Gezin Aan De Ketting - 5

In dit deel: Mark geniet triomfantelijk van zijn totale controle over Lise en Tim, die nu emotioneel en fysiek aan hem gebonden zijn door schuld, lust en incestueuze overgave.

Mark:

Ik lig in bed, Lise slapend naast me, haar lichaam nog warm en plakkerig van wat er vanavond gebeurd is. Haar ademhaling is rustig nu, maar ik weet dat ze vanbinnen nog schokt van tranen die ze probeert te verbergen. Tim is in zijn kamer, waarschijnlijk wakker, starend in het donker, net zoals ik dat vroeger deed toen ik nog dacht dat ik zwak was.

Ik voel geen spijt.

Alleen pure, koude triomf.

Dit was het moment.

Het absolute hoogtepunt.

Ik heb het bereikt.

Ze zijn nu allebei van mij.

Niet alleen Lise – die was al lang geleden gebroken, haar schaamte mijn favoriete wapen, haar lichaam een instrument dat ik bespeel wanneer ik wil. Maar Tim… Tim was de laatste weerstand. De jongen die dacht dat hij haar kon redden. Die mij haatte. Die vocht.

En nu?

Nu heeft hij haar genomen.

Zijn eigen moeder.

Zijn handen op haar borsten.

Zijn pik in haar kut.

Zijn zaad in haar.

Hij heeft het gedaan terwijl ik toekeek.

Terwijl ik hem leidde.

En hij deed het.

Zonder tranen.

Zonder verzet.

Zijn ogen donker, vastberaden.

Hij voelde de macht.

Dezelfde macht die ik voel.

Hij is niet meer de jongen die haar wilde redden.

Hij is de man die haar wil bezitten.

Net als ik.

Ik heb hem gemaakt.

Ik heb hen allebei gemaakt.

Dit huis is nu een perfecte machine.

Lise zal nooit meer weg willen – ze denkt dat ze Tim nodig heeft om hem niet te verliezen, dat dit de enige manier is om “moeder” te blijven. Ze zal zichzelf haten, maar ze zal blijven, omdat de schuld haar vasthoudt. Ze zal klaarkomen als we haar nemen, omdat haar lichaam het niet meer anders kent.

Tim zal nooit meer weg willen – hij heeft de smaak te pakken. Hij heeft gevoeld hoe ze om hem heen knijpt, hoe ze kreunt als hij diep in haar zit. Hij zal zichzelf haten, maar hij zal terugkomen. Omdat de macht verslavend is. Omdat hij nu medeplichtig is. Omdat hij weet dat als hij weggaat, hij haar verliest – en zichzelf.

Ze zijn elkaars gevangenis.

En ik ben de bewaker.

De enige die bepaalt wanneer, hoe, hoe vaak.

Ik kan ze samen laten.

Ik kan ze apart nemen.

Ik kan toekijken.

Ik kan bevelen.

Ze zullen doen wat ik wil.

Omdat ze denken dat ze het voor elkaar doen.

Omdat ze denken dat dit liefde is.

Omdat ze niet meer weten hoe ze zonder dit moeten leven.

Ik sluit mijn ogen, voel een golf van pure, donkere extase.

Dit is beter dan alles wat ik eerder heb gehad.

Dit is perfectie.

Een moeder en zoon, gebonden door schuld, verlangen en mij.

Een gezin dat alleen bestaat omdat ik het heb gecreëerd.

Ze zijn van mij.

Volledig.

Voor altijd.

En morgen… morgen begin ik met de volgende laag.

Misschien laat ik Tim haar nemen terwijl ik toekijk.

Misschien laat ik haar hem nemen terwijl ik bevelen geef.

Misschien laat ik hen denken dat het hun idee is.

Het maakt niet uit.

Ze zullen het doen.

Ze zullen smeken om meer.

Omdat ze niet meer zonder kunnen.

Omdat ik hen heb gemaakt.

Mijn perfecte, gebroken poppen.

Ik glimlach in het donker.

Dit is pas het begin.

___

De ochtend na die fatale avond is de stilte in huis bijna tastbaar, alsof het huis zelf wacht op wat komen gaat.

Mark staat in de keuken, schenkt koffie in, zijn bewegingen kalm en beheerst. Hij heeft Lise en Tim allebei naar beneden geroepen – geen verzoek, een bevel. Lise zit aan tafel, haar handen trillend om een mok, haar ogen neergeslagen, haar gezicht bleek en gezwollen van een nacht vol stille tranen. Tim zit tegenover haar, zijn houding strak, zijn ogen donker en leeg, starend naar het tafelblad alsof hij erdoorheen wil branden.

Mark zet de mokken neer, gaat aan het hoofd van de tafel zitten – zijn plek, de plek van de man des huizes – en kijkt hen aan met een glimlach die warm lijkt, maar koud is als staal.

“Vanaf nu,” zegt hij rustig, zijn stem laag en onverbiddelijk, “is het voorbij met de weerstand. Ik ben de man van dit huis. Ik beslis. Ik weet wat jullie nodig hebben. Ik weet hoe ik jullie gelukkig kan maken – allebei.”

Lise opent haar mond om iets te zeggen, maar Mark's blik snoert haar de mond. “Nee, Lise. Geen discussie meer. Jij hebt te lang geprobeerd sterk te zijn. Het heeft je alleen maar ongelukkig gemaakt. Tim heeft te lang gedacht dat hij je kon redden. Dat heeft hem alleen maar verward. Ik ben de enige die jullie echt begrijpt.”

Hij leunt voorover, zijn ogen afwisselend op Lise en Tim gericht.

“Jullie hebben gisteren iets moois ontdekt. Iets natuurlijks. Jullie horen bij elkaar – op een diepere manier. Maar alleen onder mijn leiding. Vanaf nu hebben jullie seks met elkaar alleen wanneer ík het zeg. Waar ík het wil. Hoe ík het wil. En als het gebeurt… dan zorg ik dat jullie het nooit vergeten.”

Tim's kaken spannen zich, maar hij zegt niets. Lise snikt zacht, haar hoofd gebogen.

Mark staat op, loopt achter Lise langs, zijn hand glijdt over haar schouder, knijpt in haar nek – niet hard, maar bezitterig. “Vanavond beginnen we opnieuw. Jullie gaan het doen in de woonkamer. Lise, jij op je rug. Tim, jij neemt haar langzaam, zodat ze voelt hoe graag je haar wilt. En ik… ik kijk toe. Ik vertel jullie hoe perfect jullie zijn. Hoe geil. Hoe ziekelijk afhankelijk jullie van elkaar zijn.”

Hij buigt zich voorover bij Lise's oor, zijn stem fluisterend maar luid genoeg voor Tim. “En jij, Lise, je gaat kreunen zoals gisteren. Je gaat zeggen hoe nat je wordt van je eigen zoon. Hoe je zijn pik dieper wil dan de mijne. Hoe je een perverse moeder bent die smeekt om haar jongen in zich te voelen.”

Lise snikt harder, haar lichaam schokt.

Mark loopt naar Tim, legt een hand op zijn schouder. “En jij, Tim, je gaat haar tieten kneden zoals ik het je leer. Je gaat in haar komen terwijl je haar aankijkt en zegt dat ze van jou is. Dat je haar kut bezit. Dat je haar nooit meer laat gaan.”

Tim's ogen schieten naar Lise, dan naar de grond. Hij zegt niets, maar zijn handen ballen zich tot vuisten.

Mark gaat weer zitten, zijn stem nu kalm, vaderlijk. “Geen weerstand meer. Als jullie gehoorzaam zijn, zijn jullie gelukkig. Als jullie vechten… dan zorg ik dat jullie leren wat echte pijn is. Ik ben de enige die jullie kan redden. Van julliezelf. Van de buitenwereld. Van elkaar.”

Hij drinkt zijn koffie, glimlacht.

“Eet maar op. Vanavond… vanavond wordt het mooi.”

Lise en Tim eten niet.

Ze zitten daar.

Gebroken.

Wachtend op zijn bevel.

En Mark weet dat ze het zullen doen.

Omdat ze geen keuze meer hebben.

Omdat hij hen heeft.

Volledig.

De man van het huis.

De enige die “weet” hoe ze gelukkig kunnen worden.

Voor altijd.

___

De avond is een zorgvuldig georkestreerd ritueel van onderwerping, precies zoals Mark het heeft gepland.

De woonkamer is gedimd, de gordijnen dicht, de deur naar de gang op een kier. Mark zit in de grote fauteuil, zijn benen wijd, een glas wijn in zijn hand, zijn ogen glinsterend van anticipatie. Lise zit op de bank, naakt, haar benen licht gespreid, haar lichaam nog glinsterend van zweet. Tim staat in de deuropening, zijn gezicht strak, zijn ogen donker en gefixeerd op zijn moeder.

Mark's stem is kalm, bevelend. “Begin maar, Tim. Neem je moeder. Laat haar voelen hoe hard je voor haar bent.”

Tim komt dichterbij, knielt tussen haar benen. Hij duwt in haar – langzaam, diep – zijn handen op haar borsten, knedend terwijl hij begint te stoten.

Het moment dat Tim bij haar naar binnen glijdt, voelt voor Lise als een mes dat haar ziel opensplijt.

Ze voelt hem – haar eigen jongen – dik, hard, pulserend, haar kut rekken op een manier die tegelijk vertrouwd en volslagen verkeerd is. Het is niet alleen de fysieke volheid, het is het besef: dit is Tim. De jongen die ze negen maanden heeft gedragen, die ze heeft gevoed aan dezelfde borsten die hij nu vastgrijpt, die ze heeft getroost als hij huilde. Nu glijdt hij in haar, diep, tot aan haar baarmoeder, en haar lichaam reageert ondanks alles: haar spieren knijpen samen om hem heen, haar vocht maakt hem nat, haar heupen kantelen licht omhoog om hem dieper te laten gaan – een verraderlijke reflex die haar misselijk maakt van schaamte.

Ze snikt zacht, haar handen grijpen in de bank, haar ogen dichtgeknepen omdat ze hem niet durft aan te kijken. In haar hoofd woedt een storm: *Dit is mijn zoon. Mijn Tim. Ik ben zijn moeder. Ik zou hem moeten beschermen. Ik zou nee moeten zeggen. Maar ik zeg niets. Ik laat het toe. Ik voel hoe nat ik ben voor hem. Ik voel hoe mijn kut hem melkt alsof hij er thuishoort.*

De schaamte is ondraaglijk – een brandende, verstikkende golf die haar keel dichtknijpt. Ze voelt zich vies, pervers, een monster. Een moeder die haar eigen kind in zich neemt. Een vrouw die haar lichaam aanbiedt aan de jongen die ze heeft grootgebracht. Ze haat zichzelf met een intensiteit die haar bijna doet kokhalzen. *Ik ben alles kwijt. Mijn waardigheid. Mijn rol als moeder. Mijn recht om ooit nog “mama” genoemd te worden.*

Maar tegelijkertijd – en dat maakt het nog erger – voelt ze de hitte opbouwen. Haar kut knijpt ritmisch om zijn pik, haar tepels hard onder zijn knedende handen, haar ademhaling versnelt. Haar lichaam geniet, tegen haar wil, van de volheid, van de diepte, van het verbodene. Ze voelt zich kapot omdat ze het voelt. Omdat ze nat is. Omdat ze kreunt, gedempt, terwijl hij dieper stoot.

Mark kijkt toe, zijn commentaar genadeloos. “Kijk hoe je moeder's kut je pik melkt, Tim. Hoe nat ze is voor haar eigen zoon. Ze is een geile slet die dit nodig heeft. Zeg het, Lise. Zeg dat je het geil vindt dat je zoon je neukt.”

Lise's stem is gebroken, nauwelijks hoorbaar: “Ik… ik vind het geil dat mijn zoon me neukt…”

De woorden branden in haar keel. Ze voelt zich nog kleiner, nog viezer. Ze liegt niet helemaal – haar lichaam liegt niet – en dat besef verscheurt haar. Ik ben een perverse moeder. Ik verdien dit. Ik heb hem dit aangedaan.

Mark lacht zacht. “Harder zeggen, Lise. Laat hem horen hoe graag je zijn pik in je kut hebt. Zeg dat je harder komt voor je zoon dan voor mij.”

Lise snikt luider, haar lichaam schokt terwijl Tim dieper stoot: “Ik… ik kom harder voor mijn zoon dan voor jou…”

Tim stoot harder, zijn ademhaling gejaagd, zijn handen knijpend in haar borsten tot ze rood worden, tot ze pijn doen – een pijn die zich vermengt met de hitte tussen haar benen.

Mark: “Goed zo, Tim. Knijp harder in haar tieten. Trek aan haar tepels tot ze schreeuwt. Ze verdient het – een moeder die haar kut aanbiedt aan haar eigen jongen. Zeg het, Lise. Zeg dat je een perverse hoer bent die verdient dat haar zoon haar neukt.”

Lise schreeuwt het uit, haar stem rauw van tranen en schaamte: “Ik ben een perverse hoer die verdient dat mijn zoon me neukt!”

Tim komt snel – diep in haar, zijn lichaam schokkend terwijl hij in haar spuit, heet en dik, voelbaar pulserend terwijl hij haar vult, golf na golf, tot ze het voelt druipen, tot ze het voelt zitten waar het nooit had mogen zijn.

Ze voelt elke puls. Elke druppel. En haar lichaam knijpt samen in een laatste, verraderlijke kramp – niet helemaal een orgasme, maar dicht genoeg om haar te breken.

Ze ligt daar, na hijgend, huilend, gevuld met haar eigen zoon.

Ze is niet meer Lise.

Ze is niet meer moeder.

Ze is alleen nog wat Mark van haar heeft gemaakt.

Een leeg, gebroken omhulsel dat haar jongen in zich draagt.

En ze haat zichzelf meer dan ze ooit voor mogelijk had gehouden.

___

Lise:

Mark lacht zacht. “Goed zo. Maar we zijn nog niet klaar. Lise… maak hem weer hard.”

Ik snik, mijn lichaam trillend van schaamte, mijn kut nog druipend van zijn zaad dat langzaam langs mijn dijen glijdt. “Mark… alsjeblieft… niet…”

Hij leunt voorover, zijn stem harder. “Nu, Lise. Maak je zoon weer hard. Met je mond. Laat hem zien wat voor perverse moeder je bent. Zuig zijn pik schoon – proef jezelf op hem, proef zijn zaad vermengd met jouw kutvocht. Doe het, of ik zorg dat hij nooit meer naar je kijkt.”

Tim trekt zich terug, zijn pik glinsterend van ons gemengde vocht – nat, plakkerig, halfslap nu, draden van zaad en mijn vocht hangend aan de schacht, de geur zwaar en muskusachtig.

Ik kniel voor hem, mijn knieën pijnlijk op de harde vloer, mijn handen trillend als ik hem vastpak – warm, pulserend, de aderen nog voelbaar onder mijn vingers. Ik huil terwijl ik hem in mijn mond neem – langzaam, mijn lippen om zijn eikel sluitend, mijn tong over de onderkant glijdend, mezelf proevend: zout, muskusachtig, vermengd met zijn bittere zaad dat nog nasijpelt. Ik zuig zacht, mijn wangen hol makend, mijn tong cirkelend over de eikel, likkend aan de aderen, voelend hoe hij harder wordt in mijn mond, groeiend tegen mijn tong en keel, de smaak intenser wordend – mijn eigen vocht, zijn zaad, alles vermengd in een plakkerige, zoute massa die mijn keel vult.

Mark's commentaar is meedogenloos, zijn stem vol spot en genot: “Kijk nou, Tim. Je moeder zuigt je pik schoon als een goedkope hoer die haar eigen kut proeft op haar zoon. Zie hoe ze slikt, hoe haar tong likt aan jouw zaad. Ze vindt het geil, zie je hoe haar kut weer druipt terwijl ze je zuigt? Hoe haar tepels hard worden? Zeg het harder, Lise. Zeg dat je het lekker vindt om je zoon’s pik te zuigen na hem geneukt te hebben. Dat je zijn zaad doorslikt als een perverse slet die smeekt om meer.”

Ik trek me even terug, zijn pik glinsterend van mijn speeksel en resten van ons vocht, snikkend. “Ik… ik vind het lekker om de pik van mijn zoon te zuigen na hem geneukt te hebben,” schreeuw ik het bijna uit van schaamte. “Ik slik zijn zaad door als een perverse slet die smeekt om meer…”

Tim is nu weer keihard, pulserend in mijn hand, zijn ademhaling gejaagd terwijl hij in mijn mond stoot – licht, onwillekeurig.

Mark staat op, komt achter me staan terwijl ik nog kniel, mijn mond om Tim's pik. Hij trekt mijn heupen omhoog, positioneert me op handen en knieën, mijn kont omhoog, mijn kut bloot en druipend.

“Ga door met zuigen, Lise,” zegt hij, zijn pik nu hard, glijdend langs mijn natte schaamlippen. “Pijp je zoon terwijl ik je kut neem. Laat hem voelen hoe je keel knijpt als ik je van achteren neuk als een loopse teef.”

Hij duwt in me – hard, diep – mijn kut soppend en knijpend om hem heen terwijl mijn mond vol is met Tim’s pik.

Ik kokhals licht, tranen stromend, maar ik zuig door – mijn tong likkend, mijn lippen strak, mijn keel knijpend terwijl Mark stoot, mijn lichaam schokkend tussen hen in.

Mark's commentaar gaat door: “Voel je dat, Tim? Hoe haar keel knijpt als ik haar kut vul? Ze is een perfecte hoer voor ons allebei. Zeg het, Lise. Zeg dat je het geil vindt om je zoon te pijpen terwijl ik je neuk als een teef.”

Ik trek me even terug, kokhalzend, snikkend: “Ik… ik vind het geil om mijn zoon te pijpen terwijl je me neukt als een teef…”

Mark stoot harder, zijn handen op mijn heupen, mijn borsten wiebelend terwijl Tim weer in mijn mond duwt.

Ze komen bijna tegelijk – Tim in mijn mond, heet en dik, spuitend tegen mijn keel terwijl ik slik en kokhals; Mark diep in mijn kut, pulserend en vullend.

Ik val in elkaar, snikkend, druipend van hen allebei.

Mark houdt ons vast.

“Perfect,” fluistert hij. “Dit is jullie plek.”

We liggen daar.

Gebroken.

Medeplichtig.

Van hem.

Voor altijd.

Trefwoord(en): Met Familie, Moeder, Vernederen, Zoon, Suggestie?

Ontzettend bedankt voor je hulp!

Ontzettend bedankt voor je hulp!