Thuis met Dieuwertje leek alles al snel weer normaal. Ze had een heerlijk festivalweekend met Frits gehad, zoveel was wel duidelijk. Ze vertelde dat ze inderdaad seks hadden gehad, maar trad verder niet in detail over hun samenzijn. Dat was oké, we hadden elkaar de vrije hand gelaten en wisten dat we als het zo uit zou komen ook seks met de ander zouden kunnen hebben. Ik vertelde over onze kuise eerste nacht, het vrijen ’s ochtends en het poedelen in het koude riviertje maar liet de kinky details van de plasseks weg. Ik vertelde over Dieter en Christa, hoe die hun huwelijksreis maakten. Dieuwertje kon dat echt niet begrijpen, dat je zoiets primitiefs deed voor je huwelijksreis.

Toch schuurde het, de dagen na het weekend. Dieuwertje was ongedurig, prikkelbaar. Ze ontweek een goed gesprek daarover, hoewel ik dat na de aansporing van Bram en Lisa wel probeerde. Het kwam ook niet tot seks, we waren allebei niet zo in de stemming. Ik raakte steeds meer verontrust. Niet alleen Dieuwertje was ongedurig, ik ook. Het lukte me ook niet echt om contact met Anke te krijgen. Daar baalde ik van, in mijn hart wilde ik bij Anke zijn.

Gelukkig had ik wat afleiding in mijn werk. Mijn collega Raymond was met de voorbereiding van de aanschaf van een nieuw beveiligingssysteem bezig en ik assisteerde hem daarbij. Dit zijn altijd taaie trajecten met allerlei voetangels en klemmen in de kleine lettertjes van de contracten, overgangsrisico’s en dergelijke. Ik was veel tijd kwijt met het uitzoeken van allerlei regelingen waaraan voldaan moest worden en het vergelijken van de voorwaarden van verschillende leveranciers. Ook hiermee was ik grondiger dan anders, ik was blij met de afleiding.

Thuis liep de spanning na onze weekenduitjes steeds meer op, totdat...

Twee weken na het weekend zat Dieuwertje me ‘s avonds heel gespannen op te wachten. “Wat is er, lieverd?” “Douwe? We moeten praten.” Ze begon te huilen. “Weet je, ik was vorige maand gestopt met de pil. Ik ben zwanger!” Dat verklaarde haar onrust, maar ik kreeg een donkerbruin vermoeden. “O, meid, maar dat wilden we toch?” Ik pakte haar hand beet. “Ja. Maar ik weet bijna zeker dat het van Frits is!” riep ze overstuur. Ik liet haar hand los. Kon ik dit aan? Frits’ kind bij Dieuwertje opvoeden als het mijne? Nee natuurlijk, eigenlijk wilde ik Anke. Maar dat kon ik nu niet zo botweg uitspreken, na de bekentenis van Dieuwertje. “Wat wil jij, lieverd?” probeerde ik tijd te winnen.

“Ik weet het niet. Dat weekend met Frits was echt heerlijk. Ik heb het altijd geweldig met jou gehad, ik heb in zeven jaar nooit spijt gehad, echt niet. Maar met Frits...ik wilde hem zo graag in me voelen spuiten, ik wilde beslist zonder condoom. Ik had meteen al het gevoel dat ik zwanger was geraakt.” “En Frits? Weet die het al?” “Nee, ik heb vandaag pas de test gedaan. Maar hij en Anke, ze zijn zo’n leuk stel! Ik voel me zo slecht. Ik heb ook aan Frits niet verteld dat ik gestopt was met de pil.”

Op dat moment kwam er een appje binnen. Anke. “Bel je me, alsjeblieft? Ik moet je wat vertellen.” Ik dacht aan wat Anke mij verteld had, die nacht bij Dieter en Christa. Dat ze graag een kind van mij wilde. Het zou toch niet? “Kom,” zei ik, “we gaan naar Frits en Anke, praten.” Ik appte naar Anke. “We komen zo naar jullie toe. Ik geloof dat we met zijn vieren het nodige te bespreken hebben.”

Anke en Frits stonden ons al op te wachten. Anke was bloednerveus, zag ik. Frits leek zich ook geen raad met zichzelf te weten. We liepen naar binnen. Ik keek Anke aan en trok mijn wenkbrauwen vragend op. Met een eenvoudig maar alleszeggend gebaar legde ze haar hand op haar buik, mij gespannen aankijkend. Ik wist genoeg.

Een overweldigende blijdschap maakte zich van me meester. Ik had het al verwacht, maar toch overviel het me. Als een magneet trok ik naar Anke toe, terwijl we elkaar strak in de ogen keken. Dieuwertje en Frits bestonden even niet meer, alleen zij en ik. We pakten elkaar bij de handen, zonder dat onze ogen elkaar loslieten. Toen Anke mijn blijdschap zag en voelde, was het alsof er in haar een lamp aanging die steeds sterker werd. Ze begon steeds harder te stralen. Ik sloot haar in mijn armen en drukte mijn lippen op de hare. Mijn ogen liepen vol tranen, van geluk. Ook bij haar stroomden de tranen over haar wangen. Toen ging ik op mijn knieën zitten en legde mijn hoofd tegen haar buik. “Hé, kleintje, dit is je vader. Ik kan niet wachten om kennis met jou te maken”, fluisterde ik zachtjes. Ik gaf een kusje op haar buik.

Anke trok me weer overeind en drukte zich tegen me aan, haar ogen nog vochtig. “Ik ben zo blij met jouw reactie.” We kusten elkaar weer hartstochtelijk. Ik had ondertussen een enorme paal gekregen, zonder dat ik er erg in had. Anke voelde hem tegen haar buik. “Ik wil die in me. Nu.” Ze begon me uit te kleden en ik haar. Vaag voelde ik de aanwezigheid van Dieuwertje en Frits, maar we zaten helemaal in een afgesloten bubbel. Er was even niets, behalve Anke en ik. Toen we elkaar hadden uitgekleed, duwde ze me op de bank en ging schrijlings op me zitten. Ze pakte mijn stijve paal en liet zich er genietend op zakken. Onze lippen vonden elkaar in een heerlijke zoen. Vrijwel zonder te bewegen zat ze op me, maar ik voelde haar kut pulseren om mijn lul. Krampen schoten door haar lijf, ze kwam sidderend maar beheerst klaar. Ondertussen bleef ze op mijn pik zitten en bleef ze me maar melken met die verrukkelijke spiertjes van haar vaginawand. Ze kwam nog een keer. Haar bekken begon wild te bewegen en met een woeste schroefbeweging trok ze mij over de streep. Grommend spoot ik mijn zaad in haar warme zaligheid, waarbij zij ondertussen ook nog weer klaarkwam. Uitgeteld bleef ze een poos op me liggen.

Ik hoorde dat Frits en Dieuwertje zich ondertussen ook lieten gaan. Ik keek op en zag hoe Dieuwertje op haar rug lag, met Frits woest stotend tussen haar benen. Ze had haar benen om zijn rug geslagen. Zijn witte billen gingen in een razend tempo op en neer, terwijl ze zijn stoten met hoge kreetjes begeleidde. Gillend kwam ze klaar en Frits kwam onmiddellijk daarna ook. Met een diepe grom en zijn pik diep in haar persend, spoot hij zijn zaad in haar. Hij liet zich slap op haar zakken en zij hield hem stevig vast.

Toen we allemaal weer een beetje bijgekomen waren, gingen we praten. Anke noch Dieuwertje deed moeite om zich te fatsoeneren, bij beide dames zag je een straaltje sperma uit hun spleetje en langs de dij lopen. Het leek ze niet te deren. Het voelde wel gek. Daar zaten mijn vriend Frits en ik, met elkaars naakte zwangere vriendin in de armen.

Anke had me tijdens het weekend al gezegd dat ze een kind van me wilde. Bij Dieuwertje was het net zoiets. “Het voelde fysiek zo goed met Frits, zo compleet. Ik heb het altijd fijn bij jou gehad, Douwe. Ik wil je ook helemaal niet kwijt. Maar het voelde gewoon alsof mijn baarmoeder schreeuwde om een zaadje van Frits. Ik wilde persé dat hij me zonder condoom vol spoot.”

“Dat had ik ook!” zei Anke. “Ik heb hiervoor nooit aan onze relatie getwijfeld, schat. Nooit!” zei ze geëmotioneerd tegen Frits, “maar mijn lichaam eiste gewoon dat Douwe het zaadje voor mijn kindje moest leveren.”

We zwegen allemaal. Toen zei Anke ferm: “Ik wil één ding duidelijk maken. Ik wil dit kind houden. Het lijkt mij het beste voor de kinderen als ze opgroeien met hun eigen vaders. Dus ik wil stel voor om van partner te ruilen.”

Ik zei: “Die Duitsers, Dieter en Christa, vonden dat Anke en ik voor elkaar gemaakt zijn. Christa was gewoon ontdaan toen ze hoorde dat Anke en ik elkaar nog amper kenden. Ze heeft me letterlijk gezegd dat Anke mijn voorbestemde vrouw was, dus dat ik met haar verder moest gaan. Die opmerking bracht me van mijn stuk, weet je nog? Ik denk dat ik besefte dat Christa gelijk had.” Ik zweeg even. Toen richtte ik me tot Dieuwertje. “Ik heb zelfs de enkele keer als we ruzie hadden nooit getwijfeld aan onze relatie, pop, maar ik vind het erg ingewikkeld als ik de papa zou worden voor Frits’ kind en hij voor die van het mijne. Hoeveel ik ook van jou hou, ik stel voor dat ik met Anke verder ga.”

Dieuwertje en Frits keken elkaar aan. Met een haast onmerkbaar knikje bevestigden zij elkaar dat zij met elkaar verder konden en dit ook wilden. Toch begon Dieuwertje te huilen. Ze stond op, kwam naar me toe en wierp zich huilend in mijn armen. “O lieverd, ik hou van je. Ik kan bijna niet geloven wat er gebeurt en toch wil ik dit ook. Blijven we wel vrienden?” Ik knuffelde haar stevig en zoende haar. Het lichaam is een vreemd ding, mijn geslacht reageerde heftig. Daar stond ik met mijn vriendin in de armen, terwijl het zaad van Frits nog uit haar kut droop en ik net door Anke de hemel in was geneukt. Toch wilde ik op dat moment maar één ding: seks met Dieuwertje.

Dieuwertje voelde mijn geslacht tegen haar buik kloppen en kennelijk voelde zij de drang ook. “O, verdomme, naai me.” Ze liet zich op de bank vallen en trok me over zich heen. Ik boorde mijn pik zonder omhaal in haar kut en begon haar stevig te neuken. Dieuwertje reageerde heftig, kwam in no time klaar en beleefde een soort permanent orgasme. Bij mij duurde het even, omdat ik net al klaargekomen was en de schede van Dieuwertje weinig wrijving gaf, glibberig van het zaad van Frits. Door de spasmen van haar orgasmes kneep haar kut echter stevig rond mijn penis en zo kwam ik ten slotte ook klaar.

Ik zag dat Frits en Anke ook bezig waren met een potje stevige afscheidsseks. Anke klauwde haar nagels diep in Frits zijn rug. Hij beukte ongenadig op haar in. Ze vrijde vol overgave met hem. Mijn vriendin? Zijn vriendin? What ever. We hadden dit kennelijk allemaal nodig in ons verwerkingsproces. Met een oerkreet spoot hij zijn zak in haar leeg en zakte op haar neer. Ik vroeg me af of zij was klaargekomen. Ze hield hem teder vast nu, streelde zijn rug.

Toen we allemaal weer wat bekomen waren, wilden de dames zich even opfrissen. Nu wel, ging het door me heen. Nu ze met hun oude partner gesekst hadden, wilden ze zich reinigen. Na de seks met hun nieuwe partner was dat niet nodig geweest. We namen allemaal een korte douche en kleedden ons weer aan. Wat onwennig zaten we nu op de bank. Gingen we meteen in de nieuwe constellatie verder, of gingen we nog even verder in ons oude patroon?

Frits keek ons aan. “Jongens, ik ben even helemaal van mijn ankers. Vanmorgen zat ik met een humeurige vriendin zonder te weten wat er aan de hand was. Nu ben ik ineens aanstaand vader bij een nieuwe vriendin. Ik weet even niet meer waar mijn thuis nu is en waar en waar en met wie ik vannacht zal slapen.”

Ja, als je het zo bekijkt, was het wel heftig. Hoe heftig moet het voor onze vrouwen dan wel niet zijn geweest, besefte ik met een schok. “Lieverds, ik voel helemaal met Frits mee. Dit is wel een aardverschuiving.” Ik keek hun schuldbewust aan. “Voor jullie vrouwen moet het vast nog veel moeilijker zijn geweest. Eerst het besluit om zwanger te willen worden, dan de kans om je mogelijk te laten bevruchten door iemand die je nog maar amper kent en tot slot de daadwerkelijke zwangerschap en onzekerheid over je relatie en alles. Frits en ik hebben er maar onbekommerd op los geneukt, zonder al te veel stil te staan bij mogelijke gevolgen. Ik snap nu, Dieuwertje, waarom jij de afgelopen weken zo ongedurig was. Onzekerheid, hormonen. Kun je me vergeven? En wil jij me vergeven, Anke, dat ik me onvoldoende rekenschap heb gegeven van de betekenis van jouw woorden toen je tegen me zei dat je een kind van me wilde? Ik dacht heel egoïstisch alleen nog maar aan de liefdesdaad, nog niet echt aan een kind.” Dieuwertje keek me lief aan. “Ja, lieverd, ik vergeef je. Wil jij me vergeven dat ik gestopt ben met de pil zonder dat duidelijk met jou af te stemmen? Ik wilde je verrassen als het zover was.” “Nou, dat verrassen is goed gelukt! Als ik dat van tevoren geweten had... maar ik vergeef je. Ik ben toch wel gelukkig, met hoe het loopt. Twee keer goddelijke seks op één avond met twee verschillende, prachtige vrouwen, welke man wil dat nou niet?” maakte ik er maar een geintje van.

Anke zei: “Ik vergeef je, Douwe. Weet je, je maakt me al gelukkig door je meteen in ons in te leven. Ik beloof je dat ik me niet nog een keer onverwacht door een andere partner laat bevruchten. Ik hoop ook dat we met Frits en Dieuwertje bevriend kunnen blijven. Ik hou nog steeds van Frits, ook al ben ik halsoverkop verliefd op jou geworden, Douwe. En voor wat ik daarnet tussen jou en Dieuwertje zag, houden jullie ook nog steeds van elkaar. Ik hoop dat we daar ruimte voor kunnen houden, de wederzijdse vriendschap en liefde. Al hoeft het wat mij betreft ook niet altijd op kwartetseks uit te draaien”, voegde ze eraan toe.

Het werd tijd om wat praktische zaken te gaan regelen, vond ik. “Ik vind dat we vanavond niet meteen alle details over de toekomst hoeven te regelen. Wie wanneer waar gaat wonen, wie wanneer seks met wie heeft, enzovoort. Wat ik wel weet, is dat ik vannacht heel graag wil slapen tegen de buik met mijn kindje erin. Mag ik vannacht met jou slapen, Anke?” Ik keek verontschuldigend naar Dieuwertje. “Dat wilde ik net ook vragen”, zei die, “of ik mag liggen bij de vader van mijn kindje. Wil jij vannacht met mij slapen, Frits?” “Dat is goed”, zei die. “Willen jullie hier blijven? Dan kunnen we de logeerkamer in orde maken. Of wil iemand van jullie liever in het eigen huis slapen?”

Ik keek Anke en Dieuwertje aan. “Wat willen jullie?” Anke keek mij aan, met die ogen waarin ik zo diep kon verzinken. “Jij mag het zeggen.” “Ik zou het wel fijn vinden om even afstand te hebben”, zei ik. Even alleen met jou. Maar niet in het bed van jou en Frits en ook niet in dat van mijzelf en Dieuwertje. Kom je mee met naar mijn huis, om daar met mij op ons logeerbed te liggen?” Anke keek me lief aan. “Ik ga steeds meer van je houden, weet je dat? OK, ik ga met je mee.” Ze pakte wat schone kleren, toiletspullen en we vertrokken naar mijn huis. Dieuwertje bleef bij Frits achter, ze kon wat spullen van Anke lenen.

In de auto naar mijn huis wilde Anke weten waarom ik zo fel met Dieuwertje was gaan vrijen. Ik snapte dat zelf ook niet goed. “Het kwam heel diep van binnen. Misschien iets van ‘terugvorderen van mijn vriendin’? Ik weet het niet, het was een soort oerdrang. Misschien om te laten zien dat ik nog van haar hou, ook aan jou. Jij ging toch ook vrijen met Frits?” “Ja, maar vooral om hem zich niet zo lullig te laten voelen. Zijn oude vriendin net geneukt door jou, zijn nieuwe vriendin heftig aan het ketsen met jou... ik vond het een beetje sneu voor hem. En eerlijk, ik hou nog steeds van hem, Douwe, ik gunde het hem om met mij te vrijen.” “En jij? Voelde jij je door mij aan de kant gezet?” “Een beetje wel. Maar ik begreep het ook wel weer. Ik bedoel, jij en Dieuwertje, ik en Frits zijn nog niet echt uit elkaar gegaan, toch? We kiezen voor een leven met een andere partner omdat zij en ik zwanger zijn geworden, niet omdat we niet meer van onze oude partner houden.”

Dat was voor mij niet helemaal waar. “Jouw zwangerschap versnelt het proces wel, maar ik kies niet voor jou vanwege de zwangerschap. Ik ben ook zwaar verliefd op je. Ik hou nog steeds van Dieuwertje, zeker, maar eigenlijk al vanaf dat bedrijfsfeestje, toen ik jouw geur opsnoof, heb je mij betoverd. Als jij dat al niet zelf had gedaan, heeft Christa me doen inzien dat jij de ware bent voor mij. Meteen toen ik aan mijn vriend Bram vertelde dat ik met jou zou gaan wandelen, vroeg hij zich ook al af of jij niet meer bij me paste dan Dieuwertje, gewoon door de toon waarop ik over je sprak. Ik voel me met jou op een manier verbonden zoals ik met Dieuwertje nooit heb gehad.”

Anke legde een hand op mijn knie. “Dat had ik ook. Weet je nog dat ik ‘misschien wel té goed?’ zei als antwoord op jouw vraag of de test voor ons wandelweekend geslaagd was? Ik had zó graag gewild dat je met me mee naar binnen was gegaan. Of me mee had genomen naar jouw huis. Mijn gevoel toen was dat ik Frits meteen voor jou zou inruilen, als je me zou vragen.” “En toen besloot je met de pil te stoppen?” “Ja”, zei ze peinzend. “Weet je, dat liep door elkaar. Frits en ik waren al over kinderen begonnen. In dat kader was ik al net met de pil gestopt. En toen kwam jij... stom. Ik zat nog in de modus: ik wil aan kinderen beginnen. Ik bedacht niet om even pas op de plaats te maken. Jij denderde er als een stoomwals doorheen.” “Blij toe. Ik denk dat deze stap heel wat pijnlijker was geworden, als we er pas na een half jaar aftasten achter waren gekomen dat ik beter bij jou pas dan bij Dieuwertje en Frits beter bij Dieuwertje past.”

“Douwe? Denk jij echt dat Frits beter bij Dieuwertje past?” “Niet, dan?” “Ik weet het niet. Ze kunnen het zeker goed vinden en blijkbaar had Dieuwertje soortgelijke gevoelens over zijn zaad als ik over het jouwe. Maar ik denk niet dat Frits beter bij Dieuwertje past dan jij. Ik hoop dat zij elkaar versterken, maar ben bang dat ze dat doen op hun zwakke punten.” “Misschien heb je gelijk”, gaf ik toe, “maar ik heb me juist ook wel eens afgevraagd of Dieuwertje niet beter af zou zijn met iemand die het gaspedaal soms wat dieper intrapt, als je begrijpt wat ik bedoel. Zullen we maar wel naast hun blijven staan?” “Dat lijkt me een goed plan.” Ze gaf een kneepje in mijn been. “Onze band met hen laat zich niet zo één twee drie doorsnijden. Ik hou echt van Frits. Ik ben hem heel dankbaar voor onze goede jaren samen.” ”Dat heb ik ook met Dieuwertje.”

Het voelde wel raar om met Anke thuis te komen en met haar de logeerkamer te nemen. Maar we kropen lekker tegen elkaar aan. Ik was me diep bewust van het minuscule wezentje, mijn kind, dat nog onmerkbaar verscholen zat in haar buik. Toch kondigde het zich al wat aan: ik voelde hoe de borsten van Anke al iets begonnen te zwellen. Of verbeeldde ik me dat? Voor ik in slaap viel, mompelde ik nog: “Anke? Je weet niet half hoe gelukkig ik ben.” “Dat is je geraden! Ik zet mijn leven helemaal op zijn kop, voor jou!”