Door: G. Tonner
Datum: 13-01-2025 | Cijfer: 9.7 | Gelezen: 2337
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 36 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 36 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Driehoeksrelatie - 5
Slot
Wat ging hier aan vooraf?
Dit is de slotaflevering. Wil je deze aflevering lezen zonder de eerdere delen gelezen te hebben, lees dan toch deel 5 met de samenvatting die eraan vooraf gaat.
Aan dit slot voeg ik een Naschrift / Verantwoording toe.
Als Elsbeth thuiskomt, treft ze haar moeder aan in de keuken.
- ‘Ha, mam, ik ben bij de huisarts geweest, en ik kon meteen de pil afhalen bij de apotheek. Dus dat is geregeld. Ik ben in de praktijk toegewezen aan een nieuwe, jonge, vrouwelijke arts, mevrouw Van Weel. Zij heeft me veel informatie gegeven. Die wil ik met Benno bespreken, vind je het goed dat ik met hem afspreek voor vanavond?’
- ‘Je weet dat papa en ik er niet voor zijn dat jullie doordeweeks bij elkaar slapen, maar als het alleen om zo’n bespreking gaat, is dat natuurlijk oké. Hij mag ook wel hier komen, hoor.’ Verder vroeg Andrea niet door. Voor Elsbeth toch een teken dat haar moeder dan wel ‘bereikbaarder’ was dan tot voor kort, maar ze was ook nog niet helemaal terug uit haar apathie. Het wisselde kennelijk nog per situatie.
Elsbeth belde Benno via WhatsApp-video. Hij was op z’n kamer, zag ze.
- ‘Hi schat, fijn je na zo lange tijd weer ’s te zien!’
- ‘Ja, ruim twee volle klokuren pure eenzaamheid… dat is wel afzien. Maar hé, hoe was het bij de dokter?
- ‘Succesvol!’ Ze hield het doosje met de pil omhoog. ‘Mijn huisarts is een jonge vrouw die er ook nog ’s heel jong uitziet. Ze was niet alleen heel vriendelijk, maar ik kon ervoor kiezen om in het begin ook persoonlijk begeleid te worden, en daar heb ik voor gekozen. Ze gaf heel veel informatie. En die zou ik liever live met je bespreken. Zal ik vanavond bij je langskomen?’
- ‘Tuurlijk. We mogen hier doordeweeks niet slapen, maar we kunnen natuurlijk gewoon bij elkaar langs komen. En… zo heb ik het niet met mijn ouders besproken, maar als we op mijn kamer zijn, hoeven we natuurlijk niet van elkaar af te blijven. Dat is geen 'slapen' toch? Dus wie weet…’
- ‘Nou, daar heb ik dus ook interessante informatie over gekregen. Alleen wil ik dat niet via de phone bespreken. Waar was jij mee bezig op je kamer? En had je daar mijn staatsiefoto bij nodig?’
- Haha, nee hoor, er zijn ook wel ’s momenten dat ik me niet aftrek… En als je de optie open houdt dat je me vanavond pijpt, dan ga ik dat ook niet doen maar dan ga ik met m’n cello aan de slag. Zullen we nu gewoon afbreken? Ik ben begonnen met de allemande, het tweede deel van de eerste cellosuite. Daar wou ik mee verder.’
- ‘Doen we… Tot straks, half acht?
- ‘Oké.’
Bij het avondeten was Andrea weer communicatiever dan toen Elsbeth thuiskwam. Ze stelde nu wel vragen over het doktersbezoek… - ‘Je bent dus niet bij dokter Knol?’
- ‘Nee, omdat ik nog nooit een dokter nodig heb gehad, was ik niet toegewezen aan een van de artsen. Knol kon er geen patiënten meer bij hebben. Ik ben nu bij een heel jonge vrouwelijke arts, Van Weel. Het klikte heel goed. Over welke pil het moest worden, waren we het gauw eens. Toen vroeg ze of ik open stond voor persoonlijke begeleiding om de seksuele ervaringen te evalueren. Omdat ik had gezegd dat ik orale seks met Benno had, ging ze erop in dat orale seks nogal eens tot een vaginale infectie leidt. Een op de drie vrouwen krijgt bij eerste seksuele activiteit zo’n infectie, en vaak gaat het dan om stellen die orale seks hebben of spuug als glijmiddel gebruiken.’
- ‘Voordat ik papa leerde kennen heb ik al seks gehad, en ik heb destijds ook zo’n infectie opgelopen. Dat komt me dus bekend voor. En omdat ik me schaamde, heb ik eerst nog gewacht naar de dokter te gaan. Het was geen leuke ervaring, kan ik je zeggen.’
- ‘Het is met antibiotica goed op te lossen, vertelde de dokter.’
- ‘Ik zal je bekennen dat die eerste seks met mijn vader was, en dat was wel een belangrijke reden om de huisarts te mijden. Ik wilde niet dat die ‘incest’ uitkwam. En ik was niet zo assertief als jij dat ik mijn vader aan de kant zette… Ook toen kon het al goed behandeld worden, en ik heb daarna trouwens heel goede herinneringen aan de seks met mijn vader overgehouden. Hij heeft me geleerd voor mijn eigen genot op te komen.’
Elsbeth herinnerde zich dat paps dat al gesuggereerd had bij hun eerste ‘verkennende seks’. Maar ze was bijzonder verrast dat mams het zelf naar voren bracht.
Bart vroeg: - ‘Heb je de dokter ook verteld dat jij met mij orale seks gehad hebt?’
- ‘Ik weet niet of je dat teleurstellend vindt, maar daar heb ik bij de dokter geen moment aan gedacht. Mijn ervaringen met jou waren door Benno kennelijk een soort van uitgewist. Maar als ik er wel aan gedacht had, zou ik het ook niet verteld hebben, hoor.’ Ze keek haar vader met een triomfantelijke blik aan. Die stak alleen zijn beide duimen op.
Elsbeth liep bij de Boitens achterom en vond in de keuken Benno’s moeder Sanne bezig met het poetsen van bestek.
- ‘Vanavond heb ik onze leesclub over de vloer. Echt zo’n gelegenheid om de zilveren lepeltjes en gebaksvorkjes even te doen. Ik heb ze met soda en aluminiumfolie gekookt, en nu moeten ze nog even nagewreven worden…’
- ‘Wat leuk, een leesclub… wat bespreken jullie vanavond?’
- ‘’Alledaags geweld’ van Eva Keuris. Heb je dat toevallig gelezen?’
- ‘Nou, niet toevallig. Ik ben gek op literaire thrillers, en dit is een heel goede in dat genre. Echt literair, heel gelaagd. Maar ook beangstigend reëel. Die zoon van Heleen, Jonah, is geen Benno zal ik maar zeggen. Wat een griezel.’
- ‘Wat leuk dat je het gelezen hebt. Maar eh, met een kwartiertje lopen ze binnen… Benno is op z’n kamer. Je had iets te bespreken met hem, zei hij…’
- ‘Ja, ik ben voor de pil naar de huisarts geweest. Die raadt aan om veel met elkaar over de seks te praten. Zo’n advies moet ik dan meteen maar opvolgen, haha.’
- ‘Benno heeft me al het een en ander verteld over jullie erotiek. Heeft-ie je dat gezegd? Ik vind het heel fijn dat jij ook zo open bent, maar jullie mogen gerust om jullie privacy denken. Openheid wordt zeer gewaardeerd maar is hier niet verplicht hoor.’
- ‘Nou, dat is bij ons thuis niet anders, en reken maar dat wij selectief open zullen zijn. Maar ik hou je niet langer op. Wordt vervolgd…’
Toen Elsbeth doorliep naar boven moest Sanne glimlachen: die meid gunde ze haar zoon uit de grond van haar hart.
Ze hoorde Benno cello spelen. Ze wachtte even bij zijn kamerdeur, klopte dan aan. Benno legde meteen zijn strijkstok neer en sloot haar in de armen. Ze zoenden intens.
- ‘Je hebt je gesprek met je huisarts gehad. Ik ben benieuwd…’
Ze deed minutieus verslag. Ze sloot af met: - ‘Nou ja, ik vind het super dat ze zich niet beperkt tot de rol van sprekende bijsluiter, maar ook een soort van relationele begeleiding aanbiedt. En ze is ook meer van onze generatie… ik had echt een klik met haar. Als we advies krijgen, blijft er heus nog genoeg over om zelf te ontdekken, denk ik.’
- ‘Maar orale seks heeft dus ook een risico, begrijp ik.’
- Ja, maar we hoeven ons niet in te houden, hoor. De goede kans is twee keer zo groot als de verkeerde… En gebeurt het toch dan ga ik er niet dood aan: het is goed te behandelen. Mijn moeder vertelde vanavond dat ze bij haar eerste seksuele activiteit ook zo’n infectie opgelopen had. Daar hoor je normaal niemand over, en dan is het toch zo dichtbij gebeurd. Zij wist natuurlijk van niks en schoot in de kramp… een nare ervaring. Ik vind het fijn dat wij zo goed met onze ouders kunnen praten over dit soort dingen… ik hoorde ten minste dat jij ook al met je moeder over onze eerste ervaringen gesproken hebt.’
‘O jee, dat heeft ze al weer doorgebriefd… mooi is dat!’
‘Ja zeker, maar ik heb al met haar afgesproken dat we selectief open zullen zijn… Je moeder is een fijn mens.’
- ‘Daar zijn we het over eens…’
Ze namen de tijd voor hand- en mondwerk, ook op riskante plekken.
Toen ze zich weer aangekleed en gefatsoeneerd hadden, gingen ze samen naar beneden. In de kamer zat de leesclub bij elkaar. Elsbeth wilde er zo onzichtbaar mogelijk langs lopen, maar Sanne vroeg haar of ze nog even tijd had. Sanne stelde haar aan de groep voor als de nieuwe vriendin van haar zoon.
- ‘We kwamen in de analyse op het thema ‘gaslighting’, emotionele manipulatie. Weet jij waar die term vandaan komt?’
- ‘Een verfilming uit 1944 van het boek ‘Gaslight’ uit 1938, de auteur weet ik zo niet meer. In die film klooit de man van een echtpaar met de verlichting in huis, toen was dat nog gaslicht. Als zijn vrouw over de lichtstoring klaagt, maakt de man haar wijs dat er helemaal geen storing is maar dat ze het zich verbeeldt. Hij doet haar gaandeweg geloven dat ze gek is. In jullie boek is Jonah natuurlijk de ‘gaslighter’… Maar eh… ik had mijn ouders beloofd op tijd thuis te zijn, en Benno heeft me al zo opgehouden…’
De groep schoot eendrachtig in de lach. Ze liepen naar buiten.
- ‘Volgens mij wou mijn moeder gewoon even met je showen…’
- ‘Dat denk ik ook. Op hun smartphone konden ze deze informatie immers binnen no time opzoeken, maar ik gun je moeder het moment van harte hoor. Dat hoef je haar overigens niet te vertellen… Haha.’
De verkering veranderde de dynamiek van hun tot dan toe zo overzichtelijke leventje enorm.
Op school was het zoeken naar nieuw evenwicht in de vriendengroepen. De ‘sollicitatie’ van Rob bij Liene was geslaagd; ze kregen openlijk verkering. Elsbeth wilde de verhouding met Hanna graag goed houden. Dat vergde evenwel de nodige weerbaarheid tegen steken onder water…
Elsbeth en Benno wilden persé voorkomen als klef stel gezien te worden, maar tegelijkertijd voelden ze hun onderlinge aantrekkingskracht sterk.
Die donderdag werd ze inderdaad ongesteld. Nu moest ze bedenken op welk tijdstip van de dag ze de pil voortaan in zou nemen. Ze voelde meteen dat ze nu een verantwoordelijkheid op zich nam… alles afwegend kwam ze uit op ‘voor het slapen gaan’. Deze eerste keer was Benno er via een videoverbinding bij… Morgenavond zou hij er live bij zijn. Dit weekend zouden ze bij Benno thuis slapen. Ze bedacht dat ze door hem ‘gevoerd’ wilde worden: eerst met de pil, dan met warm, romig en notig spul… Benno bracht zijn bed in beeld. Hij had de twijfelaar zojuist dubbel opgemaakt: - ‘Elk een eigen dekbed, dus we hoeven alleen uit vrije keus tegen elkaar aan te kruipen…’
Ze was nog nooit zo blij geweest met haar ongesteldheid als vandaag… Maar ze stond nu ook voor nieuwe vragen. Ze gebruikte overdag meestal tampons met voor de zekerheid een inlegkruisje, maar ’s nachts altijd een stevig maandverband. Dat zou ze morgen ook maar doen, al was het idee wat ongemakkelijk bij de eerste keer dat ze in één bed zouden slapen. Nou ja, ze vertrouwde op Benno’s inlevingsvermogen…
Die eerste keer slapen bij Benno thuis was spannend.
Ze fietsten uit school eerst samen naar haar huis. Elsbeth pakte een rugzak in voor haar ‘logeerspullen’. Ze hield het in overleg met Benno minimaal: ze kwam er immers niet in een leeg huis…
Het avondeten had hier flink meer dynamiek dan thuis. Sanne was levendiger dan haar moeder. En Alfred bleek ook geen zwijger. Heel gezellig, die drukte. Een speciaal item was de aanwezigheid van broertje Herre. Best een leuke jongen hoor, maar typisch nog behept met het type onvolwassenheid dat ze maar al te goed kende. Hij suggereerde dat hij vreesde voor zijn nachtrust nu de kamer naast de zijne dubbel bemenst zou zijn vannacht. Plagerig bedoeld, maar irritant aanhoudend… Alfred corrigeerde hem luchtig maar doeltreffend. Hij bond meteen in, bood zelfs excuses aan: - ‘Sorry hoor, misschien ben ik gewoon wat jaloers.’
Ze stak een duim naar hem op: excuses aanvaard.
De avond was ook gezellig. Ze praatten in een open sfeer met elkaar. Herre trok zich al vrij vroeg terug op z’n kamer. Om half tien zei Benno: - ‘Hoe denk je erover?’
Ze schoot in de lach: dat zei Bart ook vaak tegen mama. Ze antwoordde: - ‘Haha, hetzelfde.’ Wat dan weer tot herkenning en gelach leidde.
Ze gingen eerst naar de badkamer met toilet. Er waren twee wastafels, stonden ze gezellig naast elkaar tanden te poetsen.
- ‘Voor de mondhygiëne,’ lachte Benno.
- ‘Nou, het beffen ga je wel laten…’
- ‘Ja dat is ook zo, zó bloeddorstig ben ik nou ook weer niet.’
Hij moest piesen en ging op de wc zitten. - ‘Keurig hoor… dat schijnen veel mannen moeilijk te vinden, zittend plassen…’
- ‘Nou dat heeft mijn moeder er bij ons ingeramd. Da’s zo’n beetje de enige manier om spetterende ruzie met haar te krijgen.’ Het woordgrapje ontging haar niet. Hij was vaak gevat…
Op Benno’s kamer brandden groepjes waxinelichtjes in glazen cupjes.
- ‘Je hebt het gezellig gemaakt…’ zei ze.
- ‘Dat heb ik niet eens bedácht; ik denk dat het een liefdevol gebaar van mijn moeder is.’
Op het nachtkastje stond ook een karaf water met twee glazen en een doos tissues. Die zorgzaamheid maakte het nog gezelliger… support van de ouders.
Beiden kleedden ze zich zelf uit tot op het ondergoed.
- ‘Ik wil nog even naar het toilet m’n maandverband wisselen en me daar stevig inpakken.’ Terug op de kamer was het lamplicht uit, er brandden alleen nog kaarsen. Benno was al in bed gekropen. Hij floot veelbetekenend...
- ‘Wat zie je er heerlijk uit… je mag je hemdje ook wel uitdoen hoor…’ Wat ze deed. Haar borsten stonden wat gespannen zoals vaak wanneer ze ongesteld was. Hij sloeg het dekbed open en bleek al helemaal naakt te zijn. Zijn piemel hing ontspannen opzij.
- ‘Hier pak deze strip even aan en druk er een pil uit, volg de pijltjes... Ik wil graag dat jij me die toedient…’ en ze schonk water in een glas. Hij legde de pil op haar tong. Ze slikte hem door en dronk water na. Ze ruimde de strip op.
- ‘We kunnen volgend weekend de ontmaagding doen. Ik stel voor bij mij thuis. Dan heeft Herre er geen last van… haha…’
- ‘Nog acht nachtjes slapen… maar eerst déze nacht. Kom je bij me liggen?’
Benno legde zijn handen om haar borsten, wat voelden die weer heerlijk en wat lekker om op de tepels te sabbelen, zachtjes te bijten. Zoenen, tongduel… Ze bewoog haar bovenbeen door z’n lies, direct werd hij zich bewust van z’n stijve die prettig in de weg zat.
- ‘Mag ik je met de hand klaar spelen en kijken hoe je spuit?’ Dat bleek nog een inspannende klus te zijn, maar met een mooi resultaat: het spul kwam tot in z’n hals.
Hoewel ze het niet wilde, drong zich toch de herinnering aan de nachten met haar vader op… Dat was ruiger, met Benno was het gelijkwaardiger, en beslist fijner…
Uiteindelijk vielen ze met een ‘veilig’ gevoel tegen elkaar aan in slaap. In de nacht werd ze wakker en voelde dat ze haar verband moest verwisselen. Op het overloopje brandde een nachtlampje. Ze liep de trap af naar de badkamer, een verdieping lager. Toen ze weer naar boven liep, kwam Herre in z’n pyjama uit z’n kamer en zag haar met blote borsten. Verschrikt deinsde hij terug.
- ‘Oh sorry, ik moest plassen…’
- ‘Geeft niks joh, kan gebeuren. Hopelijk houdt het je straks niet uit de slaap…’
Weer op de kamer kroop ze heerlijk tegen de slapende Benno aan. Intens gelukkig.
De week vloog om.
Dat zou je nu altijd zien… Bij het autobedrijf hadden ze gevraagd of Elsbeth die zaterdag vanaf negen uur tot ’s middags vier beschikbaar was. Er werd een nieuw boekhoudsysteem doorgevoerd en ze zou die dag dan ingewerkt worden. Op zaterdag omdat ze doordeweeks naar school moest. Ze kon natuurlijk moeilijk zeggen dat ze ’s nachts ontmaagd zou worden en dat ze dan de ochtend erna gewoon vrij wilden zijn… Trouwens ook de extra verdienste kwam haar heel goed uit. Dus hadden ze afgesproken dat ‘de ceremonie’ in de nacht van zaterdag op zondag zou plaatsvinden. Benno meende dat met die ene nacht uitstel wel te dealen viel. Ja, echt penetreren zou vast een super ervaring zijn, maar de lopende intimiteit was ook al heel bevredigend. Ook kon hij die zaterdag dan ’s extra cello spelen, want daar zat tegenwoordig wel een beetje de klad in omdat ze elkaar zo vaak opzochten.
Die vrijdagmiddag fietsten Benno en Elsbeth uit school meteen naar haar huis. Daar aangekomen werden ze verrast door Andrea. Die had die ochtend in de stad nieuwe dekbedovertrekken gekocht. Maar ze had niet meer de energie gehad om het bed ook op te maken. Het waren prachtige overtrekken met kleurige realistische bloemmotieven ‘uitgestrooid’ over de witte ondergrond. De geliefden zouden die altijd weer inspannende klus van bed verschonen dus samen in orde moeten maken. Eenmaal bovengekomen besloten ze het bed eerst nog in z’n oude staat te gebruiken. Lokaal raakte het te vervangen linnengoed behoorlijk bevlekt, maar het kon later de middag zo de wasmachine in. Ze maakten aansluitend het bed op voor de komende nacht.
- ‘Kunnen we nu vanavond wel wéér vrijen?’ vroeg Elsbeth.
- ‘Reken maar!’ antwoordde Benno, ‘We hebben de machinerie alvast op stoom gebracht. Ik heb ’s over een middeleeuwse ridder gelezen die een wapenschild had met dertien druppels erop, omdat hij er prat op ging in één nacht dertien keer klaar te kunnen komen, dan halen wij toch wel een keer of drie, vier zou ik denken.’
- ‘Daar hou ik je aan, en bedenk: die nacht moet nog beginnen hè…’
Ze aten preiprol, de Zeeuwse stamppot-rauwe-prei met gebakken spekjes en blokjes gekookt ei erdoor geroerd. Benno kende het gerecht niet, maar hij vond het verrukkelijk. Andrea genoot van haar kooksucces.
Na het eten vroeg Bart of Benno het leuk vond om even zijn werkplaats te bekijken. Natuurlijk vond hij dat leuk, maar hij vermoedde dat er misschien nog een serieus gesprek achter zou zitten. Dat bleek ook het geval, maar heel anders dan hij gedacht had. Ze bekeken inderdaad de werkplaats die bijzonder was omdat die er op ingericht was ook restauratiewerk te doen, zoals aan houten ornamenten, spiegels en glas-in-lood.
Maar dan vroeg Bart of hij de volgende dag aan het begin van de middag even kon helpen met een speciale klus. Op een bouwbeurs had Bart een bijzondere verlichtingscombinatie op de kop getikt, bedoeld als verjaardagscadeau voor Elsbeth. Het was een verlichtingsornament dat tegen een glad wit plafond aangebracht kon worden. Een ring van blauwe lampjes kon het plafond dan blauw aanlichten, Daaronder was er een gewone kamerlamp. Er hoorde apart-maar-gekoppeld een soort van net met kleine LED-lampjes bij dat onder het plafond gespannen moest worden. Het effect was dan dat je een donkerblauwe ‘hemel’ had waaronder sterren naar believen gloeiden of twinkelden. Met een afstandsbediening kon je combinaties regelen. Alles kon apart van elkaar gedimd worden.
- ‘Ik wou dat verjaardagscadeau maar alvast aanbrengen voor deze speciale nacht van jullie. ’s Morgens doe ik dan de elektrische kant en bevestig ik de haken voor het net, maar om dat net aan te brengen is het een stuk makkelijker als jij me erbij kunt assisteren. Vandaar.’
- ‘Natuurlijk kan ik helpen, zal ik er om één uur zijn?’
- ‘Ja, dat zou fijn zijn. Ennuh… nou we elkaar toch onder vier ogen spreken… Het was een bijzondere start tussen Elsbeth, jou en mij… maar ik vind dat het ten goede gekeerd is. Wees ervan verzekerd dat ik mijn dochter volkomen aan jou toevertrouw… Tussen ons is er geen spanning meer wat mij betreft… Ik heb de indruk dat dat ook voor jou geldt…
- ‘Honderd procent zeker!’
Ze omhelsden elkaar. Bart gaf Benno een zoen op beide wangen.
Wat anders was dan de vorige nachten: Elsbeth was niet meer ongesteld. Ze genoten er elk op hun eigen manier van dat Benno Elsbeth nu kon beffen. Ze vrijden heerlijk, maar dus nog zonder penetratie. Voor Benno bleef het bij twee keer klaarkomen, Elsbeth haalde het eerder bedachte quotum wel. Ze maakten er nauwelijks nog een woord aan vuil, te druk met het echte minnekozen…
Elsbeth moest er dus op tijd uit. Benno stond mee met haar op. Fietste ook met haar op om bij autobedrijf Drijver met een zwaai en een ‘tot vanmiddag’ afscheid te nemen.
De sterrenhemel was ruim vóór Elsbeth terugkwam klaar. Met het gordijn voor het raam dicht was het net donker genoeg om een indruk van het effect te krijgen: het was erg geslaagd. Vanavond in het donker zou het ongetwijfeld nog fraaier zijn… en vanavond ging het gebeuren… ze zouden de sterren van de hemel vrijen… hopelijk alleen figuurlijk dan wel te verstaan.
Toen Elsbeth thuis kwam, was ze verrukt van de sterrenhemel. Ze knuffelde haar vader hevig, en kon het niet nalaten plagerig met haar bovenbeen in z’n kruis te wrijven.
- ‘Ja, wrijf me m’n sneue positie maar in, rotmeid van me,’ fluisterde hij haar in het oor. Elsbeth keek hem aan, hij grimlachte als een boer met kiespijn…
- ‘Ik denk dat ik zo wel naar bed zou willen, het was een inspannende dag…’
Elsbeth zei het nog vóór half negen, en met een stalen gezicht. ‘En hoe denk jij erover?’ vroeg ze aan Benno. Die schoot natuurlijk in de lach: - ‘Hetzelfde!’
- ‘Het uitstel heeft nu wel lang genoeg geduurd, zeker,’ merkte Bart op.
- ‘Ga lekker van elkaar genieten,’ vulde Andrea aan.
- ‘Als kind gaf ik jullie voor ik naar boven ging altijd een nachtzoen; dat wil ik nu nog eens doen. Ik sluit m’n status als ‘Jungfer’ definitief af… Vanaf straks ben ik vróuw… Paps en mams, ik bedank jullie als de zorgzame ouders die mij een zorgeloze jeugd hebben gegeven, voor alle vertrouwen dat jullie in me gesteld hebben. En ik bedank jullie voor de gulle manier waarop jullie Benno omarmen als mijn vriend. En paps, wat heb je een prachtige sterrenhemel voor me aangebracht op mijn kamer.’ En toen raakte ze geëmotioneerd, klampte eerst Andrea en toen Bart aan bij de aangekondigde nachtzoen. Die beantwoordden haar gebaar met een warme knuffel en gepast zwijgen.
Het was inmiddels donker. Elsbeth regelde de verlichting: het blauw op sterk, de lamp minimaal, de sterren stralend. Elsbeth legde haar armen om Benno’s nek en drukte zich tegen hem aan. Ze zoenden intens. Ze hadden zich vóór het eten gedoucht. Ze kleedden elkaar uit. Dan kropen ze in bed, onder het dekbed… eerst warmden ze zich aan elkaar… ze tastten elkaar af… zoenden tussendoor…
- ‘Tot nu toe zat je áán mij, nu wil ik je ín mij… Hoe gaan we dat doen? Ik zou wel willen dat jij het meest initiatief neemt, dat je me gaat némen… en dat ik wat passief blijf. Ik geef het wel aan als ik je wil sturen. Je piemel staat al helemaal stijf, maar ik wil natuurlijk wel een liefdevolle aanloop.’
- ‘Ga eens op je rug liggen, als je wilt… Zo ja…’
Benno ging, z’n knieën aan weerszijden van haar, over haar heen zitten, boog zich voorover en omstreelde haar hoofd, kuste haar op d’r ogen, betastte haar oren en liet z’n handen langs haar hals afglijden over haar schouders naar haar borsten, masseerde die stevig en nam dan haar tepels in de mond. Dat alles traag en met aandacht. Hij ging door naar onderen zoende haar op haar buik tot en met de navel.
Elsbeth genoot van zijn aanrakingen en aandacht. Hij was… ah nee, nu dacht ze toch weer aan haar vader… hij was bedachtzamer, of gewoon… gelijkwaardiger aan haar zelf. Hij is een lieverd…
Hij vroeg of ze op haar buik wilde gaan liggen. Hij ging over haar bovenbenen zitten, z’n erectie lag op haar bilnaad. Hij masseerde haar schouders, bovenarmen en dan langdurig haar rug, omlaag met z’n binnenhanden, terug naar boven met gekromde vingers, de nagels over haar rug. Elsbeth kreunde van genoegen. Hij masseerde haar billen, de achterkant van haar benen, haar voeten…
Laat dit niet ophouden vóór je me overal aangeraakt hebt… dacht ze.
Hij dirigeerde haar weer op haar rug, omvatte eerst haar ene been met z’n handen, wreef van de voet omhoog tot in haar kruis. Haar vagina was warm-vochtig. Dan wreef hij het andere been, vanaf de enkel tot ook in haar kruis… Hij bewerkte nu haar vulva met de knokkels van z’n rechterhand die glom van haar sap… Aan z’n lange slanke piemel hing een sliert voorvocht.
- ‘Hopelijk heb ik nu genoeg zenuwuiteinden geprikkeld, Jungfer… mag ik je beffen?
- ‘Ja, graag, maar dan graag soixante-neuf, ik wil je proeven…
Hij zoende, likte, neukte haar ondiep met z’n tong, zoog op haar clit… Haar vulva stond strak van de gezwollen clitoris. Zij nam zijn piemel in haar mond, tot halverwege… Zou die straks helemaal in haar kut passen? Ze ervoer het allemaal intens en dan ineens voelde ze het momentum…
- ‘Ik wil je in me, nu!’
Benno positioneerde zich tussen haar benen, Elsbeth trok haar schaamlippen uit elkaar… Hij zette z’n glanzende eikel tegen haar gaatje en drong voorzichtig naar binnen. Zij spande onwillekeurig haar kutspieren, waardoor hij weerstand ervoer…
- ‘Ja, ik voel je binnenkomen, toe maar… zet maar door…’
Hij gleed een heel stuk naar binnen, voelde dan opnieuw weerstand… Nu maakte hij echte neukbewegingen… stukje terug, weer naar binnen… daar was de weerstand weer…
- ‘Benno, kom op! Ik wil hem helemaal… toe maar…’
En dan stootte hij ineens tot aan z’n peniswortel naar binnen, hield even stil…
- ‘Ja, dit is hem… wat vul je me heerlijk op… neuk me tot je spuit… en neuk me tot ik ook klaarkom!’
O jee, z’n prostaat werd actief… hij ging komen… nee nog niet! Jawel… verdomme! Maar anders dan hij verwachtte, trad er geen verslapping op… hij bleef stijf en kon doorneuken, maar nu in een heet-sappige omgeving… tjezus, wat was dit lekker!
- ‘Oh Benno, ga door… je vult me zo lekker op… ga door… je past! Het is zo heerlijk… je stoot me naar de zevende hemel!’ En dan overspoelde haar orgasme haar… Ze juichte ‘Jah - jaa-aah!’ en zette haar nagels diep in Benno’s rug. Hij kwam nog een keer klaar… en nóg hield z’n erectie aan…
- ‘Mag ik nog doorgaan?’
- ‘Ja, ga door… niet stoppen… neuken!’ Even later tuimelde ze in een spuitend tweede orgasme, het was alsof ze zweefde. Dan hield Benno z’n beweging in en vlijde zich op haar, terwijl hij voor de derde keer klaarkwam, vloeiend nu…
Ze lagen een hele tijd hijgend en zwijgend bewegingloos op elkaar. Benno gaf haar dan een zoen op haar beide ogen. Ze keken elkaar intens aan.
- ‘Dit was eens en nooit weer…’ fluisterde Elsbeth verzaligd. Benno kon de inhoud van haar woorden en de toon niet rijmen…
- ‘Was het niet goed?’ vroeg hij verbaasd.
- ‘Het was fantastisch, maar ik kan nooit meer ontmaagd worden. Ik ben nu een vrouw. Jouw vrouw!’
Benno zag sterren twinkelen in haar ogen.
EINDE
Naschrift – Verantwoording
Beste lezer, Misschien heb je bij dit verhaal wel ’s gedacht: Dit is allemaal wel erg braaf! en: Wat doet in vredesnaam die informatie over vaginale infectie in een seksverhaal?! Daar heb ik twee redenen voor. De tweede vraag vergt de minste uitleg, dus daar begin ik even mee.
1. Wat heel vaak in de reacties op de verhalen naar voren komt, is de hang van de lezers naar ‘echt gebeurd’, waarheid. Op een of andere manier willen lezers uit de verhalen niet alleen spanning halen maar ook kennis… wat kán er? En dat is zeker een van de effecten die porno en erotische verhalen hebben: ze kunnen je blik verruimen en je inspireren. Probleem is alleen dat die (beeld)verhalen misschien wel op realiteit gebaseerd zijn, maar dat ze onvermijdelijk ook ‘verdicht’ (compact gemaakt) zijn. Kijk naar de Duitse literaire uitdrukking ‘Wahrheit und Dichtung’. De tijd bijvoorbeeld gaat veel sneller dan in werkelijkheid of er wordt juist vertraging toegepast. De lezer wil genieten, dus we laten minder leuke aspecten buiten beeld. Als veel fictief gedrag in de pornowereld de norm in de echte wereld zou zijn, zouden de soa’s (geslachtsziekten) gigantisch pieken, maar je leest er hier zelden of nooit iets over.
Mijn eerste vrouw en ik zijn in een gelovig milieu opgegroeid: seks voor het huwelijk was not-done: zondig. Maar ja, we deden het natuurlijk toch… en daar liep mijn meisje-toen-nog een vaginale infectie op. Terwijl we ons toch al zondig voelden, moesten we ook dáár nog mee dealen. Uiteindelijk ging ze naar de dokter (uit hetzelfde milieu) die het verdomme ook nog doorbriefde aan haar ouders… Het heeft de start van onze seks danig verpest en heeft nog lang een remmende invloed gehad op onze seksuele relatie. Een op de drie vrouwen krijgt statistisch gezien met zo’n infectie te maken. Die statistiek berust niet op de praktijk die hier in seksverhalen geschetst wordt. Dus dacht ik: als lezers ook kennis willen opdoen, dan mogen ze ook hier wel ’s over lezen… waargebeurd! Niet om af te schrikken... in tegendeel... Maar ik heb het Elsbeth toch maar bespaard :-)
2. Wie mijn profiel wel eens bekeken heeft, weet dat ik enerzijds gefascineerd ben door ‘familieseks’ en er tegelijkertijd moeite mee heb, maar er – net als aan de seks-vóór-het-huwelijk – aan toegeef; fictioneel aan toegeef dan wel! Want ik denk ook hier aan de inspiratie die lezers zoeken. Het laatste wat ik wil, is lezers in de realiteit tot incest aanzetten. Er zijn mensen (ik ken ze uit mijn eigen omgeving) die aan zulke seks heel warme herinneringen bewaren. Maar er zijn ook heel veel mensen met traumatische ervaringen in die sfeer. En dat aandeel ligt hoger dan het een-derde deel van de vaginale infecties. (Ook zulke mensen ken ik uit eigen waarneming...)
Wat drijft mij dan toch naar zulke situaties? Het antwoord heeft te maken met de voorwaarde die ik aan mijn verhalen stel. Seks moet daarin – net als in mijn reële leven – gelijkwaardig, respectvol, sociaal veilig en zo mogelijk liefdevol zijn. En dat is nu juist de sfeer die als het goed is juist in familieverband vaak te vinden is. De ‘verdichting’ in mijn verhalen is dan dat in families die gelijkwaardigheid en veiligheid ook nogal eens ontbreken, en dat zulke situaties bij mij buiten beeld blijven. Met name de gelijkwaardigheid is een moeilijk in te schatten factor. De ouder bijvoorbeeld beleeft seksualiteit in een heel ander ontwikkelingsstadium dan het kind. Of die geile broer is helemaal niet liefdevol maar dwingend en dominant. Ik wéét dat, en toch fantaseer ik graag in die familiesfeer. Ik verzeker je dat ik daar in de realiteit van mijn eigen leven geen enkele ervaring mee heb. Ik fantaseer sprookjes. In de realiteit bestaan er geen laarzen waarmee een klein jochie stappen van zeven mijl kan zetten! En ook al kan familieseks misschien ook góed uitvallen, mijn advies is: laat je in die zin niet inspireren door mijn verhalen. Geniet alleen in je hoofd (en misschien met je hand). Dit verhaal Driehoeksrelatie scheert erlangs… mijn doel ermee is te laten zien dat je van de aantrekkingskracht van incest gewoon af kunt zien, en dat het dan ook mooi kan zijn.
In het voorjaar van 2024 werkte ik aan de serie De Lauwerkrans. Zoals vaker in mijn verhalen liep het helemaal uit de hand. Een volstrekt monogaam echtpaar vliegt, méér dan door mij bedoeld, fantastisch uit de bocht. Nu had ik ze als ouders een tweeling toebedeeld: Aalt en Hans. Niet voor de seks, maar gewoon als zonen. En die zouden te maken krijgen met één meisje dat op hen beiden valt en dat meisje wilde afrekenen met de seksrelatie met haar vader. Maar omdat de moeder van de jongens zich mijn schrijverspen toe-eigende en vér over haar en mijn grenzen ging, kon ik in het verhaal niet meer geloofwaardig verder zonder hen óók te verenigen met hun moeder. Dat kon ik die onschuldige knapen niet aandoen... Ik ben toen uit arren moede gestopt met die serie.
Pas nu ik deze zoete serie Driehoeksrelatie geschreven heb, ben ik er klaar voor om De Lauwerkrans weer op te pakken. Spoiler: die knapen gaan er echt aan geloven en in mijn plan gaan ze daar niet aan lijden... Maar het schrijfwerk moet nog beginnen...
Gerrit Tonner
.
Dit is de slotaflevering. Wil je deze aflevering lezen zonder de eerdere delen gelezen te hebben, lees dan toch deel 5 met de samenvatting die eraan vooraf gaat.
Aan dit slot voeg ik een Naschrift / Verantwoording toe.
Als Elsbeth thuiskomt, treft ze haar moeder aan in de keuken.
- ‘Ha, mam, ik ben bij de huisarts geweest, en ik kon meteen de pil afhalen bij de apotheek. Dus dat is geregeld. Ik ben in de praktijk toegewezen aan een nieuwe, jonge, vrouwelijke arts, mevrouw Van Weel. Zij heeft me veel informatie gegeven. Die wil ik met Benno bespreken, vind je het goed dat ik met hem afspreek voor vanavond?’
- ‘Je weet dat papa en ik er niet voor zijn dat jullie doordeweeks bij elkaar slapen, maar als het alleen om zo’n bespreking gaat, is dat natuurlijk oké. Hij mag ook wel hier komen, hoor.’ Verder vroeg Andrea niet door. Voor Elsbeth toch een teken dat haar moeder dan wel ‘bereikbaarder’ was dan tot voor kort, maar ze was ook nog niet helemaal terug uit haar apathie. Het wisselde kennelijk nog per situatie.
Elsbeth belde Benno via WhatsApp-video. Hij was op z’n kamer, zag ze.
- ‘Hi schat, fijn je na zo lange tijd weer ’s te zien!’
- ‘Ja, ruim twee volle klokuren pure eenzaamheid… dat is wel afzien. Maar hé, hoe was het bij de dokter?
- ‘Succesvol!’ Ze hield het doosje met de pil omhoog. ‘Mijn huisarts is een jonge vrouw die er ook nog ’s heel jong uitziet. Ze was niet alleen heel vriendelijk, maar ik kon ervoor kiezen om in het begin ook persoonlijk begeleid te worden, en daar heb ik voor gekozen. Ze gaf heel veel informatie. En die zou ik liever live met je bespreken. Zal ik vanavond bij je langskomen?’
- ‘Tuurlijk. We mogen hier doordeweeks niet slapen, maar we kunnen natuurlijk gewoon bij elkaar langs komen. En… zo heb ik het niet met mijn ouders besproken, maar als we op mijn kamer zijn, hoeven we natuurlijk niet van elkaar af te blijven. Dat is geen 'slapen' toch? Dus wie weet…’
- ‘Nou, daar heb ik dus ook interessante informatie over gekregen. Alleen wil ik dat niet via de phone bespreken. Waar was jij mee bezig op je kamer? En had je daar mijn staatsiefoto bij nodig?’
- Haha, nee hoor, er zijn ook wel ’s momenten dat ik me niet aftrek… En als je de optie open houdt dat je me vanavond pijpt, dan ga ik dat ook niet doen maar dan ga ik met m’n cello aan de slag. Zullen we nu gewoon afbreken? Ik ben begonnen met de allemande, het tweede deel van de eerste cellosuite. Daar wou ik mee verder.’
- ‘Doen we… Tot straks, half acht?
- ‘Oké.’
Bij het avondeten was Andrea weer communicatiever dan toen Elsbeth thuiskwam. Ze stelde nu wel vragen over het doktersbezoek… - ‘Je bent dus niet bij dokter Knol?’
- ‘Nee, omdat ik nog nooit een dokter nodig heb gehad, was ik niet toegewezen aan een van de artsen. Knol kon er geen patiënten meer bij hebben. Ik ben nu bij een heel jonge vrouwelijke arts, Van Weel. Het klikte heel goed. Over welke pil het moest worden, waren we het gauw eens. Toen vroeg ze of ik open stond voor persoonlijke begeleiding om de seksuele ervaringen te evalueren. Omdat ik had gezegd dat ik orale seks met Benno had, ging ze erop in dat orale seks nogal eens tot een vaginale infectie leidt. Een op de drie vrouwen krijgt bij eerste seksuele activiteit zo’n infectie, en vaak gaat het dan om stellen die orale seks hebben of spuug als glijmiddel gebruiken.’
- ‘Voordat ik papa leerde kennen heb ik al seks gehad, en ik heb destijds ook zo’n infectie opgelopen. Dat komt me dus bekend voor. En omdat ik me schaamde, heb ik eerst nog gewacht naar de dokter te gaan. Het was geen leuke ervaring, kan ik je zeggen.’
- ‘Het is met antibiotica goed op te lossen, vertelde de dokter.’
- ‘Ik zal je bekennen dat die eerste seks met mijn vader was, en dat was wel een belangrijke reden om de huisarts te mijden. Ik wilde niet dat die ‘incest’ uitkwam. En ik was niet zo assertief als jij dat ik mijn vader aan de kant zette… Ook toen kon het al goed behandeld worden, en ik heb daarna trouwens heel goede herinneringen aan de seks met mijn vader overgehouden. Hij heeft me geleerd voor mijn eigen genot op te komen.’
Elsbeth herinnerde zich dat paps dat al gesuggereerd had bij hun eerste ‘verkennende seks’. Maar ze was bijzonder verrast dat mams het zelf naar voren bracht.
Bart vroeg: - ‘Heb je de dokter ook verteld dat jij met mij orale seks gehad hebt?’
- ‘Ik weet niet of je dat teleurstellend vindt, maar daar heb ik bij de dokter geen moment aan gedacht. Mijn ervaringen met jou waren door Benno kennelijk een soort van uitgewist. Maar als ik er wel aan gedacht had, zou ik het ook niet verteld hebben, hoor.’ Ze keek haar vader met een triomfantelijke blik aan. Die stak alleen zijn beide duimen op.
Elsbeth liep bij de Boitens achterom en vond in de keuken Benno’s moeder Sanne bezig met het poetsen van bestek.
- ‘Vanavond heb ik onze leesclub over de vloer. Echt zo’n gelegenheid om de zilveren lepeltjes en gebaksvorkjes even te doen. Ik heb ze met soda en aluminiumfolie gekookt, en nu moeten ze nog even nagewreven worden…’
- ‘Wat leuk, een leesclub… wat bespreken jullie vanavond?’
- ‘’Alledaags geweld’ van Eva Keuris. Heb je dat toevallig gelezen?’
- ‘Nou, niet toevallig. Ik ben gek op literaire thrillers, en dit is een heel goede in dat genre. Echt literair, heel gelaagd. Maar ook beangstigend reëel. Die zoon van Heleen, Jonah, is geen Benno zal ik maar zeggen. Wat een griezel.’
- ‘Wat leuk dat je het gelezen hebt. Maar eh, met een kwartiertje lopen ze binnen… Benno is op z’n kamer. Je had iets te bespreken met hem, zei hij…’
- ‘Ja, ik ben voor de pil naar de huisarts geweest. Die raadt aan om veel met elkaar over de seks te praten. Zo’n advies moet ik dan meteen maar opvolgen, haha.’
- ‘Benno heeft me al het een en ander verteld over jullie erotiek. Heeft-ie je dat gezegd? Ik vind het heel fijn dat jij ook zo open bent, maar jullie mogen gerust om jullie privacy denken. Openheid wordt zeer gewaardeerd maar is hier niet verplicht hoor.’
- ‘Nou, dat is bij ons thuis niet anders, en reken maar dat wij selectief open zullen zijn. Maar ik hou je niet langer op. Wordt vervolgd…’
Toen Elsbeth doorliep naar boven moest Sanne glimlachen: die meid gunde ze haar zoon uit de grond van haar hart.
Ze hoorde Benno cello spelen. Ze wachtte even bij zijn kamerdeur, klopte dan aan. Benno legde meteen zijn strijkstok neer en sloot haar in de armen. Ze zoenden intens.
- ‘Je hebt je gesprek met je huisarts gehad. Ik ben benieuwd…’
Ze deed minutieus verslag. Ze sloot af met: - ‘Nou ja, ik vind het super dat ze zich niet beperkt tot de rol van sprekende bijsluiter, maar ook een soort van relationele begeleiding aanbiedt. En ze is ook meer van onze generatie… ik had echt een klik met haar. Als we advies krijgen, blijft er heus nog genoeg over om zelf te ontdekken, denk ik.’
- ‘Maar orale seks heeft dus ook een risico, begrijp ik.’
- Ja, maar we hoeven ons niet in te houden, hoor. De goede kans is twee keer zo groot als de verkeerde… En gebeurt het toch dan ga ik er niet dood aan: het is goed te behandelen. Mijn moeder vertelde vanavond dat ze bij haar eerste seksuele activiteit ook zo’n infectie opgelopen had. Daar hoor je normaal niemand over, en dan is het toch zo dichtbij gebeurd. Zij wist natuurlijk van niks en schoot in de kramp… een nare ervaring. Ik vind het fijn dat wij zo goed met onze ouders kunnen praten over dit soort dingen… ik hoorde ten minste dat jij ook al met je moeder over onze eerste ervaringen gesproken hebt.’
‘O jee, dat heeft ze al weer doorgebriefd… mooi is dat!’
‘Ja zeker, maar ik heb al met haar afgesproken dat we selectief open zullen zijn… Je moeder is een fijn mens.’
- ‘Daar zijn we het over eens…’
Ze namen de tijd voor hand- en mondwerk, ook op riskante plekken.
Toen ze zich weer aangekleed en gefatsoeneerd hadden, gingen ze samen naar beneden. In de kamer zat de leesclub bij elkaar. Elsbeth wilde er zo onzichtbaar mogelijk langs lopen, maar Sanne vroeg haar of ze nog even tijd had. Sanne stelde haar aan de groep voor als de nieuwe vriendin van haar zoon.
- ‘We kwamen in de analyse op het thema ‘gaslighting’, emotionele manipulatie. Weet jij waar die term vandaan komt?’
- ‘Een verfilming uit 1944 van het boek ‘Gaslight’ uit 1938, de auteur weet ik zo niet meer. In die film klooit de man van een echtpaar met de verlichting in huis, toen was dat nog gaslicht. Als zijn vrouw over de lichtstoring klaagt, maakt de man haar wijs dat er helemaal geen storing is maar dat ze het zich verbeeldt. Hij doet haar gaandeweg geloven dat ze gek is. In jullie boek is Jonah natuurlijk de ‘gaslighter’… Maar eh… ik had mijn ouders beloofd op tijd thuis te zijn, en Benno heeft me al zo opgehouden…’
De groep schoot eendrachtig in de lach. Ze liepen naar buiten.
- ‘Volgens mij wou mijn moeder gewoon even met je showen…’
- ‘Dat denk ik ook. Op hun smartphone konden ze deze informatie immers binnen no time opzoeken, maar ik gun je moeder het moment van harte hoor. Dat hoef je haar overigens niet te vertellen… Haha.’
De verkering veranderde de dynamiek van hun tot dan toe zo overzichtelijke leventje enorm.
Op school was het zoeken naar nieuw evenwicht in de vriendengroepen. De ‘sollicitatie’ van Rob bij Liene was geslaagd; ze kregen openlijk verkering. Elsbeth wilde de verhouding met Hanna graag goed houden. Dat vergde evenwel de nodige weerbaarheid tegen steken onder water…
Elsbeth en Benno wilden persé voorkomen als klef stel gezien te worden, maar tegelijkertijd voelden ze hun onderlinge aantrekkingskracht sterk.
Die donderdag werd ze inderdaad ongesteld. Nu moest ze bedenken op welk tijdstip van de dag ze de pil voortaan in zou nemen. Ze voelde meteen dat ze nu een verantwoordelijkheid op zich nam… alles afwegend kwam ze uit op ‘voor het slapen gaan’. Deze eerste keer was Benno er via een videoverbinding bij… Morgenavond zou hij er live bij zijn. Dit weekend zouden ze bij Benno thuis slapen. Ze bedacht dat ze door hem ‘gevoerd’ wilde worden: eerst met de pil, dan met warm, romig en notig spul… Benno bracht zijn bed in beeld. Hij had de twijfelaar zojuist dubbel opgemaakt: - ‘Elk een eigen dekbed, dus we hoeven alleen uit vrije keus tegen elkaar aan te kruipen…’
Ze was nog nooit zo blij geweest met haar ongesteldheid als vandaag… Maar ze stond nu ook voor nieuwe vragen. Ze gebruikte overdag meestal tampons met voor de zekerheid een inlegkruisje, maar ’s nachts altijd een stevig maandverband. Dat zou ze morgen ook maar doen, al was het idee wat ongemakkelijk bij de eerste keer dat ze in één bed zouden slapen. Nou ja, ze vertrouwde op Benno’s inlevingsvermogen…
Die eerste keer slapen bij Benno thuis was spannend.
Ze fietsten uit school eerst samen naar haar huis. Elsbeth pakte een rugzak in voor haar ‘logeerspullen’. Ze hield het in overleg met Benno minimaal: ze kwam er immers niet in een leeg huis…
Het avondeten had hier flink meer dynamiek dan thuis. Sanne was levendiger dan haar moeder. En Alfred bleek ook geen zwijger. Heel gezellig, die drukte. Een speciaal item was de aanwezigheid van broertje Herre. Best een leuke jongen hoor, maar typisch nog behept met het type onvolwassenheid dat ze maar al te goed kende. Hij suggereerde dat hij vreesde voor zijn nachtrust nu de kamer naast de zijne dubbel bemenst zou zijn vannacht. Plagerig bedoeld, maar irritant aanhoudend… Alfred corrigeerde hem luchtig maar doeltreffend. Hij bond meteen in, bood zelfs excuses aan: - ‘Sorry hoor, misschien ben ik gewoon wat jaloers.’
Ze stak een duim naar hem op: excuses aanvaard.
De avond was ook gezellig. Ze praatten in een open sfeer met elkaar. Herre trok zich al vrij vroeg terug op z’n kamer. Om half tien zei Benno: - ‘Hoe denk je erover?’
Ze schoot in de lach: dat zei Bart ook vaak tegen mama. Ze antwoordde: - ‘Haha, hetzelfde.’ Wat dan weer tot herkenning en gelach leidde.
Ze gingen eerst naar de badkamer met toilet. Er waren twee wastafels, stonden ze gezellig naast elkaar tanden te poetsen.
- ‘Voor de mondhygiëne,’ lachte Benno.
- ‘Nou, het beffen ga je wel laten…’
- ‘Ja dat is ook zo, zó bloeddorstig ben ik nou ook weer niet.’
Hij moest piesen en ging op de wc zitten. - ‘Keurig hoor… dat schijnen veel mannen moeilijk te vinden, zittend plassen…’
- ‘Nou dat heeft mijn moeder er bij ons ingeramd. Da’s zo’n beetje de enige manier om spetterende ruzie met haar te krijgen.’ Het woordgrapje ontging haar niet. Hij was vaak gevat…
Op Benno’s kamer brandden groepjes waxinelichtjes in glazen cupjes.
- ‘Je hebt het gezellig gemaakt…’ zei ze.
- ‘Dat heb ik niet eens bedácht; ik denk dat het een liefdevol gebaar van mijn moeder is.’
Op het nachtkastje stond ook een karaf water met twee glazen en een doos tissues. Die zorgzaamheid maakte het nog gezelliger… support van de ouders.
Beiden kleedden ze zich zelf uit tot op het ondergoed.
- ‘Ik wil nog even naar het toilet m’n maandverband wisselen en me daar stevig inpakken.’ Terug op de kamer was het lamplicht uit, er brandden alleen nog kaarsen. Benno was al in bed gekropen. Hij floot veelbetekenend...
- ‘Wat zie je er heerlijk uit… je mag je hemdje ook wel uitdoen hoor…’ Wat ze deed. Haar borsten stonden wat gespannen zoals vaak wanneer ze ongesteld was. Hij sloeg het dekbed open en bleek al helemaal naakt te zijn. Zijn piemel hing ontspannen opzij.
- ‘Hier pak deze strip even aan en druk er een pil uit, volg de pijltjes... Ik wil graag dat jij me die toedient…’ en ze schonk water in een glas. Hij legde de pil op haar tong. Ze slikte hem door en dronk water na. Ze ruimde de strip op.
- ‘We kunnen volgend weekend de ontmaagding doen. Ik stel voor bij mij thuis. Dan heeft Herre er geen last van… haha…’
- ‘Nog acht nachtjes slapen… maar eerst déze nacht. Kom je bij me liggen?’
Benno legde zijn handen om haar borsten, wat voelden die weer heerlijk en wat lekker om op de tepels te sabbelen, zachtjes te bijten. Zoenen, tongduel… Ze bewoog haar bovenbeen door z’n lies, direct werd hij zich bewust van z’n stijve die prettig in de weg zat.
- ‘Mag ik je met de hand klaar spelen en kijken hoe je spuit?’ Dat bleek nog een inspannende klus te zijn, maar met een mooi resultaat: het spul kwam tot in z’n hals.
Hoewel ze het niet wilde, drong zich toch de herinnering aan de nachten met haar vader op… Dat was ruiger, met Benno was het gelijkwaardiger, en beslist fijner…
Uiteindelijk vielen ze met een ‘veilig’ gevoel tegen elkaar aan in slaap. In de nacht werd ze wakker en voelde dat ze haar verband moest verwisselen. Op het overloopje brandde een nachtlampje. Ze liep de trap af naar de badkamer, een verdieping lager. Toen ze weer naar boven liep, kwam Herre in z’n pyjama uit z’n kamer en zag haar met blote borsten. Verschrikt deinsde hij terug.
- ‘Oh sorry, ik moest plassen…’
- ‘Geeft niks joh, kan gebeuren. Hopelijk houdt het je straks niet uit de slaap…’
Weer op de kamer kroop ze heerlijk tegen de slapende Benno aan. Intens gelukkig.
De week vloog om.
Dat zou je nu altijd zien… Bij het autobedrijf hadden ze gevraagd of Elsbeth die zaterdag vanaf negen uur tot ’s middags vier beschikbaar was. Er werd een nieuw boekhoudsysteem doorgevoerd en ze zou die dag dan ingewerkt worden. Op zaterdag omdat ze doordeweeks naar school moest. Ze kon natuurlijk moeilijk zeggen dat ze ’s nachts ontmaagd zou worden en dat ze dan de ochtend erna gewoon vrij wilden zijn… Trouwens ook de extra verdienste kwam haar heel goed uit. Dus hadden ze afgesproken dat ‘de ceremonie’ in de nacht van zaterdag op zondag zou plaatsvinden. Benno meende dat met die ene nacht uitstel wel te dealen viel. Ja, echt penetreren zou vast een super ervaring zijn, maar de lopende intimiteit was ook al heel bevredigend. Ook kon hij die zaterdag dan ’s extra cello spelen, want daar zat tegenwoordig wel een beetje de klad in omdat ze elkaar zo vaak opzochten.
Die vrijdagmiddag fietsten Benno en Elsbeth uit school meteen naar haar huis. Daar aangekomen werden ze verrast door Andrea. Die had die ochtend in de stad nieuwe dekbedovertrekken gekocht. Maar ze had niet meer de energie gehad om het bed ook op te maken. Het waren prachtige overtrekken met kleurige realistische bloemmotieven ‘uitgestrooid’ over de witte ondergrond. De geliefden zouden die altijd weer inspannende klus van bed verschonen dus samen in orde moeten maken. Eenmaal bovengekomen besloten ze het bed eerst nog in z’n oude staat te gebruiken. Lokaal raakte het te vervangen linnengoed behoorlijk bevlekt, maar het kon later de middag zo de wasmachine in. Ze maakten aansluitend het bed op voor de komende nacht.
- ‘Kunnen we nu vanavond wel wéér vrijen?’ vroeg Elsbeth.
- ‘Reken maar!’ antwoordde Benno, ‘We hebben de machinerie alvast op stoom gebracht. Ik heb ’s over een middeleeuwse ridder gelezen die een wapenschild had met dertien druppels erop, omdat hij er prat op ging in één nacht dertien keer klaar te kunnen komen, dan halen wij toch wel een keer of drie, vier zou ik denken.’
- ‘Daar hou ik je aan, en bedenk: die nacht moet nog beginnen hè…’
Ze aten preiprol, de Zeeuwse stamppot-rauwe-prei met gebakken spekjes en blokjes gekookt ei erdoor geroerd. Benno kende het gerecht niet, maar hij vond het verrukkelijk. Andrea genoot van haar kooksucces.
Na het eten vroeg Bart of Benno het leuk vond om even zijn werkplaats te bekijken. Natuurlijk vond hij dat leuk, maar hij vermoedde dat er misschien nog een serieus gesprek achter zou zitten. Dat bleek ook het geval, maar heel anders dan hij gedacht had. Ze bekeken inderdaad de werkplaats die bijzonder was omdat die er op ingericht was ook restauratiewerk te doen, zoals aan houten ornamenten, spiegels en glas-in-lood.
Maar dan vroeg Bart of hij de volgende dag aan het begin van de middag even kon helpen met een speciale klus. Op een bouwbeurs had Bart een bijzondere verlichtingscombinatie op de kop getikt, bedoeld als verjaardagscadeau voor Elsbeth. Het was een verlichtingsornament dat tegen een glad wit plafond aangebracht kon worden. Een ring van blauwe lampjes kon het plafond dan blauw aanlichten, Daaronder was er een gewone kamerlamp. Er hoorde apart-maar-gekoppeld een soort van net met kleine LED-lampjes bij dat onder het plafond gespannen moest worden. Het effect was dan dat je een donkerblauwe ‘hemel’ had waaronder sterren naar believen gloeiden of twinkelden. Met een afstandsbediening kon je combinaties regelen. Alles kon apart van elkaar gedimd worden.
- ‘Ik wou dat verjaardagscadeau maar alvast aanbrengen voor deze speciale nacht van jullie. ’s Morgens doe ik dan de elektrische kant en bevestig ik de haken voor het net, maar om dat net aan te brengen is het een stuk makkelijker als jij me erbij kunt assisteren. Vandaar.’
- ‘Natuurlijk kan ik helpen, zal ik er om één uur zijn?’
- ‘Ja, dat zou fijn zijn. Ennuh… nou we elkaar toch onder vier ogen spreken… Het was een bijzondere start tussen Elsbeth, jou en mij… maar ik vind dat het ten goede gekeerd is. Wees ervan verzekerd dat ik mijn dochter volkomen aan jou toevertrouw… Tussen ons is er geen spanning meer wat mij betreft… Ik heb de indruk dat dat ook voor jou geldt…
- ‘Honderd procent zeker!’
Ze omhelsden elkaar. Bart gaf Benno een zoen op beide wangen.
Wat anders was dan de vorige nachten: Elsbeth was niet meer ongesteld. Ze genoten er elk op hun eigen manier van dat Benno Elsbeth nu kon beffen. Ze vrijden heerlijk, maar dus nog zonder penetratie. Voor Benno bleef het bij twee keer klaarkomen, Elsbeth haalde het eerder bedachte quotum wel. Ze maakten er nauwelijks nog een woord aan vuil, te druk met het echte minnekozen…
Elsbeth moest er dus op tijd uit. Benno stond mee met haar op. Fietste ook met haar op om bij autobedrijf Drijver met een zwaai en een ‘tot vanmiddag’ afscheid te nemen.
De sterrenhemel was ruim vóór Elsbeth terugkwam klaar. Met het gordijn voor het raam dicht was het net donker genoeg om een indruk van het effect te krijgen: het was erg geslaagd. Vanavond in het donker zou het ongetwijfeld nog fraaier zijn… en vanavond ging het gebeuren… ze zouden de sterren van de hemel vrijen… hopelijk alleen figuurlijk dan wel te verstaan.
Toen Elsbeth thuis kwam, was ze verrukt van de sterrenhemel. Ze knuffelde haar vader hevig, en kon het niet nalaten plagerig met haar bovenbeen in z’n kruis te wrijven.
- ‘Ja, wrijf me m’n sneue positie maar in, rotmeid van me,’ fluisterde hij haar in het oor. Elsbeth keek hem aan, hij grimlachte als een boer met kiespijn…
- ‘Ik denk dat ik zo wel naar bed zou willen, het was een inspannende dag…’
Elsbeth zei het nog vóór half negen, en met een stalen gezicht. ‘En hoe denk jij erover?’ vroeg ze aan Benno. Die schoot natuurlijk in de lach: - ‘Hetzelfde!’
- ‘Het uitstel heeft nu wel lang genoeg geduurd, zeker,’ merkte Bart op.
- ‘Ga lekker van elkaar genieten,’ vulde Andrea aan.
- ‘Als kind gaf ik jullie voor ik naar boven ging altijd een nachtzoen; dat wil ik nu nog eens doen. Ik sluit m’n status als ‘Jungfer’ definitief af… Vanaf straks ben ik vróuw… Paps en mams, ik bedank jullie als de zorgzame ouders die mij een zorgeloze jeugd hebben gegeven, voor alle vertrouwen dat jullie in me gesteld hebben. En ik bedank jullie voor de gulle manier waarop jullie Benno omarmen als mijn vriend. En paps, wat heb je een prachtige sterrenhemel voor me aangebracht op mijn kamer.’ En toen raakte ze geëmotioneerd, klampte eerst Andrea en toen Bart aan bij de aangekondigde nachtzoen. Die beantwoordden haar gebaar met een warme knuffel en gepast zwijgen.
Het was inmiddels donker. Elsbeth regelde de verlichting: het blauw op sterk, de lamp minimaal, de sterren stralend. Elsbeth legde haar armen om Benno’s nek en drukte zich tegen hem aan. Ze zoenden intens. Ze hadden zich vóór het eten gedoucht. Ze kleedden elkaar uit. Dan kropen ze in bed, onder het dekbed… eerst warmden ze zich aan elkaar… ze tastten elkaar af… zoenden tussendoor…
- ‘Tot nu toe zat je áán mij, nu wil ik je ín mij… Hoe gaan we dat doen? Ik zou wel willen dat jij het meest initiatief neemt, dat je me gaat némen… en dat ik wat passief blijf. Ik geef het wel aan als ik je wil sturen. Je piemel staat al helemaal stijf, maar ik wil natuurlijk wel een liefdevolle aanloop.’
- ‘Ga eens op je rug liggen, als je wilt… Zo ja…’
Benno ging, z’n knieën aan weerszijden van haar, over haar heen zitten, boog zich voorover en omstreelde haar hoofd, kuste haar op d’r ogen, betastte haar oren en liet z’n handen langs haar hals afglijden over haar schouders naar haar borsten, masseerde die stevig en nam dan haar tepels in de mond. Dat alles traag en met aandacht. Hij ging door naar onderen zoende haar op haar buik tot en met de navel.
Elsbeth genoot van zijn aanrakingen en aandacht. Hij was… ah nee, nu dacht ze toch weer aan haar vader… hij was bedachtzamer, of gewoon… gelijkwaardiger aan haar zelf. Hij is een lieverd…
Hij vroeg of ze op haar buik wilde gaan liggen. Hij ging over haar bovenbenen zitten, z’n erectie lag op haar bilnaad. Hij masseerde haar schouders, bovenarmen en dan langdurig haar rug, omlaag met z’n binnenhanden, terug naar boven met gekromde vingers, de nagels over haar rug. Elsbeth kreunde van genoegen. Hij masseerde haar billen, de achterkant van haar benen, haar voeten…
Laat dit niet ophouden vóór je me overal aangeraakt hebt… dacht ze.
Hij dirigeerde haar weer op haar rug, omvatte eerst haar ene been met z’n handen, wreef van de voet omhoog tot in haar kruis. Haar vagina was warm-vochtig. Dan wreef hij het andere been, vanaf de enkel tot ook in haar kruis… Hij bewerkte nu haar vulva met de knokkels van z’n rechterhand die glom van haar sap… Aan z’n lange slanke piemel hing een sliert voorvocht.
- ‘Hopelijk heb ik nu genoeg zenuwuiteinden geprikkeld, Jungfer… mag ik je beffen?
- ‘Ja, graag, maar dan graag soixante-neuf, ik wil je proeven…
Hij zoende, likte, neukte haar ondiep met z’n tong, zoog op haar clit… Haar vulva stond strak van de gezwollen clitoris. Zij nam zijn piemel in haar mond, tot halverwege… Zou die straks helemaal in haar kut passen? Ze ervoer het allemaal intens en dan ineens voelde ze het momentum…
- ‘Ik wil je in me, nu!’
Benno positioneerde zich tussen haar benen, Elsbeth trok haar schaamlippen uit elkaar… Hij zette z’n glanzende eikel tegen haar gaatje en drong voorzichtig naar binnen. Zij spande onwillekeurig haar kutspieren, waardoor hij weerstand ervoer…
- ‘Ja, ik voel je binnenkomen, toe maar… zet maar door…’
Hij gleed een heel stuk naar binnen, voelde dan opnieuw weerstand… Nu maakte hij echte neukbewegingen… stukje terug, weer naar binnen… daar was de weerstand weer…
- ‘Benno, kom op! Ik wil hem helemaal… toe maar…’
En dan stootte hij ineens tot aan z’n peniswortel naar binnen, hield even stil…
- ‘Ja, dit is hem… wat vul je me heerlijk op… neuk me tot je spuit… en neuk me tot ik ook klaarkom!’
O jee, z’n prostaat werd actief… hij ging komen… nee nog niet! Jawel… verdomme! Maar anders dan hij verwachtte, trad er geen verslapping op… hij bleef stijf en kon doorneuken, maar nu in een heet-sappige omgeving… tjezus, wat was dit lekker!
- ‘Oh Benno, ga door… je vult me zo lekker op… ga door… je past! Het is zo heerlijk… je stoot me naar de zevende hemel!’ En dan overspoelde haar orgasme haar… Ze juichte ‘Jah - jaa-aah!’ en zette haar nagels diep in Benno’s rug. Hij kwam nog een keer klaar… en nóg hield z’n erectie aan…
- ‘Mag ik nog doorgaan?’
- ‘Ja, ga door… niet stoppen… neuken!’ Even later tuimelde ze in een spuitend tweede orgasme, het was alsof ze zweefde. Dan hield Benno z’n beweging in en vlijde zich op haar, terwijl hij voor de derde keer klaarkwam, vloeiend nu…
Ze lagen een hele tijd hijgend en zwijgend bewegingloos op elkaar. Benno gaf haar dan een zoen op haar beide ogen. Ze keken elkaar intens aan.
- ‘Dit was eens en nooit weer…’ fluisterde Elsbeth verzaligd. Benno kon de inhoud van haar woorden en de toon niet rijmen…
- ‘Was het niet goed?’ vroeg hij verbaasd.
- ‘Het was fantastisch, maar ik kan nooit meer ontmaagd worden. Ik ben nu een vrouw. Jouw vrouw!’
Benno zag sterren twinkelen in haar ogen.
EINDE
Naschrift – Verantwoording
Beste lezer, Misschien heb je bij dit verhaal wel ’s gedacht: Dit is allemaal wel erg braaf! en: Wat doet in vredesnaam die informatie over vaginale infectie in een seksverhaal?! Daar heb ik twee redenen voor. De tweede vraag vergt de minste uitleg, dus daar begin ik even mee.
1. Wat heel vaak in de reacties op de verhalen naar voren komt, is de hang van de lezers naar ‘echt gebeurd’, waarheid. Op een of andere manier willen lezers uit de verhalen niet alleen spanning halen maar ook kennis… wat kán er? En dat is zeker een van de effecten die porno en erotische verhalen hebben: ze kunnen je blik verruimen en je inspireren. Probleem is alleen dat die (beeld)verhalen misschien wel op realiteit gebaseerd zijn, maar dat ze onvermijdelijk ook ‘verdicht’ (compact gemaakt) zijn. Kijk naar de Duitse literaire uitdrukking ‘Wahrheit und Dichtung’. De tijd bijvoorbeeld gaat veel sneller dan in werkelijkheid of er wordt juist vertraging toegepast. De lezer wil genieten, dus we laten minder leuke aspecten buiten beeld. Als veel fictief gedrag in de pornowereld de norm in de echte wereld zou zijn, zouden de soa’s (geslachtsziekten) gigantisch pieken, maar je leest er hier zelden of nooit iets over.
Mijn eerste vrouw en ik zijn in een gelovig milieu opgegroeid: seks voor het huwelijk was not-done: zondig. Maar ja, we deden het natuurlijk toch… en daar liep mijn meisje-toen-nog een vaginale infectie op. Terwijl we ons toch al zondig voelden, moesten we ook dáár nog mee dealen. Uiteindelijk ging ze naar de dokter (uit hetzelfde milieu) die het verdomme ook nog doorbriefde aan haar ouders… Het heeft de start van onze seks danig verpest en heeft nog lang een remmende invloed gehad op onze seksuele relatie. Een op de drie vrouwen krijgt statistisch gezien met zo’n infectie te maken. Die statistiek berust niet op de praktijk die hier in seksverhalen geschetst wordt. Dus dacht ik: als lezers ook kennis willen opdoen, dan mogen ze ook hier wel ’s over lezen… waargebeurd! Niet om af te schrikken... in tegendeel... Maar ik heb het Elsbeth toch maar bespaard :-)
2. Wie mijn profiel wel eens bekeken heeft, weet dat ik enerzijds gefascineerd ben door ‘familieseks’ en er tegelijkertijd moeite mee heb, maar er – net als aan de seks-vóór-het-huwelijk – aan toegeef; fictioneel aan toegeef dan wel! Want ik denk ook hier aan de inspiratie die lezers zoeken. Het laatste wat ik wil, is lezers in de realiteit tot incest aanzetten. Er zijn mensen (ik ken ze uit mijn eigen omgeving) die aan zulke seks heel warme herinneringen bewaren. Maar er zijn ook heel veel mensen met traumatische ervaringen in die sfeer. En dat aandeel ligt hoger dan het een-derde deel van de vaginale infecties. (Ook zulke mensen ken ik uit eigen waarneming...)
Wat drijft mij dan toch naar zulke situaties? Het antwoord heeft te maken met de voorwaarde die ik aan mijn verhalen stel. Seks moet daarin – net als in mijn reële leven – gelijkwaardig, respectvol, sociaal veilig en zo mogelijk liefdevol zijn. En dat is nu juist de sfeer die als het goed is juist in familieverband vaak te vinden is. De ‘verdichting’ in mijn verhalen is dan dat in families die gelijkwaardigheid en veiligheid ook nogal eens ontbreken, en dat zulke situaties bij mij buiten beeld blijven. Met name de gelijkwaardigheid is een moeilijk in te schatten factor. De ouder bijvoorbeeld beleeft seksualiteit in een heel ander ontwikkelingsstadium dan het kind. Of die geile broer is helemaal niet liefdevol maar dwingend en dominant. Ik wéét dat, en toch fantaseer ik graag in die familiesfeer. Ik verzeker je dat ik daar in de realiteit van mijn eigen leven geen enkele ervaring mee heb. Ik fantaseer sprookjes. In de realiteit bestaan er geen laarzen waarmee een klein jochie stappen van zeven mijl kan zetten! En ook al kan familieseks misschien ook góed uitvallen, mijn advies is: laat je in die zin niet inspireren door mijn verhalen. Geniet alleen in je hoofd (en misschien met je hand). Dit verhaal Driehoeksrelatie scheert erlangs… mijn doel ermee is te laten zien dat je van de aantrekkingskracht van incest gewoon af kunt zien, en dat het dan ook mooi kan zijn.
In het voorjaar van 2024 werkte ik aan de serie De Lauwerkrans. Zoals vaker in mijn verhalen liep het helemaal uit de hand. Een volstrekt monogaam echtpaar vliegt, méér dan door mij bedoeld, fantastisch uit de bocht. Nu had ik ze als ouders een tweeling toebedeeld: Aalt en Hans. Niet voor de seks, maar gewoon als zonen. En die zouden te maken krijgen met één meisje dat op hen beiden valt en dat meisje wilde afrekenen met de seksrelatie met haar vader. Maar omdat de moeder van de jongens zich mijn schrijverspen toe-eigende en vér over haar en mijn grenzen ging, kon ik in het verhaal niet meer geloofwaardig verder zonder hen óók te verenigen met hun moeder. Dat kon ik die onschuldige knapen niet aandoen... Ik ben toen uit arren moede gestopt met die serie.
Pas nu ik deze zoete serie Driehoeksrelatie geschreven heb, ben ik er klaar voor om De Lauwerkrans weer op te pakken. Spoiler: die knapen gaan er echt aan geloven en in mijn plan gaan ze daar niet aan lijden... Maar het schrijfwerk moet nog beginnen...
Gerrit Tonner
.
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
