Tsjonge, jonge, denk ik, daar komt mij toch een pak sneeuw aan!

Het is het Thanksgiving weekeinde en ik ben op weg naar mijn blokhut in de Cascade Mountains op een paar uur rijden van de Seattle in de staat Washington en kijk enorm uit naar een weekje in de wildernis.

Het is nog mooi weer, maar zo gauw we beginnen te klimmen wordt het snel kouder en de temperatuur daalt tot dicht bij het vriespunt. Donkere wolken stapelen zich op in de richting van mijn bestemming en er wordt ’s avonds de eerste sneeuw van het seizoen verwacht en het moet zelfs een flink pak worden.

Mijn blokhut is volkomen “off the grid”, wat wil zeggen dat er niets geen moderne voorzieningen zoals elektriciteit, waterleiding of afvoer zijn. Het ligt hoog in de bergen tussen de bomen aan een riviertje, met een vaak onbegaanbaar bergweggetje als toegangsweg.

Ik kijk er ontzettend naar uit, om een weekje het gevecht met de natuur aan te gaan, hout te hakken, door de sneeuw te banjeren, te vissen, vallen te zetten en bij het haardvuur te zitten met een goed glas whiskey.

Maar het is wel zaak om voor het slechte weer binnen te zijn, dus ik rij stevig door.

Als ik de bergweg naar mijn blokhut op draai begint het net te sneeuwen, terwijl de rivier die langs de weg stroomt al enorm is gestegen en flink te keer gaat.

Ik parkeer mijn jeep in het schuurtje naast de blokhut, pak mijn rugzak en ga naar binnen. Het is erg koud binnen, maar de open haard brand snel en de blokhut begint lekker op te warmen. Alle olielampjes (geen elektriciteit weet je nog) branden gezellig en tevreden maak ik wat te eten van de voorraad die ik mee heb gebracht. Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier geweest ben maar een snelle inspectie laat weten dat alles is zoals ik het achterliet. Geen lekken, inbrekers, beesten of ongedierte, een grote stapel brandhout, blikken met eten, flessen met whiskey, stromend koud water uit de waterput (warm water voor de douche of de hot tub moet met een houtvuur opgewarmd worden) en een kast met winterkleren en schoeisel.

Om 8 uur begint het echt hard te sneeuwen, en om 11 uur ’s avonds ligt er zeker al 20 cm sneeuw terwijl het de hele nacht door moet sneeuwen. Omdat het wel een week kan duren voor de sneeuwploeg langskomt, weet ik dat ik morgenochtend vast zit en niet meer weg kan.

Ik loop nog even naar buiten het houten dek op om de kou en de sneeuw te voelen voordat ik ga slapen.

Het is aardedonker en ik kan het slingerende bergweggetje wat op 200 meter afstand ergens beneden mij ligt niet zien.

Dan zie ik over het aardedonkere weggetje ineens de koplampen van een langzaam rijdende auto naderen. Wat doet die in vredesnaam hier denk ik, zo laat nog in dit weer.

Het weggetje moet al bijna onbegaanbaar zijn en om door te rijden tot de bergpas hoger op heeft geen enkele zin. Veel te gevaarlijk want het weggetje heeft scherpe bochten, is op sommige plaatsen heel steil en heel smal en zelfs met een behoorlijke Four-Wheel drive moet je goed weten wat je doet.

De auto rijdt langzaam mijn oprit voorbij. Aan de vorm kan ik zien dat het een Corvette is, zeer beslist niet geschikt voor dit weer of dit terrein.

En ja hoor, bij de eerstvolgende scherpe steile bocht gaat het dan ook al fout. De wielen glijden weg en i.p.v. gas te minderen hoor ik de bestuurder vol gas geven waardoor de wielen hoorbaar slippen en de auto van de weg af begint te glijden, over de rand en in de lager gelegen wild stromende rivier terecht komt.

De auto wordt direct meegesleurd en begint te zinken. Tegen de tijd dat ik twee vrouwen in de auto in paniek hoor gillen, ben ik al buiten en spring over het houten hek rond mijn dek en ren naar de schuur. Aan de Jeep heb ik niets in dit weer, maar ik heb ook een 4WD Polaris Ranger die dit weer geweldig vindt.

De Ranger ploegt makkelijk door de sneeuw maar toch duurt het nog wel 10 minuten voor ik bij de plaats des onheils aankom. Met een sterke zaklamp schijn ik in de rivier en tot mijn grote opluchting zie ik dat de auto op nog geen vijf meter van de plaats waar het te water raakte vast zit in een omgevallen boom. De auto staat op de bodem, maar is voor driekwart onderwater terwijl de vrouwen er nog in zitten want de deuren en ramen zijn allemaal nog dicht.

Ik draai de Ranger om, zet de handrem erop en grijp een lang stevig touw waarvan ik het ene eind aan de Ranger bind en met het andere einde door de diepe sneeuw, de rivier in naar de auto toe waadt. Eerst de auto vastbinden zodat hij niet los kan raken en verder de rivier in gesleurd wordt want dat zou het einde betekenen voor de inzittende.

Het duurt een paar minuten, maar dan zit het touw stevig vast.

Ik waad terug door het kolkende ijskoude water en trek met grote moeite de deur aan de bestuurderskant open.

Verbijsterd kijk ik naar binnen. Twee jonge vrouwen, van midden twintig schat ik, liggen bewegingsloos onderuitgezakt in de stoelen, nog in de gordel, met hun hoofden net boven water, maar alle twee zijn ze zo door de kou bevangen dat ze waarschijnlijk in shock zijn. De een heeft haar ogen dicht, en de andere kijkt met nietsziende glazige ogen voor zich uit. Wat echter zo onwerkelijk is, is het feit dat beide meiden gekleed zijn of ze naar het strand op weg zijn, minuscule korte broekjes, slippers en T-shirts denk ik, hoe halen ze het in hun hoofd.

De meiden liggen nu al bijna een kwartier of zo in het ijskoude water, en ze moeten snel de warmte in anders loopt het slecht af.

Ik maak de gordel los en trek de bestuurster naar buiten. Ik wil er niet naar kijken, maar het natte aan haar lichaam plakkende T-shirt en het ijskoude water, laten de omtrek zien van twee geweldige borsten met twee harde donkere tepels erop die parmantig door de stof van haar BH en T-shirt heen priemen.

Ik sleep haar door de sneeuw richting mijn Ranger en met grote moeite krijg ik haar op de kant en in de 4WD.

Ik glij snel weer naar beneden en ruk de passagiersdeur open. Oef denk ik bij het zien van de andere inzittende, hoe vind ik ze weer. Ook een hele mooie meid, met lang donker haar en ook al van die grote borsten. Deze liggen helemaal zo voor het grijpen omdat de vrouw een strak zwart topje met een heel laag uitgesneden hals draagt, die maar net haar borsten bedekken, boven hele korte spijker shorts.

Welcome to the wilderniss, denk ik terwijl ik haar uit de auto sleur, in mijn armen til en haar uit het water draag.

De Ranger heeft maar 2 stoelen dus een van de meiden hangt tussen haar vriendin en mijzelf in. Alle twee zijn ze lijkwit en ijskoud, ademen nog wel, maar bewegen niet.

Er ligt nu zo’n dik pak sneeuw dat zelfs de Ranger moeite heeft om er doorheen te ploegen, maar omdat ik de weg en de kuilen ken, lukt het met enige moeite om terug bij de blokhut te komen.

De passagiere met het decolleté heeft het langst in het water gelegen en is er waarschijnlijk het slechts aan toe redeneer ik, dus die sleep ik als eerste naar binnen. Ik leg haar op de dikke berenhuid voor de openhaard die bijna uit is en ren weer naar buiten om de andere te halen.

Het is nog steeds behaaglijk warm in de hut, maar lang niet warm genoeg om de onderkoelde vrouwen weer op te warmen. Het vuur is bijna uit dus ik gooi er snel een paar nieuwe blokken op.

Dit gaat te lang duren denk ik, en omdat een warme douche of de hot tub minstens een uur gaat duren voor het water warm is, zijn er maar weinig opties.

Natte kleren uit en onder de dekens in mijn bed, en snel.

Ik heb een groot bed wat in de hoek van de kamer staat, met een dik zacht matras en meer dan genoeg dekens.

Ik grijp de passagiere beet, zet haar half overeind en trek met een snelle beweging haar drijfnatte en ijskoude topje uit, gevolgd door haar BH. Oef, denk ik weer bij het zien van zoveel moois. De borsten hebben een grauwe kleur van de kou, overal kippenvel en de tepels zijn stijf en verschrompeld maar toch is het duidelijk dat dit twee schitterende, en zo te zien echte, borsten zijn. Niet aan denken, niet aan denken gaat er door mijn hoofd terwijl ik de strakke shorts losmaak en over haar prachtige ronde billen stroopt. Ooooh man zucht ik als ik haar panties uittrek. Een mooie strakke buik, schitterende ronde heupen, en een lekkere geschoren poes die gewoon smeekt om eens lekker opgewarmd te worden.

Ik til haar op en draag haar naar het bed. Een van haar grote borsten valt over mijn hand terwijl ik haar draag, volkomen per ongeluk uiteraard, maar hoewel de borst koud is voelt hij zacht en zwaar aan.

Ik twijfel nog even of ik de dames wat kleren van mij aan zal trekken, maar besluit het niet te doen. De kleren liggen al 3 maanden in de kast, zijn ook ijskoud en ik weet niet eens of ik wel iets zachts voor hen heb.

Ik leg haar naakt in bed met haar hoofd op een dik zacht kussen en kijk nog even naar de prachtige bilpartij en grandioze borsten voordat ik haar toe dek met een dik dekbed.

Hoewel we pas een paar minuten binnen zijn, kan ik zien dat de bestuurster kouder en witter is geworden en het is zaak dat zij ook zo snel mogelijk uit de natte kleren en onder de dekens ligt.

Het valt mij nu op dat deze vrouw ook gewoon hartstikke knap is, donkerblond lang haar heeft en als ik naar haar borsten kijk denk ik, “hee ik ken jullie, volgens mij heb ik jullie in mijn laatste natte droom nog ontmoet”.

Snel trek ik ook haar kleren uit ondertussen proberend niet naar de borsten, navel, poes en billen van dit schitterende exemplaar te kijken.

Even later liggen beide meiden naakt onder de dekens. Ik heb ze stijf tegen elkaar aangelegd, met de armen en benen over en om elkaar heen zodat ze elkaar op kunnen warmen.

Ik zoek mijn thermometer op en steek hem bij de bestuurster in haar mond. Van mijn survival training weet ik dat onderkoeling begint bij 35 graden lichaamstemperatuur en dat de situatie kritiek wordt bij 32 graden.

Ik meet 33,5 graden en bij haar vriendin 34,0. Oh, oh, denk ik, dat is veel en veel te koud. Als na 10 minuten de temperatuur bij beide niets omhoog is gegaan besluit ik tot drastische maatregelen.

Het is niet warm genoeg in de blokhut of in het bed, dus kleren uit en ik erbij. Ik weet dat het menselijk lichaam een geweldige kachel is en omdat we ongeveer dezelfde lengte hebben, kan het bijna niet efficiënter.

In een paar seconden ben ik ook naakt, sla het dekbed terug en zie twee prachtige meiden naakt in elkaars armen verstrengeld liggen.

Het zou een heel geil gezicht zijn als ze niet zo wit en stil waren geweest.

Ik schuif de passagiere een stukje opzij, klim ertussenin, ga op mijn rug liggen en doe het dekbed weer dicht. Ik leg van beide een been over mijn benen, en een arm over mijn borst terwijl ik zelf mijn armen wijd doe en hun gezichten en borsten naar mij toe trekt zodat ik de ruggen kan opwrijven. We liggen nu met zijn drieën strak tegen elkaar en hoewel ik overal rondom mij heen zacht weelderig vrouwenvlees voel, klopt het niet. Ze zijn ijs en ijskoud dus begin ik als een razende over beide ruggen te wrijven. Hard en snel zodat de huid snel opwarmt. Ik kan net bij hun billen die zo mogelijk nog kouder zijn en neem die dus ook mee in mijn wrijfbeurt.

Na vijf minuten als een bezetene over hun ruggen en billen gewreven te hebben, is het de bestuurster die als eerste een teken van leven geeft. Ik hoor haar ineens diep ademhalen en dan voel ik haar over haar hele lichaam rillen. Haar rug gloeit zowat, maar haar borsten, buik en dijen zijn nog ijskoud, en zo ook bij de passagiere die nog niet heeft bewogen.

De voorkant moet ook warm denk ik koortsachtig. Snel kom ik overeind, schuif de twee jonge vrouwen weer tegen elkaar, maar nu op hun rug liggend en ga over hun heen zitten, met mijn linkerknie tussen de benen van de bestuurster en mijn rechterknie tussen de benen van de passagiere. Om makkelijk bij de twee bovenlichamen te kunnen schuif ik mijn knieën zoveel mogelijk omhoog totdat ze tegen de schaamlippen van de dames aan drukken. Zacht, maar koud denk ik, maar geen tijd om daaraan te denken want die borstpartijen moeten warm en dus ga ik los.

Met beide handen grijp ik van ieder een van die geweldige borsten en begin hard en ruw te wrijven, knijpen, rollen, slaan, duwen en melken. Alles wat ik maar kan bedenken doe ik met die borsten om afwisselend de hals, nek schouders en buik er ook bij te betrekken.

Al had de situatie niet zo kritiek geweest en ik niet bezig was het leven te redden van deze jonge vrouwen, zou het een geweldig geil spelletje geweest zijn. Ik naakt zittend bovenop twee mooie meiden met vier van de mooiste borsten die ik mij kan herinneren terwijl ik druk bezig ben hun voorkanten op te warmen.

Het wilde wrijven, kneden en rollen begint eindelijk zijn effect te hebben. De bestuurster begint langzaam kleur te krijgen en regelmatiger te ademen, terwijl de passagiere ook begint te bewegen en te rillen. Ik stop even met wrijven en voel met mijn vlakke hand aan de zijkant van hun borsten. Het voelt niet koud meer, nog lang niet warm denk ik, maar beslist niet koud meer.

Ik slaak een zucht van opluchting, zo te zien gaan ze het overleven en kan ik stoppen met wrijven. Voordat ik ervan af klim, grijp ik beide meiden nog even bij de poes om ze alle twee razendsnel warm te wrijven. Mijn vingers snel door de schaamlippen wrijvend, komen ze snel op temperatuur. Beide dames draaien langzaam met de heupen alsof ze zich realiseren dat hun poezen weer behaaglijk warm zijn. Ik kan het niet laten om de beide jonge vrouwen, die nu zo lijkt het in een diepe slaap zijn gevallen, even lekker bij de borsten beet te pakken. Al het razendsnelle gewrijf is niet opwindend geweest, maar nu ik alle vier de borsten zachtjes streel en kneed en aan de warme tepels draai krijg ik direct een enorme stijve.

Ik kan ter nauwer nood mijn geiligheid bedwingen om mijn jongeheer niet even tussen die lekkere tieten te leggen, hoe graag ik het ook wil, maar misschien komt dat nog wel bedenk ik.

Na de koortsthermometer weer gebruikt te hebben ben ik nog meer gerustgesteld. 36 en 36.1. Nog wel laag, maar beslist op de goede weg en na een goede nachtrust in een warm bed zouden ze morgenochtend weer de oude moeten zijn.

Ik diep twee flannellen houthakkersoverhemden uit de kast, was ze snel in een koud sopje omdat ze muf ruiken en hang ze bij de open haard te drogen. Om de dames volledig op te warmen ga ik weer tussen hen in liggen, en uiteraard om mijn lichaamswarmte af te staan moet dat natuurlijk weer naakt. Ik ben van plan er vroeg uit te gaan, beslist voor zij wakker worden, om hen de houthakkersoverhemden aan te doen, en zelf mijn shorts.

Ik kruip weer lekker tussen hen in, en alle twee rollen ze in hun slaap tegen mij aan. Deze keer zijn hun lichamen niet langer koud en ook het bed is lekker warm. Ze halen nog wel onregelmatig adem, maar ze bewegen zelf hun armen en benen en het duurt niet lang of beide dames hebben een been over mijn been, en een arm over mijn borst geslagen terwijl hun borsten lekker tegen en op mijn borstkas liggen.

Oef, denk ik weer, zelfs als ze morgen boos weglopen nemen ze mij dit niet meer af.

Beide jonge vrouwen liggen in mijn armen wat mij de gelegenheid geeft hun ruggen en billen te strelen. Het lijkt warempel wel of ze het heel aangenaam vinden, want naarmate de nacht verstrijkt wordt er steeds behaaglijker op mijn strelingen gereageerd.

Ik lig echt in de 7e hemel. Ik ken hun namen nog niet eens, maar ik ben blij dat ik ze heb kunnen redden, en ben er zelf van overtuigd dat het gebruik van lichaamswarmte de enige juiste manier is geweest, dus ik hoef mij niet schuldig te voelen dat ik nu hun billen lig te strelen.

Bij het zachte licht van de olielantaarn kijk ik naar hun gezichten om ze eens goed te bestuderen. De passagiere, met haar lange zwarte haren heeft het knapste gezicht, ze ziet er ook lief en onschuldig uit maar heeft het figuur van een playmate van het jaar. De bestuurster, de brunette heeft een ondeugend en brutaal smoeltje. Ook een knappe meid, maar niet de beauty van haar vriendin. Zij is iets minder weelderig gebouwd, met iets minder grote borsten maar met een ontzettend lekker kontje. Niet een playmate body besluit ik, maar dit zou wel eens een pretpakket in bed kunnen zijn, die uitstraling heeft ze gewoon.

Ooh, oh, de handen van de dames op mijn borst liggen elkaar in de weg, en mijn pretpakket duwt in haar slaap de arm van de playmate ruw uit de weg en naar beneden.

En ja hoor, haar hand eindigt op mijn onderbuik en wel precies op mijn schaamhaar net boven mijn jongeheer, die net weer een beetje slap is geworden.

Omdat ik weet dat de dames het gaan overleven, word ik een beetje overmoedig en pak zachtjes de hand beet van onze Playmate en leg tie voorzichtig boven op mijn half slappe lul. Ik wurm een beetje met haar vingers totdat ze mijn lul met haar volle hand lekker beet heeft. Dit is zo geil dat ik mijn lul heel langzaam stijf voel worden, terwijl Playmate hem goed vast heeft en naar gelang hij groter en dikker wordt, hem steviger vasthoudt, alsof ze hem niet wil laten ontsnappen. Oef denk ik, wat lekker en nog overmoediger geworden door dit succes, pak ik ook de hand van mijn Pretpakket en leg die voorzichtig op mijn ballen. Tot mijn verbazing hoef ik nu niets te doen, want Pretpakket zelf pakt mijn ballen goed beet met haar volle hand en trekt en kneed er voorzichtig mee. Ik kijk snel even naar haar gezicht om te zien of ze misschien wakker aan het worden is, maar nee, ze slaapt nog, erg onrustig maar ze slaapt.

En met in iedere hand een lekkere zachte ronde bil, val ik helemaal gelukkig in slaap.