet boos maken.

“We gaan nu verder met ons interview, Juffrouw…,” vervolgde de Dunne.

“Ik ga u nog wat vragen stellen en u gaat eerlijk antwoord geven. En denk erom, ik kan het aan uw kutje zien als u liegt. Echt waar, Jonge Dame, ik kan uw kutje lezen.”

Angelique schudde haar hoofd en draaide wild met haar ogen.

“Ooohhh… Neehhh… Toch…? Dat… dat kan toch helemaal niet…? Toch…? Kunt u dat echt…Meneer…Euuuhhh… Meester…? Kunt u… kunt u echt mijn kutje lezen…?”

Angelique was totaal ontredderd. Zoiets geks had ze nog nooit gehoord. Haar ogen waren wijd open gesperd.

“Jawel Juffrouw,” antwoordde de Dunne heel stellig.

“Ik kan uw kutje lezen en ik zie het direct als u liegt. En als u weer liegt dan zal de Commandant inderdaad met zijn Zweepje… Afijn, u begrijpt het nu wel.”

“Ooohhh… Neeehhh….toch…? Ooohhh… God… Neeehhh… Ooohhh…” kreunde Angelique.

“Oohhh… Meester… Ik… Ik… Ik zal de waarheid vertellen, Meneer… Meester… Ik… ik… ik zal echt niet meer liegen… Heus niet… Echt waar… heus… de waarheid… alleen de waarheid… Ik… ik… ik ben geneukt… door… door… door… mijn Huisslaaf, Meneer… Alleen maar door mijn Huisslaaf… Meester… verder door niemand… Niemand! Echt niet… Ik zweer het Meneer… Ik zweer het op het graf van mijn moeder, Meester… U moet mij geloven Meneer. Heus… Mijn Huisslaaf moest mij neuken, maar… maar… het telde eigenlijk niet… Meneer… want hij was geblinddoekt… Alstublieft Meester…”

“Uw Huisslaaf was geblinddoekt toen hij u neukte…? vroeg de Dunne verbaasd.

“Vertel… Juffrouw, hoe ging dat dan…?”

“Hij… hij moest mij neuken… Meneer… maar… maar hij mocht mijn naakte lichaam niet zien, Meneer… Meester… Mijn Vader had mij verboden me naakt aan een Man te vertonen voordat ik getrouwd was… dus… Dus ik dacht… als hij mij nou geblinddoekt neukt… nou… euuhhh… dan… euhhh… dan telt het eigenlijk niet…”

“Hm. Ja… Juist. U wilde uw Vader gehoorzamen, maar u wilde wel neuken?”

“Ja Meester… zo was het Meester… Ik.. ik… ik wilde weten hoe het voelde om geneukt te worden… door een Man…”

“En Teef… Hoe voelde het?” vroeg de Dikke.

“Oohhh… Euuhhh…. Het… het was niet zo fijn… Meneer… Niet echt… De eerste keer… De eerste keer was niet zo fijn Meester… maar… maar… maar… We oefenden veel en… en…en daarna… daarna… werd het steeds lekkerder Meester…”

“Ja… Dat zal best… Vieze Slet!” riep de Dikke cynisch. “Oefening baart kunst.”

“Hoe vaak deed u het, Juffrouw,” vroeg de Dunne door.

“Ooohhhh…. Euuhhh… Toen… toen ik het eenmaal lekker vond… Meneer… toen deden we het elke dag… Meneer… ehm…Meester… Mijn Huisslaaf moest mij elke dag neuken… Meneer… Direct ‘s-morgens vroeg na het opstaan. Maar… altijd geblinddoekt… Meester. Dus het telde eigenlijk niet Meneer…ehm… ik bedoel… Meester…”

“Dus u werd elke dag geneukt door uw Huisslaaf. En uw Slavinnen…? Zij wasten u, neem ik aan. Maar moesten zij misschien ook… Nou ja. U weet wel… Wat moesten zij doen…?”

“Oohhh… Euhhh… ja… ja… Meester… Mijn Slavinnen…? Ja… Die… Euhhh… Ehm…die moesten mij vingeren… Meneer… Eeuuuhh… Meester… Gewoon even vingeren… meestal als ze… als ze mij in bad deden… ook… elke dag Meneer… Dat… Euuhh… Dat hoorde erbij… Meester… Dat was gewoon hun taak… Meester…”

“Uw Huisslaaf moest u elke dag geblinddoekt neuken en uw Slavinnen moesten u elke dag naar een orgasme vingeren? Zoiets dus…?”

“Ja… ja Meester… zo is het… Zo deden we dat… meneer… maar… maar… maar mijn Vader mag dat echt allemaal niet weten… Meneer… ik bedoel… euhhh… Meester.”

“Geen zorgen,” zei de Dunne geruststellend.

“Uw vader krijgt dat allemaal niet mee. Die heeft wel andere dingen aan zijn hoofd.”

Angelique’s Vader was al als Galeislaaf verkocht. Ze zou hem nooit meer terugzien.

“Heeft die Teef nu de waarheid gesproken?” vroeg de Dikke.

“Ja, dit was de waarheid,” antwoordde de Dunne. “Ik zie het aan haar kut.”

“Ooohhh… God… Neehhh toch…?” jammerde Angelique.

“Nou… Die Slet is dus inderdaad geen Maagd meer,” stelde de Dikke terecht vast.

Angelique’s kut was drijfnat. Het vocht liep in straaltjes langs haar benen.

De dunne Gerechtsdienaar was nog niet helemaal klaar met zijn verhoor.

“Dus u werd elke dag gevingerd door uw Slavinnen. Vond u dat lekker Juffrouw?”

“Ooohhh… Eeuuhhh… Jaaahhhh… Ja… ja dat was lekker… Meester…”

De Dunne gaf nu een teken met zijn middelvinger aan de Commandant.

Die begreep precies wat er van hem gevraagd werd en hij stak een vinger achterlangs in

Angelique’s kut en begon haar zachtjes te vingeren. Hij toucheerde daarbij ook haar clit.

Angelique veerde omhoog en slaakte een gilletje toen de vinger in haar kut verdween.

Angelique sperde haar ogen wijd open en begon te hijgen en amechtig te kreunen terwijl de Commandant haar behoedzaam en vakkundig vingerde en haar clit stimuleerde.

De Commandant had dat vaker gedaan, dat was wel duidelijk. Hij kon het goed.

Angelique kronkelde met haar lijf. Ze sloot nu haar ogen en deed haar hoofd opzij. Ze genoot tegen wil en dank en maakte daarbij veel geluid. Daar kon ze niets aan doen.

“Ooohhhh… Aaahhhh… Aaahhhh… Ooohhhh… Neeeehhh… Alstublieft… Ooohhh… Aaaahhhh…. Aaaahhhh…. Aaaaahhhh….Aaaahhhh…. Jaaahhhh…. Neeehhh… Ooohhh… Alstublieft… Meester… niet doen… Oooohhhh…. Aaaaahhhh…Aaaahhh….Aaaahhhh… Aaaaahhhh…. Oooeehhhh… Neeehh…. Meester… “

“Dan vindt u dit vast ook wel lekker. Niet waar Juffrouw…?” Informeerde de Dunne.

“Ooohhhh… Neeeehhhh… Jaaaahhhh… Oooohhhh… Meester… Neeehhh…”

“Niet lekker?” vroeg de Dunne nogmaals.

“Vindt u het wel lekker als uw Slavinnen u vingeren, maar niet als de Commandant u vingert? Doet de Commandant het niet goed dan?”

“Ooohhhh… Aaaaahhh… Aaaaahhhh…. Aaaahhhh…. Aaaaahhhh…. Neeeehhhh… Jaaahhhh… Jaaahhhh…. ik… Ik… Ooohhhh… Alstublieft… Meester… Niet meer… Niet meer… Meester… Ooohhh… Aaahhhh… Aaaahhhh…. Oooeehhhh…”

“Moet ik haar klaar laten komen?” vroeg de Commandant.

“Nee, stop maar weer. Later misschien. Voor nu wel even genoeg,” zei de Dunne.

De Dunne wilde de Slavin nog niet laten komen. Alles op z’n tijd.

“Oooohhhh… Ooohhh… wat erg… Ooohhh… Ooohhhh…” jammerde Angelique.

De Commandant vingerde echt heel lekker. Beter dan haar Slavinnen zelfs. Angelique schudde en kronkelde met haar lijf. Ze kwam echt bijna klaar…

Maar… Angelique wilde niet klaar komen… niet met al die Mannen erbij die haar verlekkerd stonden te bekijken. Ze deed al haar best om niet klaar te komen.

De Soldaten zagen haar strijd. Ze konden er wel om lachen.

Angelique zag de begerige blikken van de Soldaten. Ze vond dat onverdraaglijk. Ze schaamde zich dood. Ze wilde zichzelf weer kunnen bedekken. Die Mannen hadden zich nu welvoldoende aan haar verlustigd.

“Mogen nu mijn handen weer los…? Alstublieft…? Meester…? Alstublieft…?”

Angelique keek de Dunne smekend aan.

“Alstublieft… Meester…? Mag dat…? Ooohhh… Alstublieft Meester… Alstublieft…?”

De Dunne keek glimlachend terug en stak twee vingers op naar de Commandant.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!! Sssssssswwwwaaaaaaatttttssshhh…!!”

Twee ferme kletsen met het Zweepje op haar billen was zijn antwoord.

“Aaaauuuuuuuuwwwaaaaauuuwwww!!! Ooooeeeeeehhhhh…” gilde Angelique.

Ooohhhh… Neeehhhh… Niet meer slaan Alstublieft… Meester…”

“U bent nogal brutaal Juffrouw,” zei de Dunne quasi boos.

“U heeft te veel praatjes. Dat moet afgelopen zijn. Ik begin mijn geduld met u te verliezen. U moet niet meer vragen of uw handen los mogen. Ik heb al uitgelegd waarom dat niet kan. En u moet ook niet meer vragen om niet geslagen te worden. U moet helemaal niets meer vragen Juffrouw. U moet uw plaats kennen als Slavin. Uw Meester bepaalt voortaan alles. Uw Meester bepaalt dus wanneer uw handen los mogen en wanneer u met de Zweep krijgt. En uw Meester bepaalt wanneer u gevingerd wordt. Misschien wil hij wel dat u zichzelf vingert terwijl u bekeken wordt. En hij bepaalt zeker ook of, en door wie, u geneukt wordt. Uw Meester bepaalt zelfs wanneer u klaar mag komen. Dat wordt uw nieuwe werkelijkheid, Juffrouw. Wen er maar aan. En totdat u verkocht wordt aan Heer Garibaldi ben ík uw Meester. Ik bepaal dus voorlopig alles. Ben ik duidelijk, Juffrouw?”

En weer gaf de Dunne het teken met twee vingers aan de Commandant.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!! Sssssssswwwwaaaaaaatttttssshhh…!!”

“Ooohhh… Aaauuwww… Jaaahhh… Ooohhh… Jaaahhhh… ja… ja… ja u bent duidelijk Meneer… Meester… bedoel ik… u bent héél duidelijk Meester… vergeef me…Meester…”

Angelique kronkelde met haar lijf. Ze vertrok haar gezicht in een grimas. Ze kwam steeds bijna klaar als ze geslagen werd maar ze verzette zich er hevig tegen. Ze wilde persé niet klaar komen terwijl die Mannen haar bekeken.

“Ooohhh… Neeehhh… Neehhh… Neeehhh… Ooohhh…” jammerde ze zachtjes.

“Vindt u het stiekem wel lekker om met het Zweepje geslagen te worden, Juffrouw?” vroeg de Dunne met een scheef lachje op zijn gezicht.

“Oooohhhh… Neeehhhh… Neee… Echt niet Meester… Neeehhh… Neeehhh…”

“Denk erom,” waarschuwde de Dunne. “U mag niet meer liegen.”

“Ooohhhh…. Nee Meester… Echt niet Meester…. Alstublieft… Meester…?”

“Uw kutje vertelt mij iets anders, Juffrouw. Ik zie aan uw kutje dat u stiekem geniet van de Zweep. Uw kutje vertelt mij dus ook dat u weer liegt. Het is echt jammer Juffrouw. Dat liegen van u. Het lijkt wel een automatisme. U liegt voortdurend.”

“Ooohhh… Neehh… Nee Meester… Echt niet Meester… Oooohhhh…”

De Dunne steekt weer twee vingers op.

“Sssssssswwwwaaaaaaatttttsssssshhhh…!! Sssssssswwwwaaaaaaatttttssshhh…!!”

“Ooooohhhhh….;Oeeeehhhhh…. Aaaahhhh…. Neeeehhhhh…. jaaaahhh…”

“Uw kutje zegt mij dat u bijna klaarkomt, Juffrouw.”

“Oooohhhh… Neeeeehhh… Alsublieft… niet meer doen Meester… Alstublueft…”

“Heb ik gelijk of niet?” Drong de Dunne aan. Komt u bijna klaar?”

“Jaaaahhhh…. Oooohhh… Wat erg… O mijn God… Ja Meester… U heeft gelijk Meester…. Alstubliefttt…. Niet meer slaan…. Meester… U heeft gelijk.”:

“Eindelijk eens de waarheid,” zuchtte de Dunne.

“Waarom heb je toch zoveel geduld met die Teef?” fulmineerde de Dikke.

“Vinger die vieze Slet en geef haar met de Zweep totdat ze klaarkomt!”

De Commandant wilde dat klusje wel klaren. Hij zou dat met genoegen doen.

De Dikke had wel een grote mond, maar de Dunne was de Baas. Hij was eindverantwoordelijk en moest zorgen dat de Slavin goed verkocht werd.

“Nee, wacht…” zei de Dunne. “We doen het anders…”