We lagen elkaar in ons naspel loom te strelen. Erna keek me stralend aan. “Douwe, je bent een schat. Ik ben verschrikkelijk klaargekomen. Ik kon me helemaal aan jou overgeven, een zalig gevoel.” En ik? Ik lag me daar toch een partij te genieten . Zelfs met Charlotte had ik nooit zo lekker gevreeën. “Kom, even douchen en het bed verschonen. Blijf je slapen?” “Graag.”

Ik werd totaal gedesoriënteerd wakker. In een vreemde kamer, met een vreemde vrouw naast me. O ja, Eindhoven, mijn eigen flat. Vandaag was mijn eerste werkdag! Ik keek naast me. Erna lag nog heerlijk te slapen, een flauwe glimlach om haar lippen. Ik kon het niet laten en trok haar tegen me aan. Verderlicht beroerden mijn lippen de hare. Ze sloeg haar ogen open. Heel even leek ze niet te weten waar ze was. Toen zei ze: “Douwe! Ik heb toch zo lekker geslapen!” Ze sloeg haar armen en benen om me heen en schuurde met haar onderlijf tegen me op. “Pas op, lieverd, of ik maak er een bende van, ik moet heel nodig!” Gauw ging ik naar de wc en zette meteen het theewater maar even op. Daarna stal ik nog even een zoentje bij Erna in bed. “Kom, schoonheid, de plicht roept.” Ik goot het theewater op en stapte onder de douche. “Kom je erbij?” Erna stapte erbij. Ik sponsde haar lekker af en zij mij. Even stonden we nog lekker tegen elkaar aan. Ik gaf haar een zoen. “Dank voor je heerlijke welkom in deze flat.” “Jij bedankt voor mijn lekkerste vrijpartij in tijden.” “Kom, even goed wakker worden.” Ik draaide warme kraan dicht maar hield Erna stevig vast. Ze gilde. “Koud! Ellendeling!” Ik draaide de kraan nu helemaal dicht en begon Erna met een ruwe handdoek stevig droog te wrijven. Voor de vorm mopperde ze wat, maar stiekem vond ze het wel leuk, geloof ik. “Ik ben in ieder geval wel wakker.”

Even later zaten we samen aan het ontbijt. “Hoe laat begin jij?” “Half acht.” “Ik normaal gesproken ook, maar vandaag begin ik pas om half negen. Eerste werkdag en zo. Erna stond op en gaf me een lange zoen. “Ik hoop dat je fijne collega’s hebt”, zei ze. “Dat hoop ik ook. Maar gelukkig heb ik een fijne buurvrouw bij wie ik kan uithuilen als het tegenvalt”, grapte ik. “Je zorgt maar dat het niet tegenvalt”, zei ze streng, “je leert maar om te gaan met teleurstellingen.” “ Ja juf!” Lachend ging ze de deur uit om zich in haar eigen flat aan te kleden. Ik wachtte in mijn deuropening. Toen Erna weer naar buiten kwam kwam ze me nog even een kus geven. “Zie ik je hier vanavond weer?” “Zal ik dan nu voor jou koken?” “Graag!” Blij huppelde ze de trap af.

Ik ruimde het ontbijt op en maakte me klaar om naar mijn werk te gaan. Aan de oostkant van de stad, een 25 minuten fietsen. Ik kwam aan en meldde me bij de portier. Daar kreeg ik een badge met classificatie B, het één na hoogste niveau. Ik mocht dus bijna overal komen. Ik liep door naar de grote kantoortuin waar ik zou komen te werken. Mijn baas Vincent stond me al op te wachten. “Hoi, Douwe. Welkom! Fijn dat je zo snel kon beginnen. Heb je al woonruimte kunnen vinden?” “Ja, ik kon een flatje kopen in Woensel.” Hij keek een beetje moeilijk. “Dat is niet zo’n beste buurt, geloof ik.” “Nee, maar ik kon nergens anders zo snel een woning vinden. Gelukkig heb ik een leuke buur en de benedenburen zijn meestal niet thuis, dus daar heb ik weinig last van.” “Nou ja, ik hoop voor je dat je er een goede tijd hebt. Zelf woon ik in Heeze, lekker landelijk en toch niet zo ver van het bedrijf. Maar kom, ik zal je voorstellen aan Harry, je mentor. Die zal je de eerste tijd onder je hoede nemen.” Harry was een goedlachse blonde vent van midden veertig. Hij vertelde dat hij teamleider was geweest, maar dat vond hij maar niks. Nu was hij senior ontwerper en dat beviel beter. Hij kon vanuit deze positie mooi de functioneel ontwerpers en de collega’s een beetje bijsturen, zonder echt de verantwoordelijkheid te hebben.

Enfin, al gauw zat ik met Harry een paar programma’s te bekijken. Harry liet me zien hoe hun programmeerstandaarden waren. Heel strak en netjes, maar wel een beetje ouderwets. “Ik heb hier een programmaatje wat moet worden aangepast. Kijk, dit moet het worden. Kun jij het ontwerp en het programma vanmiddag zelf aanpassen? Maar ik zal je eerst even rondleiden.” De afdeling waar ik zat programmeerde voor de verkoopadministratie. Er was een ook een afdeling voor inkoop en een afdeling Productie, waar de programmatuur voor de fabriek werd gemaakt. Dan had je nog het rekencentrum met de computers en de afdeling Functioneel Ontwerp. Wat me daar meteen opviel was de bak ‘te vernietigen’. Die zat maar half vol. “Die legen we maar 1 keer per week, zoveel vertrouwelijke informatie hebben we niet, zei het afdelingshoofd. “Dus als ik geheime info wil hebben, moet ik hier zoeken?” Hij keek me verbluft aan. “Hmm, je zet me aan het denken. Dankjewel.” Harry lachte: “Zo, die weet nu ook wie jij bent! Goed zo!” We kwamen nog even op de verkoopadministratie en na een uurtje waren we weer terug in de kantoortuin voor de ontwerpers en programmeurs. Ik begon aan mijn taak. Zag er niet heel moeilijk uit, maar ik was toch wel zenuwachtig. Je wilt meteen een goede indruk maken, natuurlijk.

In de middagpauze ging Harry schaken met het hoofd van het computercentrum, Wim. Dat was vaste prik, begreep ik. Met een mannetje of vijf stonden we te kijken. Wim was een beetje een drieste schaker, zag ik wel. Hij liet zich het tempo van zijn tegenspeler opdringen. Harry was iets geduldiger. Wim liep zich stuk op zijn verdediging en moest de strijd na 20 minuten opgeven. Geïrriteerd beende hij weg. Harry lachte: “Doet hij altijd als hij verliest. Als hij wint is dat normaal, als ik win had hij pech. Hij komt toch elke keer weer.”

Daarna was het weer tijd om aan mijn programma te werken. Om een uur of drie was ik klaar, dacht ik. “Laat maar eens zien.” Harry keek er kritisch naar. “Kijk, het werkt wel, maar als je het hier nou een beetje generieker maakt, dan kun je deze code ook gebruiken voor ander programma’s. En je moet een beetje beter letten op het inspringen van je regels. Zorg ervoor dat alles wat bij elkaar hoort even ver inspringt. Dat leest makkelijker.” Ik bedankte hem voor zijn aanwijzingen en paste de boel aan. Nog een keer testen en een uur later was het helemaal afgerond. “Zo”, riep Harry vrolijk, “de kop is eraf! Ik heb hier nog een programma waar een fout in zit. Ik heb nog geen tijd gehad om ernaar te kijken. Kun jij dat op je nemen?” Ik vroeg wat er fout ging en Harry legde het uit. “Oké, ik kijk wel.” Dit soort dingen was ik best goed in, vond ik zelf. Gewoon systematisch het programma doorlopen en proberen de fout te lokaliseren. Na een half uurtje had ik de fout gevonden, dacht ik. Ik wees Harry wat ik gevonden had. “Wat stom! Ik heb dit zelf gemaakt. Dat ik dat over het hoofd gezien had! Prima. Kun jij de fout herstellen en met de administratie testen?” “Oké, de fout herstellen gaat wel maar het testen wordt morgen.” “Dat is prima.”

Zonder dat ik er erg in had was ik al bijna een uur over tijd, dus ik vertrok. Ik fietste via de Woenselse Markt naar huis. Daar waren verschillende terrasjes. Ineens hoorde ik roepen. “Hé, Douwe.” Ik zag Erna vrolijk zwaaien. Ze zat daar met vier dames, waarschijnlijk collega’s. Ik zette mijn fiets in het fietsenrek en liep naar Erna. Ze zoende me vol op de mond. “Wat leuk dat ik je hier zie!” Vier paar ogen keken me nieuwsgierig aan. Twee meiden van Erna’s leeftijd, één van een jaar of 35 en nog een vrouw van rond de 50. Die ging eigenlijk meteen weg, toen ik kwam. “Sorry luitjes, ik moet zo eten koken voor man en kroost. Maar je hebt niks teveel gezegd, Erna! Wat een knuffelbeer heb je me daar aan de haak geslagen. Veel plezier nog. O, ik zal me nog even voorstellen. Ik ben Vera.” Ze keek mee met twee oplettende ogen, grijsblauw. Ze was vroeger vast blond geweest maar nu deed ze geen moeite om haar grijze haren te verbergen. Een echte moederfiguur. Ik stelde me voor en zij vertrok. “Zuinig op zijn, Erna!”

Nou, Erna had mij zo horen meteen aan de grote klok gehangen. Ik stelde me voor aan de anderen. Sandra, Lindsay en Wil. De vriendjes van Lindsay en Sandra zouden dadelijk ook komen. Wil zou haar drankje nog uitdrinken, dan moest ze haar zoontje ophalen. Manlief zou koken. “Sterkte”, lachte Lindsay, “hopelijk overleef je dat.” Ze draaide zich naar mij. “Zo, de geheimzinnige buurman van Erna in levende lijve!” “Geheimzinnig?” “Ja, met mysterieuze krachten. Erna plotseling in lichterlaaie! Da’s best wel knap, bij ons ijskonijn”, lachte ze. “Nou ja, ijskonijn. Dat heb ik nog nooit gehoord”, reageerde Erna verontwaardigd, “noem jij me zo? IJskonijn? Hoe dat zo?” Lindsay bloosde. “Nou, jij bent nou niet altijd erg toeschietelijk naar mannen!” Ik nam het voor Erna op. “Heb ik niets van gemerkt, Lindsay. Vanaf het moment dat Erna zich kwam voorstellen was ze één en al hartelijkheid!” Erna lachte. “Goede buur op het eerste gezicht!”

Lindsays vriendje kwam aangelopen. “Hoi, ik ben Jeffrey.” Een donkere Surinamer. Ik stelde me ook voor. Vrijwel meteen daarna kwam ook Hessel, de vriend van Sandra, aanfietsen. Hij kwam er ook gezellig bij zitten. “Hè, heerlijk weer. Lekker even ontspannen. Drukke dag gehad. Mag ik een cola?” “Geen biertje?”, vroeg Jeffrey. “Nee, ik moet straks nog een ritje doen.” Ik vroeg: “Wat doe jij voor ritjes, Hessel?” Zijn gezicht was meteen gesloten. “O, gewoon, even wat spullen wegbrengen.” Maar even niet op doorvragen.

We zaten even gezellig te praten. Oppervlakkige gesprekjes, waar je vandaan kwam, wat voor werk je deed en zo. Toen Jeffrey zijn biertje op had, wilde hij naar huis en Lindsay ging mee. “Hebben jullie zin om bij ons te eten?” vroeg Sandra. “Ik moet zo wel weg, schat,” zei Hessel. “Geeft toch niet? Drink ik nog even een kop thee met Erna. Die zorgt er wel voor dat Douwe geen rare dingen bij mij probeert”, lachte ze. Hessel zei: “Jammer, knul, dat is het nadeel als je een meisje hebt. Ze vinden het niet goed als je wilt rotzooien met iemand anders. Zodra ik maar kijk naar Erna, krijg ik al een tik op de neus van Sandra. Snap jij dat nou?” We lachten er om. Bij wijze van grap pakte ik Sandra bij de arm en prompt kreeg ik een draai om mijn oren van Erna. “Dat dus”, grapte die. We lachten allemaal. “O, ik wist niet dat je als buurman ook al niks meer mag”, pruilde ik. Erna gaf me een stomp. “Op zijn minst buurman-met-benefits, toch?” grijnsde Sandra. Hessel zei dreigend: “Trouwens, als je nog een keer met je poten aan mijn vriendin zit, krijg je met mij te maken!” maar knipoogde erbij.

Sandra en Hessel woonden een paar straten verderop. Net als onze straat portiekflats en niet echt een nette straat. Veel zwerfafval. Zij woonden op de eerste verdieping, wat betekende dat ze met een trap vanuit hun keuken de tuin in konden. Ze hadden een tafel in de tuin. Hessel ging die even schoonmaken. Ik hielp hem met de tuinstoelen, Erna hielp Sandra met het eten. Hessel en ik zaten even samen in de tuin.

“Douwe, vertel eens, wat weet jij van ons leven?” “Hoe bedoel je? Van jou en Sandra? Daar weet ik niets van. Ik ken Erna nog maar net een hele dag.” “Het leven in deze buurt. Van Erna, van Sandra ook.” “Erna heeft me wat over haar leven verteld. Haar werk als verpleegkundige, maar ze heeft ook een bijbaan op zaterdagavond. Daar heeft ze me over verteld.” “Sandra doet hetzelfde.” Even aarzelde ik, toen besloot ik het maar gewoon te vragen. “Hoe ga jij daar mee om?” “Joh, het is maar werk. Je moet er niet teveel bij stil staan. Op vrijdag verzorgt ze ouderen. Op zaterdag geeft ze aandacht aan behoeftige mannen. Ik hoef geen details te weten. Niet van de bejaarden en niet van de mannen.” Ik zuchtte. “Ik snap niet hoe je daar zo makkelijk overheen kunt stappen.” “Och, voor mij is het gewoon. Ons mam leefde zo, wij leven zo. Ons mam was er geen mindere moeder door.” “En de mannen?” “Wat bedoel je?” “Jij vindt het normaal dat vrouwen zo’n bijbaantje hebben. Wat doen mannen er zoal bij?” Hij keek me schattend aan. “ Je moet uitkijken, Douwe. Er zijn dingen waar je niet openlijk over moet praten. Een klusje hier en daar. Een ritje. Als jij teveel vraagt, kun je problemen verwachten. Sowieso houden ze hier niet zo van heilige boontjes, dus kijk uit. Kom, genoeg gepraat, we gaan even bij de dames kijken.”

Sandra en Erna hadden een macaronischotel in elkaar gedraaid met een frisse salade. Hessel trok er voor de dames een wijntje bij open, zelf hield hij het bij fris. Ik nam ook maar een wijntje. Het was met zijn vieren gezellig, al hadden Hessel en ik niet veel raakvlakken. We hadden totaal verschillende achtergronden. Hij had MBO en zat in de installatietechniek, ik had op de universiteit gestudeerd en zat nu in de ICT. Toch mocht ik hem ergens wel.

Het gesprek in sappig Brabants was voor mij niet altijd makkelijk te volgen, ik luisterde dus vooral. Toch voelde ik me niet buitengesloten ze waren hartelijk genoeg naar mij. Ik kon er ook nog wel eens een kwinkslag tussendoor gooien. Vooral genoot ik ervan hoe Erna en haar vriendin met elkaar om gingen. Het gesprek stuiterde alle kanten op. Dan weer een woordgrap, dan weer iets van het werk, dan weer een toespeling op iets wat ik niet altijd kon volgen. Erna straalde en ze liet blijken dat ze het heel fijn vond dat ik er ook bij was. Kleine aanrakingen, een fonkelende blik. Ik verbaasde me er weer over hoe ik op mijn gemak was in haar nabijheid.

Nadat Hessel was vertrokken voor zijn ‘ritje’ zei Sandra met een serieus gezicht: “Even onder ons. De buren hoeven niet alles te horen.” We gingen naar binnen. De dames dronken thee na het eten, ik nam een koffie. Erna en ik zaten naast elkaar op de bank. Sandra keek naar mij, toen naar Erna. “Jij hebt het echt te pakken, hè?” Erna kroop tegen me aan. “Ja. Hij deed de deur open en ik was meteen ondersteboven.” “En jij, Douwe?” “Ik heb me nog nooit zo vrij gevoeld bij een vrouw. Ik durfde bij Erna meteen persoonlijke dingen te bespreken, wat me anders veel moeite kost. Ik doe met haar dingen die ik nog nooit gedaan heb.” “Zoals?” Ik bloosde, keek even schichtig naar Erna. “Bij de eerste ontmoeting meteen gaan vrijen.” Erna zat er niet mee. “Ik heb er voor het eerst in lange tijd weer echt genoten van seks.” Ze kroop me even aan en gaf me een zoen. “Voor mij is het ook totaal nieuw om er de volgende dag in gezelschap meteen over te praten”, gaf ik wat verlegen aan. “En, hoe voelt dat?” Ik moest even zoeken naar woorden. “Bevrijdend.” “Volgens mij passen jullie prima bij elkaar, de chemie spat ervan af”, vond Sandra.

Sandra keek me nu serieus aan. “Jij weet van Erna’s bijbaantje?” “Ja. Jij doet hetzelfde, toch?” Sandra slikte even. Ze keek me recht in de ogen. Uitdagend zei ze: “Ja, ik doe hetzelfde. Heb jij daar een probleem mee?” “Ik sta er niet bij te juichen. Voor wat ik van Erna meekreeg, heeft het nogal gevolgen voor hoe je tegen jezelf aankijkt. Dat gevolg is het niet waard.” “Ik heb Hessel. Dat maakt een wereld van verschil. Hij geeft tegenwicht. Ik hoop dat jij hetzelfde voor Erna kunt betekenen.” “Hij vertelde dat het voor hem niet veel anders is of je met een bejaarde of een behoeftige man werkt.” “Zei hij dat? Jullie hebben hier dus over gepraat?” “Ja. En hij zei ook dat het voor hem heel normaal was. Zijn moeder deed het ook, dus hij was niet anders gewend.” “Veel vrouwen hier doen het erbij. Hoer of escort. Mijn moeder ook.” “Die van mij ook”, zei Erna. Ik slikte. Erna legde haar hand op mijn arm. Ik haalde diep adem. Oké, het is zoals het is. Durf te leven. “Jullie snappen dat het voor mij wel een dingetje is. Dit valt ver buiten mijn bekende leefwereld. Maar ik ben blij dat jullie er zo open over praten. Dat ik er niet op een sneue manier achter hoef te komen.” Ik zocht even naar woorden. "Ik zweef nog ergens tussen Groningen en Eindhoven. Gun me alsjeblieft ook even de tijd om hier te landen en dit allemaal een plekje te geven, oké?"

Even later fietsten we samen naar huis. Ook een nieuwe gewaarwording, samen naar huis. We woonden niet samen, maar wel achter dezelfde portiekdeur. Wat was Erna nu van mij? Ja, ik had met haar geslapen. En alweer een stap verder: ik had nu kennisgemaakt met vrienden en collega's van haar. Was zij voor mij alleen ‘buurvrouw-met-benefits’ of inmiddels al meer dan dat? Hoe keek Erna daar zelf tegenaan? Gezien de speelse draai om mijn oren zag ze mij al als vriendje. Of was het gewoon spel geweest? Moeilijk hoor, dat ‘durf te leven’.

We kwamen thuis aan, zetten de fietsen in onze bergingen beneden. We draaiden de deuren op slot en stonden een beetje verlegen tegenover elkaar. “Wat wil je nu, Erna?” “Wat wil jij, Douwe?” “Ik zou het fijn vinden als je vannacht weer naast me slaapt.” Ze werd emotioneel, zag ik. Ik deed een stap naar voren en drukte haar aan mijn borst. Ik voelde haar tegen me aan schokken. “Douwe? Ik geloof dat ik niet meer zonder jou kan.” Ik tilde haar op en ze sloeg haar benen om mijn middel. Vol liefde en aandacht streelde haar tong langs mijn lippen. Ik opende mijn lippen. Mijn tong streelde de hare, ik liet hem om die van haar heen dartelen. “Ga je mee naar boven?” Ze kreunde: “Ik heb geen zin om je los te laten.” “Dan neem ik je zo mee.” Ik legde mijn handen onder haar billen en liep met haar om me heen geklemd naar de derde verdieping. “Gekke beer”, fleemde ze verliefd. Ik draaide mijn deur open met één hand en droeg haar naar binnen.

“Zo, ik sleep je mijn hol in. Als je nog terug wilt, moet je het nu zeggen. Anders ga ik je op een vreselijke manier aanranden.” “Jij mag dat. Je moet dat. Waag het niet om me niet aan te randen!” “Oké, dan zul je het krijgen ook!” Ik duwde haar op de bank en begon haar héél onzedelijk te betasten. Ik liet mijn handen onder haar kleren glijden en streelde haar borsten. Mijn andere hand gleed bij haar broeksband in en zocht haar spleetje. Zo te voelen en te horen was het zeer tot haar genoegen. Ze onderging het met gesloten ogen en hijgde opgewonden.

Rustig knoopte ik haar bloes los en trok die uit. Daarna trok ik haar hemd over haar hoofd en haakte haar bh los. Ook Erna begon aan mijn kleren te frunniken en al snel stond ook ik met ontbloot bovenlijf. Ik sloot de gordijnen maar even, ik had er geen behoefte aan om Erna te showen aan de overburen.

De rest van onze kleren volgde al snel en we drukten onze lijven naakt tegen elkaar aan. Mijn erectie stond pijnlijk stijf tegen haar buik. “Wat wil je, Erna?” “Ik wil dat dit eindeloos duurt”, zei ze. “Ik sta helemaal in de fik en daar wil ik zo lang mogelijk van genieten.” “Dan ga ik jou heerlijk lang en langzaam verwennen, pop. Wacht maar even, even wat voorbereiden.”

Ik pakte twee badhanddoeken en een zelfopblazend matje. Dat legde ik voor de kachel en ik legde er een handdoek op. “Ga maar op je buik liggen.” Een kussentje onder haar enkels. Ik ging op haar bovenbenen zitten en begon haar rug te masseren. Mijn stijve pik rustte tussen haar billen. Speels wiebelde ze daarmee tegen mijn penis, die daardoor flink stijf bleef.

Ik zette flink druk met mijn duimen langs haar ruggengraat omhoog, tot haar schedel aan toe. Dan knedend langs haar schouders naar buiten en strelend langs haar zij gleed ik weer naar beneden, net langs de aanzet van haar borsten. Een lichte huivering toen ik haar daar aanraakte, een diepe zucht. Dat herhaalde ik een paar keer. “Lekker?” “Ja, zalig, ik word helemaal doezelig.” “Ga ik nu je voeten doen.” Ik legde de tweede handdoek op haar rug, om haar warm te houden.

Charlotte werd soms helemaal wild, als ik haar voeten masseerde. Bij Lena had het niet zo’n effect. Ik tilde rustig een voet op bij de enkel en draaide die rond. Toen de voet ontspannen was zocht ik haar zonnevlecht, het plekje net onder de bal van de voet. Ik draaide er zachtjes drukkend op met mijn duim. Erna zuchtte. “Dat voelt fijn, ik krijg een heel warm plekje in mijn buik. Ik ben zeiknat”, giechelde ze. “Dat is de bedoeling, schat.

Ik pakte nu haar tenen en trok er één voor één aan. Daarna wreef ik stevig met mijn duim tussen haar middenvoetsbeentjes door van haar enkel naar haar tenen. Toen ging ik in de breedte werken. Vanuit het midden stevig drukkend naar buiten. Eerst midden onder haar voet, dan steeds verder naar de tenen toe. Dan van haar kleine teen langs de buitenrand weer naar haar enkel. Vooraan de hak, om haar onderbuik te stimuleren. De volgende keer van de grote teen langs de binnenkant naar de hak. Ik eindigde weer met de cirkelbewegiging in de voetholte over de zonnevlecht. Daarna herhaalde ik de procedure met de andere voet.

“Heerlijk, Douwe! Mijn voeten voelen lekker warm, mijn hele lijf is aan het tintelen!” “Ik ben nog niet klaar, lieverd, ik ga nu je benen doen.” Ik begon voorzichtig bij haar kuiten en ging langzaam naar boven, tot ik bij de knieholte was aangekomen. Verbeeldde ik het me, of ging ze zwaarder ademen als ik haar daar streelde? Ik bewoog weer omlaag over haar kuiten, dan weer omhoog, tot in haar knieholte. De onmiskenbare geur van vrouwelijke opwinding drong in mijn neus. Ik zag het vocht glinsteren tussen haar lipjes. Ze was opgewonden. Heel opgewonden. Onwillekeurig had ze haar benen iets gespreid.

Voorzichtig ging ik verder naar boven. Ik kneedde haar achterdijbeenspier tot vlak onder haar bil. Daarna de buitenkant, dan de binnenkant. Dat deed ik iets minder stevig, meer strelend dan knedend. Erna huiverde, toen ik in de buurt van haar kruis kwam. Haar geur werd sterker. Ik ging weer terug naar haar knieholte en begon haar daar weer te strelen. Ik zag haar onrustig wiebelen met haar heupen. Ze gaf zachte kreuntjes. Met beide handen elk op een ander been streelde ik langzaam omhoog, tot ik nét haar vochtige spleetje raakte. “Ooo, Douwe, wat doe je, ooo, aaaggh, ik kom klaar!” Mijn handen werden tussen haar dijen vastgeklemd tegen haar spleetje aan, ze draaide wild met haar heupen en met een lange jammerkreet gaf ze zich over aan haar orgasme. Haar vocht spóót over mijn handen. Toen verslapte ze en was even helemaal naar binnen gekeerd.

Ik ging naast haar liggen en streelde haar, gaf zoentjes op haar rug en billen. Erna kwam weer bij haar positieven. Ze draaide zich om en stráálde. “Douwe, dit was goddelijk. Alleen door me te masseren heb je me waanzinnig klaar laten komen!” Ze trok me naar zich toe en begon me wild te zoenen. Haar buik wreef over mijn pik. “O, shit, Erna, stop, stop, ik kom bijna klaar.” Ze stopte niet en ik hield het niet meer. Ik spoot onze buiken vol kleverig zaad. Ze bleef maar wrijven en mijn pik verslapte nauwelijks. Haar pupillen stonden wijd. “Ik wil je in me. Kom op met je lekkere tampeloerus, ik ben nog zo heet, Douwe, ik wil diep in me voelen.”

Ik bracht mijn eikel voor haar opening en duwde hem tussen haar lipjes. “Ja, ik wil je diep!” Dat deed ik niet. Niet meteen. Ik duwde hem net steeds een heel klein beetje verder, trok hem ietsje terug, dan weer wat verder. Erna werd steeds wilder in haar heupbewegingen, haar kut molk me naar binnen maar ik bleef stoïcijns kalm voortgaan. Het kostte me veel energie, ik droop intussen van het zweet. Net als Erna trouwens. Ze was helemaal rood aangelopen in haar gezicht, haar hals, bij haar sleutelbeenderen. Ineens sperde Erna haar ogen open. “Ja dáár! Blijf, niet stoppen, ik vermoord je als je stopt, o, DOUWE!” Ik hield stil, ze trilde, haar bewegingen waren nu nauwelijks nog merkbaar. “Jaaa. O god o god o god, Aaaaggghh!” Een ongekend orgasme raasde door haar lijf. Ik ramde mijn paal nu zo diepmogelijk in haar, wat haar orgasme nog verhevigde. Ze bokte onder me, ze jammerde, slaakte onverstaanbare kreten. Ik stootte nog twee keer en ik explodeerde in haar. Alsof ik een maand geen seks had gehad, de ene na de andere straal zaad schoot ik in haar binnenste, tot het pijn begon te doen. Ik zag sterretjes, daarna werd het werd me zwart voor de ogen.

Ik kwam weer bij met mijn gekrompen lul nog steeds tussen de lipjes van Erna. Ze lag volkomen uitgeteld onder me. Ik trok me uit haar terug en ging naast haar liggen. Ik moest grinniken. Wat hadden we er een ongelofelijke bende van gemaakt. Onze buiken plakten van het zaad. Erna had flink gespoten, de handdoek op het matje was tussen haar benen kletsnat. Ik streelde haar zachtjes en kuste haar in haar bezwete haren. Wat kon deze meid zich laten gaan, ik had zoiets nog nooit beleefd.

Na een paar minuten kwam ze dan toch weer tot de levenden. Met een vage glimlach keek ze me aan. “Douwe, ik ben in de hemel geweest.” Ik kuste haar. “Ik ook, lieverd. Zullen we die plakboel even afspoelen?” Teder wasten we elkaar. Tegen elkaar aan stonden we onder de warme straal na te genieten. Woorden waren niet meer nodig.

Erna kroop in bed. Ik ruimde de zooi in de kamer nog even op. Toen ik naast Erna ging liggen was ze al in slaap gevallen. Opgerold in foetushouding lag ze midden op het bed, een vage glimlach om haar lippen. Ik kroop tegen haar aan en was meteen vertrokken.