Bij de eerste sportles, vorige week woensdag (17 september 2014) heb ik een briefje gegeven aan de sportleraar, Melchior, waarin mijn vader hem als arts vraagt vrijstelling te geven vanwege mijn ‘medisch incompetente lichaamsbouw’. De leraar reageert wat verward, leest het briefje en stuurt me weg. Ik die dag dus 2 uur eerder naar huis. Maar op vrijdag roept de decaan van VWO-1, Johan, me naar zijn kantoor en geeft aan dat de sportleraar erachter is gekomen dat het briefje, wat nu op zijn bureau ligt, door mij is gefabriceerd; De leraar kent namelijk het handschrift van zijn vader via de avondschool waar hij medische bijlessen van hem krijgt. Als straf zal ik me woensdag aanstaande, nadat de officiële sportles voorbij is, bij de sportleraar moeten melden voor mijn ‘speciaal medisch aangepaste training’, zo niet ligt, de decaan mijn ouders in. Dat is het laatste wat ik wil.

Die woensdag meld ik me dus om twee uur bij de decaan terwijl de rest van de groep naar sportles gaat. Ik verwacht wel dat hij het nog zal hebben over afgelopen maandag toen hij en de conciërge, Hendrik, (zie verhaal ‘Tandeloze monster’) mij te grazen hadden genomen en inderdaad. Hij beveelt me helemaal uit te kleden en in het kleine werkkamertje porno te gaan kijken, terwijl ik met mijzelf speel. Alles in het volle zicht van hem, want ook deze keer blijft hij achter zijn bureau zitten. Ik zit dus in een makkelijke fauteuil voor een grote tv, porno te kijken, zoals door de decaan bepaald wordt: Hij is duidelijk op zoek welke fragmenten ik het geilst vind. Ik trek me af, speel met mijn ballen, vinger mezelf met twee vingers en pijp mezelf, diep voorovergebogen in de stoel. Maar dat wil hij niet, hij wil me lijf zien, net zoals hij niet wil dat ik klaarkom. Dat lukt me amper en later, na drie kwartier of zo, hou ik het niet meer. Ik kom spuitend klaar. Hij is woedend en laat me de stoel en vloer schoonlikken. Raakt me niet aan, laat me daarna opnieuw tv kijken en weet inmiddels dat ik een trio van bi-man, man en vrouw veruit het geilst vindt. Ik ben en blijf al die tijd bloedgeil en moet mijn stijve pijnlijk in mijn skinny jeans wringen, als hij met iets voor vier naar de sportzaal wil brengen.

Het is dat hij me niet naakt door school wil laten lopen maar nog geen tien minuten later beveelt de sportleraar me weer uit te kleden. Met een zucht van opluchting stroop ik als laatste mijn jeans omlaag, ga rechtop voor hem staan, terwijl de decaan, die blijkbaar besloten heeft ook na te blijven, in een kleine stoel naast ons gaat zitten. ’Zo jochie, dus je vindt jezelf medisch incompetent gebouwd om te sporten…., ach-ach’. Gaat hij grijnzend verder. De decaan lacht hardop, als de leraar door gaat, ‘enne…, tja wat zal ik ervan zeggen…., of beter, wat zal ik DAAR van zeggen’, terwijl hij mijn stijve lul met volle hand omkneld, net achter mijn veel dikkere eikel’. ‘Het is inderdaad wellicht medisch niet verantwoord om met zo’n orgaan te sporten, maar ik heb ook begrepen dat je er wel degelijk heel wild mee omgaat…’. Hij trekt me terwijl heel langzaam en hard knijpend af, zwijgt en hijgt. Terwijl horen we de douches en geroep in de kleedkamer hier in dit kleine kantoortje heel duidelijk. Ik sluit mijn ogen, mijn heupen beginnen instinctief te wiegen, tegen de trekbeweging van zijn hand in, ik kan het gewoonweg niet laten en ik denk, was ik maar bij de groep. Ik weet het zeker, ik ga hier spijt van krijgen, de man is sadistisch dus wat moet ik denken van de speciaal aan mij medisch aangepaste training? Blijkbaar kan hij gedachten lezen, of het is omdat de kleedkamer geluiden wegebben, mijn lul niet loslatend sleurt hij me het kantoor uit, door de deur de sportzaal in. Op de vloer de bekende belijningen voor hand-, volley- en basketbal. Tegen een wand grote houten rekken en tegen de andere, waar hij me naar toe trekt, hangen touwen en hoog tegen het plafond, de houten turnringen.

‘Zo’, klinkt het streng, ‘ga hier maar eens zitten, ik heb op beeld gezien hoe je jezelf pijpt, dus je moet lenig zijn, laten we maar eens testen hoe lenig…’, terwijl kwakt hij me tegen de grond. Ik buig in kleermakerszit voorover, pers met een hand onder een been door mijn ballen omhoog zodat de stijve pik mijn mond bereikt. Daar hap mijn eikel en pers mijn lippen erachter, beweeg mijn hoofd op en neer om mezelf te pijpen. Dat kan ik tot ongeveer halverwege de bijna 19cm, dus een centimeter of 10, tegen en net voorbij mijn huig. Ze bekijken me staand, de decaan belt en ik hoor een bekende stem. Hoor ook hoe de decaan de conciërge verteld dat ze een extra verrassing hebben. Ik pijp me nog steeds als ook die binnenkomt want net als van de decaan, zie zijn sokken. Wat ik niet weet is dat de sportleraar een set turnringen heeft laten zakken, boven me. Alleen hij voert blijkbaar alleen het woord, de anderen gluren. ‘Goed zo jochie, lenig ben je zeker!’, eens kijken of je ook flexibel buigbaar bent, ga maar eens staan. Ik sta traag op, stoot mijn hoofd tegen de ringen. Ze lachen maar kijken bewonderend toe hoe hij mijn handen met leren kappen aan de ringen vastmaakt. Ik heb ze dus vast, kan ze niet loslaten. Dan bedient hij een kastje en de ringen gaan langzaam omhoog. Als ik helemaal uitgerekt ben, nog net met mijn tenen sta, draait hij zich naar de conciërge, ‘kom hangen we hem’ en beide lopen langs me heen, gaan achter me staan en ik voel hoe ieder een enkel pakt en me achteruittrekkend optillen.

Ik buig als vanzelf achterwaarts, wil me eerst nog verzetten maar ze drukken door en pas als ik helemaal uitadem en ontspan voel ik ze hoe ze mijn voeten, tenen eerst, door de ring drukken tot ook mijn hielen door de ring steken zodat ik als het ware helemaal achterover gerold, aan mijn handen en enkels hang. ‘Zo’, klinkt de sportleraar weer streng, ‘dit heren, is de Yoga houding ‘Ustrasana’, ook wel ‘De kameel’. Alleen nu niet op de knieën, maar speciaal voor deze jongeman aan de turnringen. Kijk maar eens hoe zo zijn hele voorkant van zijn lijf, van enkels en dijen, liezen, buikspieren plus borst, keel en armen helemaal gestretcht en tentoongesteld zijn voor ons… dit wordt genieten!’. Terwijl gaan de ringen met mij eraan omhoog. Ik heb ze niet in zicht, kijk over ze heen de lege zaal in en probeer te ademen. Heb geen idee hoe hoog ik hang maar voel wel handen over mijn borst, maag en kruis glijden. Ook diep tussen mijn benen door, naar mijn laag hangende ballen die een voor een worden beetgenomen en ruw door mijn zak worden gerold. ‘We moeten hem eens een keer goed scheren Melchior’, hoor ik de decaan zeggen terwijl ik een andere hand voel die mijn lul buigt en direct daarop een warme, natte mond. Het is de conciërge die me net als maandag, me zonder zijn tanden met oneffen, hard tandvlees knaagt en pijpt.

Ik kom supersnel klaar. Zonder aarzeling spuit ik fluim na fluim, dik slijmerig sperma ver uit me weg. De mond heeft me net op tijd verlaten en blijkbaar richten ze de straal ergens op. Ze lachen allemaal, iemand krijgt een douche van me. Na een keer of tien druip ik alleen nog maar mijn ballen trillen en rillen nog terwijl ze me opnieuw bewerken. Mijn lijf krijgt niet de kans te ontspannen, af te slappen. Ik blijf stijf en het feest gaat door tot Melchior, de sportleraar, weer klinkt, ‘nu eens even kijken hoe rekbaar en elastisch zijn lijf is. Heren, ontknoop hem maar laat zijn handen zitten’. Intussen hoor ik schuifgeluiden. Als ze me aan mijn enkels terugbuigen en ik enkel nog hard hijgend aan de ringen hang, laten ze me zakken tot ik net op mijn tenen kan staan. Voor me staat in de lengte een turntoestel, een evenwichtsbalk van een meter of drie, op stalen poten, die hem makkelijk in hoogte verstellen. De decaan en de conciërge schuiven het ding tussen mijn benen door, terwijl de sportleraar beveelt ‘optrekken, verder…, verder…, verder’. Ik trek mezelf dus op aan de ringen en helemaal opgetrokken bevestigt de conciërge de poten. Hij leest hardop af dat het ding op 90cm hoogte staat. Ik hang er zo nog als de decaan terugkomt met een groot stalen reiskoffer wat hij op de grond zet en openslaat. Ik weet eerst niet wat ik zie maar als de sportleraar er een pakt, zie ik dat het een hele gesorteerde reeks pikzwarte, levensecht gevormde dildo’s met grote balzak zijn. Hij begint bij de eerste vier, de kleinste. Nou-ja, eigenlijk al groot. Dan prikt hij ze om de 60cm of zo, op volgorde op de evenwichtsbalk. Van klein naar groot. O-shit, ik weet wat er komen gaat! En inderdaad. Er wordt een fles vaseline aangereikt aan de decaan achter mij en al snel voel ik zijn vingers mijn aars binnendringen. Ruw door mijn gespannen sluitspier priemen en dieper. Hij kromt en draait ze; Ik word kreunend en hijgend ingevet, aangegaapt door twee glimlachend mannen voor me. ‘Zijn aars is glad, mannen’, hoor ik, nu eens kijken of het joch er zelf ook klaar voor is’.

Ik voel de twee handen van de decaan mijn heupen vastpakken en me ruw omlaag persen. Ik had mezelf al wel opgetrokken, maar kan dat er niet bij hebben en gaf toe, hij priemt me in een douw op de dildo. De ringen zakken verder omlaag, ik kan mijn handen op mijn knieën leggen. Mijn benen raken de grond niet, ik zit met mijn hele lijf op de balzak van de dildo. Ik probeer de druk te verlichten, knel de smalle evenwichtsbalk stevig tussen mijn dijen, maar dat helpt niks, het hele ding zit in me; Ik word zittend gepaald.

Ze laten me even met rust, laten me op adem komen als de ringen weer omhooggaan, precies hoog genoeg om me net niet van de dildo te hijsen. Dan pakt de sportleraar mijn stijve lul beet, omkneld de diepe rand achter mijn eikel en beveelt ‘optrekken’. En zo gebeurt het, hij beweegt niet maar doordat ik mezelf optrek, verlos ik me van de dildo maar schuif mijn hele pik tot aan mijn ballen, door zijn gretige hand. Een seconde later duwen de andere twee, ieder bij een heup, helemaal omlaag en persen me terug op de dildo. Laten me los, even zitten en laten me weer optrekken. Ik berijd de hele dildo terwijl de hand me aftrekt en na een keer op tien wordt de sportleraar afgelost door de decaan aan de andere kant. Ook die geniet ervan mijn paal zo stevig te bewerken terwijl ze me ook uitputten met de dildo. Ik mag niet klaarkomen, moet pauzeren als ik een orgasme voel aankomen en waarna ook de conciërge mag. Die gebruikt niet zijn hand, maar buigt voorover en pijpt me opnieuw. De handen kan ik nog enigszins aan, zijn mond, tong zuigen en blazen niet. Ik krijg opnieuw een spetterend orgasme. Hij bespeurt het, heeft met beide handen mijn balzak omkneld en voelt de trillingen van diep in mijn lijf, tussen mijn benen uit omhoog komen. Triomfantelijk klinkt het ‘JAAAaaa alweer, hij doet het weeeeer!”. Als de laatste spasmes weg zijn, mijn lul trilt en schokkend verslapt en verbuigt zegt de sportleraar, dat was de 12. Pas veel later begrijp ik dat dat het aantal centimeters zijn van de dildo. Ik zit rechtop op de brug, de dildo helemaal in me. Ik kan niet vallen, de ringen houden me vast. Ik hoor opnieuw de sportleraar, ‘op naar de 14’.

De ringen gaan omhoog, tellen me van de dildo en de conciërge verschuift de brug. Blijkbaar staat de 14cm dildo onder me, nou-ja, ik merk het verschil amper. Kan ik het hebben denk ik nog, of ben ik gewoon sufgeneukt? Het herhaalt zich, deze keer mag de decaan me eerst aftrekken, dan de conciërge me pijpen maar mijn orgasme wordt bewaard voor de sportleraar die me heel deskundig laat exploderen, terwijl ik de hele tijd de dildo berijd. Nou-ja erop gepropt of eraf gehesen wordt. Ik besef een split-second voordat ik kom, dat alleen een orgasme me kan redden van deze dildo. En dat is ook ze, ze genieten opnieuw van de spastische show die ik instinctmatig geeft. Ik maak het niet kleiner of mooier, heb geen enkele wil of inbreng meer als ze me op de derde hijsen. De 17cm. Die voel ik wel, blijkbaar is dit de lengte die ik heb, dat betekend de lengte van mijn aars, langs mijn prostaat en blaas, mijn onderbuik tot tegen de voorwand van mijn buik perst. ‘Ja ik zie hem !!’, kreunde de decaan het uit. En direct voelde ik een vlakke hand over mijn onderbuik glijden, exact naar de plek waar de dildo eindigde. Ze zagen en bepotelde om beurten en bij iedere penetratie van de dildo de afgetekende bult van de dikke, eikelvormige kop terwijl ze me aftrokken off pijpte. Het doet meer pijn dan lust, maar mijn lijf verraadt dat niet, ik blijf loeihard tot ik opnieuw klaarkom. Ze juichen bijna, zo opgewonden zijn ze, op naar de 19cm giechelen ze, de lengte van mijn lul.

Het plastic ding blijkt inderdaad bijna dezelfde afmetingen te hebben als mijn lul. Ik heb nog nooit zoiets groots in me gehad maar ieder besef verdwijnt als de dildo in me verdwijnt. Ik heb werkelijk geen idee wie me wat, wanneer aandoet. Ik trek me sinds de laatste niet meer zelf op, aan de ringen hagend word ik lukraak op en neer gedreven. Ja ik kom tot hun grote bewondering opnieuw klaar, ok als het ding helemaal in me zit en mijn prostaat ongelooflijk pijnlijk bedrukt, afperst. Helemaal groggy word ik van de balk gehesen, neergelaten en losgemaakt. De sportleraar ondersteund me naar de kleedkamer en zet me onder een lopende douche. Ik zak door mijn knieën, zit er een tijd als de heren erbij komen. Vanaf de houten bankjes kijken ze toe hoe ik langzaam tot mijn positieven kom. Als ik wankelend rechtop sta kijken ze tevreden. ‘Goed gedaan prevelen ze me toe’. ‘Je bent echt een supergeil ventje’. ‘Supertwink’ klinkt het als ik de douche uit zet. Dan staat de decaan op en drukt me iets in mijn handen. ‘Het is een buttplug Janus, voor jou te dragen als huiswerk. De kop is net zo dik en groot als jouw eikel, 6cm doorsnede. Erachter een dunnere steel met plaatje zodat hij op zijn plaats blijft zitten terwijl je hem draagt. Ik wil dat je drie keer per dag langskomt op mijn kantoor om me te laten zien dat je hem draagt. Allemaal ter voorbereiding op de grote en grootste reeks. (Blijkbaar zijn ze met de kleine begonnen!, denk ik) Wij beloven je, als we merken dat je het makkelijker kan hebben, geven we je ter opleiding een grotere. Je weet het, deze school ondersteund talenten waar en hoe we kunnen, beschadigen doen we ze niet!’ en bars in lachen uit, net als de conciërge en sportleraar waarop ze, elkaar op de schouder kloppend, weglopen.

Ik kleed me langzaam in het kleine kantoortje, loop mank naar het fietsenhok. Kan niet fietsen, loop dus mank naar huis. O-shit, ben ik leeg, kapot en afgepeigerd. Afgemat kom ik thuis, eet niets en lig om 7u00 afgebeuld op bed.

*** Zoals altijd, waargebeurd waarbij ik alle andere namen, locaties vervangen heb. ***