De woorden hadden nog maar net geklonken of Anne-Roos staarde de blote billen van Lisa na, niet wetende dat zij die dame daarna voorlopig niet meer zou treffen. Niet onder de douche, niet bij het ontbijt en al helemaal niet op de studie. Een beetje versuft en overdonderd door alles wat die vorige avond na haar terugkomst in het huis had plaatsgevonden, begaf ze zich naar de douche.

Ergens wist ze dat ze moest haasten, want Lisa was heel lief geweest, maar haar opleiding was al veel eerder gestart. Dat was het verschil tussen het grafisch lyceum en de universiteit. Ondanks dat Anne-Roos wist dat die haast dus echt nodig was, stond ze onder de douche wat te dromen. Het water kletterde maar langzaam de kater en naweeën van haar opwinding van haar af.

Anne-Roos was net bezig de opgedroogde nattigheid tussen haar dijen te wassen, toen Emma binnen stormde. Haar borsten onderstreepten de stevige tred en toen ze zonder pardon bij Anne-Roos onder de douche kwam, begreep die maar al te goed waarom. ‘Sorry, even afspoelen hoor.’ Anne-Roos kon geen woord uitbrengen, maar pakte haar automatisch de fles Dove om Emma schoon te wassen. Met haar handen gleed ze secuur over de zachte huid van Emma en dan vooral haar borsten. Anne-Roos besefte dat het voor het eerst was dat ze iemand waste en daarbij ook dat ze borsten zo weelderig onder het sperma had zien zitten.

Misschien waste Anne-Roos Emma wel te uitvoerig, maar duidelijk was dat die genoot van de aandacht van de handen van Anne-Roos bij haar borsten en billen. Nadat ze haar kort had gezoend, dankte Emma Anne-Roos, om vervolgens zich vlug af te drogen en Anne-Roos haar nog even op haar onderwijs te wijzen. Ja, ze wist dat ze laat was. Te laat. Daarom draaide ze de douche uit en nam de handdoek van Emma over, die de badkamer daarop naakt verliet.

Nadat ze zich had afgedroogd en met haar handdoek om haar middel zich voor de spiegel langer bezig had gehouden met make-up dan ze in al haar jaren bij haar ouders samen had gedaan, liep ze naar haar kamer. Langzaam kwam de haast in haar naar boven. Ze wierp de natte handdoek af en pakte het stapeltje waar Lisa haar op had gewezen. De bijna fluwelen broek met pantermotief en een witte blouse van ongekend zachte stof lagen klaar, maar geen lingerie. Anne-Roos dacht er ook niet of na en schoot de heerlijk zittende broek om haar billen, waarna de blouse volgde. Pas toen ze halverwege bij de knoopjes was, besefte ze dat er geen beha in het spel was. Ze glimlachte naar zichzelf, deed nog één knoopje dicht, waardoor de getailleerde blouse haar borsten perfect accentueerde. Anne-Roos was verbaasd dat de stof haar nu toch harde tepels niet prijsgaf. Snel schoot ze daarna haar witte sneakers aan en vloog met haar rugtas zonder ontbijt richting de bus.

Anne-Roos van het verleden zou zich nooit in zo’n positie hebben gebracht. Ze was te laat, veel te laat en was daarbij niet eens voorbereid geweest. Ze hoopte maar dat ze een beetje het juiste in haar rugzak had. Die blauwzwarte rugzak voelde ze nadrukkelijk in de bus. Het gewicht trok wat naar achteren, waardoor ze het idee had dat de blouse nog maar om haar borsten spande. Zou iemand zien dat ze geen beha aan had? Direct volgde de gedachte aan haar billen, waar ze tot ertussen de fijne stof voelde lopen. Was het duidelijk dat zelfs een string teveel hiervoor was? Of viel haar blouse er nog een beetje over?

Terwijl ze al staand in de goed gevulde bus naar buiten keek en de Utrechtse panden in een goed tempo zag passeren, bedacht ze dat het stiekem best wel lekker voelde. De stof om haar billen was erg aangenaam en datzelfde gold voor haar blouse. De vrijheid van haar intieme delen was ze inmiddels erg gewend en misschien was ze er ook wel gesteld op geraakt. Zodoende stapte ze die ochtend, op het moment dat de ochtend bijna al middag werd, veel te laat, maar trots haar opleiding binnen. Nonchalant ging ze zitten in de eerstvolgende les volgens het rooster. Doordat ze matig contact had met de pubers in haar groep, reageerde nu ook niemand. Pas later in de week sprak haar mentor, of hoe de begeleider ook genoemd moest worden, haar aan op haar afwezigheid. Luchtig had ze verklaard dat vanwege een doktersbezoek was, maar helemaal niet te beseffen dat daar notie van genomen werd. Haar mentor wees haar op de richtlijnen van leerplicht, maar zei wees hem op haar leeftijd.

Nadat die maandag de lessen klaar waren, besloot Anne-Roos nog even de stad in te gaan. Ze wilde nog wat kleding in deze trant kopen, want dit voelde goed. Daarom liep ze wat rond en trof uiteindelijk in de Zara een verkoopster die haar wel wilde helpen. Anne-Roos vroeg haar wat in de lijn van de broek en blouse die ze aanhad en voegde eraan toe dat ze qua maten het niet echt wist, omdat ze deze van een vriendin had geleend.

‘Oké, mag ik misschien even in je kraag kijken, want daar zit vast een labeltje.’

‘Natuurlijk.’ Anne-Roos draaide zich om en voelde de verkoopster, hooguit voor in de twintig, maar waarschijnlijk nog niet, met twee handen subtiel te werk gaan en het kaartje voor haar zichtbaar maken.

‘Oké, ik denk dat ik wel wat kan vinden. Deze blouse is trouwens een ‘m’.’

Anne-Roos begreep nu waarom die wat oversized zat, maar dat beviel haar dus wel.

‘Zal ik ook gelijk de broekmaat checken?’

‘Ga je gang.’

Anne-Roos voelde verkoopster de zoom beetpakken en trok deze een beetje naar achteren, om vervolgens het labeltje tevoorschijn te halen. Anne-Roos voelde op dat moment pas de gang van de luchtstromen en wist daardoor dat de verkoopster nu ook moest weten dat ze geen slipje aan had. Haar billen vonden het niet erg dat de verkoopster even goed op het kaartje moest kijken.

Toen ze het gecheckt had en zich ervan had verzekerd dat de broek weer goed zat, draaide Anne-Roos zich om. ‘En?’

‘Gaat goedkomen.’ De blos op de wangen van de blondine maakte voor Anne-Roos duidelijk dat haar sliploosheid geconstateerd was. ‘Ga maar naar een pashokje, dan geef ik zo wel wat aan.’

Met een glimlach die haar gevoel onderschreef kleedde ze zich voor de spiegel uit, wat natuurlijk een minimaal werk was. Haar blouse moest er nog net niet strippend aan geloven, terwijl de broek met bijna verleidelijke schwung van haar billen gleed, zichzelf hierbij over de schouder via de spiegel bewonderend. Ze stond nog bijna verliefd naar haar billen te staren toen de verkoopster wat hangertjes met kleding langs het gordijn aangaf. ‘Alstu..blieft,’ zei ze, terwijl Anne-Roos snel naar haar keek. Het was duidelijk dat de verkoopster de naaktheid van de klant goed aanschouwd had, want haar wangen waren zowaar nog roder. ‘Hopelijk zit er wat tussen. Geef maar een seintje als ik nog wat voor je kan betekenen.’

Anne-Roos knikte naar de meid, zag in haar hoofd haar al helemaal met haar het bed in duiken in hun huis, maar zei niks.

Terwijl ze wat met haar linkerhand rond haar tepelhoven stond te cirkelen, waarbij de subtiele aanrakingen niks anders konden doen dan haar knopjes hard maken, bekeek ze wat ze uitgehangen had. Ze moest bekennen dat die verkoopster haar wensen goed had begrepen. Een groene broek, bijna fluweel en donker in kleur, pakte ze als eerste. De stof voelde al goed voordat ze hem aandeed, maar toen die aan was, voelde het als genieten. Deze was zowaar nog zachter, alleen had ze het idee dat de maat toch niet juist was. Daarom duwde ze haar hoofd door het gordijn en zag de verkoopster al snel staan. Die kwam er direct aan. ‘Kun je even kijken, want volgens mij klopt de maat niet helemaal.’

De verkoopster kwam naar haar toe gelopen, maar durfde haar bijna niet aan te kijken. Anne-Roos zag dat ze een heftige blos op haar wangen meedroeg. Toen ze bij de kleedkamer was en haar hoofd en een arm door het gordijn had, keek Anne-Roos haar poserend met letterlijk alleen die donkergroene, perfect de rondingen en contouren volgende broek via de spiegel aan. Ze zag haar blauwe ogen moeite hebben bij de broek te blijven, want Anne-Roos’ borsten genoten nu heerlijk de vrijheid en waren via de spiegel toch erg aantrekkelijk voor haar ogen.

‘Mag ik?’

‘Tuurlijk, ga je gang.’

Ze kwam wat meer het pashokje in, welke ruim genoeg voor haar aanwezigheid was. Terwijl ze haar handen op Anne-Roos’ heupen legde, zag Anne-Roos haar over haar schouder via de spiegel naar haar borsten kijken. Bijna ongemerkt liet Anne-Roos even kort haar hand langs de aanzet glijden, om net op het moment dat haar hand weg wilde gaan, toch die tepel ook subtiel aandacht kreeg. Ze hoorde de verkoopster slikken.

‘Ik denk dat die een maatje kleiner kan,’ zei de verkoopster, terwijl haar duimen tussen de huid en de broek in hun weg vonden. ‘Misschien twee maten.’

Anne-Roos liet het niet merken, maar dit voelde zo goed. De duimen van de dame deden bij haar veel meer dan alleen de maat vaststellen. Het zich zo naakt laten zien, gaf haar een ongekend vrij gevoel. Toen de verkoopster dan ook terugkwam met een nieuw, kleiner, exemplaar, was Anne-Roos dan ook alweer volledig naakt en stond ze met haar getrimde zone aan de voorkant klaar om de nieuwe maat te ontvangen. Weer slikte de verkoopster en weer die blos. Anne-Roos gunde haar een glimlach en zei dankte haar met een ietwat hese stem.

Pas bij de tweede blouse kwam de verkoopster weer polshoogte nemen. Net op dat moment was Anne-Roos op het punt beland waarop de knoopjes dicht gedaan mochten worden. Terwijl de verkoopster haar hoofd het pashokje in had, keken de dames via de spiegel elkaar aan. ‘Wat denk jij?’ vroeg Anne-Roos haar, terwijl ze begon te knopen. ‘Tot hoever?’

De verkoopster dacht na. ‘Dat… dat ligt eraan.’

‘Waaraan?’

‘De situatie bijvoorbeeld.’

‘Hoe bedoel je?’

De blos zwol weer aan, terwijl het grootste gedeelte van Anne-Roos’ boezem nog steeds onbedekt was. ‘Nou, ik kan me voorstellen dat naar school of werk hoger gewenst is dan voor een date.’

Anne-Roos zei niks, keek de blonde meid aan en glimlachte. Ze stopte net onder haar borsten, waardoor de inkijk simpelweg als geil te bestempelen was. ‘Zoiets dus?’

‘Ja…ja..zoiets. Staat je goed.’

‘Mooi.’ Anne-Roos draaide zich om. ‘Dan ga ik hiervoor.’

Nadat ze af had gerekend bij iemand anders en de verkoopster helaas niet meer had getroffen, zette ze de weg in richting huis. Ze had genoeg vragen en daarom besloot ze dat Sylvie de uitgelezen persoon was om haar hierbij te helpen. Die was vast toch wel thuis. De avond was immers nog niet gevallen.

Zonder na te denken duwde ze de deur van Sylvies kamer open en werd direct weer geconfronteerd met Sylvie zoals Sylvie was. Terwijl die wijdbeens naakt met alleen een zwarte halsband op haar bed lag, klonk er een of ander hysterisch gekrijs, wat Anne-Roos als nog vele malen extremer ervaarde dan Rammstein, waar ze inmiddels wel wat meer aan gewend was.

‘Sorry, ik zal Dimmu Borgir even dempen.’

‘Dimmu wat?’

‘Dimmu Borgir, schatje! Dit is pas muziek! Maar, daar kom je waarschijnlijk niet voor,’ zei Sylvie terwijl ze een glimmend zwarte kunstlul uit haar kutje haalde, waar het roze hangertje uit haar kont mocht blijven zitten. Sylvie zag Anne-Roos daar naar kijken. ‘Ha, die is voor zo, als ik weer live ga.’ Ze wees met haar ogen naar Carmens kamer. ‘Maar, vertel op.’ Daarbij gebaarde ze met haar hand dat Anne-Roos naast haar kon komen zitten.

‘Weet je,’ begon Anne-Roos een beetje voor zich uit starend. ‘Mijn leven is echt enorm veranderd sinds ik hier ben. Het voelt goed, versta me niet verkeerd, maar het is zo anders dan in Drenthe. Maar, en daarvoor heb ik je advies nodig, ik voel…’ Anne-Roos stopte even en keek opzij. Sylvie zat vlak naast haar en streelde haar borsten een beetje. Anne-Roos zag de stevige borsten getooid zijn met harde tepels, donker van de opwinding.

‘Geeft niks,’ zei Sylvie. Ze sloeg haar arm om Anne-Roos heen en trok haar naar zich toe. Ze gaf haar een tedere kus op haar voorhoofd, maar toen Anne-Roos daarvan opkeek, raakten de twee verstrengeld in een tongzoen, waarvan Anne-Roos niet kon plaatsen waar die vandaan kwam, maar wel intens goed voelde. ‘We weten allemaal niet precies hoe het voelt. Sommige hier hebben een relatie, met jongens, neuken met hen en schuwen vervolgens hier de aanrakingen niet. Toch wil dat niet direct zeggen dat ze ineens bi- of lesbie zijn. Wij genieten. Wij zijn een huis van genieten en laten genieten. Wij zijn vrouwen die straks misschien gebukt gaan onder wat dan ook in de toekomst na het studeren, dus nu moeten we genieten. Wees daarom niet bang voor je gevoel, wees niet bang hoe mensen over je denken, want als zij iets denken, is dat hun probleem. Niet de jouwe.’

Anne-Roos stond een beetje versteld van het uitgebreide woord van Sylvie, liet het tot haar doordringen en ging wat rechter zitten. Ze keek Sylvie een beetje verward aan. ‘Dank voor je advies en eigenlijk was dat ook wel een beetje op wat ik bedoelde.’ Ze keek kort naar Sylvies borsten. Zuchtte, misschien wel van verlangen, en keek haar weer aan. ‘Ik was net in de winkel en op school en ja, ik had geen lingerie hieronder aan. Dankzij de kledingkeuze van Lisa vanochtend. Ergens heb ik het gevoel dat iedereen naar me kijkt, maar wat moet ik daarmee?’

Sylvies ogen werden groot. ‘Allereerst op je vraag, kijk terug als je denkt dat ze kijken en laat ze voelen dat je hen doorhebt. Gun ze die subtiele glimlach. Maar,’ Sylvie leek even naar adem te happen. ‘Lisa? Lisa was hier vanochtend nog?’

‘Ja, die is naast me wakker geworden,’ zei Anne-Roos verbaasd.

‘Heb je met haar geslapen?’

‘Netjes gezegd, ja.’

Anne-Roos besefte dat Sylvie natuurlijk nog vol in actie was toen zij in de gezamenlijke benedenruimte werd verleid door Lisa en samen met Myrthe helemaal in elkaar op gingen. Anne-Roos en Lisa waren al na hun kamer toen de orgie ten einde was. Had Sylvie niet geweten dan Lisa er was of had ze niet geweten dat Lisa er vanochtend nog was? Anne-Roos kreeg de kans niet om het haar te vragen, want Sylvie nam het woord al.

‘Vooropgesteld, Lisa was een nimf pur sang. Toen zij hier nog woonde, was het anders. Lisa is degene die ervoor heeft gezorgd dat wij zo’n goede band hebben met de uni, dat menig hoogleraar, en ook hooglerares, hier is geweest voor een goed glas wijn. Dat alles gebeurde op het punt dat Lisa voor een onderzoek voor haar afstuderen de gunst van een docent nodig had. In een dronken bui legde ze het voor, waarop Lara instemde en het idee met Lisa zelf beklonk in Lara’s kamer onder gekreun dat door heel het pand te horen was.’

Sylvie stond even op, liep naar het raam, wat bij haar aan de straatkant zat en haalde adem. Anne-Roos zag de dongel uit Sylvies kontje bij elke stap meebewegen. Roze stak nu eenmaal enorm af bij de lichte huid van die meid. ‘Twee dagen later was het al zover. Ons plan, gesmeed onder invloed van wijn en opwinding, was gesmeed en iedereen had haar rol. Iedereen nam een stukje verleiding op zich, toonde de man net iets te veel terwijl wij wat rondhingen hier en die twee aan tafel wat zaken bespraken en wijn dronken. Wij schonken hen telkens bij, hem afleidend en verleidend.’

Sylvie draaide weer om en kwam terug bij Anne-Roos zitten. Ze legde haar hand op haar bovenbeen. ‘Wij verdwenen één voor één en toen kort daarna het duidelijk was dat Lisa aldaar meer deed dan alleen wijn drinken met die man. Kamer 1 en 2 hoorde haar letterlijk kreunen dat hij haar vol moest spuiten. Iedereen genoot en Lara nog het meest. Zij was degene die de camera had geïntroduceerd. Ja, zij keek mee.’

‘Nadat hij weg was en wij nog een paar flessen optrokken, vertelde Lara zeer sappig over haar orgasme bij de beelden en het idee dat het opgeslagen was. Emma was furieus om de plannen die Lara en Lisa ermee hadden en dreigde uit de school te klappen. Dit weet je niet, maar nu snap je haar andere positie. Lara en Emma gaan geen vrienden worden, maar hebben elkaar in een soort van houtgreep.’

‘Maar, Lisa is dus hier weg. Ze heeft een baan. Drie keer raden, op de uni. Zij helpt ons achter de schermen en brengt mensen hier. Maar nu ben ik bang. Als Lisa achter jouw geheim komt, wat ze zeker gaat komen, verandert ze in een ongekende demon. Ook dan zijn haar krachten te ver reikend en eerlijk, een voorganger van je heeft ze bijna huilend de stad hier uitgejaagd.’

Anne-Roos hoorde het met lede ogen aan. ‘En nu?’

Sylvie stond op. Bij haar bureau pakte ze een blaadje en terwijl ze wat erop schreef, kronkelde ze op haar benen. ‘Ah shit, niet nu al!’

Anne-Roos begreep wat er gebeurde.

‘Hier. Ga er zodra het donker wordt heen en ben alles… voor. Godver. Geil!’ Sylvie stoof haar kamer uit, Anne-Roos in twijfel achterlatend.

Het duurde even voordat ze de weg naar haar kamer, nog altijd zonder slot, had ingezet. Waarom waren er zoveel momenten die haar lieten twijfelen? De woorden van Sylvie hadden haar juist moeten ondersteunen, kracht moeten geven, maar misschien hadden ze wel het omgekeerde gedaan. Daarom trok ze haar gordijnen dicht, ging op bed liggen en legde haar handen onder haar hoofd. Terwijl haar blik op het plafond gericht was, dacht ze na. Het briefje had ze in haar telefoon gestopt en ergens wist ze ook dat ze hierop ging acteren. Sylvie vertrouwde ze en het leek haar raadzaam die raad op te volgen. Daarbij had ze die ochtend heimelijk verlangd naar een weerzien met Lisa. Het hele leven hier in dit Utrechtse studentenhuis was dus een soort soap met bijzondere intriges, met machtsverhoudingen die de buitenstaander nooit zou begrijpen en waar lust boven liefde ging.

Net toen Anne-Roos zich wilde gaan klaarmaken voor haar bezoek aan het gegeven adres, wat inhield dat ze zich even goed wilde douchen, zich perfect volgens haar nieuwe standaard wilde scheren en heerlijk wilde laten ruiken, stapte Myrthe binnen. Anne-Roos had niet eens de neiging om haar knoopjes weer dicht te doen. Ze zag Myrthe snel kijken, goedkeurend knikken en even adem halen. ‘Ik heb je advies nodig.’

‘Vertel.’

‘Ik heb straks een date en gezien jij veel ervaring hebt met looks zonder je weet wel, wil ik weten of dit kan.’

Anne-Roos voelde zich gevleid bij het beeld dat Myrthe schetste. Ze moest eens weten dat tot voor kort ze er helemaal geen ervaring mee had. ‘Oké, ik doe even de gordijnen open, dat is beter licht.’

Toen ze over haar bed haar gordijnen opende, besefte ze dat de aanblik door haar open blouse als opwindend beschouwd kon worden. Ze deed geen moeite haar wat voorover gebogen lichaam te bedekken, waardoor haar borsten wat hingen. Dat het als uitdagend geïnterpreteerd kon worden, was iets dat de eventuele kijker mocht beoordelen. Anne-Roos draaide zich weer van het bed af en keek naar Myrthe. Ze hield haar hoofd al keurend wat schuin en haar hand onder haar kin.

Ze stapte dichter naar Myrthe, pakte haar bij haar schouders en trok wat aan de witte stof. Hierdoor kwam het wat strakker om de borsten van Myrthe, die een slagje kleiner waren dan die van Anne-Roos, maar wel duidelijk aanwezig. Anne-Roos bewoog haar handen naar beneden en kneep door de stof in de tepels van Myrthe. Toen deed ze een stap naar achteren en knikte. ‘Jammer dat wij niet op date gaan.’

‘Oh ja?’

Anne-Roos stapte naar Myrthe, liep met haar hand haar aanrakend om haar heen en toen ze achter haar stond, bracht ze haar oor naar haar mond. ‘Dan zou ik nooit hebben geaccepteerd dat je onder die broek zo’n string, of überhaupt iets, aan had gehad.’

Anne-Roos verbaasde zichzelf dat ze bij die woorden haar linkerhand langs de taille van Myrthe zo haar broek in liet dalen, haar stringetje daarin meepakkend en haar hand op Myrthes kale kutje legde. Goedkeurend duwde die haar billen naar achteren. Zachtjes bewoog Anne-Roos haar hand op en neer, haar middelvinger hunkerend om naar binnen te gaan. Myrthe kreunde zachtjes. Anne-Roos voelde hoe nat Myrthe was. De tijd stond stil, maar haar hand niet.

Buiten zag ze dat het daglicht over ging in schemering. ‘Als je date niks wordt, zoek je me dan straks op? Ik moet er zo even van tussen.’ Terwijl Anne-Roos haar vingers aflikte, was het zij die nu Myrthe verbouwereerd achterliet. Ze had gezien Sylvies woorden geen tijd te verliezen. Klaarmaken en op naar Lisa, maar dat hoefde Myrthe niet te weten.