"Vertel me hoe het voelt". Het is een zin die iedereen minstens een keer in zijn leven gesteld moet hebben. Hoe kan je overbrengen wat je voelt of iets beleeft wat je op dat moment zelf niet kan ervaren. De lust is hemels middeleeuws en Arnoud heeft het geluk aan zijn zijde. Dit moet hem sterker maken, omdat er een strijd wacht. De strijd om de meid of meiden. Het is zo heerlijke geschreven dat ik haast verlang naar deze tijd van erestrijd en om het winnen van het genot van de vrouwen. Heerlijk Muzes, heerlijk geschreven.

Zo dus Arnoud is een oelewapper én een oetlul. Dan wordt het toch langzaam tijd dat hij laat zien dat hij meer is, veel meer is. The game is on, Iemand moet de eer en de lust van de vrouwen beschermen.

Dit zou hemels moeten zijn lees ik en Ik corrigeer de schrijfster graag. Dit is hemels en de woorden vertalen zich in beelden. Ik zoe voor me en voel de lust en opwinding. Ga door en geef ons meer van jezelf Hadewych, geef je maar bloot aan ons.!!!

Hadewych is een en al vuur, in alle opzichten en ze is bezig zichzelf met "Hem" te ontdekken. Zo gaat ze doelbewust zelf op pad omdat ze zelf wil kiezen en niet. Gaat ze verlangen naar haar broer, bloedschande zoals ze dat noemt, of krijgt zij een leven vol lust en verlangen en leert zij daardoor zichzelf echt kennen. We gaan het lezen maar ik geniet volop van deze dubbelserie.
Dank Muzes, heel veel dank

De waarheid komt aan als een klap in mijn gezicht. Het zal nooit meer hetzelfde zijn tussen Hadewych en mij. Ze was net getuige van mijn ware gevoelens voor haar.

Zoals zo vaak zit er één zin in Oele's verhaal die je heel goed op jezelf kan betrekken. Beseffen dat iets wat door een ander geschreven is, je raakt en het voelt alsof je ergens op betrapt wordt. Het 2e deel staat in vuur en vlam, de lust en het verlangen voeden, strijd willen leveren in een tijd dat vrouwen helaas niets te vertellen hadden. Het genot als verbinding of als doel om te ontladen. Mooi Oele. Nu op naar Hadewych's verhaal. Hoe ziet zij haar broer. Ga door mijn vriend, ga door en verleid ons verder. Het mag in deze tijd, gelukkig!!!

Er brandt nu vuur in je. Het is zo waar. In alle vrouwen brandt een heerlijk vuur en Hadewych gaat op ontdekkingstocht en ik, als gelukkige lezer maag deze tocht maar al te graag volgen. Zo mooi geschreven, wat is opwinding en lust toch zalig. Dank Muze(s).

Oele, Oele, Oelo toch, wat doe je ons aan. Maanden is je pen stil en laat je ons hangen als fruit dat hangt te rijpen in het Hof van Eden. Dan, ineens, een ode aan een vrouw die je alleen kent als EVATAR en verder niet. Als een voyeur neem je ons mee naar een van de Waddeneilanden en deel je een verlangen naar de schoonheid van het leven. De vrouw als bron van zoveel, zo niet alles. Het leest als een soort wedergeboorte en de woorden zijn zo gekozen dat de lezer er bijna zelf bij is, als voyeur die naar een voyeur gluurt. Hongerig volg je haar stappen die er staan of gestaan hebben, waarna ze verdwenen omdat niets oneindig is en niets eeuwig duurt. In die zin is de tijd ons de baas en dienen en volgen wij hem zolang als het leven ons gegund is.

Dank schrijfvriend, dank voor deze paradijselijk ode aan de schoonheid van de vrouw. Floortje toch, wat doe je Oele aan!!!

Alleen maar lust, pure lust. Een stairway to heaven pijp, bef en neuk trip. Helaas is er altijd een advocaat die de boel komt verkloten en belanden we weer op aarde terug. De orgasmes blijven als verbruikte energie in de lucht hangen en doen ons geil verlangen naar meer. Er is altijd verlangen naar meer, nietwaar Eline?

Een tussenverhaal waarbij andere problemen en personen worden geïntroduceerd. Het echte leven dus, gewoon dagelijkse beslommeringen met hier en daar een twist. Mentaal was ik de date van Wendy. Ik was alleen blijven zitten al is het maar om te kijken wie er bluft. Mooi geschreven Eline, zoals altijd mooi geschreven..

Aan Sabine
Dat vervolg is inmiddels geschreven en afgelopen kerst geplaatst Sabine. Als je wilt kan je mij ook mailen maar dat laat ik graag aan jou over. Hoop dat je het tweede deel ook leuk vindt